(poesia in dialetto

(Dedicata a tutte [e "mamme"

LA MAMA

Da quaad Èva l'à mangia la melaa d'ia marna è cumincià la storia vera;

granda l'è la festa par la marna,in tot i paes e in d'ia campagna,

l'è 'na festa ad primaveracmì roseti chi crean l'atmosfera;

tot, picen e grand in compagniaa la marna i fan tanta alegria.

La so véta l'è fata ad alt e basma l'è urgugliusa di so fat,

qualca Yolta in silensi la s'iamenta,ma vers la so famìa l'è sempar cuntenta;

la tira so i so fio! a l'unur dal mond,int'la nostra sucietà bisogna tgnirni cont,

pasa i'ani e cumincian i dulurma l'è sempar pronta pri so anvud.

In t'ia so véta cumincià la discesama d'ia so cà l'è sempar fiera,

l'è tant cmé sgranar un rusaripian pian cumincià al so calvari,

an s'frés mai ca rivés al mument,le bel s'al riva senza un lament

In tot al mond as prova un gran dulurquanda ven a mancar i genitur,

specialment quanda a manca la marna,a d'ia cà la vera guardiana.

JìfCsgri

(Domenica 13 Maggio 2007-festa detta "mamma"