muziek

Cappella Mediterraneaolv. Leonardo García Alarcón

Amore Siciliano

wo 15 mei 2019 / Grote podia / Blauwe zaal20 uur / pauze ± 20.40 uur / einde ± 21.40 uur

inleiding David Vergauwen / 19.15 uur / Blauwe foyer

virtuoze vocale barok2018-2019

Concerto de’ Cavalieri olv. Marcello Di Lisavr 11 jan 2019

Cappella Mediterranea olv. Leonardo García Alarcónwo 15 mei 2019

Il Suonar Parlante olv. Vittorio Ghielmi viola da gambado 6 jun 2019

teksten programmaboekje David Vergauwenvertaling libretto Martine Bom

coördinatie programmaboekje deSingelD/2019/5.497/068

Cappella MediterraneaLeonardo García Alarcón muzikale leiding, orgel, klavecimbelArianna Vendittelli (Cecilia), Mariana Flores (Donna Isabella) sopraanRay Chenez (Santino) contratenorFrancisco Fernández-Rueda (Don Lidio) tenorMatteo Bellotto (Giuseppe, Peppino) bas

Amore Siciliano

Gelieve uw GSM uit te schakelen

Nieuw geluid!Na een compositiewedstrijd onder studenten van het Antwerpse Conservatorium, gecoördineerd door docent en componist Wim Henderickx, introduceren wij 2 nieuwe geluidssignalen in deSingel.Bij de start van een voorstelling hoort u in de Wandelgangen een tune van Abel Baeck. In de zalen wordt u erop geattendeerd het geluid van uw smartphone uit te zetten door middel van een ringtone van Richard He.

De inleidingen kan u achteraf beluisteren via desingel.be Selecteer hiervoor voorstelling / concert / tentoonstelling van uw keuze.

Concertvleugels Met bijzondere dank aan Ortwin Moreau voor het stemmen en het onderhoud van de concertvleugels van deSingel. Moreau Pianoservice / Kapucinessenstraat 32 / 2000 Antwerpen / +32 (0)486 83 63 98 / www.moreau-pianoservice.be

6 7

Amore Siciliano

Waar komt muziek vandaan? Het is beslist geen banale vraag en er zijn vele antwoorden op vele vlakken op te geven. Op het niveau van de fysica zou men kunnen wijzen op de trillingen die de verplaatsing van lucht of het vibreren van snaren teweeg brengen. Op een sociologisch niveau zou men kunnen stellen dat het trillen van snaren alleen maar geluid voortbrengt en dat muziek toch iets anders is. Volgens die redenering zou muziek enkel ontstaan eens de trillingen ons oor bereikt hebben. Anders gezegd: waar geluid muziek wordt, dat is in onze hersenen. Muziek wordt dan geïnterpre-teerd als het geluid dat onze hersenen begrijpen als muziek. Maar waar komt dan dat onderscheid tussen muziek en geluid vandaan dat onze hersenen uit zichzelf lijkt te maken? Hoe werden onze hersenen zo ‘geprogrammeerd’? Waar komt, met andere woorden, wat wij “muziek” noemen écht vandaan? Een antropologische verklaring stelt dat de gelui-den die wij als kinderen aangeleerd krijgen en die door volwassenen rondom ons beschreven en omschreven worden als “muziek” onze hersenen zodanig conditioneren dat wij die geluiden ook later “muziek” zullen gaan noemen; zonder echt te weten waarom. Toen de Amerikaanse compo-nist Philip Glass in 1973 door India trok, vroeg hij op een dag aan een Indische vriend waar muziek vandaan kwam. De verschillen tussen de Indische en de westerse muziek boeiden Glass enorm en hij wilde weten waar het Indische idee omtrent muziek ontstond. Hij werd daarop meegenomen naar een klein muziekschooltje waar twaalf kinderen - overi-gens allemaal jongetjes - op hun knieën zaten met een grote steen voor elk van hen. Allen hadden ze een stokje in de hand. De leraar had ook een stok en een steen. Hij leerde hen een ritme aan door het zelf eerst voor te spelen en door daarna de kinderen van vier, vijf en zes jaar datzelfde ritme te laten vinden. De leraar bleef daarbij aanwijzingen geven tot alle kinderen dezelfde slag te pakken hadden. Dat is waar muziek vandaan komt, schreef Glass in zijn autobiografie uit 2015.

Wat muziek is, is wat ons geleerd wordt dat muziek is. Muziek wordt geleerd vanuit de kindertijd en de liedjes die mensen zich als volwassenen vaak ook nog het beste herinneren zijn de liedjes die ze in hun kindertijd geleerd hebben. Sommige daarvan gaan al generaties mee en stralen een zekere verbondenheid uit tussen de mensen die ze zingen en de

mensen van wie ze deze liedjes geleerd hebben. Muziek kan een verbondenheid impliceren met het verleden: de familie, de regio, de cultuur. Het is als een levensader die doorheen generaties loopt en die vorm geeft aan de levende identiteit van een cultuur. De meeste volkeren, culturen, regio’s of groepen hebben zo hun gezangen en hun liederen. De Portugezen hebben hun fado en de Ieren hun folk-ballads. Niemand zal beweren dat fado Iers is of de folk-ballad Portugees. De muziek van een cultuur is een uiting van haar identiteit. Het is een oud adagium te stellen dat de wortels van wat we “klassieke muziek” of “kunstmuziek” noemen, te vinden zijn in de volksmuziek. Dat is waar muziek vandaan komt, zo lijkt het.

Het zal daarom niet verbazen dat Europese muzikanten, musicologen en onderzoekers allerhande zich in de periode tussen 1850 en 1950 flink hebben ingespannen om het volkse repertoire van de diverse Europese volkeren te verzamelen, te registreren en te onderzoeken. De laatste generatie onderzoekers was actief in de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw en werkte tegen de achtergrond van de opkomende jeugdcultuur, het courant worden van radio en televisie in de Europese huiskamers en gestage neergang van de interesse in de volksmuziek en de klassieke muziek als gevolg van het succes van de commerciële of populaire muziek die veelal uit Amerika kwam. Zoals dat vaak gaat worden zaken geregistreerd en gecatalogeerd op het moment dat ze dreigen te verdwijnen. Dat was ook de voornaamste motivatie van vele etnomusicologen in de jaren zestig: documenteren voor het te laat is.

Ook de Italianen hebben uiteraard hun volkse muzikale traditie die vandaag misschien nog het hardnekkigst doorleeft in Zuid-Italië: Pulië, Calabrië en Sicilië. Dit was ook het voornaamste werkterrein van de Italiaanse etnomusicoloog en onderzoeker Diego Carpitella, een onderzoeker naar Italiaanse volksmuziek die in de jaren zestig heel wat veldwerk verrichtte. Dat betekent dat hij letterlijk van dorp tot dorp trok om melodieën op te tekenen en liederen te registreren. Dankzij hem werden meer dan 5000 melodieën op die manier vastgelegd en voor het nageslacht bewaard. Deze collectie herbergt een enorme muzikale rijkdom en ook Leonardo García Alarcón heeft sinds enige tijd deze muzikale goudmijn van de Zuid-Italiaanse volkstraditie ontdekt. Zijn ensemble Cappella Mediterranea werd precies opgericht om de muziek

8 9

van rond de Middellandse Zee te (her-)ontdekken en te delen met een wereldwijd publiek. Voor wat betreft het programma van deze avond concentreert hij zich, zoals in het verleden vaak gebeurde, op de muziek uit de gebieden van het voormalig koninkrijk van Napels en Sicilië, een gebied dat voor de Noord-Europeanen misschien wel tot de verbeelding spreekt als het land van kruisridders, Moren, Saracenen en Spaanse mystiek. Het land bracht in haar lange geschiedenis ook heel wat getalenteerde componisten voort. Cappella Mediterranea legde zich in het verleden toe op de herontdek-king van de muziek van Michelangelo Falvetti, wiens oratoria ‘Nabucco’ en ‘Il Diluvio Universale’ op plaat werden gezet. Twee andere componisten die in de huidige productie een rol spelen zijn Alessandro Scarlatti en Sigismondo d’India, beiden geboren op het eiland Sicilië.

Het programma ‘Amore Siciliano’ is grotendeels te danken aan de kennis van sopraan Francesca Aspromonte die jaren geleden op een tournee van de Cappella Mediterranea na een voorstelling voor haar collega’s zomaar, voor de lol, een lied zong uit haar geboortestreek. Dat bleek te gaan om een ballade die bekend staat als ‘La Storia di Cecilia’ of ‘La Canzone di Cecilia’. Vermoedelijk gaat deze negentien-de-eeuwse ballade gepaard met een melodie die een pak ouder is. De andere leden van het gezelschap werden zo betoverd door het lied dat Aspromonte toen zong dat ze haar vroegen of ze nog andere melodieën kende. Toen bleek dat haar repertoire wel bijzonder rijk was, werd een plan ge-smeed om een productie te maken met dit repertoire als uitgangspunt. De voorstelling met als titel ‘Amore Siciliano’ werd uiteindelijk een soort semi-opera in twee bedrijven, voorafgegaan door een proloog. Het eerste bedrijf bestaat uit vijf taferelen, het tweede uit drie. Centraal in de voorstelling staat de melodie van ‘La Canzone di Cecilia’, een tamelijk lange ballade die bestaat uit meerdere coupletten die in vijf delen werd verdeeld en zo werd versnipperd doorheen de voorstelling. Dit lied wordt op die manier het voornaamste ankerpunt van de voorstelling en fungeert als een soort leidraad doorheen de voorstelling. ‘La Storia di Cecilia’ is een dramatische vertelling uit Calabrië en draait rond het meisje Cecilia die de knapste was van drie zusters. Al snel wordt ze verliefd op een zekere Peppino die om een of andere reden wordt opgepakt en gevangengezet. Cecilia ontmoet daarop de Capitano die haar belooft Peppino te zullen vrijlaten op voorwaarde dat zij de nacht met hem doorbrengt. Het

voorstel komt uiteindelijk ook Peppino ter ore en die vertelt haar dat hij liever sterft dan te moeten meemaken dat Cecilia zichzelf voor hem prijsgeeft. De liefde van Cecilia blijkt uiteindelijk toch te groot en ze beslist om op het voorstel van de Capitano in te gaan met de bedoeling Peppino het leven te redden. De volgende ochtend wordt Peppino voorgeleid, maar in plaats dat hem de vrijheid wordt geschonken, wordt hij voor de ogen van Cecilia en de Capitano geëxecuteerd. Cecilia werd bedrogen en ze ontneemt zichzelf het leven.

De voorstelling is een extrapolatie van dit verhaal dat in de ballade zelf vijf tot zes minuten duurt. Het verhaal werd uitgebreid en hier en daar aangepast. Het hoofdpersonage van ‘Amore Siciliano’ blijft Cecilia, het mooiste meisje van de stad en verliefd en verloofd met Giuseppe (Peppino). Op kerstavond komt ze tijdens de middernachtmis in het vizier van een lokale potentaat, Don Lidio, die zelf verloofd blijkt te zijn met de Spaanse edeldame Donna Isabella. Toch zal Don Lidio niet in staat blijken om Cecilia uit zijn hoofd te krijgen, waardoor hij een plan beraamt om haar te veroveren. Hij komt te weten dat Cecilia verdrietig is omwille van het lot van Giuseppe die niet lang voordien werd opgepakt en gevangen-gezet. Don Lidio belooft Cecilia dat hij Giuseppe zal vrijkrijgen op voorwaarde dat zij zijn minnares wordt. Ondanks alle protesten en de smeekbede van Giuseppe, stemt Cecilia toe en gaat ze in op de avances van Don Lidio. Giuseppe ver-neemt in de gevangenis dat Cecilia heeft toegegeven en is ontroostbaar. Wanneer Don Lidio Cecilia uitnodigt om door het raam van zijn slaapkamer naar buiten te kijken, dan ziet zij hoe Giuseppe op de binnenplaats van de kazerne wordt voorgeleid. Zij zal op die manier getuige zijn van de dood van haar geliefde. Pas nu begrijpt Cecilia de mate waarin ze werd bedrogen door de kwaadaardige Don Lidio en ook in dit verhaal beneemt Cecilia zich vervolgens van het leven.

Naast de ballade van Cecilia, maakte Alarcón voor deze voorstelling ook gebruik van de muziek van Alessandro Scarlatti en Sigismondo d’India, beiden geboren te Palermo in respectievelijk 1660 en 1582. Beiden schreven redelijk wat madrigalen en het zijn deze minder bekende parels die Alarcón vanonder het stof haalde voor deze voorstelling. Daarnaast wordt voor ‘Amore Siciliano’ ook nog gebruik gemaakt van de muziek van vijf andere componisten die een pak minder bekend zijn dan Scarlatti of d’India. Zo opent de voorstelling met een proloog op de muziek van Vincenzo

10 11

Tozzi, een Romein van geboorte die rond 1640 naar Messina (op Sicilië) verhuisde om er koormeester van de kathedraal te worden. Hij blijkt een pionier te zijn geweest van de opera, waarvan hij minstens vier exemplaren heeft geschreven. De muziek die in deze productie wordt gebruikt, werd in manus-cript aangetroffen in de kathedraalbibliotheek van Sint-Jan in Valetta, de hoofdstad van Malta. Even weinig gekend als Vincenco Tozzi is Tommaso Carapella, een Napolitaan van geboorte die het grootste deel van zijn leven werkzaam was in de abdijkerk van Monteoliveto. Een derde componist is Cataldo Amodei, een priester uit Sciacca (Westkust van Sicilië) die ging werken als kapelmeester van de San Paolo Maggiorekerk in Napels. Hij schreef een tamelijk indrukwek-kende verzameling oratorio’s, motetten en cantates die op verdere herontdekking en wetenschappelijke ontsluiting liggen te wachten. Vervolgens is er ook nog muziek van Corrado Bonfiglio, een componist die schijnbaar zijn leven lang op Sicilië bleef werken. Tot slot is er ook nog muziek van de Spaanse componist, zanger, gitarist en priester José Marin. Zijn levensloop is nogal kleurrijk en zelfs wat mysteri-eus. Hij moet als jongeman het klooster zijn ingegaan, want het lijkt erop dat zijn tonsuur hem werd ontnomen toen hij de eerste keer in de gevangenis belandde. Hij schijnt beschul-digd te zijn geweest van moord, maar wist uit de gevangenis te ontsnappen. Hij leidde kennelijk een vrij avontuurlijk leven vooraleer hij terecht kwam aan het koninklijk hof waar hij netjes madrigalen en liederen componeerde en liederen zong voor de koninklijke familie, waarbij hij zichzelf begeleidde op de gitaar. Hij is de enige Spaanse componist op het program-ma. Naast de muziek van deze vijf eerder onbekende compo-nisten, werd ook nog gebruik gemaakt van vier anonieme volkse melodieën uit Zuid-Italië.

Op die manier is ‘Amore Siciliano’ op te vatten als een nogal rauw mediterraans drama, gebaseerd op een Zuid-Italiaanse ballade over een meisje dat Cecilia heet. De muziek is grotendeels afkomstig uit werken van tamelijk obscure zeventiende-eeuwse componisten uit het gebied rond de Middellandse Zee en werd doorspekt met ‘La Canzone di Cecilia’ en drie andere volkse melodieën uit Zuid-Italië. Terugkerend naar het uitgangspunt en de vraag waar muziek vandaan komt, moeten we vaststellen dat wat Alarcón en zijn gezelschap doen niet heel uitzonderlijk is. Eigenlijk horen we te stellen dat wat hier gebeurt zeer logisch en normaal is. Een melodie of een lied kan namelijk eeuwenlang meegaan en

overgeleverd worden van generatie op generatie. Deze overlevering gebeurde in de regel mondeling en van volwas-sene op kind, binnen een zeer bepaalde en tamelijk duidbare context. Daarom is de muzikale opvoeding van kinderen nu juist zo belangrijk, vooral indien dit gebeurt in de context van een rijke traditie. Toch is deze muziek kneedbaar en dat is ze zelfs altijd geweest. Elke generatie maakt zich deze muziek eigen en elke generatie kan een melodie kneden naar haar eigen behoeften en voorkeuren. Italië kent een lange traditie van melodieën die werden gerecycleerd door tal van compo-nisten. Opmerkelijk is dat ook vandaag nog melodieën uit de zeventiende eeuw worden gerecycleerd en niet alleen binnen de context van klassieke concerten, zoals die van Cappella Mediterranea. Ook de Zuid-Italiaanse groep RENANERA, wiens eerste cd verscheen in 2012, recycleert naar hartelust oude melodieën. De band speelt een genre dat wij tegen-woordig “folk-rock” zouden noemen. Ook de groep Le Tre Sorelle lijkt op diezelfde manier te werk te gaan, hoewel hun aanpak beslist minder hard is. In elk geval blijken ze in staat om op een zeer succesvolle manier gestalte te geven aan een oude volkse traditie en weten ze een zeventiende-eeuwse melodie een hedendaagse relevantie te schenken. Opvallend is daarbij de bruikbaarheid van deze oude muziek die over de generaties en de stijlen heen, haar herkenbare karakter heeft weten te behouden.

Zelfs vandaag, in een wereld die steeds sneller draait, blijkt dat voorouderlijke gebruiken en kennis (wat we gemeenzaam

“tradities” noemen”) nog steeds worden doorgegeven. Ze blijken zelfs springlevend te zijn, ook in de muziek. Over de hele wereld kan men muzikanten aantreffen die de muziek van hun ouders, grootouders en overgrootouders in leven houden. En dat ‘leven’ kan men letterlijk nemen, aangezien er daadwerkelijk veel veranderd en veel hetzelfde blijft. Men gebruikt deze oude muziek immers niet uit conservatieve overwegingen en met ouderwetse middelen, maar omwille van een diepe verbondenheid met een lokale traditie en een open blik op een veranderende samenleving. Hierdoor blijft die voorouderlijke muziek tegelijk hetzelfde, want verankerd in een eeuwenoude traditie, en tegelijk anders, want nieuw, modern en aangepast naar onze moderne voorkeuren en smaken.

12 13

Amore Siciliano - LibrettoProloog

Vincenzo Tozzi (Messina 1612-1679) tekst: Carlo Musarra (Messina 17de eeuw)

Qual suono (cantate pastorale)Don Lidio, Giuseppe, Santino

Bella notte ch’al dìfai ingiuria e scorno,e gareggian col sol

tutte le stelle,tu rendi col tuo lume

il prato adorno,e sembran questi fior

tante facelle.

In vano a ritornars’affretta il giorno,

ché più del solson tue sembianze belle:

Tu, col tuo chiaroe luminoso raggio,

fai nel mezzo del vernoapparir maggio.

Mooie nacht die de dagsmaadt en bespot,terwijl alle sterren

zich meten met de zon,met jouw licht

maak je de weiden mooier,en al deze bloemenlijken wel toortsen.

Tevergeefs haast de dagzich om terug te komen,

want jouw bekoringovertreft die van de zon:

met jouw heldere enlichtende stralen doe jij

midden in de winterde maand mei verschijnen.

Acte I, Scène 1. In de kerk

Orlando di Lasso (1532-1594)

Kyrie della Missa sopra l’aria della Cecilia, a 5 voci (Napoli, 1551)Donna Isabella, Cecilia, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Kyrie Eleison. Heer, heb erbarmen.

14 15

Anoniem

Fermarono i cieliCecilia

Fermarono i cielila loro armoníacantando Mariala nanna a Gesù.Con voce divinala Vergine bella

più vaga che stellacantava così:

Dormi,faila ninna nanna Gesù.

Het firmament brachtzijn harmonie tot stilstand

toen Maria voor Jezuseen wiegeliedje zong.Met goddelijke stem

zong de mooie Maagd,sierlijker dan een ster,

deze woorden:“Slaap,

kindje, slaap, Jezus”.

Qual suono (suite)Donna Isabella, Cecilia, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Dormi, fanciul divino;dormi e posa,caro bambino,

fa la oh,ché vegliar

più non si può;Dormi

e fa la ninna, ed oh.

Slaap, goddelijke jongen,slaap en rust,

lief kind,doe ‘o’,

want het is niet langer tijdom te waken.

Slaapkindje slaap, en doe ‘o’.

16 17

Fermarono i cieli (suite)Cecilia, Donna Isabella, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Mio figlio, mio Dio,mio caro tesoro,

tu dormi ed io moroper tanta beltà.

Si desta il diletto,e tutto amoroso

con occhio vezzosola madre guardò.

Ah! Dio! Alla madrequegli occhi quel guardo

fur lampi, fu dardoche l’alma ferì.

E tu non languisci,crudel anima mia,

vedendo Marialanguir per Gesù.

Mijn zoon, mijn God,mijn dierbare schat,jij slaapt en ik sterf

van zoveel schoonheid.

Het geliefde kind ontwaakten, vervuld van liefde,met zijn lieflijke ogen

kijkt hij zijn moeder aan.

O, God! Voor de moederwaren die ogen, die blik

lichtflitsen, pijlendie haar ziel verwondden.

En jij hunkert dus niet,mijn wrede ziel,

terwijl je Maria ziethunkeren naar Jezus.

Qual suono (suite)Cecilia, Donna Isabella, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Ma quieto,già s’addormenta

e le luci al sonno allenta;fa la oh,

che ti già si riposò;Dormi,

e fa la ninna, ed oh.

Maar stil!want hij slaapt al in

en zijn ogen sluiten zich van de vaak.Doe ‘o’,

want hij ligt al te rusten.Slaap

kindje slaap, o.

18 19

Scène 2. Op straat, bij het verlaten van de kerk

Tommaso Carapella (Cerreto Sannita 1665 - Napoli 1736)

Ho vinto, Amor (duetto giocoso)Don Lidio, Santino

Ho vinto, Amor,da’ lacci tuoi son sciolto,

né mi lusinga più speme ch’inganna.

Da la ferita il duro strale è tolto,chiusa è la piaga,

né dolor m’affanna.

Ik heb overwonnen, Liefde,ik heb me uit je strikken bevrijd

en de bedrieglijke hoop lokt me niet langer.

De wrede pijl is verdwenen uit mijn wonde,de kwetsuur is geheeld

en de pijn kwelt mij niet langer.

Anoniem

U Ciucciu (canzona calabrese)Don Lidio

Ciangitilu,ch’è mortu u ciucciu miu

cussì ha vulutu Ddiue chi ‘nciavimu a ffà

Cu ragghiu chi facivapariva nu tenori

ciucciu bellu di stu coricomu ti pozzu amà

quandu ragghiava facivahi ha, hi ha, hi ha!

Avia nu sceccareddhuch’era na cosa fina

si la facia ragghianduda sira a la matina.

Ween, ween!Want mijn ezel is dood

God heeft het zo gewilden wat kunnen wij daaraan doen?

Zijn gebalk deed hemop een tenor lijken!

Mooie ezel van mijn hart,hoezeer kan ik van je houden?

Als hij balkte, deed hijia, ia, ia, ia!

Mooie ezel van mijn hart,hoezeer kan ik van je houden?

Ik had een ezeltje, een prachtig ding!Hij balkte voortdurend van de avond tot de ochtend.

20 21

Nu iornu immu a spassu‘nci misi a brigghia d’oru

e ammenzu a ddhi signorisi misi poi a ragghià.

Quandu m’è morta moglimanon ‘ndeppi dispiacirisenza suspiri e lacrimi

le ietti a sutterrari.Mò chi m’è mortu u ciucciu

ciangiu cu gran duluru...

Op een dag gingen we wandelen,ik deed hem een gouden halster om.En te midden van voorname mensen

is hij beginnen balken.

Toen mijn vrouw gestorven is,heb ik geen verdriet gevoeld,

zonder gezucht of tranenben ik haar gaan begraven.

Maar nu mijn ezel gestorven is,ween ik met grote smart …

In de wasplaats van het dorp, Cecilia wast haar kleren.

Ho vinto, Amor (suite)Cecilia

Dolce è il penarese lo sperare

finge un contentoch’in lontananza

consoli ogn’or.

Ma quando Amore,con fiero ardore,sol dà tormento,senza speranzaS’affanna il cor.

Zoet is het verdrietwanneer de hoop

geluk veinstdat vanop afstand

altijd troost.

Maar als de Liefdemet trotse hartstocht

enkel kwellingen brengt,lijdt het hartzonder hoop.

22 23

Cataldo Amodei (Sciacca 1650 - Napoli 1695)

Va, ché l’hai fatto a me (cantata)Don Lidio

Resistere chi puote,con l’impero d’Amor?

chi può far forza,chi può frenare i sensi,

che non prestinoossequio alla beltà?

Wie kan weerstaanaan de macht van de Liefde?

Wie kan ertegen ingaan?Wie kan zijn gevoelens intomen

zodat ze geen knieval makenvoor de schoonheid?

Ho vinto Amor (suite)Santino, Don Lidio

SantinoCombattuta navicella,daria, perfida procella,

teme è ver;Ma il mare irato,

poi placato,la conduce al patrio lido.

Don LidioSol nel pelago d’amore

non provò mai questo cuorelieta calma e fiero vento;

Un momentonon die’ posa al fluto infido,

SantinoEen scheepje, gegeseld

door een wrede en verraderlijke storm,vreest terecht.

Maar eens bedaardvoert de woeste zee

het naar de kust van zijn land.

Don LidioHeel alleen op de oceaan van liefde

beleefde dit hart nooitserene rust, en de fiere wind

bood de ontrouwe golvengeen moment respijt.

24 25

Donna Isabella, op het einde van haar leven,begint het verhaal van Cecilia te vertellen

Anoniem

La canzone di Cecilia (canzona calabrese)Donna Isabella, Don Lidio, Cecilia

Donna IsabellaC’erano tre sorelle:Cecilia la più bella

si mise a far l’amore

Passava un CapitanoCecilia sospirava.

Don LidioCos’hai Cecilia bella

che ti sospira il cuore?

CeciliaTengo un dolore al petto,tengo un dolore al cuore,

tengo a Peppino in prigionelo voglio a libertà!

Donna IsabellaEr waren eens drie zussen.

Cecilia, de knapste,werd verliefd.

Er kwam een Kapitein voorbijen Cecilia zuchtte.

Don LidioWat is er, mooie Cecilia,

wat doet je hart zuchten?

CeciliaIk heb pijn in mijn borst,ik heb pijn in mijn hart,

ik hou van Peppino die gevangen zit,ik wil dat hij vrijkomt!

26 27

Scène 3Va, ché l’hai fatto a me (suite)

Donna Isabella

Và, ché l’hai fatto a mebarbaro arciero?

Ché contro il voler miom’hai reso amante il core.

Empio tiranno Amoresaprò ben io vendicarmi di te

con sdeggno altero.

O qual fiera vendettavuò prender contro te,

fanciul tiranno:Ogni tuo fiero inganno

paleserò, si.

Bruggiarti io sperocol foco c’ho nel sen,

l’arco e le piume;Spero, barbaro nume

involarti coi ventide’miei sospiri ardentiil velo c’hai ne gl’occhi.

A suon di cetrati chiamerò crudele

fabbro d’iniquitàcentro di froddi,

che nessuno ti lodi;che nessuno ti siegua,

esclamerò, me ne vendicherò.

Ach, wat heb je mij aangedaan,barbaarse boogschutter?

Want tegen mijn wilheb je mijn hart verliefd gemaakt.

Wrede tiran, Liefde,ik zal me op jou wreken

met grootse razernij.

Ach, wat een wrede wraakwil ik jou aandoen

vreselijke tiran!Ik zal elk van jouw

wreedaardige fouten bekendmaken.

Ik wil brandendoor het vuur dat in mijn hart brandt,

jouw boog en jouw veren;ik hoop, barbaarse god,

jou te ondoen met de windvan mijn vurige zuchten

van jouw blinddoek.

Bij de klank van mijn lierzal ik jou roepen

wrede, onrechtvaardige creatuur, plaats van alle misleidingen;

ik zal roepen dat niemandje mag volgen

en ik zal wraak nemen.

28 29

Sigismondo d’India (Palermo 1582 - Modena 1629)

Mercé! Grido piangendo (madrigale)Donna Isabella, Cecilia, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Mercè! grido piangendoma chi m’ascolta?

Ahi lasso! io vengo meno,morrò dunque tacendo.

Deh, per pietade, almeno,o del mio cor tesoro,

potessi dirti,pria ch’io mora:

Io moro.

Genade! Ik ween en huil,maar wie luistert naar mij?

Helaas, ik kwijn weg,ik zal dus in stilte sterven.

Ach, in ‘s hemelsnaam, mag ik tenminste,o schat van mijn hart,

dit zeggenvooraleer ik sterf:

ik sterf.

Pasquale Carroza

Amantissime Jesu (Sinfonia)

30 31

Scène 4Cecilia bezoekt Giuseppe in de gevangenis.

Ze ziet hoe hij haar portret omhelst.

Cataldo Amodei

In solitare arene Cecilia, Giuseppe, Donna Isabella

CeciliaIn solitarie arene

Lidio, gentile amante,lontano dal suo bene

per compagni del coresempre vicini avea

pianto, e dolore.

Ma nell’amar costanteda un ritratto di Filli

immerso nel martiro,mendicava co’ sguardi

il suo tesoro.E all’armonia d’effimeri contenti

accordò del suo corei mesti accenti.

GiuseppeVivi sono i tuoi colori,

ma son morti i miei contenti,sei di gelo ai miei tormenti,e pur spargi all’alma ardori.

Ti credo per vero,ti guardo, t’ammiro,

ma solo martiro,riceve il pensiero.

Donna IsabellaLo strale di Cupido

a questo senopar che porti

dolcezze ed è veleno.

CeciliaOp eenzame kusten hadLidio, de nobele minnaar,

ver van zijn geliefdealtijd als gezellen van zijn hart,

in zijn nabijheid,tranen en smart.

Maar standvastig in zijn liefde,ondergedompeld in zijn marteling,

bedelde hij met de ogenvan een portret van Filli

zijn schat.En op de harmonie van vluchtige zaligheid

stemt hij de droeve klankenvan zijn hart af.

GiuseppeLevendig zijn jouw kleuren,maar dood is mijn zaligheid,

mijn kwellingen laten jou ijzig koud,en toch bied je mijn ziel jouw hartstocht aan.

Ik geloof je echt,ik kijk je aan, ik bewonder je,

maar mijn geestontvangt enkel kwellingen.

Donna IsabellaCupido’s pijllijkt dit hart

zoetheid te brengen,maar het is venijn.

32 33

Scène 5. In het paleis van Don LidioLa canzone di Cecilia (suite)

Don Lidio, Cecilia, Giuseppe

Don LidioSenti Cecilia bella,

Cecilia del mio cuore,se tu mi dai il l’amore,

lo mando a libertà.

CeciliaOh Capitan Maggioreaspetta un momentino

io vado a dire a Peppino,se te lo posso dare!

In de gevangenisCecilia

Senti Peppino mioPeppino del mio cuore,

se io gli do l’amore,ti manda a libertà!

GiuseppeSenti Cecilia cara,

Cecilia del mio cuore,riguardati l’onore,

di me non t’importare.

In het paleis van Don LidioCecilia

Oh Capitan Maggiore,prepara un bel lettino,

e ci andiamo a riposare!

Don LidioLuister, mooie Cecilia,Cecilia van mijn hart,

als jij mij jouw liefde schenkt,laat ik hem vrij!

CeciliaO, Grote Kapitein,

wacht even!Ik ga Peppino vragen

of ik ze jou mag schenken.

CeciliaLuister, mijn Peppino,Peppino van mijn hart,

als ik hem mijn liefde schenk,laat hij jou vrij!

GiuseppeLuister, lieve Cecilia,Cecilia van mijn hart,

denk aan je eeren bekommer je niet om mij.

CeciliaO, Grote Kapitein,

spreid een mooi bedjeen laten we gaan rusten!

34 35

Corrado Bonfiglio (Noto 17de eeuw)

Caro amante (duetto amoroso)Cecilia, Don Lidio

Caro amante,amor mio,

e chi l’alma acciecò,che per vano piacer

ti di scacciò?

Se tu, dolce cor mio,sei morto sol per dar la vita,

la vita a me,io perché non t’amai?

Lieve minnaar,mijn lief,

wie heeft je ziel verblind,wie heeft je nagejaagd

voor een ijdel pleziertje?

Als jij, mijn dierbaar hart,enkel gestorven bent om leven te schenken,

om mij het leven te schenken,omdat ik niet van je hield?

José Marin (Madrid 1618-1699)

Ojos, pues me desdeñaisDonna Isabella

Ojos pues me desdeñais,no me mireis,

pues no quiero que logreisel ver como me matais.

Y si ceño y el rigorojos mirad que es locura

arriesgar buestra hermosurapor hazerme un disfavorsi no os corrige el temorde la gala que os quitais.

Ogen die mij versmaden,kijk mij niet aan,

want ik wil niet dat u ziethoe u mij ombrengt.

Als u hard en streng kijkt,ogen, weet dat het waanzin is

uw schoonheid op het spel te zettenom mij te benadelen,als u niet bang bent

uw schoonheid te verliezen.

pauze

36 37

Acte II, Scène 1Giovanni M. Trabaci (Montepeloso 1575 - Napoli 1647)

Canzona francesa cromatica

Sigismondo d’India / tekst: Torquato Tasso (1544-1595)Dispietata Pietate (madrigale)

Donna Isabella, Cecilia, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Dispietata pietatefu la tua veramente,

o Dafne, allorache ritenesti il dardo:però che’l mio morire

più amaro saràquanto più tardo.

Ed or perché m’avvolgiper sì diverse strade

e per sì vari ragionamenti invano?Di che temi?

Temi ch’io non m’uccida?Temi del mio bene?

Deh, lasciami moriréin tante pene.

Je hebt echt meedogenloosmedelijden betuigd,o Daphne, toen je

de pijl opving:daarom zal mijn dood

nog bitterder zijn,omdat hij op zich laat wachten.

En waarom leid je mij nu omlangs zoveel verschillende wegen

en met zoveel ijdele redeneringen?Waarvoor ben je bang?

Ben je bang dat ik mezelf niet dood?Ben je bang van mijn liefde?

Ach, laat mij stervenvan zoveel smart.

38 39

Cataldo Amodei

La Parca (cantata morale)Santino

Bianco il pel, toso il crin,bieco lo sguardo,

Donna, ch’età senilespiega in fronte rugosa,

con voce imperiosa,mentre risveglia

il mio pensiero al canto,spruzza sugl’occhi miei

bave di pianto.

Deh mira, o mortale,la Parca che filatuo stame vitale.

Rifletti a qual usoritorte le fila,

ravvolge ad un fuso.

Ch’ogn’uomo è mortaleegl’è più che certo,

Il punto fatale,è quello ch’è in certo.

Di questa verità chi non si pasce?Corre incontro alla morte

ogn’ un che nasce.

More il misero,il grande more,more il debole,more il forte;

e se la vita è un fiore,frutto di questo fiore

è alfin la morte.

Witte haren, kortgeschoren,kwaadaardige blik,

vrouw wiens gerimpeld voorhoofdhaar hoge leeftijd verraadt,

met dwingende stem,terwijl ze mijn gedachten

naar gezangen richt,besproeit ze mijn ogen

met vette tranen.

Ach sterveling, ziehoe de Schikgodin

jouw levensdraad spint.Vraag je af tot welk doel

ze de dradenrond een spoel windt.

Dat elke mens sterfelijk is,dat is meer dan zeker,

het fatale ogenblik,dat is onzeker.

Wie voedt zich niet met deze waarheid?Al wie geboren wordt,

snelt naar de dood.

De arme sterft,de grote man sterft,

de zwakke sterft,de sterke sterft;

en als het leven een bloem is,is de vrucht van die bloem

op het einde de dood.

40 41

Quito Gato (°1960) naar Diego Fernandez de Huete (1635-1713)

La Tarantela

Scène 2. Don Lidio en Donna Isabella in hun paleisCataldo Amodei

Tirannide Vezzosa (cantata)Don Lidio, Donna Isabella

Don LidioCompatitemi, s’io sono amante,

occhi belli, faretre d’amor,son forzato da vostro sembiante

ad offrirvi per vittima il cor.

Donna IsabellaAh ch’invan tra rei martiri

questo cor lasso consumo.La crudel co’miei sospiri

ad ogn’or cresce il tuo fumo.

Don LidioHeb medelijden met mij als ik liefheb,

mooie ogen, pijlenkokers van de liefde,door uw verschijning word ik gedwongen

mijn hart als slachtoffer aan te bieden.

Donna IsabellaAch, het is vergeefs dat ik tussen ruwe kwellingen

mijn hart verteer, helaas.Voor mijn zuchten toont

de wreedaardige steeds meer haar afkeer.

La canzone di Cecilia (suite)Donna Isabella

Ma verso la mezzanotte,Cecilia sospirava;

cos’hai Cecilia bellache ti sospira il cuore?

Maar rond middernachtzuchtte Cecilia:

“Wat is er, mooie Cecilia,wat doet je hart zuchten?”

42 43

De geest van Cecilia verschijnt bij Donna Isabellaen zingt voor haar een lied

Anoniem

A riturnella (canzona calabrese)Cecilia, Donna Isabella

CeciliaTu rinnina chi vai

lu maru maruOhi riturnella

Ferma quannu ti dicudui paroli

Ohi riturnella

Vorria jettari nususpiru a mariOhi riturnella

Pe vidiri si mi rispunniea lu miu beniOhi riturnella

Donna IsabellaNun mi rispunna, ah no

e’ troppu luntanuOhi riturnella

E’ sutta na friscurachi sta durmennu

Ohi riturnella

Poi si risbiglia culu chiantu all’occhi

Ohi riturnella

Si stuja l’occhi e lipassa lu chiantu

Ohi riturnella

CeciliaJij zwaluw die vertrekt

over zee,o zwaluw.

Wacht even,ik moet je iets zeggen,

o zwaluw.

Ik zou een zuchtin zee willen gooien,

o zwaluw.

Om te zien ofmijn schat mij antwoordt,

o zwaluw.

Donna IsabellaNeen, hij antwoordt mij niet,

o neen, hij is te ver weg,o zwaluw.

Hij ligt te slapenin de schaduw,

o zwaluw.

Dan ontwaakt hij,de ogen vol tranen,

o zwaluw.

Hij droogt zijn tranenen stopt met huilen,

o zwaluw.

44 45

CeciliaPiglia lu muccaturu

lu vaju a llavuOhi riturnella

Poi ti lu spannu a nupedu de rosaOhi riturnella

Donna IsabellaPoi ti lu mannu c’u

ventu a portariOhi riturnella

Ventu va portacelluallu miu beniOhi riturnella

Cecilia e Donna IsabellaMera pe’ nun ti cada

pe’ supra mariOhi riturnella

Ca perda li sigillide chistu coriOhi riturnella

CeciliaNeem hem zijn zakdoek af,

ik zal hem wassen,o zwaluw.

Daarna zal ik hem uitspreidenop een rozenstruik,

o zwaluw.

Donna IsabellaDaarna stuur ik hem naar jou,

gedragen door de wind,o zwaluw.

Wind, ga en breng hemnaar mijn schat,

o zwaluw.

Cecilia en Donna IsabellaPas op dat hij niet

in zee valt,o zwaluw.

Want zo zou je de zegelvan mijn hart verliezen,

o zwaluw.

46 47

Scène 3In de kamer van Don Lidio

La canzone di Cecilia (suite)Cecilia, Don Lidio, Donna Isabella, Giuseppe

CeciliaTengo un dolore al petto,tengo un dolore al cuore,voglio vedere Peppino!

Voglio vedere il mio amore!Lo voglio a libertà!

Don LidioSenti Cecilia bella,

Cecilia del mio cuoreaffacciati al balcone,

vedrai Peppino passare.

Donna IsabellaCecilia s’affacciava

CeciliaMa dove vai Peppino?

GiuseppeMi vanno a fucilare!

CeciliaOh Capitan Maggiore,me l’hai saputa fare,l’amore t’hai pigliatoe Peppino è fucilato!

Vorrei scavare un fosso,di cento palmi fondoper soterrar le donnecosì finisce il mondo.

CeciliaIk heb pijn in mijn borst,ik heb pijn in mijn hart,

ik hou van Peppino die gevangen zit,

ik wil dat hij vrijkomt!

Don LidioLuister, mooie Cecilia,Cecilia van mijn hart,

verschijn op je balkon,je zal Peppino zien voorbijkomen.

Donna IsabellaCecilia verscheen.

CeciliaMaar waar ga jij heen, Peppino?

GiuseppeZe gaan mij fusilleren!

CeciliaO Grote Kapitein,

je hebt mij mooi bedrogen,je hebt mijn liefde genomen

en nu wordt Peppino gefusilleerd!

Ik zou een graf willen delven,honderd voet diep,

om de vrouwen te begraven,zo komt er een einde aan de wereld.

48 49

Alessandro Scarlatti (Trapani 1660 - Napoli 1725)

Mori mi dici (madrigale)Donna Isabella, Cecilia, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Mori, mi dicie mentre con quel gardo crudel

morir mi fai…

Sterf, zeg je mij,en ondertussen doe je mij

met die wrede blik sterven …

Sigismondo d’India / tekst: Ottavio Rinuccini (1562-1621)

Piangono al pianger mio (madrigale)Donna Isabella

Piangono al pianger miole fere, e i sassi,

a’ miei caldi sospirtraggion sospiri.

L’aer d’intornonubiloso fassi,

mosso anch’egli a pietàde’ miei martiri.

Ovunque io poso,ovunque io volgo i passi,par che di me si pianga

e si sospiri.

Par che dica ciascun,mosso al mio duolo:

Che fai tu qui meschin,doglioso e solo?

Stenen en wilde dieren wenenterwijl ze mij zien wenen,

en zij zuchtendoor mijn hevig gezucht.

Rondom mij vult de lucht zichmet dikke wolken,

ook bevangen door medelijdenom mijn kwelling.

Waar ik ook ga zitten,waarheen ik ook stap,

het lijkt alsof men om mijweent en zucht.

Het lijkt alsof iedereen mij zegt,getroffen door mijn leed:

“Wat doe je hier, ongelukkige,verdrietig en alleen?”

50 51

Op het publieke plein, de fusillade vande gevangenen wordt voorbereid

Leonardo García-Alarcón

Madrigaal en fuga op La canzone di CeciliaCecilia, Giuseppe (Donna Isabella, Santino et Don Lidio)

Op het publieke plein, Giuseppe en Cecilianemen afscheid

La canzona di Cecilia (suite)Cecilia, Giuseppe

CeciliaE sopra la mia tombaci metto una scrittura

chi passa e sa di leggerelegge la mia sventura.E sopra la mia tomba

è nato un filo d’oro.

Cecilia, GiuseppeArrivederci amore,

non ci vedremo più!

Cecilia E sopra la mia tombaci metto una scrittura

chi passa e sa di leggerelegge la mia sventura.

CeciliaEn boven mijn graf

zet ik enkele woorden,wie langskomt en kan lezen,

zal er over mijn ongeluk lezen!En boven mijn graf

is een gouddraad geboren;

Cecilia, GiuseppeVaarwel, geliefde,

we zullen elkaar niet terugzien!

CeciliaEn boven mijn graf

zet ik enkele woorden,wie langskomt en kan lezen,

zal er over mijn ongeluk lezen!

52 53

Mori mi dici (suite)Donna Isabella, Cecilia, Santino, Don Lidio, Giuseppe

Con quel dolce parlarvita mia dai.

ahí, che vita omicida,che mi tien vivo solperché m’uccida!

Lasso! Ben veggio omai,como negli occhi

e nella bocca portebella donna crudel

viva la Morte.

Met die zoete woordenschenk je mij leven.

O wee, het is een moorddadig levendat mij enkel in leven houdt

omdat het mij doodt!

Helaas! Nu zie ik duidelijkhoe in haar ogenen in haar mond

deze mooie, wrede vrouwlevend de dood draagt.

Cecilia brengt zich om dichtbij haar geliefde

La canzone di Cecilia (suite)Cecilia

E sopra la mia tombaè nato un filo d’oroarrivederci amore,

non ci vedremo più!

En boven mijn grafis een gouddraad geboren;

vaarwel, geliefde,we zullen elkaar niet terugzien!

54 55

Cappella Mediterranea

muzikale leiding, orgel & klavecimbelLeonardo García Alarcón

sopraanArianna Vendittelli (Cecilia)Mariana Flores (Donna Isabella)

contratenorRay Chenez (Santino)

tenorFrancisco Fernández-Rueda (Don Lidio)

basMatteo Bellotto (Giuseppe, Peppino)

vioolStéphanie De Failly

fluit, cornettoRodrigo Calveyra

fagot, fluitMélanie Marie Anne Flahaut

viola da gambaMargaux Blanchard

violoneEric Mathot

theorbe, gitaarQuito Gato

aartsluitMatthias Spaeter

harpMarie Bournisien

Cappella MediterraneaHet ensemble Cappella Mediterranea werd in 2005 door Leonardo García Alarcón opgericht met het doel terug te gaan naar de bron van de esthetische idealen van de grote componisten van Zuid-Europa. Het ensemble specialiseert zich in de drie belangrijkste muzikale genres van de vroege zeventiende eeuw: het madrigaal, het polyfone motet en de opera. De Cappella Mediterranea heeft enkele onuitgegeven werken herontdekt, hoofdzakelijk Siciliaanse muziek, zoals ‘Il Diluvio Universale’ en ‘Nabucco’ van Michelangelo Falvetti en heeft ook nieuwe versies gebracht van repertoirestukken als de Vespers en ‘Orfeo’ van Monteverdi of de ‘Hohe Messe’ van Bach. Na het succes van de uitvoering van de opera ‘Elena’ van Cavalli op het Festival d’Aix-en-Provence in 2013, werd het ensemble wereldwijd uitgenodigd op de grote operascènes. Zo brachten ze ‘Alcina’ van Händel in 2016, ‘Il Giasone’ in 2017 en ‘King Arthur’ in 2018 aan de Opéra des Nations met het Grand Théâtre de Genève, waar ze in 2019 ook ‘Médée’ en ‘Les Indes Galantes’ speelden, ‘Eliogabalo’ van Cavalli in 2016 aan de Opéra national de Paris en in de Opera van Amsterdam in 2017, ‘Erismena’ van Cavalli in Aix-en-Provence, aan de Opéra Royal de Versailles in 2017, en in Luxembourg in 2019. En 2018 was het ensemble in residentie aan de Opéra de Dijon voor enkele seizoenen, waar ze onuitgegeven werken brachten als ‘El Prometeo’ van Draghi en ‘La finta pazza’ van Sacrati in 2019. In 2019 werd het ensemble tevens uitgenodigd met ‘Les Indes Galantes’ van Rameau aan de Opéra national de Paris. Cappella Mediterranea nam meer dan 30 cd’s op, verschenen bij Ambronay Editions, Naïve en Ricercar en bekroond met talrijke prijzen als de Editor’s Choice van de BBC, Diamant d’Or van Opéra Magazine, Choc de Classica, Diapason d’Or, ffff de Télérama. Deze zomer verschijnt ‘Il Giasone’ op dvd bij Alpha Classics. Cappella Mediterranea wordt ondersteund door Ministère de la Culture et de la Communication - DRAC Auvergne Rhône

Alpes, la Région Auvergne-Rhône-Alpes, la ville de Genève en een privé stichting uit Genève. Cappella Mediterranea is lid van Fevis (Fédération des Ensembles Vocaux et Instrumentaux Spécialisés) en Bureau Export. Bureau Export steunt dit program-ma in het kader van de Tournée Européenne de Printemps van Cappella Mediterranea.cappellamediterranea.com

Leonardo García AlarcónNa zijn pianostudies in Argentinië verhuisde Leonardo García Alarcón in 1997 naar Europa om er muziektheorie en klavecimbel te gaan studeren bij Christiane Jaccottet aan het Centrum voor Oude Muziek van Genève. Als lid van het Elyma Ensemble werd hij assistent van Gabriel Garrido voordat hij in 2005 zijn eigen ensemble oprichtte, Cappella Mediterranea. Alarcón brengt graag vergeten werken onder de aandacht. Zo blies hij nieuw leven in Giuseppe Zamponi’s opera ‘Ulysse’ met meerdere uitvoeringen in 2006 en Michelangelo Falvetti’s ‘Il Diluvio Universale’, meermaals uitgevoerd in 2010. Tevens in 2010 begon zijn driejarige residentie aan het Centre Culturel de Rencontre d’Ambronay. Ook werd hij artistiek leider en chefdirigent van het Choeur de Chambre de Namur. Alarcón is een vaste gast in opera’s, concertzalen en op festivals over de hele wereld, waaronder het Festival d’Aix-en-Provence, de Opéra van Lyon, Ambronay Festival, Konzerthaus Wien, Teatro Colón in Buenos Aires, Grand Théâtre in Genève, Theatre Zarzuela in Madrid, Amsterdam Concertgebouw, Montecarlo Opera, Théâtre des Champs-Elysées in Parijs, Wigmore Hall in Londen, Fondation Gulbenkian in Lissabon, het Festival de la Chaise-Dieu en het Teatro Maximo in Palermo. Alarcón leidt de klavecimbelklas en de afdeling barokzang aan het conser-vatorium van Genève, waar hij ook les geeft in de interpretatie van barokliederen.

Arianna VendittelliDe Italiaanse sopraan Arianna Vendittelli won verschillende internationale zang-wedstrijden: Sacred Music in Rome, Marcello Giordani Competition in Catania en de Handel Competition in Londen.Ze won tevens de publieksprijs op de Cesti Competition op de Innsbrucker Festwochen der Alten Musik. op dit festival zong ze de wereldpremière van Cesti’s ‘Nozze in sogno’ olv. Enrico Onofri en in een regie van Alessio Pizzech. Vendittelli wordt veel gevraagd voor rollen in Mozartopera’s. Zo vertolkte ze Donna Elvira in ‘Don Giovanni’ aan het Teatro Olimpico in Vicenza, op het Beaune Festival en op het Musikfest Bremen; Gravin Almaviva in ‘Le Nozze di Figaro’ in het Auditorio de Tenerife en het Teatro Comunale in Bologna; Aminta in ‘Il Re Pastore’ aan het Teatro Verdi in Trieste. In ‘Così fan tutte’ zong ze Fiordiligi in Vicenza, Novara, Ravenna, Piacenza, en Despina aan het Teatro Regio in Turijn olv. Christopher Franklin en in een regie van Ettore Scola. Ze gaf een Mozartconcert met het Münchner Rundfunkorchester olv. Alessandro De Marchi in het Prinzregententheater in München. Vendittelli maakte haar debuut op de festivals van Salzburg en Ravenna als Carmi in Mozarts ‘Betulia liberata’ olv. Riccardo Muti. Ze zong verschillende rollen in opera’s van Rossini, waaronder Amaltea in ‘Mosè in Egitto’ aan het Teatro di San Carlo in Napels olv. Stefano Montanari en in een regie van David Pountney, en Matilde in ‘Elisabetta Regina d’Inghilterra’ met het Ensemble Matheus olv. Jean-Christophe Spinosi. Verdere hoogtepunten waren de titelrol in Hans Werner Henze’s ‘Gisela!’ aan het Teatro Massimo; Zerlina in ‘Don Giovanni’ op het Spoleto Festival olv. James Conlon; de wereldpremière van ‘Fadwa’ van Dimitri Scarlato in de Accademia Filarmonica Romana in Rome. Recent zong ze in de wereldpremière van ‘7 Minuti’ van Giorgio Battistelli aan de Opéra National de Lorraine in Nancy.ariannavendittelli.com

56 57

Mariana Flores Sopraan Mariana Flores werd in Argentinië geboren. Ze studeerde zang aan de Universidad Nacional de Cuyo in haar geboorteland en zette haar studies verder aan het Schola Cantorum Basiliensis bij Rosa Domínguez. Ze nam deel aan masterclasses van Jennifer Smith en Bernarda Fink. Als soliste gaf ze concerten met Ensemble Clematis, Cappella Mediterranea olv. Leonardo García Alarcón, Ensemble Elyma olv. Gabriel Garrido en met Ensemble L’Arpeggiata olv. Christina Pluhar. Flores is gespecialiseerd in barokrepertoire van Monteverdi, Cavalli, Händel en ook Mozart en tangoliederen. Ze zong op het Ambronay Festival, in het Rokokotheater Schwetzingen, op de BBC Proms, op het Klangvokal Musikfestival Dortmund, Tenebrae- Festival für Alte Musik Zürich en op het Festival d’Aix-en-Provence. Als operazangeres zong ze grote rollen in Monteverdi’s ‘L’Orfeo’, Cavalli’s ‘Eliogabalo’, Falvetti’s ‘Nabucco’ en Händels ‘Semele’ aan de Opera van Amsterdam, Opéra de Paris, Teatro de Zarzuela Madrid, Opéra Royal de Versailles, op de Ludwigsburger Schlossfestspiele, aan het Opernhaus Bayreuth en het Grand Théâtre de Genève. Op cd is Flores te horen in werken van Barbara Strozzi, Girolamo Frescobaldi, Henry Purcell, Michelangelo Falvetti en Antonio Vivaldi. Verschillende opnamen werden onder met met een Diapason Découverte bekroond.marianafloressoprano.com

Ray Chenez Contratenor Ray Chenez studeerde aan de State University of New York in Fredonia en aan de Florida State University. In het afgelopen seizoen debuteerde hij aan de Oper Frankfurt als Irina, in de nieuwe productie ‘Tri Sestry’ van Peter Eötvös. Hij keerde terug naar de Händel Festspiele Halle en zong de rol van Mirtillo in ‘Il Pastor Fido’ van Händel, en de rol van Narciso in Händels ‘Agrippina’ met Les Talens Lyriques olv. Christophe Rousset . Verder vertolkte hij twee nieuwe rollen in

de wereldcreaties ‘The Circle’ van Ludger Vollmer aan het Deutsches Nationaltheater Weimar en in ‘Dionysos Rising’ van Roberto David Rusconi in Trento. Tevens zong hij de hoofdrol Aminta in de moderne première van de vergeten opera ‘Il Re Pastore’ van Maria Teresa Agnesi in Kattowice. Ray Chenez maakte zijn Europees debuut in de rol van Marzia in Leonardo Vinci’s ‘Catone in Utica’ aan de zijde van Max Emanuel Cencic en Franco Fagioli (aan de Opéra Royal de Versailles, in het Hessisches Staatstheater Wiesbaden, in het Theater an der Wien, op het Bergen International Festival en op het George Enescu Festival). Verdere hoogte-punten de afgelopen sizoenen waren de rollen van Nutrice en Amore in Luigi Rossi’s ‘Orfeo’ olv. Raphaël Pichon (Opéra Royal de Versailles, Opéra national de Lorraine), Athamas in Händels ‘Semele’ olv. Stephen Stubbs (Opera Omaha), Cherubino in ‘Le nozze di Figaro’ (Pacific Opera Victoria, Nickel City Opera), Achille in Luigi Cherubini’s ‘Ifigenia in Aulide’ (Mainfranken Theater Würzburg) en Sorceress in Purcells ‘Dido and Aeneas’ (Lincoln Center).raychenez.com

Francisco Fernández-Rueda De Spaanse tenor Francisco Fernández-Rueda studeerde aan de Escola Superior de Musica de Catalunya. Hij werkte samen met grote dirigenten als Sir John Eliot Gardiner, Fabio Luisi, William Christie, Jordi Savall, Jean-Christophe Spinosi, Fabio Biondi, Enrico Onofri, Konrad Junghänel, Leonardo García-Alarcón, Alexis Kossenko, Raphaël Pichon, Wolfgang Katschner ea. Hij zong met vooraanstaande orkesten als English Baroque Soloists, Les Arts Florissants, Concerto Köln, Europa Galante, Concertgebouw Kamerorkest, Haydn Philharmonie, La Scintilla Orchestra, Ensemble Matheus, Les Ambassadeurs, Philharmonisches Orchester Heidelberg, Ensemble Pygmalion, Lautten Compagney Berlin en Le Cercle de l’Harmonie. Fernández-Rueda was te gast in de grote

huizen en op prominente festivals als de Berliner Philharmonie, Salzburger Festspielhaus, KKL Luzern, Opéra Comique, Cité de la Musique en Philharmonie in Parijs, Opéra Royal de Versailles, Opéra de Bordeaux, Opéra Angers-Nantes, Opéra de Reims, Teatro la Fenice in Venetië, Theater Winterthur, Brooklyn Academy of Music of Lincoln Center in New York, Kennedy Center in Washington, Harris Theater in Chicago, Baden-Baden Festspielhaus, Rokokotheater in Schwetzingen, ea. Fernández-Rueda vertolkte de rollen van Don Ottavio in Mozarts ‘Don Giovanni’, Ferrando in Mozarts ‘Così fan tutte’, Nemorino in Donizetti’s ‘L’elisir d’amore’, Paolino in Cimarosa’s ‘Il Matrimonio Segreto’, Bajazet in Händels ‘Tamerlano’, ‘Orfeo’ in Monteverdi’s ‘L’Orfeo’, Ulisse in Monteverdi’s ‘Il ritorno d’Ulisse in patria’ ea. Toekomstplannen zijn onder meer ‘Armida’ van Haydn (Rinaldo) op het Herbstgold Festival in Eisenstadt, ‘La verità in cimento’ van Vivaldi (Mamud) in Theater Heidelberg, ‘Il finto sordo’ van Manuel García (Capitano) in Teatro de la Zarzuela in Madrid en ‘Il Re Pastore’ van Mozart in Teatro la Fenice in Venetië. Fernández-Rueda is onder meer te horen in opnamen van Monteverdi’s ‘Il ritorno d’Ulisse in patria’ (Soli Deo Gloria) olv. Sir John Eliot Gardiner, Mozarts Concertaria’s voor tenor met Ensemble Cristofori (Accent), en de dvd van Lully’s ‘Atys’met Les Arts Florissants olv. William Christie (Fra Musica). franciscofernandezrueda.com

Matteo Bellotto Na zijn studies schoolmuziek en klarinet aan het conservatorium van Bologna legde Matteo Bellotto zich toe op barokzang. Als lid van het ensemble La Venexiana ging hij mee op concerttournee door de VS en Japan. In 2007 vertolkte hij meermaals de rol van Pluto in Monteverdi’s ‘Orfeo’, oa. op het Lufthansa Festival in Londen, in het Auditorium International in Madrid, in Regensburg en in Melk. In 2008 debuteer-de hij in de rol van Seneca in

‘L’incoronazione di Poppea’ van Monteverdi op het Festival van Herne en hij werkte mee aan de opname van diverse missen van Bach olv. Gustav Leonhardt. Daarnaast werkte hij meermaals samen met het Koor en Orkest van de Zwitserse-Italiaanse Radio in een Vesper van Cossoni, in de opera ‘Agnese’ van Paèr en ‘Ercole amante’ van Cavalli. Bellotto is als solist regelmatig te horen op barokfestivals als het Monteverdi Festival in Cremona, het Festival d’Ambronay, op de festivals oude muziek van Brugge en Antwerpen, Buenos Aires en Tokio. Parallel daarmee voert Bellotto ook hedendaagse muziek uit. Zo zong hij mee in de wereldcreatie van Madrigalen van Gavin Bryars met het Zwitserse ensemble Vox Altera.

Volgend seizoen in deSingelverborgen parels van de barokEen cyclus voor de ware barokliefhebber. Met echte ontdekkingen en prachtige werken die minder gekend zijn. Voor u gebracht door de beste ensembles, koren en solisten. Met kerkelijke muziek over passie en lijden naast een Orpheusopera van Charpentier die in zijn tijd waarschijnlijk nooit te horen was.

Concerto Romano olv. Alessandro QuartaPasquiniza 21 sep 2019

Pluto Ensemble & Hathor Consort olv. Marnix De Cat & Romina LischkaSchmelzer, Biber, Colonna, Tuma, Clamerwo 27 nov 2019

Vox Luminis & a nocte temporis olv. Lionel Meunier & Reinoud Van MechelenCharpentierwo 29 jan 2020

B’Rock Orchestra & Choir olv. Andreas KüppersA. Scarlatti, Gesualdo, Bai, Andriessenwo 25 mrt 2020

Koor & Orkest Le Poème Harmonique olv. Vincent DumestreAllegriwo 29 apr 2020

meesterlijke opera‘Don Giovanni’ en ‘L’Orfeo’. Concertant of in een sobere regie voor de concertzaal. Met uitstekende vocale solisten, koren en barokorkesten onder leiding van specialisten Kenneth Montgomery en Leonardo García Alarcón. Meesterlijke opera, een feest voor melomanen en operafanaten.

Orkest van de Achttiende Eeuw & Cappella Amsterdamolv. Kenneth MontgomeryMozart Don Giovanni, KV527wo 9 okt 2019

Cappella Mediterranea & Choeur de Chambre de Namurolv. Leonardo García AlarcónMonteverdi L’Orfeo, SV318vr 17 jan 2020

Bestel uw abonnement of losse tickets via www.desingel.be

desingel.beT +32 (0)3 248 28 28Desguinlei 25B-2018 Antwerpen

deSingel is een kunstinstelling van de Vlaamse Overheid mediasponsors