1

bibbia beza vulgata 23 ott 2003 225pp

matteo, marco, luca, giovanni, atti sequenza classica

matteo, giovanni, luca, marco, atti sequenza Beza

Impaginazione latina / scansione dei righi / sticografia:

< / << rigo sporgente nel margine sx, con alcune lettere iniziali più grandi, evidenziate rispetto alle altre maiuscole.

^..^ due punti all’interno di uno spazio bianco/linea, talvota seguiti da una lettera evidenziata.

. un punto medio fra due parole rispetto all’altezza delle lettere, all’interno della riga o alla fine.

^^^ uno spazio largo, talvolta seguito da una lettera evidenziata, come fosse in origine l’inizio di un rigo proiettato

sul margine sx e compresso nel testo per risparmiare spazio.

^ uno spazio bianco piccolo.

^.^ uno spazio largo bianco, con un punto nel mezzo.

· un punto alto rispetto all’altezza delle lettere.

> / >> rientri rispetto al margine sx delle colonne : citazioni della Scrittura.

autem dunque

enim infatti

ergo perciò, pure

quoniam poiché

et e / anche

tamen tuttavia

tunc allora

eis ad essi

illis a quelli

eius di-lui

qui autem /

dixit eis = ait illis =

ipse autem = ille autem =

2

matteo latino beza

[fol. 2 a, manca il testo originale]

Mt 1, 1 Liber generationis Iesu Christi | filii David filii Ab-

raham |

1,2 Abraham genuit Isaac | Isaac autem genuit Iacob | Iacob

autem genuit Iudam et fratres eius |

1,3 Iudas autem genuit Phares et Zara(m) de Thamar |

Phares autem genuit Esrom | Esrom autem genuit Aram

|

1,4 Aram autem genuit Aminadab | Aminadab autem genuit

Naasson | Naasson autem genuit Salmon |

1,5 Salmon autem genuit Booz de Ra(c)hab | Booz autem

genuit Obed ex Ruth | Obed autem genuit Iesse | Iesse

autem genuit David regem |

1,6 David autem rex genuit Salomonem | ex ea quae fuit

Uriae |

1,7 Salomon autem genuit Roboam | Roboam autem genuit

Abiam | Abia autem genuit Asa |

1,8 Asa autem genuit Iosaphat | Iosaphat autem genuit

Ioram | Ioram autem genuit Oziam |

1,9 Ozias autem genuit Ioatham | Ioatham autem genuit

Achaz | Achaz autem genuit Ezechiam |

1,10 Ezechias autem genuit Manassen | Manasses autem ge-

nuit Amon | Amon autem genuit Iosiam |

1,11 Iosias autem genuit Iechoniam | et fratres eius in

transmigratione Babylonis | [fol. 3 a]

1, 12 < Post transmigrationem ≈ autem Babylonis | Iecho-

nias genuit Salathiel |

1, 13 < Salathiel autem genuit Zorobabel | Zorobabel autem

genuit Abiuth | Abiuth autem genuit Eliecib . | < Helia-

cib autem genuit Azor |

1, 14 Azor autem genuit Sadoc | Sadoc autem genuit Achim

| < Achim autem genuit Heliut |

1, 15 Heliut autem genuit Heleazar | < Heleazar autem ge-

nuit Matthan | Matthan autem genuit Iacob |

1, 16 < Iacob autem genuit Ioseph | cui desponsata · | virgo

Maria peperit | Christum ≈ Iesum |

1, 17 < Omnes ergo generationes · | < ab Abraham | usque

ad David · | generationes sunt | quattuordecim | < Et a

David | usque ad transmigrationem Babylonis | genera-

tiones sunt · quattuordecim | < Et a transmigratione

Babylonis | usque ad Christum | generationes sunt quat-

tuordecim |

1, 18 < Christi autem generatio sic fuit | √√ Desponsata e-

nim √√ Maria Ioseph | antequam convenirent | inventa

est in utero habens | de Spiritu sancto |

1, 19 < Ioseph autem vir eius · | cum esset iustus | et nollet

eam praepalare | voluit clam eam ≈ dimittere |

1, 20 Ipso √ ≈ ea cogitante | ecce angelus Domini per visum

| apparuit ei dicens | < Ioseph fili David ne timeas | [fol.

4 a] suscipere Mariam uxorem tuam | Quod enim in ea

natum est | de Spiritu sancto est |

1, 21 Pariet autem filium | et vocabis nomen eius Iesum |

ipse enim salvabit populum suum | de peccatis eorum |

1,1 liber generationis Iesu Christi filii David filii Ab-

raham

1,2 Abraham genuit Isaac Isaac autem genuit Iacob

Iacob autem genuit Iudam et fratres eius

1,3 Iudas autem genuit Phares et Zara de Thamar

Phares autem genuit Esrom Esrom autem genuit

Aram

1,4 Aram autem genuit Aminadab Aminadab autem

genuit Naasson Naasson autem genuit Salmon

1,5 Salmon autem genuit Booz de Rachab Booz autem

genuit Obed ex Ruth Obed autem genuit Iesse

Iesse autem genuit David regem

1,6 David autem rex genuit Salomonem ex ea quae

fuit Uriae

1,7 Salomon autem genuit Roboam Roboam autem

genuit Abiam Abia autem genuit Asa

1,8 Asa autem genuit Iosaphat Iosaphat autem genuit

Ioram Ioram autem genuit Oziam

1,9 Ozias autem genuit Ioatham Ioatham autem genuit

Achaz Achaz autem genuit Ezechiam

1,10 Ezechias autem genuit Manassen Manasses au-

tem genuit Amon Amon autem genuit Iosiam

1,11 Iosias autem genuit Iechoniam et fratres eius in

transmigratione Babylonis

1,12 et post transmigrationem Babylonis Iechonias

genuit Salathihel Salathihel autem genuit Zoroba-

bel

1,13 Zorobabel autem genuit Abiud Abiud autem ge-

nuit Eliachim Eliachim autem genuit Azor

1,14 Azor autem genuit Saddoc Saddoc autem genuit

Achim Achim autem genuit Eliud

1,15 Eliud autem genuit Eleazar Eleazar autem genuit

Matthan Matthan autem genuit Iacob

1,16 Iacob autem genuit Ioseph virum Mariae de qua

natus est Iesus qui vocatur Christus

1,17 omnes ergo generationes ab Abraham usque ad

David generationes quattuordecim et a David

usque ad transmigrationem Babylonis genera-

tiones quattuordecim et a transmigratione Baby-

lonis usque ad Christum generationes quattuorde-

cim

1,18 Christi autem generatio sic erat cum esset des-

ponsata mater eius Maria Ioseph antequam con-

venirent inventa est in utero habens de Spiritu

Sancto

1,19 Ioseph autem vir eius cum esset iustus et nollet

eam traducere voluit occulte dimittere eam

1,20 haec autem eo cogitante ecce angelus Domini in

somnis apparuit ei dicens Ioseph fili David noli

timere accipere Mariam coniugem tuam quod

enim in ea natum est de Spiritu Sancto est

1,21 pariet autem filium et vocabis nomen eius Iesum

3 1, 22 < Hoc autem totum factum est | ut inpleretur | quod

dictum est a Domino | per Esaiam prophetam dicentem

|

1, 22 > Ecce Virgo · | > in utero habebit | > et pariet filium ·

| > et vocabit nomen eius | > Inmanuel | > quod est in-

tepraetatum · | > Nobiscum Deus |

1, 24 < Exsurgens autem Ioseph de somno | fecit | sicut

praecepit ei | angelus Domini | et suscepit uxorem suam

|

1, 25 Et non cognovit eam | quousque peperit filium √ | pri-

mogenitum | et vocavit nomen eius Iesum |

Mt 2, 1 Iesu(m) autem ≈≈ nato | in Bethleem Iudaeae | in

diebus Herodes regis | ecce magi ab oriente venerunt |

2, 2 in Hierosolyma dicentes | Ubi est qui natus est rex

Iudaeorum | Vidimus enim eius stellam in Oriente | et

venimus adorare ei |

2, 3 < Audiens autem rex ≈ Herodes | turbatus est | et √ Hie-

rosolyma cum ipso |

2, 4 Et congregans omnes | principes sacerdotum | et scribas

populi interrogabat √ | [fol. 5 a]

2, 5 Ubi Christus nascitur · | Qui ≈ autem dixerunt ei | In

Bethleem Iudaeae | Sic enim scriptum est per profetam

|

2, 6 >> Et tu | >> Bethleem √ Iudaeae · | >> non minima es |

>> inter principes Iuda | >> ex te enim exiet dux | >>

qui regat | >> populum meum Israhel |

2, 7 < Tunc Herodes occult(a)e · | vocans magos | √ exqui-

sivit ab eis tempus | apparentis ≈ stellae √ |

2, 8 Et mittens eos in Bethleem | dixit eis | Euntes interro-

gate diligenter | de puero · | cum ≈ autem inveneritis |

renuntiate mihi | ut et ego veniens adorem ei |

2, 9 qui autem audientes regem | abierunt | Et ecce stella |

quam viderat in Oriente | praecedebat eos · | donec ve-

nit et stetit | supra √√ puerum |

2, 10 < Videntes autem stellam | gavisi sunt | gaudio magno

valde |

2, 11 Et venientes in domum | viderunt puerum | cum Maria

matre sua | et cadentes adoraverunt ei | et aperientes

thensauros suos | obtulerunt ei munera | aurum et thus

et smyrnam |

2, 12 Et moniti per somnum | non reverti ad Erodem | per

aliam viam reversi sunt | in regionem suam | < Isdem

autem recedentibus · |

2, 13 ecce angelus Domini [fol. 6 a] apparuit in visu Ioseph

dicens | Surgens suscipe puerum | et matrem eius · | et

fuge in Aegypto | et esto ibidem | quousque tibi ≈ di-

cam | Incipit enim Herodes · | quaerere puerum | ut

perdat eum |

2, 14 < Qui autem exsurgens | accepit puerum |

2, 15 et matrem eius per nocte | et secessit in Aegypto · | et

erat ibi usque ad mortem Herodes · | ut conpleretur |

quod dictum est a Domino | per prophetam dicentem |

>> De Aegypto | >> vocavi filium meum |

2, 16 < Tunc Herodes videns | quia delusus est a magis | ira-

tus est valde | et mittens | interfecit omnes pueros | qui

ipse enim salvum faciet populum suum a peccatis

eorum

1,22 hoc autem totum factum est ut adimpleretur id

quod dictum est a Domino per prophetam

dicentem

1,23 ecce virgo in utero habebit et pariet filium et vo-

cabunt nomen eius Emmanuhel quod est interpre-

tatum Nobiscum Deus

1,24 exsurgens autem Ioseph a somno fecit sicut prae-

cepit ei angelus Domini et accepit coniugem

suam

1,25 et non cognoscebat eam donec peperit filium

suum primogenitum et vocavit nomen eius Iesum

2,1 cum ergo natus esset Iesus in Bethleem Iudaeae in

diebus Herodis regis ecce magi ab oriente ven-

erunt Hierosolymam

2,2 dicentes ubi est qui natus est rex Iudaeorum vidi-

mus enim stellam eius in oriente et venimus ado-

rare eum

2,3 audiens autem Herodes rex turbatus est et omnis

Hierosolyma cum illo

2,4 et congregans omnes principes sacerdotum et scri-

bas populi sciscitabatur ab eis ubi Christus nasce-

retur

2,5 at illi dixerunt ei in Bethleem Iudaeae sic enim

scriptum est per prophetam

2,6 et tu Bethleem terra Iuda nequaquam minima es in

principibus Iuda ex te enim exiet dux qui reget

populum meum Israhel

2,7 tunc Herodes clam vocatis magis diligenter didicit

ab eis tempus stellae quae apparuit eis

2,8 et mittens illos in Bethleem dixit ite et interrogate

diligenter de puero et cum inveneritis renuntiate

mihi ut et ego veniens adorem eum

2,9 qui cum audissent regem abierunt et ecce stella

quam viderant in oriente antecedebat eos usque

dum veniens staret supra ubi erat puer

2,10 videntes autem stellam gavisi sunt gaudio magno

valde

2,11 et intrantes domum invenerunt puerum cum Ma-

ria matre eius et procidentes adoraverunt eum et

apertis thesauris suis obtulerunt ei munera aurum

tus et murram

2,12 et responso accepto in somnis ne redirent ad He-

rodem per aliam viam reversi sunt in regionem

suam

2,13 qui cum recessissent ecce angelus Domini appa-

ruit in somnis Ioseph dicens surge et accipe pue-

rum et matrem eius et fuge in Aegyptum et esto

ibi usque dum dicam tibi futurum est enim ut He-

rodes quaerat puerum ad perdendum eum

2,14 qui consurgens accepit puerum et matrem eius

nocte et recessit in Aegyptum

2,15 et erat ibi usque ad obitum Herodis ut adimplere-

tur quod dictum est a Domino per prophetam di-

centem ex Aegypto vocavi filium meum

2,16 tunc Herodes videns quoniam inlusus esset a ma-

4 erant in Bethleem | et in omnibus finibus eius | a bimatu

et infra · | secundum tempus | quod exquisierat a magis

|

2, 17 < Tunc completum est · | quod dictum est a Domino |

per Hieremiam prophetam dicentem |

2, 18 >> Vox in Rama audita est | >> ploratio | >> et planc-

tus et ululatus multus | >> Rachel | >> plangens filios

suos | >> et noluit consolari · | >> quia non sunt |

2, 19 < Defuncto autem Herode · | ecce angelus-Domini | ≈

paruit in somnis Ioseph |

2, 20 in Aegypto dicens | Surgens accipe | puerum et ma-

trem eius | et abi in terram Israhel · | Mortui sunt enim |

qui quaerunt animam pueri | [fol. 7 a]

2, [testo del secolo ix]

2, 21 < Qui surgens · | accepit puerum | et matrem eius · | et

venit in terram Israhel · |

2, 22 audiens autem quod Archelaus regnaret | in Iudaea |

pro Herode patre suo timuit illo ire · |

2, 23 et admonitus in somnis · | secessit in partes Galilaeae ·

| et veniens habitavit | in civitate quae vocatur Nazaret ·

| ut adimpleretur · | quod dictum est per prophetas · |

quoniam Nazareus vocabitur · |

[testo IX secolo, ii mano]

Mt 3, 1 < In diebus illis venit | Iohannes Baptista · | praedi-

care in deserto Iudaeae |

3, 2 et dicens · | Poenitentiam agite · | Appropinquavit enim

regnum caelorum |

3, 3 Hic est enim · | qui dictus est | per Esaiam prophetam

dicentem | Vox clamantis in deserto · | Parate viam

Domini | Rectas facite semitas eius · |

3, 4 Ipse autem Iohannes · | habebat vetimentum | de pilis

camelorum · | et zonam pelliciam | circa lumbos suos · |

Esca autem eius erat · | locuste et mel silvestre · |

3, 5 Tunc exiebat ad eum | Hierusolima et omnis Iudaea | et

omnis regio circa Iordanen · |

3, 6 et baptizabantur in Iordane ab eo · | confitentes peccata

sua · |

3, 7 Videns autem multos pharisaeorum | et sadducaeorum

venientes | ad baptismum suum · | dixit eis | Progenies

viperarum · | Quis demonstravit vobis | fugere | [fol. 8

a] testo originale

3, 8 a futura ira · | Facite ergo | fructum dignum paenitentiae

|

3, 9 et ne putetis · | dicere intra vos | Patrem habemus Abra-

am · | Dico enim vobis | quia potest Deus | de lapidibus

istis | suscitare filios Abraae |

3, 10 Iam autem securis · | ad radices arborum | posita est |

Omnis ergo arbor | √ non faciens fructum bonum | ex-

ciditur et in ignem mittitur |

3, 11 < Ego quidem baptizo ≈ vos | √ aqua in paenitentiam |

Qui autem √√ venit | fortior me est | cuius non sum

idoneus | calciamenta portare · | Ipse vos baptizabit | in

Spiritu sancto et igni · |

3, 12 < Cuius ventilabrum | in manu eius | et purgabit aream

suam | et congregabit triticum suum | in horreum · | Pa-

leas autem conburet | igni inextinguibili |

gis iratus est valde et mittens occidit omnes pue-

ros qui erant in Bethleem et in omnibus finibus

eius a bimatu et infra secundum tempus quod ex-

quisierat a magis

2,17 tunc adimpletum est quod dictum est per Hiere-

miam prophetam dicentem

2,18 vox in Rama audita est ploratus et ululatus mul-

tus Rachel plorans filios suos et noluit consolari

quia non sunt

2,19 defuncto autem Herode ecce apparuit angelus

Domini in somnis Ioseph in Aegypto

2,20 dicens surge et accipe puerum et matrem eius et

vade in terram Israhel defuncti sunt enim qui

quaerebant animam pueri

2,21 qui surgens accepit puerum et matrem eius et ve-

nit in terram Israhel

2,22 audiens autem quod Archelaus regnaret in Iudaea

pro Herode patre suo timuit illo ire et admonitus

in somnis secessit in partes Galilaeae

2,23 et veniens habitavit in civitate quae vocatur Na-

zareth ut adimpleretur quod dictum est per pro-

phetas quoniam Nazareus vocabitur

3,1 in diebus autem illis venit Iohannes Baptista prae-

dicans in deserto Iudaeae

3,2 et dicens paenitentiam agite adpropinquavit enim

regnum caelorum

3,3 hic est enim qui dictus est per Esaiam prophetam

dicentem vox clamantis in deserto parate viam

Domini rectas facite semitas eius

3,4 ipse autem Iohannes habebat vestimentum de pilis

camelorum et zonam pelliciam circa lumbos suos

esca autem eius erat lucustae et mel silvestre

3,5 tunc exiebat ad eum Hierosolyma et omnis Iudaea

et omnis regio circa Iordanen

3,6 et baptizabantur in Iordane ab eo confitentes pec-

cata sua

3,7 videns autem multos Pharisaeorum et Sadducaeo-

rum venientes ad baptismum suum dixit eis prog-

enies viperarum quis demonstravit vobis fugere a

futura ira

3,8 facite ergo fructum dignum paenitentiae

3,9 et ne velitis dicere intra vos patrem habemus

Abraham dico enim vobis quoniam potest Deus

de lapidibus istis suscitare filios Abrahae

3,10 iam enim securis ad radicem arborum posita est

omnis ergo arbor quae non facit fructum bonum

exciditur et in ignem mittitur

3,11 ego quidem vos baptizo in aqua in paenitentiam

qui autem post me venturus est fortior me est

cuius non sum dignus calciamenta portare ipse

vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni

3,12 cuius ventilabrum in manu sua et permundabit

aream suam et congregabit triticum suum in hor-

reum paleas autem conburet igni inextinguibili

3,13 tunc venit Iesus a Galilaea in Iordanen ad Iohan-

5 3, 13 < Tunc advenit Iesus de Galilaea | ad Iordanen · | ad

Iohannen Baptistam · | ut baptizaretur ab eo |

3, 14 Qui autem prohibebat eum | ≈≈≈ Iohannes dicens |

Ego abs te opus habeo baptizari | et tu venis ad me |

3, 15 < espondens (!) autem Iesus · | dixit ei Sine modo | Sic

enim decens est nobis | mplere (!) omnem iustitiam |

3, 16 nc (!) dimisit illum | et ≈ baptizatus (est) Iesus | As-

cendit ≈ mox de aqua | et ecce · | aperti sunt ei caeli | et

vidit spiritum Dei | [fol. 9 a] descendentem de caelo |

sicut columbam · | et venientem super eum |

3, 17 Et ecce vox de caelis dicens ad eum | Tu es Filius

meus dilectus | in quo √ beneplacui |

Mt 4, 1 < Tunc Iesus delatus est | in desertum a Spiritu | ut

temptaretur a diabolo |

4, 2 et iaiunans dies ≈ quadraginta | et quadraginta noctes |

postera esuriit |

4, 3 < Et accessit ad eum qui temptabat | et dixit ei | Si Filius

es ≈ Dei dic · | ut lapides isti panes fiant |

4, 4 Respondens autem ≈≈ Iesus dixit | >> Scriptum est | >>

Non in pane solo | >> vivet homo | >> sed in omni ver-

bo √√√√ Dei |

4, 5 < Tunc suscepit eum | diabolus | in sanctam civitatem |

et statuit eum | supra pinnam templi · |

4, 6 et dicit ei | Si Filius es ≈ Dei · | mitte te deorsum | Scrip-

tum est enim · | >> qui Angelis suis | >> mandavit de te

| >> et in manibus tollent te · | >> ne quando offendas |

>> ad lapidem pedem tuum |

4, 7 Ait ei Iesus · | Iterum scriptum est | >> Non temptabis |

>> Dominum Deum tuum |

4, 8 < Iterum suscepit eum diabolus | in montem altum ni-

mis | et ostendit ei | omnia regna mundi | et gloriam eo-

rum · |

4, 9 et dixit illi | Haec omnia ≈ tibi dabo | si cadens adorave-

ris me |

4, 10 Tunc dicit ei Iesus | Vade post me | Satana | Scriptum

est enim | [fol. 10 a] >> Dominum Deum tuum adora-

bis | >> et ipsi soli servies |

4, 11 < Tunc dimisit eum diabolus | et ecce angeli accesse-

runt | et ministrabant ei |

4, 12 Audiens ≈ autem · | quia Iohannes traditus est | seces-

sit in Galilaeam |

4, 13 et relinquens (in) √ Nazareth | veniens habitavit · | in

Cafarnaum | maritimam · | in finibus Zabulon | et

Nephtalim |

4, 14 ut conpleretur quod dictum est | per Esaiam prophetam

dicentem |

4, 15 >> Terra Zabulon et √ Nephtalim · | >> viam maris |

>> trans Iordanen | >> Galileae gentium | >> populus

qui sedebat in tenebris |

4, 16 >> viderunt ≈ lumen magnum | >> √ qui sedebant in

terra √ umbra mortis | >> lumen ortum est eis |

4, 17 < Exinde enim coepit Iesus · | praedicare et dicere |

Paenitemini · | Adpropinquavit enim | regnum caelo-

rum |

4, 18 < Transiens autem secus mare Galilaeae | vidit duos

fratres | Simonem qui dicitur Petrus | et Andream fra-

nem ut baptizaretur ab eo

3,14 Iohannes autem prohibebat eum dicens ego a te

debeo baptizari et tu venis ad me

3,15 respondens autem Iesus dixit ei sine modo sic

enim decet nos implere omnem iustitiam tunc di-

misit eum

3,16 baptizatus autem confestim ascendit de aqua et

ecce aperti sunt ei caeli et vidit Spiritum Dei des-

cendentem sicut columbam venientem super se

3,17 et ecce vox de caelis dicens hic est Filius meus

dilectus in quo mihi conplacui

4,1 tunc Iesus ductus est in desertum ab Spiritu ut

temptaretur a diabolo

4,2 et cum ieiunasset quadraginta diebus et quadragin-

ta noctibus postea esuriit

4,3 et accedens temptator dixit ei si Filius Dei es dic

ut lapides isti panes fiant

4,4 qui respondens dixit scriptum est non in pane solo

vivet homo sed in omni verbo quod procedit de

ore Dei

4,5 tunc adsumit eum diabolus in sanctam civitatem et

statuit eum supra pinnaculum templi

4,6 et dixit ei si Filius Dei es mitte te deorsum scrip-

tum est enim quia angelis suis mandabit de te et

in manibus tollent te ne forte offendas ad lapidem

pedem tuum

4,7 ait illi Iesus rursum scriptum est non temptabis

Dominum Deum tuum

4,8 iterum adsumit eum diabolus in montem excelsum

valde et ostendit ei omnia regna mundi et gloriam

eorum

4,9 et dixit illi haec tibi omnia dabo si cadens adorave-

ris me

4,10 tunc dicit ei Iesus vade Satanas scriptum est Do-

minum Deum tuum adorabis et illi soli servies

4,11 tunc reliquit eum diabolus et ecce angeli accesse-

runt et ministrabant ei

4,12 cum autem audisset quod Iohannes traditus esset

secessit in Galilaeam

4,13 et relicta civitate Nazareth venit et habitavit in

Capharnaum maritimam in finibus Zabulon et

Nepthalim

4,14 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam pro-

phetam

4,15 terra Zabulon et terra Nepthalim via maris trans

Iordanen Galilaeae gentium

4,16 populus qui sedebat in tenebris lucem vidit ma-

gnam et sedentibus in regione et umbra mortis lux

orta est eis

4,17 exinde coepit Iesus praedicare et dicere paeniten-

tiam agite adpropinquavit enim regnum caelorum

4,18 ambulans autem iuxta mare Galilaeae vidit duos

fratres Simonem qui vocatur Petrus et Andream

fratrem eius mittentes rete in mare erant enim pi-

scatores

6 trem eius | mittentes retiam in mari | Erant autem pisca-

tores · |

4, 19 et dicit eis | Venite post me · | et faciam vos | fieri pis-

catores hominum |

4, 20 < Qui ≈ autem mox relinquentes retiam | secuti sunt

eum · |

4, 21 Et progressus inde | vidit alios duos fratres | [fol. 11 a]

Iacobum Zebedaei | et Iohannen fratrem eius | in navi ·

| cum Zebedaeo · | patre eorum | concinnantes | retias

suas | et vocavit eos |

4, 22 Qui autem mox relinquentes navem | et patrem suum ·

| secuti sunt eum |

4, 23 < Et circumibat Iesus | totam Galilaeam | docens in sy-

nagogis eorum | et praedicans evangelium regni | et cu-

rans omnem languorem | et omnem infirmitatem in po-

pulo |

4, 24 < Et abiit opinio eius in totam Syriam | et obtulerunt ei

omnes | male habentes variis infirmitatibus | et tormen-

tis correptos | et daemoniacos · | et lunaticos | et paraly-

ticos · | Et omnes ≈ curavit |

4, 25 Et secutae sunt eum · | turbae multae | de Galilaea · | et

Decapolim | et Hierosolyma et Iudaea | et trans Iorda-

nen |

Mt 5, 1 Videns autem turbas · | ascendit in montem | et se-

dente eo · | accesserunt ad eum | discipuli eius · |

5, 2 et aperiens os suum | docuit eos dicens | < Beati pau-

peres spiritu · | quoniam ipsorum est | regnum caelorum

|

5, 3 Beati mites · | quoniam ipsi | hereditabunt terram |

5, 5 [!] < Beati qui lugunt | quoniam ipsi | consolabuntur |

5, 6 < Beati qui esurientes · | et sitientes iustitiam | [fol. 12

a] quoniam ipsi saturabuntur |

5, 7 < Beati misecordes · | quia ipsi miserabuntur |

5, 8 < Beati qui mundo sunt corde | quia ipsi Deum videbunt

|

5, 9 < Beati pacifici | quia Dei ≈ fili vocabuntur |

5, 10 < Beati qui persecutionem patiuntur √√ · | quia ipso-

rum erit regnum caelorum |

5, 11 < Beati estis · | cum persequentur-vos | ≈≈et

≈≈≈inproperaverint √ · | et dixerin[t] adversum-vos | ≈≈

omne-malignum · | √ propter iustitiam |

5, 12 Gaudete et exultate | quia merces vestra | multa √ in

caelo · | Ita enim persecuti sunt | prophetas · | qui ante-

vos ≈≈ fuerunt |

5, 13 < Vos estis sal terrae | Si ≈ enim sal infatuatum fuerit |

in quo sallietur · | ab nihilum valet √ | nisi ut proiciatur

foras · | √√√√

5, 14 < Vos estis lumen mundi | Non potest civitas abscondi

· | super montem | posita · |

5, 15 nec incendunt lucernam | et ponent eam · | sub mo-

dium | sed supra candelabrum · | ut luceat omnibus | qui

in domo sunt |

5, 16 < Sic luceat lumen vestrum | coram hominibus | ut vi-

deant vestra bona opera | et glorificent Patrem ves-

trum | qui in caelis est |

5, 17 < Nolite putare quia veni | dissolvere legem | aut pro-

phetas · | non veni dissolvere | sed inplere |

4,19 et ait illis venite post me et faciam vos fieri pis-

catores hominum

4,20 at illi continuo relictis retibus secuti sunt eum

4,21 et procedens inde vidit alios duos fratres Iacobum

Zebedaei et Iohannem fratrem eius in navi cum

Zebedaeo patre eorum reficientes retia sua et vo-

cavit eos

4,22 illi autem statim relictis retibus et patre secuti

sunt eum

4,23 et circumibat Iesus totam Galilaeam docens in

synagogis eorum et praedicans evangelium regni

et sanans omnem languorem et omnem infirmita-

tem in populo

4,24 et abiit opinio eius in totam Syriam et obtulerunt

ei omnes male habentes variis languoribus et tor-

mentis conprehensos et qui daemonia habebant et

lunaticos et paralyticos et curavit eos

4,25 et secutae sunt eum turbae multae de Galilaea et

Decapoli et Hierosolymis et Iudaea et de trans

Iordanen

5,1 videns autem turbas ascendit in montem et cum

sedisset accesserunt ad eum discipuli eius

5,2 et aperiens os suum docebat eos dicens

5,3 beati pauperes spiritu quoniam ipsorum est re-

gnum caelorum

5,4 beati mites quoniam ipsi possidebunt terram

5,5 beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur

5,6 beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam quoniam ipsi

saturabuntur

5,7 beati misericordes quia ipsi misericordiam conse-

quentur

5,8 beati mundo corde quoniam ipsi Deum videbunt

5,9 beati pacifici quoniam filii Dei vocabuntur

5,10 beati qui persecutionem patiuntur propter iusti-

tiam quoniam ipsorum est regnum caelorum

5,11 beati estis cum maledixerint vobis et persecuti

vos fuerint et dixerint omne malum adversum vos

mentientes propter me

5,12 gaudete et exultate quoniam merces vestra copio-

sa est in caelis sic enim persecuti sunt prophetas

qui fuerunt ante vos 5,13 vos estis sal terrae quod

si sal evanuerit in quo sallietur ad nihilum valet

ultra nisi ut mittatur foras et conculcetur ab homi-

nibus

5,14 vos estis lux mundi non potest civitas abscondi

supra montem posita

5,15 neque accendunt lucernam et ponunt eam sub

modio sed super candelabrum ut luceat omnibus

qui in domo sunt

5,16 sic luceat lux vestra coram hominibus ut videant

vestra bona opera et glorificent Patrem vestrum

qui in caelis est

5,17 nolite putare quoniam veni solvere legem aut

prophetas non veni solvere sed adimplere

7 5, 18 < Amen enim dico vobis | [fol. 13 a] Donec transeat · |

caelum et terra | iuta unum · | aut unum apex | non tran-

siet a lege | donec fiant ≈ omn[ia] |

5, 19 < Quicumque enim solverit | unum de mandatis istis |

minimis · | et docuerit √ homines | minimus vocabitur |

in regno caelorum | √√√√√√√√√√√ √√√√√ √√√√√

√√√√√ √√√√√

5, 21 [!] < Audistis quia dictum est antiquis | >> Non oc-

cides · | >> Quicumq[ue] · | >> enim occiderit | >> reus

erit iudicio |

5, 22 < Ego autem dico vobis · | quia omnis qui irascitur |

fratri suo sine causa | reus erit iudicio | < Qui autem

dixerit fratri suo Raccha | reus erit conventiculo | Qui

autem dixerit Fatue | reus erit in Gehennam ignis |

5, 23 < Si ergo offeresmunus tuum | ad altare · | et ibi re-

memoreris | quia frater tuus · | habet aliquid adversum

te |

5, 24 dimitte ibi munus tuum | ante altare · | et vade prius |

reconciliari fratri tuo · | et tunc veniens | offeres munus

tuum |

5, 25 < Esto benivolus adversario tuo cito | quandiu es cum-

illo ≈≈ in-via | ne quando te ≈ tradat | adversarius | iu-

dici · | et iudex te ≈ tradat | ministro · | et in custodia

mitteris |

5, 26 < Amen dico tibi · | Non exie(n)s inde | donec reddas

novissimum quadrant\(r)e°

5, 27 < Audistis quia dictum est √ | Non moechaberis | [fol.

14 a]

5, 28 < Ego autem dico vobis · | > quoniam omnis | >qui vi-

det mulierem | > ad concupiscendam eam · | > iam

moechatus est eam in corde suo |

5, 29 < Si autem oculus tuus dexter | > scandalizat te · | >

erue eum | > et mitte abs te · | > expedit enim tibi | > ut

pereat unum membrorum tuorum | > et non totum

corpus tuum | > eat in Gehennam | √√√√√ √√√√√

√√√√√ √√√√√

5, 31 [!] < Dictum est autem | >> Quicumque dimiserit uxo-

rem suam | >> det √ et repudium |

5, 32 > Ego autem dico vobis | > √ Quicumque dimiserit

uxorem suam | > excepta ratione ≈ adulterii | > [facit

eam moechari] √√√√√ < Iterum audistis |

5, 33 > quia dictum est antiquis · | >> Non peiurabis | >>

Reddes autem Domino iuramenta tua | < Ego autem di-

co vobis · | > Non iurare omnino |

5, 34 > neque in caelum | > quia sedis est ≈ Dei |

5, 35 > neque in terram | > quia subpedaneum est | > pedum

ipsius | > neque in Hierosolyma | > quia civitas est | >

magni regis |

5, 36 > neque in caput tuum iurabis | > quia non potes facere

| > -capillum-≈unum ≈≈≈ album aut nigrum |

5, 37 < Sit autem sermo vester | > Etiam etiam | > Non non |

> Quod autem amplius ≈ his | > de malo est |

5, 38 < Audistis quia dictum est · | >> Oculum pro oculo |

[fol. 15 a] >> √ dentem pro dente |

5, 39 < Ego autem dico vobis | < Non resistere malo | > Sed

√ qui √ percusserit alapam | > in √ maxillam tuam · | >

converte illi |

5, 40 > et alteram · | > √√ Qui voluerit √ iudicio congredi | >

et tunicam tuam accipere | > dimittes ei et vestimentum

5,18 amen quippe dico vobis donec transeat caelum et

terra iota unum aut unus apex non praeteribit a

lege donec omnia fiant

5,19 qui ergo solverit unum de mandatis istis minimis

et docuerit sic homines minimus vocabitur in re-

gno caelorum qui autem fecerit et docuerit hic

magnus vocabitur in regno caelorum

5,20 dico enim vobis quia nisi abundaverit iustitia ves-

tra plus quam scribarum et Pharisaeorum non in-

trabitis in regnum caelorum

5,21 audistis quia dictum est antiquis non occides qui

autem occiderit reus erit iudicio

5,22 ego autem dico vobis quia omnis qui irascitur

fratri suo reus erit iudicio qui autem dixerit fratri

suo racha reus erit concilio qui autem dixerit fatue

reus erit gehennae ignis

5,23 si ergo offeres munus tuum ad altare et ibi recor-

datus fueris quia frater tuus habet aliquid adver-

sum te

5,24 relinque ibi munus tuum ante altare et vade prius

reconciliare fratri tuo et tunc veniens offers mu-

nus tuum

5,25 esto consentiens adversario tuo cito dum es in via

cum eo ne forte tradat te adversarius iudici et iu-

dex tradat te ministro et in carcerem mittaris

5,26 amen dico tibi non exies inde donec reddas no-

vissimum quadrantem

5,27 audistis quia dictum est antiquis non moechaberis

5,28 ego autem dico vobis quoniam omnis qui viderit

mulierem ad concupiscendum eam iam moecha-

tus est eam in corde suo

5,29 quod si oculus tuus dexter scandalizat te erue

eum et proice abs te expedit enim tibi ut pereat

unum membrorum tuorum quam totum corpus

tuum mittatur in gehennam

5,30 et si dextera manus tua scandalizat te abscide

eam et proice abs te expedit tibi ut pereat unum

membrorum tuorum quam totum corpus tuum eat

in gehennam

5,31 dictum est autem quicumque dimiserit uxorem

suam det illi libellum repudii

5,32 ego autem dico vobis quia omnis qui dimiserit

uxorem suam excepta fornicationis causa facit

eam moechari et qui dimissam duxerit adulterat

5,33 iterum audistis quia dictum est antiquis non peie-

rabis reddes autem Domino iuramenta tua

5,34 ego autem dico vobis non iurare omnino neque

per caelum quia thronus Dei est

5,35 neque per terram quia scabillum est pedum eius

neque per Hierosolymam quia civitas est magni

Regis

5,36 neque per caput tuum iuraveris quia non potes

unum capillum album facere aut nigrum

5,37 sit autem sermo vester est est non non quod au-

tem his abundantius est a malo est

5,38 audistis quia dictum est oculum pro oculo et den-

tem pro dente

5,39 ego autem dico vobis non resistere malo sed si

quis te percusserit in dextera maxilla tua praebe

8 |

5, 41 > Et qui te angariaverit · | > milium unum | > vade

cum eo · | > adhuc alia duo |

5, 42 > Qui √-te ≈ petit da(t) √ | > et volenti mutuari √√ | >

ne avertaris |

5, 43 < Audistis quia dictum est | >> Diliges proximum

tuum | >> et odies inimicum tuum |

5, 44 < Ego autem dico vobis | > Diligite inimicos vestros |

> Benedicite maledicentibus vos | > Benefacite odien-

tibus vos | > et orate · | > pro caluminiantibus | > ≈≈ et-

persequentibus vos |

5, 45 > ut sitis fili | > Patris vestri | > qui in caelis est · | >

Quia solem suum oriri facit | > super malos ≈ et-bonos

· | > et pluet | > super iustos et iniustos |

5, 46 > Si enim dilexeritis diligentes vos | > quam merce-

dem habebitis | > Non et publicani sic faciunt |

5, 47 < Et si salutaveritis fratres vestros | > tantum | > quid

amplius facitis | > Non et gentiles idem faciunt |

5, 48 < Estote ergo vos perfecti | > sicut Pater vester in cae-

lis | > perfectus est |

Mt 6, 1 > Adtentite | > iustitiam vestram · | > non facere

[fol. 16 a] > coram hominibus | > ut videamini √ eis · |

> Alioquin | > mercedem non habebitis | > aput Patrem

vestrum | > qui in caelis est |

6, 2 < Cum ergo faci(ti)s elemosynam | > noli tuba canere |

> ante te | > sicut hypocritae faciunt | > in synanogis | >

et in plateis | > ut glorificentur ab hominibus | < Amen

dico vobis | > Perceperunt mercedem suam |

6, 3 > Te autem faciente elemosynam | > nesciat sinestra tua

| > quid facit destera tua |

6, 4 > ut elemosyna-tua ≈≈ sit in occulto | > et Pater tur [:

tuus] qui videt in occulto | > ipse reddet tibi |

6, 5 < Et quando oras · | > non eris sicut hypocritae | > quia

amant stare | > in synagogis | > et in angulis platearum |

> stantes et orantes | > ut pareant √ hominibus | <

Amen dico vobis | > Perceperunt mercedem suam |

6, 6 > Tu autem cum oras | > intra in cubiculo tuo · | > et

cludes osteum tuum | > ora Patrem tuum in occulto |

> Et Pater tuus | > qui videt in occulto | > reddet tibi |

6, 7 < Orantes autem | > non vana loquimini | > sicut gentes

· | > putant enim | > quia in multiloquio suo · | > exau-

dientur |

6, 8 < Nolite ergo similare eis | [fol. 17 a, mancante] ...scit

enim Pater vester quibus opus sit vobis | antequam pe-

tatis eum |

6, 9 >> Sic ergo vos orabitis | > Pater noster qui in-caelis ≈

es | > sanctificetur nomen tuum |

6, 10 > (Ad)veniat regnum tuum | >> fiat voluntas tua | >

sicut in caelo et in terra |

6, 11 panem nostrum supersubstantialem | da nobis

hodie |

6, 12 et dimitte nobis debita nostra | sicut et nos dimisi-

illi et alteram

5,40 et ei qui vult tecum iudicio contendere et tunicam

tuam tollere remitte ei et pallium

5,41 et quicumque te angariaverit mille passus vade

cum illo alia duo

5,42 qui petit a te da ei et volenti mutuari a te ne aver-

taris

5,43 audistis quia dictum est diliges proximum tuum

et odio habebis inimicum tuum

5,44 ego autem dico vobis diligite inimicos vestros

benefacite his qui oderunt vos et orate pro perse-

quentibus et calumniantibus vos

5,45 ut sitis filii Patris vestri qui in caelis est qui so-

lem suum oriri facit super bonos et malos et pluit

super iustos et iniustos

5,46 si enim diligatis eos qui vos diligunt quam mer-

cedem habebitis nonne et publicani hoc faciunt

5,47 et si salutaveritis fratres vestros tantum quid am-

plius facitis nonne et ethnici hoc faciunt

5,48 estote ergo vos perfecti sicut et Pater vester cae-

lestis perfectus est

6,1 adtendite ne iustitiam vestram faciatis coram ho-

minibus ut videamini ab eis alioquin mercedem

non habebitis apud Patrem vestrum qui in caelis

est

6,2 cum ergo facies elemosynam noli tuba canere ante

te sicut hypocritae faciunt in synagogis et in vicis

ut honorificentur ab hominibus amen dico vobis

receperunt mercedem suam

6,3 te autem faciente elemosynam nesciat sinistra tua

quid faciat dextera tua

6,4 ut sit elemosyna tua in abscondito et Pater tuus qui

videt in abscondito reddet tibi

6,5 et cum oratis non eritis sicut hypocritae qui amant

in synagogis et in angulis platearum stantes orare

ut videantur

abhominibus amen dico vobis receperunt mercedem

suam

6,6 tu autem cum orabis intra in cubiculum tuum et

cluso ostio tuo ora Patrem tuum in abscondito et

Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi

6,7 orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici

putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur

6,8 nolite ergo adsimilari eis scit enim Pater vester

quibus opus sit vobis antequam petatis eum

6,9 sic ergo vos orabitis Pater noster qui in caelis es

sanctificetur nomen tuum

6,10 veniat regnum tuum fiat voluntas tua sicut in cae-

lo et in terra

6,11 panem nostrum supersubstantialem da nobis

hodie

6,12 et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisi-

mus debitoribus nostris

9

mus debitoribus nostris |

6, 13 et ne inducas nos in temptationem | sed libera nos a

malo. (Amen) |

6, 14 Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum | dimittet

et vobis Pater vester caelestis delicta vestra |

6, 15 Si autem non dimiseritis hominibus | nec Pater vester

dimittet peccata vestra |

6, 16 Cum autem ieiunatis nolite fieri | sicut hypocritae

tristes | demoliuntur (: exterminant) enim facies suas |

ut (ap)pareant hominibus ieiunantes | Amen dico vobis

quia receperunt mercedem suam |

6, 17 Tu autem cum ieiunas ungue caput tuum | et faciem

tuam lava |

6, 18 ne videaris hominibus ieiunans | sed Patri tuo qui est

in abscondito | et Pater tuus qui videt in abscondito

reddet tibi |

6, 19 >> Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra | ubi

(a)erugo et tinea demolitur | (et) ubi fures effodiunt et

furantur |

6, 20 Thesaurizate autem vobis thesauros in caelo | [fol. 18

a] ubi neque (a)erugo neque tinea demolitur | et ubi

fures non effodiunt nec furantur |

6, 21 Ubi enim est thesaurus tuus | ibi est et cor tuum |

6, 22 Lucerna corporis est oculus (tuus) | Si fuerit ≈ oculus-

tuus simplex | totum corpus tuum lucidum erit |

6, 23 Si autem oculus tuus nequam ≈ fuerit | totum corpus

tuum tenebrosum erit | Si ergo lumen quod in te est te-

nebrae sunt | (ipsae) tenebrae quantae erunt |

6, 24 Nemo potest duobus dominis servire | aut enim unum

odio habebit et alterum diliget | aut unum sustinebit et

alterum contemnet | Non potestis Deo servire et ma-

monae |

6, 25 Ideo dico vobis | ne solliciti sitis animae vestrae quid

manducetis | neque corpori vestro quid induamini |

nonne anima plus est quam esca | et corpus plus est

quam vestimentum |

6, 26 Respicite volatilia caeli | quoniam non serunt neque

metunt | neque congregant in horrea | et Pater vester

caelestis pascit illa | Nonne vos magis pluris estis illis |

6, 27 Quis autem vestrum cogitans potest | adicere ad statu-

ram suam cubitum unum |

6, 28 Et de vestimento quid solliciti estis | Considerate lilia

agri quomodo crescunt | non laborant nec nent |

6, 29 Dico autem vobis quoniam nec Salomon | in omni glo-

ria sua coopertus est | sicut unum ex istis |

6, 30 Si autem faenum agri quod hodie est | et cras in cliba-

num mittitur | Deus sic vestit | quanto magis vos mini-

mae (: modicae) fidei |

6, 31 Nolite ergo so(l)liciti esse dicentes | [fol. 19 a] Quid

manducabimus aut quid bibemus | aut quo operiemur |

6, 32 Haec enim omnia gentes inquirunt | Scit enim Pater

vester quia his omnibus indigetis |

6, 33 Quaerite autem (: ergo) primum regnum (Dei) | et iu-

stitiam eius | et omnia haec adi(i)cientur vobis |

6, 34 Nolite ergo esse so(l)liciti in crastinum | Crastinus e-

nim dies so(l)licitus erit sibi ipse (: ipsi) | Sufficit diei

malitia sua |

6,13 et ne inducas nos in temptationem sed libera nos

a malo

6,14 si enim dimiseritis hominibus peccata eorum di-

mittet et vobis Pater vester caelestis delicta vestra

6,15 si autem non dimiseritis hominibus nec Pater ves-

ter dimittet peccata vestra

6,16 cum autem ieiunatis nolite fieri sicut hypocritae

tristes demoliuntur enim facies suas ut pareant

hominibus ieiunantes amen dico vobis quia rece-

perunt mercedem suam

6,17 tu autem cum ieiunas ungue caput tuum et faciem

tuam lava

6,18 ne videaris hominibus ieiunans sed Patri tuo qui

est in abscondito et Pater tuus qui videt in abs-

condito reddet tibi

6,19 nolite thesaurizare vobis thesauros in terra ubi

erugo et tinea demolitur ubi fures effodiunt et fu-

rantur

6,20 thesaurizate autem vobis thesauros in caelo ubi

neque erugo neque tinea demolitur et ubi fures

non effodiunt nec furantur

6,21 ubi enim est thesaurus tuus ibi est et cor tuum

6,22 lucerna corporis est oculus si fuerit oculus tuus

simplex totum corpus tuum lucidum erit

6,23 si autem oculus tuus nequam fuerit totum corpus

tuum tenebrosum erit si ergo lumen quod in te est

tenebrae sunt tenebrae quantae erunt

6,24 nemo potest duobus dominis servire aut enim

unum odio habebit et alterum diliget aut unum

sustinebit et alterum contemnet non potestis Deo

servire et mamonae

6,25 ideo dico vobis ne solliciti sitis animae vestrae

quid manducetis neque corpori vestro quid in-

duamini nonne anima plus est quam esca et cor-

pus plus est quam vestimentum

6,26 respicite volatilia caeli quoniam non serunt neque

metunt neque congregant in horrea et Pater vester

caelestis pascit illa nonne vos magis pluris estis

illis

6,27 quis autem vestrum cogitans potest adicere ad

staturam suam cubitum unum

6,28 et de vestimento quid solliciti estis considerate

lilia agri quomodo crescunt non laborant nec nent

6,29 dico autem vobis quoniam nec Salomon in omni

gloria sua coopertus est sicut unum ex istis

6,30 si autem faenum agri quod hodie est et cras in

clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis

vos minimae fidei

6,31 nolite ergo solliciti esse dicentes quid manduca-

bimus aut quid bibemus aut quo operiemur

6,32 haec enim omnia gentes inquirunt scit enim Pater

vester quia his omnibus indigetis

6,33 quaerite autem primum regnum et iustitiam eius

et omnia haec adicientur vobis

6,34 nolite ergo esse solliciti in crastinum crastinus

enim dies sollicitus erit sibi ipse sufficit diei mali-

tia sua

10 Mt 7, 1 >> Nolite iudicare ut non iudicemini |

7, 2 In quo enim iudicio iudicaveritis iudicabimini | et in qua

mensura mensi fueritis metietur vobis |

7, 3 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui | et tra-

bem in oculo tuo non vides |

7, 4 Aut quomodo dicis fratri tuo | Sine eiciam festucam de

oculo tuo | et ecce trabis est in oculo tuo |

7, 5 Hypocrita eice primum trabem de oculo tuo | et tunc vi-

debis eicere festucam de oculo fratris tui |

7, 6 Nolite dare sanctum canibus | neque mittatis margaritas

vestras ante porcos | ne forte conculcent eas pedibus

suis | et conversi disrumpant vos |

7, 7 Petite et dabitur vobis | quaerite et invenietis | pulsate et

aperietur vobis |

7, 8 Omnis enim qui petit accipit | et qui quaerit invenit | et

pulsanti aperietur |

7, 9 Aut quis est ex vobis homo | quem si petierit filius suus

panem | numquid lapidem porriget ei |

7, 10 Aut si piscem petet (: petierit) | numquid serpentem

porriget ei |

7, 11 Si ergo vos cum sitis mali | nostis bona (data) dare fi-

liis vestris | quanto magis Pater vester qui in caelis est |

dabit bona petentibus se |

7, 12 Omnia ergo quaecumque vultis ut | [fol. 20 a] faciant

vobis homines | et vos facite eis (: illis) | Haec est enim

lex et prophetae |

7, 13 >> Intrate per angustam portam | quia lata porta et spa-

tiosa via (est) | quae ducit ad perditionem | et multi sunt

qui intrant per eam |

7, 14 Quam angusta porta et ar(c)ta via (est) | quae ducit ad

vitam | et pauci sunt qui inveniunt eam |

7, 15 Adtendite a falsis prophetis | qui veniunt ad vos in ve-

stimentis ovium | intrinsecus autem sunt lupi rapaces |

7, 16 A fructibus eorum cognoscetis eos | Numquid colli-

gunt de spinis uvas | aut de tribulis ficus |

7, 17 Sic omnis arbor bona fructus bonos facit | mala autem

arbor fructus ≈ malos facit |

7, 18 Non potest arbor bona fructus ≈ malos facere | neque

arbor mala fructus ≈ bonos facere |

7, 19 Omnis arbor quae non facit fructum bonum | exciditur

(: excidetur) et in ignem mittitur (: mittetur) |

7, 20 Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos |

7, 21 Non omnis qui dicit mihi Domine Domine | intrabit in

regnum caelorum | sed qui facit voluntatem Patris mei

qui in caelis est | ipse intrabit in regnum caelorum |

7, 22 Multi dicent mihi in illa die Domine Domine | nonne

in nomine tuo prophetavimus |

7, 23 et in tuo ≈ nomine daemonia eiecimus | et in tuo ≈

nomine virtutes multas fecimus | Et tunc confitebor il-

lis quia numquam novi vos | discedite a me qui opera-

mini iniquitatem |

7, 24 >> Omnis ergo qui audit verba mea haec | et facit ea

adsimilabitur viro sapienti | [fol. 21 a] qui aedificavit

domum suam supra petram |

7, 25 et descendit pluvia | et venerunt flumina | et flaverunt

venti | et inruerunt in domum illam et non cecidit | fun-

data enim erat super petram |

7, 26 Et omnis qui audit verba mea haec | et non facit ea |

similis erit viro stulto qui aedificavit | domum suam

7,1 nolite iudicare ut non iudicemini

7,2 in quo enim iudicio iudicaveritis iudicabimini et in

qua mensura mensi fueritis metietur vobis

7,3 quid autem vides festucam in oculo fratris tui et

trabem in oculo tuo non vides

7,4 aut quomodo dicis fratri tuo sine eiciam festucam

de oculo tuo et ecce trabis est in oculo tuo

7,5 hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc

videbis eicere festucam de oculo fratris tui

7,6 nolite dare sanctum canibus neque mittatis marga-

ritas vestras ante porcos ne forte conculcent eas

pedibus suis et conversi disrumpant vos

7,7 petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate

et aperietur vobis

7,8 omnis enim qui petit accipit et qui quaerit invenit

et pulsanti aperietur

7,9 aut quis est ex vobis homo quem si petierit filius

suus panem numquid lapidem porriget ei

7,10 aut si piscem petet numquid serpentem porriget

ei

7,11 si ergo vos cum sitis mali nostis bona dare filiis

vestris quanto magis Pater vester qui in caelis est

dabit bona petentibus se

7,12 omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis

homines et vos facite eis haec est enim lex et pro-

phetae

7,13 intrate per angustam portam quia lata porta et

spatiosa via quae ducit ad perditionem et multi

sunt qui intrant per eam

7,14 quam angusta porta et arta via quae ducit ad vi-

tam et pauci sunt qui inveniunt eam

7,15 adtendite a falsis prophetis qui veniunt ad vos in

vestimentis ovium intrinsecus autem sunt lupi ra-

paces

7,16 a fructibus eorum cognoscetis eos numquid colli-

gunt de spinis uvas aut de tribulis ficus

7,17 sic omnis arbor bona fructus bonos facit mala au-

tem arbor fructus malos facit

7,18 non potest arbor bona fructus malos facere neque

arbor mala fructus bonos facere

7,19 omnis arbor quae non facit fructum bonum exci-

ditur et in ignem mittitur

7,20 igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos

7,21 non omnis qui dicit mihi Domine Domine intrabit

in regnum caelorum sed qui facit voluntatem Pa-

tris mei qui in caelis est ipse intrabit in regnum

caelorum

7,22 multi dicent mihi in illa die Domine Domine

nonne in nomine tuo prophetavimus et in tuo no-

mine daemonia eiecimus et in tuo nomine virtutes

multas fecimus

7,23 et tunc confitebor illis quia numquam novi vos

discedite a me qui operamini iniquitatem

7,24 omnis ergo qui audit verba mea haec et facit ea

adsimilabitur viro sapienti qui aedificavit domum

suam supra petram

7,25 et descendit pluvia et venerunt flumina et flave-

runt venti et inruerunt in domum illam et non ce-

cidit fundata enim erat super petram

11 supra (: super) (h)arenam |

7, 27 et descendit pluvia et venerunt flumina | et flaverunt

venti | et inruerunt in domum illam et cecidit | et fuit

ruina eius magna |

7, 28 >> Et factum est cum consummasset Iesus verba haec |

admirabantur turbae super doctrina(m) eius |

7, 29 Erat enim docens eos sicut potestatem habens | non si-

cut scribae eorum et Pharisaei |

Mt 8, 1 >> Cum autem descendisset de monte | secutae (:

sequutae) sunt eum turbae multae |

8, 2 Et ecce leprosus veniens | adorabat eum dicens | Do-

mine si vis potes me mundare |

8, 3 Et extendens manum | tetigit eum Iesus dicens Volo

mundare | Et confestim mundata est lepra eius |

8, 4 Et ait illi Iesus Vide nemini dixeris | sed vade ostende te

sacerdoti | et offer munus quod praecepit Moyses | in

testimonium illis |

8, 5 >> Cum autem introisset Capharnaum |

8, 6 accessit ad eum centurio rogans eum et dicens | Domine

puer meus iacet in domo paralyticus | et male torquetur

8, 7 Et ait illi Iesus | Ego veniam et curabo eum |

8, 8 Et respondens centurio ait | Domine non sum dignus | ut

intres sub tectum meum | sed tantum dic verbo | et sa-

nabitur puer meus | [fol. 22 a]

8, 9 Nam et ego homo sum sub potestate habens sub me mi-

lites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et

servo meo fac hoc et facit

8, 10 Audiens autem Iesus miratus est | et sequentibus se

dixit | Amen dico vobis non inveni tantam fidem in

Israhel |

8, 11 Dico autem vobis | quod multi ab oriente et occidente

venient | et recumbent cum Abraham et Isaac | et Iacob

in regno caelorum |

8, 12 Filii autem regni eicientur in tenebras exteriores | ibi

erit fletus et stridor dentium |

8, 13 Et dixit Iesus centurioni | Vade et sicut credidisti fiat

tibi | Et sanatus est puer in hora ≈ illa |

8, 14 >> Et cum venisset Iesus in domum Petri | vidit so-

crum eius iacentem et febricitantem |

8, 15 Et tetigit manum eius et dimisit eam febris | et surrexit

et ministrabat eis |

8, 16 Vespere autem facto | obtulerunt ei multos daemonia

habentes | et eiciebat spiritus verbo | et omnes male ha-

bentes curavit |

8, 17 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam (: Isaiam)

prophetam dicentem | Ipse infirmitates nostras accepit |

et aegrotationes portavit |

8, 18 >> Videns autem Iesus turbas multas circum se | iussit

ire trans fretum |

8, 19 Et accedens unus scriba ait illi | Magister sequar te

quocumque ieris |

8, 20 Et dicit ei Iesus Vulpes foveas habent | [fol. 23 a; il

fol. 24 a manca] et volucres caeli tabernacula (: nidos) |

Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet |

8, 21 Alius autem de discipulis eius ait illi | Domine per-

7,26 et omnis qui audit verba mea haec et non facit ea

similis erit viro stulto qui aedificavit domum

suam supra harenam

7,27 et descendit pluvia et venerunt flumina et flave-

runt venti et inruerunt in domum illam et cecidit

et fuit ruina eius magna

7,28 et factum est cum consummasset Iesus verba

haec admirabantur turbae super doctrinam eius

7,29 erat enim docens eos sicut potestatem habens non

sicut scribae eorum et Pharisaei

8,1 cum autem descendisset de monte secutae sunt

eum turbae multae

8,2 et ecce leprosus veniens adorabat eum dicens Do-

mine si vis potes me mundare

8,3 et extendens manum tetigit eum Iesus dicens volo

mundare et confestim mundata est lepra eius

8,4 et ait illi Iesus vide nemini dixeris sed vade os-

tende te sacerdoti et offer munus quod praecepit

Moses in testimonium illis

8,5 cum autem introisset Capharnaum accessit ad eum

centurio rogans eum

8,6 et dicens Domine puer meus iacet in domo paraly-

ticus et male torquetur

8,7 et ait illi Iesus ego veniam et curabo eum

8,8 et respondens centurio ait Domine non sum dignus

ut intres sub tectum meum sed tantum dic verbo

et sanabitur puer meus

8,9 nam et ego homo sum sub potestate habens sub me

milites et dico huic vade et vadit et alio veni et

venit et servo meo fac hoc et facit

8,10 audiens autem Iesus miratus est et sequentibus se

dixit amen dico vobis non inveni tantam fidem in

Israhel

8,11 dico autem vobis quod multi ab oriente et occi-

dente venient et recumbent cum Abraham et Isaac

et Iacob in regno caelorum

8,12 filii autem regni eicientur in tenebras exteriores

ibi erit fletus et stridor dentium

8,13 et dixit Iesus centurioni vade et sicut credidisti

fiat tibi et sanatus est puer in hora illa

8,14 et cum venisset Iesus in domum Petri vidit so-

crum eius iacentem et febricitantem

8,15 et tetigit manum eius et dimisit eam febris et sur-

rexit et ministrabat eis

8,16 vespere autem facto obtulerunt ei multos daemo-

nia habentes et eiciebat spiritus verbo et omnes

male habentes curavit

8,17 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam pro-

phetam dicentem ipse infirmitates nostras accepit

et aegrotationes portavit

8,18 videns autem Iesus turbas multas circum se iussit

ire trans fretum

8,19 et accedens unus scriba ait illi magister sequar te

quocumque ieris

8,20 et dicit ei Iesus vulpes foveas habent et volucres

caeli tabernacula Filius autem hominis non habet

ubi caput reclinet

12 mitte me primum ire | et sepelire patrem meum |

8, 22 Iesus autem ait illi | Sequere me | et dimitte mortuos

sepelire mortuos suos |

8, 23 >> Et ascendente eo in navicula(m) | secuti sunt eum

discipuli eius |

8, 24 Et ecce motus magnus factus est in mari | ita ut navi-

cula operiretur fluctibus | ipse vero dormiebat |

8, 25 Et accesserunt (ad eum discipuli eius) | et suscitave-

runt eum dicentes | Domine salva nos perimus |

8, 26 Et dicit eis (Iesus) | Quid timidi estis modicae fidei |

Tunc surgens imperavit ventis et mari | et facta est

tranquillitas magna |

8, 27 Porro homines mirati sunt dicentes | [fol. 25 a] Qualis

est hic · | quia et venti | et maris obaudiunt ei |

8, 28 < Et veniente eo trans √ | in terram Gerasenorum | oc-

currerunt ei duo daemoniaci | de monumentis exeuntes

| pessimi valde | ita ut non posset transire ≈≈ aliquis |

per viam illam |

8, 29 < Et ecce exclamaverunt dicentes | Quid nobis et tibi |

Iesu fili Dei | Venisti hic | ante tempus | torquere nos |

8, 30 < Erat autem longe ab eis · |

8, 31 grex porcorum multorum pascentium · | Daemones

autem | rogabant eum dicentes · | Si eicis nos | mitte

nos · | in gregem porcorum |

8, 32 < Et dixit eis Ite · | Qui ≈ autem exeuntes | abierunt in

porcos | < Et ecce inpetum facit totus grex | per

praeceps in mare | et mortui sunt in aquis |

8, 33 Pastores autem fugerunt | et abeuntes in civitatem |

renuntiaverunt omnia | √ de daemoniacis √ |

8, 34 < Et ecce tota civitas | exiit obviam Iesu | et videntes

eum rogaverunt | ut transiret de finibus eorum |

Mt 9, 1 < Et ascendens √ navem | transfretavit et venit in

suam |

9, 2 ≈ civitatem | < Et ecce obtulerunt ei | paralyticum in

lecto iacentem | [fol. 26 a] [< Et videns Iesus fidem

ill]or[um] | dixit paralytico | Confide fili | Dimittuntur

tibi peccata tua |

9, 3 < Et ecce quidam scribarum | dixerunt intra se | Hic

blasphemat |

9, 4 < Et videns Iesus cogitationes eorum | dixit eis | Ut

quid cogitatis mala | in cordibus vestris |

9, 5 Quid enim est facilius dicere | Dimittuntur tibi peccata |

aut dicere | Surge et ambula |

9, 6 Ut autem ≈ sciatis · | quoniam Filius hominis | potesta-

tem ≈ habet super terram | dimittere peccata · | Tunc

dicit paralytico | Surge et tolle lectum tuum | et vade in

domum tuam |

9, 7 Et surgens abiit in domum suam |

9, 8 Videntes autem turbae timuerunt | et glorificaverunt

Deum · | qui dedit potestatem | talem | hominibus |

9, 9 < Et transiens inde Iesus · | vidit hominem | sedentem · |

super teloneum | Matthaeum nomine | et dicit ei Se-

quere me | Et surgens sequebatur eum |

9, 10 < Et factus est | ipso ≈ discumbente in domo | ecce

8,21 alius autem de discipulis eius ait illi Domine

permitte me primum ire et sepelire patrem meum

8,22 Iesus autem ait illi sequere me et dimitte mortuos

sepelire mortuos suos

8,23 et ascendente eo in navicula secuti sunt eum di-

scipuli eius

8,24 et ecce motus magnus factus est in mari ita ut na-

vicula operiretur fluctibus ipse vero dormiebat

8,25 et accesserunt et suscitaverunt eum dicentes Do-

mine salva nos perimus

8,26 et dicit eis quid timidi estis modicae fidei tunc

surgens imperavit ventis et mari et facta est tran-

quillitas magna

8,27 porro homines mirati sunt dicentes qualis est hic

quia et venti et mare oboediunt ei

8,28 et cum venisset trans fretum in regionem Gerase-

norum occurrerunt ei duo habentes daemonia de

monumentis exeuntes saevi nimis ita ut nemo

posset transire per viam illam

8,29 et ecce clamaverunt dicentes quid nobis et tibi

Fili Dei venisti huc ante tempus torquere nos

8,30 erat autem non longe ab illis grex porcorum mul-

torum pascens

8,31 daemones autem rogabant eum dicentes si eicis

nos mitte nos in gregem porcorum

8,32 et ait illis ite at illi exeuntes abierunt in porcos et

ecce impetu abiit totus grex per praeceps in mare

et mortui sunt in aquis

8,33 pastores autem fugerunt et venientes in civitatem

nuntiaverunt omnia et de his qui daemonia habue-

rant

8,34 et ecce tota civitas exiit obviam Iesu et viso eo

rogabant ut transiret a finibus eorum

9,1 et ascendens in naviculam transfretavit et venit in

civitatem suam

9,2 et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto

et videns Iesus fidem illorum dixit paralytico con-

fide fili remittuntur tibi peccata tua

9,3 et ecce quidam de scribis dixerunt intra se hic

blasphemat

9,4 et cum vidisset Iesus cogitationes eorum dixit ut

quid cogitatis mala in cordibus vestris

9,5 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata aut

dicere surge et ambula

9,6 ut sciatis autem quoniam Filius hominis habet po-

testatem in terra dimittendi peccata tunc ait para-

lytico surge tolle lectum tuum et vade in domum

tuam

9,7 et surrexit et abiit in domum suam

9,8 videntes autem turbae timuerunt et glorificaverunt

Deum qui dedit potestatem talem hominibus

9,9 et cum transiret inde Iesus vidit hominem seden-

tem in teloneo Mattheum nomine et ait illi se-

quere me et surgens secutus est eum

9,10 et factum est discumbente eo in domo ecce multi

publicani et peccatores venientes discumbebant

13 multi publicani · | et peccatores | venientes · | simul

discumbebant cum Iesu | et discipulis eius |

9, 11 < Videntes ≈ autem Pharisaei | dixerunt discipulis suis

| Quare magister-vester →≈≈≈≈≈ | cum peccatoribus

≈≈et-publicanis manducat | [fol. 27 a]

9, 12 < Qui ≈ autem audiens dixit · | Non necesse habent |

fortes medico · | sed male habentes |

9, 13 Euntes autem discite quid sit | >> Misericordiam volo |

>> et non sacrificium | Non enim veni vocare iustos · |

sed peccatores |

9, 14 < Tunc accedunt ad eum discipuli Iohannis | dicentes ·

| Quare nos et Pharisaei | ieiunamus multa | discipuli

autem tui non ieiunant |

9, 15 < Et dixit eis Iesus | Numquid possunt | fili sponsi

iaiunare | in quantum cum ipsis est sponsus | Venient

autem dies · | cum tollatur ab eis | sponsus · | et tunc

iaiunabunt | in illis diebus |

9, 16 < Nemo autem inmittit · | commissuram panni novi | in

vestimento veteri · | Tollit enim plenitudo eius | de ves-

timento · | et peior scissura fit |

9, 17 < Nec mittunt vinum novellum | in utres veteres alio-

quin · | rumpit vinum novellum utres | et vinum perit et

utres √ · | Mittunt [→≈≈≈≈≈] ≈ autem | vinum novel-

lum in utres novos | et utri(s)que servantur |

9, 18 < Haec eo loquente illis · | ecce unus ≈ princeps | ve-

niens adorabat ei dicens | Filia mea modo mortua est |

sed veniens inpone manum tuam super eam |

9, 19 et vivet · | Et surgens Iesus | sequebatur [e]um | et dis-

cipuli eius |

9, 20 < Et ecce mulier fluxum ≈ sanguinis | habens · duode-

cim · annis | accedens retro tetigit | fimbriam vestimenti

eius |

9, 21 Dicebat autem intra se | [fol. 28 a] Si tetigero tantum

vestimenti eius | salvabor · |

9, 22 Qui ≈ autem conversus stetit | et videns eam dixit |

Confide filia | Fides tua salvabit ≈ te | Et salvata est

mulier ab hora ≈ illa |

9, 23 Et veniens Iesus · | in domum principis | et videns

synphoniacos · | et multitudinem | turbantem se · |

9, 24 dicebat | Discedite | Non enim-mortua ≈≈ est puella · |

sed dormit | Et deridebant eum |

9, 25 < Quando ≈ autem eiecta est turba · | veniens tenuit |

manum eius · | et surrexit puella |

9, 26 Et exiit fama eius | in totam terram illam |

9, 27 < Et transeunte inde Iesu | saecuti sunt √ duo caeci · |

clamantes et dicentes | Miserere nostri Fili David |

9, 28 Et ≈ venit in domum | et accesserunt ad eum duo caeci

| et dicit eis Iesus Creditis | quia possum hoc facere √ · |

Dicunt ei | Etiam Domine |

9, 29 < Tunc tetigit oculos eorum et dixit | Saecundum fi-

dem vestram fiat vobis |

9, 30 Et aperti sunt oculi eorum | Et comminatus est eis Ie-

sus dicens | Videte nemo sciat |

9, 31 Qui autem exeuntes divulgabant eum | in tota terra illa

|

9, 32 < Isdem-autem ≈≈ exeuntibus · | ecce optul[er]unt ei |

hominem surdum daemoniacum |

9, 33 < Et eiecto daemonio | locutus est surdus | et miratae

sunt turbae dicentes | [fol 29 a] Numquam sic ≈ paruit

cum Iesu et discipulis eius

9,11 et videntes Pharisaei dicebant discipulis eius

quare cum publicanis et peccatoribus manducat

magister vester

9,12 at Iesus audiens ait non est opus valentibus medi-

co sed male habentibus

9,13 euntes autem discite quid est misericordiam volo

et non sacrificium non enim veni vocare iustos

sed peccatores

9,14 tunc accesserunt ad eum discipuli Iohannis di-

centes quare nos et Pharisaei ieiunamus frequen-

ter discipuli autem tui non ieiunant

9,15 et ait illis Iesus numquid possunt filii sponsi lu-

gere quamdiu cum illis est sponsus venient autem

dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiuna-

bunt

9,16 nemo autem inmittit commissuram panni rudis in

vestimentum vetus tollit enim plenitudinem eius a

vestimento et peior scissura fit

9,17 neque mittunt vinum novum in utres veteres alio-

quin rumpuntur utres et vinum effunditur et utres

pereunt sed vinum novum in utres novos mittunt

et ambo conservantur

9,18 haec illo loquente ad eos ecce princeps unus ac-

cessit et adorabat eum dicens filia mea modo de-

functa est sed veni inpone manum super eam et

vivet

9,19 et surgens Iesus sequebatur eum et discipuli eius

9,20 et ecce mulier quae sanguinis fluxum patiebatur

duodecim annis accessit retro et tetigit fimbriam

vestimenti eius

9,21 dicebat enim intra se si tetigero tantum vestimen-

tum eius salva ero

9,22 at Iesus conversus et videns eam dixit confide fi-

lia fides tua te salvam fecit et salva facta est mu-

lier ex illa hora

9,23 et cum venisset Iesus in domum principis et vi-

disset tibicines et turbam tumultuantem

9,24 dicebat recedite non est enim mortua puella sed

dormit et deridebant eum

9,25 et cum eiecta esset turba intravit et tenuit manum

eius et surrexit puella

9,26 et exiit fama haec in universam terram illam

9,27 et transeunte inde Iesu secuti sunt eum duo caeci

clamantes et dicentes miserere nostri Fili David

9,28 cum autem venisset domum accesserunt ad eum

caeci et dicit eis Iesus creditis quia possum hoc

facere vobis dicunt ei utique Domine

9,29 tunc tetigit oculos eorum dicens secundum fidem

vestram fiat vobis

9,30 et aperti sunt oculi illorum et comminatus est illis

Iesus dicens videte ne quis sciat

9,31 illi autem exeuntes diffamaverunt eum in tota ter-

ra illa

9,32 egressis autem illis ecce obtulerunt ei hominem

mutum daemonium habentem

9,33 et eiecto daemone locutus est mutus et miratae

sunt turbae dicentes numquam paruit sic in Isra-

hel

14 in Istrahel | √√√√√ √√√

9, 35 [1] < Et circumibat Iesus civitates universas | et castel-

la · | docens in synagogis eorum | et praedicans · |

evangelium regni | et curans omnem languorem | et

omnem infirmitatem |

9, 36 < Videns autem turbas · | misericordia motus est | pro

eis quia erant fatigati | et proiecti sicut oves · | non ha-

bentes pastorem |

9, 37 < Tunc dicit discipulis suis | Messis quidem multa · |

operari autem pauci |

9, 38 Orate ergo dominum messis | ut eiciat operarios | ad

messem suam |

Mt 10, 1 < Et advocans · | duodecim · discipulos suos | de-

dit eis potestatem · | spirituum immundorum | ut eiciant

eos | et curare | omnem languorem · | et omnem infir-

mitatem |

10, 2 Duodecim · autem apostolorum | nomina sunt haec | <

Primus Simon qui dicitur Petrus | et Andreas frater eius

| et Iacobus Zebedaei | et Iohannes frater eius | 3 Phi-

lippus et Bartholomeus | Thomas et Matthaeus publica-

nus | √ Iacobus Alfei · | et Lebbeus |

10, 4 et Simon Chananeus · | et Iudas Scariotes | qui et tra-

didit eum |

10, 5 Hos · duodecim · misit Iesus | praecipiens eis et di-

cens | < In viam gentium | ne abieritis | et in civitatem

samaritanorum | ne introieritis |

10, 6 √ Ite ≈ magis ad oves perditas | domus Israhel | [fol.

30 a]

10, 7 < Euntes autem praedicate dicentes | quoniam Adpro-

pinquavit regnum caelorum |

10, 8 < Infirmos curate · | > mortuos suscitate | > leprosos

purgate | > daemonia eiecite | > gratis accepistis | > gra-

tis date |

10, 9 < Ne possideritis aurum | > neque argentum > neque

aes in zonis vestris |

10, 10 > neque peram in via | > neque duas tunicas · | >

neque calciamenta | > neque virgam | > Dignus est ≈

enim operarius esca sua |

10, 11 < Civitas in quacumque √√ introieritis in ea | > inter-

rogate quis in ea dignus est | > et ibi manete donec

exeatis |

10, 12 < Introeuntes autem domum | > salutate eam di-

centes | > Pax domui huic |

10, 13 < Si enim fuerit domus digna · | > erit pax vestra | >

super eam · | > Alioquin √√√√√ pax vestra | > ad vos

revertetur |

10, 14 < Et quicumque non receperit vos | nec audierit ser-

mones vestros | exeuntes foras √√√√√ civitate | excu-

tite pulverem pedum vestrorum |

10, 15 < Amen dico vobis · | Tolerabilius erit | terrae Sodo-

mum et Gomorrae | in die iudicii | quam civitate ≈ illi |

9,34 Pharisaei autem dicebant in principe daemonio-

rum eicit daemones

9,35 et circumibat Iesus civitates omnes et castella do-

cens in synagogis eorum et praedicans evange-

lium regni et curans omnem languorem et omnem

infirmitatem

9,36 videns autem turbas misertus est eis quia erant

vexati et iacentes sicut oves non habentes pasto-

rem

9,37 tunc dicit discipulis suis messis quidem multa

operarii autem pauci

9,38 rogate ergo dominum messis ut eiciat operarios

in messem suam

10,1 et convocatis duodecim discipulis suis dedit illis

potestatem spirituum inmundorum ut eicerent eos

et curarent omnem languorem et omnem infirmi-

tatem

10,2 duodecim autem apostolorum nomina sunt haec

primus Simon qui dicitur Petrus et Andreas frater

eius

10,3 Iacobus Zebedaei et Iohannes frater eius Philip-

pus et Bartholomeus Thomas et Mattheus publi-

canus et Iacobus Alphei et Thaddeus

10,4 Simon Cananeus et Iudas Scariotes qui et tradidit

eum

10,5 hos duodecim misit Iesus praecipiens eis et di-

cens in viam gentium ne abieritis et in civitates

Samaritanorum ne intraveritis

10,6 sed potius ite ad oves quae perierunt domus Isra-

hel

10,7 euntes autem praedicate dicentes quia adpropin-

quavit regnum caelorum

10,8 infirmos curate mortuos suscitate leprosos mun-

date daemones eicite gratis accepistis gratis date

10,9 nolite possidere aurum neque argentum neque

pecuniam in zonis vestris

10,10 non peram in via neque duas tunicas neque cal-

ciamenta neque virgam dignus enim est operarius

cibo suo

10,11 in quamcumque civitatem aut castellum intrave-

ritis interrogate quis in ea dignus sit et ibi manete

donec exeatis

10,12 intrantes autem in domum salutate eam

10,13 et siquidem fuerit domus digna veniat pax ves-

tra super eam si autem non fuerit digna pax vestra

ad vos revertatur

10,14 et quicumque non receperit vos neque audierit

sermones vestros exeuntes foras de domo vel de

civitate excutite pulverem de pedibus vestris

10,15 amen dico vobis tolerabilius erit terrae Sodomo-

rum et Gomorraeorum in die iudicii quam illi ci-

vitati

15 10, 16 < Ecce ego mitto vos | sicur oves in medio luporum |

Estote ergo sapientes sicut serpentes | et simplices sicut

culumbae |

10, 17 < Adtendite √ ab hominibus | Tradent enim vos in

conventiculis | [fol. 31 a]

10, 18 et in synagogis suis · | flagellabunt vos | et ante prae-

sides √√√ stabitis · | propter me | in testimonium illis et

gentibus |

10, 19 < Cum autem tradiderint vos · | nolite cogitare |

10, 20 quo modo aut quid loquamini · | √√√√√√√√ Non

enim vos estis | qui loquimini · | sed Spiritus Patris ves-

tri(s) | qui loquitur in vobis |

10, 21 < Tradet autem frater fratrem in mortem | et pater fi-

lium | et insurgent fili in patres | et mortificabunt eos |

10, 22 < Et eritis odio ab omnibus | propter nomen meum · |

Qui autem sustinebit in finem · | hic salvus erit |

10, 23 < Cum autem persecuti fuerint vos | in civitate hac |

fugite in altera · | Si autem in alia | persecuntur vos · |

fugite in altera | Amen dico vobis |

10, 24 Non consummabitis civitates Israhel | donec veniat

Filius hominis | < Non est discipulus super magistrum |

nec servus super dominum suum |

10, 25 Sufficit discipulo ut fiat | sicut magister eius · | et

servus · | sicut dominus eius | < Si patrem familias · |

Belzebul vocant | quanto magis domesticos eius |

10, 26 < Ne ergo timueritis eos | Nihil est enim coopertum |

quod non revelabitur | et absconsum quod non scietur |

10, 27 < Quod dico vobis in tenebris · | dicite in lumine | et

quod in aure audistis | praedicate in tectis | [fol. 32 a]

10, 28 < Et ne timueritis | ab his qui occidunt corpus | ani-

mam autem non possunt occidere | < Timete-≈autem-

magis ≈eum qui potest | et animam et corpus | perdere

in Gehennam |

10, 29 < Nonne duo passeres · | asse veniunt | et unum ex

his non cadet super terram | sine Patre vestro |

10, 30 Sed et capilli capitis ≈≈≈≈vestri | omnes numerati

sunt |

10, 31 Ne ergo timueritis | multorum passerum | superponite

vos |

10, 32 < Omnis ergo qui confitebitur in me | coram homini-

bus · | confitebor et ego √ | coram Patre meo | qui in-

caelis ≈≈est |

10, 33 < Quicumque autem negaverit me · | coram homi-

nib[us] · | negabo et ego eum | coram Patre meo qui in -

caelis ≈≈est |

10, 34 < Nolite putare quia veni | mittere pacem super ter-

ram | non veni mittere ≈ pacem | sed gladium |

10, 35 < Veni enim separare · | filium adversum patrem

suum | et filiam adversus matrem suam | et sponsam

adversus socram suam |

10, 36 Et inimici hominis · | domestici eius |

10, 37 < Qui diligit patrem aut matrem | plus quam me | non

est me dignus | √√√√√√√√√√√√

10, 38 Et qui non accipit crucem suam | et sequitur post me ·

| non est me dignus |

10, 39 Qui invenit animam suam perdet eam | Qui ≈ autem

perdiderit animam suam | propter me inveniet illam |

10, 40 Qui recipit vos me recipit | [fol. 33 a] < Et qui me

recipit | recipit eum qui me misit |

10,16 ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum

estote ergo prudentes sicut serpentes et simplices

sicut columbae

10,17 cavete autem ab hominibus tradent enim vos in

conciliis et in synagogis suis flagellabunt vos

10,18 et ad praesides et ad reges ducemini propter me

in testimonium illis et gentibus

10,19 cum autem tradent vos nolite cogitare quomodo

aut quid loquamini dabitur enim vobis in illa hora

quid loquamini

10,20 non enim vos estis qui loquimini sed Spiritus

Patris vestri qui loquitur in vobis

10,21 tradet autem frater fratrem in mortem et pater

filium et insurgent filii in parentes et morte eos

adficient

10,22 et eritis odio omnibus propter nomen meum qui

autem perseveraverit in finem hic salvus erit

10,23 cum autem persequentur vos in civitate ista fu-

gite in aliam amen enim dico vobis non consum-

mabitis civitates Israhel donec veniat Filius ho-

minis

10,24 non est discipulus super magistrum nec servus

super dominum suum

10,25 sufficit discipulo ut sit sicut magister eius et

servus sicut dominus eius si patrem familias Be-

elzebub vocaverunt quanto magis domesticos eius

10,26 ne ergo timueritis eos nihil enim opertum quod

non revelabitur et occultum quod non scietur

10,27 quod dico vobis in tenebris dicite in lumine et

quod in aure auditis praedicate super tecta

10,28 et nolite timere eos qui occidunt corpus animam

autem non possunt occidere sed potius eum time-

te qui potest et animam et corpus perdere in ge-

hennam

10,29 nonne duo passeres asse veneunt et unus ex illis

non cadet super terram sine Patre vestro

10,30 vestri autem et capilli capitis omnes numerati

sunt

10,31 nolite ergo timere multis passeribus meliores

estis vos

10,32 omnis ergo qui confitebitur me coram homini-

bus confitebor et ego eum coram Patre meo qui

est in caelis

10,33 qui autem negaverit me coram hominibus nega-

bo et ego eum coram Patre meo qui est in caelis

10,34 nolite arbitrari quia venerim mittere pacem in

terram non veni pacem mittere sed gladium

10,35 veni enim separare hominem adversus patrem

suum et filiam adversus matrem suam et nurum

adversus socrum suam

10,36 et inimici hominis domestici eius

10,37 qui amat patrem aut matrem plus quam me non

est me dignus et qui amat filium aut filiam super

me non est me dignus

10,38 et qui non accipit crucem suam et sequitur me

non est me dignus

10,39 qui invenit animam suam perdet illam et qui

perdiderit animam suam propter me inveniet eam

10,40 qui recipit vos me recipit et qui me recipit reci-

16 10, 41 < Qui recipit prophetam · | in nomine prophetae |

memrcedem prophetae accipiet | √√√√√√√√√√

10, 42 Et quicumque potaverit · | unum de minimis his | ca-

licem aque frigidae | √ in nomine discipuli | Amen dico

vobis · | Non peribit merces eius |

Mt 11, 1 < Et factum est | cum consummasset Iesus | prae-

cipiens | duodecim discipulis suis · | transiit inde | do-

cere et praedicare | in civitatibus eorum |

11, 2 Iohannes autem | audiens in carcerem opera Iesu · |

mittens √ per discipulos suos |

11, 3 dixit ei | Tu es qui venis | aut alium expectamus |

11, 4 < Respondens ≈ autem Iesus dixit eis | Euntes renun-

tiate Iohanni |

11, 5 quae audi(s)tis et videtis · | Caeci vident | √√ leprosi

mundantur · | et surdi audiunt | et mortui resurgunt · et

pauperes evangelizantur |

11, 6 Et beatus est | quicumque non scandalizatur in me |

11, 7 < His autem ab[e]untibus· | coepit Iesus dicere turbis |

de Iohanne | Quid existis in desertum videre | < Arun-

dinem a vento moveri |

11, 8 Sed quid existis videre | Hominem mollibus indutum |

Ecce qui mollibus utuntur | in domibus reg(n)um sunt |

11, 9 < Sed quid existis videre | Prophetam | Etiam dico vo-

bis | Et amplius quam propheta |

11, 10 Hic √ est de quo scriptum est | [fol. 34 a] >> Ecce

ego mitto angelum meum | >> ante faciem tuam · | >>

qui praeparavit viam tuam | >> ante te |

11, 11 < Amen dico vobis · | Non surrexit | inter natos mu-

lierum | maior Iohanne Baptista | < Minor ≈ autem

≈≈qui est | in regno caelorum | maior illo ≈ est |

11, 12 < A diebus autem Iohannis Baptistae | usque adhuc · |

regnum caelorum cogitur | et qui cogunt diripiunt illud |

11, 13 Omnis enim prophetae et lex | usque ad Iohannen

prophetarunt |

11, 14 Et si vultis accipere | Ipse est Helias | qui venturus est

|

11, 15 Qui habet aures √ audiat |

11, 16 < Cui autem similabo · | generationem hanc | Similis

est pueris | sedentibus in foro | qui respondentes aliis |

11, 17 dicunt | Cantavimus vobis · | et non saltastis | Flevi-

mus | et non lamentastis |

11, 18 Venit enim Iohannes | neque manducans | neque bi-

bens | et dicunt Daemonium habet |

11, 19 Venit Filius hominis · | manducans et bibens \ et di-

cunt Ecce homo | vorax et vinipotator | publicanorum

amicus ≈ et-peccatorum | Et iustificata est sapientia · | a

filiis suis |

11, 20 < Tunc coepit inproperare civitatibus | in quibus fac-

tae sunt · | plurimae virtutes √ | quia non paenituerunt |

11, 21 < Vae tibi Chorozain · | et Betsaida | [fol. 35 a] quia

si in Tyro et Sidona · | factae essent virtutes · | quae

factae sunt in vobis | olim iam | in sacco et in cinere

paenituissent |

11, 22 < Verum tamen dico vobis · | Tyro et Sidoni | tolera-

pit eum qui me misit

10,41 qui recipit prophetam in nomine prophetae mer-

cedem prophetae accipiet et qui recipit iustum in

nomine iusti mercedem iusti accipiet

10,42 et quicumque potum dederit uni ex minimis istis

calicem aquae frigidae tantum in nomine discipuli

amen dico vobis non perdet mercedem suam

11,1 et factum est cum consummasset Iesus praeci-

piens duodecim discipulis suis transiit inde ut do-

ceret et praedicaret in civitatibus eorum

11,2 Iohannes autem cum audisset in vinculis opera

Christi mittens duos de discipulis suis

11,3 ait illi tu es qui venturus es an alium expectamus

11,4 et respondens Iesus ait illis euntes renuntiate Io-

hanni quae auditis et videtis

11,5 caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur

surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangeli-

zantur

11,6 et beatus est qui non fuerit scandalizatus in me

11,7 illis autem abeuntibus coepit Iesus dicere ad tur-

bas de Iohanne quid existis in desertum videre ha-

rundinem vento agitatam

11,8 sed quid existis videre hominem mollibus vesti-

tum ecce qui mollibus vestiuntur in domibus re-

gum sunt

11,9 sed quid existis videre prophetam etiam dico vo-

bis et plus quam prophetam

11,10 hic enim est de quo scriptum est ecce ego mitto

angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit

viam tuam ante te

11,11 amen dico vobis non surrexit inter natos mulie-

rum maior Iohanne Baptista qui autem minor est

in regno caelorum maior est illo

11,12 a diebus autem Iohannis Baptistae usque nunc

regnum caelorum vim patitur et violenti rapiunt

illud

11,13 omnes enim prophetae et lex usque ad Iohan-

nem prophetaverunt

11,14 et si vultis recipere ipse est Helias qui venturus

est

11,15 qui habet aures audiendi audiat

11,16 cui autem similem aestimabo generationem is-

tam similis est pueris sedentibus in foro qui cla-

mantes coaequalibus

11,17 dicunt cecinimus vobis et non saltastis lamenta-

vimus et non planxistis

11,18 venit enim Iohannes neque manducans neque

bibens et dicunt daemonium habet

11,19 venit Filius hominis manducans et bibens et di-

cunt ecce homo vorax et potator vini publicano-

rum et peccatorum amicus et iustificata est sa-

pientia a filiis suis

11,20 tunc coepit exprobrare civitatibus in quibus fac-

tae sunt plurimae virtutes eius quia non egissent

paenitentiam

11,21 vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in

17 bilius erit · | in die iudicii quam vobis |

11, 23 < Et tu Cafarnaum · | ne usque ad caelum exaltaveris

| aut usque ad inferos descendes | quia si in Sodomis

factae essent · | virtutes | quae factae sunt in te | man-

sissent ≈ utique usque in hodiernum |

11, 24 < Verum tamen dico vobis | quoniam Terrae Sodo-

mum | tolerabilius erit | in die iudicii quam vobis |

11, 23 < In illo tempore · | respondens Iesus dixit | Confiteor

tibi Pater | Domine · caeli et terrae · | qui abscondisti

haec | a sapientibus et sensatis | et revelasti ea parvulis ·

|

11, 26 Etiam Pater | quoniam ita facta est voluntas ante te |

11, 27 Omnia mihi tradita sunt a Patre meo | et nemo co-

gnoscit Filium · | nisi Pater | nec Patrem aliquis co-

gnoscit · | nisi Filius | et cui voluerit Filius revelare |

11, 28 < Ven[ite] ad me omnes qui laboratis | √√ estis · |

et ego reficiam vos |

11, 29 [Tollite iu]gum √ super vos | [et disc]ite a me quia

mitis sum | et humilis corde [·] | Et invenietis requiem

animis vestris |

11, 30 Iugum enim meum suave | et onus meum leve est |

Mt 12, 1 < In illo tempore · | abiit Iesus sabbatis | per sata |

discipuli autem illius esurierunt | [fol. 36 a] et coepe-

runt spicas ≈ vellere · | et manducare |

12, 2 < Pharisaei autem videntes eos | dixerunt illi | Ecce

discipuli tui faciunt | quod non licet √ | facere sabbato |

12, 3 Qui ≈ autem dixit eis | Non legistis | quid fecit David

cum esuriit | et qui cum eo √ |

12, 4 Quo modo introivit in domum Dei | et panes proposi-

tionis manducavit | quod non licebat ei manducare | nec

qui cum eo √ | nisi sacerdotibus ≈ solis |

12, 5 Aut non legistis in lege | quia in sabbatis · | sacerdotes

in templo | sabbatum violant · | et sine culpa sunt |

12, 6 Dico enim vobis · | quia a templo maior est hic |

12, 7 Si autem sciretis quid sit | Misericordiam volo et non

sacrificium | non condemnassetis innocentes |

12, 8 Dominus enim ≈ est √ sabbati | ≈≈ Filius-hominis |

12, 9 Et transiens inde venit | in synagoga eorum · |

12, 10 Et ecce homo | erat ibi · | manum habens aridam | et

interrogaverunt eum dicentes | Si licet sabbatis curare |

ut accusarent eum |

12, 11 < Qui autem dixit eis | Qui est in vobis homo | qui

habet obet unam | et √ ceciderit √ sabbatis in gurgitem |

nonne tenet eam ≈ et-levat |

12, 12 Quando ergo superponit homo ab ove | itaque licet

sabbatis | bene facere |

12, 13 Tunc dicit homini · | Extende manum tuam | [fol. 37

a] et extendit et restituta est | salva sicut alia · |

12, 14 Et ≈ egressi Pharisaei | consilium acceperunt de eo |

ut eum perderent |

12, 15 Iesus autem sciens secessit inde | et insecutae sunt

eum turbae multae | et curavit eos |

Tyro et Sidone factae essent virtutes quae factae

sunt in vobis olim in cilicio et cinere paenitentiam

egissent

11,22 verumtamen dico vobis Tyro et Sidoni remis-

sius erit in die iudicii quam vobis

11,23 et tu Capharnaum numquid usque in caelum

exaltaberis usque in infernum descendes quia si in

Sodomis factae fuissent virtutes quae factae sunt

in te forte mansissent usque in hunc diem

11,24 verumtamen dico vobis quia terrae Sodomorum

remissius erit in die iudicii quam tibi

11,25 in illo tempore respondens Iesus dixit confiteor

tibi Pater Domine caeli et terrae quia abscondisti

haec asapientibus et prudentibus et revelasti ea

parvulis

11,26 ita Pater quoniam sic fuit placitum ante te

11,27 omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo

novit Filium nisi Pater neque Patrem quis novit

nisi Filius et cui voluerit Filius revelare

11,28 venite ad me omnes qui laboratis et onerati

estis et ego reficiam vos

11,29 tollite iugum meum super vos et discite a me

quia mitis sum et humilis corde et invenietis re-

quiem animabus vestris

11,30 iugum enim meum suave est et onus meum leve

est

12,1 in illo tempore abiit Iesus sabbato per sata disci-

puli autem eius esurientes coeperunt vellere spi-

cas et manducare

12,2 Pharisaei autem videntes dixerunt ei ecce disci-

puli tui faciunt quod non licet eis facere sabbatis

12,3 at ille dixit eis non legistis quid fecerit David

quando esuriit et qui cum eo erant

12,4 quomodo intravit in domum Dei et panes propo-

sitionis comedit quos non licebat ei edere neque

his qui cum eo erant nisi solis sacerdotibus

12,5 aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in

templo sabbatum violant et sine crimine sunt

12,6 dico autem vobis quia templo maior est hic

12,7 si autem sciretis quid est misericordiam volo et

non sacrificium numquam condemnassetis inno-

centes

12,8 dominus est enim Filius hominis etiam sabbati

12,9 et cum inde transisset venit in synagogam eorum

12,10 et ecce homo manum habens aridam et interro-

gabant eum dicentes si licet sabbatis curare ut ac-

cusarent eum

12,11 ipse autem dixit illis quis erit ex vobis homo qui

habeat ovem unam et si ceciderit haec sabbatis in

foveam nonne tenebit et levabit eam

12,12 quanto magis melior est homo ove itaque licet

sabbatis benefacere

12,13 tunc ait homini extende manum tuam et extendit

et restituta est sanitati sicut altera

12,14 exeuntes autem Pharisaei consilium faciebant

adversus eum quomodo eum perderent

12,15 Iesus autem sciens recessit inde et secuti sunt

18 12, 16 < Omnes ≈ autem-quos ≈≈ curavit · | √ comminatus

est eis | ut non manifestarent ≈ eum |

12, 17 ut conpleretur quo dictum est | per Esaiam prophetam

dicentem |

12, 18 >> Ecce puer meus quem elegi · | >> dilectus meus |

>> in quo √ conplacuit anima mea | >> Ponam spiri-

tum meum super eum | >> et iudicium gentibus adnun-

tiabit |

12, 19 >> Non contendet neque clamabit | >> neque audiet

quis in plateis | >> vocem eius · [harundinem quassa-

tam ]

12, 20 >> non confringes | >> et linum fumigans | >> non

ex(tin)tinguet | >> donec eiciat · | >> ad victoriam iudi-

cium |

12, 21 >> et in nomine eius · | >> gentes sperabunt |

12, 22 < Tunc oblatus est ei · | daemoniacus | caecus et mu-

tus · | et curavit eum | it[a] ut surdus loqueretur et vide-

ret |

12, 23 Et stupebant omnes turbae · | et dicebant | Numquid

hic est Filius David |

12, 24 Pharisaei autem audientes dicebant | Hic non eiecit

daemonia | nisi in Belzebul · | principem daemoniorum

|

12, 25 < √ Videns ≈ autem cogitationes eorum | dixit eis · |

Omne regnum divisum in se | desolatur | et omnis civi-

tas vel domus divisa in se | non stabit · |

12, 26 Si ≈ autem Satanas Satanam eicit | [fol. 38 a] in se

divisus est | Quo modo ergo stabit regnum eius |

12, 27 Si autem in Beelzebul · | eicio daemonia | fili vestri

in quo eiciuint | Ideo ipsi iudices erunt vestri |

12, 28 < Si autem √√ spiritu Dei | ego eicio daemonia | ergo

praevenit in vos | regnum Dei |

12, 29 < Aut quo modo quis introire poterit | in domum for-

tis · | et vasa eius | diripere · | nisi primum alligaverit

fortem | et tunc domum eius diripiet |

12, 30 < Qui non est mecum | adversum me est | Et qui non

colligit mecum | dispargit |

12, 31 < Ideo dico vobis · | Omne peccatum et blasphemia ·

| dimittetur hominibus | Spiritus autem blasphemia |

non remittetur hominibus |

12, 32 Et quicumque dixerit verbum · | adversus Filium ho-

minis | remittetur illi | Quicumque √ dixerit | adversum

Spiritum sanctum | non dimittetur illi · | neque in isto

saeculo | neque in futuro |

12, 33 Aut facite arborem bonam | et fructum eius bonun |

aut facite arborem malam | et fructum eius malum |

De-fructo ≈ enim · | arbor agnoscitur · |

12, 34 Generatio viperarum | Quo modo potestes bona loqui

| dum maligni ≈ estis | De abundantia autem cordis | os

loquitur bona |

12, 35 Bonus homo | de bono thensauro eicit bona | [fol. 39

a] et malus homo | de malo thensauro | proferit mala |

12, 36 < Dico autem vobis · | quoniam Omne verbum va-

cum | quod locuntur homines · | reddet pro-eo ≈≈ ratio-

nem | in die iudicii |

12, 37 De verbis enim tuis iustificaberis | et de verbis tuis

condemnaberis |

12, 38 < Tunc responderunt ei · | quidam scribarum | et Pha-

risaeorum dicentes · | Magister | volumus a te signum

eum multi et curavit eos omnes

12,16 et praecepit eis ne manifestum eum facerent

12,17 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam

prophetam dicentem

12,18 ecce puer meus quem elegi dilectus meus in quo

bene placuit animae meae ponam spiritum meum

super eum et iudicium gentibus nuntiabit

12,19 non contendet neque clamabit neque audiet ali-

quis in plateis vocem eius

12,20 harundinem quassatam non confringet et linum

fumigans non extinguet donec eiciat ad victoriam

iudicium

12,21 et in nomine eius gentes sperabunt

12,22 tunc oblatus est ei daemonium habens caecus et

mutus et curavit eum ita ut loqueretur et videret

12,23 et stupebant omnes turbae et dicebant numquid

hic est Filius David

12,24 Pharisaei autem audientes dixerunt hic non eicit

daemones nisi in Beelzebub principe daemonio-

rum

12,25 Iesus autem sciens cogitationes eorum dixit eis

omne regnum divisum contra se desolatur et om-

nis civitas vel domus divisa contra se non stabit

12,26 et si Satanas Satanan eicit adversus se divisus

est quomodo ergo stabit regnum eius

12,27 et si ego in Beelzebub eicio daemones filii ve-

stri in quo eiciunt ideo ipsi iudices erunt vestri

12,28 si autem ego in Spiritu Dei eicio daemones igi-

tur pervenit in vos regnum Dei

12,29 aut quomodo potest quisquam intrare in domum

fortis et vasa eius diripere nisi prius alligaverit

fortem et tunc domum illius diripiat

12,30 qui non est mecum contra me est et qui non

congregat mecum spargit

12,31 ideo dico vobis omne peccatum et blasphemia

remittetur hominibus Spiritus autem blasphemia

non remittetur

12,32 et quicumque dixerit verbum contra Filium ho-

minis remittetur ei qui autem dixerit contra Spiri-

tum Sanctum non remittetur ei neque in hoc sae-

culo neque in futuro

12,33 aut facite arborem bonam et fructum eius bo-

num aut facite arborem malam et fructum eius

malum siquidem ex fructu arbor agnoscitur

12,34 progenies viperarum quomodo potestis bona lo-

qui cum sitis mali ex abundantia enim cordis os

loquitur

12,35 bonus homo de bono thesauro profert bona et

malus homo de malo thesauro profert mala

12,36 dico autem vobis quoniam omne verbum otio-

sum quod locuti fuerint homines reddent rationem

de eo in die iudicii

12,37 ex verbis enim tuis iustificaberis et ex verbis

tuis condemnaberis

12,38 tunc responderunt ei quidam de scribis et Phari-

saeis dicentes magister volumus a te signum vi-

dere

12,39 qui respondens ait illis generatio mala et adulte-

ra signum quaerit et signum non dabitur ei nisi si-

19 videre |

12, 39 Qui autem respondens dixit eis · | Generatio mala | et

adultera · | signum querit | et signum non dabitur ei | ni-

si signum | Ionae prophetae |

12, 40 < Sicut enim erat Ionas in ventre ceti | tres dies et tres

noctes | sic erit et Filius hominis | in corde terrae tres

dies | et tres noctes |

12, 41 < Viri ninevitae · | resurgunt in iudicio | cum genera-

tione hac · | et condemnabunt eam | quia paenitentiam

egerunt · | in praedicatione Ionae | Et ecce plus √ Ionae

hic · |

12, 42 Regina austri | exsurget in iudicium | cum genera-

tione hac · | et condemnabit eam | quia venit a finibus

terrae | audire sapientiam Solomonis | Et ecce plus √

Solomone hic |

12, 43 < Cum autem immundus spiritus | exierit ab homine |

circuit per inaquosa ≈ loca | quaerens requiem · | et non

invenit |

12, 44 Tunc dicit · | In-domum-meam ≈ revertar | [fol. 40 a]

unde exivi · | Et veniens invenit | domum vacantem | √

mundatam et ornatam |

12, 45 < Tunc vadit · | et suscipit secum | ≈ septem-alios-

spiritus | nequiores se | et introeuntes habitant ibi | et

fiunt novissima eius · | peiora prioribus | hominis illius

· | Ita erit | et generationi huic pessimae |

12, 46 < √ Loquente-autem ≈≈eo turbis | ecce mater illius et

fratres eius | stabant foris | querentes loqui ei |

12, 47 <Dixit autem quidam √ illi · | Ecce mater tua | et

fratres tui | stant ≈ foras | querentes loqui tibi |

12, 48 Qui ≈<autem respondens | dixit ≈ dicentibus-sibi |

Quae est mater mea · | aut qui sunt fratres mei · |

12, 49 Et extendens manum | super discipulos suos dixit |

Ecce mater mea et fratres mei |

12, 50 Quicumque enim facit · | voluntatem Patris mei | qui

est ≈ in-caelis | ipse meus √ frater et soros | et mater est

|

Mt 13, 1 < In die ≈ autem illo exiit Iesus √√ | et sedebat se-

cus mare |

13, 2 Et congregatae sunt ad eum | turbae multae | ita ut in

navi ascendens | sederet ∙ | et omnis turba | supra-litus ≈

stabat ∙ |

13, 3 Et locutus est eis multa | in parabolis dicens | < Ecce

exiit seminans seminare |

13, 4 et dum seminat | quaedam ceciderunt secus viam | [fol.

41a] et venerunt volucres | et comederunt ea |

13, 5 < Quaedam autem ceciderunt in petrosa | ubi non ha-

beba[nt] | terram multam | et continuo exhorta sunt |

propter quod non habere[n]t | altitudinem terrae |

13, 6 sole autem oriente ∙ | aestuaverunt | et quia non habe-

bant radicem | harunt |

13, 7 < Alia autem ceciderunt in spinis | et ascenderunt spi-

nae ∙ | et suffucaverunt ea |

13, 8 < Alia autem ceciderunt ∙ | in terram bonam | et dabant

fructum | quidam ∙ centum ∙ | quidam autem ∙ sexaginta

∙ | quidam ∙ triginta ∙ |

gnum Ionae prophetae

12,40 sicut enim fuit Ionas in ventre ceti tribus diebus

et tribus noctibus sic erit Filius hominis in corde

terrae tribus diebus et tribus noctibus

12,41 viri ninevitae surgent in iudicio cum genera-

tione ista et condemnabunt eam quia paenitentiam

egerunt in praedicatione Ionae et ecce plus quam

Iona hic

12,42 regina austri surget in iudicio cum generatione

ista et condemnabit eam quia venit a finibus ter-

rae audire sapientiam Salomonis et ecce plus

quam Salomon hic

12,43 cum autem inmundus spiritus exierit ab homine

ambulat per loca arida quaerens requiem et non

invenit

12,44 tunc dicit revertar in domum meam unde exivi

et veniens invenit vacantem scopis mundatam et

ornatam

12,45 tunc vadit et adsumit septem alios spiritus se-

cum nequiores se et intrantes habitant ibi et fiunt

novissima hominis illius peiora prioribus sic erit

et generationi huic pessimae

12,46 adhuc eo loquente ad turbas ecce mater eius et

fratres stabant foris quaerentes loqui ei

12,47 dixit autem ei quidam ecce mater tua et fratres

tui foris stant quaerentes te

12,48 at ipse respondens dicenti sibi ait quae est mater

mea et qui sunt fratres mei

12,49 et extendens manum in discipulos suos dixit

ecce mater mea et fratres mei

12,50 quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei

qui in caelis est ipse meus et frater et soror et ma-

ter est

13,1 in illo die exiens Iesus de domo sedebat secus

mare

13,2 et congregatae sunt ad eum turbae multae ita ut in

naviculam ascendens sederet et omnis turba stabat

in litore

13,3 et locutus est eis multa in parabolis dicens ecce

exiit qui seminat seminare

13,4 et dum seminat quaedam ceciderunt secus viam

et venerunt volucres et comederunt ea

13,5 alia autem ceciderunt in petrosa ubi non habebat

terram multam et continuo exorta sunt quia non

habebant altitudinem terrae

13,6 sole autem orto aestuaverunt et quia non habe-

bant radicem aruerunt

13,7 alia autem ceciderunt in spinas et creverunt spi-

nae et suffocaverunt ea

13,8 alia vero ceciderunt in terram bonam et dabant

fructum aliud centesimum aliud sexagesimum al-

iud tricesimum

20 13, 9 Qui habet aures audiendi audiat |

13, 10 < Et accedentes discipuli eius | dixerunt ei | Quare in

parabolis loqueris illis |

13, 11 Qui autem respondens dixit eis | quia Vobis datum

est scire | mysterium regni caelorum | illis autem non

est datum |

13, 12 < Qui enim habet dabitur ei | et abundabit | qui au-

tem non habet ∙ | et quod habet | tolletur ab eo |

13, 13 < Ideo in parabolis loquor eis | ut videntes non vi-

deant | et audientes non audiant | et non intellegant ∙ |

ne quando convertantur |

13, 14 < Et tunc conplebitur super eos | >> prophetia Esaiae

dicentis | >> Vad(a)e et et dit [: dic] >> populo huic |

>> Aure audietis | >> et non intellegetis | >> et videntes

videbitis ∙ | >> et non videbitis |

13, 15 >> Ingrassatum est enim | >> cor populi huius | [fo.

42 a] >> et auribus graviter audierunt | >> et oculos

suos cluserunt | >> ne quando videant ≈oculis | >> et

auribus audiant | >> et corde | >> intellegant | >> et

convertantur | >> et sanabo illos |

13, 16 Vestri autem beati oculi ∙ | quia vident | et aures ves-

trae | quia audiunt !

13, 17 < Amen enim dico vobis | quia Multi prophetae et

iusti | cupierunt videre quae videtis | et non potuerunt

videre | et audire quae auditis | et non audierunt |

13, 18 < Vos ergo audit[e] | parabolam seminantis |

13, 19 Omnis qui audit verbum regni | et non intellegit | ve-

nit malignus et rapit | quod seminatur in corde ipsius |

Hic est qui secus viam seminatus est |

13, 20 < Qui autem super petrosa seminatus est | hic est ∙ |

qui verbum audit | et continuo cum gaudio | accipit eum

|

13, 21 Non habet autem radicem ≈ in-se | sed temporalis ≈

est | Facta autem tribulatione | aut persecutione propter

verbum | continuo scandalizatur |

13, 22 < Qui autem in-spinis ≈ seminatur | hic est | qui audit

≈ verbum | et sollicitudo saeculi | et seductio divitiarum

∙ | simul suffocat verbum | et infructus fit | [fol. 43 a]

13, 23 Qui autem super terram bonam | seminatus est | hic

est qui audit verbum et intellegit | Tunc fructificat et

facit | √ quodam ∙ centum ∙ | quod autem ∙ sexaginta ∙ |

quod autem ∙ triginta ∙ |

13, 24 Aliam parabolam adposuit eis dicens | Simile √ est

regnum caelorum | homini seminanti | bonum semen |

in suo ≈ agro |

13, 25 < Cum autem dormirent homines | venit eius ≈ ini-

micus ∙ | et superseminavit zizania | inter medium tritici

∙ | et abiit |

13, 26 Cum autem germinasset faenum | et fructum fecisset

∙ | tunc paruit √ zizania |

13, 27 < Accedentes autem servi ∙ | patrisfamiliae illius | di-

cunt ei Domine | nonne bonum semen | seminasti in tuo

≈ agro | unde ergo habet zizania |

13, 28 < Qui autem dixit eis ∙ | Inimicus homo hoc fecit ∙ |

Dicunt-ei ≈ servi | Vis euntes colligimus ea |

13, 29 < √ Dicit eis Non ∙ | ne forte collegentes zizania | era-

dicetis simul et-triticum ≈≈ cum-eis |

13, 30 Sinite utraque simul crescere | usque ad messem ∙ | et

in tempore messis | dico messoribus | Colligite primum

13,9 qui habet aures audiendi audiat

13,10 et accedentes discipuli dixerunt ei quare in pa-

rabolis loqueris eis

13,11 qui respondens ait illis quia vobis datum est

nosse mysteria regni caelorum illis autem non est

datum

13,12 qui enim habet dabitur ei et abundabit qui autem

non habet et quod habet auferetur ab eo

13,13 ideo in parabolis loquor eis quia videntes non

vident et audientes non audiunt neque intellegunt

13,14 et adimpletur eis prophetia Esaiae dicens auditu

audietis et non intellegetis et videntes videbitis et

non videbitis

13,15 incrassatum est enim cor populi huius et auribus

graviter audierunt et oculos suos cluserunt ne-

quando oculis videant et auribus audiant et corde

intellegant et convertantur et sanem eos

13,16 vestri autem beati oculi quia vident et aures ves-

trae quia audiunt

13,17 amen quippe dico vobis quia multi prophetae et

iusti cupierunt videre quae videtis et non viderunt

et audire quae auditis et non audierunt

13,18 vos ergo audite parabolam seminantis

13,19 omnis qui audit verbum regni et non intellegit

venit malus et rapit quod seminatum est in corde

eius hic est qui secus viam seminatus est

13,20 qui autem supra petrosa seminatus est hic est

qui verbum audit et continuo cum gaudio accipit

illud

13,21 non habet autem in se radicem sed est tempora-

lis facta autem tribulatione et persecutione propter

verbum continuo scandalizatur

13,22 qui autem est seminatus in spinis hic est qui

verbum audit et sollicitudo saeculi istius et falla-

cia divitiarum suffocat verbum et sine fructu effi-

citur

13,23 qui vero in terra bona seminatus est hic est qui

audit verbum et intellegit et fructum adfert et facit

aliud quidem centum aliud autem sexaginta porro

aliud triginta

13,24 aliam parabolam proposuit illis dicens simile

factum est regnum caelorum homini qui semina-

vit bonum semen in agro suo

13,25 cum autem dormirent homines venit inimicus

eius et superseminavit zizania in medio tritici et

abiit

13,26 cum autem crevisset herba et fructum fecisset

tunc apparuerunt et zizania

13,27 accedentes autem servi patris familias dixerunt

ei domine nonne bonum semen seminasti in agro

tuo unde ergo habet zizania

13,28 et ait illis inimicus homo hoc fecit servi autem

dixerunt ei vis imus et colligimus ea

13,29 et ait non ne forte colligentes zizania eradicetis

simul cum eis et triticum

13,30 sinite utraque crescere usque ad messem et in

tempore messis dicam messoribus colligite pri-

mum zizania et alligate ea fasciculos ad conbu-

rendum triticum autem congregate in horreum

21 zizania | et ligate √ manipulos ∙ | ad comburendum | tri-

ticum autem colligite | in horreum meum |

13, 31 < Aliam parabolam locutus est [e]is dicens | Simile

est regnum caelorum | grano sinapis ∙ | quod accipiens

homo | seminavit in agro suo |

13, 32 Quod minimum quidem est omnium seminum | [fol.

44 a] cum autem creverit ∙ | maius √ holeribus ≈≈ est ∙ |

et fiet arbor | ita ut veniant ≈ aves-caeli | et habitent in

ramis eius |

13, 33 < Aliam parabolam √√√ ∙ | Simile est regnum caelo-

rum | fermento | quod accipiens mulier ∙ | abscondit in

farinam | mensuras √ tres | donec fermentetur omne |

13, 34 < Haec omnia locutus est Iesus | in parabolis turbis ∙ |

et sine parabola | non loquebatur eis |

13, 35 ut conpleretur quod dictum est | per prophetam di-

centem | >> Aperiam in parabolis os meum | >> Eruc-

tabor absconsa | ab initio saeculi |

13, 36 < Tunc dimittens turbas ∙ | venit in domum | et acces-

serunt ad eum | discipuli eius | dicentes | Narra nobis

parabolam | zizaniorum agri |

13, 37 < Qui autem respondens dixit | Qui seminat semen

bonum | √ est Filius hominis |

13, 38 Ager autem est saeculum ∙ | Bonum autem semen | hi

sunt fili Regni | zizania autem sunt ∙ | fili maligni |

13, 39 Inimicus autem qui seminavit √ | est diabolus ∙ | mes-

sis autem | consummatio saeculi est | messores autem

angeli sunt |

13, 40 Sicut ergo colliguntur zizania | et igni conburuntur ∙ |

ita erit | [fol. 45 a] in consummatione saeculi |

13, 41 Mittet Filius hominis | angelos suos ∙ | et congrega-

bunt | de regno eius omnia scandala | et facientes ini-

quitates | et mittunt eos in camino ignis | ibi erit fletus |

et stridor dentium |

13, 43 < Tunc iusti lucebunt sicut sol | in regno Patris sui |

Qui habet aures audiendi audiat |

13, 44 < Simile est regnum caelorum | thensauro absconso

in agro | quem quidam inveniens √ abscondit | et prae

gaudio eius ∙ | vadit et vendit | omnia quae habet ∙ | et

emit agrum illum |

13, 45 < Iterum simile est regnum caelorum | homini nego-

tianti | qu[a]erenti bonas margaritas |

13, 46 et ≈ inveniens √ praetiosam margaritam | abit et vin-

dedit [sic] √ quae habebat ∙ | et emit eam |

13, 47 < Iterum simile est regnum caelorum | saginae missae

in mari | et ex omni genere congreganti |

13, 48 Cum ≈ autem inpleta fuerit ∙ | educent eam √ ad litus |

et sedentes | collegerunt meliora in vasis | mala autem

foris miserunt |

13, 49 < Sic erit | in consummatione saeculi | Exient angeli |

et segregabunt malos | de medio iustorum |

13, 50 et mittent eos | in caminum ignis | ibi erit fletus | et

stridor dentium | [fol. 46 a]

13, 51 Intellexistis √ omnia ∙ | Dicunt ei Etiam |

13, 52 Dicit eis ∙ | Ideo omnis scriba | doctis | in regno caelo-

rum | similis est homini patrifamiliae | qui emittit de

thensauris suis | nova et veteria |

13, 53 < Et factum est | cum consummasset Iesus parabolas

istas | migravit inde |

13, 54 et veniens in patria sua | docebat eos in synagogis eo-

meum

13,31 aliam parabolam proposuit eis dicens simile est

regnum

caelorum grano sinapis quod accipiens homo semina-

vit in agro suo

13,32 quod minimum quidem est omnibus seminibus

cum autem creverit maius est omnibus holeribus

et fit arbor ita ut volucres caeli veniant et habitent

in ramis eius

13,33 aliam parabolam locutus est eis simile est re-

gnum caelorum fermento quod acceptum mulier

abscondit in farinae satis tribus donec fermenta-

tum est totum

13,34 haec omnia locutus est Iesus in parabolis ad tur-

bas et sine parabolis non loquebatur eis

13,35 ut impleretur quod dictum erat per prophetam

dicentem aperiam in parabolis os meum eructabo

abscondita a constitutione mundi

13,36 tunc dimissis turbis venit in domum et accesse-

runt ad eum discipuli eius dicentes dissere nobis

parabolam zizaniorum agri

13,37 qui respondens ait qui seminat bonum semen est

Filius hominis

13,38 ager autem est mundus bonum vero semen hii

sunt filii regni zizania autem filii sunt nequam

13,39 inimicus autem qui seminavit ea est diabolus

messis vero consummatio saeculi est messores

autem angeli sunt

13,40 sicut ergo colliguntur zizania et igni conburun-

tur sic erit in consummatione saeculi

13,41 mittet Filius hominis angelos suos et colligent

de regno eius omnia scandala et eos qui faciunt

iniquitatem

13,42 et mittent eos in caminum ignis ibi erit fletus et

stridor dentium

13,43 tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eo-

rum qui habet aures audiat

13,44 simile est regnum caelorum thesauro abscondito

in agro quem qui invenit homo abscondit et prae

gaudio illius vadit et vendit universa quae habet et

emit agrum illum

13,45 iterum simile est regnum caelorum homini

negotiatori quaerenti bonas margaritas

13,46 inventa autem una pretiosa margarita abiit et

vendidit omnia quae habuit et emit eam

13,47 iterum simile est regnum caelorum sagenae

missae in mare et ex omni genere congreganti

13,48 quam cum impleta esset educentes et secus litus

sedentes elegerunt bonos in vasa malos autem fo-

ras miserunt

13,49 sic erit in consummatione saeculi exibunt angeli

et separabunt malos de medio iustorum

13,50 et mittent eos in caminum ignis ibi erit fletus et

stridor dentium

13,51 intellexistis haec omnia dicunt ei etiam

13,52 ait illis ideo omnis scriba doctus in regno caelo-

rum

similis est homini patri familias qui profert de thesau-

ro suo nova et vetera

22 rum | ita ut mirarentur et dicerent | Unde huic | omnis

sapientia haec et virtutes | Nonne hic est fabri filius |

13, 55 Nonne mater eius Maria ≈ dicitur | et fratres eius | Ia-

cobus et Iohannes | et Simon et Iudas |

13, 56 Et sorores eius | non omnes apud nos sunt | Unde er-

go huic omnia hae[c]

13, 57 Et scandalizabantur in eo | < Iesus autem dixit eis |

Non est propheta sine honore | nisi in patria √ ∙ | et in

domo sua |

13, 58 Et non fecit ibidem virtutes multas | propter incredu-

litates eorum |

Mt 14, 1 < In illo autem tempore | audivit Herodes Tetrar-

cha opinionem Iesu |

14, 2 Et dixit pueris suis | Num quid hic est Iohannes Bap-

tista | quem ego decollavi | Hic surrexit a mortuis | et

ideo virtutes operantur in eo |

14, 3 < Herodes enim tenens Iohannen | [fol. 47 a] ligavit

eum √√√ in carcere | propter Herodiadem uxorem

fratris sui |

14, 4 < Dicebat enim ei Iohannes ∙ | Non licet tibi | habere

eam ∙ |

14, 5 Et volens eum occidere | timuit turbas | quia sicut

prophetam eum habebant |

14, 6 < Natale enim facto Herodis | saltavit filia Herodiadis

in medio | et placuit Herodi ∙ |

14, 7 Unde cum iureiurando | promisit ei dare | quodcumque

petierit √√ | Quae ≈ autem docta |

14, 8 a matre sua dixit | ≈ Da-mihi hic √√ caput | Iohannis

Baptistae |

14, 9 Et contristatus √ rex ∙ | propter √√√√√√√ conrecum-

bentes | iussit dari |

14, 10 Et mittens | decollavit Iohannen in carcerem |

14, 11 Et adlatum est caput eius supra disco | et datum est

puellae | et adtulit matri suae |

14, 12 < Et accedentes discipuli eius | tulerunt corpus eius ∙ |

et sepelierunt illud | et venientes renunitaverunt Iesu |

14, 13 < Audiens autem Iesus | secessit inde navigio | in de-

sertum ≈ locum seorsum | et audientes turbae | secutae

sunt eum pedestri | de civitatibus |

14, 14 Et egressus vidit turbam multam | et misertus est de

eis | et curavit | infirmos eorum |

14, 15 < Sero autem facto accesserunt ad eum | discipuli

eius dicentes | Desertus est locus ∙ | et hora iam praete-

riit | Dimitte turbas | [fol. 48 a] ut euntes in castella |

emant sibi escas |

14, 16 < Qui autem dixit eis ∙ | Non necesse ≈ habent ire |

Date vos manducare ≈ eis |

14, 17 Qui autem dicunt ei ∙ | Non habemus hic | nisi

quinque panes et duos pisces |

14, 18 Qui autem dixit √ | Adferte ad illos √√ |

14, 19 Et cum iussisset ∙ | turbas discumbere | super faenum |

accepit quinque panes | et duos pisces ∙ | respiciens in

13,53 et factum est cum consummasset Iesus parabo-

las istas transiit inde

13,54 et veniens in patriam suam docebat eos in syna-

gogis eorum ita ut mirarentur et dicerent unde

huic sapientia haec et virtutes

13,55 nonne hic est fabri filius nonne mater eius dici-

tur Maria et fratres eius Iacobus et Ioseph et Si-

mon et Iudas

13,56 et sorores eius nonne omnes apud nos sunt unde

ergo huic omnia ista

13,57 et scandalizabantur in eo Iesus autem dixit eis

non est propheta sine honore nisi in patria sua et

in domo sua

13,58 et non fecit ibi virtutes multas propter increduli-

tatem illorum

14,1 in illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam

Iesu

14,2 et ait pueris suis hic est Iohannes Baptista ipse

surrexit a mortuis et ideo virtutes inoperantur in

eo

14,3 Herodes enim tenuit Iohannem et alligavit eum et

posuit in carcere propter Herodiadem uxorem fra-

tris sui

14,4 dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere

eam

14,5 et volens illum occidere timuit populum quia si-

cut prophetam eum habebant

14,6 die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis

in medio et placuit Herodi

14,7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare quod-

cumque postulasset ab eo

14,8 at illa praemonita a matre sua da mihi inquit hic

in disco caput Iohannis Baptistae

14,9 et contristatus est rex propter iuramentum autem

et eos qui pariter recumbebant iussit dari

14,10 misitque et decollavit Iohannem in carcere

14,11 et adlatum est caput eius in disco et datum est

puellae et tulit matri suae

14,12 et accedentes discipuli eius tulerunt corpus et

sepelierunt illud et venientes nuntiaverunt Iesu

14,13 quod cum audisset Iesus secessit inde in navicu-

la in locum desertum seorsum et cum audissent

turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus

14,14 et exiens vidit turbam multam et misertus est

eius et curavit languidos eorum

14,15 vespere autem facto accesserunt ad eum disci-

puli eius dicentes desertus est locus et hora iam

praeteriit dimitte turbas ut euntes in castella

emant sibi escas

14,16 Iesus autem dixit eis non habent necesse ire date

illis vos manducare

14,17 responderunt ei non habemus hic nisi quinque

panes et

duos pisces

14,18 qui ait eis adferte illos mihi huc

14,19 et cum iussisset turbam discumbere supra fae-

23 caelum | benedixit ∙ | et frangens dedit discipulis panes

∙ | discipuli autem turbis |

14, 20 Et manducaverunt ∙ | et saturati sunt | et tulerunt reli-

quias fragmentorum | ≈≈ duodecim ∙ -cofinos--plenos |

14, 21 < Qui autem manducarunt | erant viri | ad quinque

milia | exceptis infantibus ≈ et--mulieribus |

14, 22 Et continuo coegit discipulos | ascendere navem ∙ | et

praecedere √ trans √ | donec dimitteret tur[bas] |

14, 23 < Et cum dimisisset turbas | ascendit in montem

seorsum orare | sero autem facto solus erat ibidem |

14, 24 Navis autem erat in medium maris | et vexabatur a

fluctibus | erat enim contrarius ventus |

14, 25 < Quarta autem vigilia noctis | abit ambulans ad eos |

super mare |

14, 26 < Discipuli autem videntes eum | super mare ambu-

lantem | turbati sunt dicentes ∙ | quoniam Fantasma est |

[fol. 49 a] et a timore exclamaverunt |

14, 27 Continuo autem √ locutus est eis dicens | Fidete

E(r)go sum ∙ | Nolite timere |

14, 28 < Respondens autem ei Petrus dixit | Domine si tu es

| iube me venire ad te | super aquam |

14, 29 Qui autem dixit Veni | et descendens de-navi ≈ Pe-

trus | ambulavit super aquas | ut veniret ad Iesum |

14, 30 Videns autem ventum validum | timuit | et incipiens

demergi | clamavit dicens | Domine libera me |

14, 31 < Continuo ≈ autem Iesus | exte[nde]ns manum | ad-

praehendit eum et dicit illi | Modic[a]e fidei | quare du-

bitasti |

14, 32 < Et ascendentibus in navi | quievit ventus |

14, 33 qui autem in navi erant venientes | adoraverunt ei

dicentes |

14, 34 Vere Filius Dei es tu ∙ | √√√√√√ < Et cum cognovis-

sent eum | viri loci illius | miserunt in universa[m] re-

gionem illam | et optulerunt ei | omnes male habentes ∙ |

14, 35 Et depraecabantur eum | ut tantum tangerent | ≈≈

fimbriam-vestimenti -eius | et quodquod tetigerunt |

salvati sunt.

Mt 15, 1 Tunc accedunt ad eum ab Hierosolymis | Pharisaei

et ≈ scribae dicentes | Quare discipuli tui transgrediun-

tur | traditiones seniorum | [fol. 50 a] non enim lavant

manus suas | cum panem manducant |

15, 3 < Qui autem respondens dixit √ | Quare et vos trans-

gredimini | mandatum Dei | propter traditionem ves-

tram ∙ |

15, 4 Deus ≈ enim dixit | >> Honora patrem aut matrem | >>

et qui maledicit patri aut matri | >> morte morietur ∙ |

15, 5 Vos autem dicitis | Quicumque dixerit patri aut matri |

Munus | quod √ ex me tibi prodest |

15, 6 √ Non honoravit patrem suum √√ | et inritum fecistis

verbum Dei | propter traditionem vestram |

15, 7 < Hypocritae bene prophetavit de vobis | Esaias dicens

|

num acceptis quinque panibus et duobus piscibus

aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit

discipulis panes discipuli autem turbis

14,20 et manducaverunt omnes et saturati sunt et tule-

runt reliquias duodecim cofinos fragmentorum

plenos

14,21 manducantium autem fuit numerus quinque mi-

lia virorum exceptis mulieribus et parvulis

14,22 et statim iussit discipulos ascendere in navicula

et praecedere eum trans fretum donec dimitteret

turbas

14,23 et dimissa turba ascendit in montem solus orare

vespere autem facto solus erat ibi

14,24 navicula autem in medio mari iactabatur flucti-

bus erat enim contrarius ventus

14,25 quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambu-

lans supra mare

14,26 et videntes eum supra mare ambulantem turbati

sunt dicentes quia fantasma est et prae timore

clamaverunt

14,27 statimque Iesus locutus est eis dicens habete fi-

duciam ego sum nolite timere

14,28 respondens autem Petrus dixit Domine si tu es

iube me venire ad te super aquas

14,29 at ipse ait veni et descendens Petrus de navicula

ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum

14,30 videns vero ventum validum timuit et cum coe-

pisset mergi clamavit dicens Domine salvum me

fac

14,31 et continuo Iesus extendens manum adprehendit

eum et ait illi modicae fidei quare dubitasti

14,32 et cum ascendissent in naviculam cessavit ven-

tus

14,33 qui autem in navicula erant venerunt et adorave-

runt eum dicentes vere Filius Dei es

14,34 et cum transfretassent venerunt in terram Gen-

nesar

14,35 et cum cognovissent eum viri loci illius mise-

runt in universam regionem illam et obtulerunt ei

omnes male habentes

14,36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius

tangerent et quicumque tetigerunt salvi facti sunt

15,1 tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis scribae

et Pharisaei dicentes

15,2 quare discipuli tui transgrediuntur traditionem

seniorum non enim lavant manus suas cum pa-

nem manducant

15,3 ipse autem respondens ait illis quare et vos trans-

gredimini mandatum Dei propter traditionem ves-

tram

15,4 nam Deus dixit honora patrem et matrem et qui

maledixerit patri vel matri morte moriatur

15,5 vos autem dicitis quicumque dixerit patri vel ma-

tri munus quodcumque est ex me tibi proderit

15,6 et non honorificabit patrem suum aut matrem et

irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem

vestram

24 15, 8 >> Populus hic | >> labiis me diligit ∙ | >> Cor autem

eorum | >> longe est a me ∙ |

15, 9 >> Sine causa autem colunt me | >> docentes doctri-

nas | >> mandata hominum |

15, 10 < Et convocans √√ turbam dixit eis | Audite et intel-

legite ∙ |

15, 11 < Non omne quod intrat in os | communicat hominem

| sed quod egreditur de ore | illut communicat hominem

|

15, 12 < Tunc accedentes discipuli √ | dicunt ei | Scis quo-

niam Pharisaei | audientes verbum | scandalizati sunt |

15, 13 < Qui ≈ autem respondens dixit ∙ | Omnis plantatio |

quam non plantavit | Pater meus caelestis | eradicabitur

|

15, 14 Sinite √ caecos ∙ | caeci sunt duces √ | caecus autem

caecum ≈ si ducat | utri(s)que incidunt ≈ in-foveam |

[fol. 51 a]

15, 15 Respondens autem Petrus dixit ei | Narra nobis para-

bolam istam |

15, 16 < Qui ≈ autem dixit ∙ | Adhuc et vos insipientes estis |

15, 17 Non intellegitis quia ∙ | omne quod introit ≈ in-os | in

ventrem cedit | et in secessum mittitur |

15, 18 Qui autem exeunt de ore | de corde exeunt | √ illa

communicant hominem |

15, 19 De corde enim exeunt | cogitationes malae ∙ | homici-

dia | adulteria ∙ | fornicationes | furta | falsa testimonia |

blasfemiae |

15, 20 Haec sunt quae communicant hominem | Inlotis au-

tem manibus manducare | non communicat hominem |

15, 21 < Et exiens inde Iesus secessit | in partes Tyri ∙ | et

Sidonae |

15, 22 Et ecce mulier chananaea ∙ | de finibus illis ex[i]ens

| clamabat post illum dicens √ | Miserere mei Domine

fili David | filia mea male daemonizatur |

15, 23 < Qui autem non respondit ei verbum | Et accedentes

discipuli eius | rogabant eum dicentes ∙ | Dimitte illam |

quia clamat post nos |

15, 24 Qui autem respondens dixit ∙ | Non sum missus | nisi

ad oves has |

15, 25 quae perierunt domus Istrahel | < Quae ≈ autem ve-

niens adorabat ei dicens |

15, 26 Domine adiuva me ∙ | Qui autem respondens dixit |

Non licet accipere panem filiorum | et mittere canibus |

[fol. 52 a]

15, 27 < Quae ≈ autem dixit | Etiam Domine ∙ | Et canis

enim | edent de micis | quae cadent de mensis | domino-

rum suorum |

15, 28 < Tunc respondens √ dixit ei ∙ | O mulier | magna est

tua ≈ fides ∙ | Fiat tibi sicut vis | Et sanata est filia eius ∙

| ab hora ≈ illa |

15, 29 < Et transiens inde Iesus venit | secus mare Galilaeae

| et ascendens in monte sedebat ibi |

15, 30 Et accesserunt ad eum | turbae multae | habentes se-

cum | √ clodos ∙ | caecos ∙ | sideratos | et alios multos ∙ |

Et proiecerunt eos | sub pedibus eius | et curavit eos

omnes |

15, 31 < Ita ut turba miraretur | videns surdos loquentes ∙ |

sideratos incolumes | et clodos ambulantes | et caecos

videntes | et glorificaverunt Deum Istrahel |

15,7 hypocritae bene prophetavit de vobis Esaias di-

cens

15,8 populus hic labiis me honorat cor autem eorum

longe est a me

15,9 sine causa autem colunt me docentes doctrinas

mandata hominum

15,10 et convocatis ad se turbis dixit eis audite et in-

tellegite

15,11 non quod intrat in os coinquinat hominem sed

quod procedit ex ore hoc coinquinat hominem

15,12 tunc accedentes discipuli eius dixerunt ei scis

quia Pharisaei audito verbo scandalizati sunt

15,13 at ille respondens ait omnis plantatio quam non

plantavit Pater meus caelestis eradicabitur

15,14 sinite illos caeci sunt duces caecorum caecus

autem si caeco ducatum praestet ambo in foveam

cadunt

15,15 respondens autem Petrus dixit ei edissere nobis

parabolam istam

15,16 at ille dixit adhuc et vos sine intellectu estis

15,17 non intellegitis quia omne quod in os intrat in

ventrem vadit et in secessum emittitur

15,18 quae autem procedunt de ore de corde exeunt et

ea coinquinant hominem

15,19 de corde enim exeunt cogitationes malae homi-

cidia adulteria fornicationes furta falsa testimonia

blasphemiae

15,20 haec sunt quae coinquinant hominem non lotis

autem manibus manducare non coinquinat homi-

nem

15,21 et egressus inde Iesus secessit in partes Tyri et

Sidonis

15,22 et ecce mulier chananea a finibus illis egressa

clamavit dicens ei miserere mei Domine Fili Da-

vid filia mea male a daemonio vexatur

15,23 qui non respondit ei verbum et accedentes dis-

cipuli eius rogabant eum dicentes dimitte eam

quia clamat post nos

15,24 ipse autem respondens ait non sum missus nisi

ad oves quae perierunt domus Israhel

15,25 at illa venit et adoravit eum dicens Domine

adiuva me

15,26 qui respondens ait non est bonum sumere pa-

nem filiorum et mittere canibus

15,27 at illa dixit etiam Domine nam et catelli edunt

de micis quae cadunt de mensa dominorum suo-

rum

15,28 tunc respondens Iesus ait illi o mulier magna est

fides tua fiat tibi sicut vis et sanata est filia illius

ex illa hora

15,29 et cum transisset inde Iesus venit secus mare

Galilaeae et ascendens in montem sedebat ibi

15,30 et accesserunt ad eum turbae multae habentes

secum mutos clodos caecos debiles et alios mul-

tos et proiecerunt eos ad pedes eius et curavit eos

15,31 ita ut turbae mirarentur videntes mutos lo-

quentes clodos ambulantes caecos videntes et

magnificabant Deum Israhel

15,32 Iesus autem convocatis discipulis suis dixit mi-

25 15, 32 < Iesus autem convocans discipulos suos | dixit Mise-

reor ∙ | super turbam hanc | quia iam dies tres sunt ∙ | et

sustinent me | < et non habent quid manducent | et di-

mittere eos iaiunos [!] nolo | ne dissolvantur in itinere |

15, 33 Et dicunt ei discipuli eius | Unde ergo nobis in deser-

to | panes tanti | ut satientur turbae tantae |

15, 34 < Et dicit eis Iesus ∙ | Quod panes habetis | Qui ≈ au-

tem dixerunt Septem ∙ | et paucos pisciculos |

15, 35 < Et cum iussisset turbas discumbere | supra terram ∙ |

15, 36 √ accepit septem panes | [fol 53 a] et pisces ∙ | et gra-

tias agens fregit | et dabat discipulis √ ∙ | discipuli √

turbae |

15, 37 Et manducaverunt omnes ∙ | et saturati sunt | et quod

superavit fragmentorum | tulerunt ∙ septem ∙ sportas

plenas |

15, 38 Qui ≈ autem manducaverunt ≈≈≈ erant ∙ | quattuor

milia viri | exceptis infantibus et mulieribus |

15, 39 < Et mittens turbas ∙ | ascendit √ navem | et venit in

finibus Magadan |

Mt 16, 1 < Et accedentes √√ Pharisaei et Sadducaei | temp-

tantes eum interrogaverunt √ | [ut] signum de caelo os-

tenderet eis |

16, 2 < Qui ≈ autem respondens dixit √ ∙ | Sero ≈ factum |

dicitis serenum √ ∙ | rubicundum est enim caelum |

16, 3 Et mane | Hodie pluvia | rubet enim triste caelum | Fa-

ciem quidem caeli | scitis ≈ iudicare | signa autem tem-

porum | non potestis |

16, 4 < Generatio mala √√ signum querit | et signum non

dabitur ei | nisi signum Ionae |

16, 5 Et relinquens eos abiit | < Et venientes trans √ ∙ | obliti-

sunt ≈ discipuli √ | panes accipere |

16, 6 < Iesus autem dixit eis ∙ | Videte et adtendite | a fer-

mento Farisaeorum | et Sadducaeorum |

16, 7 < Tunc √ cogitabant inter se dicentes | quia Panes non

accepimus |

16, 8 < Sciens autem Iesus dixit ∙ | Quid cogitatis inter vos |

modicae fidei ∙ | quia panes non habetis |

16, 9 Nondum intellegitis ∙ | neque meministis | quando

quinque panes ∙ | quinque milibus | et quod cofinos ac-

cepistis | [fol. 54 a] nec septe panes ∙ | quattuor milibus

√ |

16, 10 et quod sportas accepistis |

16, 11 quomodo non intellegistis | quia non de panibus dixi

√ | attendite | de fermento Farisaeorum | et Sadducaeo-

rum |

16, 12 < Tunc intellexerunt ∙ | quia non dixit | Adtendite de

fermento √ ∙ | sed de doctrina | Farisaeorum | et Saddu-

caeorum |

16, 13 < Veniens autem Iesus | in partes Caesariae Philippi ∙

| √ interrogabat discipulos √ dicens | Quem me dicunt

homines esse | Filium hominis |

16, 14 < Qui ≈ autem dixerunt | √ Iohannen Baptistam | alii

autem Heliam ∙ | alii autem Hieremian |

16, 15 < aut unum de prophetis ∙ | Dicit eis | Vos autem

quem me dicitis √ esse |

16, 16 < Respondens autem Simon Petrus | dixit ei | Tu es

sereor turbae quia triduo iam perseverant mecum

et non habent quod manducent et dimittere eos

ieiunos nolo ne deficiant in via

15,33 et dicunt ei discipuli unde ergo nobis in deserto

panes tantos ut saturemus turbam tantam

15,34 et ait illis Iesus quot panes habetis at illi dixe-

runt septem et paucos pisciculos

15,35 et praecepit turbae ut discumberet super terram

15,36 et accipiens septem panes et pisces et gratias

agens fregit et dedit discipulis suis et discipuli

dederunt populo

15,37 et comederunt omnes et saturati sunt et quod

superfuit de fragmentis tulerunt septem sportas

plenas

15,38 erant autem qui manducaverant quattuor milia

hominum extra parvulos et mulieres

15,39 et dimissa turba ascendit in naviculam et venit

in fines Magedan

16,1 et accesserunt ad eum Pharisaei et Sadducaei

temptantes et rogaverunt eum ut signum de caelo os-

tenderet eis

16,2 at ille respondens ait eis facto vespere dicitis se-

renum erit rubicundum est enim caelum

16,3 et mane hodie tempestas rutilat enim triste cae-

lum

16,4 faciem ergo caeli diiudicare nostis signa autem

temporum non potestis generatio mala et adultera

signum quaerit et signum non dabitur ei nisi si-

gnum Ionae et relictis illis abiit

16,5 et cum venissent discipuli eius trans fretum obliti

sunt panes accipere

16,6 qui dixit illis intuemini et cavete a fermento Pha-

risaeorum et Sadducaeorum

16,7 at illi cogitabant inter se dicentes quia panes non

accepimus

16,8 sciens autem Iesus dixit quid cogitatis inter vos

modicae fidei quia panes non habetis

16,9 nondum intellegitis neque recordamini quinque

panum quinque milium hominum et quot cofinos

sumpsistis

16,10 neque septem panum quattuor milium hominum

et quot sportas sumpsistis

16,11 quare non intellegitis quia non de pane dixi vo-

bis cavete a fermento Pharisaeorum et Saddu-

caeorum

16,12 tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a

fermento panum sed a doctrina Pharisaeorum et

Sadducaeorum

16,13 venit autem Iesus in partes Caesareae Philippi et

interrogabat discipulos suos dicens quem dicunt

homines esse Filium hominis

16,14 at illi dixerunt alii Iohannem Baptistam alii au-

tem Heliam alii vero Hieremiam aut unum ex

prophetis

16,15 dicit illis vos autem quem me esse dicitis

26 Christus | Filius Dei Salvatoris |

16, 17 < Respondens autem Iesus dixit √ | Beatus es Simon

Bar Iona | quia caro et sanguis ∙ | non revelavit tibi | sed

Pater √ qui in caelis est ∙ |

16, 18 Et ego autem dico tibi ∙ | quia Tu es Petrus | et super

[h]anc petram | aedificabo | ecclesiam meam ∙ | et por-

tae inferorum | non praevalebunt √ ei |

16, 19 √ Tibi dabo claves regni caelorum | et quodcumque

ligaveris super terram | erit ligatum in caelis | et quod

solveris in terra | et [e]rit solutum in caelis |

16, 20 < Tunc comminatus est discipulis √ | [fol. 55 a] ut

nemini dicerent ∙ | quia hic est Iesus Christus |

16, 21 < Exinde coepit Iesus ∙ | ostendere discipulis suis |

quia oportet eum ∙ | Hierosolyma ≈ ire | et multa pati ∙ |

a senioribus | et-principibus-sacerdotum ≈ et-scribis | et

interfici | et post tres dies resurgere |

16, 22 < Et suscipiens eum Petrus | coepit increpare eum et

dicere | Misereatur tibi Domine ∙ | non erunt haec ≈ tibi

|

16, 23 < Qui autem conversus ait Petro | Vade post me Sa-

tana | Scandalum es mihi | quia non sapis √ quae sunt ≈

Dei ∙ | sed que hominis |

16, 24 < Tunc Iesus dixit discipulis suis | Si quis vult post

me venire | abneget seipsum | et tollat crucem suam | et

sequatur me ∙ |

16, 25 < Qui eunim voluerit | animam suam salvare ∙ | perdet

eam | qui autem perdiderit animam suam | propter me |

inveniet eam |

16, 26 < Quid autem prodest homini | si totum ≈ mundum

lucretur | animae autem suae | detrimentum faciat | Aut

quid dabit homo | communationem animae suae |

16, 27 < Incipiet enim ≈ Filius hominis | venire in gloriam

Patris sui | √√√ et tunc reddet unicuique | secundum

opera sua |

16, 28 < Amen dico vobis | Sunt quidam de stantibus ≈ hic |

[fol. 55 b] qui non gustabunt mortem | donec videant

Filium hominis | venientem in Regno suo |

Mt 17, 1 < Et factum est post dies sex | suscepit Iesus Pe-

trum | et Iacobum et Iohannen | fratrem eius ∙ | et leva-

vit eos | in montem excelsum nimis |

17, 2 et transfiguratus √ Iesus coram illis | √ effulsit vultus

eius | sicut sol | vestimenta autem eius | facta sunt alba |

sicut nix |

17, 3 Et ecce paruit eis Moyses | et Helias cum eo loquentes

|

17, 4 < Respondens autem Petrus dixit | Iesu Domine | bo-

num est nos hic esse | Si vis faciamus hic ∙ | tria taber-

nacula | Tibi unum | et Moysi unum ∙ | et Heliae unum |

17, 5 < Adhuc eo loquente ∙ | ecce nubis lucis | obumbrabat

eos | < Et ecce vox de nube dicens | Hic est filius meus

dilectus | in quo √√ complacui | Audite ≈ eum |

17, 6 Audientes ≈ autem discipuli | ceciderunt in faciem

suam | et timuerunt valde ∙ |

17, 7 Et accessit Iesus | et tetigit eos et dixit | Surgite et no-

16,16 respondens Simon Petrus dixit tu es Christus Fi-

lius Dei vivi

16,17 respondens autem Iesus dixit ei beatus es Simon

Bar Iona quia caro et sanguis non revelavit tibi

sed Pater meus qui in caelis est

16,18 et ego dico tibi quia tu es Petrus et super hanc

petram aedificabo ecclesiam meam et portae infe-

ri non praevalebunt adversum eam

16,19 et tibi dabo claves regni caelorum et quod-

cumque ligaveris super terram erit ligatum in cae-

lis et quodcumque solveris super terram erit solu-

tum in caelis

16,20 tunc praecepit discipulis suis ut nemini dicerent

quia ipse esset Iesus Christus

16,21 exinde coepit Iesus ostendere discipulis suis

quia

oporteret eum ire Hierosolymam et multa pati a senio-

ribus et scribis et principibus sacerdotum et occidi

et tertia die resurgere

16,22 et adsumens eum Petrus coepit increpare illum

dicens absit a te Domine non erit tibi hoc

16,23 qui conversus dixit Petro vade post me Satana

scandalum es mihi quia non sapis ea quae Dei

sunt sed ea quae hominum

16,24 tunc Iesus dixit discipulis suis si quis vult post

me venire abneget semet ipsum et tollat crucem

suam et sequatur me

16,25 qui enim voluerit animam suam salvam facere

perdet eam qui autem perdiderit animam suam

propter me inveniet eam

16,26 quid enim prodest homini si mundum

universum lucretur animae vero suae detrimen-

tum patiatur aut quam dabit

homo commutationem pro anima sua

16,27 Filius enim hominis venturus est in gloria Patris

sui cum angelis suis et tunc reddet unicuique se-

cundum opus eius

16,28 amen dico vobis sunt quidam de hic stantibus

qui non gustabunt mortem donec videant Filium

hominis venientem in regno suo

17,1 et post dies sex adsumpsit Iesus Petrum et Iaco-

bum et Iohannem fratrem eius et ducit illos in

montem excelsum seorsum

17,2 et transfiguratus est ante eos et resplenduit facies

eius sicut sol vestimenta autem eius facta sunt al-

ba sicut nix

17,3 et ecce apparuit illis Moses et Helias cum eo lo-

quentes

17,4 respondens autem Petrus dixit ad Iesum Domine

bonum est nos hic esse si vis faciamus hic tria ta-

bernacula tibi unum et Mosi unum et Heliae

unum

17,5 adhuc eo loquente ecce nubes lucida obumbravit

eos et ecce vox de nube dicens hic est Filius meus

dilectus in quo mihi bene conplacuit ipsum audite

17,6 et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam

et timuerunt valde

27 lite timere |

17, 8 < Levantes autem oculos suos | neminem viderunt | ni-

si solum Iesum |

17, 9 < Et descendentes √ de monte | praecepit eis dicens ≈

Iesus | Nemini dixeritis visum | [fol. 57 a] donec Filius

hominis | a mortuis resurgat |

17, 10 < Et interrogaverunt eum discipuli dicentes | Quid

ergo scribae dicunt | quia Heliam oportet venire ≈ pri-

mum |

17, 11 √ Qui respondens ait √ ∙ | Helias quidem venit | resti-

tuere omnia |

17, 12 Dico autem vobis ∙ | quia Helias iam venit | et non

cognoverunt eum ∙ | sed fecerunt ei | quanta voluerunt |

17, 13 < Tunc intellexerunt discipuli | quia de Iohanne bap-

tista dixit eis | Sic et Filius hominis | incipiet pati ab eis

|

17, 14 < Et cum venisset ad turbam | accessit ∙ ad eum | ho-

mo adgeniculans ante eum | et dicens Domine miserere

fili mei ∙ |

17, 15 quia lunaticus est | et male patitur ∙ | aliquotiens ≈

enim cadit in igne | √ saepius in aqua | et obtuli eum

discipulis tuis |

17, 16 et non potuerunt | curare eum | < Respondens autem

Iesus dixit ∙ |

17, 17 O generario incredula | et perversa ∙ | quousque vo-

biscum ≈ ero | usque quo patiar vos | Adferte √ mihi il-

lum hoc |

17, 18 Et increpavit ei Iesus | et exiit ab illo daemonium | et

sanatus est puer | ab illa hora |

17, 19 < Tunc accedentes discipuli eius | ad Iesus [!] ∙ | se-

orsum √ dixerunt ∙ | Quare nos | non potuimus expelle-

re illud |

17, 20 < Qui autem dicit eis | propter incredulitatem vestram

| Amen enim dico vobis ∙ | Si habueritis fidem | [fol. 58

a] sicut granum sinapis ∙ | dicetis monti huic | transi hic

illo ∙ | et transiet | et nihil inpossibile erit vobis |

17, 21 Hoc autem genus non exit | nisi in oratione et iaiunio

|

17, 22 Ipsis autem ≈ conversantibus in Galilaea | dixit eis

Iesus ∙ | Incipiet Filius hominis tradi ∙ | in manus ho-

minu(s)m |

17, 23 Et occident eum | et post tres dies resurget | Et con-

tristati sunt valde |

17, 24 < Et venientibus eis in Cafarnnaum | accesserunt ∙ |

qui tributum accipiunt | √√ et dixerunt Petro ∙ | Magis-

ter vester

17, 25 non praestat tributum ∙ | Et dicit Etiam | < Et ingres-

so in domum ∙ | praevenit eum Iesus dicens | Quid tibi

videtur Simon ∙ | Reges terrae | a quibus accipiunt ∙ |

vectigal aut censum | A filiis suis ∙ | aut ab alienis | √

Dicit illi Ab alienis |

17, 26 < Ait illi Iesus ∙ | Ergo liberi sunt filii |

17, 27 Ut autem | non scandalizemus eos | pergens ad mare ∙

| √ mitte hamum | et √√ qui ascenderit ≈ primum piscis

| tolle |et aperiens os eius | invenie(n)s illic staterem | il-

lum accipiens da eis | pro me et pro te |

17,7 et accessit Iesus et tetigit eos dixitque eis surgite

et nolite timere

17,8 levantes autem oculos suos neminem viderunt

nisi solum Iesum

17,9 et descendentibus illis de monte praecepit Iesus

dicens nemini dixeritis visionem donec Filius

hominis a mortuis resurgat

17,10 et interrogaverunt eum discipuli dicentes quid

ergo scribae dicunt quod Heliam oporteat primum

venire

17,11 at ille respondens ait eis Helias quidem venturus

est et restituet omnia

17,12 dico autem vobis quia Helias iam venit et non

cognoverunt eum sed fecerunt in eo quaecumque

voluerunt sic et Filius hominis passurus est ab eis

17,13 tunc intellexerunt discipuli quia de Iohanne

Baptista dixisset eis

17,14 et cum venisset ad turbam accessit ad eum ho-

mo genibus provolutus ante eum dicens Domine

miserere filii mei quia lunaticus est et male patitur

nam saepe cadit in ignem et crebro in aquam

17,15 et obtuli eum discipulis tuis et non potuerunt cu-

rare eum

17,16 respondens Iesus ait o generatio incredula et

perversa quousque ero vobiscum usquequo patiar

vos adferte huc illum ad me

17,17 et increpavit ei Iesus et exiit ab eo daemonium

et curatus est puer ex illa hora

17,18 tunc accesserunt discipuli ad Iesum secreto et

dixerunt

quare nos non potuimus eicere illum

17,19 dicit illis propter incredulitatem vestram amen

quippe dico vobis si habueritis fidem sicut gra-

num sinapis dicetis monti huic transi hinc et tran-

sibit et nihil inpossibile erit vobis

17,20 hoc autem genus non eicitur nisi per orationem

et ieiunium

17,21 conversantibus autem eis in Galilaea dixit illis

Iesus Filius hominis tradendus est in manus ho-

minum

17,22 et occident eum et tertio die resurget et contris-

tati sunt vehementer

17,23 et cum venissent Capharnaum accesserunt qui

didragma accipiebant ad Petrum et dixerunt ma-

gister vester non solvit didragma

17,24 ait etiam et cum intrasset domum praevenit eum

Iesus dicens quid tibi videtur Simon reges terrae a

quibus accipiunt tributum vel censum a filiis suis

an ab alienis

17,25 et ille dixit ab alienis dixit illi Iesus ergo liberi

sunt filii

17,26 ut autem non scandalizemus eos vade ad mare

et mitte hamum et eum piscem qui primus ascen-

derit tolle et aperto ore eius invenies staterem il-

lum sumens da eis pro me et te

28

Mt 18, 1 In illa hora ∙ | accesserunt discipuli ad Iesum | di-

centes ∙ | Quis nunc √ maior est | in regno caelorum |

18, 2 < Et advocans Iesus puerum unum | statuit illum in

medio eorum ∙ |

18, 3 et dixit | [fol. 59 a] < Amen dico vobis ∙ | Si non con-

vertamini | et fueritis sicut pueri ∙ | non introibitis | in

regno caelorum |

18, 4 Et quicumque ergo humiliaverit se | sicut puer iste ∙ |

hic erit maior | in regno caelorum |

18, 5 Et quicumque | susceperit ∙ | unum puerum talem | in

nomine meo ∙ | me recipit |

18, 6 Qui autem scandalizaverit ∙ | unum de minimis istis |

qui credunt ≈ in-me ∙ | expedit ei | ut suspendatur mola

asinaria | super collum eius | et demergi in pelago maris

|

18, 7 < Vae mundo | a scandalis | Necesse est enim ∙ | venire

scandala | verum tamen ∙ | vae homini | per quem scan-

dalum venit |

18, 8 < Si autem manus tua ∙ | aut pes tuus ∙ | scandalizat te ∙

| abscide eum | et mitte abs te ∙ | Bonum tibi est | introi-

re ≈ in-vitam ∙ | clodum aut ≈ sideratum | quam duo-

pedes ∙ | aut ≈ duas-manus habentem | mitti in ignem

aeternum |

18, 9 < Similiter ∙ | et si oculus tuus ∙ | scandalizat te | erue

eum ∙ | et mitte abs te ∙ | bonum tibi est | luscum in vi-

tam venire | quam duos oculos habentem mitti | in Ge-

hennam √ |

18, 10 Videte ne contemnatis | unum horum minimorum |

qui credunt in me |

18, 11° < Dico enim vobis ∙ | quod Angeli eorum in caelis |

semper vident faciem Patris mei | [fol. 60 a] qui est ≈

in-caelis |

18, 11 < Venit enim Filius hominis | salvare | id quod perit ∙

|

18, 12 Quid autem vobis videtur | si fueri[n]t alicui homini |

centum oves ∙ | et erraverit una ex eis | Nonne relinquet

∙ | nonagintanovem ∙ | in montibus | et pergens | quaeret

eam quae erravit |

18, 13 Et si fuerit ut inveniat eam | < Amen dico vobis ∙ |

quia gaudet magis in illa | quam super ∙ nonagintano-

vem ∙ | quae non erraverunt |

18, 14 < Sic non est voluntas | coram Patre vestro | qui est in

caelis ∙ | ut pereat unum | de minimis his |

18, 15 < Si autem peccaverit in te | < frater tuus | vade √ ar-

gue eum ∙ | inter te | et ipsum solum ∙ | Si te audierit |

lucra(s)tus es fratrem tuum |

18, 16 Si autem non √ audierit | adsume tecum | adhuc unum

aut duos >> ut in ore duorum √ vel trium | >> stet omne

verbum |

18, 17 Si ≈ autem minus audierit eos ∙ | dic ecclesiae | Si au-

tem et ecclesiam non audierit | erit tibi sicut ethnicus ∙ |

et sicut publicanus |

18, 18 Amen dico vobis ∙ | Quaecumque ligaveritis | in ter-

ram [erunt alligata (et) in coelo | et quaecumque solve-

ritis super terram] | erunt soluta | √ in caelis |

18, 19 Iterum dico vobis ∙ | quia Si duo convenerint | ≈ ex-

vobis super terram | de omni re ∙ | quamcumque petie-

rint | fiet eis ∙ | a Patre meo | qui in caelis est | [fol. 61

18,1 in illa hora accesserunt discipuli ad Iesum dicen-

tes quis putas maior est in regno caelorum

18,2 et advocans Iesus parvulum statuit eum in medio

eorum

18,3 et dixit amen dico vobis nisi conversi fueritis et

efficiamini sicut parvuli non intrabitis in regnum

caelorum

18,4 quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus

iste hic est maior in regno caelorum

18,5 et qui susceperit unum parvulum talem in nomine

meo me suscipit

18,6 qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis

qui in me credunt expedit ei ut suspendatur mola

asinaria in collo eius et demergatur in profundum

maris

18,7 vae mundo ab scandalis necesse est enim ut ve-

niant scandala verumtamen vae homini per quem

scandalum venit

18,8 si autem manus tua vel pes tuus scandalizat te ab-

scide eum et proice abs te bonum tibi est ad vitam

ingredi debilem vel clodum quam duas manus vel

duos pedes habentem mitti in ignem aeternum

18,9 et si oculus tuus scandalizat te erue eum et proice

abs te bonum tibi est unoculum in vitam intrare

quam duos oculos habentem mitti in gehennam

ignis

18,10 videte ne contemnatis unum ex his pusillis dico

enim vobis quia angeli eorum in caelis semper vi-

dent faciem Patris mei qui in caelis est

18,11 venit enim Filius hominis salvare quod perierat

18,12 quid vobis videtur si fuerint alicui centum oves

et erraverit una ex eis nonne relinquet nonaginta

novem in

montibus et vadit quaerere eam quae erravit

18,13 et si contigerit ut inveniat eam amen dico vobis

quia gaudebit super eam magis quam super nona-

ginta novem quae non erraverunt

18,14 sic non est voluntas ante Patrem vestrum qui in

caelis est ut pereat unus de pusillis istis

18,15 si autem peccaverit in te frater tuus vade et cor-

ripe eum inter te et ipsum solum si te audierit lu-

cratus es fratrem tuum

18,16 si autem non te audierit adhibe tecum adhuc

unum vel duos ut in ore duorum testium vel trium

stet omne verbum

18,17 quod si non audierit eos dic ecclesiae si autem

et ecclesiam non audierit sit tibi sicut ethnicus et

publicanus

18,18 amen dico vobis quaecumque alligaveritis super

terram erunt ligata et in caelo et quaecumque sol-

veritis super terram erunt soluta et in caelo

18,19 iterum dico vobis quia si duo ex vobis consen-

serint super terram de omni re quacumque petie-

rint fiet illis a

Patre meo qui in caelis est

18,20 ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine

meo ibi sum in medio eorum

18,21 tunc accedens Petrus ad eum dixit Domine quo-

29 a]

18, 20 Non enim sunt duo aut tres ∙ | collecti in meo ≈ no-

mine | aput quos non ero in medio eorum |

18, 21 < Tunc accedens Petrus √√ dixit ei | Domine quotiens

peccaverit in me | frater meus | et dimittam illi | Usque

septies |

18, 22 < Dicit ei Iesus | Non dico tibi √ septies | sed √ sep-

tuagies septies |

18, 23 < Ideo simile est regnum caelorum | homini regi ∙ |

qui voluit tollere ≈ rationem | cum servis suis |

18, 24 < Incipiente autem eo √ tollere | oblatus est ei ∙ | unus

debitor | dece milium denariorum |

18, 25 Non ha[be]nte eo unde redderet | iussit eum dominus

venundari | et uxorem eius | et filios | et omnia quae ha-

bebat ∙ | et restitui |

18, 26 < Cadens autem servus ille | adorabat eum dicens ∙ |

Patiens esto in me | et omnia restituam √ |

18, 27 < Misertus (est) autem dominus servi illius | dimisit

eum | et faenus dimisit ei |

18, 28 < Egressus autem servus ille | invenit unum de con-

servis suis | qui debebat ei denarios √ centum | et tenens

eum ∙ | subfocabat √ dicens | Redde quae debes |

18, 29 < Cadens ≈ ergo conservus eius ∙ | rogabat eum di-

cens ∙ | Patientiam habe in me |

18, 30 et ego √ reddam tibi ∙ | Qui autem noluit sed abiit ∙ |

et misit eum in carcerem | [fol. 62 a] donec redderet |

quod debebatur |

18, 31 < Videntes ergo conservi eius | quae fiebant ∙ | con-

tristati sunt valde | < Et venientes narraverunt domino

suo | omnia quae facta sunt |

18, 32 < Tunc advocans eum dominus eius | √ dicit √ Serve

nequa[m] | omne debitum illud | dimisi tibi ∙ | quia ro-

gasti me |

18, 33 non oportebat √ ergo et te misereri con servo tuo ∙ |

sicut et ego misertus-sum ≈ tui |

18, 34 < Et iratus dominus eius | tradidit eum tortoribus |

donec redderet √ debitum |

18, 35 < Ita et vobis-≈faciet | ≈ Pater-meus-caelestis | nisi

dimiseritis ∙ | unusquisque fratri suo | de cordibus ves-

tris |

Mt 19, 1 < Et factum est ∙ | cum locutus esset Iesus | ser-

mones hos ∙ | transtulit se a Galilaea ∙ | et venit in fini-

bus Iudaee trans Iordanen |

19, 2 Et saecutae sunt eum turbae multae | et curavit eos ibi |

19, 3 Et accesserunt ad eum Pharisaei | te[m]ptantes eum et

dicunt illi | Si licet homini | dimittere uxorem ∙ suam |

per omnem causam |

19, 4 < Iesus autem respondens dixit | Non legistis | quia

qui fecit ab initio | >> masculum et feminam fecit eos |

19, 5 < Et dicit | >> Propter hoc ∙ | >> relinquet homo | >>

patrem et matrem | >> et coniungetur | >> mulieri suae |

>> et erunt duo | >> in carne una | [fol. 63 a]

19, 6 Alioquin non-sunt ≈ iam duo ∙ | sed una caro ∙ | <

Quod ergo Deus coniunxit in unum | homo non separet

|

19, 7 Dicunt ei ∙ | Quid ergo Moyses praecepit | >> dare li-

tiens peccabit in me frater meus et dimittam ei

usque septies

18,22 dicit illi Iesus non dico tibi usque septies sed

usque septuagies septies

18,23 ideo adsimilatum est regnum caelorum homini

regi qui voluit rationem ponere cum servis suis

18,24 et cum coepisset rationem ponere oblatus est ei

unus qui debebat decem milia talenta

18,25 cum autem non haberet unde redderet iussit eum

dominus venundari et uxorem eius et filios et om-

nia quae habebat et reddi

18,26 procidens autem servus ille orabat eum dicens

patientiam habe in me et omnia reddam tibi

18,27 misertus autem dominus servi illius dimisit eum

et debitum dimisit ei

18,28 egressus autem servus ille invenit unum de con-

servis suis qui debebat ei centum denarios et te-

nens suffocabat eum dicens redde quod debes

18,29 et procidens conservus eius rogabat eum dicens

patientiam habe in me et omnia reddam tibi

18,30 ille autem noluit sed abiit et misit eum in carce-

rem donec redderet debitum

18,31 videntes autem conservi eius quae fiebant con-

tristati sunt valde et venerunt et narraverunt do-

mino suo omnia quae facta erant

18,32 tunc vocavit illum dominus suus et ait illi serve

nequam omne debitum dimisi tibi quoniam rogas-

ti me

18,33 non ergo oportuit et te misereri conservi tui si-

cut et ego tui misertus sum

18,34 et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus

quoadusque redderet universum debitum

18,35 sic et Pater meus caelestis faciet vobis si non

remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus

vestris

19,1 et factum est cum consummasset Iesus sermones

istos migravit a Galilaea et venit in fines Iudaeae

trans Iordanen

19,2 et secutae sunt eum turbae multae et curavit eos

ibi

19,3 et accesserunt ad eum Pharisaei temptantes eum

et dicentes si licet homini dimittere uxorem suam

quacumque ex causa

19,4 qui respondens ait eis non legistis quia qui fecit

ab initio masculum et feminam fecit eos

19,5 et dixit propter hoc dimittet homo patrem et ma-

trem et adherebit uxori suae et erunt duo in carne

una

19,6 itaque iam non sunt duo sed una caro quod ergo

Deus coniunxit homo non separet

19,7 dicunt illi quid ergo Moses mandavit dari libel-

30 brum repudii ∙ | >> et dimittere |

19, 8 < Dicit eis | Quia ad durum cor vestrum | dimisit vobis

≈≈≈ Moyses | dimittere uxores vestras | Ab initio autem

non fuit ≈ sic |

19, 9 < Dico autem vobis ∙ | √ Quicumque dimiserit | uxo-

rem suam ∙ | Excepta ratione adulterii ∙ | ed duxerit ≈

aliam | moechatur | √√√√√

19, 10 < Dicunt ei discipuli eius | Si sic est causa viri | cum

muliere ∙ | non expedit nubere |

19, 11 < Qui autem dixit eis ∙ | Non omnes capiunt | verbum

hoc ∙ | Sed quibus datum est |

19, 12 < Sunt enim eunuchi ∙ | qui ex utero ≈ matris | nati

sunt sic ∙ | Et sunt eunuchi | qui eunuchi facti sunt | ab

hominibus ∙ | Et sunt eunuchi | qui seipsos castraverunt

| propter regnum caelorum | Qui potest capere capiat |

19, 13 < Tunc oblati sunt ei pueri | ut inponeret ≈ manus-eis

∙ | et oraret | Discipuli autem | conminati sunt eis |

19, 14 Iesus autem dixit eis ∙ | Dimittite pueros | et ne prohi-

bueritis eos | venire ≈ ad-me | Talium enim ≈ est | re-

gnum caelorum |

19, 15 Et inpositis manibus ≈ eis | abiit inde |

19, 16 < Et ecce unus accedens | ait illi Magister | [fol. 64 a]

Quid boni faciam ∙ | ut habeam vitam aeternam |

19, 17 Qui autem dicit ei ∙ | Quid me interrogas de bono |

Unus est bonus √ ∙ | Si autem vis in vitam venire |

19, 18 serva manda[ta] | Dicit ei Quae | < Iesus autem dixit ∙

| >> Non occides | >> Non moechaberis ∙ | >> Non fu-

rabis | >> Non falsum testimonium dices |

19, 19 >> Honora patrem | >> et matrem | >> Et diliges

proximum tuum | >> sicut te ipsum |

19, 20 < Dicit ei iuvenis ∙ | Haec ≈ omnia custodivi | a iu-

ventute ∙ | Quid adhuc mihi deest |

19, 21 < Dicit ei Iesus | Si vis perfectus esse | Vade vende

substantiam tuam | et da pauperibus | et habebis then-

saurum in caelis | Et veni Sequere m[e] |

19, 22 < Audiens √ iuvenis verbum | abit tristis | Erat enim

habens possessiones ≈ multas |

19, 23 < Iesus autem dixit discipulis suis | Amen dico vobis

∙ | quoniam Dives | difficile introibis | in regnum caelo-

rum |

19, 24 < √ Iterum dico vobis ∙ | Facilius est | camellum ∙ | per

foramen acus transire | quam divitem introire ∙ | in re-

gnum Dei |

19, 25 < Audientes autem √ discipuli stupebant | et timue-

runt valde dicentes | Quis igitur potest salvari |

19, 26 < Respiciens autem Iesus dixit eis | Aput hominibus

hoc inpossibile est | aput Deum autem ∙ | omnia possibi-

lia sunt |

19, 27 < Tunc respondens Petrus dixit ei | [fol. 65 a] Ecce

nos dimisimus omnia | et secuti sumus te ∙ | Quid igitur

erit nobis |

19, 28 < Iesus autem dixit ei ∙ | Amen dico vobis | quoniam

vos ∙ | qui secuti estis me | in regeneratione | cum sede-

rit Filius hominis | super sedem gloriae suae ∙ | sedebitis

et vos | super duodecim ≈ sedes | iudicantes duodecim

tribus Israhel |

19, 29 < Et omnis quicumque reliquid domum | aut fratres ∙ |

aut sorores ∙ | √√ aut matrem | √√ aut filios ∙ | aut agros

∙ | propter nomen meum | centuplum accipiet | et vitam

lum repudii et dimittere

19,8 ait illis quoniam Moses ad duritiam cordis vestri

permisit vobis dimittere uxores vestras ab initio

autem non sic fuit

19,9 dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxo-

rem suam nisi ob fornicationem et aliam duxerit

moechatur et qui dimissam duxerit moechatur

19,10 dicunt ei discipuli eius si ita est causa homini

cum uxore non expedit nubere

19,11 qui dixit non omnes capiunt verbum istud sed

quibus datum est

19,12 sunt enim eunuchi qui de matris utero sic nati

sunt et sunt eunuchi qui facti sunt ab hominibus et

sunt eunuchi qui se ipsos castraverunt propter re-

gnum caelorum qui potest capere capiat

19,13 tunc oblati sunt ei parvuli ut manus eis inpone-

ret et oraret discipuli autem increpabant eis

19,14 Iesus vero ait eis sinite parvulos et nolite eos

prohibere ad me venire talium est enim regnum

caelorum

19,15 et cum inposuisset eis manus abiit inde

19,16 et ecce unus accedens ait illi magister bone quid

boni faciam ut habeam vitam aeternam

19,17 qui dixit ei quid me interrogas de bono unus est

bonus Deus si autem vis ad vitam ingredi serva

mandata

19,18 dicit illi quae Iesus autem dixit non homicidium

facies non adulterabis non facies furtum non fal-

sum testimonium dices

19,19 honora patrem et matrem et diliges proximum

tuum sicut te ipsum

19,20 dicit illi adulescens omnia haec custodivi quid

adhuc mihi deest

19,21 ait illi Iesus si vis perfectus esse vade vende

quae habes et da pauperibus et habebis thesaurum

in caelo et veni sequere me

19,22 cum audisset autem adulescens verbum abiit

tristis erat enim habens multas possessiones

19,23 Iesus autem dixit discipulis suis amen dico vo-

bis quia dives difficile intrabit in regnum caelo-

rum

19,24 et iterum dico vobis facilius est camelum per

foramen acus transire quam divitem intrare in re-

gnum caelorum

19,25 auditis autem his discipuli mirabantur valde di-

centes quis ergo poterit salvus esse

19,26 aspiciens autem Iesus dixit illis apud homines

hoc inpossibile est apud Deum autem omnia pos-

sibilia sunt

19,27 tunc respondens Petrus dixit ei ecce nos reli-

quimus omnia et secuti sumus te quid ergo erit

nobis

19,28 Iesus autem dixit illis amen dico vobis quod vos

qui secuti estis me in regeneratione cum sederit

Filius hominis in sede maiestatis suae sedebitis et

vos super sedes duodecim iudicantes duodecim

tribus Israhel

19,29 et omnis qui reliquit domum vel fratres aut so-

rores aut patrem aut matrem aut uxorem aut filios

31 aeternam hereditabit |

19, 30 Multi autem erunt ∙ | primi novissimi | et novissimi

primi |

Mt 20, 1 > Simile est enim ∙ | regnum caelorum | homini pa-

trifamilias ∙ | qui exiit deluculo ∙ | conducere operarios |

20, 2 < in vineam suam ∙ | conveniens autem | cum operariis

∙ | ex denario diem | misit eos ∙ | in vineam suam |

20, 3 < Et egressus ∙ | circa horam tertiam | invenit alios

stantes ∙ | in foro otiosos |

20, 4 et illis dixit ∙ | Ite et vos in vineam ∙ | et quod fuerit ≈

iustum | dabo vobis qui autem abierunt |

20, 5 < Iterum autem exiens ∙ | circa horam ≈≈ sextam- | -et-

nonam ∙ | fecit identidem |

20, 6 Circa undecima autem exiit | et invenit alios stantes | et

dicit eis ∙ Quid hic statis |

20, 7 toto die otiosi ∙ | Dicunt ei | [fol. 66 a] Quia nemo nos

conduxit | Ait illis ∙ | Ite et vos | in vineam meam |

20, 8 < √ Sero autem facto | dicit dominus vineae | procura-

tori suo | Voca operarios | et redde eis mercedem | inci-

piens a novissimis | usque ad primos |

20, 9 < Venientes ergo | qui circa undecimam horam √ | ac-

ceperunt singulos denarios |

20, 10 Et cum venissent √ primi | speraverunt | quod plus

acciperent | acceperunt autem √√ singulos denarios |

20, 11 > Accipientes ≈ autem | murmuraverunt | adversus ??

familiam

20, 12 dicentes | Hii novissimi una hora fecerunt | et aequa-

les illos nobis fecisti | qui portavimus pondus diei | et

aestus |

20, 13 < Qui ≈ autem respondens uni eorum dixit | Amice

non te nocui | nonne √ denario placuisti mecum |

20, 14 Tolle √ tuum √ et vade | Volo autem √ novissimo ≈

huic | dare sicut et tibi ∙ |

20, 15 √√√√√√√ Aut oculus tuus nequam est | quod ego bo-

nus sum |

20, 16 Sic erunt | novissimi primi | et primi novissimi ∙ |

Multi enim ≈ sunt vocati | pauci autem electi |

*20, 17 < Et ascendens Iesus Hierosolyma | [fol. 67 a] su-

scepit duodecim √ ∙ | seorsum in via |

20, 18 et dixit eis ∙ | Ecce ascendimus Hierosolyma | et Fi-

lius homini | tradetur | principibus sacerdotum | et scri-

bis ∙ | et condemnabunt eum | morti ∙ |

20, 19 et tradent eum | gentibus ∙ | ad castigandum | ≈ et-

inludendum ∙ | et crucifigendum | et tertio die resurget |

20, 20 < Tunc accessit ad eum | mater filiorum Zebedei |

cum filiis suis | adorans | et petens aliquid ab eo |

20, 21 < Qui autem dixit ei | Quid vis | Dicit ei | Dic ut se-

deant hi duo fili mei | unus a dextris tuis ∙ | et unus a

sinistris |

20, 22 in regno tuo Respondens autem Iesus dicit | Nescitis

quid petatis ∙ | Potestis calicem | ≈ bibere ∙ | quod ego

bibiturus sum |

20, 23 Dicunt √ Possimus | < Ait illis Iesus ∙ | Calicem qui-

dem meum bibetis | Sedere autem a dextris meis | et a

sinistris ∙ | non est meum dare √ | √ Aliis √ praeparatum

aut agros propter nomen meum centuplum acci-

piet et vitam aeternam possidebit

19,30 multi autem erunt primi novissimi et novissimi

primi

20,1 simile est enim regnum caelorum homini patri

familias qui exiit primo mane conducere opera-

rios in vineam suam

20,2 conventione autem facta cum operariis ex denario

diurno misit eos in vineam suam

20,3 et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes

in foro otiosos

20,4 et illis dixit ite et vos in vineam et quod iustum

fuerit dabo vobis

20,5 illi autem abierunt iterum autem exiit circa sex-

tam et nonam horam et fecit similiter

20,6 circa undecimam vero exiit et invenit alios

stantes et dicit illis quid hic statis tota die otiosi

20,7 dicunt ei quia nemo nos conduxit dicit illis ite et

vos in vineam

20,8 cum sero autem factum esset dicit dominus vine-

ae procuratori suo voca operarios et redde illis

mercedem incipiens a novissimis usque ad primos

20,9 cum venissent ergo qui circa undecimam horam

venerant acceperunt singulos denarios

20,10 venientes autem et primi arbitrati sunt quod plus

essent accepturi acceperunt autem et ipsi singulos

denarios

20,11 et accipientes murmurabant adversus patrem

familias

20,12 dicentes hii novissimi una hora fecerunt et pares

illos nobis fecisti qui portavimus pondus diei et

aestus

20,13 at ille respondens uni eorum dixit amice non fa-

cio tibi iniuriam nonne ex denario convenisti me-

cum

20,14 tolle quod tuum est et vade volo autem et huic

novissimo dare sicut et tibi

20,15 aut non licet mihi quod volo facere an oculus

tuus nequam est quia ego bonus sum

20,16 sic erunt novissimi primi et primi novissimi

multi sunt enim vocati pauci autem electi

20,17 et ascendens Iesus Hierosolymam adsumpsit

duodecim discipulos secreto et ait illis

20,18 ecce ascendimus Hierosolymam et Filius homi-

nis tradetur principibus sacerdotum et scribis et

condemnabunt eum morte

20,19 et tradent eum gentibus ad deludendum et fla-

gellandum et crucifigendum et tertia die resurget

20,20 tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei

cum filiis suis adorans et petens aliquid ab eo

20,21 qui dixit ei quid vis ait illi dic ut sedeant hii duo

filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinis-

tram in regno tuo

20,22 respondens autem Iesus dixit nescitis quid peta-

tis potestis bibere calicem quem ego bibiturus

sum dicunt ei possumus

32 est |

20, 24 a Patre meo | Et audientes decem indignati sunt | de

duobus fratribus |

20, 25 < Iesus autem convocans eos √√ | √ dixit eis ∙ | Scitis

∙ | quod re?? gentium | dominantur eorum | et magni ∙ |

principantur eorum |

20, 26 < Non ita est in vobis ∙ | sed qui voluerit | in vobis

magnus fieri | [fol. 68 a] erit vester minister |

20, 27 et qui voluerit in vobis ∙ | esse ≈ primus | erit vester

servus ∙ |

20, 28 Sicut Filius hominis | non venit ministrari | sed minis-

trare | et dare animam suam | redemptionem pro multis |

Vos autem quaeritis | de minimo crescere | et de magno

minui | < Introeuntes autem ∙ | et rogati cenare ∙ | Ne

discubueritis | in eminentibus locis | ne forte dignior te

superveniat | et accedens | cenae invitator dicat tibi |

Adhuc deorsum accede ∙ | Et confondaris < Si autem

discubueris | in minimum locum | et superveniat minor

te | dicit tibi invitator caene ∙ | Collige adhuc superius |

Et erit tibi hoc utile |

20, 29 < Et egredientibus eis ab Hiericho | s(a)ecutae sunt

eum turbae multae |

20, 30 Et ecce duo caeci | saedentes secus viam | audierunt

quod Iesus transit | et clamaverunt dicentes | √ Miserere

nostri | Fili David ∙ |

20, 31 Turba autem increpabat eos | ut tacerent | < Qui √ au-

tem maius clamabant dicentes | Domine miserere nostri

| Fili David |

20, 32 < Et stans Iesus √ vocavit eos et dixit | Quid vultis ut

faciam vobis ∙ |

20, 33 Dicunt ei Domine | ut aperiantur oculi nostri |

*20, 34 Et ≈ misertus √ Iesus | < tetigit oculos eorum | et

continuo respexerunt ∙ | et secuti sunt eum | [fol. 69 a]

Mt 21, 1 < Et ut adpropiassent Hierosolyma | √ venerunt in

Betphage ∙ | ad montem Oliveti |

21, 2 < Tunc Iesus misit ∙ | duos discipulos suos dicens √ |

Ite in castellum | quod contra vos √ | et mox invenietis ∙

| asinam alligatam | et pullum cum ea ∙ | Solventes ad-

ducite mihi |

21, 3 Et si quis vobis √ dixerit | Quid facitis | Dicetis Quo-

niam Dominus eorum |

21, 4 opus habet | Et continuo dimittit eos | < Hoc autem

factum √ ∙ | ut conpleretur | quod dictum est per prophe-

tam | dicentem |

21, 5 >> Dicite Filiae Sion | >> Ecce Rex tuus venit tibi

mansuetus | >> √ ascendens super asinam | >> et pul-

lum √ subiugalem |

21, 6 Abeuntes autem | discipuli fecerunt | sicut praeceperat

eis Iesus |

21, 7 Et adduxerunt asinam et pullum | et superposuerunt

super eum | vestimenta √ | et sedebat-super ≈ eum √ |

21, 8 < Plurima autem turba ∙ | straverunt vestimenta sua in

via ∙ | alii vero praecidebant ramos | de arboribus ∙ | et

sternebant in via |

21, 9 < Turbae autem | quae praecedebant eum | et que se-

quebantur | clamabant dicentes | >> Ossana | >> Fili

David ∙ | >> Benedictus qui venit | >> in nomine Do-

20,23 ait illis calicem quidem meum bibetis sedere au-

tem ad dexteram meam et sinistram non est meum

dare vobis sed quibus paratum est a Patre meo

20,24 et audientes decem indignati sunt de duobus fra-

tribus

20,25 Iesus autem vocavit eos ad se et ait scitis quia

principes gentium dominantur eorum et qui

maiores sunt potestatem exercent in eos

20,26 non ita erit inter vos sed quicumque voluerit in-

ter vos maior fieri sit vester minister

20,27 et qui voluerit inter vos primus esse erit vester

servus

20,28 sicut Filius hominis non venit ministrari sed mi-

nistrare et dare animam suam redemptionem pro

multis

20,29 et egredientibus eis ab Hiericho secuta est eum

turba multa

20,30 et ecce duo caeci sedentes secus viam audierunt

quia Iesus transiret et clamaverunt dicentes Do-

mine miserere nostri Fili David

20,31 turba autem increpabat eos ut tacerent at illi

magis clamabant dicentes Domine miserere nostri

Fili David

20,32 et stetit Iesus et vocavit eos et ait quid vultis ut

faciam vobis

20,33 dicunt illi Domine ut aperiantur oculi nostri

20,34 misertus autem eorum Iesus tetigit oculos eo-

rum et confestim viderunt et secuti sunt eum

21,1 et cum adpropinquassent Hierosolymis et venis-

sent Bethfage ad montem Oliveti tunc Iesus misit

duos discipulos

21,2 dicens eis ite in castellum quod contra vos est et

statim invenietis asinam alligatam et pullum cum

ea solvite et adducite mihi

21,3 et si quis vobis aliquid dixerit dicite quia Domi-

nus his opus habet et confestim dimittet eos

21,4 hoc autem factum est ut impleretur quod dictum

est per prophetam dicentem

21,5 dicite filiae Sion ecce rex tuus venit tibi mansue-

tus et sedens super asinam et pullum filium su-

biugalis

21,6 euntes autem discipuli fecerunt sicut praecepit

illis Iesus

21,7 et adduxerunt asinam et pullum et inposuerunt

super eis vestimenta sua et eum desuper sedere

fecerunt

21,8 plurima autem turba straverunt vestimenta sua in

via alii autem caedebant ramos de arboribus et

sternebant in via

21,9 turbae autem quae praecedebant et quae seque-

bantur clamabant dicentes osanna Filio David be-

nedictus qui venturus est in nomine Domini osan-

33 mini ∙ | >> Ossana | >> in excelsis |

21, 10 < Et ingresso eo ∙ | in Hierosolyma | mota est omnis

civitas dicens |

21, 11 Quis est hic ∙ | Multi autem dixerunt | Hic est prophe-

ta ≈ Iesus | a Nazaret Galilaeae |

21, 12 < Et introiit Iesus in templum Dei | [fol. 70a] et eiecit

omnes vendentes | et ementes in templo | < Et mensas

numulariorum evertit | ≈≈ et-cathedras- -vendentium-

columbas ∙ |

21, 13 Et dicit eis ∙ | Scriptum est | >> Domus mea | >> do-

mus orationis vocabitur | < Vos autem eam ≈ fecistis |

spelu[n]cam latronum |

21, 14 < Et accesserunt ad eum | caeci et clodi | in templo ∙ |

et curavit eos |

21, 15 Videntes autem principes sacerdotum | et scribae ∙ |

mirabilia quae fecit | et pueros clamantes | in templo | et

dicentes | Ossana Filio David | indignati sunt |

21, 16 et dixerunt ei | Audis quid isti dicunt | < Iesus autem

dicit eis Etiam ∙ | Numquam legistis | >> Ex ore infan-

tium | >> et lactantium | >> praeparasti laudem |

21, 17 < Et relinquens eos | exiit foras civitate | in Betha-

niam | et mansit ≈ ibi |

21, 18 < Mane autem transiens in civitatem | esurit ∙ |

21, 19 et videns ficum unam | super viam | venit ad eam | et

nihil invenit in eam | nisi folia tantum ∙ | et dicit ei | Iam

non ex te fructus erit ∙ | in aeternum | Et haruit subito

ficus |

21, 20 < Et videntes discipuli | mirati sunt dicentes ∙ | Quo-

modo subito | haruit ficus | [fol. 71a]

21, 21 Respondens autem Iesus dixit eis | Amen dico vobis ∙

| Si habueritis fidem | et non hesitaveritis | non solum

de ficu facietis | sed et si monti huic dixeritis | Tollere

et mitte te in mare | fiet |

21, 22 Et omnia quaecumque petieritis | in oratione | creden-

tes accipietis |

21, 23 < Et veniente eo in templum | adcesserunt ad eum

docentem | principes sacerdotum | et seniores plebis di-

centes | In qua potestate haec facis | et quis tibi dedit |

potestatem ≈ hanc |

21, 24 < Respondens autem Iesus dixit eis | Interrogabo vos

∙ | et ego unum sermonem | √ si dixeritis mihi ∙ | Et ego

vobis dicam | in qua potestate haec facio |

21, 25 < Baptisma Iohannis unde est | De caelo | aut de ho-

minibus | < Qui ≈autem altercabantur ∙ | inter se dicen-

tes | Si dixerimus De caelo ∙ | dicet nobis | Quare √ non

crededistis ei |

21, 26 Si autem dixerimus Ex hominibus | timemus turbam ∙

| Omnes enim habent | Iohannen ∙ | sicut profetam |

21, 27 < Et respondentes Iesu dixerunt | Nescimus ∙ | Ait il-

lis et ipse | Nec ego dico vobis | in qua potestate haec

facio |

21, 28 < Quid autem vobis videtur ∙ | Homo habebat √ filios

| et accedens priori dixit | Fili | [fol. 72 a] Vade hodie |

operare in vineam √ |

21, 29 < Qui autem respondens dixit | >> Nolo | Postea au-

tem paenitentia ductus | iit in vineam |

21, 30 < Accedens autem alteri | < dixit identidem | Qui ≈

autem respondens dixit √ | Ego Domine eo |

na in altissimis

21,10 et cum intrasset Hierosolymam commota est

universa civitas dicens quis est hic

21,11 populi autem dicebant hic est Iesus propheta a

Nazareth Galilaeae

21,12 et intravit Iesus in templum Dei et eiciebat

omnes vendentes et ementes in templo et mensas

nummulariorum et cathedras vendentium colum-

bas evertit

21,13 et dicit eis scriptum est domus mea domus ora-

tionis vocabitur vos autem fecistis eam speluncam

latronum

21,14 et accesserunt ad eum caeci et claudi in templo

et sanavit eos

21,15 videntes autem principes sacerdotum et scribae

mirabilia quae fecit et pueros clamantes in templo

et dicentes osanna Filio David indignati sunt

21,16 et dixerunt ei audis quid isti dicant Iesus autem

dicit eis utique numquam legistis quia ex ore in-

fantium et lactantium perfecisti laudem

21,17 et relictis illis abiit foras extra civitatem in

Bethaniam ibique mansit

21,18 mane autem revertens in civitatem esuriit

21,19 et videns fici arborem unam secus viam venit ad

eam et nihil invenit in ea nisi folia tantum et ait

illi numquam ex te fructus nascatur in sempiter-

num et arefacta est continuo ficulnea

21,20 et videntes discipuli mirati sunt dicentes quo-

modo continuo aruit

21,21 respondens autem Iesus ait eis amen dico vobis

si habueritis fidem et non haesitaveritis non so-

lum de ficulnea facietis sed et si monti huic dixe-

ritis tolle et iacta te in mare fiet

21,22 et omnia quaecumque petieritis in oratione cre-

dentes accipietis

21,23 et cum venisset in templum accesserunt ad eum

docentem principes sacerdotum et seniores populi

dicentes in qua potestate haec facis et quis tibi

dedit hanc potestatem

21,24 respondens Iesus dixit illis interrogabo vos et

ego unum sermonem quem si dixeritis mihi et ego

vobis dicam in qua potestate haec facio

21,25 baptismum Iohannis unde erat e caelo an ex

hominibus at illi cogitabant inter se dicentes si di-

xerimus e caelo dicet nobis quare ergo non credi-

distis illi

21,26 si autem dixerimus ex hominibus timemus tur-

bam omnes enim habent Iohannem sicut

prophetam

21,27 et respondentes Iesu dixerunt nescimus ait illis

et ipse nec ego dico vobis in qua potestate haec

facio

21,28 quid autem vobis videtur homo habebat duos

filios et accedens ad primum dixit fili vade

hodie operare in vinea mea

21,29 ille autem respondens ait nolo postea autem

paenitentia motus abiit

21,30 accedens autem ad alterum dixit similiter at ille

respondens ait eo domine et non ivit

34

21, 31 Et non iit ∙ | Quis de duobus | voluntatem-Patris ≈ fe-

cit | >> dicunt Novissimus | < Dicit eis Iesus | Amen

dico vobis | quia Publicani et meretrices | antecedent

vos ∙ | in regno caelorum |

21, 32 Venit enim ad vos Iohannes | in via iustitiae ∙ | et non

credidistis ei | Publicani autem et meretrices | credide-

runt ei ∙ | Vos autem videntes | √ paenituistis postea ∙ |

ut crederitis ei |

21, 33 < Aliam parabolam audite | Homo fuit paterfamilias |

qui plantavit vineam | et maceriam circumposuit √ | et

fodit ei torcular | et aedificavit turrem | et locavit eam

cultoribus ∙ | et profectus-est ≈ peregre ∙ |

21, 34 Cum adpropinquasset ≈ autem | ≈≈ tempus-fructuum

| misit servos suos | ad colonos ∙ | accipere fructus suos |

21, 35 < Et accipientes ≈ coloni servos eius | quem quidem

ceciderunt | quem autem occiderunt | quem vero lapi-

daverunt |

21, 36 Iterum vero misit ∙ | alios plures ≈ servos | [fol. 73 a]

prioribus ∙ | et fecerunt eis identidem |

21, 37 < Novissime autem ∙ | misit illis | Filium suum dicens

| Reverebuntur Filium meum |

21, 38 < Coloni autem ∙ | videntes Filium | dixerunt intra se ∙

| Hic est heres | Venite occidamus eum ∙ |

21, 39 < et habeamus | hereditatem eius | < Et accipientes

eum occiderunt | ≈et ≈ eiecerunt-extra-vineam |

21, 40 Si ergo venerit dominus vineae | quid faciet colonis

illis |

21, 41 < Dicunt ei | Malos male perdet eos | et vineam | lo-

cavit aliis colonis | qui reddent ei fructus | temporibus

suis |

21, 42 < Dicit eis Iesus | Numquam legistis | in Scripturis |

>> Lapidem | >> quem reprobaverunt | >> aedificantes

∙ | >> hic factus est | >> in caput anguli | >> A Domino

facta est haec ∙ | >> et est mirabilis | >> in oculis vestris

|

21, 43 < Propter hoc dico vobis ∙ | quia Tolletur | a vobis

regnum Dei | et dabitur genti | facienti fructus suos |

-

21, 45 < Et audientes principes sacerdotum | et Pharisaei ∙ |

parabolas eius | cognoverunt quia de ipsis dicit |

21, 46 Et quaerentes eum tenere | [fol. 74a] timuerunt tur-

bas | quia sicut prophetam eum habebant |

Mt 22, 1 < Et respondens Iesus iterum ≈ dixit | in parabolis

dicens ≈ eis |

22, 2 < Simile √ est regnum caelorum | homini regi ∙ | qui

fecit nuptias | filio suo ∙ |

22, 3 Et misit servos suos | vocare invitatos | ad nuptias | et

nolebant venire |

22, 4 < Iterum misit alios servos dicens | Dicite invitatis |

Ecce prndium meum paravi | tauri mei ∙ | et saginata

occisa | et omnia parata ∙ | venite ad nuptias |

22, 5 < Qui autem neglentes abierunt | quidam in suum ≈

agrum | quidam √ ad negotiationem suam |

22, 6 Reliqui autem tenentes servos eius | iniuriaverunt ∙ | et

21,31 quis ex duobus fecit voluntatem patris dicunt

novissimus dicit illis Iesus amen dico vobis quia

publicani et meretrices praecedunt vos in regno

Dei

21,32 venit enim ad vos Iohannes in via iustitiae et

non credidistis ei publicani autem et meretrices

crediderunt ei vos autem videntes nec paeniten-

tiam habuistis postea ut crederetis ei

21,33 aliam parabolam audite homo erat pater familias

qui plantavit vineam et sepem circumdedit ei et

fodit in ea torcular et aedificavit turrem et locavit

eam agricolis et peregre profectus est

21,34 cum autem tempus fructuum adpropinquasset

misit servos suos ad agricolas ut acciperent fruc-

tus eius

21,35 et agricolae adprehensis servis eius alium ceci-

derunt alium occiderunt alium vero lapidaverunt

21,36 iterum misit alios servos plures prioribus et fe-

cerunt illis similiter

21,37 novissime autem misit ad eos filium suum di-

cens verebuntur filium meum

21,38 agricolae autem videntes filium dixerunt intra se

hic est heres venite occidamus eum et habebimus

hereditatem eius

21,39 et adprehensum eum eiecerunt extra vineam et

occiderunt

21,40 cum ergo venerit dominus vineae quid faciet

agricolis illis

21,41 aiunt illi malos male perdet et vineam locabit

aliis agricolis qui reddant ei fructum temporibus

suis

21,42 dicit illis Iesus numquam legistis in scripturis

lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic fac-

tus est in caput anguli a Domino factum est istud

et est mirabile in oculis nostris

21,43 ideo dico vobis quia auferetur a vobis regnum

Dei et dabitur genti facienti fructus eius

21,44 et qui ceciderit super lapidem istum confringe-

tur super quem vero ceciderit conteret eum

21,45 et cum audissent principes sacerdotum et Phari-

saei parabolas eius cognoverunt quod de ipsis di-

ceret

21,46 et quaerentes eum tenere timuerunt turbas quo-

niam sicut prophetam eum habebant

22,1 et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis

dicens

22,2 simile factum est regnum caelorum homini regi

qui fecit nuptias filio suo

22,3 et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et

nolebant venire

22,4 iterum misit alios servos dicens dicite invitatis

ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia

occisa et omnia parata venite ad nuptias

22,5 illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam

suam alius vero ad negotiationem suam

22,6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia

35 occiderunt |

22, 7 Ille rex √ | audiens iratus est | et mittens exercitum

suum | occidit homicidas illos | et civitatem eorum in-

cendit |

22, 8 < Tunc dicit servis suis | Nuptiae quidem paratae sunt

∙ | Qui ≈ autem vocati sunt ∙ | non fuerunt digni |

22, 9 Ite ergo ∙ | in exitus viarum | et quodquod inveneritis ∙ |

vocate ad nuptias |

22, 10 < Et exeuntes servi illius in vias | collegerunt omnes

quod invenerunt | malos et bonos | et repletae sunt nup-

tiae ∙ | discumbentium |

*22, 11 Ingressus autem rex | [fol. 75 a] videre discum-

bentes | √ vidit ibi hominem ∙ | non indutum vestem

nuptialem ∙ |

22, 12 Et dicit ei | Amice ∙ | Quomodo venisti ≈ hoc | non

habens vestem nuptialem | Qui ≈ autem ommutuit |

22, 13 Tunc ait rex ∙ | ministris | Tollite eum pedibus √ et

manibus | et mittite eum ∙ | in tenebras exteriores | Ibi

erit fletus | et stridor dentium |

22, 14 Multi enim sunt vocati ∙ | pauci autem electi |

22, 15 Tunc euntes Pharisaei | consilium ceperunt ∙ | quo-

modo eum ≈ captarent | in verbo |

22, 16 Et mittunt ad eum | discipulos suos | cum Herodianis

dicentes | Magister | scimus quia verax es ∙ | et viam

Dei | in veritate doces ∙ | et non pertinet ad te de nullo |

Non enim respicis ad faciem hominum |

22, 17 √√√ Quid tibi videtur | Licet dare ≈ censum ∙ | Caesa-

ri aut non |

22, 18 Sciens autem Iesus malitiam eorum dixit | Quid me

te[m]ptatis hypocritae |

22, 19 Hostendite mihi denarium census | Qui ≈ autem obtu-

lerunt ei denarium |

22, 20 √ Dicit eis Iesus | Cuius √ imago haec | et inscriptio |

22, 21 Dicunt ei Caesaris | Tunc dicit eis ∙ | Reddite √ quae

√Caesaris Caesari | et quae √ Dei Deo |

22, 22 Et audientes miratis sunt | et relicto eo abierunt |

22, 23 In illa die | accesserunt ad eum | Sadducaei dicentes ∙

| Non esse resurrectionem | Et interrogaverunt eum |

22, 24 dicentes Magister | [fol. 76 a] Moyses dixit ∙ | >> Si

quis mortuus fuerit | >> non habens filios ∙ | >> ut nu-

bat fratri suo | >> et excitet sem[en] >> fratri suo |

22, 25 < Erant √ aput nos septem fratres | et primus nubens

mortuus est | et non habens semen ∙ | dimisit uxorem

suam | fratri suo ∙ |

22, 26 Similiter et secundus | et tertius ∙ | usque ad septem |

22, 27 Novissime autem omnium ∙ | mortua-est ≈ et-mulier |

22, 28 In resurrectione ergo ∙ | cuius erit | de septem uxor ∙ |

Omnes enim habuerunt eam |

22, 29 Respondens autem Iesus dixit eis ∙ | Erratis | nes-

cientes Scripturas ∙ | nec virtutem Dei |

22, 30 In resurrectione enim | neque nubunt neque nubuntur

| sed sicut-angeli-√-in-caelo ≈ sunt |

22, 31 < De resurrectione autem mortuorum | non legistis ∙ |

quod dictum est vobis | ≈ a-Deo-dicente ∙ |

22, 32 >> Ego sum Deus Abraham | >> et Deus Isac ∙ | >> et

Deus Iacob | Non est Deus mortuorum sed vivorum |

22, 33 < Et audientes turbae stupebant | super doctrina eius |

22, 34 < Pharisaei autem audientes | quia ommutuit Saddu-

caeos | congregati sunt ad eum |

adfectos occiderunt

22,7 rex autem cum audisset iratus est et missis exer-

citibus suis perdidit homicidas illos et civitatem

illorum succendit

22,8 tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt

sed qui invitati erant non fuerunt digni

22,9 ite ergo ad exitus viarum et quoscumque invene-

ritis vocate ad nuptias

22,10 et egressi servi eius in vias congregaverunt

omnes quos invenerunt malos et bonos et imple-

tae sunt nuptiae discumbentium

22,11 intravit autem rex ut videret discumbentes et vi-

dit ibi hominem non vestitum veste nuptiali

22,12 et ait illi amice quomodo huc intrasti non ha-

bens vestem nuptialem at ille obmutuit

22,13 tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et

manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit

fletus et stridor dentium

22,14 multi autem sunt vocati pauci vero electi

22,15 tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut

caperent eum in sermone

22,16 et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis di-

centes magister scimus quia verax es et viam Dei

in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non

enim respicis personam hominum

22,17 dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum

dare Caesari an non

22,18 cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me

temptatis hypocritae

22,19 ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt

ei denarium

22,20 et ait illis Iesus cuius est imago haec et supras-

criptio

22,21 dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae

sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo

22,22 et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt

22,23 in illo die accesserunt ad eum Sadducaei qui di-

cunt non esse resurrectionem et interrogaverunt

eum

22,24 dicentes magister Moses dixit si quis mortuus

fuerit non habens filium ut ducat frater eius uxo-

rem illius et suscitet semen fratri suo

22,25 erant autem apud nos septem fratres et primus

uxore

ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxo-

rem suam fratri suo

22,26 similiter secundus et tertius usque ad septimum

22,27 novissime autem omnium et mulier defuncta est

22,28 in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor

omnes enim habuerunt eam

22,29 respondens autem Iesus ait illis erratis nes-

cientes scripturas neque virtutem Dei

22,30 in resurrectione enim neque nubent neque nu-

bentur sed sunt sicut angeli Dei in caelo

22,31 de resurrectione autem mortuorum non legistis

quod dictum est a Deo dicente vobis

22,32 ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus

Iacob non est Deus mortuorum sed viventium

22,33 et audientes turbae mirabantur in doctrina eius

36 22, 35 Et interrogavit √ unus ex eis ∙ | iurisperitus | temptans

eum |

22, 36 Et (dicet) dicens | Magister | quod √ mandatum in-

lege ≈ maius |

22, 37 < Dicit ei Iesus | >> Diligis Dominum Deum tuum |

>> in toto corde tuo ∙ | >> et in tota anima tua | >> et in

tota mente tua | [fol. 77 a]

22, 38 Hoc est primum ∙ | et magnum mandatum |

22, 39 < Secundum autem simile √ huic ∙ | >> Diliges prox-

simum tuum | >> sicut teipsum |

22, 40 In his duobus mandatis | totum verbum pendet ∙ | et

prophetae |

22, 41 < Collectis autem Pharisaeis | interrogavit eos Iesus

dicens |

22, 42 Quid vobis videtur de Christo ∙ | Cuius filius est | Di-

cunt ei David |

22, 43 < Ait illis | Quomodo ergo David in spiritu | vocat

eum Dominum dicens |

22, 44 >> Dixit Dominus domino meo ∙ | >> Sede a dextris

meis | >> ponec ponam inimicos tuos | >> suptus pe-

des tuos |

22, 45 < Si ergo David in spiritu | vocat eum Dominum |

22, 46 quomodo filius eius √ ∙ | Et nemo poterat | respondere

ei verbum | neque ausus est aliquis ex illa hora | inter-

rogare ≈ eum ≈≈amplius |

Mt 23, 1 Tunc locutus-est ≈ Iesus turbis | et discipulis suis

dicens |

23, 2 Super cathedra Moysi | sederunt scribae ∙ | et Phari-

saei |

23, 3 < Omnia ergo quae dixerunt vobis | facite | ≈ et ≈≈

custodite ∙ | secundum opera aute[m] eorum | ≈≈≈ no-

lite-facere ∙ | Dicunt enim et non faciunt |

23, 4 Alligant enim ∙ | onera gravia et non ferenda ∙ | et in-

ponunt | super umera hominum | Ipsi autem ≈ digito

suo |

23, 5 nolunt movere ≈ ea | Omnia autem opera sua faciunt |

ut videantur √ hominibus | [fol 78a] Dilatant enim

phylacteria sua | et amplificant fimbrias |

23, 6 Amant autem primos discubitus | in cenis | et primas

cathedras |

23, 7 in synagogis | et salutationes | in foros | et vocari ab

hominibus | Magister, magister ∙ |

23, 8 Vos autem nolite vocari Magistri | Unus est ≈ enim

vester doctor | Omnes autem vos fratres estis |

23, 9 Et Patrem ne vocaveritis vobis | super terram | unus est

≈ enim pater vester qui in caelis √ |

23, 10 Nec vocemini doctores | quia doctor vester √ est

Christus |

23, 11 < √ Maior √ vester ∙ | erit vester ≈ minister |

23, 12 Quicumque autem exaltaverit ≈ se ∙ | humiliabitur | et

quicumque humiliaverit se ∙ | exaltabitur |

23, 13 < Vae autem vobis ∙ | Scribae | et Pharisaei hypocri-

tae ∙ | quoniam cluditis | regnum caelorum | coram ho-

22,34 Pharisaei autem audientes quod silentium inpo-

suisset Sadducaeis convenerunt in unum

22,35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor

temptans eum

22,36 magister quod est mandatum magnum in lege

22,37 ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex

toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente

tua

22,38 hoc est maximum et primum mandatum

22,39 secundum autem simile est huic diliges proxi-

mum tuum sicut te ipsum

22,40 in his duobus mandatis universa lex pendet et

prophetae

22,41 congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos

Iesus

22,42 dicens quid vobis videtur de Christo cuius filius

est dicunt ei David

22,43 ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat

eum Dominum dicens

22,44 dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis

donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuo-

rum

22,45 si ergo David vocat eum Dominum quomodo

filius eius est

22,46 et nemo poterat respondere ei verbum neque au-

sus fuit quisquam ex illa die eum amplius interro-

gare

23,1 tunc Iesus locutus est ad turbas et discipulos suos

23,2 dicens super cathedram Mosi sederunt scribae et

Pharisaei

23,3 omnia ergo quaecumque dixerint vobis servate et

facite secundum opera vero eorum nolite facere

dicunt enim et non faciunt

23,4 alligant autem onera gravia et inportabilia et in-

ponunt in umeros hominum digito autem suo no-

lunt ea movere

23,5 omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab ho-

minibus dilatant enim phylacteria sua et magnifi-

cant fimbrias

23,6 amant autem primos recubitus in cenis et primas

cathedras in synagogis

23,7 et salutationes in foro et vocari ab hominibus

rabbi

23,8 vos autem nolite vocari rabbi unus enim est ma-

gister vester omnes autem vos fratres estis

23,9 et patrem nolite vocare vobis super terram unus

enim est Pater vester qui in caelis est

23,10 nec vocemini magistri quia magister vester unus

est Christus

23,11 qui maior est vestrum erit minister vester

23,12 qui autem se exaltaverit humiliabitur et qui se

humiliaverit exaltabitur

23,13 vae autem vobis scribae et Pharisaei hypocritae

quia clauditis regnum caelorum ante homines vos

enim non intratis nec introeuntes sinitis intrare

37 minibus | Vos autem non introitis ∙ | nec introeuntes |

sinits introire |

23, 15 < Vae vobis Scribae | et Pharisaei hypocritae ∙ | quia

circumitis marem et haridam ∙ | ut faciatis | unum pro-

selytum ∙ | et cum factus ≈ fuerit | facitis eum ∙ | Fi-

lium Gehennae | duplum quam vos |

23, 16 < Vae vobis duces caeci dicentes | Quicumque iura-

verit in templo ∙ | nihil est | Qui autem iuraverit in auro

templi | debitor est ∙ |

23, 17 Stulti et caeci | Quis enim maior est ∙ | Aurum aut

[t]emplum | [fol. 79a] qui sanctificavit aurum |

23, 18 < Et qui iuraverit in altare ∙ | nihil est | qui autem iu-

raverit in dono ∙ | quod est super eum | debet ∙ |

23, 19 Caeci Quid enim est ≈ maius | Donum aut altare |

quod sanctificat donum |

23, 20 < Qui ergo iuraverit in altare ∙ | [iu]rat in eo | et in

omnibus quae super eum √ |

23, 21 Et qui iuraverit in templo ∙ | iurat in eo | et in

h[abit]anti eum |

23, 22 Et qui iuraverit in caelo | iurat in sede Dei | et √√ qui

sedet [s]upra eum |

23, 23 < Vae vobis Scribae | et Pharisaei hypocritae ∙ | quo-

niam decimatis mentam | et anethum ∙ | et cyminum ∙ |

et reliquistis ∙ | √ graviora √ legis | Iudicium ∙ | et mise-

ricordiam ∙ | et fidem | < Haec autem oportuit facere |

et illa non omittere ∙ |

23, 24 Duces caeci | liquantes culicem | camillum autem de-

vorantes |

23, 25 < Vae vobis Scribae | et Pharisaei hypocritae | quia

mundatis quod foras est | calicis | et parapsidis ∙ | intus

autem plena sunt | rapinae et intemperantiae |

23, 26 < Phariseae [!] cecae [!] Munda primum | quod intus

est calicis | ut fiat et quod foras est mundum |

23, 27 < Vae vobis Scribae ∙ | et Pharisaei | hypocritae |

quoniam similatis | monumentis dealbatis | √ a foris

monumentum paret° √ decorum | [fol. 80a] intus autem

est plenum | ossib[us] mortuorum |

23, 28 et totius inmunditiae ∙ | Ita et vos | a foris quidem pa-

retis hominibus iusti | ab intus autem estis pleni | hypo-

crisi | et iniquitate |

23, 29 < Vae vobis Scribae | et Pharisaei | ypocritae [!] ∙ |

quoniam aedificatis | sepulcra [!] prophetarum ∙ |

23, 30 et urnatis | monumenta ∙ | iustorum et dicitis | Si fuis-

semus in diebus ∙ | patrum nostrorum | numquam es-

semus eorum ≈ socii | in sanguine prophetarum |

23, 31 < Itaque testes estis vobis | quia fili estis | qui occide-

runnt ≈ prophetas |

23, 32 et vos inplestis | mensuram patrum vestrorum |

23, 33 Serpentes ∙ | generatio viperarum | Quomodo fugietis

∙ | de iudicio Gehennae |

23, 34 < Propter hoc ≈ ecce mitto √√ | prophetas | et sa-

pientes | et Scribas ∙ | et ex his occidetis | et crucifigetis

∙ | √√√√√√√√ et persequemini | de civitate in civitate ∙ |

23, 35 ut veniat super vos | omnis sanguis iustus | quod ef-

funditur super terram | a sanguine Abel iusti | usque ad

sanguinem Zacchariae ∙ | fili Barachie | quem occidistis

∙ | inter templum | et altare :|

23, 36 < Amen dico vobis | Venient omnia ≈ haec ∙ | super

generatione ista |

23,14 []

23,15 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia

circuitis mare et aridam ut faciatis unum prosely-

tum et cum fuerit factus facitis eum filium gehen-

nae duplo quam vos

23,16 vae vobis duces caeci qui dicitis quicumque iu-

raverit per templum nihil est qui autem iuraverit

in aurum templi debet

23,17 stulti et caeci quid enim maius est aurum an

templum quod sanctificat aurum

23,18 et quicumque iuraverit in altari nihil est qui-

cumque autem iuraverit in dono quod est super il-

lud debet

23,19 caeci quid enim maius est donum an altare quod

sanctificat donum

23,20 qui ergo iurat in altare iurat in eo et in omnibus

quae super illud sunt

23,21 et qui iuraverit in templo iurat in illo et in eo qui

inhabitat in ipso

23,22 et qui iurat in caelo iurat in throno Dei et in eo

qui sedet super eum

23,23 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia

decimatis mentam et anethum et cyminum et reli-

quistis quae graviora sunt legis iudicium et mise-

ricordiam et fidem haec oportuit facere et illa non

omittere

23,24 duces caeci excolantes culicem camelum autem

gluttientes

23,25 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia

mundatis quod de foris est calicis et parapsidis in-

tus autem pleni sunt rapina et inmunditia

23,26 Pharisaee caece munda prius quod intus est ca-

licis et parapsidis ut fiat et id quod de foris est

mundum

23,27 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia

similes estis sepulchris dealbatis quae a foris pa-

rent hominibus speciosa intus vero plena sunt os-

sibus mortuorum et omni

spurcitia

23,28 sic et vos a foris quidem paretis hominibus iusti

intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate

23,29 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia

aedificatis sepulchra prophetarum et ornatis mo-

numenta iustorum

23,30 et dicitis si fuissemus in diebus patrum

nostrorum non essemus socii eorum in sanguine

prophetarum

23,31 itaque testimonio estis vobismet ipsis quia filii

estis eorum qui prophetas occiderunt

23,32 et vos implete mensuram patrum vestrorum

23,33 serpentes genimina viperarum quomodo fugietis

a iudicio gehennae

23,34 ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sa-

pientes et scribas ex illis occidetis et crucifigetis

et ex eis flagellabitis in synagogis vestris et per-

sequemini de civitate in civitatem

23,35 ut veniat super vos omnis sanguis iustus qui ef-

fusus est super terram a sanguine Abel iusti usque

ad sanguinem Zacchariae filii Barachiae quem

38 23, 37 < Hierusalem Hierusalem ∙ | quae interficis | prophe-

tas ∙ | et lapidas | missos ad te ∙ | quotiens volui | con-

gregare filios tuos | [fol. 81a] sicut gallina congregat |

pullos suos | sub alas suas | et noluistis |

23, 38 Ecce demittetur vobis ∙ | domus vestra deserta |

23, 39 Dico enim vobis ∙ | quia Non videbitis ≈ me amodo |

donec dicatis ∙ | Benedictus qui venit | in nomine Dei |

Mt 24, 1 < Et exiens Iesus de templo ∙ | abiebat | et accesse-

runt discipuli eius | √ ostendere ei | fabricas templi |

24, 2 < Qui autem respondens dixit eis | Videtis haec omnia

∙ | Amen dico vobis | quia Non relinquetur hic ∙ | lapis

super lapidem | qui non destruetur |

24, 3 < Sedente autem eo | super montem Oliveti ∙ | accesse-

runt ad eum discipuli | seorsum dicentes | Dic nobis

quando √ erunt | et quod signum adventus tui | et con-

summationes saeculi |

24, 4 < Et respondens Iesus dixit eis | Videte ne qui vos se-

ducat |

24, 5 Multi enim venient | in nomine meo dicentes ∙ | Ego

sum Christus | et multos seducent |

24, 6 < Incipietis autem audire bella | et opiniones bellorum

∙ | Videte nolite turbari | Oportet enim √ fieri ∙ | sed

necdum est finis |

24, 7 < Exsurget enim gens super gentem | et regnum supra

regnum | et erunt √√ fames | et terrae motus per loca |

24, 8 Omnia ≈ autem-≈haec initia √ dolorum |

24, 9 Tunc tradent vos in angustiis | et occident vos ∙ | et

eritis odibiles | [fol. 82a] omnibus gentibus ∙ | propter

nomen meum |

24, 10 Et tunc scandalizabuntur multi | et invicem tradent |

et odient alterutrum ∙ |

24, 11 Et multi pseudoprophetae | exsurgent | et seducent

multos |

24, 12 Et quia repleta est iniquitas | refrigescet caritas mul-

torum |

24, 13 Qui autem sustinuerit √ in finem | hic liberabitur: |

24, 14 Et praedicabitur | evangelium ≈ hoc regni | in toto

mundo | in testimonium omnibus gentibus | et tunc ve-

niet finis |

24, 15 < Cum ergo videritis | abominationem desolationis |

quod dictum est per Danielum prophetam | stans in loco

sancto ∙ | Qui legit intelligat |

24, 16 < Tunc qui in Iudaea √ ∙ | fugiat in montibus | qui ≈

autem super tectum ∙ |

24, 17 non descendat | tollere aliquid de domo √ ∙ |

24, 18 et qui in agro | non convertatur retro | tollere tunicam

suam |

24, 19 < Uae autem in utero habentibus | et lactantibus ∙ | in

illis diebus |

24, 20 Orate autem ∙ | ut non fiat fuga vestra | hieme nec

sabbato |

24, 21 < Erit enim tunc tribulatio magna | qualis non fuit ∙ |

ab initio saeculi usque nunc ∙ | nec fiet |

24, 22 < Et nisi breviati essent | dies illi | non salvata esset

occidistis inter templum et altare

23,36 amen dico vobis venient haec omnia super ge-

nerationem istam

23,37 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas

et lapidas eos qui ad te missi sunt quotiens volui

congregare filios tuos quemadmodum gallina

congregat pullos suos sub alas et noluisti

23,38 ecce relinquitur vobis domus vestra deserta

23,39 dico enim vobis non me videbitis amodo donec

dicatis benedictus qui venit in nomine Domini

24,1 et egressus Iesus de templo ibat et accesserunt

discipuli eius ut ostenderent ei aedificationes

templi

24,2 ipse autem respondens dixit eis videtis haec om-

nia amen dico vobis non relinquetur hic lapis su-

per lapidem qui non destruatur

24,3 sedente autem eo super montem Oliveti accesse-

runt ad eum discipuli secreto dicentes dic nobis

quando haec erunt et quod signum adventus tui et

consummationis saeculi

24,4 et respondens Iesus dixit eis videte ne quis vos

seducat

24,5 multi enim venient in nomine meo dicentes ego

sum Christus et multos seducent

24,6 audituri autem estis proelia et opiniones proelio-

rum videte ne turbemini oportet enim haec fieri

sed nondum est finis

24,7 consurget enim gens in gentem et regnum in re-

gnum et erunt pestilentiae et fames et terraemotus

per loca

24,8 haec autem omnia initia sunt dolorum

24,9 tunc tradent vos in tribulationem et occident vos

et eritis odio omnibus gentibus propter nomen

meum

24,10 et tunc scandalizabuntur multi et invicem tra-

dent et odio habebunt invicem

24,11 et multi pseudoprophetae surgent et seducent

multos

24,12 et quoniam abundabit iniquitas refrigescet cari-

tas multorum

24,13 qui autem permanserit usque in finem hic salvus

erit

24,14 et praedicabitur hoc evangelium regni in univer-

so orbe in testimonium omnibus gentibus et tunc

veniet consummatio

24,15 cum ergo videritis abominationem desolationis

quae dicta est a Danihelo propheta stantem in lo-

co sancto qui legit intellegat

24,16 tunc qui in Iudaea sunt fugiant ad montes

24,17 et qui in tecto non descendat tollere aliquid de

domo sua

24,18 et qui in agro non revertatur tollere tunicam

suam

24,19 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis

diebus

24,20 orate autem ut non fiat fuga vestra hieme vel

sabbato

39 omnis caro | propter-electos ≈ autem | breviabuntur |

[fol. 83a]

24, 23 dies illi ∙ | E[t] tunc si quis dixerit ≈ vobis | Ecce hic

Christus aut illic ∙ | nolite credere |

24, 24 Exsungent enim pseudochristi | et pseudoprophetae ∙ |

et dabunt signa magna et prodigia ∙ | √ ut seducantur |

si possibile est et electos |

24, 25 Ecce praedixi vobis ∙ |

24, 26 Si ergo dixerit vobis | Ecce in deserto est ∙ | Nolite

exire | Ecce in cubiculo ∙ | Nolite credere |

24, 27 < Sicut enim scoriscatio exit ∙ | ab oriente | et lucet

usque in orientem ∙ | ita erit √ adventus | Fili hominis ∙ |

24, 28 Ubicumque fuerit [ca]daver | ibi congregabuntur a-

quilae |

24, 29 < Continuo autem pos[t] tribulationem | dierum illo-

rum ∙ | sol obscurabitur | et luna non dabit lumen suum

| et stellae cadent de caelo | et virtutes caeli ∙ | move-

buntur |

24, 30 Et tunc parebit signum | Fili hominis ∙ | qui in caelo

est | et plangebunt ≈ tunc ∙ | omnes tribus terrae | et vi-

debunt Filium hominis | > venientem super nubes caeli

| cum virtute magna et gloria |

24, 31 Et mittet angelos suos | cum tuba et voce magna | et

concolligent | electos eius | a quattuor ventis | ab extre-

mo caelorum | usque ad summum eorum | < Incipienti-

bus autem his fieri | respicite et levate | capita vestra ∙ |

quia adpropiat | [fol. 84a] redemptio vestra |

24, 32 < A fico autem discite parabolam | Cum iam ramus

eius | factus fuerit ≈ mollis | et folia germinant ∙ | co-

gnoscitis quia | prope est aestas |

24, 33 Ita et vos | Cum videritis haec omnia | scitote quo-

niam | prope est ad ianuas |

24, 34 < Amen dico vobis | quia Non praeteribis | generatio

haec ∙ | donec haec omnia fiant |

24, 35 < Caelum et terra transient | verba autem mea non

transient |

24, 36 < De die autem illo ∙ | et hora nemo scit | nec angeli

caelorum ∙ | nec Filius | nisi Pater solus ∙ |

24, 37 Sicut enim dies Noe | ita erit √ adventus Fili hominis

|

24, 38 < Sicut enim erant in diebus illis | ante diluvium |

manducantes et bibentes | nubentes et nuptiis tradentes |

usque in eum diem ∙ | quo introiit Noe ≈ in-arcam |

24, 39 et nescierunt ∙ | donec venit diluvium | et tulit omnes

∙ | Ita erit √ adventus | Fili hominis |

24, 40 < Tunc duo erunt in agro ∙ | Unus adsumetur | et

unus relinquetur |

24, 41 Duae molentes in pistrino | Una adsumetur: | et una

relinquetur | Duo in lecto ∙ | Unus adsumetur | et unus

relinquetur ∙ |

24, 42 Vigilate ergo | quia nescitis ∙ | quo die Dominus ves-

ter | venturus est |

24, 43 < Illud autem scitote | quia Si sciret | paterfamilias ∙ |

qua vigilia fur veniret | vigilaret utique ∙ | Et non demi-

sisset perforari | domum suam |

24, 44 Ideo et vos | [fol. 85 a] estote parati ∙ | quia qua non

speratis hora | Filius hominis veniet |

24, 45 < Quis enim est f(e)idelis servus | et sapiens | quem

constituit Dominus √ ∙ | super familiam suam | dare eis

24,21 erit enim tunc tribulatio magna qualis non fuit

ab initio mundi usque modo neque fiet

24,22 et nisi breviati fuissent dies illi non fieret salva

omnis caro sed propter electos breviabuntur dies

illi

24,23 tunc si quis vobis dixerit ecce hic Christus aut

illic nolite credere

24,24 surgent enim pseudochristi et pseudoprophetae

et dabunt signa magna et prodigia ita ut in erro-

rem inducantur si fieri potest etiam electi

24,25 ecce praedixi vobis

24,26 si ergo dixerint vobis ecce in deserto est nolite

exire ecce in penetrabilibus nolite credere

24,27 sicut enim fulgur exit ab oriente et paret usque

in occidente ita erit et adventus Filii hominis

24,28 ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur

aquilae

24,29 statim autem post tribulationem dierum illorum

sol obscurabitur et luna non dabit lumen suum et

stellae cadent de caelo et virtutes caelorum com-

movebuntur

24,30 et tunc parebit signum Filii hominis in

caelo et tunc plangent omnes tribus terrae et videbunt

Filium hominis venientem in nubibus caeli cum

virtute multa et maiestate

24,31 et mittet angelos suos cum tuba et voce magna

et congregabunt electos eius a quattuor ventis a

summis caelorum usque ad terminos eorum

24,32 ab arbore autem fici discite parabolam cum iam

ramus eius tener fuerit et folia nata scitis quia

prope est aestas

24,33 ita et vos cum videritis haec omnia scitote quia

prope est in ianuis

24,34 amen dico vobis quia non praeteribit haec gene-

ratio donec omnia haec fiant

24,35 caelum et terra transibunt verba vero mea non

praeteribunt

24,36 de die autem illa et hora nemo scit neque angeli

caelorum nisi Pater solus

24,37 sicut autem in diebus Noe ita erit et adventus

Filii hominis

24,38 sicut enim erant in diebus ante diluvium com-

edentes et bibentes nubentes et nuptum tradentes

usque ad eum diem quo introivit in arcam Noe

24,39 et non cognoverunt donec venit diluvium et tulit

omnes ita erit et adventus Filii hominis

24,40 tunc duo erunt in agro unus adsumetur et unus

relinquetur

24,41 duae molentes in mola una adsumetur et una re-

linquetur

24,42 vigilate ergo quia nescitis qua hora Dominus

vester venturus sit

24,43 illud autem scitote quoniam si sciret pater fami-

lias qua hora fur venturus esset vigilaret utique et

non sineret perfodiri domum suam

24,44 ideoque et vos estote parati quia qua nescitis ho-

ra Filius hominis venturus est

24,45 quis putas est fidelis servus et prudens quem

constituit dominus suus supra familiam suam ut

40 cibaria in tempore |

24, 46 < Beatus servus √ ille ∙ | quem veniens dominus eius

| invenerit ita facientem |

24, 47 < Amen dico vobis | quia Super omnia | bona sua |

constituet eum |

24, 48 < Si autem dixerit malus ille servus | in corde suo ∙ |

Tardat dominus meus venire |

24, 49 et incipiat caedere conservos suos | manducet autem |

et bibat cum ebriosis |

24, 50 veniet dominus servi illius | in die qua non sperat | et

hora qua nescit |

24, 51 et dividet eum ∙ | Et partem eius ponet | cum hypocri-

tis | Ibi erit fletus | et stridor dentium |

Mt 25, 1 < Tunc similabitur | regnum caelorum | decem vir-

ginibus ∙ | quae acceperunt | lampadas suas | et exierunt

in obviam sponsi |

25, 2 Quinque autem ex his erant stultae | et quinque sa-

pientes |

25, 3 Stultae ergo accipientes ∙ | lampadas suas | non acce-

perunt secum ≈ oleum | in vasis suis ∙ |

25, 4 Sapientes autem | acceperunt oleum in vasis suis | cum

lampadibus suis |

25, 5 < Tardante autem sponso | dormitaverunt omnes ∙ | et

dormiebant |

25, 6 Medi[a] autem nocte ∙ | clamor factus est | [fol 86a]

Ecce sponsus √ ∙ | Exite obviam ei |

25, 7 < Tunc surgunt omnes virgines √ | et aptaverunt | lam-

padas suas |

25, 8 Stultae autem sapientibus dixerunt | Date nobis de oleo

vestro | quia lampadae nostrae extinguntur |

25, 9 < Responderunt autem sapientes dicentes | Ne quando

non sufficiat | nobis et vobis | Ite potius | ad vendentes |

et emite vobis |

25, 10 < Cum √ vadunt emere ∙ | venit sponsus | et quae pa-

ratae erant | introierunt cum eo ad nuptias ∙ | et clusa

est ianua |

25, 11 < Novissime venerunt ∙ | reliquae virgines dice[n]tes ]

Domine Domine aperi nobis |

25, 12 Qui ≈ autem respondens dixit ∙ | Amen dico vobis |

Nescio vos ∙ |

25, 13 Vigilate ergo | quoniam nescitis diem ∙ | nec horam |

25, 14 Sicut √ homo peregre profectus | vocavit servos suos

| et tradidit eis ∙ | substantiam suam |

25, 15 Et cuidam quidem dedit ∙ | quinque ∙ talanta [sic] |

quidam √ duo | cuidam √ unum ∙ | Unicuique | secun-

dum virtutem ≈ suam | et profectus est continuo ∙ |

25, 16 Pergens autem | qui quinque talenta accepit | √ opera-

tus est in eis ∙ | et lucratus est | alia quinque talenta |

25, 17 < Similiter et qui duo talanta [sic] accepit | et ipse lu-

det illis cibum in tempore

24,46 beatus ille servus quem cum venerit dominus

eius invenerit sic facientem

24,47 amen dico vobis quoniam super omnia bona sua

constituet eum

24,48 si autem dixerit malus servus ille in corde suo

moram facit dominus meus venire

24,49 et coeperit percutere conservos suos manducet

autem et bibat cum ebriis

24,50 veniet dominus servi illius in die qua non sperat

et hora qua ignorat

24,51 et dividet eum partemque eius ponet cum hypo-

critis illic

erit fletus et stridor dentium

25,1 tunc simile erit regnum caelorum decem virgini-

bus quae accipientes lampadas suas exierunt ob-

viam sponso et sponsae

25,2 quinque autem ex eis erant fatuae et quinque

prudentes

25,3 sed quinque fatuae acceptis lampadibus non

sumpserunt oleum secum

25,4 prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis

cum lampadibus

25,5 moram autem faciente sponso dormitaverunt

omnes et dormierunt

25,6 media autem nocte clamor factus est ecce spon-

sus venit exite obviam ei

25,7 tunc surrexerunt omnes virgines illae et ornave-

runt lampades suas

25,8 fatuae autem sapientibus dixerunt date nobis de

oleo vestro quia lampades nostrae extinguntur

25,9 responderunt prudentes dicentes ne forte non suf-

ficiat nobis et vobis ite potius ad vendentes et

emite vobis

25,10 dum autem irent emere venit sponsus et quae

paratae erant intraverunt cum eo ad nuptias et

clausa est ianua

25,11 novissime veniunt et reliquae virgines dicentes

domine domine aperi nobis

25,12 at ille respondens ait amen dico vobis nescio

vos

25,13 vigilate itaque quia nescitis diem neque horam

25,14 sicut enim homo proficiscens vocavit servos

suos et tradidit illis bona sua

25,15 et uni dedit quinque talenta alii autem duo alii

vero unum unicuique secundum propriam virtu-

tem et profectus est statim

25,16 abiit autem qui quinque talenta acceperat et ope-

ratus est in eis et lucratus est alia quinque

25,17 similiter qui duo acceperat lucratus est alia duo

41 cratus est alia duo |

25, 18 < Qui autem unum acceperat ∙ | √ fodit in terra | et

abscondit argentum domini sui |

25, 19 < Post multum autem tempus | [fol. 87a] venit domi-

nus servorum illorum | et tollit rationem cum eis ∙ |

25, 20 < Et accedens | qui quinque acceperat ≈ talanta | ob-

tulit alia quinque talanta | dicens Domine | quinque ta-

lanta mihi tradidisti | Ecce alia quinque talanta | super-

lucratus sum |

25, 21 < Ait illi dominus suus ∙ | Eu serve ≈ bone et fidelis |

quia in modicis fuisti fidelis | super multa te constituam

| Intra in gaudium domini tui |

25, 22 < Accedens autem et qui duo talanta acceperat √ dixit

| Domine duo talanta | mihi ≈ tradidisti | Ecce alia duo

talanta | superlucratus sum |

25, 23 Ait illi dominus suus ∙ | Eu serve bone et fidelis |

quia in modicis fuisti fidelis | super multa te constituam

| intra in gaudium domini tui |

25, 24 < Accedens autem | qui unum talantum acceperat

dixit | Domine cognovi ∙ | quia durus-es ≈ homo | me-

tens ubi non seminasti | et congregans ubi non sparsisti

|

25, 25 et timens abii ∙ | et abscondi talantum tuum in terra |

Ecce habes quod tuum √ |

25, 26 Respondens autem dominus eius dixit ei | Nequa[m]

≈ serve et piger | sciebas quia meto | ubi non seminavi |

et congrego | ubi non disparsi |

25, 27 Oportebat ergo te ∙ | mittere argentum meum | num-

mullariis ∙ | et veniens ego | [fol. 88a] accepissem

utique quod meum est ∙ | cum usura |

25, 28 Tollite ergo ab eo talantum | et date habenti quinque

talenta |

25, 29 √ Habenti ≈ enim dabitur ∙ | et habundabit | Non-

habentis ≈ autem | et quod √ habet tolletur ab eo |

25, 30 et inutilem servum mittite foras | in tenebras exte-

riores ∙ | ibi erit fletus | et stridor dentium |

25, 31 < Cum autem venerit Filius hominis | in gloria sua ∙ |

et omnes angeli cum eo | tunc sedebit ∙ | super sedem

gloriae suae |

25, 32 et congregabuntur | ante eum omnes gentes | et se-

gregat eos ab invicem | sicut pastor ∙ | segregat oves |

ab haedis ∙ |

25, 33 Et statuet oves | a dextris suis ∙ | haedos autem a si-

nistris |

25, 34 < Tunc dicit rex | his qui a dextris eius √ | Venite be-

nedicti Patris mei | hereditate possidete | praeparatum

(est) vobis regnum | ab origine mundi |

25, 35 < Esurivi enim ∙ | et dedistis mihi manducare | Sitivi

et potastis me | Peregrinus eram ∙ | et collexistis me |

25, 36 Nudus ∙ | et operuistis me | Infirmatus sum ∙ | et visi-

tastis me | In carcere fui ∙ | et venistis ad me |

25, 37 Tunc respondebunt ei | iusti dicentes | Domine quan-

do te vidimus esurientem | et pavimus ∙ | aut sitientem |

et potavimus |

25, 38 Quando autem vidimus ≈ te peregrinum | [fol. 89a]

et colleximus √ ∙ | aut nudum et cooperimus |

25, 39 Aut quando te vidimus infirmum | aut in carcere ∙ | et

venimus ad te |

25, 40 < Et respondens dixit-eis ≈ rex | Amen dico vobis ∙ |

25,18 qui autem unum acceperat abiens fodit in terra

et abscondit pecuniam domini sui

25,19 post multum vero temporis venit dominus ser-

vorum illorum et posuit rationem cum eis

25,20 et accedens qui quinque talenta acceperat obtulit

alia quinque talenta dicens domine quinque talen-

ta mihi tradidisti ecce alia quinque superlucratus

sum

25,21 ait illi dominus eius euge bone serve et fidelis

quia super pauca fuisti fidelis super multa te cons-

tituam intra in gaudium domini tui

25,22 accessit autem et qui duo talenta acceperat et ait

domine duo talenta tradidisti mihi ecce alia duo

lucratus sum

25,23 ait illi dominus eius euge serve bone et fidelis

quia super pauca fuisti fidelis supra multa te cons-

tituam intra in gaudium domini tui

25,24 accedens autem et qui unum talentum acceperat

ait domine scio quia homo durus es metis ubi non

seminasti et congregas ubi non sparsisti

25,25 et timens abii et abscondi talentum tuum in terra

ecce habes quod tuum est

25,26 respondens autem dominus eius dixit ei serve

male et piger sciebas quia meto ubi non semino et

congrego ubi non sparsi

25,27 oportuit ergo te mittere pecuniam meam num-

mulariis et veniens ego recepissem utique quod

meum est cum usura

25,28 tollite itaque ab eo talentum et date ei qui habet

decem talenta

25,29 omni enim habenti dabitur et abundabit ei autem

qui non habet et quod videtur habere auferetur ab

eo

25,30 et inutilem servum eicite in tenebras exteriores

illic erit fletus et stridor dentium

25,31 cum autem venerit Filius hominis in maiestate

sua et omnes angeli cum eo tunc sedebit super

sedem maiestatis suae

25,32 et congregabuntur ante eum omnes gentes et se-

parabit eos ab invicem sicut pastor segregat oves

ab hedis

25,33 et statuet oves quidem a dextris suis hedos au-

tem a sinistris

25,34 tunc dicet rex his qui a dextris eius erunt venite

benedicti Patris mei possidete paratum vobis re-

gnum a constitutione mundi

25,35 esurivi enim et dedistis mihi manducare sitivi et

dedistis mihi bibere hospes eram et collexistis me

25,36 nudus et operuistis me infirmus et visitastis me

in carcere eram et venistis ad me

25,37 tunc respondebunt ei iusti dicentes Domine

quando te vidimus esurientem et pavimus sitien-

tem et dedimus tibi potum

25,38 quando autem te vidimus hospitem et collexi-

mus te aut nudum et cooperuimus

25,39 aut quando te vidimus infirmum aut in carcere

et venimus ad te

25,40 et respondens rex dicet illis amen dico vobis

quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis

42 In quantum fecistis | uni horum fratrorum [sic] meorum

| minimorum ∙ | mihi fecistis |

25, 41 < Tunc ait et his qui a sinistris | Ite a me maledicti | in

igne aeternum | quod praeparavit Pater meus | diabolo

et angelis eius |

25, 42 < Esurii enim ∙ | et non dedistis mihi manducare | Si-

tivi ∙ | et non potastis me |

25, 43 Peregrinus fui ∙ | et non collexistis me | Nudus et non

operuistis me | Infirmis [sic] et in carcerem ∙ | et non

visitastis me |

25, 44 < Tunc respondebunt ∙ | et ipsi dicentes Domine |

quando te vidimus esurientem | aut sitientem ∙ | aut

hospitem | aut nudum | aut infirmum | aut in carcerem |

et non ministravimus tibi |

25, 45 < Tunc respondebit eis dicens | Amen dico vobis | In

quantum non fecistis | uni horum minimorum | nec mihi

fecistis |

25, 46 Et ibunt hii ∙ | in poenam aeternam | iusti autem in vi-

tam aeternam |

25, 46 b < Et factum est cum consummasset Iesus |

Mt 26, 1 omnes ≈ sermones-hos | dixit discipulis √ · |

26, 2 √ quia Post biduum | pascha fit · | et Filius hominis |

tradetur · | ut crucifigatur | [fol. 90 a]

26, 3 < Tunc congregati sunt | principes sacerdotum | et se-

niores plebis | in atrium principis sacerdotum | qui dici-

tur Caiphas · |

26, 4 Et consiliabantur | ut Iesum dolo tenerent | et occide-

rent · |

26, 5 Dicebant autem |Ne in die festo | ut non tumultum fie-

ret | in populo |

26, 6 < Iesu ≈ autem facto in Bethania | in domo Simonis

leprosi |

26, 7 accessit ad eum mulier | habens alabastrum unguenti

praetiosi | et perfudit | super caput eius discumbentis · |

26, 8 Videntes autem discipuli | indignati sunt dicentes | Ut

quid perditio haec |

26, 9 Poterat enim hoc venundari caro | et dari pauperibus |

26, 10 < Sciens autem Iesus dixit eis | Quid labores

praestatis mulieri | Opus enim bonum operata est in me

|

26, 11 Semper ≈ enim pauperes | habetis vobiscum | me

autem non semper habetis |

26, 12 < Mittens enim haec unguentum √ | super corpus

meum | ad sepeliendum me fecit |

26, 13 < Amen dico vobis · | Ubicumque praedicabitur |

evangelium ≈ hoc | in toto mundo | loquetur · | et quod

fecit ≈ haec | in memoriam eius |

26, 14 < Tunc abit unus de duodecim | qui dicitur Iudas

Scariotes | ad principes sacerdotum | [fol. 91 a]

26, 15 [et dixit illis] Quid vultis mihi dare | [et ego vo]bis

trado | ≈ eum | [Illi ≈ au]tem statuerunt ei · | triginta ·

stateras |

26, 16 [Et e]xinde querebat opportunitatem | [ut] eum trade-

ret |

26, 17 < [Pr]ima autem azymorum | accesserunt discipuli · |

mihi fecistis

25,41 tunc dicet et his qui a sinistris erunt discedite a

me maledicti in ignem aeternum qui paratus est

diabolo et angelis eius

25,42 esurivi enim et non dedistis mihi manducare si-

tivi et non dedistis mihi potum

25,43 hospes eram et non collexistis me nudus et non

operuistis me infirmus et in carcere et non visitas-

tis me

25,44 tunc respondebunt et ipsi dicentes Domine

quando te vidimus esurientem aut sitientem aut

hospitem aut nudum au

infirmum vel in carcere et non ministravimus tibi

25,45 tunc respondebit illis dicens amen dico vobis

quamdiu non fecistis uni de minoribus his nec

mihi fecistis

25,46 et ibunt hii in supplicium aeternum iusti autem

in vitam aeternam

26,1 et factum est cum consummasset Iesus sermones

hos omnes dixit discipulis suis

26,2 scitis quia post biduum pascha fiet et Filius ho-

minis tradetur ut crucifigatur

26,3 tunc congregati sunt principes sacerdotum et se-

niores populi in atrium principis sacerdotum qui

dicebatur Caiaphas

26,4 et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent et

occiderent

26,5 dicebant autem non in die festo ne forte tumultus

fieret in populo

26,6 cum autem esset Iesus in Bethania in domo Si-

monis leprosi

26,7 accessit ad eum mulier habens alabastrum un-

guenti pretiosi et effudit super caput ipsius re-

cumbentis

26,8 videntes autem discipuli indignati sunt dicentes

ut quid perditio haec

26,9 potuit enim istud venundari multo et dari paupe-

ribus

26,10 sciens autem Iesus ait illis quid molesti estis

mulieri opus bonum operata est in me

26,11 nam semper pauperes habetis vobiscum me

autem non semper habetis

26,12 mittens enim haec unguentum hoc in corpus

meum ad sepeliendum me fecit

26,13 amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit

hoc evangelium in toto mundo dicetur et quod

haec fecit in memoriam eius

26,14 tunc abiit unus de duodecim qui dicitur Iudas

Scarioth ad principes sacerdotum

26,15 et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum

tradam at illi constituerunt ei triginta argenteos

26,16 et exinde quaerebat oportunitatem ut eum trade-

ret

43 Iesu dicentes | Ubi vis paremus tibi · | manducare pas-

cha |

26, 18 < Qui ≈ autem dixit eis | It(t)e in civitate | ad quen-

dam · | et dicite ei | Magister dicit · | Tempus meum

prope est | Ad te faciam pascha · | cum discipulis meis |

26, 19 Et fecerunt discipuli · | sicut constituit eis Iesus | Et

paraverunt pascha |

26, 20 < Sero autem facto · | discumbebat cum · duodecim ·

√ |

26, 21 Et manducantibus eis dixit | Amen dico vobis | quo-

niam Unus ex vobis tradet ≈ me |

26, 22 Et contristati valde · | coeperunt dicere | ≈ unus-

quisque-eorum · | Num quid ego sum Domine |

26, 23 < Qui ≈ autem respondens dixit · | Qu[i] [i]intinguet

manum | ≈ mecum in paropside | hic me tradet |

26, 24 < Filius quidem hominis vadit | sicut scriptum est de

eo | Vae autem homini illi | per quem Filius hominis

traditur | Propter hoc bonum erat ei | si non-esset natus

homo ille |

26, 25 < Respondens autem Iuda · | qui tradebat eum dixit |

Num quid ego sum Rabbi · | Dicit ei | Tu dixisti |

26, 26 < Ipsis autem ≈ manducantibus · | Iesus ≈ accipiens

panem | et benedicens √ fregit · | et ≈ dans discipulis √√

dixit | [fol. 92 a] Accipite manducate · | Hoc est meum

≈ corpus |

26, 27 Et accipiens calicem · | et gratias agens | dedit eis di-

cens · | Bibite ex eo omnes |

26, 28 Hoc est enim sanguis meus | novi testamenti · | qui

pro multis | effunditur · | in remissionem peccatorum |

26, 29 < Dico autem vobis | Non bibam amodo | ab hac

creatura vitis | usque a (!) diem illum | cum illum bibam

vobiscum novum | in regno Patris mei |

26, 30 Et hymno dicto | exierunt in monte Oliveti |

26, 31 < Tunc dicit eis Iesus | Omnes vos | scandalizamini in

me | in nocte ≈ hac | Scriptum est enim | > Percutiam

pastorem | > et dispargentur | > oves gregis |

26, 32 < Post autem surrexero | praecedam vos (in) in

Galilaeam |

26, 33 Respondens autem Petrus dixit ei | √ Si omnes

scandalizabuntur in te | ego numquam scandalizabor |

26, 34 < Ait illi Iesus · | Amen dico tibi | quia √ Hac nocte ·

| antequam gallus cantet | ter abnegabis ≈ me · |

26, 35 Dicit ei Petrus | Etsi oportuerit me tecum ≈ mori | non

te negabo | Similiter et omnes discipuli dixerunt |

26, 36 < Tunc venit Iesus cum eis | in agrum qui dicitur

Getsamani | et dicit discipulis suis | Sedete ibidem · |

quousque eam illic orare | [fol. 93 a]

26, 37 < Et suscipiens Petrum | et duos filios · Zebedaei |

coepit contristari et deficere |

26, 38 Tunc dicit eis · | Tristis est anima mea | usque ad

mortem · | Sustinete hic | et vigilate mecum : |

26, 39 Et accedens pusillum | cecidit in faciem suam | orans

et dicens · | Pater ≈ meus | si possibile est · | transeat a

me | calix iste · | Verum non sicut ego volo | sed sicut

tu · |

26, 40 Et venit ad discipulos suos | et invenit eos dor-

mientes | et dicit Petro · | Sic non valuistis | una hora

vigilare mecum |

26, 41 Vigilate et orate | ut non intretis in temptatione | Spi-

26,17 prima autem azymorum accesserunt discipuli ad

Iesum dicentes ubi vis paremus tibi comedere pa-

scha

26,18 at Iesus dixit ite in civitatem ad quendam et di-

cite ei magister dicit tempus meum prope est apud

te facio pascha cum discipulis meis

26,19 et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus et

paraverunt pascha

26,20 vespere autem facto discumbebat cum duode-

cim discipulis

26,21 et edentibus illis dixit amen dico vobis quia

unus vestrum me traditurus est

26,22 et contristati valde coeperunt singuli dicere

numquid ego sum Domine

26,23 at ipse respondens ait qui intinguit mecum ma-

num in parapside hic me tradet

26,24 Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est

de illo vae autem homini illi per quem Filius ho-

minis traditur bonum erat ei si natus non fuisset

homo ille

26,25 respondens autem Iudas qui tradidit eum dixit

numquid ego sum rabbi ait illi tu dixisti

26,26 cenantibus autem eis accepit Iesus panem et be-

nedixit ac fregit deditque discipulis suis et ait ac-

cipite et comedite hoc est corpus meum

26,27 et accipiens calicem gratias egit et dedit illis di-

cens bibite ex hoc omnes

26,28 hic est enim sanguis meus novi testamenti qui

pro multis effunditur in remissionem peccatorum

26,29 dico autem vobis non bibam amodo de hoc ge-

nimine vitis usque in diem illum cum illud bibam

vobiscum novum in regno Patris mei

26,30 et hymno dicto exierunt in montem Oliveti

26,31 tunc dicit illis Iesus omnes vos scandalum pa-

tiemini in me in ista nocte scriptum est enim per-

cutiam pastorem et dispergentur oves gregis

26,32 postquam autem resurrexero praecedam vos in

Galilaeam

26,33 respondens autem Petrus ait illi et si omnes

scandalizati fuerint in te ego numquam scandal-

izabor

26,34 ait illi Iesus amen dico tibi quia in hac nocte

antequam gallus cantet ter me negabis

26,35 ait illi Petrus etiam si oportuerit me mori tecum

non te negabo similiter et omnes discipuli dixe-

runt

26,36 tunc venit Iesus cum illis in villam quae dicitur

Gethsemani et dixit discipulis suis sedete hic do-

nec vadam illuc et orem

26,37 et adsumpto Petro et duobus filiis Zebedaei

coepit contristari et maestus esse

26,38 tunc ait illis tristis est anima mea usque ad mor-

tem sustinete hic et vigilate mecum

26,39 et progressus pusillum procidit in faciem suam

orans et dicens mi Pater si possibile est transeat a

me calix iste verumtamen non sicut ego volo sed

sicut tu

26,40 et venit ad discipulos et invenit eos dormientes

et dicit Petro sic non potuistis una hora vigilare

44 ritus quidem pronptus · | caro autem infirmis |

26, 42 < Iterum secundo abiit | √ oravit dicens · | Pater meus

| si non potest calix ≈ iste · | transire | nisi illut ≈ bibam

· | fiat voluntas tua |

26, 43 Et veniens iterum · | invenit eos dormientes | Erant

enim eorum ≈ oculi · | gravati |

26, 44 Et relinquens eos · | iterum abiit et oravit √ | eundem

sermonem dicens |

26, 45 < Tunc venit · | ad discipulos suos | et dicit eis · |

Dormite de cetero | et requiescite · | Ecce adpropiavit

hora | et Filius hominis tradetur | in manus peccatorum

· |

26, 46 Surgite eamus | Ecce proximat qui me trade (!) |

26, 47 < Adhuc autem eo loquente | ecce Iudas unus de ·

duodecim · venit | [fol. 94 a] [cum √ tu]rba multa : |

cum gladiis | [et fusti]bus · | a principibus sacerdotum |

[et sen]ioribus plebis |

26, 48 [Qui au]tem tradebat eum | dedit eis signum dicens · |

Quem osculatus fuero ipse est | Tenete eum |

26, 49 < Et continuo acceden(te)s ad Iesum dixit | Have rab-

bi · | Et osculatus est eum |

26, 50 Dixit autem illi Iesus | Ad-quod-venisti ≈ am[ic]e |

Tunc accedentes · | inmiserunt ≈ manus | in Iesum · | et

tenuerunt eum |

26, 51 < Et ecce unus ex is (!) qui erant cum Iesu | exten-

dens manus · | eiecit gladium suum · | et percussit ser-

vum | principes sacerdotis | et abstulit eius ≈ auriculam

|

26, 52 < Tunc dicit ei Iesus | Converte gladium tuum | in lo-

cum suum | Omnes enim qui accipiunt gladium | gladio

peribunt |

26, 53 Aut putas quia non possum modo | rogare Patrem

meum · | et adsistet mihi | plus √ · duodecim · legiones

angelorum |

26, 54 Quomodo ergo conplebuntur · | scripturae | quia sic

oportet fieri · |

26, 55 In illa hora | Iesus ≈ dixit turbis · | Quasi ad latronem

| venistis · | cum gladiis et fustibus | conprehendere me |

Cottidie apud vos | sedebam in-templo | ≈ docens · | et

non tenuistis ≈ me |

26, 56 Hoc autem totum factum est | ut conplerentur scriptu-

rae prophetarum | [fol. 95 a] < Tunc discipuli omnes · |

relinquente eum fugerunt |

26, 57 Illi ≈ autem tenentes Iesum | duxerunt | ad Caiphan · |

principem sacerdotum | ubi scribae | et seniores con-

gregati sunt |

26, 58 < Petrus autem sequebatur eum | de longe | usque ad

ianuam principis sacerdotis | et ingressus intus sedebat |

cum ministris · | videre finem rei |

26, 59 < Principes autem sacerdotum | et conventiculum ≈

totum · | quaerebant falsum testimonium | adversus Ie-

sum | quatenus mortificarent ≈ eum |

26, 60 Et non invenerunt sequentia | et multi accesserunt | ≈

√ falsi-testes | et non invenerunt rei sequentia |

26, 61 Novissime autem venerunt duo falsi testes | et dixe-

runt · | Hunc audivimus dicentem | Possum dissolvere

templum hoc Dei | et post tres dies · | aedificare eum

(eum) |

26, 62 < Et surgens princeps sacerdotum ait illi | Nihil res-

mecum

26,41 vigilate et orate ut non intretis in temptationem

spiritus quidem promptus est caro autem infirma

26,42 iterum secundo abiit et oravit dicens Pater mi si

non potest hic calix transire nisi bibam illum fiat

voluntas tua

26,43 et venit iterum et invenit eos dormientes erant

enim

oculi eorum gravati

26,44 et relictis illis iterum abiit et oravit tertio eun-

dem sermonem dicens

26,45 tunc venit ad discipulos suos et dicit illis dor-

mite iam et requiescite ecce adpropinquavit hora

et Filius hominis traditur in manus peccatorum

26,46 surgite eamus ecce adpropinquavit qui me tradit

26,47 adhuc ipso loquente ecce Iudas unus de duode-

cim venit et cum eo turba multa cum gladiis et

fustibus a principibus sacerdotum et senioribus

populi

26,48 qui autem tradidit eum dedit illis signum dicens

quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum

26,49 et confestim accedens ad Iesum dixit have rabbi

et osculatus est eum

26,50 dixitque illi Iesus amice ad quod venisti tunc

accesserunt et manus iniecerunt in Iesum et te-

nuerunt eum

26,51 et ecce unus ex his qui erant cum Iesu extendens

manum exemit gladium suum et percutiens ser-

vum principis sacerdotum amputavit auriculam

eius

26,52 tunc ait illi Iesus converte gladium tuum in lo-

cum suum omnes enim qui acceperint gladium

gladio peribunt

26,53 an putas quia non possum rogare Patrem meum

et exhibebit mihi modo plus quam duodecim le-

giones angelorum

26,54 quomodo ergo implebuntur scripturae quia sic

oportet fieri

26,55 in illa hora dixit Iesus turbis tamquam ad latro-

nem existis cum gladiis et fustibus conprehendere

me cotidie apud vos sedebam docens in templo et

non me tenuistis

26,56 hoc autem totum factum est ut implerentur

scripturae prophetarum tunc discipuli omnes re-

licto eo fugerunt

26,57 at illi tenentes Iesum duxerunt ad Caiaphan

principem sacerdotum ubi scribae et seniores

convenerant

26,58 Petrus autem sequebatur eum a longe usque in

atrium principis sacerdotum et ingressus intro se-

debat cum ministris ut videret finem

26,59 principes autem sacerdotum et omne concilium

quaerebant falsum testimonium contra Iesum ut

eum morti traderent

26,60 et non invenerunt cum multi falsi testes acces-

sissent novissime autem venerunt duo falsi testes

26,61 et dixerunt hic dixit possum destruere templum

Dei et post triduum aedificare illud

26,62 et surgens princeps sacerdotum ait illi nihil res-

45 pondes √√ · | quid isti testantur ≈ de-te |

26, 63 Iesus autem tacebat : | Respondens ergo | princeps

sacerdotum dixit ei · | Adiuro te | per Deum vivum · |

ut nobis ≈ dicas | si tu es Christus filius Dei |

26, 64 Dicit ei Iesus | Tu dixisti · | Verumtamen dico vobis |

quia Amodo videbitis Filium hominis | sedentem a dex-

tris · | virtutis | et venientem super nubes caeli |

26, 65 < Tunc princeps sacerdotum · | disrupit | vestimenta

sua dicens | Balsphemavit | Quid adhuc opus habemus |

testium | [fol. 96 a] Ecce nunc aud ((istis ((balsphe-

miam |

26, 66 Quid vob((is videtur ? | Qui ≈ au((tem respondentes

dixerunt | Re((us est mortis |

26, 67 Tu((nc expuerunt in faciem eius | et colaphis eum ce-

ciderunt | alii autem palmas in faciem eius dederunt |

26, 68 dicentes : | Prophetiza nobis Christe, | quis est qui te

percussit ? |

26, 69 Petrus vero sedebat foris in atrio : | et accessit ad eum

una ancilla, dicens : | Et tu cum Iesu Galilaeo eras |

26, 70 At ille negavit coram omnibus, | dicens : Nescio quid

dicis |

26, 71 Exeunte autem illo ianuam, | vidit eum alia ancilla |

et ait his qui erant ibi | Et hic erat cum Iesu Nazareno |

26, 72 Et iterum negavit cum iuramento: | quia Non novi

hominem |

26, 73 Et post pusillum acceserunt qui stabant | et dixerunt

Petro: | Vere et tu ex illis es: | nam et loquela tua mani-

festum te facit |

26, 74 Tunc coepit detestari | et iurare quia non novisset

hominem. | Et continuo gallus cantavit. |

26, 75 Et recordatus est Petrus verbi Iesu | quod dixerat :

Prius quam gallus cantet | ter me negabis | Et egressus

foras, flevit amare |

Mt 27, 1 >> Mane autem facto, | consilium inierunt omnes

principes sacerdotum | et seniores populi adversum Ie-

sum | ut eum morti traderent | [fol. 97 a]

27, 2 Et ligantes eum ≈ duxerunt | et tradiderunt | Pontio Pi-

lato praesidi |

27, 3 < Tunc videns Iudas · | qui tradidit ≈ eum | quoniam

damnatus est · | paenitentia ductus | misit · triginta · ar-

genteos · | principibus sacerdotum |

27, 4 et senioribus dicens · | Peccavi | tradens sanguinem

iustum | Qui ≈ autem dixerunt | Quid an [!] nos · | Tu

videris |

27, 5 Et proiciens argentum in templo | discessit · | et per-

gens √ suspendit ≈ se |

27, 6 < Principes autem sacerdotum | accipientes pecuniam

dixerunt | Non licet mittere eam · | in corbam | quia

praetium sanguinis est |

27, 7 < Consilio autem accepto · | inter se | emerunt agrum

figuli | ad sepulturam peregrinorum |

27, 8 Propter quod appellatus est ager ille · | Echeldemach |

Hoc est Ager sanguinis · | usque in hodiernum √ |

27, 9 < Tunc conpletus est quod dictum est | per Hieremian

pondes ad ea quae isti adversum te testificantur

26,63 Iesus autem tacebat et princeps sacerdotum ait

illi adiuro te per Deum vivum ut dicas nobis si tu

es Christus Filius Dei

26,64 dicit illi Iesus tu dixisti verumtamen dico vobis

amodo

videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis et

venientem in nubibus caeli

26,65 tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua

dicens blasphemavit quid adhuc egemus testibus

ecce nunc audistis blasphemiam

26,66 quid vobis videtur at illi respondentes dixerunt

reus est mortis

26,67 tunc expuerunt in faciem eius et colaphis eum

ceciderunt alii autem palmas in faciem ei dede-

runt

26,68 dicentes prophetiza nobis Christe quis est qui te

percussit

26,69 Petrus vero sedebat foris in atrio et accessit ad

eum una ancilla dicens et tu cum Iesu Galilaeo

eras

26,70 at ille negavit coram omnibus dicens nescio

quid dicis

26,71 exeunte autem illo ianuam vidit eum alia et ait

his qui erant ibi et hic erat cum Iesu Nazareno

26,72 et iterum negavit cum iuramento quia non novi

hominem

26,73 et post pusillum accesserunt qui stabant et dixe-

runt Petro vere et tu ex illis es nam et loquella tua

manifestum te facit

26,74 tunc coepit detestari et iurare quia non novisset

hominem et continuo gallus cantavit

26,75 et recordatus est Petrus verbi Iesu quod dixerat

priusquam gallus cantet ter me negabis et egres-

sus foras ploravit amare

27,1 mane autem facto consilium inierunt omnes prin-

cipes sacerdotum et seniores populi adversus Ie-

sum ut eum morti traderent

27,2 et vinctum adduxerunt eum et tradiderunt Pontio

Pilato praesidi

27,3 tunc videns Iudas qui eum tradidit quod damna-

tus esset paenitentia ductus rettulit triginta argen-

teos principibus sacerdotum et senioribus

27,4 dicens peccavi tradens sanguinem iustum at illi

dixerunt quid ad nos tu videris

27,5 et proiectis argenteis in templo recessit et abiens

laqueo se suspendit

27,6 principes autem sacerdotum acceptis argenteis

dixerunt non licet mittere eos in corbanan quia

pretium sanguinis est

27,7 consilio autem inito emerunt ex illis agrum figuli

in sepulturam peregrinorum

27,8 propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach

ager sanguinis usque in hodiernum diem

27,9 tunc impletum est quod dictum est per Hiere-

miam prophetam dicentem et acceperunt triginta

46 prophetam dicentem | > Et acceperunt · triginta · argen-

teos | > praetium adpraetiati | > quem adpraetiaverunt ·

| > de filiis Istrahel |

27, 10 > et dederunt eos | > in agrum figuli | > sicut consti-

tuit mihi Dominus |

27, 11 < Iesus autem stetit ante praesidem | et interrogavit

eum praesis dicens | Tu es Rex Iudaeorum | Iesus au-

tem ait √ | Tu dixisti |

27, 12 Et dum accusaretur | a principibus sacerdotum · | et

senioribus | [fol. 98 a] nihil respondebat |

27, 13 < Tunc dicit illi Pilatus · | Non audis quanta |

27, 14 testantur ≈ de-te · | Et non respondit ei | √ unum ver-

bum | ita ut miraretur praesis valde |

27, 15 < Per diem autem festum · | consueverat praesis |

dimittere · | unum-vinctum ≈ populo | quem volebant |

27, 16 Habebant autem tunc vinctum insignem | qui diceba-

tur Barabbas |

27, 17 Congregatis autem illis · | dixit ≈ illis Pilatus | Quem

vultis vobis ≈ dimittam · | Barabban | aut Iesum | qui

dicitur christus |

27, 18 Sciebat enim quia per invidiam | tradiderant eum |

27, 19 < Sedente autem eo pro tribunali | misit ad eum · |

uxor eius dicens | Nihil tibi sit cum iusto illo | multa

enim passa sum hodie | per visum | propter eum |

27, 20 < Principes autem sacerdotum · | et seniores | persua-

serunt turbis | ut peterent Barabban | Iesum autem per-

derent |

27, 21 < Respondens autem praese(n)s dixit eis | Quem vul-

tis de duobus · | dimittam ≈≈≈ vobis | Qui ≈ autem di-

xerunt | Barabban |

27, 22 < Dicit eis Pilatus · | Quid ergo faciem Iesum | qui

dicitur christus · |

27, 23 Dicunt omnes | Crucifigatur · | Dicit eis praese(n)s |

Quid enim mali fecit | Qui ≈ autem amplius clamabant

dicentes | Crucifigatur | [fol. 99 a]

27, 24 Videns autem Pilatus · | quia nihil proficit | sed magis

tum fieri | accipiens aquam | lavit manus suas | coram

populo dicens · | Innocens sum ≈ ego | a sanguine(m)

huius · | vos videbitis |

27, 25 < Et respondens omnis populus dixit | Sanguis huius

super nos | et super filios nostros |

27, 26 < Tunc dimisit eis Barabbam | Iesum autem flagris

caesum tradidit eis | ut crucifigerent eum |

27, 27 < Tunc milites praesidis | suscipientes Iesum in

praetorium |congregaverunt ad eum · |universam

cohortem |

27, 28 et vestientes eum · | tunicam purpuream | et

chlamydem coccineam | circumdederunt ei |

27, 29 et torquentes coronam de spinis | inposuerunt · |

super caput eius | et harundinem in dextera eius |

27, 30 et adgeniculantes | ante eum | inluserunt eum

dicentes | < Habe rex Iudaeorum | et conspuentes in

eum | acceperunt harundinem | et percutiebant super

caput eius |

27, 31 < Et cum delusissent eum · | exuerunt eum |

chlamydem · | et vestierunt eum | vestimenta sua · | √

duxerunt eum | ut crucifigerent :|

27, 32 < Exeuntes autem | invenerunt hominem cyreneum |

obviam sibi venientem · | nomine Simonem | Hunc

argenteos pretium adpretiati quem adpretiaverunt

a filiis Israhel

27,10 et dederunt eos in agrum figuli sicut constituit

mihi Dominus

27,11 Iesus autem stetit ante praesidem et interrogavit

eum praeses dicens tu es rex Iudaeorum dicit ei

Iesus tu dicis

27,12 et cum accusaretur a principibus sacerdotum et

senioribus nihil respondit

27,13 tunc dicit illi Pilatus non audis quanta adversum

te dicant testimonia

27,14 et non respondit ei ad ullum verbum ita ut mira-

retur praeses vehementer

27,15 per diem autem sollemnem consueverat praeses

dimittere populo unum vinctum quem voluissent

27,16 habebat autem tunc vinctum insignem qui dice-

batur Barabbas

27,17 congregatis ergo illis dixit Pilatus quem vultis

dimittam vobis Barabban an Iesum qui dicitur

Christus

27,18 sciebat enim quod per invidiam tradidissent

eum

27,19 sedente autem illo pro tribunali misit ad illum

uxor eius dicens nihil tibi et iusto illi multa enim

passa sum hodie per visum propter eum

27,20 princeps autem sacerdotum et seniores persua-

serunt populis ut peterent Barabban Iesum vero

perderent

27,21 respondens autem praeses ait illis quem vultis

vobis de duobus dimitti at illi dixerunt Barabban

27,22 dicit illis Pilatus quid igitur faciam de Iesu qui

dicitur Christus

27,23 dicunt omnes crucifigatur ait illis praeses quid

enim mali fecit at illi magis clamabant dicentes

crucifigatur

27,24 videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed

magis tumultus fieret accepta aqua lavit manus

coram populo dicens innocens ego sum a san-

guine iusti huius vos videritis

27,25 et respondens universus populus dixit sanguis

eius super nos et super filios nostros

27,26 tunc dimisit illis Barabban Iesum autem flagel-

latum tradidit eis ut crucifigeretur

27,27 tunc milites praesidis suscipientes Iesum in

praetorio congregaverunt ad eum universam co-

hortem

27,28 et exuentes eum clamydem coccineam circum-

dederunt ei

27,29 et plectentes coronam de spinis posuerunt super

caput eius et harundinem in dextera eius et genu

flexo ante eum inludebant dicentes have rex Iu-

daeorum

27,30 et expuentes in eum acceperunt harundinem et

percutiebant caput eius

27,31 et postquam inluserunt ei exuerunt eum clamy-

dem et induerunt eum vestimentis eius et duxe-

runt eum ut crucifigerent

27,32 exeuntes autem invenerunt hominem cyreneum

nomine Simonem hunc angariaverunt ut tolleret

47 angariaverunt · | ut tolleret crucem eius |

27, 33 < Et venientes in locum · | qui dicitur Golgotha | [fol.

100 a]

27, 34 quod est Calvariae locus · | et dederunt ei bibere ≈ |

vinum cum felle mixtum | et gustans noluit bibere |

27, 35 < Cum autem crucifixissent eum | diviserunt sibi

vestimenta eius | mittentes ≈ sortem |

27, 36 et sedentes | servabant eum ibi · |

27, 37 Et inposuerunt | super caput eius · | causam √ scrip-

tam · | Hic est Iesus | Rex Iudaeorum |

27, 36 < Tunc crucifiguntur cum eo · | duo latrones | unus a

dextris · | et unus a sinistris |

27, 39 Transeuntes autem · | blasphemabant eum | moventes

capud suum · |

27, 40 et dicentes | Va qui dissolvit templum | et tribus die-

bus aedificat | Libera te √ · | si Filius es ≈ Dei | et des-

cende de cruce |

27, 41 < Similiter et principes sacerdotum | deludentes cum

scribis | et pharisaeis dicebant · |

27, 42 Alios salvos fecit | seipsum non potest salvare | √ Rex

Istrahel est · | Descendat nunc | de cruce · | et credemus

ei |

27, 43 si confidit in Deum | Liberet nunc eum | si vult eum ·

| Dixit enim | quia Dei Filius sum |

27, 44 Identidem autem et latrones | qui fixi erant | cum eo |

increpabant eum |

27, 45 < Ab hora autem ≈≈ sexta | tenebre factae sunt | super

omnem terram | usque √ nonam ≈ horam |

27, 46 < Circa nonam ≈≈ autem horam | exclamavit Iesus |

voce magna dicens | Heli Heli lama zapthani | Hoc est |

[fol. 101 a] Deus meus Deus meus | ut quid me ≈ reli-

quisti |

27, 47 Quidam autem illic stantium | √ audientes dicebant ·

| Heliam vocat iste |

27, 48 Et continuo currens unus ex his | et accipiens spon-

giam | inplens aceto | et inponens harundini · | √ pota-

bat eum |

27, 49 < Ceteri autem dixerunt · | Sine Videamus | si venit

Helias · | et liberat eum |

27, 50 Iesus autem iterum clamans · | voce magna | dimisit

spiritum |

27, 51 < Et ecce velum templi | scissum est in duas partes ·

| a susu usque deorsum · | et terra mota est | et petrae

fissae sunt |

27, 52 Et monumenta aperta sunt · | et multa corpora | dor-

mientium ≈ sanctorum · | surrexerunt |

27, 53 et exeuntes de monumentis | post resurrectionem eius

| venerunt in sanctam civitatem | et paruerunt multis |

27, 54 < Centurio autem | et qui cum eo serbabant Iesum |

videntes terremotum · | et √ quae fiebant | timuerunt

valde dicentes | Vere Dei Filius erat hic |

27, 55 < Erant autem √ et mulieres multae | de longe vi-

dentes | quae secutae sunt Iesum de Galilaea | minis-

trantes ei |

27, 56 in quibus erat Maria Magdalene | et Maria Iacobi · |

et Ioseph mater | et mater filiorum Zebedaei |

27, 57 < Sero autem facto · | venit √ homo dives | [fol. 102

a] ab Arimathia · | cui nomen Ioseph | qui et ipse didi-

cebat ab Iesu |

crucem eius

27,33 et venerunt in locum qui dicitur Golgotha quod

est Calvariae locus

27,34 et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum et

cum gustasset noluit bibere

27,35 postquam autem crucifixerunt eum diviserunt

vestimenta eius sortem mittentes

27,36 et sedentes servabant eum

27,37 et inposuerunt super caput eius causam ipsius

scriptam hic est Iesus rex Iudaeorum

27,38 tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones unus a

dextris et unus a sinistris

27,39 praetereuntes autem blasphemabant eum mo-

ventes capita sua

27,40 et dicentes qui destruit templum et in triduo il-

lud reaedificat salva temet ipsum si Filius Dei es

descende de cruce

27,41 similiter et principes sacerdotum inludentes cum

scribis et senioribus dicentes

27,42 alios salvos fecit se ipsum non potest salvum

facere si rex Israhel est descendat nunc de cruce

et credemus ei

27,43 confidet in Deo liberet nunc eum si vult dixit

enim quia Dei Filius sum

27,44 id ipsum autem et latrones qui fixi erant cum eo

inproperabant ei

27,45 a sexta autem hora tenebrae factae sunt super

universam terram usque ad horam nonam

27,46 et circa horam nonam clamavit Iesus voce ma-

gna dicens Heli Heli lema sabacthani hoc est

Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me

27,47 quidam autem illic stantes et audientes dicebant

Heliam vocat iste

27,48 et continuo currens unus ex eis acceptam spon-

giam implevit aceto et inposuit harundini et dabat

ei bibere

27,49 ceteri vero dicebant sine videamus an veniat

Helias liberans eum

27,50 Iesus autem iterum clamans voce magna emisit

spiritum

27,51 et ecce velum templi scissum est in duas partes

a summo usque deorsum et terra mota est et pe-

trae scissae sunt

27,52 et monumenta aperta sunt et multa corpora

sanctorum qui dormierant surrexerunt

27,53 et exeuntes de monumentis post resurrectionem

eius venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt

multis

27,54 centurio autem et qui cum eo erant custodientes

Iesum viso terraemotu et his quae fiebant timue-

runt valde dicentes vere Dei Filius erat iste

27,55 erant autem ibi mulieres multae a longe quae

secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei

27,56 inter quas erat Maria Magdalene et Maria Iacobi

et Ioseph mater et mater filiorum Zebedaei

27,57 cum sero autem factum esset venit quidam ho-

mo dives ab Arimathia nomine Ioseph qui et ipse

discipulus erat Iesu

27,58 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu tunc

48 27, 58 < Hic accessit ad Pilatum | et petit corpus Iesu | <

Tunc Pilatus iussit | reddi corpus |

27, 59 Et suscipiens Ioseph ≈ corpus | involuit illud · | in

sindone munda |

27, 60 et posuit illud · | in novo-≈suo ≈≈ monumento | <

quod absciderat in petra | Et advolvens saxum magnum

| osteo monumenti √ abiit |

27, 61 < Erat autem ibidem · | Maria Magdalene | et alia

Maria sedentes · | contra sepulcrum |

27, 62 < In crastinum autem · | quae est post cena puram |

convenerunt principes sacerdotum | et pharisaei · |

27, 63 ad Pilatum dicentes | Domine rememorati sumus · |

quia ille ≈ seductor dixit | adhuc vivens · | quia Post

tres dies resurgam |

27, 64 Iube ergo muniri sepulcrum | usque ad diem tertium ·

| ne forte venientes | discipuli eius · | √ furentur eum | et

dicent plebi | Surrexit a mortuis | Et erit novissimus er-

ror · | peior priori |

27, 65 < Dicit autem eis Pilatus | Habetis custodes | Ite mu-

nite sicut scitis |

27, 66 Qui autem abeuntes · | munierunt sepulc(h)rum | si-

gnantes lapidem · | cum custodibus |

Mt 28, 1 < Sero autem sabbatorum · | inlucescente | in una

sabbatorum · | venit Maria Magdalene | et alia Maria · |

videre sepulchrum |

28, 2 < Et ecce terre motus | factus est magnus | [fol. 103 a]

angelus autem Domini | descendens de caelo | √ acce-

dens revolvit lapidem | et sedebat super eum |

28, 3 Erat autem aspectus eius · | sicut fulgur | et vestgius

eius · | albus sicut nix |

28, 4 < A timore autem eius · | commoti sunt custodes | et

facti sunt tamquam mortui |

28, 5 < Respondens autem angelus · | dixit mulieribus | No-

lite timere vos · | Scio enim quia Iesum | √ crucifixum

√ quaeritis |

28, 6 Non est hic | surrexit enim sicut dixit · | Venite vide (!)

locum | ubi positus erat Dominus · |

28, 7 Et cito euntes | dicite discipulis eius · | quia Surrexit |

et praecedit vos in Galilaea | Ibi eum videbitis · | Ecce

dixi vobis |

28, 8 < Et exeuntes cito de monumento | cum timore | et

gaudio ≈ magno | cucurrerunt renuntiare discipulis eius

|

28, 9 < Et ecce Iesus occurrit eis | dicens Havete · | Quae

autem accedentes | tenuerunt pedes eius | et adoraverunt

ei |

28, 10 < Tunc dicit eis Iesus · | Nolite timere | Ite nuntiate

fratribus meis | ut eant in Galilaeam | et ibi me videbitis

|

28, 11 Euntibus-autem ≈ illis · | ecce quidam de custodibus |

Pilatus iussit reddi corpus

27,59 et accepto corpore Ioseph involvit illud sindone

munda

27,60 et posuit illud in monumento suo novo quod ex-

ciderat in petra et advolvit saxum magnum ad os-

tium monumenti et abiit

27,61 erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria

sedentes contra sepulchrum

27,62 altera autem die quae est post parasceven con-

venerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pi-

latum

27,63 dicentes domine recordati sumus quia seductor

ille dixit adhuc vivens post tres dies resurgam

27,64 iube ergo custodiri sepulchrum usque in diem

tertium ne forte veniant discipuli eius et furentur

eum et dicant plebi surrexit a mortuis et erit no-

vissimus error peior priore

27,65 ait illis Pilatus habetis custodiam ite custodite

sicut scitis

27,66 illi autem abeuntes munierunt sepulchrum si-

gnantes lapidem cum custodibus

28,1 vespere autem sabbati quae lucescit in primam

sabbati venit Maria Magdalene et altera Maria vi-

dere sepulchrum

28,2 et ecce terraemotus factus est magnus angelus

enim Domini descendit de caelo et accedens re-

volvit lapidem et sedebat super eum

28,3 erat autem aspectus eius sicut fulgur et vestimen-

tum eius sicut nix

28,4 prae timore autem eius exterriti sunt custodes et

facti sunt velut mortui

28,5 respondens autem angelus dixit mulieribus nolite

timere vos scio enim quod Iesum qui crucifixus

est quaeritis

28,6 non est hic surrexit enim sicut dixit venite videte

locum ubi positus erat Dominus

28,7 et cito euntes dicite discipulis eius quia surrexit

et ecce praecedit vos in Galilaeam ibi eum videbi-

tis ecce praedixi vobis

28,8 et exierunt cito de monumento cum timore et

magno gaudio currentes nuntiare discipulis eius

28,9 et ecce Iesus occurrit illis dicens havete illae au-

tem accesserunt et tenuerunt pedes eius et adora-

verunt eum

28,10 tunc ait illis Iesus nolite timere ite nuntiate fra-

tribus meis ut eant in Galilaeam ibi me videbunt

28,11 quae cum abissent ecce quidam de custodibus

venerunt in civitatem et nuntiaverunt principibus

sacerdotum omnia quae facta fuerant

49 venientes in civitate · | renuntiarunt | principibus sacer-

dotum · | omnia quae facta sunt |

28, 12 Et congregati · | cum senioribus | consilio accepto · |

pecuniam copiosam | dederunt · |

28, 13 militibus dicentes | Dicite quoniam | discipuli eius |

[fol. 104 a] per nocte venientes | furati sunt eum | nobis

dormientibus · |

28, 14 Et si auditum-fuerit ≈ hoc | a praeside | nos suademus

ei | et vos ≈ securos faciemus |

28, 15 < Qui ≈ autem accepta pecunia fecerunt | sicut docti

≈ erant | Et divulgatum est verbum hoc | apud Iudaeos

· | usque in hoernum (!) diem |

28, 16 < Undecim autem discipuli abierunt | in Galilaeam in

montem | ubi constituerat eis Iesus · |

28, 17 Et videntes eum | adoraverunt · | Quidam autem

dubitaverunt |

28, 18 < Et accedens Iesus | locutus est eis dicens | Data est

mihi omnis potestas | in caelis et super terram · |

28, 19 Ite √ nunc | docete omnes gentes | baptizantes eos | in

nomine Patris | et Fili | et sancti ≈ Spiritus · |

28, 20 docentes eos | servare omnia · | quanta mandavi vobis

| Et ecce ego sum ≈ vobiscum | omnibus diebus | usque

in consummationem saeculi |

*

Evangelium sec. | Mattheum explicit |

Incipit Evangelium | sec Iohannen | [fol. 105 a]

28,12 et congregati cum senioribus consilio accepto

pecuniam copiosam dederunt militibus

28,13 dicentes dicite quia discipuli eius nocte vene-

runt et furati sunt eum nobis dormientibus

28,14 et si hoc auditum fuerit a praeside nos suadebi-

mus ei et securos vos faciemus

28,15 at illi accepta pecunia fecerunt sicut erant docti

et divulgatum est verbum istud apud Iudaeos

usque in hodiernum diem

28,16 undecim autem discipuli abierunt in Galilaeam

in montem ubi constituerat illis Iesus

28,17 et videntes eum adoraverunt quidam autem du-

bitaverunt

28,18 et accedens Iesus locutus est eis dicens data est

mihi omnis potestas in caelo et in terra

28,19 euntes ergo docete omnes gentes baptizantes

eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti

28,20 docentes eos servare omnia quaecumque man-

davi vobis et ecce ego vobiscum sum omnibus

diebus usque ad consummationem saeculi

Giovanni latino beza

[fol. 105 a]

Gv 1, 1 > In principio erat Verbum | et Verbum erat apud

Deum | et Deus erat Verbum |

1, 2 Hoc erat in principio apud Deum |

1, 3 Omnia per ipsum facta sunt | et sine ipso factum est nihil |

quod factum est |

1, 4 In ipso vita erat | et vita erat lux hominum |

1, 5 Et lux in tenebris lucet | et tenebrae eam non conprehende-

runt |

1, 6 Fuit homo missus a Deo | cui nomen erat Iohannes |

1, 7 Hic venit in testimonium | ut testimonium perhiberet de

lumine | ut omnes crederent per illum |

1, 8 Non erat ille lux | sed ut testimonium perhiberet de lumine

|

1, 9 Erat lux vera | quae inluminat omnem hominem| venien-

tem in mundum |

1, 10 In mundo erat | et mundus per ipsum factus est | et mun-

dus eum non cognovit |

1, 11 In propria venit | et sui eum non receperunt |

1, 12 Quotquot autem receperunt eum | dedit eis potestatem

filios Dei fieri | his qui credunt in nomine eius |

1, 13 Qui non ex sanguinibus | neque ex voluntate carnis | ne-

1,1 in principio erat Verbum et Verbum erat apud

Deum et Deus erat Verbum

1,2 hoc erat in principio apud Deum

1,3 omnia per ipsum facta sunt et sine ipso factum

est nihil quod factum est

1,4 in ipso vita erat et vita erat lux hominum

1,5 et lux in tenebris lucet et tenebrae eam non con-

prehenderunt

1,6 fuit homo missus a Deo cui nomen erat Iohan-

nes

1,7 hic venit in testimonium ut testimonium perhi-

beret de lumine ut omnes crederent per illum

1,8 non erat ille lux sed ut testimonium perhiberet

de lumine

1,9 erat lux vera quae inluminat omnem hominem

venientem in mundum

1,10 in mundo erat et mundus per ipsum factus est

et mundus eum non cognovit

1,11 in propria venit et sui eum non receperunt

1,12 quotquot autem receperunt eum dedit eis pote-

statem filios Dei fieri his qui credunt in nomine

eius

50 que ex voluntate viri | sed ex Deo nati sunt |

1, 14 Et Verbum caro factum est | et habitavit in nobis | et vi-

dimus gloriam eius | gloriam quasi unigeniti a Patre |

plenum gratiae et veritatis |

1, 15 Iohannes testimonium perhibet de ipso | et clamat dicens

| hic erat quem dixi [vobis] | qui post me venturus est |

ante me factus est | quia prior me erat |

1, 16 Et de plenitudine eius nos omnes | [fol. 106 a] accepimus

| et gratiam pro gratia | Quia lex per Moysen data est |

1, 17 gratia et veritas per Iesum Christum | facta est | Deum

nemo vidit umquam |

1, 18 unigenitus Filius | qui est in sinu Patris | ipse enarravit |

>> Et hoc est testimonium Iohannis |

1, 19 quando miserunt Iudaei ab Hierosolymis | sacerdotes et

Levitas ad eum | ut interrogarent eum | tu quis es | Et con-

fessus est |

1, 20 et non negavit et confessus est | quia non sum ego Chris-

tus | Et interrogaverunt eum quid ergo Helias es tu |

1, 21 et dicit non sum | propheta es tu et respondit non | Dixe-

runt ergo ei quis es ut responsum demus |

1, 22 his qui miserunt nos | quid dicis de te ipso | Ait ego vox

clamantis in deserto |

1, 23 dirigite viam Domini | sicut dixit Esaias propheta | Et qui

missi fuerant erant ex Pharisaeis |

1, 24 Et interrogaverunt eum et dixerunt ei |

1, 25 Quid ergo baptizas si tu non es Christus | neque Helias

neque propheta | Respondit eis Iohannes dicens |

1, 26 Ego baptizo in aqua | medius autem vestrum stetit quem

vos nescitis | Ipse est qui post me venturus est |

1, 27 Qui ante me factus est | cuius ego non sum dignus | ut

solvam eius corrigiam calciamenti | Haec in Bethania fac-

ta sunt trans Iordanen |

1, 28 ubi erat Iohannes baptizans | [fol. 107 a]

1, 29 Altera die videt Iohannes Iesum venientem ad se et ait |

ecce agnus Dei qui tollit peccatum mundi |

1, 30 Hic est de quo dixi | Post me venit vir qui ante me factus

est | quia prior me erat |

1, 31 Et ego nesciebam eum | sed ut manifestaretur Israhel |

propterea veni ego in aqua baptizans |

1, 32 Et testimonium perhibuit Iohannes dicens | quia vidi Spi-

ritum | descendentem quasi columbam de caelo | et mansit

super eum |

1, 33 Et ego nesciebam eum | sed qui misit me baptizare in

aqua ille mihi dixit | super quem videris Spiritum descen-

dentem | et manentem super eum | hic est qui baptizat in

Spiritu Sancto |

1, 34 Et ego vidi | et testimonium perhibui | quia hic est Filius

Dei |

1, 35 >> Altera die iterum stabat Iohannes | et ex discipulis

eius duo |

1, 36 Et respiciens Iesum ambulantem dicit | ecce agnus Dei |

1, 37 Et audierunt eum duo discipuli loquentem | et secuti sunt

1,13 qui non ex sanguinibus neque ex voluntate

carnis neque ex voluntate viri sed ex Deo nati

sunt

1,14 et Verbum caro factum est et habitavit in nobis

et vidimus gloriam eius gloriam quasi unigeniti

a Patre plenum gratiae et veritatis

1,15 Iohannes testimonium perhibet de ipso et cla-

mat dicens hic erat quem dixi vobis qui post me

venturus est ante me factus est quia prior me

erat

1,16 et de plenitudine eius nos omnes accepimus et

gratiam pro gratia

1,17 quia lex per Mosen data est gratia et veritas per

Iesum Christum facta est

1,18 Deum nemo vidit umquam unigenitus Filius

qui est in sinu Patris ipse enarravit

1,19 et hoc est testimonium Iohannis quando mise-

runt Iudaei ab Hierosolymis sacerdotes et Levi-

tas ad eum ut interrogarent eum tu quis es

1,20 et confessus est et non negavit et confessus est

quia non sum ego Christus

1,21 et interrogaverunt eum quid ergo Helias es tu

et dicit non sum propheta es tu et respondit non

1,22 dixerunt ergo ei quis es ut responsum demus

his qui miserunt nos quid dicis de te ipso

1,23 ait ego vox clamantis in deserto dirigite viam

Domini sicut dixit Esaias propheta

1,24 et qui missi fuerant erant ex Pharisaeis

1,25 et interrogaverunt eum et dixerunt ei quid ergo

baptizas si tu non es Christus neque Helias

neque propheta

1,26 respondit eis Iohannes dicens ego baptizo in

aqua medius autem vestrum stetit quem vos non

scitis

1,27 ipse est qui post me venturus est qui ante me

factus est cuius ego non sum dignus ut solvam

eius corrigiam calciamenti

1,28 haec in Bethania facta sunt trans Iordanen ubi

erat Iohannes baptizans

1,29 altera die videt Iohannes Iesum venientem ad

se et ait ecce agnus Dei qui tollit peccatum

mundi

1,30 hic est de quo dixi post me venit vir qui ante

me factus est quia prior me erat

1,31 et ego nesciebam eum sed ut manifestaretur

Israhel propterea veni ego in aqua baptizans

1,32 et testimonium perhibuit Iohannes dicens quia

vidi Spiritum descendentem quasi columbam de

caelo et mansit super eum

1,33 et ego nesciebam eum sed qui misit me bapti-

zare in aqua ille mihi dixit super quem videris

Spiritum descendentem et manentem super eum

hic est qui baptizat in Spiritu Sancto

1,34 et ego vidi et testimonium perhibui quia hic est

Filius Dei

1,35 altera die iterum stabat Iohannes et ex discipu-

lis eius duo

1,36 et respiciens Iesum ambulantem dicit ecce

agnus Dei

51 Iesum |

1, 38 Conversus autem Iesus et videns eos sequentes (se) |

1, 39 dicit eis quid quaeritis | qui dixerunt ei rabbi | quod dici-

tur interpretatum magister | ubi habitas | Dicit eis venite et

videte | Venerunt et viderunt ubi maneret | et apud eum

manserunt die illo |

1, 40 hora autem erat quasi decima | Erat autem Andreas frater

Simonis Petri | unus ex duobus qui audierant a Iohanne |

et secuti fuerant eum |

1, 41 Invenit hic primum fratrem suum Simonem | [fol. 108 a]

et dicit ei invenimus Messiam | quod est interpretatum

Christus |

1, 42 Et adduxit eum ad Iesum | Intuitus autem eum Iesus dixit

| tu es Simon filius Iohanna | tu vocaberis Cephas | quod

interpretatur Petrus |

1, 43 In crastinum voluit exire in Galilaeam | et invenit Philip-

pum | et dicit ei Iesus Sequere me |

1, 44 Erat autem Philippus a Bethsaida | civitate Andreae et

Petri |

1, 45 Invenit Philippus Nathanahel et dicit ei | Quem scripsit

Moyses in lege et prophetae | invenimus Iesum filium Io-

seph a Nazareth |

1, 46 Et dixit ei Nathanahel | A Nazareth potest aliquid boni

esse | Dicit ei Philippus Veni et vide |

1, 47 Vidit Iesus Nathanahel venientem ad se | et dicit de eo

Ecce vere Israhelita | in quo dolus non est |

1, 48 Dicit ei Nathanahel unde me nosti |

1, 49 Respondit Iesus et dixit ei | Priusquam te Philippus voca-

ret | cum esses sub ficu vidi te |

1, 50 Respondit ei Nathanahel et ait | Rabbi tu es Filius Dei tu

es rex Israhel | Respondit Iesus et dixit ei | Quia dixi tibi

vidi te sub ficu credis | maius his videbis |

1, 51 Et dicit ei amen amen dico vobis | Videbitis caelum aper-

tum | et angelos Dei ascendentes et descendentes | supra

Filium hominis |

Gv 2, 1 >> Et die tertia nuptiae factae sunt in Cana Galilaeae |

et erat mater Iesu ibi |

2, 2 Vocatus est autem ibi et Iesus et discipuli eius | [fol. 109

a] ad nuptias |

2, 3 Et deficiente vino dicit mater Iesu ad eum | Vinum non

habent |

2, 4 Et dicit ei Iesus | Quid mihi et tibi est mulier | Nondum

venit hora mea |

2, 5 Dicit mater eius ministris | Quodcumque dixerit vobis fa-

cite |

2, 6 Erant autem ibi lapideae hydriae sex positae | secundum

purificationem Iudaeorum | capientes singulae metretas

binas vel ternas |

2, 7 Dicit eis Iesus Implete hydrias aqua | Et impleverunt eas

usque ad summum |

2, 8 Et dicit eis Iesus | Haurite nunc et ferte architriclino | Et

tulerunt |

2, 9 Ut autem gustavit architriclinus | aquam vinum factam | et

non sciebat unde esset | ministri autem sciebant | qui hau-

1,37 et audierunt eum duo discipuli loquentem et

secuti sunt Iesum

1,38 conversus autem Iesus et videns eos sequentes

dicit eis quid quaeritis qui dixerunt ei rabbi

quod dicitur interpretatum magister ubi habitas

1,39 dicit eis venite et videte venerunt et viderunt

ubi maneret et apud eum manserunt die illo hora

autem erat quasi decima

1,40 erat autem Andreas frater Simonis Petri unus

ex duobus qui audierant ab Iohanne et secuti

fuerant eum

1,41 invenit hic primum fratrem suum Simonem et

dicit ei invenimus Messiam quod est interpreta-

tum Christus

1,42 et adduxit eum ad Iesum intuitus autem eum

Iesus dixit tu es Simon filius Iohanna tu vocabe-

ris Cephas quod interpretatur Petrus

1,43 in crastinum voluit exire in Galilaeam et inve-

nit Philippum et dicit ei Iesus sequere me

1,44 erat autem Philippus a Bethsaida civitate An-

dreae et Petri

1,45 invenit Philippus Nathanahel et dicit ei quem

scripsit Moses in lege et prophetae invenimus

Iesum filium Ioseph a Nazareth

1,46 et dixit ei Nathanahel a Nazareth potest aliquid

boni esse dicit ei Philippus veni et vide

1,47 vidit Iesus Nathanahel venientem ad se et dicit

de eo ecce vere Israhelita in quo dolus non est

1,48 dicit ei Nathanahel unde me nosti respondit Ie-

sus et dixit ei priusquam te Philippus vocaret

cum esses sub ficu vidi te

1,49 respondit ei Nathanahel et ait rabbi tu es Filius

Dei tu es rex Israhel

1,50 respondit Iesus et dixit ei quia dixi tibi vidi te

sub ficu credis maius his videbis

1,51 et dicit ei amen amen dico vobis videbitis cae-

lum apertum et angelos Dei ascendentes et des-

cendentes supra Filium hominis

2,1 et die tertio nuptiae factae sunt in Cana Gali-

laeae et erat mater Iesu ibi

2,2 vocatus est autem ibi et Iesus et discipuli eius ad

nuptias

2,3 et deficiente vino dicit mater Iesu ad eum vinum

non habent

2,4 et dicit ei Iesus quid mihi et tibi est mulier non-

dum venit hora mea

2,5 dicit mater eius ministris quodcumque dixerit

vobis facite

2,6 erant autem ibi lapideae hydriae sex positae se-

cundum purificationem Iudaeorum capientes

singulae metretas binas vel ternas

2,7 dicit eis Iesus implete hydrias aqua et impleve-

runt eas usque ad summum

2,8 et dicit eis Iesus haurite nunc et ferte architricli-

no et tulerunt

2,9 ut autem gustavit architriclinus aquam vinum

factam et non sciebat unde esset ministri autem

52 rierant aquam | vocat sponsum architriclinus |

2, 10 Et dicit ei | Omnis homo primum bonum vinum ponit | et

cum inebriati fuerint tunc id quod deterius est | Tu servas-

ti bonum vinum usque adhuc |

2, 11 Hoc fecit initium signorum Iesus in Cana Galilaeae | et

manifestavit gloriam suam | et crediderunt in eum disci-

puli eius |

2, 12 >> Post hoc descendit Capharnaum ipse | et mater eius et

fratres eius et discipuli eius | et ibi manserunt non multis

diebus |

2, 13 >> Et prope erat pascha Iudaeorum | et ascendit Hieroso-

lyma Iesus |

2, 14 Et invenit in templo vendentes boves | et oves et colum-

bas | et nummularios sedentes |

2, 15 Et cum fecisset quasi flagellum de funiculis | omnes eie-

cit de templo | oves quoque et boves | [fol. 110 a] et

nummulariorum effudit aes | et mensas subvertit |

2, 16 Et his qui columbas vendebant dixit | Auferte ista hinc |

(et) nolite facere domum Patris mei | domum negotiatio-

nis |

2, 17 Recordati vero sunt discipuli eius | quia scriptum est | Ze-

lus domus tuae comedit me |

2, 18 Responderunt ergo Iudaei et dixerunt ei | Quod signum

ostendis nobis quia haec facis |

2, 19 Respondit Iesus et dixit eis | Solvite templum hoc | et in

tribus diebus excitabo illud |

2, 20 Dixerunt ergo Iudaei | Quadraginta et sex annis aedifica-

tum est templum hoc | et tu tribus diebus excitabis illud |

2, 21 Ille autem dicebat de templo corporis sui |

2, 22 Cum ergo resurrexisset a mortuis | recordati sunt disci-

puli eius | quia hoc dicebat | et crediderunt scripturae et

sermoni | quem dixit Iesus |

2, 23 >> Cum autem esset Hierosolymis in pascha in die festo |

multi crediderunt in nomine eius | videntes signa eius

quae faciebat |

2, 24 Ipse autem Iesus non credebat semet ipsum eis | eo quod

ipse nosset omnes |

2, 25 Et quia opus ei non erat | ut quis testimonium perhiberet

de homine | ipse enim sciebat quid esset in homine |

Gv 3, 1 >> Erat autem homo ex Pharisaeis Nicodemus nomine

| princeps Iudaeorum |

3, 2 Hic venit ad eum nocte et dixit ei | Rabbi scimus quia a

Deo venisti magister | nemo enim potest haec signa facere

quae tu facis | nisi fuerit Deus cum eo |

3, 3 Respondit Iesus et dixit ei | Amen amen dico tibi | nisi

quis natus fuerit denuo | non potest videre regnum Dei |

3, 4 Dicit ad eum Nicodemus Quomodo | [fol. 111 a] potest

homo nasci cum senex | Sit numquid potest in ventrem

matris suae iterato introire | et renasci |

3, 5 Respondit Iesus | Amen amen dico tibi | nisi quis renatus

fuerit ex aqua et Spiritu | non potest introire in regnum

Dei |

3, 6 Quod natum est ex carne caro est | et quod natum est ex

sciebant qui haurierant aquam vocat sponsum

architriclinus

2,10 et dicit ei omnis homo primum bonum vinum

ponit et cum inebriati fuerint tunc id quod dete-

rius est tu servasti bonum vinum usque adhuc

2,11 hoc fecit initium signorum Iesus in Cana Gali-

laeae et manifestavit gloriam suam et credide-

runt in eum discipuli eius

2,12 post hoc descendit Capharnaum ipse et mater

eius et fratres eius et discipuli eius et ibi manse-

runt non multis diebus

2,13 et prope erat pascha Iudaeorum et ascendit

Hierosolyma Iesus

2,14 et invenit in templo vendentes boves et oves et

columbas et nummularios sedentes

2,15 et cum fecisset quasi flagellum de funiculis

omnes eiecit de templo oves quoque et boves et

nummulariorum effudit aes et mensas subvertit

2,16 et his qui columbas vendebant dixit auferte ista

hinc nolite facere domum Patris mei domum

negotiationis

2,17 recordati vero sunt discipuli eius quia scriptum

est zelus domus tuae comedit me

2,18 responderunt ergo Iudaei et dixerunt ei quod

signum ostendis nobis quia haec facis

2,19 respondit Iesus et dixit eis solvite templum hoc

et in tribus diebus excitabo illud

2,20 dixerunt ergo Iudaei quadraginta et sex annis

aedificatum est templum hoc et tu tribus diebus

excitabis illud

2,21 ille autem dicebat de templo corporis sui

2,22 cum ergo resurrexisset a mortuis recordati sunt

discipuli eius quia hoc dicebat et crediderunt

scripturae et sermoni quem dixit Iesus

2,23 cum autem esset Hierosolymis in pascha in die

festo multi crediderunt in nomine eius videntes

signa eius quae faciebat

2,24 ipse autem Iesus non credebat semet ipsum eis

eo quod ipse nosset omnes

2,25 et quia opus ei non erat ut quis testimonium

perhiberet de homine ipse enim sciebat quid es-

set in homine

3,1 erat autem homo ex Pharisaeis Nicodemus no-

mine princeps Iudaeorum

3,2 hic venit ad eum nocte et dixit ei rabbi scimus

quia a Deo venisti magister nemo enim potest

haec signa facere quae tu facis nisi fuerit Deus

cum eo

3,3 respondit Iesus et dixit ei amen amen dico tibi

nisi quis natus fuerit denuo non potest videre

regnum Dei

3,4 dicit ad eum Nicodemus quomodo potest homo

nasci cum senex sit numquid potest in ventrem

matris suae iterato introire et nasci

3,5 respondit Iesus amen amen dico tibi nisi quis

renatus fuerit ex aqua et Spiritu non potest in-

53 Spiritu spiritus est |

3, 7 Non mireris quia dixi tibi | oportet vos nasci denuo |

3, 8 Spiritus ubi vult spirat | et vocem eius audis | sed non scis

unde veniat et quo vadat | sic est omnis qui natus est ex

Spiritu |

3, 9 Respondit Nicodemus et dixit ei | Quomodo possunt haec

fieri |

3, 10 Respondit Iesus et dixit ei | Tu es magister (in) Israhel et

haec ignoras |

3, 11 Amen amen dico tibi quia quod scimus loquimur | et

quod vidimus testamur | et testimonium nostrum non ac-

cipitis |

3, 12 Si terrena dixi vobis et non creditis | quomodo si dixero

vobis caelestia credetis |

3, 13 Et nemo ascendit in caelum | nisi qui descendit de caelo |

Filius hominis qui est in caelo |

3, 14 Et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto | ita exal-

tari oportet Filium hominis |

3, 15 ut omnis qui credit in ipsum non pereat | sed habeat vi-

tam aeternam | [fol 113 a]

3, 16 [sic enim dilexit Deus mundum] | ut Filium suum unicum

dedit | ut omnes qui credit in eum | non pereat | sed habeat

vitam aeternam |

3, 17 Non enim misit Deus Filium suum | in mundum | ut iudi-

cet mundum | sed ut salvetur mundus per illum |

3, 18 Propter hoc qui credit in eum | non iudicabitur | qui au-

tem non credit | iam iudicatus est | quia non credidit | in

nomine unici Fili Dei |

3, 19 Hoc est autem iudicium | quoniam Lux venit in mundum

| et dilexerunt homines | magis tenebras | quam lucem |

erant enim illorum mala facta |

3, 20 Omnis enim qui male agit | odit lucem | et non venit ad

lucem | ut non arguantur operas eius de luce | qui autem

facit veritatem |

3, 21 venit ad lucem | ut manifestetur opera ≈ eius | quoniam √

Deo sunt operata | *Post haec exivit Iesus et discipuli eius

|

3, 22 in Iudaeam terram | et ibi morabatur cum illis | et bapti-

zabat | Erat autem et Iohannes baptizans |

3, 23 in aeno prope salim | quoniam aquae multae erant ibi | et

veniebant | et baptizabantur | Nondum enim missus fuerat

in carcerem |

3, 24 Iohannes · | Facta est ergo quaestio |

3, 25 a discipulis Iohannis | ad Iudaeos de purificatione | et ve-

nerunt ad Iohannen |

3, 26 et dixerunt illi | [fol. 114 a] Rabbi | qui erat tecum trans

Iordanen | cui tu testimonium reddidisti | ecce hic bapti-

zat · | Et omnes veniunt ad eum | veniunt ad eum [doppio-

ne] |

3, 27 < Respondit Iohannes et dixit | Non potest homo accipere

quidquam | nisi illi→≈≈ datum ≈ fuerit de caelo |

3, 28 Ipsi vos mihi testimonium redditis | quia dixi | √ Non

sum Christus | sed quia missus sum ante illum |

3, 29 Qui habet sponsam sponsus est | Amicus autem sponsi |

qui stat et audit eum | gaudio gaudet propter vocem sponsi

| Hoc ergo gaudium meum inpletum est |

3, 30 Illum oportet crescere · | me autem minui |

troire in regnum Dei

3,6 quod natum est ex carne caro est et quod natum

est ex Spiritu spiritus est

3,7 non mireris quia dixi tibi oportet vos nasci de-

nuo

3,8 Spiritus ubi vult spirat et vocem eius audis sed

non scis unde veniat et quo vadat sic est omnis

qui natus est ex Spiritu

3,9 respondit Nicodemus et dixit ei quomodo pos-

sunt haec fieri

3,10 respondit Iesus et dixit ei tu es magister Israhel

et haec ignoras

3,11 amen amen dico tibi quia quod scimus loqui-

mur et quod vidimus testamur et testimonium

nostrum non accipitis

3,12 si terrena dixi vobis et non creditis quomodo si

dixero vobis caelestia credetis

3,13 et nemo ascendit in caelum nisi qui descendit

de caelo Filius hominis qui est in caelo

3,14 et sicut Moses exaltavit serpentem in deserto

ita exaltari oportet Filium hominis

3,15 ut omnis qui credit in ipso non pereat sed ha-

beat vitam aeternam

3,16 sic enim dilexit Deus mundum ut Filium suum

unigenitum daret ut omnis qui credit in eum non

pereat sed habeat vitam aeternam

3,17 non enim misit Deus Filium suum in mundum

ut iudicet mundum sed ut salvetur mundus per

ipsum

3,18 qui credit in eum non iudicatur qui autem non

credit iam iudicatus est quia non credidit in no-

mine unigeniti Filii Dei

3,19 hoc est autem iudicium quia lux venit in mun-

dum et dilexerunt homines magis tenebras quam

lucem erant enim eorum mala opera

3,20 omnis enim qui mala agit odit lucem et non

venit ad lucem ut non arguantur opera eius

3,21 qui autem facit veritatem venit ad lucem ut

manifestentur eius opera quia in Deo sunt facta

3,22 post haec venit Iesus et discipuli eius in iu-

daeam terram et illic demorabatur cum eis et

baptizabat

3,23 erat autem et Iohannes baptizans in Aenon iux-

ta Salim quia aquae multae erant illic et adve-

niebant et baptizabantur

3,24 nondum enim missus fuerat in carcerem Io-

hannes

3,25 facta est ergo quaestio ex discipulis Iohannis

cum Iudaeis de purificatione

3,26 et venerunt ad Iohannem et dixerunt ei rabbi

qui erat tecum trans Iordanen cui tu testimonium

perhibuisti ecce hic baptizat et omnes veniunt ad

eum

3,27 respondit Iohannes et dixit non potest homo

accipere quicquam nisi fuerit ei datum de caelo

3,28 ipsi vos mihi testimonium perhibetis quod

dixerim ego non sum Christus sed quia missus

sum ante illum

3,29 qui habet sponsam sponsus est amicus autem

54

3, 31 Qui desusum venit | supra omnes est | Qui autem de-

terra ≈ est | et de terra loquitur | qui de caelo venit √√√ |

3, 32 √ Quod vidit et audivit | √ testatur | et testimonium eius

nemo accipit |

3, 33 Qui accepit eius testimonium signavit | quoniam Deus

verax est |

3, 34 Quem enim misit Deus · | verba Dei loquitur | Non enim

ad mensuram | Deus ≈ dat Spiritum |

3, 35 Deus diligit Filium | et omnia dedit in manu eius |

3, 36 ut qui credit in Filium | habeat vitam aeternam · | Qui au-

tem non credit Filio | non videbit vitam | sed ira Dei ma-

net in eum |

Gv 4, 1 Cum ergo cognovit Iesus · | quia audierunt Farisaei |

[fol. 115 a] quia Iesus plures discipulos facit | et baptizat

quam Iohannes · |

4, 2 Et tamen ipse Iesus · | non baptizabat · | sed discipuli eius |

4, 3 reliquid terram Iudaeam | et abiit iterum in Galilaeam |

4, 4 Oportebat autem illum transire | per Samariam |

4, 5 Venit ergo in civitatem Samariae | quae dicitur Sychar · |

iuxta agrum | quod dedit Iacob · | Ioseph filio suo |

4, 6 < Erat autem ibi fons Iacob | Iesus autem fatigatus | de iti-

nere sedebat sic | supra fontem | Hora erat quasi sexta |

4, 7 Venit mulier de Samaria · | haurire aquam | < Dicit illi Ie-

sus | Da mihi bibere |

4, 8 Discipuli enim illius | abierant | in civitatem | ut escas

emerent |

4, 9 Dicit illi ≈ ergo mulier √ samaritana | Tu→≈≈≈ cum-sis ≈

Iudaeus · | quomodo a-me | ≈ bibere petis · | muliere sa-

maritanae | √√√√√

4, 10 < Respondit Iesus et dixit ei | Si scires domum Dei | et

quis est qui tibi ≈ dicet | Da mihi bibere | Tu √ peteres ab

eo | et dedisset tibi aquam vivam |

4, 11 Dicit illi mulier Domine | nec √√ hauritorium habes | et

puteus altus est · | Unde √ habes aquam vivam |

4, 12 Numquid tu maior es patre nostro Iacob | qui dedit nobis

puteum | et ipse ex eo bibit | et fili eius et pecora √ |

4, 13 < Respondit Iesus et dixit illi · | Omnis qui bibit | ex hac

≈ aqua · | sitiet iterum | [fol. 116 a] Qui autem bibit de

aqua · | quam ego dabo ei | non sitiet in aeternum · |

4, 14 sed aquam | quam ego dabo ei · | fiet in eo fons acqua |

salientis in vitam aeternam |

4, 15 < Dicit ad eum mulier Domine | da mihi hanc aquam | ut

non sitiam neque veniam | hic haurire |

4, 16 < Dicit illi Iesus · | Vade voca virum tuum | et veni hoc : |

sponsi qui stat et audit eum gaudio gaudet prop-

ter vocem sponsi hoc ergo gaudium meum im-

pletum est

3,30 illum oportet crescere me autem minui

3,31 qui desursum venit supra omnes est qui est de

terra de terra est et de terra loquitur qui de caelo

venit supra omnes est

3,32 et quod vidit et audivit hoc testatur et testimo-

nium eius nemo accipit

3,33 qui accipit eius testimonium signavit quia

Deus verax est

3,34 quem enim misit Deus verba Dei loquitur non

enim ad mensuram dat Deus Spiritum

3,35 Pater diligit Filium et omnia dedit in manu

eius

3,36 qui credit in Filium habet vitam aeternam qui

autem incredulus est Filio non videbit vitam sed

ira Dei manet super eum

4,1 ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisaei

quia Iesus plures discipulos facit et baptizat

quam Iohannes

4,2 quamquam Iesus non baptizaret sed discipuli

eius

4,3 reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam

4,4 oportebat autem eum transire per Samariam

4,5 venit ergo in civitatem Samariae quae dicitur

Sychar iuxta praedium quod dedit Iacob Ioseph

filio suo

4,6 erat autem ibi fons Iacob Iesus ergo fatigatus ex

itinere sedebat sic super fontem hora erat quasi

sexta

4,7 venit mulier de Samaria haurire aquam dicit ei

Iesus da mihi bibere

4,8 discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos

emerent

4,9 dicit ergo ei mulier illa samaritana quomodo tu

Iudaeus cum sis bibere a me poscis quae sum

mulier samaritana non enim coutuntur Iudaei

Samaritanis

4,10 respondit Iesus et dixit ei si scires donum Dei

et quis est qui dicit tibi da mihi bibere tu forsi-

tan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam

4,11 dicit ei mulier Domine neque in quo haurias

habes et puteus altus est unde ergo habes aquam

vivam

4,12 numquid tu maior es patre nostro Iacob qui

dedit nobis puteum et ipse ex eo bibit et filii

eius et pecora eius

4,13 respondit Iesus et dixit ei omnis qui bibit ex

aqua hac sitiet iterum qui autem biberit ex aqua

quam ego dabo ei non sitiet in aeternum

4,14 sed aqua quam dabo ei fiet in eo fons aquae

salientis in vitam aeternam

4,15 dicit ad eum mulier Domine da mihi hanc

aquam ut non sitiam neque veniam huc haurire

4,16 dicit ei Iesus vade voca virum tuum et veni huc

55 4, 17 Respondit mulier | et dixit | Virum ≈ non-habeo | < Dicit

illi Iesus | Bene dixisti | quia virum ≈ non-habes |

4, 18 Quinque enim viros habuisti | et nunc quem habes | non

est tuus vir | Hoc verum dixisti |

4, 19 < Dicit illi mulier · | Domine video quod profeta es |

4, 20 Patres nostri in hoc ≈ monte | adoraverunt | et vos dicitis

quia in Hieroso[ly]mis | est locum ubi adorare oportet |

4, 21 < Dicit illi Iesus | Mulier crede mihi | quia venit hora · |

cum neque in hoc ≈ monte | neque in Hierosolymis · | a-

borabitis Patri |

4, 22 Vos adoratis quod nescitis | Nos adoramus quod scimus |

quia salus de Iudaeis est |

4, 23 Sed venit hora | et nunc est | cum veri adoratores | adora-

verunt Patri | in spiritu et veritate · | Etenim √ Pater tales

quaerit | adorantes eum |

4, 24 Spiritus √ Deus | et adorantes √ | in spiritu et veritate |

adorare ≈ oportet | [fol. 117 a]

4, 25 Dicit illi mulier | Scio quia Messias venit | qui dicitur

Christus | Cum √ venerit ille | adnuntiabit ≈ nobis omnia |

4, 26 < Dicit illi Iesus | Ego sum qui loquor tecum |

4, 27 Et in hoc venerunt discipuli eius | et mirabantur | quo-

niam cum muliere | loquebatur : | Nemo tamen dixit illi |

Quid quaeris | aut Quid loqueris cum ea |

4, 28 < Dismisit ergo mulier · | ≈ hydriam-suam | et abiit in ci-

vitatem | et dicit √ hominibus |

4, 29 Venite videte hominem · | qui dixit mihi omnia | quae fe-

ci | Numquid ille est Christus |

4, 30 < Et exierunt de civitate · | et veniebant ad eum |

4, 31 Inter haec rogabant eum | discipuli dicentes · | Rabbi

manduca |

4, 32 Ad ≈ ille dixit eis · | . Ego escam habeo manducare |

quam vos ignoratis |

4, 33 Dicent √ discipuli ad invicem | Numquid aliquis | adtulit

illi manducare |

4, 34 < Dicit illis Iesus | Mea esca est | ut faciam voluptatem |

qui me ≈ misit | et perficiam opus eius |

4, 35 Nonne vos dicitis | quoniam √ Quattuor mensis sunt | et

messis venit · | Ecce dico vobis | Elevate oculos vestros |

et videte regiones · | quoniam albae sunt | ad messem · |

4, 36 Iam qui metet | mercedem accipit · | et congregat fructum

| in vitam aeternam | ut et qui seminat | et-qui-metit | ≈≈≈

simul-gaudeat |

4, 37 In hoc est ≈ enim | [fol. 118 a] verbum veritatis · | quia

alius est qui serit | et alius √ qui metit · |

4, 38 Ego misi vos metere · | √ Non ≈ vos laborastis | alii la-

bor(avor)averunt | et vos | in laborem eorum introistis |

4, 39 De civitate autem illa | multi crediderunt in eum | samari-

tanorum | propter verbum mulieris | testimonium redden-

tis | quoniam Dixit mihi omnia · | quaecumque feci |

4, 40 Cum ergo ≈ venissent ad eum Samaritani | rogabant eum

ut maneret adpud-eos | Et mansit illic biduo |

4, 41 Et multo plures crediderunt | propter verbum illius · |

4, 42 Mulieri ≈ autem dicebant quoniam | Non iam propter

tuum testimonium | credimus · | Ipsum enim audivimus |

4,17 respondit mulier et dixit non habeo virum dicit

ei Iesus bene dixisti quia non habeo virum

4,18 quinque enim viros habuisti et nunc quem

habes non est tuus vir hoc vere dixisti

4,19 dicit ei mulier Domine video quia propheta es

tu

4,20 patres nostri in monte hoc adoraverunt et vos

dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare

oportet

4,21 dicit ei Iesus mulier crede mihi quia veniet ho-

ra quando neque in monte hoc neque in Hiero-

solymis adorabitis Patrem

4,22 vos adoratis quod nescitis nos adoramus quod

scimus quia salus ex Iudaeis est

4,23 sed venit hora et nunc est quando veri adora-

tores adorabunt Patrem in spiritu et veritate nam

et Pater tales quaerit qui adorent eum

4,24 spiritus est Deus et eos qui adorant eum in spi-

ritu et veritate oportet adorare

4,25 dicit ei mulier scio quia Messias venit qui dici-

tur Christus cum ergo venerit ille nobis adnun-

tiabit omnia

4,26 dicit ei Iesus ego sum qui loquor tecum

4,27 et continuo venerunt discipuli eius et miraban-

tur quia cum muliere loquebatur nemo tamen

dixit quid quaeris aut quid loqueris cum ea

4,28 reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in

civitatem et dicit illis hominibus

4,29 venite videte hominem qui dixit mihi omnia

quaecumque feci numquid ipse est Christus

4,30 exierunt de civitate et veniebant ad eum

4,31 interea rogabant eum discipuli dicentes rabbi

manduca

4,32 ille autem dixit eis ego cibum habeo manduca-

re quem vos nescitis

4,33 dicebant ergo discipuli ad invicem numquid

aliquis adtulit ei manducare

4,34 dicit eis Iesus meus cibus est ut faciam volun-

tatem eius qui misit me ut perficiam opus eius

4,35 nonne vos dicitis quod adhuc quattuor menses

sunt et messis venit ecce dico vobis levate ocu-

los vestros et videte regiones quia albae sunt

iam ad messem

4,36 et qui metit mercedem accipit et congregat

fructum in vitam aeternam ut et qui seminat si-

mul gaudeat et qui metit

4,37 in hoc enim est verbum verum quia alius est

qui seminat et alius est qui metit

4,38 ego misi vos metere quod vos non laborastis

alii laboraverunt et vos in laborem eorum in-

troistis

4,39 ex civitate autem illa multi crediderunt in eum

Samaritanorum propter verbum mulieris testi-

monium perhibentis quia dixit mihi omnia

quaecumque feci

4,40 cum venissent ergo ad illum Samaritani roga-

verunt eum ut ibi maneret et mansit ibi duos

dies

4,41 et multo plures crediderunt propter sermonem

56 et scimus quoniam hic est vere | salvator mundi Christus |

4, 43 < Post biduum ≈ autem | exiit inde √√ in Galilaeam · |

4, 44 Ipse enim Iesus testificatus est | quoniam Profeta in sua

patria · | honorem non habet |

4, 45 Cum ergo venit in Galilaeam | exceperunt eum Galilaei ·

| omnia videntes | quae fecit in Hierusalem √ die festo | et

ipsi enim venerant in diem festum |

4, 46 < Venit ergo iterum in Cana Galilaeae | ubi fecit aquam

vinum | < Erat ≈ autem quidam basiliscus | cuius filius in-

firmus erat in Cafarnaum |

4, 47 Hic cum audisset quod Iesus | venit de Iudaea | in Galila-

eam · | abiit ad eum | et rogabat ut descenderet | et sanaret

| [fol. 119 a] filium eius |

4, 48 Erat enim moriturus | < Dixit ergo Iesus ad eum | Si signa

et prodigia videritis | non credetis |

4, 49 Dicit ad eum regulus | Domine descende | priusquam mo-

riatur puer √ |

4, 50 Dicit illi Iesus | Vade filius tuus vivit | Credidit homo

verbo | quod dixit √ Iesus | et abibat |

4, 51 Iam autem illo descendente | obviaverunt ≈ servi eius | et

nuntiaverunt ei √ | quoniam Filius eius vivit |

4, 52 < Interrogabat ergo horam ab eis | in qua melius habuit |

et dixerunt ei quoniam Heri | hora septima dismisit eum

febris |

4, 53 Cognovit ergo pater · | quoniam in illa hora √ | in qua di-

xit illi Iesus · | quoniam Filius tuus vivit | Et credidit ipse |

et domus √ tota |

4, 54 Hoc iterum secundum signum fecit Iesus | veniens de Iu-

daea in Galilaeam |

Gv 5, 1 < Post haec erat dies festus Iudaeorum | et ascendit Ie-

sus | in Hierosolymis |

5, 2 Est autem Hiesolymis | in natatoria piscina | quae dicitur

ebraice | Helzetha | quinque porticos habens |

5, 3 In his discumbebant | turbae infirmorum · | caecorum | et

claudorum | aridorum | paralyticorum | expectantium a-

quae motum |

5, 5 Erat autem √ homo ibi · | triginta et octo annos | habens in

infirmitate sua |

5, 6 < Hunc vidit Iesus iacentem | [fol. 120 a] et sciens quod

multum iam tempus habet | dicit illi | Vis sanus fieri |

5, 7 Dicit illi infirmus | Domine hominem non habeo | ut cum

mota fuerit aqua · | mittat me in natatoriam | dum autem

ego ≈≈venio | alius ante me descendit |

5, 8 < Dicit illi Iesus Surge | et tolle grabattum tuum | et ambu-

la |

5, 9 Et √ sanus factus est homo | et surgens sustulit grabattum

suum | et ambulabat | Erat autem sabbatum √√√ |

5, 10 < Dicebant ergo Iudaei | √ qui sanatus erat | Sabbatum est

· | et non licet tibi tollere | grabattum tuum |

5, 11 < Respondit eis | Qui fecit me sanum | ille mihi dixit |

eius

4,42 et mulieri dicebant quia iam non propter tuam

loquellam credimus ipsi enim audivimus et sci-

mus quia hic est vere salvator mundi

4,43 post duos autem dies exiit inde et abiit in

Galilaeam

4,44 ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia

propheta in sua patria honorem non habet

4,45 cum ergo venisset in Galilaeam exceperunt

eum Galilaei cum omnia vidissent quae fecerat

Hierosolymis in die festo et ipsi enim venerant

in diem festum

4,46 venit ergo iterum in Cana Galilaeae ubi fecit

aquam vinum et erat quidam regulus cuius filius

infirmabatur Capharnaum

4,47 hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudaea

in Galilaeam abiit ad eum et rogabat eum ut

descenderet et sanaret filium eius incipiebat

enim mori

4,48 dixit ergo Iesus ad eum nisi signa et prodigia

videritis non creditis

4,49 dicit ad eum regulus Domine descende priu-

squam moriatur filius meus

4,50 dicit ei Iesus vade filius tuus vivit credidit ho-

mo sermoni quem dixit ei Iesus et ibat

4,51 iam autem eo descendente servi occurrerunt ei

et nuntiaverunt dicentes quia filius eius viveret

4,52 interrogabat ergo horam ab eis in qua melius

habuerit et dixerunt ei quia heri hora septima re-

liquit eum febris

4,53 cognovit ergo pater quia illa hora erat in qua

dixit ei Iesus filius tuus vivit et credidit ipse et

domus eius tota

4,54 hoc iterum secundum signum fecit Iesus cum

venisset a Iudaea in Galilaeam

5,1 post haec erat dies festus Iudaeorum et ascendit

Iesus Hierosolymis

5,2 est autem Hierosolymis super Probatica piscina

quae cognominatur hebraice Bethsaida quinque

porticus habens

5,3 in his iacebat multitudo magna languentium

caecorum claudorum aridorum expectantium

aquae motum

5,4 []

5,5 erat autem quidam homo ibi triginta et octo an-

nos habens in infirmitate sua

5,6 hunc cum vidisset Iesus iacentem et cognovisset

quia multum iam tempus habet dicit ei vis sanus

fieri

5,7 respondit ei languidus Domine hominem non

habeo ut cum turbata fuerit aqua mittat me in pi-

scinam dum venio enim ego alius ante me de-

scendit

5,8 dicit ei Iesus surge tolle grabattum tuum et am-

bula

5,9 et statim sanus factus est homo et sustulit gra-

57 Tolle grabattum tuum et ambula |

5, 12 Interrogaverunt √ eum | Quis est √ homo | qui tibi ≈ dixit

· | Tolle grabattum tuum | et ambula |

5, 13 Infirmis nesciebat quis esset | Iesus enim deverterat | cum

esset turba √ in loco |

5, 14 Post haec | invenit eum Iesus in templo | Et dixit illi |

Ecce sanus factus es | Iam noli peccare | ne quid tibi ≈≈

peius contingat |

5, 15 Abiit ergo √ homo | et nuntiavit | Iudaeis | quia Iesus est

qui me ≈ fecit sanum |

5, 16 Et propter hoc | persequebantur Iudaei Iesum · | quia

haec faciebat √ sabbato |

17 Iesus autem respondit eis | < Pater meus usque modo opera-

tur | [fol. 121 a] et ego [o]peror · | propter hoc √ magis

Iudaei | ≈ quaerebant-illum occidere | quod non solum

solveret sabbatum | sed et Patrem suum dicebat Deum |

aequalem se faciebat Deo |

5, 19 < Respondit igitur Iesus et dixit illis | Amen amen dico

vobis | non potest Filius hominis | facere-aliquid ≈≈ a-se |

nisi √ videat Patrem facientem | Quaecumuqe enim ille

fecerit · | haec et Filius facit ≈ similiter · |

5, 20 Pater enim diligit Filium | et omnia ostendit ei · | quae-

cumque ipse facit | et maiora horum ostendit ei opera | ut

vos miremini |

5, 21 Sicut enim Pater suscitat mortuos | et vivificat | sic et Fi-

lius quos vult vivificat |

5, 22 Nec enim Pater iudicat aliquem | sed iudicium omne de-

dit Filio |

5, 23 ut omnes honorificent Filium | sicut honorificant Patrem

· | Qui non honorificat | Filium · | non honorificat Patrem |

qui misit illum |

5, 24 < Amen amen dico vobis | √ Qui verbum meum | audit · |

et credit ei qui me ≈ misit | habet vitam aeternam · | et in

iudicium | non venit · | sed transit | a morte in vitam |

5, 25 < Amen amen dico vobis | quoniam Venit hora | et nunc

est | cum mortui audient vocem | Fili Dei | et qui audierint

|

5, 26 vivent | sicut enim Pater vivens | [fol. 122 a] habet vitam

in se · | sic dedit et Filio | vitam habere in semetipso · |

5, 27 Et potestatem dedit ei | √ iudicium facere | quoniam Fi-

lius ho[mi]nis est · |

5, 28 Nolite mirari hoc | quoniam venit hora | in qua omnes qui

in monumentis sunt | audient vocem eius |

5, 29 et procedent | qui bona fecerunt | in resurrectionem vitae

· | qui autem male fecerunt | in resurrectione iudicii |

5, 30 Non possum ego a me | facere quidquam | Sicut audio

iudico | Et iudicium meum iustum est | quoniam non qua-

ero voluntatem meam | sed voluntatem eius qui me ≈ mi-

sit |

5, 31 Si ego testimonium (dico) dico de me | tertimonium

meum non est verum |

5, 32 Alter est qui testimonium dicit de me | Et scitis quoniam

battum suum et ambulabat erat autem sabbatum

in illo die

5,10 dicebant Iudaei illi qui sanatus fuerat sabbatum

est non licet tibi tollere grabattum tuum

5,11 respondit eis qui me fecit sanum ille mihi dixit

tolle grabattum tuum et ambula

5,12 interrogaverunt ergo eum quis est ille homo

qui dixit tibi tolle grabattum tuum et ambula

5,13 is autem qui sanus fuerat effectus nesciebat

quis esset Iesus enim declinavit turba constituta

in loco

5,14 postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi

ecce sanus factus es iam noli peccare ne deterius

tibi aliquid contingat

5,15 abiit ille homo et nuntiavit Iudaeis quia Iesus

esset qui fecit eum sanum

5,16 propterea persequebantur Iudaei Iesum quia

haec faciebat in sabbato

5,17 Iesus autem respondit eis Pater meus usque

modo operatur et ego operor

5,18 propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei

interficere quia non solum solvebat sabbatum

sed et Patrem suum dicebat Deum aequalem se

faciens Deo respondit itaque Iesus et dixit eis

5,19 amen amen dico vobis non potest Filius a se

facere quicquam nisi quod viderit Patrem fa-

cientem quaecumque enim ille fecerit haec et

Filius similiter facit

5,20 Pater enim diligit Filium et omnia demonstrat

ei quae ipse facit et maiora his demonstrabit ei

opera ut vos miremini

5,21 sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat

sic et Filius quos vult vivificat

5,22 neque enim Pater iudicat quemquam sed iudi-

cium omne dedit Filio

5,23 ut omnes honorificent Filium sicut honorifi-

cant Patrem qui non honorificat Filium non ho-

norificat Patrem qui misit illum

5,24 amen amen dico vobis quia qui verbum meum

audit et credit ei qui misit me habet vitam aeter-

nam et in iudicium non venit sed transit a morte

in vitam

5,25 amen amen dico vobis quia venit hora et nunc

est quando mortui audient vocem Filii Dei et qui

audierint vivent

5,26 sicut enim Pater habet vitam in semet ipso sic

dedit et Filio vitam habere in semet ipso

5,27 et potestatem dedit ei et iudicium facere quia

Filius hominis est

5,28 nolite mirari hoc quia venit hora in qua omnes

qui in monumentis sunt audient vocem eius

5,29 et procedent qui bona fecerunt in resurrectio-

nem vitae qui vero mala egerunt in resurrectio-

nem iudicii

5,30 non possum ego a me ipso facere quicquam

sicut audio iudico et iudicium meum iustum est

quia non quaero voluntatem meam sed volunta-

tem eius qui misit me

5,31 si ego testimonium perhibeo de me testimo-

58 verum est | testimonium | quod testatur de me | < Vos mi-

sistis ad Iohannen |

5, 33 et testimonium pe[r]hibuit veritati | Ego autem non ab

hominibus 34 testimonium | accipio · | sed haec dico | ut

vos salvi sitis · |

5, 35 Ille erat lucerna | ardens · | et lucens · | Vos autem voluis-

tis | exultare ad oram · | in lumine eius |

5, 36 Ego autem habeo testimonium | maius quam Iohannen |

Opera enim | quae dedit mihi Pater | ut perficiam ea · | ip-

sa opera quae facio | testimonium dat de me · |

5, 37 Quia Pater me misit | et qui me ≈ misit Pater | ille ipse

testimonium perhibet de me | [fol. 123 a] neque vocem

eius umquam audistis | neque speciem eius vidistis |

5, 38 et verbum eius non habetis | manens ≈ in-vobis · | quo-

niam q[u]em misit ille | huic vos non creditis |

5, 39 < Scrutate Scripturas | quoniam vos putatis | ha-

bere→≈≈≈≈ in-eis | vitam aeternam | et ille sunt quae tes-

tantur | de me |

5, 40 Et non vultis venire | ad me | ut vitam aeternam habeatis |

5, 41 Gloriam ab hominibus non accipio |

5, 42 sed cognovi vos | quoniam non-habetis | ≈≈ caritatem-

Dei | in vobis |

5, 43 < Ego veni in nomine Patris mei | et non accipitis √ · | Si

alius venerit | in nomine suo · | illum accipietis |

5, 44 Quomodo potestis vos credere | √ gloriam ab invicem

accipientes | et gloriam √ ab unico √ Deo | non queritis · |

5, 45 Nolite arbitrari | quod ego | accusaturus sum vos | ad Pa-

trem | Est qui vos ≈ accuset | Moyses in quem vos speratis

|

5, 46 Si enim credederitis Moysi | credederetis utique | et mihi

· | De me enim ille scripsi[t] |

5, 47 Si enim illius litteris | non creditis | quomodo meis verbis

credetis |

Gv 6, 1 < Post haec abiit Iesus | trans mare Galilaeae · | in

fines Tiberiadis |

6, 2 Sequebantur ≈ autem illum turba multa | quoniam vide-

bant signa | quae faciebat super infirmos |

6, 3 < Abiit ergo in montem Iesus | [fol. 124 a] et sedebat ≈ ibi

cum discipulis suis |

6, 4 Iuxsta ≈ autem-≈erat pascha | dies solemnis Iudaeorum |

6, 5 Elevatis ergo oculis Iesus | et videns quod turbae multae |

veniunt ad eum | dicit ad Philippum | Unde ememus panes

| ut manducent isti |

6, 6 Hoc autem dicebat temptans eum | Ipse autem sciebat quid

esset facturus |

6, 7 < Respondit illi Philippus | Ducentorum denariorum | non-

sufficiunt-eis | ≈≈≈ panes | ut singuli modicum √ acci-

piant |

6, 8 < Dicit illi unus ex discipulis eius | Andreas frater Simonis

Petri |

6, 9 Est puer √ hic | qui habet quinque panes | hordiacos | et

nium meum non est verum

5,32 alius est qui testimonium perhibet de me et

scio quia verum est testimonium quod perhibet

de me

5,33 vos misistis ad Iohannem et testimonium per-

hibuit veritati

5,34 ego autem non ab homine testimonium accipio

sed haec dico ut vos salvi sitis

5,35 ille erat lucerna ardens et lucens vos autem vo-

luistis exultare ad horam in luce eius

5,36 ego autem habeo testimonium maius Iohanne

opera enim quae dedit mihi Pater ut perficiam

ea ipsa opera quae ego facio testimonium perhi-

bent de me quia Pater me misit

5,37 et qui misit me Pater ipse testimonium perhi-

buit de me neque vocem eius umquam audistis

neque speciem eius vidistis

5,38 et verbum eius non habetis in vobis manens

quia quem misit ille huic vos non creditis

5,39 scrutamini scripturas quia vos putatis in ipsis

vitam aeternam habere et illae sunt quae testi-

monium perhibent de me

5,40 et non vultis venire ad me ut vitam habeatis

5,41 claritatem ab hominibus non accipio

5,42 sed cognovi vos quia dilectionem Dei non ha-

betis in vobis

5,43 ego veni in nomine Patris mei et non accipitis

me si alius venerit in nomine suo illum accipie-

tis

5,44 quomodo potestis vos credere qui gloriam ab

invicem accipitis et gloriam quae a solo est Deo

non quaeritis

5,45 nolite putare quia ego accusaturus sim vos

apud Patrem est qui accuset vos Moses in quo

vos speratis

5,46 si enim crederetis Mosi crederetis forsitan et

mihi de me enim ille scripsit

5,47 si autem illius litteris non creditis quomodo

meis verbis credetis

6,1 post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod

est Tiberiadis

6,2 et sequebatur eum multitudo magna quia vide-

bant signa quae faciebat super his qui infirma-

bantur

6,3 subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum

discipulis suis

6,4 erat autem proximum pascha dies festus

Iudaeorum

6,5 cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset

quia multitudo maxima venit ad eum dicit ad

Philippum unde ememus panes ut manducent hii

6,6 hoc autem dicebat temptans eum ipse enim

sciebat quid esset facturus

6,7 respondit ei Philippus ducentorum denariorum

panes non sufficiunt eis ut unusquisque modi-

cum quid accipiat

6,8 dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater

59 duos pisces | sed haec quid sunt in tam multos |

6, 10 Dixit ergo Iesus · | Facite homines | recumbere | Erat au-

tem faenum multum | in loco | Recubuerunt ergo viri |

numero fere quinque milia · |

6, 11 Accepit ergo panes | Iesus | et benedixit et dedit discipu-

lis · | discipuli autem recumbentibus | similiter et de pi-

scibus · | quantum volebant |

6, 12 Cum autem saturati essent · | dicit discipulis suis |

6, 13 Congregate fragmentorum | ≈ quae-supersarunt | ut ne

quid pereat ex eis | Congregaverunt autem | et inpleverunt

| duodecim cophinos fragmentorum | de quinque panibus

hordiaciis | quae superaverunt his qui manducarunt |

6, 14 < √ Homines ≈ ergo videntes quod fecit | signum dice-

bant | quia Hic est √ propheta | qui in-saeculum ≈≈ ventu-

rus-est | [fol. 125 a]

6, 15 < Iesus autem sciens | quod venturi essent | et rapere il-

lum | ut faciant eum regem | secessit iterum in montem |

ipse solus | et ibi orabat |

6, 16 Cum au[te]m sero factum esset | descenderunt discipuli

eius | ad mare |

6, 17 Et ascendentes | in navem | veniebant trans fretum maris |

in Cafarnaum | adpraehendit ≈ autem eos tenebra | et ne-

cdum venerat Iesus ≈ ad-illos |

6, 18 Mare quoque | magno ≈ vento flante | insurgebat · |

6, 19 Sed ≈ cum-remigassent √ stadia | vigintiquinque vel tri-

ginta | vident Iesum ambulantem | super mare | et iuxta

navem fieri | Et timuerunt |

6, 20 √ Quibus ≈≈ipse ≈ ait | Ego sum | nolite timere · |

6, 21 Volebant ergo illum | ≈ accipere in navem | et confestim |

navis ≈ facta-est a terram | in qua ibant |

6, 22 Altera die turbae | quae stabant trans mare | viderunt |

quia alia ≈ navicula non erat ibi | nisi una √ in quam in-

traverunt | discipuli Iesu | Et quia non simul introibit |

cum discipulis suis Iesus in navem | sed tantum discipuli

eius abierant |

6, 23 < Aliae √ naviculae venerunt | de Tiberiade | prope lo-

cum | ubi manducarunt panem √√√ |

6, 24 < Cum ergo vidissent turbae | quia Iesus non est | [fol.

126 a] ibi neque discipuli eius | acceperunt sibi naviculas |

et venerunt in Cafarnaum |

6, 25 quaerentes Iesum | Et invenientes eum | tra[n]s mare di-

xerunt illi | Rabbi quando hoc venisti |

6, 26 < Respondit illis Iesus et dixit | Amen amen dico vobis |

quaeritis me | non quia vidistis signa | et prodigia | sed

quia manducastis | de panibus | et saturati estis |

6, 27 Operamini non escam quae perit | sed escam quae manet

| in vitam aeternam · | quem Filius hominis | dat ≈ vobis |

Hunc enim | Pater signavit Deus |

6, 28 < Dixerunt ergo ad illum | Quid operemur | ut faciamus

opera Dei |

6, 29 Respondit Iesus et dixit illis | Hoc est opus Dei | ut creda-

tis in eum quem misit ille |

6, 30 < Dixerunt ergo illi · | Quod ergo facis ≈ tu signum | ut

videamus et credamus tibi | Quid operaris · |

6, 31 Patres nostri | manna manducaverunt in eremo | sicut

scriptum est | Panem de caelo dedit illis | manducare |

Simonis Petri

6,9 est puer unus hic qui habet quinque panes hor-

diacios et duos pisces sed haec quid sunt inter

tantos

6,10 dixit ergo Iesus facite homines discumbere erat

autem faenum multum in loco discubuerunt er-

go viri numero quasi quinque milia

6,11 accepit ergo panes Iesus et cum gratias egisset

distribuit discumbentibus similiter et ex piscibus

quantum volebant

6,12 ut autem impleti sunt dixit discipulis suis col-

ligite quae superaverunt fragmenta ne pereant

6,13 collegerunt ergo et impleverunt duodecim co-

finos fragmentorum ex quinque panibus hordia-

ciis quae superfuerunt his qui manducaverunt

6,14 illi ergo homines cum vidissent quod fecerat

signum dicebant quia hic est vere propheta qui

venturus est in mundum

6,15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent

ut raperent eum et facerent eum regem fugit ite-

rum in montem ipse solus

6,16 ut autem sero factum est descenderunt discipu-

li eius ad mare

6,17 et cum ascendissent navem venerunt trans

mare in Capharnaum et tenebrae iam factae

erant et non venerat ad eos Iesus

6,18 mare autem vento magno flante exsurgebat

6,19 cum remigassent ergo quasi stadia viginti

quinque aut triginta vident Iesum ambulantem

super mare et proximum navi fieri et timuerunt

6,20 ille autem dicit eis ego sum nolite timere

6,21 voluerunt ergo accipere eum in navi et statim

fuit navis ad terram quam ibant

6,22 altera die turba quae stabat trans mare vidit

quia navicula alia non erat ibi nisi una et quia

non introisset cum discipulis suis Iesus in na-

vem sed soli discipuli eius abissent

6,23 aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade iu-

xta locum ubi manducaverant panem gratias a-

gente Domino

6,24 cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi

neque discipuli eius ascenderunt naviculas et

venerunt Capharnaum quaerentes Iesum

6,25 et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei

rabbi quando huc venisti

6,26 respondit eis Iesus et dixit amen amen dico

vobis quaeritis me non quia vidistis signa sed

quia manducastis ex panibus et saturati estis

6,27 operamini non cibum qui perit sed qui perma-

net in vitam aeternam quem Filius hominis vo-

bis dabit hunc enim Pater signavit Deus

6,28 dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut opere-

mur opera Dei

6,29 respondit Iesus et dixit eis hoc est opus Dei ut

credatis in eum quem misit ille

6,30 dixerunt ergo ei quod ergo tu facis signum ut

videamus et credamus tibi quid operaris

6,31 patres nostri manna manducaverunt in deserto

sicut scriptum est panem de caelo dedit eis

60 6, 32 Dixit ergo illis Iesus | < Amen amen dico vobis | Non

Moyses dedit vobis panem de caelo | Sed (pat) Pater

meus dat vobis | panem de caelo verum |

6, 33 < Panis enim Dei est | [fol. 127 a] qui descendit de caelo

| et vitam ≈ dans mundo |

6, 34 Dixerunt ergo ad illum Domine | semper da nobis panem

hunc |

6, 35 < Dixit ergo illis Iesus | Ego sum panes vitae | Qui venit

ad me | non esuriet umquam · | et qui credit in me |

6, 36 non sitiet amplius | Sed dixi vobis | quoniam et vidistis

me | et non creditis |

6, 37 Omne quod mihi ≈ dat Pater | ad me venit | et eum qui

venit ad me non abiciam √ |

6, 38 quoniam descendi de caelo | non ut faciam voluntatem

meam | sed voluntatem eius qui me ≈ misit | Patris · |

6, 39 Haec est autem voluntas | √ qui me ≈ misit ut omne |

quod mihi ≈ dedit non perdam nihil | sed ut resuscitem il-

lud | in novissima die |

6, 40 Haec est enim | voluntas Patris mei √√√ · | ut omnis qui

videt Filium | et credit in illum | habeat vitam | aeternam |

et resuscitem √ illum | in novissima die |

6, 41 Murmurabant ergo Iudaei de illo | quoniam dixit | Ego

sum panis | qui descendi ≈ de-caelo |

6, 42 Et dicebant | Nonne hic est Iesus | filius Ioseph ^ cuius

nos scimus | patrem et matrem | Quomodo ergo dicit √√ |

seipsum | de caelo descendisse |

43 < Respondit igitur Iesus | < et dixit illis | Nolite murmurari

inter vos |

6, 44 Nemo potest venire ad me | [fol. 128 a] nisi Pater qui me

≈ misit | adtraxerit illum | Et ego resuscitabo illum |

6, 45 in novissima die | Est scriptum in prophetis | >> Et erunt

omnes docibiles Dei | Omnis qui audit a Patre | et didicerit

venit ad me |

6, 46 Non quod Patrem vidit quisquam | nisi √ qui a-Deo ≈ est

|

6, 47 Hic vidit Deum | Amen amen dico vobis | Qui credit in

me | habet vitam aeternam |

6, 48 Ego sum panes vitae |

6, 49 Patres vestri manducaverunt panem | in deserto | mannam

| et mortui sunt |

6, 50 Hic est ^ panis qui de caelo | descendit | ut si quis ex illo

manducet | non moriatur |

6, 51 Ego sum panis vivus | qui de caelo descendi(t) | Si quis

manducaverit ^ de hoc pane | vivet in aeternum ^ et pa-

nis | quem ego dabo | caro mea est | pro mundi vita |

6, 52 Litigabant ergo | Iudaei ad invicem dicentes | Quomodo

potest hic nobis | carnem √ dare manducare |

6, 53 < Dixit autem illis Iesus | Amen amen dico vobis | nisi

acceperitis | carnem Fili hominis | et sanguem-≈eius ≈≈

biberitis | non habebitis in-vobis ≈ vitam |

6, 54 Qui edet eius carnem | et bibet eius sanguem | habet vi-

tam aeternam · | Et ego resuscitabo illum | √ novissimo

die · | Caro enim mea vere est esca | [fol. 129 a] √√√√√√

6, *56 Qui edet meam carnem | et bibet meum | sanguem | in

me manet et ego in eum | sicut in me Pater et ego in Patre

manducare

6,32 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis non

Moses dedit vobis panem de caelo sed Pater

meus dat vobis panem de caelo verum

6,33 panis enim Dei est qui descendit de caelo et

dat vitam mundo

6,34 dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis

panem hunc

6,35 dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae qui

veniet ad me non esuriet et qui credit in me non

sitiet umquam

6,36 sed dixi vobis quia et vidistis me et non credi-

tis

6,37 omne quod dat mihi Pater ad me veniet et eum

qui venit ad me non eiciam foras

6,38 quia descendi de caelo non ut faciam volunta-

tem meam sed voluntatem eius qui misit me

6,39 haec est autem voluntas eius qui misit me Pa-

tris ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo

sed resuscitem illum novissimo die

6,40 haec est enim voluntas Patris mei qui misit me

ut omnis qui videt Filium et credit in eum ha-

beat vitam aeternam et resuscitabo ego eum in

novissimo die

6,41 murmurabant ergo Iudaei de illo quia dixisset

ego sum panis qui de caelo descendi

6,42 et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph

cuius nos novimus patrem et matrem quomodo

ergo dicit hic quia de caelo descendi

6,43 respondit ergo Iesus et dixit eis nolite murmu-

rare in invicem

6,44 nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit

me traxerit eum et ego resuscitabo eum novis-

simo die

6,45 est scriptum in prophetis et erunt omnes doci-

biles Dei omnis qui audivit a Patre et didicit ve-

nit ad me

6,46 non quia Patrem vidit quisquam nisi is qui est

a Deo hic vidit Patrem

6,47 amen amen dico vobis qui credit in me habet

vitam aeternam

6,48 ego sum panis vitae

6,49 patres vestri manducaverunt in deserto manna

et mortui sunt

6,50 hic est panis de caelo descendens ut si quis ex

ipso manducaverit non moriatur

6,51 ego sum panis vivus qui de caelo descendi

6,52 si quis manducaverit ex hoc pane vivet in ae-

ternum et panis quem ego dabo caro mea est pro

mundi vita

6,53 litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes

quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad

manducandum

6,54 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis nisi

manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis

eius sanguinem non habetis vitam in vobis

6,55 qui manducat meam carnem et bibit meum

sanguinem habet vitam aeternam et ego resusci-

tabo eum in novissimo die

61 | < Amen amen dico vobis | Nisi acceperitis | corpus Fili

hominis | sicut panem vitae | non habetis vitam in (a)eo |

6, 57 Sicut me ≈ misit vivus Pater | et ego vivo propter Patrem

· | et qui me ≈ accipit | et ille vivet propter me · |

6, 58 Hic est panis | qui de caelo descendit · | Non sicut man-

ducaverunt | patres vestri √ et mortui sunt | Qui manducat

hunc panem | vivet in aeternum |

6, 59 Haec dixit in synagoga docens | in Cafarnaum sabbato |

6, 60 Multi ergo ex-discipulis-eius | ≈≈≈ audientes dixerunt · |

Durus est sermo ≈ hic | Et quis potest illum audire · |

6, 61 Ut cognovit ergo Iesus | quod intra se murmurant de illo |

discipuli eius dixit illis | Hoc vos scandalizat · |

6, 62 Quid ≈ si videritis | Filium hominis · | ascendentem | ubi

ante ≈ erat · |

6, 63 Spiritus est qui vivificat | caro nihil prodeest | Verba quae

ego locu(tu)tus sum vobis | Spiritus est | √ vita est |

6, 64 Sed ex-vobis ≈≈sunt-aliqui | qui non credunt | Sciebat e-

nim ab initio Iesus | qui sunt qui non credunt | et quis es-

set qui eum ≈ traderet |

6, 65 Et dicebat Propter hoc dixi vobis | quoniam Nemo potest

venire ad me | nisi illi datum ≈≈ fuerit a Patre √ |

6, 66 Ex hoc ergo multi discentium eius | [fol. 130 a] abierunt

retro · | et amplius cum-illo | ≈≈ non ambulabant · |

6, 67 Dixit autem Iesus ad duodecim | Numquid et vos vultis

ire |

6, 68 < Dixit autem illi Simon Petrus | Domine | ad quem ibi-

mus · | Verba vitae aeternae habes |

6, 69 Et nos credidimus | et cognovimus √ te | qui Tu es √

sanctus Dei · |

6, 70 < Respondit √ Iesus et dixit · | Nonne ego vos duodecim

· | elegi · | Et unus ≈ ex-vobis diabolus est |

6, 71 Dicebat autem Iudan Simonis Scarioth | Hic enim inci-

piebat tradere eum | √√ unus de duodecim |

Gv 7, 1 < Post haec ambulabat Iesus in Galilaea | non enim vo-

lebat in Iudaea ambulare | quoniam quarebant illum | Iu-

daei occidere |

7, 2 Erat autem prope | dies festus Iudaeorum | scenopegia |

7, 3 Dixerunt ergo ad eum fratres sui | Transi hinc et vade in

Iudaeam | ut et discipuli tui · | videant opera √ | quae facis

· |

7, 4 Nemo enim in occulto | aliquid facit | et quaerit illut in pa-

lam esse · | Si haec facis | ostende teipsum mundo |

7, 5 Neque enim fratres eius | crediderunt tunc in illum |

7, 6 < Dicit ergo illis Iesus | Tempus meum nondum venit · |

Tempus autem vestrum | semper est paratum |

7, 7 Non potest mundus odisse vos · | Me autem odit | quo-

niam ego testimonium dico de illo | quia opera eius mala

sunt |

7, 8 Vos ascendite in diem festum √ | Ego non ascendo in hunc

6,56 caro enim mea vere est cibus et sanguis meus

vere est potus

6,57 qui manducat meam carnem et bibit meum

sanguinem in me manet et ego in illo

6,58 sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter

Patrem et qui manducat me et ipse vivet propter

me

6,59 hic est panis qui de caelo descendit non sicut

manducaverunt patres vestri manna et mortui

sunt qui manducat hunc panem vivet in aeter-

num

6,60 haec dixit in synagoga docens in Capharnaum

6,61 multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt

durus est hic sermo quis potest eum audire

6,62 sciens autem Iesus apud semet ipsum quia

murmurarent de hoc discipuli eius dixit eis hoc

vos scandalizat

6,63 si ergo videritis Filium hominis ascendentem

ubi erat prius

6,64 spiritus est qui vivificat caro non prodest quic-

quam verba quae ego locutus sum vobis spiritus

et vita sunt

6,65 sed sunt quidam ex vobis qui non credunt

sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes

et quis traditurus esset eum

6,66 et dicebat propterea dixi vobis quia nemo po-

test venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre

meo

6,67 ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro

et iam non cum illo ambulabant

6,68 dixit ergo Iesus ad duodecim numquid et vos

vultis abire

6,69 respondit ergo ei Simon Petrus Domine ad

quem ibimus verba vitae aeternae habes

6,70 et nos credidimus et cognovimus quia tu es

Christus Filius Dei

6,71 respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim

elegi et ex vobis unus diabolus est

6,72 dicebat autem Iudam Simonis Scariotis hic

enim erat traditurus eum cum esset unus ex

duodecim

7,1 post haec ambulabat Iesus in Galilaeam non

enim volebat in Iudaeam ambulare quia quaere-

bant eum Iudaei interficere

7,2 erat autem in proximo dies festus Iudaeorum

scenopegia

7,3 dixerunt autem ad eum fratres eius transi hinc et

vade in Iudaeam ut et discipuli tui videant opera

tua quae facis

7,4 nemo quippe in occulto quid facit et quaerit ipse

in palam esse si haec facis manifesta te ipsum

mundo

7,5 neque enim fratres eius credebant in eum

7,6 dicit ergo eis Iesus tempus meum nondum ad-

venit tempus autem vestrum semper est paratum

7,7 non potest mundus odisse vos me autem odit

quia ego testimonium perhibeo de illo quia op-

62 diem festum | [fol. 130 a, pag. 277] quoniam tempus ≈

meum nondum | impletum est |

7, 9 Haec cum dixisset | ipse mansit in Galilaeam |

7, 10 Cum autem ascenderunt fratres eius | Tunc et ipse ascen-

dit in diem festum | non palam sed √ absconse |

7, 11 Iudaei ergo querebant eum | in die festo | et dicebant Ubi

est ille | et murmur √ erat ^^ 7, 12 ≈ de-illo in turba | Ali-

qui dicebant quia Bonus est | Alii dicebant Non | sed se-

ducit populum |

7, 13 Nemo tamen palam loquebatur | de illo | propter timorem

Iudaeorum |

7, 14 Iam autem cum dies festus medius esset | ascendit Iesus

in templum et docebat |

7, 15 Mirabantur ≈ ergo Iudaei dicentes | Quomodo hic litteras

novit · | qui non didicit |

7, 16 < Respondit illis Iesus | et dixit | Mea doctrina | non est

mea · | sed eius qui me ≈ misit |

7, 17 Si quis voluerit | voluntatem eius facere | sciet de doctri-

na · | utrum ex Deo est | an ego a me loquor · |

7, 18 Qui ab se loquitur | gloriam suam quaerit · | Qui autem

quaerit | gloriam eius qui eum ≈ misit | hic verus est | et

iniquitas in eo non est |

7, 19 Nonne Moyses dedit vobis Legem | et nemo ex vobis fa-

cit Legem | Quid me quaeritis occidere | √√√√√√√√√√

7, 21 < Respondit Iesus et dixit √ · | Unum opus feci | et vos

miramini |

7, 22 Ideo dedit vobis ≈ Moyses | [fol. 132 a, pag. 279] cir-

cumcisionem · | Non quod ex Moyse sit | sed ex patribus |

et in sabbato circumciditis hominem |

7, 23 Si ergo circumcisionem accipit homo | in sabbato | ut non

solvatur [L]ex Moysi | quomodo mihi iras[ci]mini · | quod

totum hominem | sanum feci in sabbato |

7, 24 Nolite iudicare | secundum personam | sed iustum iudi-

cium iudicate |

7, 25 Dicebant ergo | quidam de Hierosolymitis | Nonne hic est

| quem querunt occidere · |

7, 26 Et ecce palam | loquitur | et nihil illi dicunt | < Num quid

vere principes ≈ cognoverunt | quoniam hic est Christus |

7, 27 Sed hunc novimus unde sit | Christus autem cum venerit

· | nemo scit unde sit |

7, 28 < Clamabat ergo Iesus ≈ docens-in-templo | et dicens | Et

me nostis | et scitis ≈ unde-sim | Et a me non veni | sed est

verus qui me ≈ misit |

7, 29 quem vos ignoratis | ego autem scio eum | quoniam ab eo

sum | et ille me misit |

7, 30 Quaerebant ergo eum adpraehendere | et nemo inmisit in

eum | manum | quoniam nondum venerat |

7, 31 Hora illius | multi ≈autem crediderunt | ≈≈≈ de-turba in

eum et dicebant | Christus cum venerit | Num quid plura

signa faciet | quorum hic facit |

era eius mala sunt

7,8 vos ascendite ad diem festum hunc ego non a-

scendo ad diem festum istum quia meum tem-

pus nondum impletum est

7,9 haec cum dixisset ipse mansit in Galilaea

7,10 ut autem ascenderunt fratres eius tunc et ipse

ascendit ad diem festum non manifeste sed qua-

si in occulto

7,11 Iudaei ergo quaerebant eum in die festo et

dicebant ubi est ille

7,12 et murmur multus de eo erat in turba; quidam

enim dicebant quia bonus est alii autem dicebant

non sed seducit turbas

7,13 nemo tamen palam loquebatur de illo propter

metum Iudaeorum

7,14 iam autem die festo mediante ascendit Iesus in

templum et docebat

7,15 et mirabantur Iudaei dicentes quomodo hic lit-

teras scit cum non didicerit

7,16 respondit eis Iesus et dixit mea doctrina non

est mea sed eius qui misit me

7,17 si quis voluerit voluntatem eius facere cognos-

cet

de doctrina utrum ex Deo sit an ego a me ipso lo-

quar

7,18 qui a semet ipso loquitur gloriam propriam

quaerit qui autem quaerit gloriam eius qui misit

illum hic verax est et iniustitia in illo non est

7,19 nonne Moses dedit vobis legem et nemo ex

vobis facit legem

7,20 quid me quaeritis interficere respondit turba et

dixit daemonium habes quis te quaerit interfi-

cere

7,21 respondit Iesus et dixit eis unum opus feci et

omnes miramini

7,22 propterea Moses dedit vobis circumcisionem

non quia ex Mose est sed ex patribus et in sab-

bato circumciditis hominem

7,23 si circumcisionem accipit homo in sabbato ut

non solvatur lex Mosi mihi indignamini quia to-

tum hominem sanum feci in sabbato

7,24 nolite iudicare secundum faciem sed iustum

iudicium iudicate

7,25 dicebant ergo quidam ex Hierosolymis nonne

hic est quem quaerunt interficere

7,26 et ecce palam loquitur et nihil ei dicunt num-

quid vere cognoverunt principes quia hic est

Christus

7,27 sed hunc scimus unde sit Christus autem cum

venerit nemo scit unde sit

7,28 clamabat ergo docens in templo Iesus et dicens

et me scitis et unde sim scitis et a me ipso non

veni sed est verus qui misit me quem vos non

scitis

7,29 ego scio eum quia ab ipso sum et ipse me misit

7,30 quaerebant ergo eum adprehendere et nemo

misit in illum manus quia nondum venerat hora

eius

7,31 de turba autem multi crediderunt in eum et di-

63 7, 32 Audierunt autem Pharisaei | turbas [mur]murantes de eo |

et miserunt ministros | [fol. 133 a, pag. 281] principes

sacerdotum et Pharisaei √ | ut adpraehenderent eum |

7, 33 < Dixit ergo Iesus | Adhuc modicum tempus | vobiscum

sum | et vado ad eum qui me ≈ misit |

7, 34 Quaeretis me | et non invenietis · | et ubi ego ≈ vado | vos

non potestis venire |

7, 35 < Dixerunt ergo Iudaei inter se | Ubi incipiet hic ire · |

quoniam non inveniemus eum | Numquid in dispersionem

grecorum | incipiet ire | et docere grecos |

7, 36 Quis est iste sermo quem dixit | Quaeritis me et non in-

venietis | et ubi ego sum | vos non potestis venire |

7, 37 < In novissimo autem die magno | diei festi stabat Iesus |

et clamabat dicens | Si quis sitit venia(n)t √√ |

7, 38 et bibat qui credit in me | sicut dixit Scriptura · | Flumina

de [ve]ntre eius | fluent acquae vivae |

7, 39 Hoc autem dixit | (dixit) de Spiritu | quem accepturi erant

· | credentes in eum | Nondum enim erat Spiritus sanctus

in eos | quoniam Iesus nondum fuerat honoratus · |

7, 40 < De √ turba ≈ autem audientes | eius verborum horum |

dicebant | quoniam Hic est vere propheta |

7, 41 Ali dicebant quoniam Hic est Christus | Ali √ dicebant

Numquid de Galilaea | Christus venit |

7, 42 < Nonne Scriptura dicit | quoniam De semine David · | et

a Bethleem castello | Christus-≈venit ≈≈ ubi-erat-David |

7, 43 Dissensio itaque facta est in turba | [fol. 134 a, pag. 283]

7, 44 propter eum Quidam autem ex illis volebant | adpraehen-

dere eum | sed nemo | misit in illum manu(m)s |

7, 45 Venerunt ergo | ministri · | ad principes sacerdotum | et

Farisaeos | et dixerunt eis illi | Quare non adduxistis illum

|

7, 46 < Responderunt autem ministri · | Numquid sic | homo ≈

locutus-est | quomodo hic loqui(tui)tur |

7, 47 < Responderunt √ illi Pharisaei | Numquid et vos seducti

estis |

7, 48 Numquid aliquis de principibus | credit in eum | aut de

Pharisaeis |

7, 49 Sed turba haec | quae nescit Legem | maledicti sunt |

7, 50 < Dicit Nicodemus ad illos | unus ex illis | qui venit ad

illum nocte ante hoc √√√√√ |

7, 51 Numquid Lex nostra iudicat hominem | si non audiat

ante ab ipso | et cognoscatur quid fecit |

7, 52 < Responderunt et dixerunt ei · | Numquid et tu (de) | de

Galilaea es | Scrutina et vide Scripturas | quoniam prophe-

ta de Galilaea | non surgit |

7, 53 Et abierunt | unus quisque in domum suam · |

Gv 8, 1 < Iesus autem abiit | in montem Olivarum · |

8, 2 Mane ≈ autem | iterum venit in templum | et omnis

cebant Christus cum venerit numquid plura sig-

na faciet quam quae hic facit

7,32 audierunt Pharisaei turbam murmurantem de

illo haec et miserunt principes et Pharisaei mi-

nistros ut adprehenderent eum

7,33 dixit ergo Iesus adhuc modicum tempus vobis-

cum sum et vado ad eum qui misit me

7,34 quaeretis me et non invenietis et ubi sum ego

vos non potestis venire

7,35 dixerunt ergo Iudaei ad se ipsos quo hic iturus

est quia non inveniemus eum numquid in dis-

persionem gentium iturus est et docturus gentes

7,36 quis est hic sermo quem dixit quaeretis me et

non invenietis et ubi sum ego non potestis ve-

nire

7,37 in novissimo autem die magno festivitatis sta-

bat Iesus et clamabat dicens si quis sitit veniat

ad me etbibat

7,38 qui credit in me sicut dixit scriptura flumina de

ventre eius fluent aquae vivae

7,39 hoc autem dixit de Spiritu quem accepturi

erant credentes in eum non enim erat Spiritus

quia Iesus nondum fuerat glorificatus

7,40 ex illa ergo turba cum audissent hos sermones

eius dicebant hic est vere propheta

7,41 alii dicebant hic est Christus quidam autem di-

cebant numquid a Galilaea Christus venit

7,42 nonne scriptura dicit quia ex semine David et

Bethleem castello ubi erat David venit Christus

7,43 dissensio itaque facta est in turba propter eum

7,44 quidam autem ex ipsis volebant adprehendere

eum sed nemo misit super illum manus

7,45 venerunt ergo ministri ad pontifices et Phari-

saeos et dixerunt eis illi quare non adduxistis

eum

7,46 responderunt ministri numquam sic locutus est

homo sicut hic homo

7,47 responderunt ergo eis Pharisaei numquid et

vos seducti estis

7,48 numquid aliquis ex principibus credidit in eum

aut ex Pharisaeis

7,49 sed turba haec quae non novit legem maledicti

sunt

7,50 dicit Nicodemus ad eos ille qui venit ad eum

nocte qui unus erat ex ipsis

7,51 numquid lex nostra iudicat hominem nisi au-

dierit ab ipso prius et cognoverit quid faciat

7,52 responderunt et dixerunt ei numquid et tu Gali-

laeus es scrutare et vide quia propheta a Gali-

laea non surgit

7,53 et reversi sunt unusquisque in domum suam

8,1 Iesus autem perrexit in montem Oliveti

8,2 et diluculo iterum venit in templum et omnis

64 populus veniebat ad eum | √√√√

8, 3 Adducunt autem scribae et Pharisaei | in-peccato (muliere)

| ≈≈ mulierem conpraehensam |

8, 4 et statuentes eam in medio | dicunt illi temptantes eum |

sacerdotes | ut haberent | accusare eum | Magister haec

mulier | √ conpraehensa est palam in adulterio | [fol. 135

a, pag. 285]

8, 5 Moyses ≈≈autem≈in-Lege | praecepit √ tales | lapidare · |

Tu autem nunc quid dicis |

8, 6 √√√√√√√√√ < Iesus autem inclinatus √√ · | digito suo

scribebat | in terram |

8, 7 Cum autem immanerent interrogantes | erexit se et dixit

illis | Quis est sine peccato | vestrum | priori super eam

mittat ≈ lapidem |

8, 8 Et iterum inclinatus | digito suo | scribebat in terram · |

8, 9 √ Unusquisque ≈ autem | Iudaeorum exiebant | incipientes

a presbyteris | uti omnes exire | et remansit solus · | Et

mulier in medio cum esset |

8, 10 < Erigens autem se Iesus dixit mulieri | √ Ubi sunt |

Nemo te condemnavit |

8, 11 Ad illa dixit illi | Nemo Domine | Ad ille ≈≈ dixit | Nec

ego te condemno | Vade et ex hoc iam noli peccare |

8, 12 < Iterum ergo loquebatur ad illos Iesus | dicens | Ego sum

lux mundi · | Qui me ≈ sequitur | non ambulabit in

tenebris | sed habebit lucem vitae

8, 13 < Dixerunt autem illi Pharisaei | Tu de te √ testimonium

dicis | Testimonium tuum non est verum | < Respondit Ie-

sus et dixit illis |

8, 14 Etsi ego testificor de me √ | verum est testimonium

meum | quoniam scio unde veni et ubi vado | Vos autem

nescitis unde venio | et ubi vado · |

8, 15 Vos secundum carnem iudicatis | Ego autem neminem ≈

[√] iudico · |

8, 16 Et si iudico tamen ego | iudicium meum verum est · |

quoniam solus ego | non sum · | sed ego et qui me misit √

|

8, 17 Sed et in Lege vestra | [fol. 136 a, pag. 287] scriptum est

quoniam duum hominum | testimonium verum est |

8, 18 Ego sum qui testimonium do de me | et testimonium dat

de me | qui me ≈ misit Pater |

8, 19 Dicebant ergo illi | Ubi est Pater tuus | < Respondit Iesus

| et dixit illis | Neque me nostis | neque Patrem meum | Si

me nossetis et Patrem meum nossetis |

8, 20 < Haec verba locutus est in gazophylacio | docens in

templo · | Et nemo adpraehendit illum | quoniam necdum

venerat hora eius |

8, 21 < Dixit ergo iterum illis √ · | Ego vado et quaeretis me |

et in peccato vestro moriemini | Ubi ego vado vos non po-

testis venire |

8, 22 < Dicebant ergo Iudaei · | Numquid occisurus est se |

quoniam dicit Ubi ego vado · | vos non potestis venire |

8, 23 < Et dicebat illis | Vos de inferioribus estis | Ego de supe-

rioribus sum | Vos de hoc ≈ mundo estis | Ego non sum de

hoc mundo |

8, 24 Dixi ergo vobis quoniam moriemini | in peccatis vestris |

si enim non credideritis mihi · | quoniam Ego sum | mo-

riemini | in peccatis vestris |

8, 25 < Dicebant ergo illi | Tu quis es | < Dicit illis Iesus | Ini-

tium | quoniam et loquor vobis · |

populus venit ad eum et sedens docebat eos

8,3 adducunt autem scribae et Pharisaei mulierem

in adulterio deprehensam et statuerunt eam in

medio

8,4 et dixerunt ei magister haec mulier modo depre-

hensa est in adulterio

8,5 in lege autem Moses mandavit nobis huiusmodi

lapidare tu ergo quid dicis

8,6 haec autem dicebant temptantes eum ut possent

accusare eum Iesus autem inclinans se deorsum

digito scribebat in terra

8,7 cum autem perseverarent interrogantes eum

erexit se et dixit eis qui sine peccato est vestrum

primus in illam lapidem mittat

8,8 et iterum se inclinans scribebat in terra

8,9 audientes autem unus post unum exiebant inci-

pientes a senioribus et remansit solus et mulier

in medio stans

8,10 erigens autem se Iesus dixit ei mulier ubi sunt

nemo te condemnavit

8,11 quae dixit nemo Domine dixit autem Iesus nec

ego te condemnabo vade et amplius iam noli

peccare

8,12 iterum ergo locutus est eis Iesus dicens ego

sum lux mundi qui sequitur me non ambulabit

in tenebris sed habebit lucem vitae

8,13 dixerunt ergo ei Pharisaei tu de te ipso testi-

monium perhibes testimonium tuum non est ve-

rum

8,14 respondit Iesus et dixit eis et si ego testimo-

nium perhibeo de me ipso verum est testimo-

nium meum quia scio unde veni et quo vado vos

autem nescitis unde venio aut quo vado

8,15 vos secundum carnem iudicatis ego non iudico

quemquam

8,16 et si iudico ego iudicium meum verum est quia

solus non sum sed ego et qui me misit Pater

8,17 et in lege vestra scriptum est quia duorum ho-

minum testimonium verum est

8,18 ego sum qui testimonium perhibeo de me ipso

et testimonium perhibet de me qui misit me Pa-

ter

8,19 dicebant ergo ei ubi est Pater tuus respondit

Iesus neque me scitis neque Patrem meum si me

sciretis forsitan et Patrem meum sciretis

8,20 haec verba locutus est in gazofilacio docens in

templo et nemo adprehendit eum quia necdum

venerat hora eius

8,21 dixit ergo iterum eis Iesus ego vado et quaere-

tis me et in peccato vestro moriemini quo ego

vado vos non potestis venire

8,22 dicebant ergo Iudaei numquid interficiet semet

ipsum quia dicit quo ego vado vos non potestis

venire

8,23 et dicebat eis vos de deorsum estis ego de su-

pernis sum vos de mundo hoc estis ego non sum

de hoc mundo

8,24 dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis ve-

stris si enim non credideritis quia ego sum mo-

65 8, 26 Multa habeo de vobis | loqui · | et iudicare | sed qui me ≈

misit | verax est | et ego quae audivi ab illo | haec loquor

in hoc mundo |

8, 27 √ Non cognoverunt | quod Patrem suum | √ dicit Deum . |

8, 28 Dixit ergo illis iterum Iesus | Cum exaltaveritis | [fol. 137

a, pag. 289] Filium hominis | tunc scietis | quia Ego sum

· | et a me facio nihil | sed sicut docuit me Pater | haec lo-

quor |

8, 29 Et qui me misit | mecum est | et non reliquid solum |

quoniam ego quae illi ≈ placent | facio omnia · |

8, 30 Haec eo loquente | multi crediderunt in eum |

8, 31 < Dicebat ergo Iesus | ad eos qui crediderunt ei | Iudaeis |

Si vos permanseritis | in meo ≈ verbo | vere discipuli mei

eritis |

8, 32 Et cognoscetis veritatem | et veritas liberabit vos |

8, 33 < Responderunt ad eum et dixerunt | Semen Abraam su-

mus | et numquam servivimus ≈ nemini umquam | Quo-

modo tu dicis quod Liberi eritis |

8, 34 < Respondit illis Iesus | Amen amen dico vobis | quo-

niam omnis qui facit peccatum | servus est √ |

8, 35 Servus autem non manet in domum | in aeternum | Filius

autem manet | in aeternum |

8, 36 Si ergo Filius | vos liberabit · | vere liberi | eritis |

8, 37 Scio quia semena Abraham estis | sed quaeritis me occi-

dere | quoniam verbum meum | non capit in vobis |

8, 38 Ego quae vidi aput Patrem meum | haec loquor | Et vos

ergo quae vidistis | aput patrem vestrum | haec facite |

8, 39 < Responderunt et dixerunt illi | Pater noster | Abraham

est | Dixit ergo Iesus | Si fili Abraham estis · | opera A-

braham | faceretis |

8, 40 Nunc autem quaeritis me occidere | [fol 138 a, pag. 291]

hominem | qui veritatem locutus-sum ≈ vobis | quam au-

divi a Deo | hoc Abraham non fecit |

8, 41 Vos autem facitis | opera patris vestri | < Dixerunt ergo

illi | Nos de fornicatione | non sumus nati | unum patrem

habemus Deum |

8, 42 < Dixit ergo illis Iesus | Si Deus Pater vester erat | dilige-

batis utique me | Ego enim de Deo exivi | et veni · | Nec

enim a me √ veni | sed ille me misit |

8, 43 Quare loquellam meam | non agnoscitis | quia non pote-

stis | audire verbum meum |

8, 44 Vos de patre diabolo estis | et concupiscentias patris ve-

stri | vultis facere | Ille homicida fuit | ab initio | et in veri-

tate non stat | quoniam veritas ≈ non-est in eo | cum loqui-

tur mendacium | de suo loquitur | quoniam mendax est et

pater eius |

8, 45 Ego √ quia veritatem loquor · | non creditis mihi vos |

√√√√√√√√√√√√√√√

8, *47 Qui est ex Deo | ver[b]a Dei audit | propter hoc vos non

auditis | √√√√√

8, 48 < Responderunt √ Iudaei et dixerunt ei | Nonne nos ≈

bene-dicimus | quod Samaritanus es tu | et daemonium

habes |

8, 49 < Respondit Iesus | Ego daemonium non habeo | sed ho-

norifico Patrem meum | et vos sper[n]atis me |

riemini in peccato vestro

8,25 dicebant ergo ei tu quis es dixit eis Iesus prin-

cipium quia et loquor vobis

8,26 multa habeo de vobis loqui et iudicare sed qui

misit me verax est et ego quae audivi ab eo haec

l quor in mundo

8,27 et non cognoverunt quia Patrem eis dicebat

8,28 dixit ergo eis Iesus cum exaltaveritis Filium

hominis tunc cognoscetis quia ego sum et a me

ipso facio nihil sed sicut docuit me Pater haec

loquor

8,29 et qui me misit mecum est non reliquit me so-

lum quia ego quae placita sunt ei facio semper

8,30 haec illo loquente multi crediderunt in eum

8,31 dicebat ergo Iesus ad eos qui crediderunt ei Iu-

daeos si vos manseritis in sermone meo vere di-

scipuli mei eritis

8,32 et cognoscetis veritatem et veritas liberabit vos

8,33 responderunt ei semen Abrahae sumus et ne-

mini servivimus umquam quomodo tu dicis li-

beri eritis

8,34 respondit eis Iesus amen amen dico vobis quia

omnis qui facit peccatum servus est peccati

8,35 servus autem non manet in domo in aeternum

filius manet in aeternum

8,36 si ergo Filius vos liberaverit vere liberi eritis

8,37 scio quia filii Abrahae estis sed quaeritis me

interficere quia sermo meus non capit in vobis

8,38 ego quod vidi apud Patrem loquor et vos quae

vidistis apud patrem vestrum facitis

8,39 responderunt et dixerunt ei pater noster Abra-

ham est dicit eis Iesus si filii Abrahae estis ope-

ra Abrahae facite

8,40 nunc autem quaeritis me interficere hominem

qui veritatem vobis locutus sum quam audivi a

Deo hoc Abraham non fecit

8,41 vos facitis opera patris vestri dixerunt itaque ei

nos ex fornicatione non sumus nati unum pa-

trem habemus Deum

8,42 dixit ergo eis Iesus si Deus pater vester esset

diligeretis utique me ego enim ex Deo processi

et veni neque enim a me ipso veni sed ille me

misit

8,43 quare loquellam meam non cognoscitis quia

non potestis audire sermonem meum

8,44 vos ex patre diabolo estis et desideria patris

vestri vultis facere ille homicida erat ab initio et

in veritate non stetit quia non est veritas in eo

cum loquitur mendacium ex propriis loquitur

quia mendax est et pater eius

8,45 ego autem quia veritatem dico non creditis mi-

hi

8,46 quis ex vobis arguit me de peccato si veritatem

dico quare vos non creditis mihi

8,47 qui est ex Deo verba Dei audit propterea vos

non auditis quia ex Deo non estis

8,48 responderunt igitur Iudaei et dixerunt ei nonne

bene dicimus nos quia Samaritanus es tu et

daemonium habes

66 8, 50 Ego autem non quaero gloriam meam | Est qui quaerit et

iudicat |

8, 51 Amen amen dico vobis | Quicumque verbum meum cus-

todierit | [fol. 139 a, pag. 293] mortem non videbit in ae-

ternum |

8, 52 < Dixerunt ergo illi Iudaei | Nunc cognovimus quia dae-

monium habes | Abraham mortuus est | et prophetae | Et

tu dicis | Si quis meum ≈ verbum | servaverit | non gusta-

bit mortem √√ |

8, 53 Numquid tu maior es √√ Abraham · | quoniam mortuus

est | et prophetae mortui sunt | Quem te √ facis |

8, 54 < Respondit Iesus | Si ego honorificavero | me ipsum |

gloriam mea nil est | Est Pater meus qui honorificat me |

quem vos dicitis | quia Deus vester est |

8, 55 Et non cognovistis eum · | Ego autem scio eum | Et si

dixero quia nescio eum | similis ≈ ero vobis mendax · |

Sed scio eum | et verbum eius servo |

8, 56 < Abraham pater vester exultavit | ut videret diem meum

| et vidit | et gavisus est : |

8, 57 Dixerunt ergo Iudaei ad eum | Quinquaginta annos non-

dum habes | et Abraham vidisti |

8, 58 < Dixit ergo illis Iesus | Amen amen dico vobis | ante

Abraham √ ego sum · |

8, 59 Tunc ≈ tulerunt lapides | ut mitterent super eum | Iesus

autem abscondit se | et exivit de templo |

Gv 9, 1 < Et transiens vidit hominem | caecum ex nativitate

sedentem |

9, 2 Et interrogaverunt illum discipuli √ · | Rabbi quis pecca-

vit | Hic aut parentes eius | ut caecus nasceretur |

9, 3 < Respondit Iesus | Neque hic peccavit | neque parentes

eius sed ut · |

9, 4 manifestaretur | opera Dei in eo | Oportet ≈ nos operari |

[fol. 140 a, pag. 295] opera eius qui me ≈ misit · | cum

dies est | Venit nox · | cum nemo potest operari |

9, 5 Cum sum in saeculo | lumen ≈ sum | mundi |

9, 6 Haec cum dixisset | inspuit in terram | et fecit lutum de

sputamento | et linuit et lutum | super oculos eius |

9, 7 Et dixit √ | Vade ablue in natatoriam | Siloam | quod in-

terpr(a)etatur | Missus | Abiit ergo | et abluit | et venit vi-

dens |

9, 8 Vicini ≈ ergo | et qui videbant eum prius | quoniam men-

dicus erat | dicebant | Nonne hic est qui sedebat |

9, 9 et mendicabat | Alii dicebant | quoniam Hic est | Alii au-

tem | quoniam √ Similis ipsi ≈ est | Ille dicebat quoniam

Ego sum |

9, 10 < Dixerunt ergo illi Quomodo ergo | aperti sunt tibi ≈ o-

culi |

9, 11 < Respondit | Ille momo qui dicitur Iesus | lutum fecit |

et linuit mihi ≈ oculos · | et dixit mihi | Vade in √ Siloam

et ablue | Abii ≈ ergo et ablui | et veni videns |

9, 12 Dixerunt ergo illi | Ubi est ille | Dixit eis Nescio |

9, 13 Et adducunt (a)eum ad Pharisaeos | qui ante erat ≈ caecus

8,49 respondit Iesus ego daemonium non habeo sed

honorifico Patrem meum et vos inhonoratis me

8,50 ego autem non quaero gloriam meam est qui

quaerit et iudicat

8,51 amen amen dico vobis si quis sermonem

meum servaverit mortem non videbit in aeter-

num

8,52 dixerunt ergo Iudaei nunc cognovimus quia

daemonium habes Abraham mortuus est et pro-

phetae et tu dicis si quis sermonem meum ser-

vaverit non gustabit mortem in aeternum

8,53 numquid tu maior es patre nostro Abraham qui

mortuus est et prophetae mortui sunt quem te

ipsum facis

8,54 respondit Iesus si ego glorifico me ipsum glo-

ria mea nihil est est Pater meus qui glorificat me

quem vos dicitis quia Deus noster est

8,55 et non cognovistis eum ego autem novi eum et

si dixero quia non scio eum ero similis vobis

mendax sed scio eum et sermonem eius servo

8,56 Abraham pater vester exultavit ut videret diem

meum et vidit et gavisus est

8,57 dixerunt ergo Iudaei ad eum quinquaginta an-

nos nondum habes et Abraham vidisti

8,58 dixit eis Iesus amen amen dico vobis antequam

Abraham fieret ego sum

8,59 tulerunt ergo lapides ut iacerent in eum Iesus

autem abscondit se et exivit de templo

9,1 et praeteriens vidit hominem caecum a nativi-

tate

9,2 et interrogaverunt eum discipuli sui rabbi quis

peccavit hic aut parentes eius ut caecus nascere-

tur

9,3 respondit Iesus neque hic peccavit neque paren-

tes eius sed ut manifestetur opera Dei in illo

9,4 me oportet operari opera eius qui misit me do-

nec dies est venit nox quando nemo potest ope-

rari

9,5 quamdiu in mundo sum lux sum mundi

9,6 haec cum dixisset expuit in terram et fecit lutum

ex sputo et linuit lutum super oculos eius

9,7 et dixit ei vade lava in natatoria Siloae quod in-

terpretatur Missus abiit ergo et lavit et venit vi-

dens

9,8 itaque vicini et qui videbant eum prius quia

mendicus erat dicebant nonne hic est qui sede-

bat et mendicabat alii dicebant quia hic est

9,9 alii autem nequaquam sed similis est eius ille

dicebat quia ego sum

9,10 dicebant ergo ei quomodo aperti sunt oculi tibi

9,11 respondit ille homo qui dicitur Iesus lutum fe-

cit et unxit oculos meos et dixit mihi vade ad

natatoriam Siloae et lava et abii et lavi et vidi

9,12 dixerunt ei ubi est ille ait nescio

9,13 adducunt eum ad Pharisaeos qui caecus fuerat

9,14 erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus

67 |

9, 14 Erat autem sabbatum | quando lutum fecit Iesus | et ape-

ruit ei ≈ oculos |

9, 15 Iterum ergo interrogaverunt eum | et Pharisaei | quomodo

vidit | Ad ≈ ille dixit illis | Lutum inposuit √ | [fol. 141 a,

pag. 297] super oculos meos | et ablui |

9, 16 et video | Dicebant ergo de Pharisaeis | quidam | Non est

hic a-Deo ≈ homo | quoniam sabbatum non servat | < Alii

autem dicebant | Quomodo potest homo peccator | talia

signa facere | Et schisma erat inter eos |

9, 17 Dicebat ergo caeco | √ Tu quid dicis de eo | quoniam |

aperuit tibi ≈ oculos | At ≈ ille dixit | quoniam propheta

est

9, 18 Non crediderunt √ | Iudaei de illo √√√√√ | usque quo

clamaverunt | parentes eius | qui viderat visum |

9, 19 Et interrogaverunt eos | dicentes | √√√√√√√√√√√√ Videt

≈ modo |

9, 20 Responderunt illis | parentes eius et dixerunt | Scimus |

quoniam Hic est filius noster | et quoniam Caecus natus

est |

9, 21 Quomodo autem nunc videt | nescimus | aut quis ei ape-

ruit oculos | nos ignoramus | Ipsum interrogate | Aetatem

habet | ipse de semet ipso loquetur |

9, 22 Haec dixerunt parentes eius quoniam | timebant Iudaeos

^^ Iam enim | cogitaverunt Iudaei ut si quis | √ confessus

fuisset Christum eum esse | de synagoga eiciatur |

9, 23 Propter hoc | parentes eius dixerunt Aetatem habet | ip-

sum interrogate | 24 Clamaverunt ergo eum iterum | qui

erat caecus | et dixerunt illi | Da gloriam Deo ^^ Nos sci-

mus quoniam | homo ≈ hic peccator est | [fol. 142 a, pag.

299]

9, 25 < Respondit ergo ille | Si peccator est | nescio | Unum

scio quoniam caecus eram | et modo video |

9, 26 Dixerunt ergo illi | Quid fecit tibi | et quomodo aperuit

tibi oculos |

9, 27 Ad ille dixit ^^ Dixi vobis iam | et non audistis | Quid

vultis iterum audire | Numquid et vos vultis discipuli | ip-

sius fieri |28 Ad illi maledixerunt illum | et dixerunt | Tu

discipulus illius es | Nos Moysi sumus ≈ discipuli |

9, 29 Nos scimus | quoniam Moysi locutus est Deus | et quo-

niam Deus peccatorum non audit | Hunc autem nescimus

unde sit |

9, 30 < Respondit ergo √ homo et dixit | In hoc ergo mirabile

est | quoniam vos nescitis unde sit | et aperuit mihi oculos

|

9, 31 Scimus √ quoniam Deus | ≈ peccatorum non audit | sed √

quis Deum timet | et voluntatem eius facit | hunc audit |

9, 32 A saeculo non est auditum | quoniam aperuit quis oculos

| caeci nati |

9, 33 Si non hic a Deo ≈≈≈≈esset | non poterat nihil ≈ facere |

9, 34 < Responderunt illi et dixerunt √ | In peccatis | tu natus es

totus | et tu doces nos | Et eiecierunt eum foras |

9, 35 Et audivit Iesus | quoniam eiecerunt eum √ | et invenit

eum | et dixit √ | Tu credis in Filium hominis |

9, 36 Respondit ille et dixit | Et quis est Domine ut credam in

eum |

et aperuit oculos eius

9,15 iterum ergo interrogabant eum Pharisaei quo-

modo vidisset ille autem dixit eis lutum posuit

mihi super oculos et lavi et video

9,16 dicebant ergo ex Pharisaeis quidam non est hic

homo a Deo quia sabbatum non custodit alii di-

cebant quomodo potest homo peccator haec si-

gna facere et scisma erat in eis

9,17 dicunt ergo caeco iterum tu quid dicis de eo

qui aperuit oculos tuos ille autem dixit quia pro-

pheta est

9,18 non crediderunt ergo Iudaei de illo quia caecus

fuisset et vidisset donec vocaverunt parentes

eius qui viderat

9,19 et interrogaverunt eos dicentes hic est filius

vester quem vos dicitis quia caecus natus est

quomodo ergo nunc videt

9,20 responderunt eis parentes eius et dixerunt sci-

mus quia hic est filius noster et quia caecus na-

tus est

9,21 quomodo autem nunc videat nescimus aut quis

eius aperuit oculos nos nescimus ipsum interro-

gate aetatem habet ipse de se loquatur

9,22 haec dixerunt parentes eius quia timebant Iu-

daeos iam enim conspiraverant Iudaei ut si quis

eum confiteretur Christum extra synagogam fie-

ret

9,23 propterea parentes eius dixerunt quia aetatem

habet ipsum interrogate

9,24 vocaverunt ergo rursum hominem qui fuerat

caecus et dixerunt ei da gloriam Deo nos scimus

quia hic homo peccator est

9,25 dixit ergo ille si peccator est nescio unum scio

quia caecus cum essem modo video

9,26 dixerunt ergo illi quid fecit tibi quomodo ape-

ruit tibi oculos

9,27 respondit eis dixi vobis iam et audistis quid

iterum vultis audire numquid et vos vultis disci-

puli eius fieri

9,28 maledixerunt ei et dixerunt tu discipulus illius

es nos autem Mosi discipuli sumus

9,29 nos scimus quia Mosi locutus est Deus hunc

autem nescimus unde sit

9,30 respondit ille homo et dixit eis in hoc enim mi-

rabile est quia vos nescitis unde sit et aperuit

meos oculos

9,31 scimus autem quia peccatores Deus non audit

sed si quis Dei cultor est et voluntatem eius facit

hunc exaudit

9,32 a saeculo non est auditum quia aperuit quis

oculos caeci nati

9,33 nisi esset hic a Deo non poterat facere quic-

quam

9,34 responderunt et dixerunt ei in peccatis natus es

totus et tu doces nos et eiecerunt eum foras

9,35 audivit Iesus quia eiecerunt eum foras et cum

invenisset eum dixit ei tu credis in Filium Dei

9,36 respondit ille et dixit quis est Domine ut cre-

dam in eum

68 9, 37 < √ Respondit illi Iesus | Et vidisti eum | et qui tecum ≈

loquitur ipse est |

9, 38 Ad ille dixit | Credo Domine et √ adoravit eum | [fol. 142

a, pag. 301]

9, 39 < Et dixit √ Iesus | Ego ≈ in-iudicium veni | in mundo ≈

hunc | ut qui non vident | videant | et qui vident caeci fiant

|

9, 40 Audierunt ≈ autem de Farisaeis | qui cum eo [e]rant | et

dixerunt ei |

9, 41 Numquid et nos caeci sumus | Dixit ergo Iesus ≈ eis | Si

caeci essetis | non haberetis peccatum | Nunc autem dicitis

quia Videmus | peccata vestra manent |

Gv 10, 1 < Amen amen dico vobis | Qui non intra(n)t | per os-

teum in ovile ovium | sed alia-parte ≈ ascendens | ille fur

est et latro |

10, 2 Qui autem intrat | per osteum | ipse est ≈ pastor ovium |

10, 3 Huic ostiarius aperit | et ovis vocis eius audiunt | et oves

≈ suas vocat ad nomen | et eicit eas |

10, 4 Et cum sua omnia eiecerit | ante eas vadet | et oves eum

secuntur | quoniam sciunt illius ≈vocem |

10, 5 Alienum autem | non sequentur | sed fugient ab eo | quo-

niam √ sciunt alienorum | ≈ vocem |

10, 6 Hoc proverbium | dixit illis Iesus | Illi autem ignorave-

runt | quae erant quae dicebat eis |

10, 7 Dixit ergo iterum | ≈ illis Iesus | Amen amen dico vobis |

quoniam Ego sum osteum ovium |

10, 8 √ Quodquod venerunt ante me | fures sunt et latrones |

sed non audierunt eorum oves · |

10, 9 Ego sum osteum | per me si quis introierit | salvus erit | et

introibit et exiet | et pascua inveniet | [fol. 143 a, pag.

303]

10, 10 Fur non venit nisi | ut involet | et occidat | et perdat · |

10, 11 Ego autem veni | ut vitam habeant √√√ | Ego sum pastor

bonus | Pastor ≈ bonus animam suam | dat pro ovibus |

10, 12 Mercenarius autem | et qui non est pastor | cuius non

sunt oves propriae | videt lupum venientem | et dismittit

oves et fugit | et lupus rapit | et dispargit √ |

10, 13 √√√ Quoniam ≈ mercenarius est | et cura ei ≈ non-est ^^

de ovibus |

10, 14 Ego sum bonus ≈ pastor | et cognosco mea · | et co-

gnoscunt me meae |

10, 15 Sicut cognoscit me Pater | et ego cognosco Patrem |

10, 16 et animam √ do pro ovibus | Et alias autem oves habeo |

quae sunt de atrio ≈ hoc | Et ipsas oportet me adducere | et

vocis meae audient | et fient | unus grex unus pastor |

10, 17 Propter hoc me Pater diligit | quoniam ego pono ani-

mam meam | ut iterum accipiam eam |

10, 18 Nemo tollit eam a me | √√√√√√√ Potestatem habeo |

ponere eam | et potestatem habeo iterum | tollere eam |

Hoc mandatum | accepi a Patre |

10, 19 Dissensio ergo facta est inter Iudaeos | propter verba

haec |

10, 20 Dicebant ergo multi ex illis | quia Daemonium habet et

insanit | Quid illius auditis |

9,37 et dixit ei Iesus et vidisti eum et qui loquitur

tecum ipse est

9,38 at ille ait credo Domine et procidens adoravit

eum

9,39 dixit ei Iesus in iudicium ego in hunc mundum

veni ut qui non vident videant et qui vident cae-

ci fiant

9,40 et audierunt ex Pharisaeis qui cum ipso erant et

dixerunt ei numquid et nos caeci sumus

9,41 dixit eis Iesus si caeci essetis non haberetis

peccatum nunc vero dicitis quia videmus pecca-

tum vestrum manet

10,1 amen amen dico vobis qui non intrat per os-

tium in ovile ovium sed ascendit aliunde ille fur

est et latro

10,2 qui autem intrat per ostium pastor est ovium

10,3 huic ostiarius aperit et oves vocem eius au-

diunt et proprias oves vocat nominatim et educit

eas

10,4 et cum proprias oves emiserit ante eas vadit et

oves illum sequuntur quia sciunt vocem eius

10,5 alienum autem non sequuntur sed fugient ab eo

quia non noverunt vocem alienorum

10,6 hoc proverbium dixit eis Iesus illi autem non

cognoverunt quid loqueretur eis

10,7 dixit ergo eis iterum Iesus amen amen dico

vobis quia ego sum ostium ovium

10,8 omnes quotquot venerunt fures sunt et latrones

sed non audierunt eos oves

10,9 ego sum ostium per me si quis introierit salva-

bitur et ingredietur et egredietur et pascua inve-

niet

10,10 fur non venit nisi ut furetur et mactet et per-

dat ego veni ut vitam habeant et abundantius

habeant

10,11 ego sum pastor bonus bonus pastor animam

suam dat pro ovibus

10,12 mercennarius et qui non est pastor cuius non

sunt oves propriae videt lupum venientem et

dimittit oves et fugit et lupus rapit et dispergit

oves

10,13 mercennarius autem fugit quia mercennarius

est et non pertinet ad eum de ovibus

10,14 ego sum pastor bonus et cognosco meas et

cognoscunt me meae

10,15 sicut novit me Pater et ego agnosco Patrem et

animam meam pono pro ovibus

10,16 et alias oves habeo quae non sunt ex hoc ovili

et illas oportet me adducere et vocem meam au-

dient et fiet unum ovile unus pastor

10,17 propterea me Pater diligit quia ego pono ani-

mam meam ut iterum sumam eam

10,18 nemo tollit eam a me sed ego pono eam a me

ipso potestatem habeo ponendi eam et potesta-

tem habeo iterum sumendi eam hoc mandatum

69 10, 21 Alii autem dicebant | Non-sunt ≈≈ haec-verba | daemo-

nium habentis | Numquid daemonium | potest oculos ≈

caecorum aperire |

10, 22 < Facta sunt autem encenia in Hierosolymis | [fol. 145

a, pag. 305] √ Hiems erat |

10, 23 Et ambulabat Iesus | in templo | in porticum Solomonis |

10, 24 Circumierunt autem eum Iudaei | et dicebant ei | Usque

≈ quo animam nostram tollis | Si tu es Christus | dic nobis

palam |

10, 25 Respondit √ Iesus | Dico vobis et non creditis mihi |

Opera quae ego facio | in nomine Patris mei | ipsa testifi-

cantur de me |

10, 26 Sed vos non creditis | quoniam non estis de ovibus meis

|

10, 27 Sicut dixi vobis | Oves quae sunt meae | vocis meae au-

diunt | et ego gnosco eas | et secuntur me |

10, 28 Et ego vitam aeternam do illis | et non perie[n]t in per-

petuum | et non rapiet quisquam ≈ ea | de manu mea |

10, 29 Pater meus qui dedit mihi | omnium ≈ maior est | et ne-

mo potest rapere | de manu Patris mei |

10, 30 Ego et Pater umum sumus |

10, 31 Baiulaverunt ergo lapides Iudaei | ut lapidarent eum |

10, 32 Respondit illis Iesus | Multa bona ≈ opera | ostendi vo-

bis a Patre √ | Propter quod eorum opus | lapida(s)tis ≈ me

|

10, 33 Responderunt ei Iudaei dicentes | De opere ≈ bono | non

lapidamus te | sed propter blasphemiam | et quoniam ho-

mo cum sis | facis te √ Deum |

10, 34 < Respondit illis Iesus et dixit | Non est ≈ scriptum in

Lege √ |

10, 35 quoniam | >> Ego dixi | >> Dii estis | Si illos dixit deos |

ad quos verbum factum-est | [fol. 146 a, pag. 307] ≈≈ Dei

| et non potest solvi Scriptura |

10, 36 Quem Pater sanctificavit | et misit in hunc mundum |

vos dicitis quoniam | Blasphemas | quia dixi Filius Dei

sum |

10, 37 Si non facio opera Patris mei | nolite mihi ≈ credere ^^

10, 38 Si autem facio | etsi mihi | non vultis credere ^^ operi-

bus credite | ut sciatis √√ quoniam | in me Pater | et ego in

Patre |

10, 39 Et querebant √ eum adpraehendere | et exibit de mani-

bus eorum |

accepi a Patre meo

10,19 dissensio iterum facta est inter Iudaeos prop-

ter sermones hos

10,20 dicebant autem multi ex ipsis daemonium ha-

bet et insanit quid eum auditis

10,21 alii dicebant haec verba non sunt daemonium

habentis numquid daemonium potest caecorum

oculos aperire

10,22 facta sunt autem encenia in Hierosolymis et

hiemps erat

10,23 et ambulabat Iesus in templo in porticu Salo-

monis

10,24 circumdederunt ergo eum Iudaei et dicebant

ei quousque animam nostram tollis si tu es

Christus dic nobis palam

10,25 respondit eis Iesus loquor vobis et non credi-

tis opera quae ego facio in nomine Patris mei

haec testimonium perhibent de me

10,26 sed vos non creditis quia non estis ex ovibus

meis

10,27 oves meae vocem meam audiunt et ego cog-

nosco eas et sequuntur me

10,28 et ego vitam aeternam do eis et non peribunt

in aeternum et non rapiet eas quisquam de manu

mea

10,29 Pater meus quod dedit mihi maius omnibus

est et nemo potest rapere de manu Patris mei

10,30 ego et Pater unum sumus

10,31 sustulerunt lapides Iudaei ut lapidarent eum

10,32 respondit eis Iesus multa opera bona ostendi

vobis ex Patre meo propter quod eorum opus me

lapdatis

10,33 responderunt ei Iudaei de bono opere non la-

pidamus te sed de blasphemia et quia tu homo

cum sis facis te ipsum Deum

10,34 respondit eis Iesus nonne scriptum est in lege

vestra quia ego dixi dii estis

10,35 si illos dixit deos ad quos sermo Dei factus

est et non potest solvi scriptura

10,36 quem Pater sanctificavit et misit in mundum

vos dicitis quia blasphemas quia dixi Filius Dei

sum

10,37 si non facio opera Patris mei nolite credere

mihi

10,38 si autem facio et si mihi non vultis credere

operibus credite ut cognoscatis et credatis quia

in me est Pater et ego in Patre

10,39 quaerebant ergo eum prendere et exivit de

manibus eorum

10,40 et abiit iterum trans Iordanen in eum locum

ubi erat Iohannes baptizans primum et mansit il-

lic

10,41 et multi venerunt ad eum et dicebant quia Io-

hannes quidem signum fecit nullum

10,42 omnia autem quaecumque dixit Iohannes de

hoc vera erant et multi crediderunt in eum

70 Gv 11, 1 < Erat autem quidam infirmus | < Lazarus de Betha-

nia | de castello ^^ Mariae et Martae | sororis eius |

11, 2 Erat-≈autem ≈≈ Maria | quae unxerat | Dominum un-

guento | et exterserat pedes | capillis suis | cuius et frater |

Lazarus infirmabatur |

11, 3 Miserunt ergo | sorores eius ad Iesum | dicentes ^^ Ecce

quem amas infirmatur |

11, 4 < Audiens autem Iesus dixit √ | Haec ≈ infirmitas eius |

non est ad mortem | sed propter gloriam Dei | ut glorifice-

tur Filius Dei per eam |

11, 5 Amabat autem Iesus Marthan | et sororem eius √ | et La-

zarum |

11, 6 Cum ergo audisset quoniam infirmatur | tunc quidem

mansit Iesus in √ loco | duo dies |

11, 7 Et post hoc dicit | [fol. 147 a, pag. 309] discipulis suis |

Eamus in Iudaeam iterum |

11, 8 Dicunt ei discipuli eius | Rabbi | Nunc quaerebant te la-

pidare ≈ Iudaei | et iterum vadis ibi |

11, 9 Respondit Iesus | Non duodecim horas habet dies | Si

quis ambulat in die non offendet | quoniam lumen mundi

≈ huius videt |

11, 10 Si quis autem ambulat in nocte | offendet | quoniam lu-

men non est in ea · |

11, 11 Haec dixit | Et post hoc dicit illis | Lazarus amicus nos-

ter dormivit | sed eo ut √√ excitem eum |

11, 12 Dixerunt ergo illi discipuli √ | Domine si dormit salvus

erit |

11, 13 Dixerat autem Iesus de mort[e] eius | Illi autem putave-

runt | quoniam de dormitione somnus dicit |

11, 14 Tunc ergo dixit illis Iesus palam | Lazar amicus noster

mortuus est |

11, 15 et gaudeo propter vos ut credatis | quoniam non eram ibi

| sed eamus ad eum |

11, 16 < Dixit ergo Thomas qui dicitur Didymus | condiscipu-

lis suis | Eamus et nos | ut moriamur cum eo |

11, 17 Venit ergo Iesus in Bethaniam | et invenit eum quattuor

dies | in monumento habentem |

11, 18 Erat autem | Bethania proximum Hierosolymis | a sta-

diis quindecim |

11, 19 Multi autem de Hierosolymis venerant ad Martham | et

Mariam | ut consolarentur eas de fratre √ |

11, 20 Martha ergo cum audisset | quoniam Iesus venit | obia-

vit ei | Maria autem in domo sedebat | [fol. 148 a, pag.

311]

11, 21 < Dixit ergo Martha ad Iesum ^^ Domine | si fuisseshic

| non fuisset ≈≈ frater-meus mortuus |

11, 22 Sed √ nunc scio | quia quaecumque petieris Deum | da-

bit tibi Deus |

11, 23 < Dicit illi Iesus | Resurget frater tuus |

11, 24 Dicit illi Martha Scio | quia resurget | in resurrectione |

in novissima die |

11, 25 < Dicit illi Iesus | Ego sum resurrectio et vita | qui credit

in me | et si mortuus fuerit vivet |

11, 26 et omnis qui vivit | et credit in me | non morietur in ae-

ternum | Credis hoc |

11, 27 Dicit ei | Etiam Domine | Ego credidi quoniam | tu es

Christus | Filius Dei | qui in mundum venit |

11, 28 < Et haec cum dixisset | abiit et clamavit | sororem-

suam ≈ Mariam | silentio dicens | quoniam Magister venit

11,1 erat autem quidam languens Lazarus a Betha-

nia de castello Mariae et Marthae sororis eius

11,2 Maria autem erat quae unxit Dominum un-

guento et extersit pedes eius capillis suis cuius

frater Lazarus infirmabatur

11,3 miserunt ergo sorores ad eum dicentes Domine

ecce quem amas infirmatur

11,4 audiens autem Iesus dixit eis infirmitas haec

non est ad mortem sed pro gloria Dei ut glorifi-

cetur Filius Dei per eam

11,5 diligebat autem Iesus Martham et sororem eius

Mariam et Lazarum

11,6 ut ergo audivit quia infirmabatur tunc quidem

mansit in eodem loco duobus diebus

11,7 deinde post haec dicit discipulis suis eamus in

Iudaeam iterum

11,8 dicunt ei discipuli rabbi nunc quaerebant te

Iudaei lapidare et iterum vadis illuc

11,9 respondit Iesus nonne duodecim horae sunt

diei si quis ambulaverit in die non offendit quia

lucem huius mundi videt

11,10 si autem ambulaverit nocte offendit quia lux

non est in eo

11,11 haec ait et post hoc dicit eis Lazarus amicus

noster dormit sed vado ut a somno exsusctem

eum

11,12 dixerunt ergo discipuli eius Domine si dormit

salvus erit

11,13 dixerat autem Iesus de morte eius illi autem

putaverunt quia de dormitione somni diceret

11,14 tunc ergo dixit eis Iesus manifeste Lazarus

mortuus est

11,15 et gaudeo propter vos ut credatis quoniam

non eram ibi sed eamus ad eum

11,16 dixit ergo Thomas qui dicitur Didymus ad

condiscipulos eamus et nos ut moriamur cum eo

11,17 venit itaque Iesus et invenit eum quattuor dies

iam in monumento habentem

11,18 erat autem Bethania iuxta Hierosolyma quasi

stadiis quindecim

11,19 multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham

et Mariam ut consolarentur eas de fratre suo

11,20 Martha ergo ut audivit quia Iesus venit occur-

rit illi Maria autem domi sedebat

11,21 dixit ergo Martha ad Iesum Domine si fuisses

hic frater meus non fuisset mortuus

11,22 sed et nunc scio quia quaecumque poposceris

a Deo dabit tibi Deus

11,23 dicit illi Iesus resurget frater tuus

11,24 dicit ei Martha scio quia resurget in resurrec-

tione in novissima die

11,25 dixit ei Iesus ego sum resurrectio et vita qui

credit in me et si mortuus fuerit vivet

11,26 et omnis qui vivit et credit in me non morie-

tur in aeternum credis hoc

11,27 ait illi utique Domine ego credidi quia tu es

Christus Filius Dei qui in mundum venisti

11,28 et cum haec dixisset abiit et vocavit Mariam

sororem suam silentio dicens magister adest et

71 | et vocat te |

11, 29 Illa ut audivit | surrexit cito | et venit ad eum |

11, 30 Nondum enim Iesus ≈ venerat in castellum | sed erat √

in √ locum | ubi obviavit ipsi Martha |

11, 31 Iudaei autem qui erant cum ea | in domo | consolantes

eam | videntes Mariam | quia cito surrexit | et exiit | secuti

sunt eam √ | Putabant enim quoniam vadit | in monumen-

tum | ut ploraret ibi |

11, 32 Maria autem ut venit | ubi erat Iesus | videns √ caecidit

ad pedes eius | dicens Domine si fuisses hic | non fuisset

frater-meus ≈≈ mortuus |

11, 33 Iesus ergo ut vidit eam plorantem | et Iudaeos plo-

rantes→≈≈≈≈≈ | qui-simul-venerant-cum-ea | [fol. 149 a,

pag. 313] conturbatus est spiritu | sicut ira plenus |

11, 34 et dixit | Ubi posuisti eum | Dicunt ei | Domine veni et

vide |

11, 35 Et lacrimatus est Iesus |

11, 36 Dicebant ergo Iudaei | Ecce quomodo | amabat eum |

11, 37 Quidam autem dixerunt ex ipsis | Non poterat hic qui

aperuit | oculos caeci | facere ut | et hic non moreretur ^^

11, 38 ^ Iesus ergo | iterum ira conversus in semet ipsum | ve-

nit in monimentum | Erat autem spelunca | et lapis super-

positus erat √ |

11, 39 < Dicit Iesus | Tollite lapidem | Dicit illi Martha | soror

defuncti erat | Domine iam putet ^^ quadriduanus √ est |

11, 40 < Dicit illi Iesus | Non dixi tibi quoniam si credideris |

videris gloriam Dei |

11, 41 Cum ergo ≈ tulerunt lapidem | et Iesus tulit | oculos-

suos ≈≈ susum | et dixit | Pater gratias ago tibi | quia audi-

sti me |

11, 42 Ego √ sciebam quoniam semper me audiebas | sed prop-

ter populum qui circumstat | dixit | ut credant quoniam tu

me misisti |

11, 43 Et haec cum dixisset | voce magna clamavit | Lazare

veni foras |

11, 44 Et confestim exivit | qui mortuus ≈ erat | ligatus pedes et

manus institis et facies eius sudario ligata ≈ erat | Dicit illi

≈ Iesus | Solvite eum et dimittite ut vadat |

11, 45 Multi ergo Iudaeorum | qui venerant ad Mariam | viden-

tes quod fecit Iesus · | crediderunt in eum |

11, 46 Aliqui autem | ex eis abierunt ad Pharisaeos | et dixerunt

eis quod fecit Iesus | [fol. 150 a, pag. 315]

11, 47 Congregaverunt ergo | Scribae et Pharisaei | concilium |

et dicebant Quid facimus | √ Hic homo talia signa facit |

11, 48 et si dimiserimus eum sic | omnes credent in eum | et

venient romani | et tollent | √ locum ≈≈ nostrum et gentem

|

11, 49 Unus autem quidam ex illis Caifa | √√ princeps anni

ilius dixit illis |

11, 50 Vos nescitis nihil neque cogitatis | quoniam expedit vo-

bis | ut unus homo | ≈ moriatur pro plebe | et ne tota gens

periet |

11, 54 Hoc autem ab se √ non dixit | sed cum esset princeps

anni illius | profetavit | quia Iesus incipiebat mori | pro

gente |

11, 52 Et non pro-gente ≈ solum | sed √ ut Fili Dei qui disparsi

≈ sunt | in-unum ≈ congregat |

11, 53 Ab illo igitur die | consilium fecerunt | ut interficerent

vocat te

11,29 illa ut audivit surgit cito et venit ad eum

11,30 nondum enim venerat Iesus in castellum sed

erat adhuc in illo loco ubi occurrerat ei Martha

11,31 Iudaei igitur qui erant cum ea in domo et con-

solabantur eam cum vidissent Mariam quia cito

surrexit et exiit secuti sunt eam dicentes quia

vadit ad monumentum ut ploret ibi

11,32 Maria ergo cum venisset ubi erat Iesus videns

eum cecidit ad pedes eius et dixit ei Domine si

fuisses hic non esset mortuus frater meus

11,33 Iesus ergo ut vidit eam plorantem et Iudaeos

qui venerant cum ea plorantes fremuit spiritu et

turbavit se ipsum

11,34 et dixit ubi posuistis eum dicunt ei Domine

veni et vide

11,35 et lacrimatus est Iesus

11,36 dixerunt ergo Iudaei ecce quomodo amabat

eum

11,37 quidam autem dixerunt ex ipsis non poterat

hic qui aperuit oculos caeci facere ut et hic non

moreretur

11,38 Iesus ergo rursum fremens in semet ipso venit

ad monumentum erat autem spelunca et lapis

superpositus erat ei

11,39 ait Iesus tollite lapidem dicit ei Martha soror

eius qui mortuus fuerat Domine iam fetet qua-

driduanus enim est

11,40 dicit ei Iesus nonne dixi tibi quoniam si cre-

dideris videbis gloriam Dei

11,41 tulerunt ergo lapidem Iesus autem elevatis

sursum oculis dixit Pater gratias ago tibi quo-

niam audisti me

11,42 ego autem sciebam quia semper me audis sed

propter populum qui circumstat dixi ut credant

quia tu me misisti

11,43 haec cum dixisset voce magna clamavit La-

zare veni foras

11,44 et statim prodiit qui fuerat mortuus ligatus

pedes et manus institis et facies illius sudario

erat ligata dicit Iesus eis solvite eum et sinite

abire

11,45 multi ergo ex Iudaeis qui venerant ad Mariam

et viderant quae fecit crediderunt in eum

11,46 quidam autem ex ipsis abierunt ad Pharisaeos

et dixerunt eis quae fecit Iesus

11,47 collegerunt ergo pontifices et Pharisaei conci-

lium et dicebant quid facimus quia hic homo

multa signa facit

11,48 si dimittimus eum sic omnes credent in eum

et venient Romani et tollent nostrum et locum et

gentem

11,49 unus autem ex ipsis Caiaphas cum esset pon-

tifex anni illius dixit eis vos nescitis quicquam

11,50 nec cogitatis quia expedit nobis ut unus mo-

riatur homo pro populo et non tota gens pereat

11,51 hoc autem a semet ipso non dixit sed cum es-

set pontifex anni illius prophetavit quia Iesus

moriturus erat pro gente

72 eum |

11, 54 Iesus ergo iam non √ palam ambulabat | inter Iudaeos |

sed abiit in regionem | Sapturim iuxta desertum | Efrem

≈quae-dicitur ≈≈≈ civitas | et ibi ambulabat cum discipulis

|

11, 55 Iuxta autem erat pascha Iudaeorum | Subierunt ≈ ergo

in-Hierosolyma ≈≈ multi | de regione ante pascha | ut pu-

rificent semet ipsos |

11, 56 Quaerebant ergo et Iesum | et dicebant in semet ipsos |

in templo stantes | Quid putatis | quia non veniet in diem

festum |

11, 57 Dederant autem | et principes et Farisaei | mandatum | ut

si quis nosset ubi est | nuntiarent ut adpraehenderent eum |

Gv 12, 1 < Ergo ≈ Iesus ante sex dies Paschae | venit in Beth-

janiam | ubi erat Lazarus | qui mortuus fuerat | quem sus-

citavit a mortuis | Iesus |

12, 2 Et fecerunt ei cenam [i]bi | et ministrabat ≈ Martha | La-

zarus autem | unus erat ex discumbentibus cum eo |

12, 3 Ergo ≈ Maria accipiens libram | √ pistici ≈≈ unguenti

pretiosi | et unxit pedes Iesus | et tersit capillis suis | pedes

eius | et domus repleta est | de odore unguenti |

12, 4 Dicit ergo | unus de discipulis eius | Iudas a Caryoto | qui

incipiebat tradere ≈ eum |

12, 5 Quare hoc unguentum non | venitum est trecentes dena-

riis | et datum est pauperibus |

12, 6 Hoc→≈≈ autem ≈ dixit | non quia propter pauperes | cu-

ra(t) erat illi | sed quoniam fur erat | et loculum habens | √

quae mittebantur baiulabat · |

12, 7 < Dixit ergo Iesus | Dismitte illam | ut in diem sepulturae

√ servet illud | √√√√√√√√√√

12, 9 Turba ≈ergo plurima de Iudaeis | √√√ audierunt quoniam

ibi esset | √ venerunt non propter Iesum | sed ut Lazarum

videant | quem suscitavit Iesus de mortuis |

12, 10 Cogitaverunt autem principes √ | et ≈ ut Lazarum occi-

dant |

12, 11 quoniam multi Iudaeorum | propter illum ibant [√√] | et

credebant in Iesum |

12, 12 < Postera die √ turba multa quae venerat | in diem fes-

tum | audientes quia | venit Iesus in Hierusalem |

12, 13 acceperunt | [fol. 152 a, pag. 319] ramos palmarum | et

exierunt | in obviam eius | et clamabant | dicentes ^^ Os-

sana | benedictus | qui venit in nomine Domini | rex Istra-

hel |

12, 14 Inveniens ≈ autem Iesus asellum | sedit super eum | si-

cut scriptum est |

12, 15 >> Noli timere filia Sion | >> Ecce rex tuus venit | >>

sedens super pullum asinae |

12, 16 < Haec autem non cognoverunt | discipuli eius | primum

| sed cum glorificatus est Iesus | tunc rememorati sunt |

quia haec erat | de-eo ≈ scripta | et haec fecerunt ei |

12, 17 Testificabantur ergo | populus | qui erat cum eo ^^ quo-

11,52 et non tantum pro gente sed et ut filios Dei

qui erant dispersi congregaret in unum

11,53 ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent

eum

11,54 Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud

Iudaeos sed abiit in regionem iuxta desertum in

civit tem quae dicitur Efrem et ibi morabatur

cum discipulis

11,55 proximum autem erat pascha Iudaeorum et

ascenderunt multi Hierosolyma de regione ante

pascha ut sanctificarent se ipsos

11,56 quaerebant ergo Iesum et conloquebantur ad

invicem in templo stantes quid putatis quia non

veniat ad diem festum

11,57 dederant autem pontifices et Pharisaei man-

datum ut si quis cognoverit ubi sit indicet ut ad-

prehendant eum

12,1 Iesus ergo ante sex dies paschae venit Betha-

niam ubi fuerat Lazarus mortuus quem suscita-

vit Iesus

12,2 fecerunt autem ei cenam ibi et Martha minis-

trabat Lazarus vero unus erat ex discumbentibus

cum eo

12,3 Maria ergo accepit libram unguenti nardi pisti-

ci pretiosi unxit pedes Iesu et extersit capillis

suis pedes eius et domus impleta est ex odore

unguenti

12,4 dicit ergo unus ex discipulis eius Iudas Scario-

tis qui erat eum traditurus

12,5 quare hoc unguentum non veniit trecentis de-

nariis et datum est egenis

12,6 dixit autem hoc non quia de egenis pertinebat

ad eum sed quia fur erat et loculos habens ea

quae mittebantur portabat

12,7 dixit ergo Iesus sine illam ut in die sepulturae

meae servet illud

12,8 pauperes enim semper habetis vobiscum me

autem non semper habetis

12,9 cognovit ergo turba multa ex Iudaeis quia illic

est et venerunt non propter Iesum tantum sed ut

Lazarum viderent quem suscitavit a mortuis

12,10 cogitaverunt autem principes sacerdotum ut

et Lazarum interficerent

12,11 quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et

credebant in Iesum

12,12 in crastinum autem turba multa quae venerat

ad diem festum cum audissent quia venit Iesus

Hierosolyma

12,13 acceperunt ramos palmarum et processerunt

obviam ei et clamabant osanna benedictus qui

venit in nomine Domini rex Israhel

12,14 et invenit Iesus asellum et sedit super eum

sicut scriptum est

12,15 noli timere filia Sion ecce rex tuus venit se-

dens super pullum asinae

73 niam Lazarum | clamavit de monumento | et suscitavit

eum de mortuis |

12, 18 Propter hoc et obviaverunt ei | turbae | quoniam audie-

runt | hoc→≈≈ illum | fecisse signum ^^

12, 19 Igitur | ≈ Pharisaei dixerunt ad eos | Videtis | quoniam

nihil prodefacitis |

12, 20 Ecce mundus totus post illum abiit | Erant autem | et

graeci quidam | de his qui ascendebant | ut adorarent in

die festo |

12, 21 Hic ergo accesserunt ad Philippum | qui erat a Bedsaida

Galilaeae | et rogabant eum dicentes | Domine volumus

Iesum videre | Venit Philippus et dicit Andreae |

12, 22 Iterum ≈ Andreas et Philippus | dicunt ad Iesum : |

12, 23 Iesus autem respondit illis dicens | Venit hora | ut glori-

ficetur Filius hominis | [fol. 153 a, pag. 321]

12, 24 Amen amen dico vobis ^^ Si non | granum tritici cadens

in terram | moriatur | √ solum manet | si autem moriatur |

multum fructum adferet |

12, 25 Qui amat animam suam perdet eam | et qui odit animam

suam | in mundo ≈ hoc | in vitam aeternam | custodiet eam

|

12, 26 Si quis mihi ministrat | me sequatur | Et ubicumque ego

≈ sum | et minister meus erit | Si quis mihi ministrat | ho-

noret illum Pater √ |

12, 27 Nunc anima mea conturbata est | Et quid dico | Pater

salva me de hora hac | Sed propter hoc veni | in horam

hanc |

12, 28 Pater glorifica tuum ≈ Nomen | in gloria | quam habe-

bam aput te | antequam mundus fieret | Facta est √ vox de

caelo dicens | Et glorificavi | et iterum glorificabo |

12, 29 Turbae ergo quae stabant audientes | dicebant | quoniam

Tonitrum factum est | Ali dicebant quia | Angelus illi lo-

cutus est |

12, 30 < Respondit Iesus et dixit | Non propter me vox haec

venit | sed propter vos |

12, 31 Nunc iudicium est mundi | Nunc (princ) princeps mundi

≈ huius | mittetur foris |

12, 32 Et ego si exaltatus fuero de terra | traham ≈ omnia ad

me √ |

12, 33 Hoc autem dixit significans | quale morte erat moriturus

|

12, 34 Respondit illi turba | Nos audivimus de Lege | quoniam

Christus manet in aeternum | et quomodo tu dicis | quia

oportet exaltari | [fol. 154 a, pag. 323] Filium hominis |

Quis est ergo | hic Filius hominis |

12, 35 < Dixit ergo illis Iesus | Adhuc modicum tempus | lux in

vobis est | ambulate ergo | cum habetis lumen | ut non vos

tenebrae | adpraehendant | Et qui ambulat in tenebris |

nescit ubi vadit |

12, 36 Cum lumen habetis | credite in lumen | ut Fili lucis sitis

| < Haec locutus est Iesus | et abiit et abscondit se ab eis |

12, 37 Tanta autem ab illo signa facta | in conspectu eorum |

non credebant in eum |

12,16 haec non cognoverunt discipuli eius primum

sed quando glorificatus est Iesus tunc recordati

sunt quia haec erant scripta de eo et haec fece-

runt ei

12,17 testimonium ergo perhibebat turba quae erat

cum eo quando Lazarum vocavit de monumento

et suscitavit eum a mortuis

12,18 propterea et obviam venit ei turba quia audie-

runt eum fecisse hoc signum

12,19 Pharisaei ergo dixerunt ad semet ipsos videtis

quia nihil proficimus ecce mundus totus post

eum abiit

12,20 erant autem gentiles quidam ex his qui ascen-

derant ut adorarent in die festo

12,21 hii ergo accesserunt ad Philippum qui erat a

Bethsaida Galilaeae et rogabant eum dicentes

domine volumus Iesum videre

12,22 venit Philippus et dicit Andreae Andreas rur-

sum et Philippus dixerunt Iesu

12,23 Iesus autem respondit eis dicens venit hora ut

clarificetur Filius hominis

12,24 amen amen dico vobis nisi granum frumenti

cadens in terram mortuum fuerit

12,25 ipsum solum manet si autem mortuum fuerit

multum fructum adfert qui amat animam suam

perdet eam et qui odit animam suam in hoc

mundo in vitam aeternam custodit eam

12,26 si quis mihi ministrat me sequatur et ubi sum

ego illic et minister meus erit si quis mihi minis-

traverit honorificabit eum Pater meus

12,27 nunc anima mea turbata est et quid dicam Pa-

ter salvifica me ex hora hac sed propterea veni

in horam hanc

12,28 Pater clarifica tuum nomen venit ergo vox de

caelo et clarificavi et iterum clarificabo

12,29 turba ergo quae stabat et audierat dicebant to-

nitruum factum esse alii dicebant angelus ei lo-

cutus est

12,30 respondit Iesus et dixit non propter me vox

haec venit sed propter vos

12,31 nunc iudicium est mundi nunc princeps huius

mundi eicietur foras

12,32 et ego si exaltatus fuero a terra omnia traham

ad me ipsum

12,33 hoc autem dicebat significans qua morte esset

moriturus

12,34 respondit ei turba nos audivimus ex lege quia

Christus manet in aeternum et quomodo tu dicis

oportet exaltari Filium hominis quis est iste Fi-

lius hominis

12,35 dixit ergo eis Iesus adhuc modicum lumen in

vobis est ambulate dum lucem habetis ut non

tenebrae vos conprehendant et qui ambulat in

tenebris nescit quo vadat

12,36 dum lucem habetis credite in lucem ut filii

lucis sitis haec locutus est Iesus et abiit et abs-

condit se ab eis

12,37 cum autem tanta signa fecisset coram eis non

credebant in eum

74 12, 38 Et verbum Esaiae prophetae | adinpleretur | quod dixit |

>> Domine | >> Quis credidit auditui nostro | >> et brac-

chium Domini cui | >> revelatum est |

12, 39 Propter hoc non poterant | credere ^^ Etenim dixit

Eseias |

12, 40 >> Excaecavit eorum ≈cor | >> ut non videant oculis |

>> et non intellegant corde | >> et convertantur | >> et sa-

nem illos |

12, 41 < Haec autem dixit Esaias | quando vidit | gloriam Dei

sui | et locutus est de eo |

12, 42 Facile autem | et de principibus multi | crediderunt in

illum | sed propter Farisaeos · | non confitebantur | ut non

de synagoga eiciantur |

12, 43 Di[le]xerunt enim | gloriam hominum | magis quam glo-

riam Dei |

12, 44 < Iesus ergo clamabat et dicebat | Qui credit in me | non

credit in me | sed in eum qui me misit ^^

12, 45 Qui videt me | videt eum qui me ≈ misit |

12, 46 Ego lumen in mundum veni | ut omnes | [fol. 155 a,

pag. 325] qui credit in me | in tenebris non maneat |

12, 47 Et si quis audierit meorum ≈ verborum | et custodierit

| ego non iudico eum | nec enim veni ut iudicem mundum

| sed ut salvem mundum |

12, 48 Qui spernit me | et non accipit verba mea | habet qui iu-

dicet eum | Verbum quod locutus sum | illud iudicat eum |

in novissima die |

12, 49 quoniam abs-me | ≈≈ ego non sum locutus | sed qui me

≈ misit | Pater | ipse mihi mandatum dedit | quid dicam aut

quid loquar |

12, 50 Et scio quia mandatum eius | aeterna-est ≈≈ vita | quae

ergo √ loquor | secundum quod dixit mihi Pater | sic lo-

quor |

Gv 13, 1 < Ante autem ≈ diem festum paschae | sciens Iesus

quia venerat | eius hora | ut transeat | de mundo ≈ hoc | ad

Patrem | diligens | suos qui sunt in mundo | in finem dile-

xit eos |

13, 2 Et cum cena fieretur | cum iam diabolus inmisisset | in

cor Iuda Simonis a Caryoto | ≈≈≈≈ut-traderet-eum |

13, 3 sciens quoniam omnia | dedit illi Pater | in manus | et

quoniam a Deo exivit | et quoniam ad Deum vadit |

13, 4 surrexit de cena | et ponit vestimenta sua | et accipiens

lentium | cinxit semet ipsum |

13, 5 Item accipiens aquam | ≈ misit in pelvem | et coepit la-

vare pedes | discipulorum suorum | et tergere | de lentio

quod erat cinctus |

13, 6 Venit ergo ad Petrum ≈ Simonem | Dicit ei ille ^^ Domi-

ne tu mihi lavas | [fol. 156 a, pag. 327] pedes ^^

13, 7 Respondit Iesus et dixit ei | Quod ego facio tu ignoras

modo | Sciens autem postea ^^

13, 8 ^Dicit illi Petrus | Domine ^^ non mihi ≈ lavabis pedes in

| aevum | < Respondit Iesus √ Si non te ≈ lavero | non

habes | partem mecum ^^

13, 9 ^Dicit illi Petrus | Domine ^^ non tantum pedes √ | sed

et manus et caput ^^

13, 10 ^Dicit illi | Iesus ^^ Qui lavit non necesse habet | caput

lavare | nisi pedes tantum | √√√ Et vos mundi estis | sed

non toti |

12,38 ut sermo Esaiae prophetae impleretur quem

dixit Domine quis credidit auditui nostro et bra-

chium Domini cui revelatum est

12,39 propterea non poterant credere quia iterum

dixit Esaias

12,40 excaecavit oculos eorum et induravit eorum

cor ut non videant oculis et intellegant corde et

convertantur et sanem eos

12,41 haec dixit Esaias quando vidit gloriam eius et

locutus est de eo

12,42 verumtamen et ex principibus multi credide-

runt in eum sed propter Pharisaeos non confite-

bantur ut de synagoga non eicerentur

12,43 dilexerunt enim gloriam hominum magis

quam gloriam Dei

12,44 Iesus autem clamavit et dixit qui credit in me

non credit in me sed in eum qui misit me

12,45 et qui videt me videt eum qui misit me

12,46 ego lux in mundum veni ut omnis qui credit

in me in tenebris non maneat

12,47 et si quis audierit verba mea et non custodie-

rit ego non iudico eum non enim veni ut iudi-

cem mundum sed ut salvificem mundum

12,48 qui spernit me et non accipit verba mea habet

qui iudicet eum sermo quem locutus sum ille

iudicabit eum in novissimo die

12,49 quia ego ex me ipso non sum locutus sed qui

misit me Pater ipse mihi mandatum dedit quid

dicam et quid loquar

12,50 et scio quia mandatum eius vita aeterna est

quae ergo ego loquor sicut dixit mihi Pater sic

loquor

13,1 ante diem autem festum paschae sciens Iesus

quia venit eius hora ut transeat ex hoc mundo ad

Patrem cum dilexisset suos qui erant in mundo

in finem dilexit eos

13,2 et cena facta cum diabolus iam misisset in

corde ut traderet eum Iudas Simonis Scariotis

13,3 sciens quia omnia dedit ei Pater in manus et

quia a Deo exivit et ad Deum vadit

13,4 surgit a cena et ponit vestimenta sua et cum

accepisset linteum praecinxit se

13,5 deinde mittit aquam in pelvem et coepit lavare

pedes discipulorum et extergere linteo quo erat

praecinctus

13,6 venit ergo ad Simonem Petrum et dicit ei Pe-

trus Domine tu mihi lavas pedes

13,7 respondit Iesus et dicit ei quod ego facio tu ne-

scis modo scies autem postea

13,8 dicit ei Petrus non lavabis mihi pedes in aeter-

num respondit Iesus ei si non lavero te non ha-

bes partem mecum

13,9 dicit ei Simon Petrus Domine non tantum

pedes meos sed et manus et caput

13,10 dicit ei Iesus qui lotus est non indiget ut lavet

sed est mundus totus et vos mundi estis sed non

omnes

75 13, 11 Sciebat enim Iesus | qui eum traditurus erat ^^ √√√√√√

13, 12 Cum ergo | lavit | pedes eorum | et accepit vestimenta √

| recumbens iterum dixit eis | Scitis quid vobis ≈ fecerim |

13, 13 Vos clamatis me | Magister et Dominus | et bene dicitis |

Sum enim |

13, 14 Si ergo ego | lavi pedes ≈ vestros | Dominus et Magister

| quanto magis et vos debetis | invicem lavare pedes |

13, 15 Exemplum √ dedi vobis | ut sicut ego feci vobis | √ et

vos faciatis |

13, 16 Amen amen dico vobis | Non est servus | maior Domino

suo | neque apostolus ^^ maior eius | qui misit eum |

13, 17 Si haec scitis | beati estis ^^ si facitis ea |

13, 18 Non de omnibus vobis dico | Ego scio | quos elegi | sed

ut inpleatur Scriptura | >> Qui edebat mecum panem | >>

levavit super me calceaneum suum |

13, 19 Amodo dico vobis antequam fiat | [fol. 157 a, pag. 329]

ut quando factum fuerit ≈≈≈credatis | quia ego sum |

13, 20 Amen amen dico vobis | qui accipit me | quemcumque

misero ^^ me accipit | et ≈ qui accipit ≈ me · ^^ accipit | √

qui me misit ^^

13, 21 ^ Haec ≈ cum dixisset Iesus | conturbatus est spiritu ^^

et testatus | est et dixit | < Amen amen dico vobis ^^ quia

unus ex | vestris | tradet me ^^

13, 22 Inspiciebant ergo √ invicem | discipuli cogitantes de

quo dicit |

13, 23 Erat autem recumbens | unus ex discipulis eius | in sinus

Iesus | quem et diligebat | Iesus |

13, 24 Innuit ergo huic Simon Petrus | interrogaret | quis esset

hic de quo dicit |

13, 25 Incumbens ≈ ergo ille | super pectus Iesu | dicit ei | Do-

mine quis est |

13, 26 < Respondit illi ≈ Iesus ^^ et dixit | Ille est cui ego in-

tincta | buccellam porrexero | Et intingens | buccellam

porrexit Iudae Simonis | a Caryoto |

13, 27 Et √√√ introivit in illum Satanas | Et dixit illi Iesus |

Quod facis citius ≈ fac ^^

13, 28 ^Hoc autem | nemo scivit ex recumbentibus | ad quid

dixit ei |

13, 29 Quidam enim putaverunt | quoniam locullum habebat

Iudas | quoniam dicit illi Iesus | Eme quorum opus habe-

mus | in diem festum | aut ut ≈ pauperibus aliquid daret |

13, 30 Accipiens ergo | buccellam | ≈ ille exivit confestim |

Erat autem nox |

13, 31 Cum ergo exivit | dicit Iesus | Nunc glorificatus est Fi-

lius hominis | et Deus glorificatus est in illo |

13, 32 √√√√√√ Et Deus glorificavit eum | in semet ipso | et

confestim | [fol. 158 a, pag. 331] glorificavit eum |

13, 33 Filioli adhuc pusillum vobiscum sum | quaeretis me | et

sicut dixi Iudaeis | ubi ego vado vos non potestis venire |

Et vobis dico modo |

13, 34 Mandatum novum do vobis | ut diligatis invicem | sicut

et ego | dilexi vos ^^ Ut et vos | diligatis invicem |

13, 35 In hoc enim | scient omnes quoniam | mei discipuli estis

| si dilictionem habeatis | in invicem |

13, 36 Dicit illi Simon Petrus | Domine ubi vadis ^^ ^Dicit illi

Iesus | Ubi ego vado non potes tu me | sequi ≈ modo | Po-

stero autem me ≈≈≈sequeris · |

13, 37 Dicit illi √ Domine | quare non possum te-nunc ≈≈ se-

qui | Modo animam meam pro te ponam |

13,11 sciebat enim quisnam esset qui traderet eum

propterea dixit non estis mundi omnes

13,12 postquam ergo lavit pedes eorum et accepit

vestimenta sua cum recubuisset iterum dixit eis

scitis quid fecerim vobis

13,13 vos vocatis me magister et Domine et bene

dicitis sum etenim

13,14 si ergo ego lavi vestros pedes Dominus et

magister et vos debetis alter alterius lavare

pedes

13,15 exemplum enim dedi vobis ut quemadmodum

ego feci vobis ita et vos faciatis

13,16 amen amen dico vobis non est servus maior

domino suo neque apostolus maior eo qui misit

illum

13,17 si haec scitis beati eritis si feceritis ea

13,18 non de omnibus vobis dico ego scio quos ele-

gerim sed ut impleatur scriptura qui manducat

mecum panem levavit contra me calcaneum

suum

13,19 amodo dico vobis priusquam fiat ut credatis

cum factum fuerit quia ego sum

13,20 amen amen dico vobis qui accipit si quem

misero me accipit qui autem me accipit accipit

eum qui me misit

13,21 cum haec dixisset Iesus turbatus est spiritu et

protestatus est et dixit amen amen dico vobis

quia unus ex vobis tradet me

13,22 aspiciebant ergo ad invicem discipuli haesi-

tantes de quo diceret

13,23 erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in

sinu Iesu quem diligebat Iesus

13,24 innuit ergo huic Simon Petrus et dicit ei quis

est de quo dicit

13,25 itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu

dicit ei Domine quis est

13,26 respondit Iesus ille est cui ego intinctum pa-

nem porrexero et cum intinxisset panem dedit

Iudae Simonis Scariotis

13,27 et post buccellam tunc introivit in illum Sata-

nas dicit ei Iesus quod facis fac citius

13,28 hoc autem nemo scivit discumbentium ad

quid dixerit ei

13,29 quidam enim putabant quia loculos habebat

Iudas quia dicit ei Iesus eme ea quae opus sunt

nobis ad diem festum aut egenis ut aliquid daret

13,30 cum ergo accepisset ille buccellam exivit

continuo erat autem nox

13,31 cum ergo exisset dicit Iesus nunc clarificatus

est Filius hominis et Deus clarificatus est in eo

13,32 si Deus clarificatus est in eo et Deus clarifi-

cabit eum in semet ipso et continuo clarificabit

eum

13,33 filioli adhuc modicum vobiscum sum quaere-

tis me et sicut dixi Iudaeis quo ego vado vos

non potestis venire et vobis dico modo

13,34 mandatum novum do vobis ut diligatis invi-

cem sicut dilexi vos ut et vos diligatis invicem

13,35 in hoc cognoscent omnes quia mei discipuli

76 13, 38 < Respondit Iesus et dixit illi · | Animam tuam | pro me

ponis ^^ ^Amen amen dico tibi | quoniam non gallus ≈

cantabit | usque quo | negabis ≈ me-ter · |

Gv 14, 1 Et ait discipulis suis | Non conturbetur vestrum ≈ cor

| Credite in Deo | et in me credite |

14, 2 In domo Patris mei · | mansiones multae sunt | Si quomi-

nus dixissem vobis | quoniam eo parare | locum ≈ vobis

^^

14, 3 ^Et si abiero parare | locum ≈ vobis ^^ venio ≈ iterum | et

adsumam vos ^^ ad meipsum | ut ubi ego ≈ sum | et vos

eritis |

14, 4 Et ubi vado scitis | et viam scitis |

14, 5 Dicit illi Thomas qui dicitur Didymus | [fol. 159 a, pag.

333] Domine nescimus ubi vadis et quomodo | viam no-

vimus ^^

14, 6 ^Dicit illi Iesus | Ego sum via et veritas et vita | Nemo

venit ad Patrem nisi per me |

14, 7 Si cognovistis me | et Patrem meum √ scietis | et amodo

cognoscite eum | et vidistis eum |

14, 8 Dicit illi Philippus | Domine monstra nobis Patrem | et

sufficit nobis |

14, 9 < Dicit illi Iesus Tanto tempore | vobiscum sum | et non

cognovistis me | Philippe | qui vidit me vidit √ Patrem | Et

quomodo tu dicis | Monstra nobis Patrem |

14, 10 Non credis quoniam ego in Patre | et Pater in me est |

Verba que ego locutus sum vobis | a me √ non loquor |

Pater autem qui in me manet | √ facit opera sua |

14, 11 Credis mihi | quoniam Pater-in-me | et ≈≈≈≈ ego-in-

Patre | sin autem vel propter opera ipsa | credite |

14, 12 < Amen amen dico vobis | Qui credit in me | opera quae

ego facio | et ille faciet | et maiora horum faciet | quoniam

ego ad Patrem vado |

14, 13 Et quodcumque petieritis | in nomine meo | Hoc faciam

| ut glorificetur Pater | in Filio |

14, 14 Si quid petieritis in nomine meo | ego faciam |

14, 15 Si diligitis me | mandata mea | servate |

14, 16 Et ego rogabo Patrem | et alium Paracletum dabit vobis |

ut maneat in-aeternum ≈ vobiscum |

14, 17 Spiritus veritatis quem mundus | non potest accipere |

quia non videt eum | nec adnoscit eum ^^ Vos autem |

[fol. 160 a, pag. 135] scitis eum quoniam apud vos manet

| et in vobis est |

14, 18 Non dismittam vos orphanos | Venio ad vos |

14, 19 Adhuc pusillum | et hic mundus me iam non videt | Vos

autem videtis me | quoniam ego vivo et vos vivetis |

14, 20 In illo die cognoscetis vos | quoniam ego √ in Patre meo

^^ Et vos | in me et ego in vobis |

estis si dilectionem habueritis ad invicem

13,36 dicit ei Simon Petrus Domine quo vadis re-

spondit Iesus quo ego vado non potes me modo

sequi sequeris autem postea

13,37 dicit ei Petrus quare non possum sequi te mo-

do animam meam pro te ponam

13,38 respondit Iesus animam tuam pro me ponis

amen amen dico tibi non cantabit gallus donec

me ter neges

14,1 non turbetur cor vestrum creditis in Deum et in

me credite

14,2 in domo Patris mei mansiones multae sunt si

quo minus dixissem vobis quia vado parare vo-

bis locum

14,3 et si abiero et praeparavero vobis locum iterum

venio et accipiam vos ad me ipsum ut ubi sum

ego et vos sitis

14,4 et quo ego vado scitis et viam scitis

14,5 dicit ei Thomas Domine nescimus quo vadis et

quomodo possumus viam scire

14,6 dicit ei Iesus ego sum via et veritas et vita ne-

mo venit ad Patrem nisi per me

14,7 si cognovissetis me et Patrem meum utique c

gnovissetis et amodo cognoscitis eum et vidistis

eum

14,8 dicit ei Philippus Domine ostende nobis Pa-

trem et sufficit nobis

14,9 dicit ei Iesus tanto tempore vobiscum sum et

non cognovistis me Philippe qui vidit me vidit

et Patrem quomodo tu dicis ostende nobis Pa-

trem

14,10 non credis quia ego in Patre et Pater in me est

verba quae ego loquor vobis a me ipso non lo-

quor Pater autem in me manens ipse facit opera

14,11 non creditis quia ego in Patre et Pater in me

est

14,12 alioquin propter opera ipsa credite amen a-

men dico vobis qui credit in me opera quae ego

facio et ipse faciet et maiora horum faciet quia

ego ad Patrem vado

14,13 et quodcumque petieritis in nomine meo hoc

faciam ut glorificetur Pater in Filio

14,14 si quid petieritis me in nomine meo hoc fa-

ciam

14,15 si diligitis me mandata mea servate

14,16 et ego rogabo Patrem et alium paracletum da-

bit vobis ut maneat vobiscum in aeternum

14,17 Spiritum veritatis quem mundus non potest

accipere quia non videt eum nec scit eum vos

autem cognoscitis eum quia apud vos manebit et

in vobis erit

14,18 non relinquam vos orfanos veniam ad vos

14,19 adhuc modicum et mundus me iam non videt

vos autem videtis me quia ego vivo et vos vive-

tis

14,20 in illo die vos cognoscetis quia ego sum in

Patre meo et vos in me et ego in vobis

77 14, 21 Qui habet | mandata mea et servat ea | ille est qui diligit

me ^^ Qui autem | diligit me ^^ diligetur a Patre meo | et

ego diligam eum | et ostendam illi me ipsum |

14, 22 < Dicit illi Iudas non qui a Scaryotes | Domine | Quid √

est quoniam incipies ≈ nobis | ostendere te ipsum | et non

huic mundo |

14, 23 < Respondit Iesus et dixit illi | Si quis diligit me | ver-

bum meum servabit | et Pater meus diligit eum | et ad eum

veniam | et ad-eum | ≈ habitaculum faciam ^^

14, 24 ^Qui non | diligit me | verba mea non servabit | et ver-

bum meum quod auditis | non est meum | sed eius qui me

≈ misit | Patris |

14, 25 Haec locutus sum vobis | apud vos manens |

14, 26 Paracletus autem | Spiritus sanctus | quem mittet Pater

meus | in nomine meo | ille vos docebit omnia | et com-

meuebit vos | omnia quaecumque dixero vobis |

14, 27 Pacem dismitto vobis | pacem meam do | vobis | Non

sicut mundus dat | ego do vobis ^^ Non conturbetur | ves-

trum ≈ cor neque trepidetur |

14, 28 Audistis quoniam ego dixi vobis | Vado | et venio ad

vos | Si diligatis me | gaudebatis utique | quoniam vado ad

Patrem | quoniam Pater maior me est |

14, 29 Et nunc | dixi vobis antequam fiat | ut cum factum fuerit

| credatis mihi |

14, 30 Iam non multa loquar vobiscum | Venit enim huius

mundi ≈ princeps | et in me non habet nihil invenire |

14, 31 Sed ut sciat(is) | mundus | quoniam diligo Patrem | et

sicut mandavit mihi √ | sic facio ^^ Surgite eamus hinc |

Gv 15, 1 Ego sum vites vera |

15, 2 et Pater meus agricula est | Omnem sarmentum | quod in

me non adferet fructum | tollit illud | Et omne quod fruc-

tum ≈ adferet | purgabit illud | ut ampliorem ≈ fructum ad-

ferat |

15, 3 iam vos mundi estis | propter sermonem quem | locutus

sum vobis · |

15, 4 manete in me et ego in vobis | sicut palmes non potest

ferre fructum | ab se non manserit in vite | sic nec vos si

non in me maneatis |

15, 5 Ego enim sum vitis | vos sarmenta | qui manet in me et

ego in illo | hic adferet fructum multum | quia sine me non

potestis facere |

15, 6 Si non ≈ aliquis maneat ≈in-me | missus est foras sicut

sarmentum | et aruit ^^ et congregant illud | et in ignem

mittunt ^^ Et ardet |

15, 7 Si autem manseritis in me | et verba mea in vobis manse-

rint | quodcumque vultis petite |

15, 8 et fiet √ | In hoc glorificatus est Pater meus | ut multum ≈

fructum adferatis | et sitis mei discipuli |

15, 9 Sicut dilexit | [fol. 162 a, pag. 339] me Pater et ego vos

dilexi √ |

15, 10 Manete in caritate mea | Si mandata mea servaveritis |

manebitis in caritate mea | sicut √ ego mandata | ≈ Pa-

14,21 qui habet mandata mea et servat ea ille est qui

diligit me qui autem diligit me diligetur a Patre

meo et ego diligam eum et manifestabo ei me

ipsum

14,22 dicit ei Iudas non ille Scariotis Domine quid

factum est quia nobis manifestaturus es te ipsum

et non mundo

14,23 respondit Iesus et dixit ei si quis diligit me

sermonem meum servabit et Pater meus diliget

eum et ad eum veniemus et mansiones apud

eum faciemus

14,24 qui non diligit me sermones meos non servat

et sermonem quem audistis non est meus sed

eius qui misit me Patris

14,25 haec locutus sum vobis apud vos manens

14,26 paracletus autem Spiritus Sanctus quem mit-

tet Pater in nomine meo ille vos docebit omnia

et suggeret vobis omnia quaecumque dixero vo-

bis

14,27 pacem relinquo vobis pacem meam do vobis

non quomodo mundus dat ego do vobis non tur-

betur cor vestrum neque formidet

14,28 audistis quia ego dixi vobis vado et venio ad

vos si diligeretis me gauderetis utique quia vado

ad Patrem quia Pater maior me est

14,29 et nunc dixi vobis priusquam fiat ut cum fac-

tum fuerit credatis

14,30 iam non multa loquar vobiscum venit enim

princeps mundi huius et in me non habet quic-

quam

14,31 sed ut cognoscat mundus quia diligo Patrem

et sicut mandatum dedit mihi Pater sic facio

surgite eamus hinc

15,1 ego sum vitis vera

et Pater meus agricola est

15,2 omnem palmitem in me non ferentem fructum

tollet eum et omnem qui fert fructum purgabit

eum ut fructum plus adferat

15,3 iam vos mundi estis propter sermonem quem

locutus sum vobis

15,4 manete in me et ego in vobis sicut palmes non

potest ferre fructum a semet ipso nisi manserit

in vite sic nec vos nisi in me manseritis

15,5 ego sum vitis vos palmites qui manet in me et

ego in eo hic fert fructum multum quia sine me

nihil potestis facere

15,6 si quis in me non manserit mittetur foras sicut

palmes et aruit et colligent eos et in ignem mit-

tunt et ardent

15,7 si manseritis in me et verba mea in vobis man-

serint quodcumque volueritis petetis et fiet vo-

bis

15,8 in hoc clarificatus est Pater meus ut fructum

plurimum adferatis et efficiamini mei discipuli

15,9 sicut dilexit me Pater et ego dilexi vos manete

in dilectione mea

15,10 si praecepta mea servaveritis manebitis in di-

78 tris-mei servavi | et maneo | in-caritate ≈ ipsius |

15, 11 Haec locutus sum vobis | ut gaudium meum in vobis sit

| et gaudium vestrum inpleatur |

15, 12 Hoc est mandatum meum | ut diligatis invicem | sicut

dilexi vos |

15, 13 Maiorem huius | dilectionem nemo habet | ut animam

suam √ | ponat pro amicis suis |

15, 14 Vos enim | amici mei estis | si feceritis quae ego | man-

do vobis |

15, 15 Iam non dico vos | Servos | quoniam servus nescit | quid

facit Dominus eius | Vos autem dixi Amicos | quoniam

omnia quae audivi a Patre meo | demonstravi vobis |

15, 16 Non vos me elegistis | sed ego elegi vos | et posui vos |

ut vos eatis | et fructum adferatis | et fructus vester maneat

| ut quid quid petieritis Patrem | in nomine meo det vobis |

15, 17 Haec mando vobis | Diligite invicem |

15, 18 Si mundus vos odit | scitote quia me primum √ odivit |

15, 19 Si de mundo essetis | mundus √ suum √ amabat | quo-

niam √ de mundo √ eratis | Sed ego | elegi vos de mundo |

Propter hoc | odit vos mundus |

15, 20 Mementote sermones √ | quos ego dixi vobis | Non est

servus maior domino suo | Si me persecuti sunt | et vos

persequentur | [fol. 163 a, pag. 341] si verbum meum cus-

todierunt | et vestrum custodient |

15, 21 Sed haec √ facient in vos | propter nomen meum | quo-

niam nesciunt √ qui me ≈ misit |

15, 22 Si non venissem | et locutus eis ≈ fuissem | peccatum

non habebant | Nunc autem | exscusationem non habent |

de peccato ^^ eorum |

15, 23 Qui me odit | et Patrem meum odit |

15, 24 Si opera non feci | in eis quae nemo alius fecit | pecca-

tum non habebant | Nunc autem | et viderunt | et odierunt

√ me | et Patrem meum |

15, 25 Sed ut inpleatur verbum | quod in leges eorum scriptum

est |

15, 26 quoniam Odierunt me gratis | Cum autem venerit

Paracletus | quem ego mitto vobis | a Patre meo ^^

Spiritum veritatis | qui a Patre meo prodit ille |

15, 27 testimonium dabit de me | Et vos | testimonium datis |

quia ab initio mecum estis |

Gv 16, 1 < Haec locutus sum vobis | ut non scandalizemini |

16, 2 De synangoga vos eicient | sed venit hora ^^ ut omn[e]s |

qui vos ≈ occiderit | vos putet se ≈ hostiam offerre Deo |

16, 3 et haec facient vobis | quoniam non cognoverunt Patrem |

neque me |

16, 4 < √ Haec locutus sum vobis ^^ ut cum venerit | hora ^^ √

memores sitis quia ego dixi vobis |

16, 5 Haec autem ab-initio | ≈ vobis non dixi ^^ quia vobiscum

eram | Nunc ≈ autem | vado ad eum qui me misit | et nemo

ex vobis interrogat me | Ubi vadis |

lectione mea sicut et ego Patris mei praecepta

servavi et maneo in eius dilectione

15,11 haec locutus sum vobis ut gaudium meum in

vobis sit et gaudium vestrum impleatur

15,12 hoc est praeceptum meum ut diligatis invi-

cem sicut dilexi vos

15,13 maiorem hac dilectionem nemo habet ut ani-

mam suam quis ponat pro amicis suis

15,14 vos amici mei estis si feceritis quae ego prae-

cipio vobis

15,15 iam non dico vos servos quia servus nescit

quid facit dominus eius vos autem dixi amicos

quia omnia quaecumque audivi a Patre meo nota

feci vobis

15,16 non vos me elegistis sed ego elegi vos et po-

sui vos ut eatis et fructum adferatis et fructus

vester mneat ut quodcumque petieritis Patrem in

nomine meo det vobis

15,17 haec mando vobis ut diligatis invicem

15,18 si mundus vos odit scitote quia me priorem

vobis odio habuit

15,19 si de mundo fuissetis mundus quod suum erat

diligeret quia vero de mundo non estis sed ego

elegi vos de mundo propterea odit vos mundus

15,20 mementote sermonis mei quem ego dixi vo-

bis non est servus maior domino suo si me per-

secuti sunt et vos persequentur si sermonem

meum servaverunt et vestrum servabunt

15,21 sed haec omnia facient vobis propter nomen

meum quia nesciunt eum qui misit me

15,22 si non venissem et locutus fuissem eis pecca-

tum non haberent nunc autem excusationem non

habent de peccato suo

15,23 qui me odit et Patrem meum odit

15,24 si opera non fecissem in eis quae nemo alius

fecit peccatum non haberent nunc autem et vide-

runt et oderunt et me et Patrem meum

15,25 sed ut impleatur sermo qui in lege eorum

scriptus est quia odio me habuerunt gratis

15,26 cum autem venerit paracletus quem ego mit-

tam vobis a Patre Spiritum veritatis qui a Patre

procedit ille testimonium perhibebit de me

15,27 et vos testimonium perhibetis quia ab initio

mecum estis

16,1 haec locutus sum vobis ut non scandalizemini

16,2 absque synagogis facient vos sed venit hora ut

omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se

praestare Deo

16,3 et haec facient quia non noverunt Patrem

neque me

16,4 sed haec locutus sum vobis ut cum venerit ho-

ra eorum reminiscamini quia ego dixi vobis

16,5 haec autem vobis ab initio non dixi quia vobis-

cum eram at nunc vado ad eum qui me misit et

79 16, 6 Sed quoniam haec locutus sum | [fol. 164 a, pag. 343]

vobis | tristitia adimplevit vestrum ≈ cor |

16, 7 Sed ego ^^ veritatem | dico vobis ^^ Expedit vobis | ut

ego eam | Si enim non iero | Paracletus non veniet ad vos |

Si autem iero | mittam eum ad vos |

16, 8 Et veniens | ille arguet mundum | de peccato | et de iusti-

tia | et de iudicio ^^

16, 9 ^De peccato quidem | quoniam non credunt in me |

16, 10 De iustitia autem | quoniam ad Patrem vado | et iam non

videtis me |

16, 11 De iudicio autem | quoniam princeps mundi huius | iu-

dicatus est |

16, 12 < Adhuc multa habeo dicere ≈ vobis | sed non potestis

illa baiolare modo |

16, 13 Cum √ venerit ille Spiritus veritatis | ille vos ≈ diriget |

In veritate ≈ omni | non enim loquetur | a semetipso | √

quaecumque audierit loquetur | et √ super ventura √ ad-

nuntiabit vobis |

16, 14 Ille me glorificabit ^^ quoniam de meo | accipiet . | et

adnuntiabit vobis |

16, 15 Omnia quae habet Pater | mea sunt | Propter hoc | dixi

quoniam De meo accipiet | et adnuntiabit vobis ^^

16, 16 ^Pusillum | et √ non me ≈ videbitis | et iterum pusillum |

et videbitis me | √√√√

16, 17 Dixerunt ergo ex discipulis eius | ad invicem | Quid est

hoc quod dicit nobis | Pusillum | et non videbitis me | et

iterum pusillum | et videbitis me| et quia Ego vado ad Pa-

trem |

16, 18 √√ Quid est hoc √√ | [fol. 165 a, pag. 345] pusillum |

Nescimus quid dicit |

16, 19 < Cognovit √ Iesus quoniam volebant eum | interrogare

de hoc | et dixit illis | De hoc queritis | in invicem quo-

niam dixi | Pusillum | et non me ≈ videbitis | et iterum pu-

sillum | et videbitis me |

16, 20 Amen amen dico vobis | quoniam plorabitis | et plange-

tis vos · | Mundus autem gaudebit | Vos √ tristitiam habe-

bitis | sed tristitia vestra | in-gaudium ≈ transferetur |

16, 21 Mulier cum parit tristitiam habet | quoniam | venit dies

eius ^^ Cum autem pepererit | infantem | iam non meminit

tristitiae | propter gaudium quia natus est | homo in hunc

mundum |

16, 22 Et vos ergo | nunc quidem tristitiam habebitis | iterum

autem | videbo vos ^^ et gaudebit cor vestrum | et gau-

dium vestrum | nemo tollet a vobis |

16, 23 Et in illo die me non rogabitis nihil | < Amen amen dico

vobis Si quid petieritis | Patrem in nomine meo ^^ dabit

vobis |

16, 24 Usque nunc nihil ≈ petistis | in nomine meo | Petite et

accipietis | ut gaudium vestrum repletum ≈ sit |

16, 25 < Haec in proverbiis locutus sum vobis | Venit hora ^^

cum iam non in proverbiis | loquar vobis | sed in pala | de

Patre adnuntiabo vobis |

16, 26 In illa die | in nomine meo petetis | et non dico vobis |

coniam ego rogabo | Patrem meum de vobis |

16, 27 Ipse enim Pater diligit vos | quoniam vos me | [fol. 166

a, pag. 347] dilexistis et credidistis quoniam ego √√√

nemo ex vobis interrogat me quo vadis

16,6 sed quia haec locutus sum vobis tristitia im-

plevit cor vestrum

16,7 sed ego veritatem dico vobis expedit vobis ut

ego vadam si enim non abiero paracletus non

veniet ad vos si autem abiero mittam eum ad

vos

16,8 et cum venerit ille arguet mundum de peccato

et de iustitia et de iudicio

16,9 de peccato quidem quia non credunt in me

16,10 de iustitia vero quia ad Patrem vado et iam

non videbitis me

16,11 de iudicio autem quia princeps mundi huius

iudicatus est

16,12 adhuc multa habeo vobis dicere sed non pote-

stis portare modo

16,13 cum autem venerit ille Spiritus veritatis do-

cebit vos in omnem veritatem non enim loquetur

a semet ipso sed quaecumque audiet loquetur et

quae ventura sunt adnuntiabit vobis

16,14 ille me clarificabit quia de meo accipiet et

adnuntiabit vobis

16,15 omnia quaecumque habet Pater mea sunt

propterea dixi quia de meo accipit et adnuntiabit

vobis

16,16 modicum et iam non videbitis me et iterum

modicum et videbitis me quia vado ad Patrem

16,17 dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem

quid est hoc quod dicit nobis modicum et non

videbitis me et iterum modicum et videbitis me

et quia vado ad Patrem

16,18 dicebant ergo quid est hoc quod dicit modi-

cum nescimus quid loquitur

16,19 cognovit autem Iesus quia volebant eum in-

terrogare et dixit eis de hoc quaeritis inter vos

quia dixi modicum et non videbitis me et iterum

modicum et videbitis me

16,20 amen amen dico vobis quia plorabitis et flebi-

tis vos mundus autem gaudebit vos autem con-

tristabimini sed tristitia vestra vertetur in gau-

dium

16,21 mulier cum parit tristitiam habet quia venit

hora eius cum autem pepererit puerum iam non

meminit pressurae propter gaudium quia natus

est homo in mundum

16,22 et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis

iterum autem videbo vos et gaudebit cor ves-

trum et gaudium vestrum nemo tollit a vobis

16,23 et in illo die me non rogabitis quicquam amen

amen dico vobis si quid petieritis Patrem in no-

mine meo dabit vobis

16,24 usque modo non petistis quicquam in nomine

meo petite et accipietis ut gaudium vestrum sit

plenum

16,25 haec in proverbiis locutus sum vobis venit

hora cum iam non in proverbiis loquar vobis sed

palam de Patre adnuntiabo vobis

16,26 illo die in nomine meo petetis et non dico vo-

bis quia ego rogabo Patrem de vobis

80 16, 28 a-Patre ≈ exivi et veni | in hunc mundum | Iterum dimit-

to hunc mundum | et vado ad Patrem |

16, 29 Dicunt illi | discipuli eius ^^ Ecce nun in palam | loque-

ris | et proverbium i[n] nullum dicis |

16, 30 Nunc cognovimus | quia scis omnia et non opus | habet

√ | ut aliquis te interroget | In ho[c] credimus | quoniam a

Deo existi ^^

16, 31 ^Respondit eis | Iesus Modo creditis ^^ Ecce venit hora

| et √ venit | ut dispargamini | unusquisque in sua ^^ Et me

solum | dismittatis | Et non sum solus | quoniam Pater me-

cum est |

16, 33 Haec locutus sum vobis | ut in me pacem habeatis | In

mundo tribulationem habebitis | sed anime qui estote ^^

Ego vici mundum |

Gv 17, 1 < Haec locutus est Iesus | et adlevans oculos suos in

caelum | dixit | Pater venit hora | glorifica Filium tuum | ut

Filius √ honorificet te |

17, 2 Sicut dedisti ei potestatem | omnis carnis | ut omne quod

dedisti ei | habeat vitam aeternam |

17, 3 Haec est autem vita aeterna | ut cognoscant te | solum ve-

rum Deum ^^ et quem | misisti Iesum Christum in hunc

mundum |

17, 4 Ego te honorificavi super terram | et opus consummavi |

quod dedisti mihi | ut faciam |

17, 5 Et nunc honorifica me | tu Pater ad teipsum | gloria quam

habebam | aput te | antequam fieret ≈ mundus |

17, 6 Manifestavi nomen tuum hominibus | [fol. 167 a, pag.

349] quos dedisti mihi de hoc mundo | Tui erant et mihi

illos dedisti | et verbum tuum servaverunt |

17, 7 Nunc cognoverunt | quia omnia que mihi ≈ dedisti | abs

te sunt |

17, 8 quoniam verba tua | quae dedisti mihi | dedi eis | et ipsi

acceperunt √√ vere | quoniam abs te exivi | Et crediderunt

quia tu me misisti | Ego pro eis rogo |

17, 9 Non pro hoc mundo rogo | sed de quibus dedisti mihi |

quoniam tui sunt |

17, 10 Et omnia ≈ mea tua sunt | et tua mea sunt | et glorificasti

me in eis |

17, 11 Et iam non sum in hoc mundo | et ipsi in hoc mundo

sunt | et ego ad te venio | iam non sum in mundo ^^ et in

mundo sum | < Pater sancte | serva eos in nomine tuo |

√√√√√√√√√ et cum essem cum eis | ego servabam eos |

in nomine tuo quod dedisti mihi | ut sint unum sicut nos |

17, 12 Cum essem cum eis | ego custodiebam eos | in nomine

tuo | quos dedisti mihi · et custodivi | et nemo ex eis | pe-

riit | nisi filius perditionis | ut Scriptura impleatur |

17, 13 Nunc autem | ad te venio | et haec loquor in hoc mundo |

ut habeant gaudium meum | inpletum in semet ipsis |

17, 14 Ego autem | dedi verbum tuum eis | et mundus odit eos |

quoniam non sum | de hoc mundo | √√√√√√√

17, 15 Non rogo ut tollas | eos de mundo | sed ut serves | eos

16,27 ipse enim Pater amat vos quia vos me amastis

et credidistis quia ego a Deo exivi

16,28 exivi a Patre et veni in mundum iterum relin-

quo mundum et vado ad Patrem

16,29 dicunt ei discipuli eius ecce nunc palam lo-

queris et proverbium nullum dicis

16,30 nunc scimus quia scis omnia et non opus est

tibi ut quis te interroget in hoc credimus quia a

Deo existi

16,31 respondit eis Iesus modo creditis

16,32 ecce venit hora et iam venit ut dispergamini

unusquisque in propria et me solum relinquatis

et non sum solus quia Pater mecum est

16,33 haec locutus sum vobis ut in me pacem ha-

beatis in mundo pressuram habetis sed confidite

ego vici mundum

17,1 haec locutus est Iesus et sublevatis oculis in

caelum dixit Pater venit hora clarifica Filium

tuum ut Filius tuus clarificet te

17,2 sicut dedisti ei potestatem omnis carnis ut

omne quod dedisti ei det eis vitam aeternam

17,3 haec est autem vita aeterna ut cognoscant te

solum verum Deum et quem misisti Iesum

Christum

17,4 ego te clarificavi super terram opus consum-

mavi quod dedisti mihi ut faciam

17,5 et nunc clarifica me tu Pater apud temet ipsum

claritatem quam habui priusquam mundus esset

apud te

17,6 manifestavi nomen tuum hominibus quos de-

disti mihi de mundo tui erant et mihi eos dedisti

et sermonem tuum servaverunt

17,7 nunc cognoverunt quia omnia quae dedisti mi-

hi abs te sunt

17,8 quia verba quae dedisti mihi dedi eis et ipsi ac-

ceperunt et cognoverunt vere quia a te exivi et

crediderunt quia tu me misisti

17,9 ego pro eis rogo non pro mundo rogo sed pro

his quos dedisti mihi quia tui sunt

17,10 et mea omnia tua sunt et tua mea sunt et clari-

ficatus sum in eis

17,11 et iam non sum in mundo et hii in mundo

sunt et ego ad te venio Pater sancte serva eos in

nomine tuo quos dedisti mihi ut sint unum sicut

et nos

17,12 cum essem cum eis ego servabam eos in no-

mine tuo quos dedisti mihi custodivi et nemo ex

his perivit nisi filius perditionis ut scriptura im-

pleatur

17,13 nunc autem ad te venio et haec loquor in

mundo ut habeant gaudium meum impletum in

semet ipsis

17,14 ego dedi eis sermonem tuum et mundus odio

eos habuit quia non sunt de mundo sicut et ego

non sum de mundo

17,15 non rogo ut tollas eos de mundo sed ut serves

81 de Iniquo |

17, 16 de hoc mundo | non sunt | sicut et ego non sum de mun-

do | [fol. 168 a, pag. 351]

17, 17 Sanctifica eos in veritate | Verbum tuum veritas est |

17, 18 Sicut me | misisti in hunc mundum | et ego | misi eos in

hunc mundum |

17, 19 et pro eis ego sanctifico me ipsum | ut sint et ipsi sancti-

ficati | in veritate |

17, 20 Nunc autem ≈ propter-istos rogo | solum | sed et pro his

qui credituri sunt | per verbum eorum in me |

17, 21 ut omnes | unum sint | sicut tu Pater in me | et ego in te

^^ ut et ipsi in nobis sint | ut hic mundus credat ^^ quo-

niam tu me | misisti ^^ Et ego gloriam |

17, 22 quam dedisti mihi dedi eis | ut sint unum | sicut nos

unum √ |

17, 23 Tu-in-me ≈≈≈et ≈≈≈≈ego-in-eis | ut sint perfecti con-

summati | in unum | ut cognoscat mundus | quoniam tu me

misisti | et dilexi eos | sicut tu me dilexisti |

17, 24 < Pater quod mihi ≈ dedis[ti] | volo ut ubi ego sum | et

illi sint mecum | ut aspiciant | gloriam √ quam mihi ≈ de-

disti | quia dilexisti me | ante constitutionem mundi · |

17, 25 Pater sancte | √ mundus hic te non cognovit | Ego autem

te cognovi | et isti cognoverunt | quoniam tu me misisti |

17, 26 Et manifestavi eis Nomen tuum | et manifestabo | ut ca-

ritas quam dilexisti me | in eis sit et ego in illis |

Gv 18, 1 Haec cum dixisset | Iesus exiit simul cum discipulis

suis | trans torrentem | Cedri | ubi erat hortus | in quem in-

troivit | ipse et discipuli eius |

18, 2 sciebat autem et | [fol. 169 a, pag. 353, testo di II mano

sino a 20, 1] Iudas qui tradebat eum ipsum locum · | quia

frequenter Iesus conve[ne]rat illuc · | cum discipulis suis ·

|

18, 3 Iudas ergo | cum accepisset cohortem · et a pontificibus |

et Pharisaeis ministros · venit | illuc · cum lanternis et fa-

cibus | et armis · ^

18, 4 Iesus itaque · sciens omnia | quae ventura erant super

eum · processit · | et dicit | eis · Quem quaeritis · ^

18, 5 Responderunt ei · | Iesum Nazarenum · Dicit eis Iesus ·

Ego sum · | Stabat autem et Iudas qui tradebat eum · |

cum ipsis · ^

18, 6 Ut ergo dixit eis Ego sum · | abierunt retrorsum · et ceci-

derunt in terram · |

18, 7 Iterum ergo · eos interrogavit · | Quem quaeritis · Illi au-

tem dixerunt · | Iesum Nazarenum · ^

18, 8 ^Respondit Iesus · | Dixi vobis · quia Ego sum · Si ergo

me | quaeritis · 18, 9 sinite hos abire · ut | impleretur ser-

mo quem dixit · quia quos | dedisti mihi · non perdidi ex

ipsis quemquam · |

18, 10 Simon ergo Petrus · habens gladium | eduxit eum · et

percussit pontificis servum | et abscidit eius | auriculam

dextram · erat autem nomen | servo · Malchus ·

18,11 Dixit ergo | Iesus Petro · Mitte gladium in | vaginam ·

calicem quem dedit mihi | Pater · non bibam illum ·

eos ex malo

17,16 de mundo non sunt sicut et ego non sum de

mundo

17,17 sanctifica eos in veritate sermo tuus veritas

est

17,18 sicut me misisti in mundum et ego misi eos in

mundum

17,19 et pro eis ego sanctifico me ipsum ut sint et

ipsi sanctificati in veritate

17,20 non pro his autem rogo tantum sed et pro eis

qui credituri sunt per verbum eorum in me

17,21 ut omnes unum sint sicut tu Pater in me et

ego in te ut et ipsi in nobis unum sint ut mundus

credat quia tu me misisti

17,22 et ego claritatem quam dedisti mihi dedi eis

ut sint unum sicut nos unum sumus

17,23 ego in eis et tu in me ut sint consummati in

unum et cognoscat mundus quia tu me misisti et

dilexisti eos sicut me dilexisti

17,24 Pater quos dedisti mihi volo ut ubi ego sum et

illi sint mecum ut videant claritatem meam

quam dedisti mihi quia dilexisti me ante consti-

tutionem mundi

17,25 Pater iuste et mundus te non cognovit ego au-

tem te cognovi et hii cognoverunt quia tu me

misisti

17,26 et notum feci eis nomen tuum et notum fa-

ciam ut dilectio qua dilexisti me in ipsis sit et

ego in ipsis

18,1 haec cum dixisset Iesus egressus est cum dis-

cipulis suis trans torrentem Cedron ubi erat hor-

tus in quem introivit ipse et discipuli eius

18,2 sciebat autem et Iudas qui tradebat eum ipsum

locum quia frequenter Iesus convenerat illuc

cum discipulis suis

18,3 Iudas ergo cum accepisset cohortem et a ponti-

ficibus et Pharisaeis ministros venit illuc cum

lanternis et facibus et armis

18,4 Iesus itaque sciens omnia quae ventura erant

super eum processit et dicit eis quem quaeritis

18,5 responderunt ei Iesum Nazarenum dicit eis Ie-

sus ego sum stabat autem et Iudas qui tradebat

eum cum ipsis

18,6 ut ergo dixit eis ego sum abierunt retrorsum et

ceciderunt in terram

18,7 iterum ergo eos interrogavit quem quaeritis illi

autem dixerunt Iesum Nazarenum

18,8 respondit Iesus dixi vobis quia ego sum si ergo

me quaeritis sinite hos abire

18,9 ut impleretur sermo quem dixit quia quos

dedisti mihi non perdidi ex ipsis quemquam

18,10 Simon ergo Petrus habens gladium eduxit

eum et percussit pontificis servum et abscidit

eius auriculam dextram erat autem nomen servo

Malchus

18,11 dixit ergo Iesus Petro mitte gladium in

vaginam calicem quem dedit mihi Pater non

82 18,12 Cohors ergo | et tribunus · et ministri | Iudaeorum · con-

prehenderunt Iesum | et ligaverunt eum · |

18,13 et adduxerunt eum ad Annam | primum · Erat enim so-

cer Caiaphae · | qui erat pontifex anni illius · | [fol. 170,

pag. 355]

18, 14 Erat autem Caiaphas · | qui consilium dederat Iudaeis |

quia expedit unum ho-minem mori | pro populo · |

18, 15 Sequebatur autem Iesum Simon Petrus · | et alius disci-

pulus · Discipulus · autem ille · | erat notus pontifici · et

introivit cum Iesu | in atrium pontificis |

18, 16 Petrus autem · stabat ad ostium foris | Exivit ergo disci-

pulus alius | qui erat notus pontifici | et dixit ostiariae | et

introduxit Petrum · |

18, 17 Dicit ergo Petro ancilla ostiaria | Numquid et tu ex dis-

cipulis es hominis istius · | dicit ille · Non sum · |

18, 18 Stabant autem servi et ministri ad prunas · | quia frigus

erat et calefiebant | erat autem cum eis et Petrus stans et

calefaciens se · |

18, 19 Pontifex ergo · interrogavit Iesum | de discipulis suis ·

et de doctrina eius · |

18, 20 Respondit ei Iesus · | Ego palam locutus sum mundo |

Ego semper docui in synagoga et in templo | quo omnes

Iudaei conveniunt · |

18, 21 et in occulto locutus sum nihil · | Quid me interrogas · |

Interroga eos qui audierunt · | quid locutus sum ipsis · |

ecce hi sciunt quae dixerim ego · |

18, 22 Haec autem cum dixisset · | unus assistens ministrorum

| dedit alapam Iesu dicens · | Sic respondes pontifici · |

18, 23 Respondit ei Iesus · | Si male locutus sum . | testimo-

nium perhibe(o) de malo · | Si autem bene . quid me cae-

dis · |

18, 24 Et misit eum Annas | ligatum ad Caiphan pontificem · |

18, 25 Erat autem Simon Petrus · | stans et calefaciens se · |

Dixerunt ergo ei · | Numquid et tu ex discipulis eius es |

[fol. 171 a, pag. 357]

18, 26 Negavit ille et dixit · Non sum · | Dicit unus ex servis |

pontificis · | cognatus eius cuius abscidit Petrus auriculam

· | Nonne ego te vidi in horto cum illo · |

18, 27 Iterum ergo negavit Petrus · | et statim gallus cantavit · |

18, 28 Adducunt ergo Iesum · | a Caiapha in praetorium . | Erat

autem mane · | et ipsi non introierunt in praetorium · | ut

non contaminarentur · | sed manducarent pascha |

18, 29 Exivit ergo Pilatus ad eos foras · | et dixit · | Quam ac-

cusationem affertis adversus hominem | hunc · |

18, 30 Responderunt et dixerunt ei · | Si non esset hic malefac-

tor . | non tibi tradidissemus eum · |

18, 31 Dixit ergo eis Pilatus accipite eum vos · | et secundum

legem vestram iudicate eum | Dixerunt ergo ei Iudaei · |

Nobis non licet interficere quenquam · |

18, 32 Ut sermo Iesu impleretur · | quem dixit significans · |

qua esset morte moriturus · |

18, 33 Introivit ergo iterum in praetorium Pilatus | et vocavit

bibam illum

18,12 cohors ergo et tribunus et ministri Iudaeorum

conprehenderunt Iesum et ligaverunt eum

18,13 et adduxerunt eum ad Annam primum erat

enim socer Caiaphae qui erat pontifex anni illius

18,14 erat autem Caiaphas qui consilium dederat

Iudaeis quia expedit unum hominem mori pro

populo

18,15 sequebatur autem Iesum Simon Petrus et

alius discipulus discipulus autem ille erat notus

pontifici et introivit cum Iesu in atrium pontifi-

cis

18,16 Petrus autem stabat ad ostium foris exivit er-

go discipulus alius qui erat notus pontifici et

dixit ostiariae et introduxit Petrum

18,17 dicit ergo Petro ancilla ostiaria numquid et tu

ex discipulis es hominis istius dicit ille non sum

18,18 stabant autem servi et ministri ad prunas quia

frigus erat et calefiebant erat autem cum eis et

Petrus stans et calefaciens se

18,19 pontifex ergo interrogavit Iesum de discipulis

suis et de doctrina eius

18,20 respondit ei Iesus ego palam locutus sum

mundo ego semper docui in synagoga et in tem-

plo quo omnes Iudaei conveniunt et in occulto

locutus sum nihil

18,21 quid me interrogas interroga eos qui audie-

runt quid locutus sum ipsis ecce hii sciunt quae

dixerim ego

18,22 haec autem cum dixisset unus adsistens mi-

nistrorum dedit alapam Iesu dicens sic res-

pondes pontifici

18,23 respondit ei Iesus si male locutus sum testi-

monium perhibe de malo si autem bene quid me

caedis

18,24 et misit eum Annas ligatum ad Caiaphan pon-

tificem

18,25 erat autem Simon Petrus stans et calefaciens

se dixerunt ergo ei numquid et tu ex discipulis

eius es negavit ille et dixit non sum

18,26 dicit unus ex servis pontificis cognatus eius

cuius abscidit Petrus auriculam nonne ego te vi-

di in horto cum illo

18,27 iterum ergo negavit Petrus et statim gallus

cantavit

18,28 adducunt ergo Iesum a Caiapha in praetorium

erat autem mane et ipsi non introierunt in prae-

torium ut non contaminarentur sed manducarent

pascha

18,29 exivit ergo Pilatus ad eos foras et dixit quam

accusationem adfertis adversus hominem hunc

18,30 responderunt et dixerunt ei si non esset hic

malefactor non tibi tradidissemus eum

18,31 dixit ergo eis Pilatus accipite eum vos et se-

cundum legem vestram iudicate eum dixerunt

ergo ei Iudaei nobis non licet interficere quem-

quam

18,32 ut sermo Iesu impleretur quem dixit signifi-

cans qua esset morte moriturus

83 Iesum · et dixit ei · | Tu es rex Iudaeorum · et respondit

Iesu[s] |

18, 34 A temet ipso hoc dicis · | an alii tibi dixerunt de me · |

18, 35 Respondit Pilatus · | Numquid ego Iudaeus sum · | Gens

tua et pontifices · | tradiderunt te mihi · quid fecisti · |

Respondit Iesus |

18, 36 Regnum meum non est de mundo hoc | si ex hoc mundo

esset regnum meum · | ministri mei utique · decertarent ·

| ut non traderer Iudaeis · | Nunc autem meum regnum

non est hinc · | Dixit itaque · ei Pilatus · Ergo rex es tu · |

18, 37 Respondit Iesus · | Tu dicis · quia rex sum ego · | Ego in

hoc natus sum · | et ad hoc veni in mundum · | ut testimo-

nium perhibeam veritati · | Omnis qui est ex veritate audit

meam vocem · |

18, 38 Dicit ei Pilatus · Quid est veritas · | [fol. 172 a, pag.

359] Et cum hoc dixisset · iterum exivit ad Iudaeos · | et

dicit eis · | Ego nullam invenio in eo causam · |

18, 39 Est autem consuetudo vobis · | ut unum dimittam vobis

in pascha | Vultis ergo dimittam vobis regem Iudaeorum |

18, 40 Clamaverunt rursum omnes dicentes · Non hunc · | sed

Barabban · Erat autem Barabbas latro · |

Gv 19, 1 Tunc ergo adprehendit | Pilatus Iesum · et flagellavit

· |

19, 2 Et milites · | plectentes coronam de spinis · | inposuerunt

capiti eius · | et veste purpurea circumdederunt eum · |

19, 3 Et veniebant ad eum · et dicebant · | Have · rex Iudaeo-

rum · | 19, 4 Et dabant ei alapas · |

Exiit iterum Pilatus foras · | et dixit eis · Ecce adduco vobis

eum foras · |

ut cogn[osc]atis quia in eo nullam | causam invenio · |

*19, 5 Exiit ergo Iesus · portans spineam coronam | et purpu-

reum vestimentum · et dicit eis · | ecce homo · |

19, 6 Cum ergo vidissent eum pontifices et ministri · | clama-

bant dicentes · | Crucifige · crucifige eum · | Dicit eis Pi-

latus · Accipite eum vos et crucifigite · | Ego enim non

invenio in eo causam · |

19, 7 Responderunt ei Iudaei · | Nos legem habemus | et se-

cundum legem debet mori · |

19, 8 quia Filium Dei se fecit · |

Cum ergo audisset Pilatus |

19, 9 hunc sermonem · magis timuit .

Et ingressus est · | praetorium iterum · | et dicit ad Iesum · |

Unde es tu · Iesus autem responsum non dedit ei · |

19, 10 Dicit ergo ei Pilatus · Mihi non loqueris | Nescis quia

potestatem habeo crucifigere te | 19, 11 et potestatem ha-

beo dimittere te · |

Respondit Iesus · | Non haberes potestatem adversum me ul-

lam · | nisi tibi esset | datum desuper · Propterea qui

tradidit me tibi | 19, 12 maius peccatum habet · exinde · |

Quaerebat Pilatus | dimittere eum · Iudaei autem · | clamabant

dicentes · |

[fol. 173a, pag. 361] Si hunc dimittis · non es amicus Caesaris

· | omnis qui se regem facit contradicit Caesari · |

18,33 introivit ergo iterum in praetorium Pilatus et

vocavit Iesum et dixit ei tu es rex Iudaeorum

18,34 et respondit Iesus a temet ipso hoc dicis an

alii tibi dixerunt de me

18,35 respondit Pilatus numquid ego Iudaeus sum

gens tua et pontifices tradiderunt te mihi quid

fecisti

18,36 respondit Iesus regnum meum non est de

mundo hoc si ex hoc mundo esset regnum

meum ministri mei decertarent ut non traderer

Iudaeis nunc autem meum regnum non est hinc

18,37 dixit itaque ei Pilatus ergo rex es tu respondit

Iesus tu dicis quia rex sum ego ego in hoc natus

sum et ad hoc veni in mundum ut testimonium

perhibeam veritati omnis qui est ex veritate au-

dit meam vocem

18,38 dicit ei Pilatus quid est veritas et cum hoc

dixisset iterum exivit ad Iudaeos et dicit eis ego

nullam invenio in eo causam

18,39 est autem consuetudo vobis ut unum dimit-

tam vobis in pascha vultis ergo dimittam vobis

regem Iudaeorum

18,40 clamaverunt rursum omnes dicentes non hunc

sed Barabban erat autem Barabbas latro

19,1 tunc ergo adprehendit Pilatus Iesum et flagel-

lavit

19,2 et milites plectentes coronam de spinis inpo-

suerunt capiti eius et veste purpurea circumde-

derunt eum

19,3 et veniebant ad eum et dicebant have rex Iu-

daeorum et dabant ei alapas

19,4 exiit iterum Pilatus foras et dicit eis ecce addu-

co vobis eum foras

19,5 ut cognoscatis quia in eo nullam causam inve-

nio et purpureum vestimentum et dicit eis ecce

homo

19,6 cum ergo vidissent eum pontifices et ministri

clamabant dicentes crucifige crucifige dicit eis

Pilatus accipite eum vos et crucifigite ego enim

non invenio in eo causam

19,7 responderunt ei Iudaei nos legem habemus et

secundum legem debet mori quia Filium Dei se

fecit

19,8 cum ergo audisset Pilatus hunc sermonem ma-

gis timuit

19,9 et ingressus est praetorium iterum et dicit ad

Iesum unde es tu Iesus autem responsum non

dedit ei

19,10 dicit ergo ei Pilatus mihi non loqueris nescis

quia potestatem habeo crucifigere te et potesta-

tem habeo dimittere te

19,11 respondit Iesus non haberes potestatem ad-

versum me ullam nisi tibi esset datum desuper

propterea qui tradidit me tibi maius peccatum

habet

19,12 exinde quaerebat Pilatus dimittere eum Iudaei

84 19, 13 Pilatus ergo cum audisset hos sermones | adduxit foras

Iesum . et sedit pro tribunali | in locum que dicitur Lithos-

trotus | haebraice autem Gabbatha · |

19, 14 Erat autem parasceve paschae . | hora quasi sesta · et

dicit Iudaeis · | Ecce rex vester ·

19,15 illi autem · | clamabant · | Tolle · tolle · crucifige eum · |

Dixit eis Pilatus · | Regem vestrum crucifigam · | Respon-

derunt pontifices · | Non habemus regem nisi Caesarem · |

19, 16 Tunc ergo tradidit eis illum ut crucifigeretur · |

19, 17 Susceperunt autem Iesum · et eduxerunt · | et baiulans

sibi | crucem · | exivit in eum qui dicitur calvarie locum · |

19, 18 hebraice Golgotha · ubi eum crucifixerunt | et cum eo

alios duos . hinc et hinc . | medium autem | Iesum |

19, 19 scripsit autem titulum Pilatus · | et posuit super crucem

· |

19, 20 Erat autem scriptum · | Iesus Nazarenus · | Rex Iudaeo-

rum · | hunc ergo titulum multi | legerunt Iudaeorum · |

quia prope civitatem erat locus · |

19, 21 ubi crucifixus est Iesus · et erat scriptum . | hebraice Ie-

sus · | graece · et latine · dicebant ergo Pilato · | pontifices

| Iudaeorum · | Noli scribere Rex Iudaeorum · | sed quia

ipse dixit · Rex sum Iudaeorum · |

19, 22 Respondit Pilatus · Quod scripsi scripsi · |

19, 23 Milites ergo cum crucifixissent eum · | acceperunt ves-

timenta eius · | et fecerunt quartuor partes | unicuique ·

militi partem · et tunicam · | erat autem tunica inconsutilis

· | desuper contexta per totum · |

19, 24 Dixerunt ergo adinvicem · Non scindamus eam | sed

sorciamur de illa cuius sit · | ut Scriptura impleretur di-

cens [pag. 363] partiti sunt vestimenta mea sibi | et in

vestem meam miserunt sortem · | et milites quidem haec

fecerunt |

19, 25 Stabant autem iuxta crucem Iesu · | mater eius | et soror

matris eius Maria Cleopae · |

19, 26 et Maria Magdalene · | Cum vidisset ergo Iesus matrem

· | et discipulum quem diligebat · | dicit matri suae · | Mu-

lier · ecce filius tuus . | Deinde dicit discipulo · Ecce ma-

ter tua . |

19, 27 Et ex illa hora accepit eam | discipulus in sua . |

19, 28 Postea sciens Iesus | quia iam omnia consummata sunt |

ut consummaretur Scriptura · |dixit · Sitio . |

19, 29 Vas ergo positum erat · aceto plenum · | illi autem ·

spongiam plenam ac[a]eto | hysopo circumponentes | op-

tulerunt ori eius |

19, 30 Cum ergo accepisset Iesus acetum dixit · | Consumma-

tum est · |

19, 31 Et inclinato capite · tradidit spiritum · | Iudaei ergo

quoniam Parasceve erat · | ut non remanerent in cruce

corpora sabbato · | erat enim magnus dies ille sabbati · |

rogaverunt Pilatum · | ut frangerentur eorum crura | et tol-

lerentur · |

19, 32 Venerunt ergo milites · | et primi quidem | fregerunt

crura · | et alterius qui crucifixus est cum eo · |

autem clamabant dicentes si hunc dimittis non

es amicus Caesaris omnis qui se regem facit

contradicit Caesari

19,13 Pilatus ergo cum audisset hos sermones ad-

duxit foras Iesum et sedit pro tribunali in locum

qui dicitur Lithostrotus hebraice autem Gabba-

tha

19,14 erat autem parasceve paschae hora quasi se-

xta et dicit Iudaeis ecce rex vester

19,15 illi autem clamabant tolle tolle crucifige eum

dixit eis Pilatus regem vestrum crucifigam re-

sponderunt pontifices non habemus regem nisi

Caesarem

19,16 tunc ergo tradidit eis illum ut crucifigeretur

susceperunt autem Iesum et eduxerunt

19,17 et baiulans sibi crucem exivit in eum qui dici-

tur Calvariae locum hebraice Golgotha

19,18 ubi eum crucifixerunt et cum eo alios duos

hinc et hinc medium autem Iesum

19,19 scripsit autem et titulum Pilatus et posuit su-

per crucem erat autem scriptum Iesus Nazarenus

rex Iudaeorum

19,20 hunc ergo titulum multi legerunt Iudaeorum

quia prope civitatem erat locus ubi crucifixus est

Iesus et erat scriptum hebraice graece et latine

19,21 dicebant ergo Pilato pontifices Iudaeorum no-

li scribere rex Iudaeorum sed quia ipse dixit rex

sum Iudaeorum

19,22 respondit Pilatus quod scripsi scripsi

19,23 milites ergo cum crucifixissent eum accepe-

runt vestimenta eius et fecerunt quattuor partes

unicuique militi partem et tunicam erat autem

tunica inconsutilis desuper contexta per totum

19,24 dixerunt ergo ad invicem non scindamus eam

sed sortiamur de illa cuius sit ut scriptura im-

pleatur dicens partiti sunt vestimenta mea sibi et

in vestem meam miserunt sortem et milites qui-

dem haec fecerunt

19,25 stabant autem iuxta crucem Iesu mater eius et

soror matris eius Maria Cleopae et Maria Mag-

dalene

19,26 cum vidisset ergo Iesus matrem et discipulum

stantem quem diligebat dicit matri suae mulier

ecce filius tuus

19,27 deinde dicit discipulo ecce mater tua et ex illa

hora accepit eam discipulus in sua

19,28 postea sciens Iesus quia iam omnia consum-

mata sunt ut consummaretur scriptura dicit sitio

19,29 vas ergo positum erat aceto plenum illi autem

spongiam plenam aceto hysopo circumponentes

obtulerunt ori eius

19,30 cum ergo accepisset Iesus acetum dixit con-

summatum est et inclinato capite tradidit spiri-

tum

19,31 Iudaei ergo quoniam parasceve erat ut non

remanerent in cruce corpora sabbato erat enim

magnus dies ille sabbati rogaverunt Pilatum ut

frangerentur eorum crura et tollerentur

19,32 venerunt ergo milites et primi quidem frege-

85 19, 33 Ad Iesum autem cum venissent · | ut viderunt eum iam

mortuum · | non fregerunt eius crura |

19, 34 sed unus militum lancea latus eius aperuit · | et continuo

exivit sanguis et aqua · |

19, 35 Et qui vidit testimonium perhibuit | et verum est eius

testimonium · | et ille scit quia vera dicit · |

19, 36 ut et vos credatis · Facta sunt enim haec · | ut Scriptura

impleretur · | Os (sic) . non comminuetis ex eo . |

19, 37 et iterum alia Scriptura dicit · | Videbunt · | in quem

transfixerunt · | [fol. 175 a,pag. 363]

19, 38 Post haec autem · | rogavit Pilatum Ioseph ab Arima-

thia · | eo quod esset discipulus Iesu occultus autem · |

propter metum Iudaeorum · | ut tolleret corpus Iesu · | Et

permisit Pilatus · |

19, 39 Venit ergo · et tulit corpus Iesu | venit autem et Nico-

demus | qui venerat ad Iesum nocte primum · | ferens

mixturam murrae et aloes · | quasi libras centum |

19, 40 Acceperunt ergo corpus Iesu | et ligaverunt illud linteis

| cum aromatibus | √√√√√

19, 41 Erant autem in loco ubi crucifixus est ortus | et in orto

munumentum novum . | Id quo | nondum quisquam | posi-

tus erat · |

19, 42 Ibi ergo | propter | Parasceven | Iudaeorum | quia iuxta

erat | monumentum | posuerunt Iesum · |

Gv 20, 1 Una autem sabbati | Maria Magdalenae | venit |

mane cum adhuc tenebrae essent · | [pag. 367, foglio 177

a, di prima mano]ad monimentum ^ et videt | lapidem

sublatum ab osteo | monimenti |

20, 2 Currit ergo | et venit | ad Simonem Petrum | et √ alium

discipulum | quem diligebat Iesus | et dicit illis | Tulerunt

Dominum de monimento | et nescimus ubi posuerunt eum

|

20, 3 Exivit ergo Petrus et √ alius discipulus | et venerunt ad

monimentum |

20, 4 Currebant autem | ambo in se | √ alius ≈≈ autem discipu-

lus praecucurrit | citius ante Petrum | et venit prior in mo-

nimentum |

20, 5 et √ prospiciens | videt posita lentiamina | non tamen in-

troivit |

20, 6 Venit ergo Simon Petrus sequens eum | et introivit in

monimentum | et videt |

20, 7 lentiamina posita ^ et sudarium | quod erat positum

super capud eius · | non cum lentiamine positum | sed

seorsus involutum in unum locum |

20, 8 < Tunc ergo introivit et alius discipulus | qui venerat

prior in monimentum |

20, 9 et vidit et credidit ^ necdum enim | sciebant Scripturam |

quia Oportet eum |

20, 10 resurgere ≈ a-mortuis ^ Abierunt ergo | ad-se ≈ iterum

discipuli |

20, 11 Maria autem stabat ad monimentum | foris et plorabat |

runt crura et alterius qui crucifixus est cum eo

19,33 ad Iesum autem cum venissent ut viderunt

eum iam mortuum non fregerunt eius crura

19,34 sed unus militum lancea latus eius aperuit et

continuo exivit sanguis et aqua

19,35 et qui vidit testimonium perhibuit et verum

est eius testimonium et ille scit quia vera dicit ut

et vos credatis

19,36 facta sunt enim haec ut scriptura impleatur os

non comminuetis ex eo

19,37 et iterum alia scriptura dicit videbunt in quem

transfixerunt

19,38 post haec autem rogavit Pilatum Ioseph ab

Arimathia eo quod esset discipulus Iesu occul-

tus autem propter metum Iudaeorum ut tolleret

corpus Iesu et permisit Pilatus venit ergo et tulit

corpus Iesu

19,39 venit autem et Nicodemus qui venerat ad Ie-

sum nocte primum ferens mixturam murrae et

aloes quasi libras centum

19,40 acceperunt ergo corpus Iesu et ligaverunt

eum linteis cum aromatibus sicut mos Iudaeis

est sepelire

19,41 erat autem in loco ubi crucifixus est hortus et

in horto monumentum novum in quo nondum

quisquam positus erat

19,42 ibi ergo propter parasceven Iudaeorum quia

iuxta erat monumentum posuerunt Iesum

20,1 una autem sabbati Maria Magdalene venit ma-

ne cum adhuc tenebrae essent ad monumentum

et videt lapidem sublatum a monumento

20,2 cucurrit ergo et venit ad Simonem Petrum et

ad alium discipulum quem amabat Iesus et dicit

eis tulerunt Dominum de monumento et nesci-

mus ubi posuerunt eum

20,3 exiit ergo Petrus et ille alius discipulus et ve-

nerunt ad monumentum

20,4 currebant autem duo simul et ille alius discipu-

lus praecucurrit citius Petro et venit primus ad

monumentum

20,5 et cum se inclinasset videt posita linteamina

non tamen introivit

20,6 venit ergo Simon Petrus sequens eum et introi-

vit in monumentum et videt linteamina posita

20,7 et sudarium quod fuerat super caput eius non

cum linteaminibus positum sed separatim invo-

lutum in unum locum

20,8 tunc ergo introivit et ille discipulus qui venerat

primus ad monumentum et vidit et credidit

20,9 nondum enim sciebant scripturam quia oportet

eum a mortuis resurgere

20,10 abierunt ergo iterum ad semet ipsos discipuli

20,11 Maria autem stabat ad monumentum foris

86 Cum ergo ploraret | √√√ prospexit in monimentum |

20, 12 et videt | duos angelos in albis sedentes | unum ad capud

| et unum ad pedes | ubi positum erat corpus Iesu |

20, 13 Dicunt ei illi | Mulier quid ploras | [fol. 178 a, pag. 369]

quem queritis | Dicit illis | quia Tulerunt Dominum meum

|et nescio ubi posuerunt eum |

20, 14 < Haec dicens conversa est retro | et videt Iesum stan-

tem | et nesciebat |

20, 15 quoniam Iesus est ^ Dicit illi Iesus | Mulier quid ploras |

quem quaeris | Illa putans quia | hortolanus est | dicit illi

Domine | si tu sustulisti eum | dic mihi | ubi posuisti eum |

et ego illum tollam |

20, 16 Dicit ei Iesus | Maria | Conversa autem | illa dicit ei e-

braice | Rabboni | quod dicitur Domine magister |

20, 17 Dicit illi Iesus | Noli me tangere | Necdum enim ascendi

| ad Patrem √ ^ Vade ergo ad fratres √ | et dic illis ^ A-

scendo | ad Patrem meum et Patrem vestrum | et Domi-

num meum et Dominum vestrum.

20, 18 Venit Maria Magdalena nuntians | discipulis eius | quia

vidit Dominum | et quae dixit ei adnuntiavit illis |

20, 19 < Cum esset ergo sero illo ≈ die | una die sabbati | et ho-

steis clusis ubi erant discipuli | propter timorem Iudaeo-

rum | venit Iesus et stetit in medio | et dixit illis : | Pax

vobis |

20, 20 Et hoc cum dixisset, | demonstravit manus | et latus ≈≈≈

illis | Gavisi sunt autem | discipuli eius | videntes Domi-

num |

20, 21 < Dixit ergo illis iterum: | Pax vobis | Sicut misit me Pa-

ter et ego | mitto vos |

20, 22 Et hoc cum dixisset | insuflavit in eos | et di[ci]t illis |

[fol. 179 a, pag. 371]

20, 23 Accipite Spiritum sanctum | Si quorum dimiseritis |

peccata ^ dimittentur eis | Si quorum tenueritis | detentae

sunt |

20, 24 Thomas autem unus ex undecim · | qui dicitur | Di-

dymus | non erat cum eis | quando venit Iesus |

20, 25 Diceba[n]t ergo illi alii discipuli | quoniam Vidimus

Dominum | Ad ≈ ille dixit illis | Si non videro in manus

eius | figuram clavorum | et-mittam-manus √- in-latus-

eius ≈≈≈≈≈≈| et mittam digitum √ in figuram | clavorum |

non credam |

20, 26 Et post dies octo | iterum erant intro | ≈ discipuli-eius et

T[h]omas cum eis | Venit ergo Iesus | hosteis clusis | et

stetit in medio |

20, 27 et dixit | Pax vobis | Deinde dixit ad Thoman | Adfers

digitum tuum hoc | et vide manus meas | et adfers manum

tuam | et mitte in latus meum | et noli esse infidelis sed

fidelis |

20, 28 < Respondit Thomas et dixit illi | Dominus meus et

Deus meus |

20, 29 < Dicit illi Iesus ^ Quia vidisti me | credidisti | Beati qui

non viderunt |

20, 30 et crediderunt | Multa quidem | et alia signa fecit Iesus |

in conspectu discipulorum suorum | quae non sunt scripta

in hoc ≈ libro |

20, 31 Haec autem scripta sunt | ut credatis | quia Iesus Chri-

stus | Filius ≈≈ est Dei | et ut credentes | vitam sempiter-

plorans dum ergo fleret inclinavit se et prospexit

in monumentum

20,12 et vidit duos angelos in albis sedentes unum

ad caput et unum ad pedes ubi positum fuerat

corpus Iesu

20,13 dicunt ei illi mulier quid ploras dicit eis quia

tulerunt Dominum meum et nescio ubi

posuerunt eum

20,14 haec cum dixisset conversa est retrorsum et

videt Iesum stantem et non sciebat quia Iesus est

20,15 dicit ei Iesus mulier quid ploras quem quaeris

illa existimans quia hortulanus esset dicit ei do-

mine si tu sustulisti eum dicito mihi ubi posuisti

eum et ego eum tollam

20,16 dicit ei Iesus Maria conversa illa dicit ei rab-

boni quod dicitur magister

20,17 dicit ei Iesus noli me tangere nondum enim

ascendi ad Patrem meum vade autem ad fratres

meos et dic eis ascendo ad Patrem meum et Pa-

trem vestrum et Deum meum et Deum vestrum

20,18 venit Maria Magdalene adnuntians discipulis

quia vidi Dominum et haec dixit mihi

20,19 cum esset ergo sero die illo una sabbatorum

et fores essent clausae ubi erant discipuli propter

metum Iudaeorum venit Iesus et stetit in medio

et dicit eis pax vobis

20,20 et hoc cum dixisset ostendit eis manus et la-

tus gavisi sunt ergo discipuli viso Domino

20,21 dixit ergo eis iterum pax vobis sicut misit me

Pater et ego mitto vos

20,22 hoc cum dixisset insuflavit et dicit eis acci-

pite Spiritum Sanctum

20,23 quorum remiseritis peccata remittuntur eis

quorum retinueritis detenta sunt

20,24 Thomas autem unus ex duodecim qui dicitur

Didymus non erat cum eis quando venit Iesus

20,25 dixerunt ergo ei alii discipuli vidimus Domi-

num ille autem dixit eis nisi videro in manibus

eius figuram clavorum et mittam digitum meum

in locum clavorum et mittam manum meam in

latus eius non credam

20,26 et post dies octo iterum erant discipuli eius

intus et Thomas cum eis venit Iesus ianuis clau-

sis et stetit in medio et dixit pax vobis

20,27 deinde dicit Thomae infer digitum tuum huc

et vide manus meas et adfer manum tuam et

mitte in latus meum et noli esse incredulus sed

fidelis

20,28 respondit Thomas et dixit ei Dominus meus

et Deus meus

20,29 dicit ei Iesus quia vidisti me credidisti beati

qui non viderunt et crediderunt

20,30 multa quidem et alia signa fecit Iesus in con-

spectu discipulorum suorum quae non sunt

scripta in libro hoc

20,31 haec autem scripta sunt ut credatis quia Iesus

est Christus Filius Dei et ut credentes vitam ha-

beatis in nomine eius

87 nam habeatis | in nomine eius | [fol. 180 a, pag. 373]

Gv 21, 1 < Post haec iterum ≈ manifestavit-se ipsum | discipu-

lis suis | super mare Tiberiadis ^ manifestavit | autem sic ^

21, 2 ^ erant simul Simon Petrus | et Thomas qui dicitur Di-

dymus | et Nathanael | qui erat a Cana Galilaeae | et fili

Zebedaei | et alii de discentibus eius duo |

21, 3 Dicit illis | Simon Petrus | Vado piscatu |< Dicunt ei |

Venimus et nos tecum | √ Exierunt et ascenderunt in na-

vem ^ et in illa nocte |

21, 4 prendederunt ≈ nihil ^ mane autem iam | facto | stetit Ie-

sus ^ ad litus | non tamen sciebant discipuli |

21, 5 quia Iesus est ^ dicit ergo illis Iesus | Pueri numquid ali-

quid manducare | habetis |

21, 6 Dixerunt ei Non ^ Ad ille dixit illis | Mittite in dextram

partem navis | retiam | et invenietis | Ad illi ≈≈ miserunt |

et amplius eam trahere ≈ poterant | a multitudine piscium |

21, 7 < Dicit ergo discipulus ille | quem diligebat Iesus | Petro |

Dominus est noster | √√ Audiens quia Dominus est | tuni-

cam cinxit se | erat enim nudus | et misit se | et salivit |

21, 8 in mare ^alii autem discipuli | per naviculam venerunt |

non enim erant | ≈ longe a terra | sed sicut a cubitis ducen-

tis | trahentes retiam piscium |

21, 9 Quomodo ergo | exierunt a[d] terram | vident | [fol. 181

a, pag. 375] carbones positos | et piscem impositum | et

panem |

21, 10 Dicit illis | Iesus ^ adferte de piscibus quos | cepistis

nunc |

21, 11 Ascendit Simon Petrus | et traxit retiam plenam | super

terram magnorum piscium | centum quinquaginta tribus · |

Et cum tanti essent ^ non est scissa | retia |

21, 12 Dicit illis Iesus venite | prandete | Nemo ≈ tamen aude-

bat de discipulis | interrogare eum | Tu quis es |

21, 13 scientes quia Dominus est ^ √ venit Iesus | et accipit pa-

nem | et benedicens dedit | illis ^ et piscem similiter |

21, 14 Hoc iam tertium manifestatus est Iesus | discipulis suis

surgens a mortuis |

21, 15 Cum ergo prandissent | dicit Iesus ≈ Simoni-Petro |<

Simon Johannis | diligis me plus quam istos |

21, 16 Dicit illi | Etiam Domine tu scis | quoniam amo te | Di-

cit illi Iesus Pasce oves meas | < Dicit illi iterum Dominus

| Simon Iohanis | amas me · | Dicit illi Etiam Domine | tu

scis quia amo te ^ dicit illi | Pasce oves meas · |

21, 17 Dicit illi tertium | Simon Iohanis amas me · | Contrista-

tus est Petrus | quia dixit illi tertio Amas me | et dicit illi

Domine ^ omnia ≈ tu scis | tu scis quoniam amo te | Dicit

illi Pasce oves meas

21, 18 Amen amen dico tibi | quando eras iuvenes | cingebas

teipsum · | et ambulabas ubi volebas · | cum autem senue-

ris | extendes manus tuas | et alii te cingent ^ et ducent te |

ubi tu non vis |

21, 19 Haec autem dixit | [fol. 182 a, pag. 377] significans qua

morte honorificabit Deum | < Et hoc cum dixisset | dicit

illi Sequere me |

21,1 postea manifestavit se iterum Iesus ad mare

Tiberiadis manifestavit autem sic

21,2 erant simul Simon Petrus et Thomas qui dicitur

Didymus et Nathanahel qui erat a Cana Gali-

laeae et filii Zebedaei et alii ex discipulis eius

duo

21,3 dicit eis Simon Petrus vado piscari dicunt ei

venimus et nos tecum et exierunt et ascenderunt

in navem et illa nocte nihil prendiderunt

21,4 mane autem iam facto stetit Iesus in litore non

tamen cognoverunt discipuli quia Iesus est

21,5 dicit ergo eis Iesus pueri numquid pulmenta-

rium habetis responderunt ei non

21,6 dixit eis mittite in dexteram navigii rete et in-

venietis miserunt ergo et iam non valebant illud

trahere a multitudine piscium

21,7 dicit ergo discipulus ille quem diligebat Iesus

Petro Dominus est Simon Petrus cum audisset

quia Dominus est tunicam succinxit se erat enim

nudus et misit se in mare

21,8 alii autem discipuli navigio venerunt non enim

longe erant a terra sed quasi a cubitis ducentis

trahentes rete piscium

21,9 ut ergo descenderunt in terram viderunt prunas

positas et piscem superpositum et panem

21,10 dicit eis Iesus adferte de piscibus quos pren-

didistis nunc

21,11 ascendit Simon Petrus et traxit rete in terram

plenum magnis piscibus centum quinquaginta

tribus et cum tanti essent non est scissum rete

21,12 dicit eis Iesus venite prandete et nemo aude-

bat discentium interrogare eum tu quis es

scientes quia Dominus esset

21,13 et venit Iesus et accepit panem et dat eis et

piscem similiter

21,14 hoc iam tertio manifestatus est Iesus discipu-

lis cum surrexisset a mortuis

21,15 cum ergo prandissent dicit Simoni Petro Iesus

Simon Iohannis diligis me plus his dicit ei etiam

Domine tu scis quia amo te dicit ei pasce agnos

meos

21,16 dicit ei iterum Simon Iohannis diligis me ait

illi etiam Domine tu scis quia amo te dicit ei

pasce agnos meos

21,17 dicit ei tertio Simon Iohannis amas me con-

tristatus est Petrus quia dixit ei tertio amas me et

dicit ei Domine tu omnia scis tu scis quia amo te

dicit ei pasce oves meas

21,18 amen amen dico tibi cum esses iunior cinge-

bas te et ambulabas ubi volebas cum autem se-

nueris extendes manus tuas et alius te cinget et

ducet quo non vis

88 21, 20 Conversus autem Petrus videt | discipulum | quem dili-

gebat Iesus sequentem | qui √ recubuit in cena | super pec-

tus eius ^ et dixit illi | Domine quis est qui tradidit te |

21, 21 Hunc ergo videns | Petrus dicit ad Iesum |

21, 22 Domine hic autem quid · | Dicit illi Iesus | Si eum-volo

≈≈ sic manere | usque dum venio | quid ad te | Tu me se-

quere |

21, 23 Exivit ergo hic ≈ verbus ^ apud fratres | et putaverunt

quoniam Discipulus | ille non moritur | et non dixit illud |

Iesus ^ Non morieris ^ sed Si √ eum | volo manere | usque

dum venio | quid ad te |

21, 24 Hic est discipulus qui testimonium dat | de his ^ et qui

scripsit haec | et scimus quoniam verum est | eius ≈ tes-

timonium |

21, 25 Sunt autem et alia plura | quae fecit Christus Iesus |

quae | si scribantur singulariter | nec ipsum facile puto

mundum | capere | √ qui scribuntur libri. √.

Evangelium secund · |

Iohanen explicit |

21,19 hoc autem dixit significans qua morte clarifi-

caturus esset Deum et hoc cum dixisset dicit ei

sequere me

21,20 conversus Petrus vidit illum discipulum quem

diligebat Iesus sequentem qui et recubuit in cena

super pectus eius et dixit Domine quis est qui

tradit te

21,21 hunc ergo cum vidisset Petrus dicit Iesu Do-

mine hic autem quid

21,22 dicit ei Iesus si sic eum volo manere donec

veniam quid ad te tu me sequere

21,23 exivit ergo sermo iste in fratres quia discipu-

lus ille non moritur et non dixit ei Iesus non mo-

ritur sed si sic eum volo manere donec venio

quid ad te

21,24 hic est discipulus qui testimonium perhibet de

his et scripsit haec et scimus quia verum est tes-

timonium eius

21,25 sunt autem et alia multa quae fecit Iesus quae

si scribantur per singula nec ipsum arbitror

mundum capere eos qui scribendi sunt libros

amen

Luca latino beza

[fol. 183 a]

Lc 1, 1 < Quoniam quidem multi temptaverunt | conscribere

narrationem | de his quibus | conpleta-sunt ≈ in-nobis | re-

bus |

1, 2 sicut tradiderunt nobis | qui ab initio ipsi viderunt ^^ et

ministi | fuerunt verbi ^^

1, 3 visum est et mihi | adsecuto desusum omnibus | diligenter

ex ordine tibi scribere | optime Theofile ^^

1, 4 uti cognoscas √√ | de quibus structus es | ≈≈≈ verborum

veritatem |

1, 5 < Fuit in diebus Hierodis | regis Iudaeae sacerdos quidam |

nomine Zacharias | de vice Abia ^^ et uxor illi | de filia-

bus Aaron | et nomen eius Elisabet |

1, 6 Erant autem iusti ambo in conspectu Dei | ambulantes in

omnibus | mandatis ^^ et iustitiis Domini sine | macula

1, 7 et non erat illis filius | quoniam erat Elisabed sterilis | et

ambo erant seniores | in diebus suis ^^

1, 8 Factum est autem | dum sacerdotio fungeretur | in ordine

sacerdotii sui | in conspectu Dei |

1, 9 secundum consuetudinem sacrificii | forte accidit sacrifi-

care | intrantem in templum Domini |

1, 10 Et omnis multitudo populi | ≈ erat orans forans | hora in-

censi |

1, 11 Visus est autem illi | angelus Domini | stans a dextris al-

tari incensi |

1, 12 et conturbatus-est ≈ Zacharias | videns | et timor incidit

super eum | [fol. 184 a]

1,1 quoniam quidem multi conati sunt ordinare nar-

rationem quae in nobis conpletae sunt rerum

1,2 sicut tradiderunt nobis qui ab initio ipsi viderunt

et ministri fuerunt sermonis

1,3 visum est et mihi adsecuto a principio omnibus

diligenter ex ordine tibi scribere optime Theo-

phile

1,4 ut cognoscas eorum verborum de quibus erudi-

tus es veritatem

1,5 fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos

quidam nomine Zaccharias de vice Abia et uxor

illi de filiabus Aaron et nomen eius Elisabeth

1,6 erant autem iusti ambo ante Deum incedentes in

omnibus mandatis et iustificationibus Domini

sine querella

1,7 et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth

sterilis et ambo processissent in diebus suis

1,8 factum est autem cum sacerdotio fungeretur in

ordine vicis suae ante Deum

1,9 secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit

ut incensum poneret ingressus in templum Do-

mini

1,10 et omnis multitudo erat populi orans foris hora

incensi

1,11 apparuit autem illi angelus Domini stans a dex-

tris altaris incensi

89 1, 13 Et ≈ dixit ad eum angelus | Ne timueris Zacharia ^^ ·

quia exaudita | est | oratio tua | et uxor tua Elisabed | pa-

riet tibi filium et vocabis | nomen eius Iohannen ·

1, 14 et erit tibi | ≈ gaudium et exaltatio · et multi super | nati-

vitate eius gaudebunt ^^

1, 15 erit enim | magnus in conspectu Domini · ^^ et vinum | et

sicera non bibet | et Spiritu Sancto | replebitur | adhuc de

ventre | matris suae |

1, 16 et multos filiorum | Istrahel | convertet ad Dominum

Deum eorum |

1, 17 Et ipse antecedet in conspectu eius · | in spiritu · | et vir-

tute Heliae | convertere corda patrum ad filios | et non

consentientes | in sapientia iustorum · | praeparare Do-

mino plebem consummatam · |

1, 18 Et dixit Zacharias ^^ ad angelum | Quomodo ^^ cognos-

cam ≈ hoc | Ego enim sum senior | et uxor mea praece-

dens | in diebus suis |

1, 19 Et respondens | angelus dixit ei ^^ Ego sum Gabriel | qui

adsisto in conspectu Dei | et missus sum | loqui ad te ^^ et

evangelizare-≈tibi | ≈≈ haec ·

1, 20 Et ecce eris tacens | et non potens loqui | usque in diem |

quo fiant ≈ haec | quia non credidisti | verbis meis | qui

conplebuntur | in tempore suo ^^

1, 21 Et erat plebs | expectans Zachariam | et mirabantur in eo |

quod tardaret √ | in templo ^^

1, 22 Exiens autem non poterat | loqui illis ^^ et cognoverunt |

[fol. 185 a] quia visionem vidit ^^ in templo | et ipse erat

adnuens eis | et permanebat surdus |

1, 23 Et factum est ut conpleti sunt dies | ministerii eius | tunc

abiit in domum suam |

1, 24 Et post ≈ dies-≈≈istos | concepit Elisabed ^^ uxor eius |

et abscondebat se menses quinque | dicens |

1, 25 quoniam Sic mihi fecit Dominus | in diebus quibus res-

pexit auferre | opbrobrium meum in hominibus |

1, 26 < In mense autem sexto | missus est angelus Gabriel a

Deo | in civitatem galilaeam |

1, 27 ad virginem disponsatam viro | cui nomen erat Ioseph ^^

de domo David | et nomen virginis Maria |

1, 28 Et introiens angelus ad eam dixit | Habe benedicta | Do-

minus tecum | Benedicta tu inter mulieres |

1, 29 Illa autem √√ · | super-verbo ≈ conturbata-est | et cogita-

bat | in semet ips ^^ quis sit salutatio ≈ haec |

1, 30 < Et dixit ei ≈ angelus | Ne timeas Maria | invenisti enim

gratiam apud Deum |

1, 31 Et ecce | concipiens in utero | et paries filium | et vocabis

nomen eius Iesum |

1, 32 Hic erit magnus · et Filius Altissimi | vocabitur | et dabit

ei Dominus Deus | thronum David patris eius |

1, 33 et regnabit super domum Iacob | in saecula ^^ et regni

eius | non erit finis |

1, 34 Et ≈ dixit Maria ad angelum | Quomodo erit hoc quia vi-

rum | non novi |

1, 35 < Et respondens angelus | dixit ei | Spiritus sanctus su-

perveniet | [fol. 186 a] super te | et virtus Altissimi obum-

brabit te | Propter quod et quod nascitur | sanctum voca-

bitur | Filius Dei |

1, 36 Et ecc[e] Elisabet cognata tua | et ipsa concepit filium

in senectute sua | et hic mensis sextus ≈ est | ei quae | vo-

catur sterilis |

1,12 et Zaccharias turbatus est videns et timor inruit

super eum

1,13 ait autem ad illum angelus ne timeas Zaccharia

quoniam exaudita est deprecatio tua et uxor tua

Elisabeth pariet tibi filium et vocabis nomen

eius Iohannem

1,14 et erit gaudium tibi et exultatio et multi in na-

tivitate eius gaudebunt

1,15 erit enim magnus coram Domino et vinum et

sicera non bibet et Spiritu Sancto replebitur ad-

huc ex utero matris suae

1,16 et multos filiorum Israhel convertet ad

Dominum Deum ipsorum

1,17 et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute

Heliae ut convertat corda patrum in filios et

incredibiles ad prudentiam iustorum parare Do-

mino plebem perfectam

1,18 et dixit Zaccharias ad angelum unde hoc sciam

ego enim sum senex et uxor mea processit in

diebus suis

1,19 et respondens angelus dixit ei ego sum Gabri-

hel qui adsto ante Deum et missus sum loqui ad

te et haec tibi evangelizare

1,20 et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in

diem quo haec fiant pro eo quod non credidisti

verbis meis quae implebuntur in tempore suo

1,21 et erat plebs expectans Zacchariam et miraban-

tur quod tardaret ipse in templo

1,22 egressus autem non poterat loqui ad illos et

cognoverunt quod visionem vidisset in templo

et ipse erat innuens illis et permansit mutus

1,23 et factum est ut impleti sunt dies officii eius

abiit in domum suam

1,24 post hos autem dies concepit Elisabeth uxor

eius et occultabat se mensibus quinque dicens

1,25 quia sic mihi fecit Dominus in diebus quibus

respexit auferre obprobrium meum inter

homines

1,26 in mense autem sexto missus est angelus

Gabrihel a Deo in civitatem Galilaeae cui no-

men Nazareth

1,27 ad virginem desponsatam viro cui nomen erat

Ioseph de domo David et nomen virginis Maria

1,28 et ingressus angelus ad eam dixit have gratia

plena Dominus tecum benedicta tu in mulieribus

1,29 quae cum vidisset turbata est in sermone eius

et cogitabat qualis esset ista salutatio

1,30 et ait angelus ei ne timeas Maria invenisti enim

gratiam apud Deum

1,31 ecce concipies in utero et paries filium et vo-

cabis nomen eius Iesum

1,32 hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur et

dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius

1,33 et regnabit in domo Iacob in aeternum et regni

eius non erit finis

1,34 dixit autem Maria ad angelum quomodo fiet

istud quoniam virum non cognosco

1,35 et respondens angelus dixit ei Spiritus Sanctus

superveniet in te et virtus Altissimi obumbrabit

90 1, 37 Quia non est difficile | omne-verbum ≈ apud-Deum |

1, 38 Et ≈ dixit Maria | Ecce ancilla Domini | contingat mihi

secundum | verbum tuum ^^ Et recessit ab ea | angelus |

1, 39 < Surgens autem Maria in diebus istis | abiit in monta-

nam | cum festinatione(m) in civitate Iuda · |

1, 40 et introivit | in domum Zachariae ^^ et salutavit | Elisabet

|

1, 41 Et factum est ut audivit | salutationem Mariae Elisabet |

exultavit ^^ in-utero-Elisabet | ≈≈ infans eius et inpleta est

| Spiritu sancto Elisabet |

1, 42 et exclamavit | voce magna et dixit | Benedicta | tu inter

mulieres | et benedictus | fructus ventris tui ^^

1, 43 Et unde | mihi ≈ hoc ^^ ut veniat mater Domini mei | ad

me ^^

1, 44 Ecce enim ut facta est vox | salutationis tuae in aures

meas | exultavit in laetitia infans | in utero meo ^^

1, 45 et beata | quae crediderit | quia erit consummatio | √

quae dicta sunt illi a Domino |

1, 46 Et dixit Maria | > Magnificat anima mea Domino |

1, > 47 et exultavit spiritus meus | > in Deo salvatori meo |

1, > 48 quoniam respexit | > Dominus super humilitatem | >

ancillae suae | > ecce enim amodo [fol. 187 a] > bea-

tam me dicent omnes | > 1, generationes |

1, > 49 quoniam fecit mihi magna Deus | > qui potens est

^^ et sanctum nomen | > eius |

1, > 50 et misericordia eius | > in generationes | > et genera-

tiones ^^ timentibus eum |

1, > 51 fecit virtutem in brachio suo | > disparsit superbos |

> cogitatione cordis eorum |

1, > 52 deposuit | > potentes a sedibus | > et exaltavit | >

humiles |

1, > 53 esurientes · | > inplevit | > bonorum | > et divites

dismisit | > inanes |

1, > 54 adiuvavit Israhel pueri sui | > memorare misericor-

diam |

1, > 55 sicut locutus est | > ad patres nostros | > Abraham

et semini eius in aeternum |

1, 56 < Mansit autem Maria cum ea √ menses ≈ tres | et rever-

sa est in domum suam |

1, 57 Elisabet autem conpletum est tempus | ut pariret ^^ et

peperit filium |

1, 58 Et audierunt vicini · | et cognati eius | quoniam magnifi-

cavit Dominus | misericordiam suam cum ea | et congau-

debant ei |

1, 59 Et factum est √ die octavo | venerunt circumcidere infan-

tem | et vocabant eum in nomine | patris sui Zacharian |

1, 60 Et respondens mater eius dixit | Non sed vocabitur nom

(!) eius | Iohanes ^^

1, 61 Et dixerunt ad eam √| Nemo est in cognatione tua | qui

vocatur nomen ≈ hoc · |

1, 62 Innuebat autem patri eius | quid vult ^^ vocari eum |

tibi ideoque et quod nascetur sanctum vocabitur

Filius Dei

1,36 et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit

filium in senecta sua et hic mensis est sextus illi

quae vocatur sterilis

1,37 quia non erit inpossibile apud Deum omne

verbum

1,38 dixit autem Maria ecce ancilla Domini fiat mi-

hi secundum verbum tuum et discessit ab illa

angelus

1,39 exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in

montana cum festinatione in civitatem Iuda

1,40 et intravit in domum Zacchariae et salutavit

Elisabeth

1,41 et factum est ut audivit salutationem Mariae

Elisabeth exultavit infans in utero eius et repleta

est Spiritu Sancto Elisabeth

1,42 et exclamavit voce magna et dixit benedicta tu

inter mulieres et benedictus fructus ventris tui

1,43 et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei

ad me

1,44 ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in

auribus meis exultavit in gaudio infans in utero

meo

1,45 et beata quae credidit quoniam perficientur ea

quae dicta sunt ei a Domino

1,46 et ait Maria magnificat anima mea Dominum

1,47 et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo

1,48 quia respexit humilitatem ancillae suae ecce

enim ex hoc beatam me dicent omnes genera-

tiones

1,49 quia fecit mihi magna qui potens est et sanc-

tum nomen eius

1,50 et misericordia eius in progenies et progenies

timentibus eum

1,51 fecit potentiam in brachio suo dispersit super-

bos mente cordis sui

1,52 deposuit potentes de sede et exaltavit humiles

1,53 esurientes implevit bonis et divites dimisit

inanes

1,54 suscepit Israhel puerum suum memorari mise-

ricordiae

1,55 sicut locutus est ad patres nostros Abraham et

semini eius in saecula

1,56 mansit autem Maria cum illa quasi mensibus

tribus et reversa est in domum suam

1,57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi

et peperit filium

1,58 et audierunt vicini et cognati eius quia magni-

ficavit Dominus misericordiam suam cum illa et

congratulabantur ei

1,59 et factum est in die octavo venerunt circumci-

dere puerum et vocabant eum nomine patris eius

Zacchariam

1,60 et respondens mater eius dixit nequaquam sed

vocabitur Iohannes

1,61 et dixerunt ad illam quia nemo est in cogna-

tione tua qui vocetur hoc nomine

1,62 innuebant autem patri eius quem vellet vocari

91 1, 63 Et cum petisset | [fol. 188 a] tabulam scripsit √ ^^ Io-

hanes est | nomen eius ^^ | Et confestim | soluta est lingua

eius | et mirati sunt | omnes |

1, 64 Apertum est autem √ os eius √√√ | et loquebatur benedi-

cens Dominum |

1, 65 Et factum est | timor magnus | super omnes (qui) vicinos

eius | et in tota montana Iudaeae | loquebantur omnia ver-

ba haec |

1, 66 Et posuerunt omnes qui audierunt | in cordibus suis di-

centes ^^ Quid utique √ | erit ≈ infans≈-hic ^^ Etenim

manus Domini | √ cum illo ^^

1, 67 Et Zacharias pater eius | inpletus est Spiritu sancto ^^ et

√ dixit |

1, > 68 Benedictus Dominus Deus Israhel | > quia visitavit |

> et fecit salutem | > populo suo |

1, > 69 et elevavit cornum salutis nobis |

1, > 70 in domo David pueri sui |> sicut locutus est | > per

os sanctorum profetarum-eius |

1, > 71 ≈≈ qui-a-saeculo-√ > salutem | > de-manu≈ inimi-

corum nostrorum | > et omnium qui oderunt nos |

1, > 72 facere | > misericordiam | > cum patribus nostris | >

√ memorari testamenti sancti ≈ eius |

1, > 73 iuramenti° quod iuravit | > ad Abrahamn | > pa-

trem nostrum |

1, > 74 ut daret √ nobis | > sine timore | > de manu inimico-

rum nostrorum | > liberatos servire ei |

1, > 75 in sanctitate | > et iustitia | > in conspectu eius | >

omnes dies nostros : |

1, > 76 Et tu autem infans | > propheta Altissimi vocaberis |

> antecedens enim | > ante faciem Domini ^^ parare

vias eius |

1, > 77 dare intellectum salutis populi eius | > in remissione

peccatorum eorum |

1, > 78 propter viscera | [fol. 189 a] > misericordiae Dei no-

stri in quibus | > visitavit nos | > oriens ex alto |

1, > 79 inluminare lumen | > his qui in tenebris et √ umbra

mortis . | > sedentibus ut prosperefaciat | > pedes no-

stros in viam pacis |

1, 80 Puer autem crescebat | et invalescebat spiritu | et erat in

desertis | usque in diem ostensionis eius | ad Istrahel ^^

Lc 2, 1 < Factum est autem | in diebus illis ^^ exivit edictum |

a caesare Augusto ^^ profiteri | omnem orbem terrarum

^^

2, 2 Haec fuit | ≈≈ professio ≈ prima | ducatum agente | Syriae

Cyrenio |

2, 3 et ibant | omnes profiteri | unusquisque | in suam patriam |

2, 4 Ascendit autem et Ioseph | de Galilaea ^ de civitate | Na-

zared in terram Iuda | in civitate David | quae vocatur Be-

thleem | √√√√√

2, 5 profiteri | cum Maria disponsata ei | praegnanti | propter

quod esset de domo | et patria David ^

2, 6 Cum autem advenirent | √ consummati sunt dies ut pari-

ret |

2, 7 et peperit filium suum primogenitum | et pannis involvit ≈

eum | et reclinavit eum in praesepio | quia non erat illis |

eum

1,63 et postulans pugillarem scripsit dicens Io-

hannes est nomen eius et mirati sunt universi

1,64 apertum est autem ilico os eius et lingua eius et

loquebatur benedicens Deum

1,65 et factus est timor super omnes vicinos eorum

et super omnia montana Iudaeae divulgabantur

omnia verba haec

1,66 et posuerunt omnes qui audierant in corde suo

dicentes quid putas puer iste erit etenim manus

Domini erat cum illo

1,67 et Zaccharias pater eius impletus est Spiritu

Sancto et prophetavit dicens

1,68 Benedictus Deus Israhel quia visitavit et fecit

redemptionem plebi suae

1,69 et erexit cornu salutis nobis in domo David

pueri sui

1,70 sicut locutus est per os sanctorum qui a saecu-

lo sunt prophetarum eius

1,71 salutem ex inimicis nostris et de manu omnium

qui oderunt nos

1,72 ad faciendam misericordiam cum patribus no-

stris et memorari testamenti sui sancti

1,73 iusiurandum quod iuravit ad Abraham patrem

nostrum

1,74 daturum se nobis ut sine timore de manu ini-

micorum nostrorum liberati serviamus illi

1,75 in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus

diebus nostris

1,76 et tu puer propheta Altissimi vocaberis praei-

bis enim ante faciem Domini parare vias eius

1,77 ad dandam scientiam salutis plebi eius in re-

missionem peccatorum eorum

1,78 per viscera misericordiae Dei nostri in quibus

visitavit nos oriens ex alto

1,79 inluminare his qui in tenebris et in umbra mor-

tis sedent ad dirigendos pedes nostros in viam

pacis

1,80 puer autem crescebat et confortabatur spiritu et

erat in deserto usque in diem ostensionis suae ad

Israhel

2,1 factum est autem in diebus illis exiit edictum a

Caesare Augusto ut describeretur universus or-

bis

2,2 haec descriptio prima facta est praeside Syriae

Cyrino

2,3 et ibant omnes ut profiterentur singuli in suam

civitatem

2,4 ascendit autem et Ioseph a Galilaea de civitate

Nazareth in Iudaeam civitatem David quae vo-

catur Bethleem eo quod esset de domo et fami-

lia David

2,5 ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore

praegnate

2,6 factum est autem cum essent ibi impleti sunt

dies ut pareret

92 locus in diversorio |

2, 8 Pastores autem erant in regione illa | cantantes | et custo-

dientes custodias noctis | super pascua sua ^

2, 9 Et ecce | angelus Domini adstitit eis | et gloria

√circumluxit eis | et timuerunt √ magnum |

2, 10 et dixit illis | [fol. 190 a] angelus | Nolite timere | ecce

enim | evangelizo vobis gaudium magnum | quae erit et

omni populo |

2, 11 quia natus est | vobis hodie salvator | qui est Christus

Iesus | in civitate David |

2, 12 Et hoc vobis | signum sit | Invenietis infantem | pannis

involutum √√ in praesepio |

2, 13 et continuo | facta est | multitudo ≈ cum-angelo | militiae

caeli | laudantes Deum | et dicentium |

2, 14 →Gloria in altis Deo ^^ et super terra | pax | →in ho-

minibus consolationis |

2, 15 et factum est | ut abierunt angeli ≈ ab-eis | in caelum ^ et

homines | pastores dixerunt ad alterutrum pertranseamus

usque Bethleem | et videamus verbum ≈ hoc | quod fac-

tum est | quod √ Dominus √ demonstravit nobis |

2, 16 Et venerunt festinantes | et invenerunt Mariam | et Ioseph

· | et infantem | positum in praesepio · |

2, 17 Videntes autem cognoverunt | de verbo quod factum est |

ad eos de infante ^ √

2, 18 Et omnes | qui audiebant | mirati sunt √ de his | quae dic-

ta sunt [a] pastoribus | ad eos ^^

2, 19 Maria autem | conservabat omnia verba haec | conmittens

in corde suo |

2, 20 Et reversi sunt pastores | honorificantes et laudantes

Deum | in omnibus quibus audierunt et viderunt | sicut

dictum est ad illos |

2, 21 Et cum consummati sunt dies octo | ut circumciderent in-

fantem | nominatum est nomen eius Iesus | [fol. 191 a]

quod vocatum est ab angelo ^^ antequam | conciperetur

≈≈ in-ventre -matris |

2, 22 Et cum comsummati sunt dies | purgationis eius secun-

dum legem | Moysi ^ adduxerunt eum in Hierosolyma |

adsistere √ Domino

2, 23 sicut scriptum est in lege Domini →quia Omne masculi-

num | →aperiens vulvam | →sanctum Domino |

→vocabitur |

2, 24 et ut darent sacrificium | secundum quod dictum est in

lege | Domini | →par turturum | →aut duos nidos co-

lumborum |

2, 25 et erat homo | ~ in Hierusalem cui nomen Symeon | et

homo hic iustus | et metuens | expectans consolationem |

Istrahel | et Spiritus Sanctus erat super eum

2, 26 responsum autem fuerat super eum | a Spiritu sancto |

non videre √ mortem √ prius | quam videat Christum Do-

mini |

2, 27 et venit in Spirito | in templum | et cum inducerent | pa-

rentes √ ≈ infantem -Iesum | ut facerent secundum con-

suetudinem | legis de eo ^^ et ipse accepit eum | in alas

suas ^ et benedixit | Deum

2, 29 ^^ et dixit | →Nunc dismittis | →servum tuum Domine

| →secundum verbum tuum in pace | 2, 30 →quia →viderunt oculi mei | →salutare tuum |

2, 31 →quod praeparasti | →in conspect omnium populo-

rum |

2,7 et peperit filium suum primogenitum et pannis

eum involvit et reclinavit eum in praesepio quia

non erat eis locus in diversorio

2,8 et pastores erant in regione eadem vigilantes et

custodientes vigilias noctis supra gregem suum

2,9 et ecce angelus Domini stetit iuxta illos et clari-

tas Dei circumfulsit illos et timuerunt timore

magno

2,10 et dixit illis angelus nolite timere ecce enim

evangelizo vobis gaudium magnum quod erit

omni populo

2,11 quia natus est vobis hodie salvator qui est

Christus Dominus in civitate David

2,12 et hoc vobis signum invenietis infantem pannis

involutum et positum in praesepio

2,13 et subito facta est cum angelo multitudo mili-

tiae caelestis laudantium Deum et dicentium

2,14 gloria in altissimis Deo et in terra pax in homi-

nibus bonae voluntatis

2,15 et factum est ut discesserunt ab eis angeli in

caelum pastores loquebantur ad invicem tran-

seamus usque Bethleem et videamus hoc ver-

bum quod factum est quod fecit Dominus et os-

tendit nobis

2,16 et venerunt festinantes et invenerunt Mariam et

Ioseph et infantem positum in praesepio

2,17 videntes autem cognoverunt de verbo quod

dictum erat illis de puero hoc

2,18 et omnes qui audierunt mirati sunt et de his

quae dicta erant a pastoribus ad ipsos

2,19 Maria autem conservabat omnia verba haec

conferens in corde suo

2,20 et reversi sunt pastores glorificantes et lau-

dantes Deum in omnibus quae audierant et vide-

rant sicut dictum est ad illos

2,21 et postquam consummati sunt dies octo ut cir-

cumcideretur vocatum est nomen eius Iesus

quod vocatum est ab angelo priusquam in utero

conciperetur

2,22 et postquam impleti sunt dies purgationis eius

secundum legem Mosi tulerunt illum in Hieru-

salem ut sisterent eum Domino

2,23 sicut scriptum est in lege Domini quia omne

masculinum adaperiens vulvam sanctum Domi-

no vocabitur

2,24 et ut darent hostiam secundum quod dictum est

in lege Domini par turturum aut duos pullos co-

lumbarum

2,25 et ecce homo erat in Hierusalem cui nomen

Symeon et homo iste iustus et timoratus expec-

tans consolationem Israhel et Spiritus Sanctus

erat in eo

2,26 et responsum acceperat ab Spiritu Sancto non

visurum se mortem nisi prius videret Christum

Domini

2,27 et venit in Spiritu in templum et cum induce-

rent puerum Iesum parentes eius ut facerent se-

cundum consuetudinem legis pro eo

2,28 et ipse accepit eum in ulnas suas et benedixit

93 2, 32 →lumen in revelationem | √ →et gloriam | →populi

tui Istrahel |

2, 33 et erat pater eius | et mater mirantes | in his quae dice-

bantur de eo | [fol. 192 a]

2, 34 et benedixit eos Symeon | et dixit ad Mariam matrem

eius | Ecce hic ≈ positus-est in ruinam | et in resurrectio-

nem multorum | in Istrahel | et in signum contradicentem

|

2, 35 et tuam ipsius autem animam pertransiet | gladius ^ ut

revelentur | multorum cordium consilia |

2, 36 < Et √ Anna prophetisa filia Fanuel | de tribu Aser ^ et

haec processerat | in diebus multis ^^ quae vixit | annos ≈

septem | cum viro √ ^ a virginitate sua |

2, 37 et haec vidua √ annorum · | octoginta quattuor · | quae

non recedebat | de templo ^ ieiuniis et orationibus | ser-

viens nocte et die |

2, 38 et √ in ipsa hora | instans depraecabatur Deo | et dicebat

de eo omnibus | qui spectabant salvationem | in Hierusa-

lem |

2, 39 et cum consummaverunt | omnia secundum legem Do-

mini | reversi sunt | in Galilaeam | in civitatem suam | Na-

zared | sicut dictum est per profetam | quoniam Nazoreus

vocabitur |

2, 40 Infans autem | Iesus | convalescebat | et crescebat | adin-

plebatur sapientia | et gratia Dei erat cum eo |

2, 41 Ibant ≈ autem et parentes eius | secundum tempus | in

Hierusalem in die festo paschae |

2, 42 et cum facti sunt ei anni duodecim | ascenderunt

parentes eius | habentes eum √√ | secundum

consuetudinem diei festi azymorum |

2, 43 et consummatis diebus | cum reverterentur | remansit

puer Iesus | in Hierusalem ^ et nescierunt | [fol. 193 a]

parentes eius |

2, 44 et ≈ putantes eum esse in comitatu ^ venerunt viam | diei

unius | et requirebant eum | in cognatis et inter notos |

2, 45 et non invenientes | reversi sunt in Hierusalem | requi-

rentes eum |

2, 46 et factum est post dies tres | invenerunt eum sedentem ≈

in-templo | in medio magistrorum | audientem eos ^ et in-

terrogantem eos |

2, 47 Expavescebant autem omnes | qui audiebant ≈ eum | in

intellecto | et responsionibus eius |

2, 48 et videntes eum ^ de mente facti sunt | et dixit ad-eum ≈≈

mater -eius | Fili quid fecisti nobis sic | ecce pater tuus ^^

et ego | dolentes et tristes | quaerebamus te |

2, 49 Et dixit ad eos quid √ | quod quaerebatis ≈ me | nescitis

quoniam in his | quae ≈≈ sunt ≈ Patris-mei | oportet me

esse |

2, 50 Ipsi ≈ autem non intellexerunt | verbum | quod dixit illis |

2, 51 Et descendit | cum eis | √√ in Nazaret | et erat subditus

illis | mater ≈ autem eius conservabat ≈≈ verba ≈omnia √

| in corde suo |

2, 52 et Iesus proficiebat aetate ≈ et sapientia et gratia ^ ad

Deum et ad hominibus.

Deum et dixit

2,29 nunc dimittis servum tuum Domine secundum

verbum tuum in pace

2,30 quia viderunt oculi mei salutare tuum

2,31 quod parasti ante faciem omnium populorum

2,32 lumen ad revelationem gentium et gloriam

plebis tuae Israhel

2,33 et erat pater eius et mater mirantes super his

quae dicebantur de illo

2,34 et benedixit illis Symeon et dixit ad Mariam

matrem eius ecce positus est hic in ruinam et re-

surrectionem multorum in Israhel et in signum

cui contradicetur

2,35 et tuam ipsius animam pertransiet gladius ut

revelentur ex multis cordibus cogitationes

2,36 et erat Anna prophetissa filia Phanuhel de tribu

Aser haec processerat in diebus multis et vixerat

cum viro suo annis septem a virginitate sua

2,37 et haec vidua usque ad annos octoginta quat-

tuor quae non discedebat de templo ieiuniis et

obsecrationibus serviens nocte ac die

2,38 et haec ipsa hora superveniens confitebatur

Domino et loquebatur de illo omnibus qui ex-

pectabant redemptionem Hierusalem

2,39 et ut perfecerunt omnia secundum legem Do-

mini reversi sunt in Galilaeam in civitatem suam

Nazareth

2,40 puer autem crescebat et confortabatur plenus

sapientia et gratia Dei erat in illo

2,41 et ibant parentes eius per omnes annos in

Hierusalem in die sollemni paschae

2,42 et cum factus esset annorum duodecim

ascendentibus illis in Hierosolymam secundum

consuetudinem diei festi

2,43 consummatisque diebus cum redirent remansit

puer Iesus in Hierusalem et non cognoverunt

parentes eius

2,44 existimantes autem illum esse in comitatu ve-

nerunt iter diei et requirebant eum inter cogna-

tos et notos

2,45 et non invenientes regressi sunt in Hierusalem

requirentes eum

2,46 et factum est post triduum invenerunt illum in

templo sedentem in medio doctorum audientem

illos et interrogantem

2,47 stupebant autem omnes qui eum audiebant su-

per prudentia et responsis eius

2,48 et videntes admirati sunt et dixit mater eius ad

illum fili quid fecisti nobis sic ecce pater tuus et

ego dolentes quaerebamus te

2,49 et ait ad illos quid est quod me quaerebatis

nesciebatis quia in his quae Patris mei sunt

oportet me esse

2,50 et ipsi non intellexerunt verbum quod locutus

est ad illos

2,51 et descendit cum eis et venit Nazareth et erat

subditus illis et mater eius conservabat omnia

verba haec in corde suo

2,52 et Iesus proficiebat sapientia aetate et gratia

94

Lc 3, 1 < In anno autem quintodecimo | ducatus Tiberi caesa-

ris | procurante Pontio Pilato Iudaeae | quaterducatus √^^

Galilaeae | Herode | Philippi autem fratris eius | [fol. 194

a] quaterducatus Itureae | et Trachonitidis regionis | et

Lysaniae Abillianetis | quaterducatus |

3, 2 su (!) principe sacerdotum | Anna et Caipha ^^ factum est

verbum | Domini | ad Iohanen Zachariae filium | in deser-

to |

3, 3 Et venit in omnem | regionem Iordanis | praedicans bap-

tisma paenitentiae | in remissionem peccatorum |

3, 4 sicut scriptum est | in libro verborum Esaiae prophetae | >

Vox clamantis in deserto | > Parate viam Domini ^^ rectas

facite | > semitas eius ^^^

3, 5 > omnis vallis | > adinplebitur | > et omnis mons et collis |

> humiliab (!) > et erunt prava | > in directum ^^ et aspra |

> in vias lenes |

3, 6 > et videbit omnis caro | > salutarem Domini |

3, 7 < Dicebat autem | > qui egrediebantur populi | > baptizari

in conspectu eius | > Progenies viperarum | > quis vobis

≈ ostendit | > fugere a ventura ira |

3, 8 > Facite ergo fructum dignum | > paenitentiae ^^^ Et ne

incipiatis | > dicere in semet ipsis | > ‘Patrem hebemus | >

Abraham’ ^^ Dico enim vobis | > quoniam potens est

Deus | > de lapidibus istis | > suscitare filios Abrahae ^^^

3, 9 > Iam autem | > securis ad radicem arborum | > posita

est ^^ Omnis ergo arbor | > non faciens fructum bonum |

> exciditur | > et in (in) ignem mittitur |

3, 10 < Et interrogaverunt illum populi dicentes | Quid √ fa-

ciemus | [fol. 195 a] ut salvi simus ^^

3, 11 Respondens autem | dixit illis ^^ Qui habet duas tunicas |

det non habent(e)i · | Et qui habet | escas similiter faciat |

3, 12 < Venerunt autem | et publicani similiter baptizari | et

dixerunt ad eum Magister | quid faciamus ut salvi simus |

3, 13 Ad ille dixit illis | nihil amplius · | exigatis | adversus

quod | praeceptum vobis est agere |

3, 14 Interrogaverunt autem √ et milites | dicentes Quid facie-

mus √√ | ut salvi simus | Ad ille dixit illis | Neminem con-

cusseritis | neque calumniaveritis | et sufficientes estote

stipendiis vestris |

3, 15 Expectante(s) autem | populo ^^ et cogitantium omnium |

in cordibus suis ^^ de Iohane | si forte ipse esset Christus

|

3, 16 conoscens (!) | intellectum eorum dixit | Ego √ vos | -

baptizo ≈≈ in-aqua ^^ in paenitentiam | Qui autem ≈ venit

| fortior me est | cuius non sum dignus | solvere corregiam

calciamenti | Ipse vos baptizabit | in Spirito sancto | et igni

|

3, 17 cuius ventilabrum in manu eius | et purgabit aream √ | et

quidem triticum ≈ congregabit | in repositionem √ | pa-

leam autem conburet | igne inextimabili |

3, 18 Multa quidem et alia consolans | evangelizabat populum |

3, 19 Herodes autem quaterducatus | cum argueretur | ab eo de

Herodiade | uxore fratris sui et de | [fol. 196 a] omnibus

quibus-fecit ≈≈ malis | Herodes ^^

apud Deum et homines

3,1 anno autem quintodecimo imperii Tiberii Cae-

saris procurante Pontio Pilato Iudaeam tetrarcha

autem Galilaeae Herode Philippo autem fratre

eius tetrarcha Itureae et Trachonitidis regionis et

Lysania Abilinae tetrarcha

3,2 sub principibus sacerdotum Anna et Caiapha

factum est verbum Dei super Iohannem Zaccha-

riae filium in deserto

3,3 et venit in omnem regionem Iordanis praedicans

baptismum paenitentiae in remissionem pecca-

torum

3,4 sicut scriptum est in libro sermonum Esaiae

prophetae vox clamantis in deserto parate viam

Domini rectas facite semitas eius

3,5 omnis vallis implebitur et omnis mons et collis

humiliabitur et erunt prava in directa et aspera

in vias planas

3,6 et videbit omnis caro salutare Dei

3,7 dicebat ergo ad turbas quae exiebant ut baptiza-

rentur ab ipso genimina viperarum quis ostendit

vobis fugere a ventura ira

3,8 facite ergo fructus dignos paenitentiae et ne co-

eperitis dicere patrem habemus Abraham dico

enim vobis quia potest Deus de lapidibus istis

suscitare filios Abrahae

3,9 iam enim securis ad radicem arborum posita est

omnis ergo arbor non faciens fructum exciditur

et in ignem mittitur

3,10 et interrogabant eum turbae dicentes quid ergo

faciemus

3,11 respondens autem dicebat illis qui habet duas

tunicas det non habenti et qui habet escas simili-

ter faciat

3,12 venerunt autem et publicani ut baptizarentur et

dixerunt ad illum magister quid faciemus

3,13 at ille dixit ad eos nihil amplius quam quod

constitutum est vobis faciatis

3,14 interrogabant autem eum et milites dicentes

quid faciemus et nos et ait illis neminem concu-

tiatis neque calumniam faciatis et contenti estote

stipendiis vestris

3,15 existimante autem populo et cogitantibus om-

nibus in cordibus suis de Iohanne ne forte ipse

esset Christus

3,16 respondit Iohannes dicens omnibus ego qui-

dem aqua baptizo vos venit autem fortior me

cuius non sum dignus solvere corrigiam calcia-

mentorum eius ipse vos baptizabit in Spiritu

Sancto et igni

3,17 cuius ventilabrum in manu eius et purgabit

aream suam et congregabit triticum in horreum

suum paleas autem conburet igni inextinguibili

3,18 multa quidem et alia exhortans evangelizabat

populum

3,19 Herodes autem tetrarcha cum corriperetur ab

illo de Herodiade uxore fratris sui et de omnibus

95 3, 20 adiecit et hoc | in omnibus | √ inclusit Iohanen in carcare

(!) |

3, 21 Factum est autem | cum baptizatus esset omnis populus |

et Iesu baptizato | et orante | aperiri caelum |

3, 22 et descendere Spiritum | sanctum | corporali figura | quasi

columbam | in eum | et vocem de caelo factam | Filius

meus es tu | Ego hodie genui te |

3, 23 √ Erat-≈-autem ≈≈ Iesus | quasi-annorum-triginta · | ≈≈

incipiens | ut videbatur esse | filius Ioseph |

3, 24 qui fuit Iacob | qui fuit Matthan | qui fuit Eleazar | qui

fuit Eliud |

3, 25 qui fuit Iachin | qui fuit Sadoc | qui fuit Azor | qui fuit

Eliacim |

3, 26 qui fuit Abiud | qui fuit Zorobabel | qui fuit Salathiel |

qui fuit Iechoniae |

3, 27 qui fuit Ioacim | qui fuit Eliacim | qui fuit Iosia | qui fuit

Amos |

3, 28 qui fuit Manasse | qui fuit Ezecia | qui fuit Achas | qui

fuit Ioathan | [fol. 197 a]

3, 29 qui fuit Ezecia | qui fuit Amasiu | qui fuit Ioas | qui fuit

Ochoziae |

3, 30 qui fuit Ioram | qui fuit Iusafad | qui fuit Asaph |

3, 31qui fuit Abiud | qui fuit Roboam | qui fuit Solomon | qui

fuit David |

3, 32 qui fuit Iesse | qui fuit Obod | qui fuit Boos | qui fuit Sa-

lomon | qui fuit Naasson |

3, 33 qui fuit Aminadab | qui fuit Aram | qui fuit Asron | qui

fuit Fares | qui fuit Iuda |

3, 34 qui fuit Iacob | qui fuit Isac | qui fuit Abraham | qui fuit

Thara | qui fuit Nachor |

3, 35 qui fuit Seruc | qui fuit Ragau | qui fuit Phalec | qui fuit

Eber | qui fuit Sala |

3, 36 √√√ qui fuit Arphaxad | qui fuit Sem | qui fuit Noe | qui

fuit Lamech |

3, 37 qui fuit Mathusala | qui fuit Aenox | qui fuit Iared | qui

fuit Maleleel | qui fuit [C]ainan |

3, 38 qui fuit Aenos | qui fuit Seth | qui fuit Adam | qui fuit

Dei | [fol. 198 a]

Lc 4, 1< Iesus autem plenus Spiritu sancto | reversus est ab

Iordanen | et ducebatur in spiritu in deserto |

4, 2 diebus quadraginta | temptatus a Satana | et nihil mandu-

cavit in diebus illis | et consummatis illis | esuriit |

4, 1 < Iesus autem plenus Spiritu Sancto | reversus est ab Ior-

danen | et ducebatur in spiritu in deserto |

4, 2 diebus quadraginta | √ temptatus a Satana | et nihil mandu-

cavit in illis ≈ diebus | et consummatis illis | esuriit |

4, 3 < Dixit autem illi[s]u diabolus | Si Filius es ≈ Dei | dic ut

lapides isti panes fiant |

4, 4 < Et respondens Iesus dixit | Scriptum est | √ non in pane

solo ^ vivet homo | sed in omni verbo Dei |

4, 5 < Et adsumens eum | in montem altum | valde | ostendit illi

omnia regna | mundi ^ in momento temporis |

4, 6 et dixit ad eum diabolus | Tibi dabo | hanc ≈ potestatem

malis quae fecit Herodes

3,20 adiecit et hoc supra omnia et inclusit Iohannem

in carcere

3,21 factum est autem cum baptizaretur omnis po-

pulus et Iesu baptizato et orante apertum est

caelum

3,22 et descendit Spiritus Sanctus corporali specie

sicut columba in ipsum et vox de caelo facta est

tu es Filius meus dilectus in te conplacuit mihi

3,23 et ipse Iesus erat incipiens quasi annorum tri-

ginta ut putabatur filius Ioseph qui fuit Heli

3,24 qui fuit Matthat qui fuit Levi qui fuit Melchi

qui fuit Iannae qui fuit Ioseph

3,25 qui fuit Matthathiae qui fuit Amos qui fuit

Naum qui fuit Esli qui fuit Naggae

3,26 qui fuit Maath qui fuit Matthathiae qui fuit

Semei qui fuit Iosech qui fuit Ioda

3,27 qui fuit Iohanna qui fuit Resa qui fuit Zoroba-

bel qui fuit Salathihel qui fuit Neri

3,28 qui fuit Melchi qui fuit Addi qui fuit Cosam

qui fuit Helmadam qui fuit Her

3,29 qui fuit Iesu qui fuit Eliezer qui fuit Iorim qui

fuit Matthat qui fuit Levi

3,30 qui fuit Symeon qui fuit Iuda qui fuit Ioseph

qui fuit Iona qui fuit Eliachim

3,31 qui fuit Melea qui fuit Menna qui fuit Matthata

qui fuit Nathan qui fuit David

3,32 qui fuit Iesse qui fuit Obed qui fuit Booz qui

fuit Salmon qui fuit Naasson

3,33 qui fuit Aminadab qui fuit Aram qui fuit

Esrom qui fuit Phares qui fuit Iudae

3,34 qui fuit Iacob qui fuit Isaac qui fuit Abraham

qui fuit Thare qui fuit Nachor

3,35 qui fuit Seruch qui fuit Ragau qui fuit Phalec

qui fuit Eber qui fuit Sale

3,36 qui fuit Cainan qui fuit Arfaxat qui fuit Sem

qui fuit Noe qui fuit Lamech

3,37 qui fuit Mathusalae qui fuit Enoch qui fuit Ia-

red qui fuit Malelehel qui fuit Cainan

3,38 qui fuit Enos qui fuit Seth qui fuit Adam qui

fuit Dei

4,1 Iesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est

ab Iordane et agebatur in Spiritu in desertum

4,2 diebus quadraginta et temptabatur a diabolo et

nihil manducavit in diebus illis et consummatis

illis esuriit

4,3 dixit autem illi diabolus si Filius Dei es dic la-

pidi huic ut panis fiat

4,4 et respondit ad illum Iesus scriptum est quia non

in pane solo vivet homo sed in omni verbo Dei

4,5 et duxit illum diabolus et ostendit illi omnia re-

gna orbis terrae in momento temporis

4,6 et ait ei tibi dabo potestatem hanc universam et

gloriam illorum quia mihi tradita sunt et cui vo-

lo do illa

4,7 tu ergo si adoraveris coram me erunt tua omnia

96 omnem | et gloriam eorum | quia mihi tradita est ^ et cui

volo |

4, 7 do illam ^ tu ergo si adoraveris | in conspectu meo | erunt

[t]ua omnia |

4, 8 < Et respondens illi | ≈ Iesus dixit | Scriptum est | > Domi-

num Deum tuum >adorabis | > et ipsi soli deservies |

4, 9 Et adduxit eum | in Hierusalem | et statuit eum | super pin-

nam templi | et dixit illi | Si Filius es ≈ Dei ^ mitte te hinc

|

4, 10 dio[r]sum (!) | scriptum est enim | > quia Angelis suis >

demandabit de te | > ut custodiant te |

4, 11 > et √ in manus tollent te ^^ > ne forte | > offendas ad la-

pidem > pedem tuum |

4, 12 Et respondens Iesus dixit illi | Scriptum est | > Non temp-

tabis > Dominum Deum tuum |

4, 13 Et consummata omnem temptationem | diabolus recessit

ab eo usque ad tempus | [fol. 199 a]

4, 14 < Et conversus est Iesus | in virtute Spiritus | in Gali-

laeam | et fama exivit | per omnem regionem de illo |

4, 15 et ipse docebat in synagogis √ | √ gloriam accipiens ab

omnibus |

4, 16 Veniens autem in Nazared | ubi erat nutricatus introibit

(!) · | secundum consuetudinem √ | in √ sabbato · ≈ in

synagogam |

4, 17 et surrexit legere | et porrectus est illi | profeta Esaias | et

revolvens | invenit locum ubi erat ≈ scriptum |

4, 18 > Spiritus Domini > super me | > propter quod unxit me |

> evangelizare pauperibus > misit me | > adnuntiare cap-

tivis > remissionem | > et caecis visum | > demittere |

4, 19 > confractos in remissione |> adnuntiare annum |

4, 20 > Domini acceptum | √√√ Et volvens librum | reddens

ministro √ sedit | et omnium in synagoga oculi | erant in-

tendentes ei |

4, 21Coepit autem dicere ad eos | √ Hodie | repleta est scriptu-

ra ≈ haec | in auribus vestris |

4, 22 Et omnes testabantur ei | et mirabantur in verbis gratiae |

qui exiebant de ore eius | Et dicebant | Nonne filius Ioseph

|

≈≈≈ est hic ^^

4, 23 Et dixit ad eos | Utique dicetis mihi parabolam ≈ hanc |

Medice cura te ipsum | Quaecumque audivimus facta | in

Cafarnaum | fac et hic |

4, 24 in patria tua ^^ Dixit autem | Amen amen dico vobis |

quia nemo propheta acceptus est | [fol. 200 a] in patria

sua ^^

4, 25 In veritate dico vobis | Multae viduae erant | in diebus

Heliae in Istrahel | quando clusum est caelum | annis tri-

bus et men[sibus sex] | sicut facta est famis grandis | in

omnem terram |

4, 26 et ad neminem eorum missus est Helias | > nisi in Sarep-

ta Sidoniae | > ad mulierem viduam |

4, 27 Et multi leprosi erant in Istrahel | sub Eliseo profeta | et

nemo eorum mundatus est | nisi Naemas Syrus |

4, 28 Illi autem inpleti sunt omnes furore | in synagoga √ au-

dientes ≈ haec |

4, 29 et surgentes √ eiecerunt eum | √√√√√ usque ad superci-

lium montis | ubi civitas | aedificata ≈ est ≈ eorum | ut

praecipitarent eum |

4, 30 Ipse autem | transiens per medium | eorum abiit |

4,8 et respondens Iesus dixit illi scriptum est Domi-

num Deum tuum adorabis et illi soli servies

4,9 et duxit illum in Hierusalem et statuit eum supra

pinnam templi et dixit illi si Filius Dei es mitte

te hinc deorsum

4,10 scriptum est enim quod angelis suis mandabit

de te ut conservent te

4,11 et quia in manibus tollent te ne forte offendas

ad lapidem pedem tuum

4,12 et respondens Iesus ait illi dictum est non

temptabis Dominum Deum tuum

4,13 et consummata omni temptatione diabolus re-

cessit ab illo usque ad tempus

4,14 et regressus est Iesus in virtute Spiritus in Ga-

lilaeam et fama exiit per universam regionem de

illo

4,15 et ipse docebat in synagogis eorum et magnifi-

cabatur ab omnibus

4,16 et venit Nazareth ubi erat nutritus et intravit

secundum consuetudinem suam die sabbati in

synagogam et surrexit legere

4,17 et traditus est illi liber prophetae Esaiae et ut

revolvit librum invenit locum ubi scriptum erat

4,18 Spiritus Domini super me propter quod unxit

me evangelizare pauperibus misit me

4,19 praedicare captivis remissionem et caecis vi-

sum dimittere confractos in remissionem prae-

dicare annum Domini acceptum et diem retribu-

tionis

4,20 et cum plicuisset librum reddidit ministro et

sedit et omnium in synagoga oculi erant inten-

dentes in eum

4,21 coepit autem dicere ad illos quia hodie impleta

est haec scriptura in auribus vestris

4,22 et omnes testimonium illi dabant et mirabantur

in verbis gratiae quae procedebant de ore ipsius

et dicebant nonne hic filius est Ioseph

4,23 et ait illis utique dicetis mihi hanc similitudi-

nem medice cura te ipsum quanta audivimus

facta in Capharnaum fac et hic in patria tua

4,24 ait autem amen dico vobis quia nemo propheta

acceptus est in patria sua

4,25 in veritate dico vobis multae viduae erant in

diebus Heliae in Israhel quando clusum est cae-

lum annis tribus et mensibus sex cum facta est

fames magna in omni terra

4,26 et ad nullam illarum missus est Helias nisi in

Sareptha Sidoniae ad mulierem viduam

4,27 et multi leprosi erant in Israhel sub Heliseo

propheta et nemo eorum mundatus est nisi Ne-

man Syrus

4,28 et repleti sunt omnes in synagoga ira haec au-

dientes

4,29 et surrexerunt et eiecerunt illum extra civita-

tem et duxerunt illum usque ad supercilium

montis supra quem civitas illorum erat aedifica-

ta ut praecipitarent eum

4,30 ipse autem transiens per medium illorum ibat

4,31 et descendit in Capharnaum civitatem Gali-

97 4, 31 Et descendit | in Cafarnaum civitatem Galilaeae | ad

maritimam ^ in finibus | Zabulon et Nepthalim | et erat

docens eos in sabbatis |

4, 32 Et mirabantur in doctrina eius | quoniam in potestate erat

verbus (!) eius |

4, 33 < Erat ≈ autem ≈ in synagoga homo | habens daemo-

nium immundum | et exclamavit | voce magna

4, 34 dicens ^^ √ Quid nobis et tibi | Iesu Nazarenae | venisti

nos ≈ hic perdere | Scio te quis es Sanctus Dei |

4, 35 Et increpavit illi Iesus dicens | Ommutesce et exi ab eo |

Et proiciens eum daemonium in medio | [fol. 201 a]

exclamans exivit ab eo | nihl √ nocens eum |

4, 36 Et factus est | pavor magnus in omnes | et conloquebantur

adinvicem dicentes | Quis est hic sermo | quia in potestate

et virtute | imperat inmundis spiritibus | et exeunt ^^

4, 37 Et exivit | fama de eo in omnem locum | regionis |

4, 38 Surgens autem a synagoga | venit in domum Simonis et

Andreae | socrus autem Simonis erat conprehensa | febri ≈

magna | et rogaverunt eum de ea |

4, 39 Et instans super eam | increpavit febri ^ et dimisit | eam

continuo | ut etiam continuo surgentem eam | ministraret

eis ^^

4, 40 Occidente autem | ≈ sole | omnes quodquod habebant |

infirmantes | languoribus ≈ variis | adferebant eos ad eum

| √ ille autem unicuique manus inpone[n]s | sanabat eos |

4, 41 Exiebant autem et daemonia a multis | clamantia et

dicentia | Quia tu es | Filius Dei ^ et increpans | non

permittabat ea loqui | quoniam sciebant eum christum ≈

esse |

4, 42 Facta autem die | exiens | abiit in desertum locum (et) | et

turbae quaerebant eum | et venerunt usque ad eum | et

detinabant eum | ut non abiret ab eis |

4, 43 Ad ille dixit ad eos | quoniam Oportet me | ≈ et in alias

civitates evangelizare | regnum Dei | in hoc ≈ enim missus

sum |

4, 44 Et erat predicans in | [fol. 202 a] synagogis Galilaeae |

Lc 5, 1 Factum est autem | in eo dum populus super eum esset

| ut audiret verbum Dei | stante illo ad stagnum Genne-

sared |

5, 2 et vidit duas naves stantes ad stagnum | piscatores autem

ab eis exientes | lavabant retiam |

5, 3 Ascendens autem in unam navem | quae erat Simonis | ro-

gavit eum inducere ≈ a-terra | quantum quantum | et se-

dens in nave | turbas ≈≈ docebat |

5, 4 Cum autem ≈ cessasset loquens | dixit ad Simonem | Ad-

duc in altum | et mittite retias vestras in capturam |

5, 5 Simon ≈ autem | ≈ respondens dixit illi | Magister | per to-

tam noctem laborantes | nihil accepimus | in tuo ≈≈ au-

tem-≈-verbo | non praeteribo |

5, 6 Et confestim mittentes retias | concluserunt | piscium

multitudinem multam | ut etiam retiae ≈≈runperentur |

5, 7 Et innuerant sociis | qui erant in alia nave | ut venientes

adiuvarent eos | Venientes ergo inpleverunt | utrasque

naves | ut etiam penae mergerent |

5, 8 √√√ Simon autem procidit ad pedes eius | dicens ^ Rogo

laeae ibique docebat illos sabbatis

4,32 et stupebant in doctrina eius quia in potestate

erat sermo ipsius

4,33 et in synagoga erat homo habens daemonium

inmundum et exclamavit voce magna

4,34 dicens sine quid nobis et tibi Iesu Nazarene

venisti perdere nos scio te qui sis Sanctus Dei

4,35 et increpavit illi Iesus dicens obmutesce et exi

ab illo et cum proiecisset illum daemonium in

medium exiit ab illo nihilque illum nocuit

4,36 et factus est pavor in omnibus et conloqueban-

tur ad invicem dicentes quod est hoc verbum

quia in potestate et virtute imperat inmundis spi-

ritibus et exeunt

4,37 et divulgabatur fama de illo in omnem locum

regionis

4,38 surgens autem de synagoga introivit in domum

Simonis socrus autem Simonis tenebatur magnis

febribus et rogaverunt illum pro ea

4,39 et stans super illam imperavit febri et dimisit

illam et continuo surgens ministrabat illis

4,40 cum sol autem occidisset omnes qui habebant

infirmos variis languoribus ducebant illos ad

eum at ille singulis manus inponens curabat eos

4,41 exiebant autem etiam daemonia a multis cla-

mantia et dicentia quia tu es Filius Dei et incre-

pans non sinebat ea loqui quia sciebant ipsum

esse Christum

4,42 facta autem die egressus ibat in desertum lo-

cum et turbae requirebant eum et venerunt

usque ad ipsum et detinebant illum ne discederet

ab eis

4,43 quibus ille ait quia et aliis civitatibus oportet

me evangelizare regnum Dei quia ideo missus

sum

4,44 et erat praedicans in synagogis Galilaeae

5,1 factum est autem cum turbae inruerent in eum

ut audirent verbum Dei et ipse stabat secus

stagnum Gennesareth

5,2 et vidit duas naves stantes secus stagnum pisca-

tores autem descenderant et lavabant retia

5,3 ascendens autem in unam navem quae erat Si-

monis rogavit eum a terra reducere pusillum et

sedens docebat de navicula turbas

5,4 ut cessavit autem loqui dixit ad Simonem duc in

altum et laxate retia vestra in capturam

5,5 et respondens Simon dixit illi praeceptor per to-

tam noctem laborantes nihil cepimus in verbo

autem tuo laxabo rete

5,6 et cum hoc fecissent concluserunt piscium mul-

titudinem copiosam rumpebatur autem rete eo-

rum

5,7 et annuerunt sociis qui erant in alia navi ut veni-

rent et adiuvarent eos et venerunt et impleverunt

ambas naviculas ita ut mergerentur

98 exi a me | quoniam vir peccator sum Domine |

5, 9 Timore enim adpraehendit eum | √√√√√√ in captura pis-

cium quos ceperant |

5, 10 Erant autem socii eius ^ ≈≈≈ Iacobus | --et Iohannes fili

Zebedaei | Ille autem dixit illis | Venite, | et nolite fieri

piscatores piscium | faciam enim vos piscatores hominum

| [fol. 203 a]

5, 11 Ad illi audientes | omnia dereliquerunt super terra | et se-

cuti sunt eum | Et venit iterum in Cafarnaum |

5, 12 < Et factum est | dum esset in una civitatium | et ecce in

qua erat vir leprosus | et videns Iesum | cecidit in faciem

√√ dicens | Domine si vis potes me mundare |

5, 13 Extendens ≈ autem manum tetigit eum | dicens ^ Volo

mundari | et confestim √ mundatus est |

5, 14 Et ipse praecepit illi √ nemini dicere | Vade ≈ autem | et

ostende teipsum sacerdoti | et offers pro purificatione tua |

sicut praecepit Moyses | ut sit in testimonium vobis hoc |

Ille autem | exiens coepit praedicare | et divulgare verbum

| ut non amplius | posse eum palam in civitatem | introire |

sed foris erat in desertis locis | Et conveniebant ad eum |

et venit iterum in Cafarnaum |

5, 15 Transiebat autem verbum ≈ magis de eo | et convenie-

bant turbae multae | audire et curari | ab infirmitatibus eo-

rum |

5, 16 Ipse autem erat subtrahens se | in desertis | et orant [:

orans]

5, 17 < Et factum est in una dierum | √ ipso docente | √ conve-

nire Pharisaeos | et legis doctores | Erant autem congregati

ex omni | castello | Galilaeae et Iudaeae √√ | ut salvaret

eos

5, 18 Et ecce viri adferentes super lectum | hominem qui erat

paralyticus | et quaerebant inducere ≈ eum et | [fol. 204 a]

5, 19 ponere in conspectu eius | et non invenientes | qua √ in-

ducerent ≈ eum propter turbam | ascenderunt super tectum

| et detegentes inbrices | ubi erat | deposuerunt grabattum

cum paralytico | in medio in conspectu Iesu |

5, 20 Videns autem Iesus fidem eorum | dicit paralytico ^ Ho-

mo | dimittentur tibi peccata tua |

5, 21 Et coeperunt | cogitare scribae | et Pharisaei in cordibus

suis dicentes Quid √ hic √ loquitur blasphemias | quis po-

test peccata ≈ dimittere | nisi solus Deus |

5, 22 Cognoscens autem Iesus | cogitationes eorum √ dicit eis

| Quid cogitatis | in cordibus vestris iniqua |

5, 23 Quid est facilius dicere | dimittentur tibi peccata | aut di-

cere surge | et ambula |

5, 24 Ut autem sciatis | quia potestatem-habet | ≈≈ Filius-

hominis | super terra | dimittere peccata | Dicit paralytico |

Tibi dico Surge | et tolle grabattum tuum | et vade in do-

mum tuam |

5, 25 Et confestim surgens | in conspectu eorum | tollens gra-

battum abiit in domum suam | honorificans Deum |

5, 26 √√√√√√ Et inpleti sunt | timore ≈≈≈ omnes | dicentes | √

videmus mirabilia | hodie ^^

5, 27 et venit iterum ad mare | qui autem sequebatur eum | po-

pulus docebat | et √√ transiens | vidit √√ Levi Alphaei se-

dentem | super teloneum ^ et dicit illi | Sequere me ^^

5, 28 Et relinquens omnia | [fol. 205 a] surgens sequebatur

eum |

5, 29 Et fecit Levi | cenam ≈≈ illi magna[m] | in domo sua | et

5,8 quod cum videret Simon Petrus procidit ad ge-

nua Iesu dicens exi a me quia homo peccator

sum Domine

5,9 stupor enim circumdederat eum et omnes qui

cum illo erant in captura piscium quam ceperant

5,10 similiter autem Iacobum et Iohannem filios

Zebedaei qui erant socii Simonis et ait ad Simo-

nem Iesus noli timere ex hoc iam homines eris

capiens

5,11 et subductis ad terram navibus relictis omnibus

secuti sunt illum

5,12 et factum est cum esset in una civitatum et

ecce vir plenus lepra et videns Iesum et proci-

dens in faciem rogavit eum dicens Domine si

vis potes me mundare

5,13 et extendens manum tetigit illum dicens volo

mundare et confestim lepra discessit ab illo

5,14 et ipse praecepit illi ut nemini diceret sed vade

ostende te sacerdoti et offer pro emundatione

tua sicut praecepit Moses in testimonium illis

5,15 perambulabat autem magis sermo de illo et

conveniebant turbae multae ut audirent et cura-

rentur ab infirmitatibus suis

5,16 ipse autem secedebat in deserto et orabat

5,17 et factum est in una dierum et ipse sedebat do-

cens et erant Pharisaei sedentes et legis doctores

qui venerant ex omni castello Galilaeae et Iu-

daeae et Hierusalem et virtus erat Domini ad sa-

nandum eos

5,18 et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat

paralyticus et quaerebant eum inferre et ponere

ante eum

5,19 et non invenientes qua parte illum inferrent

prae turba ascenderunt supra tectum per tegulas

submiserunt illum cum lecto in medium ante Ie-

sum

5,20 quorum fidem ut vidit dixit homo remittuntur

tibi peccata tua

5,21 et coeperunt cogitare scribae et Pharisaei di-

centes quis est hic qui loquitur blasphemias quis

potest dimittere peccata nisi solus Deus

5,22 ut cognovit autem Iesus cogitationes eorum

respondens dixit ad illos quid cogitatis in cordi-

bus vestris

5,23 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata

an dicere surge et ambula

5,24 ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem

habet in terra dimittere peccata ait paralytico tibi

dico surge tolle lectum tuum et vade in domum

tuam

5,25 et confestim surgens coram illis tulit in quo ia-

cebat et abiit in domum suam magnificans

Deum

5,26 et stupor adprehendit omnes et magnificabant

Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidi-

mus mirabilia hodie

5,27 et post haec exiit et vidit publicanum nomine

Levi sedentem ad teloneum et ait illi sequere me

5,28 et relictis omnibus surgens secutus est eum

99 erat turba multa publicanorum | et aliorum √√√√ recum-

bentium |

5, 30 Et Pharisaei-et-scribae ≈≈≈ murmurabant √ | ad-

discipulos(s)-eius ≈≈≈ dicentes | Quare cum publicanis √√

edit | et bibit ^

5, 31 Respondens ≈ autem Iesus | dixit ad eos ^ Non habet

opus | qui salvi sunt medico | sed qui male | habent |

5, 32 Non veni vocare iustos | sed peccatores in paenitentiam |

5, 33 Ad illi dixerunt ad eum | Quare discipuli pharisaeorum |

ieiunant frequenter | et praecationes faciunt | √ tu[i] autem

discipuli nihil horum | faciunt ^^

5, 34 Iesus autem dixit ≈≈≈ ad-eos | Numquid possunt fili

sponsi |cum habeant sponsum secum | √ ieiunare |

5, 35 Venient autem dies | et cum sublatus fuerit ab eis sponsus

| tunc ieiunabunt in illis diebus |

5, 36 < Diceba(n)t autem et parabolam ad eos | quoniam Nemo

inmissuram | [a] ^^ tunica rude scindens | inmittiti in tuni-

cam veterem | si quominus et rudem scindet | et veteri non

conveniet | a rude ^ inmissura ^^

5, 37 et nemo | mittit vinum ^ novum in utres veteres | si quo-

minus rumpet | vinum novum utres veteres | et ipse effun-

detur | et utres peribunt |

5, 38 Sed vinum novum in utres novos mittent | et ambo | [fol.

206 a] servantur ^^ √√√√√√√√√√ √√

Lc 6, 1 [servantur] ^ Et ≈ factum est eum [ ?] | in sabbato se-

cundo √ primo abire | per segetes | discipuli autem illius |

coeperunt vellere spicas | et fricantes manibus ≈ mandu-

cabant |

6, 2 Quidam autem de Farisaeis | dicebant ei | Ecce quid fa-

ciunt | discipuli tui sabbatis ≈ | quod non licet |

6, 3 < Respondens ≈ autem Iesus dixit ≈ ad eos | Numquam

hoc legistis | quod fecit David | quando esurit ipse | et qui

cum eo erat (!) |

6, 4 √ Introivit in domum Dei | et panes propositionis | √ man-

ducavit | et dedit et [eis] qui cum [ipso] erant | quibus non

licebat manducare | si non solis sacerdotibus |

> riga 99 Eodem die videns | quendam operantem sabbato | et

dixit illi ^ Homo | Si quidem scis quod facis | beatus es | si

autem nescis maledictus | et travaricator legis |

6, 6 (sic) < Et cum introisset iterum | in synagogam ≈ sabbato |

in qua erat homo | aridam habens manum |

6, 7 observabant eum scribae | et pharisaei | si √ sabbato cura-

ret ^ ut invenirent | accusare eum |

6, 8 Ipse autem sciens | cogitationes eorum dicit illi | qui ma-

num aridam ≈ habebat | Surge et sta | in medio | Et sur-

gens stetit |

6, 9 < Dixit autem Iesus ad eos | Interrogabo vos | si licet sab-

bato | ben[e] ^ facere | aut malefacere | animam salvare |

aut perdere ^ Ad illi tacuerunt | [fol. 207 a]

6, 10 < Et circumspiciens eos omnes | in ira | dicit homini ^

Extende | manum tuam ^ Et extendit | et restituta est ma-

5,29 et fecit ei convivium magnum Levi in domo

sua et erat turba multa publicanorum et aliorum

qui cum illis erant discumbentes

5,30 et murmurabant Pharisaei et scribae eorum di-

centes ad discipulos eius quare cum publicanis

et peccatoribus manducatis et bibitis

5,31 et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui

sani sunt medico sed qui male habent

5,32 non veni vocare iustos sed peccatores in paeni-

tentiam

5,33 at illi dixerunt ad eum quare discipuli Iohannis

ieiunant frequenter et obsecrationes faciunt si-

militer et Pharisaeorum tui autem edunt et bi-

bunt

5,34 quibus ipse ait numquid potestis filios sponsi

dum cum illis est sponsus facere ieiunare

5,35 venient autem dies et cum ablatus fuerit ab illis

sponsus tunc ieiunabunt in illis diebus

5,36 dicebat autem et similitudinem ad illos quia

nemo commissuram a vestimento novo inmittit

in vestimentum vetus alioquin et novum rumpit

et veteri non convenit commissura a novo

5,37 et nemo mittit vinum novum in utres veteres

alioquin rumpet vinum novum utres et ipsum ef-

fundetur et utres peribunt

5,38 sed vinum novum in utres novos mittendum

est et utraque conservantur

5,39 et nemo bibens vetus statim vult novum dicit

enim vetus melius est

6,1 factum est autem in sabbato secundoprimo cum

transiret per sata vellebant discipuli eius spicas

et manducabant confricantes manibus

6,2 quidam autem Pharisaeorum dicebant illis quid

facitis quod non licet in sabbatis

6,3 et respondens Iesus ad eos dixit nec hoc legistis

quod fecit David cum esurisset ipse et qui cum

eo erant

6,4 quomodo intravit in domum Dei et panes propo-

sitionis sumpsit et manducavit et dedit his qui

cum ipso erant quos non licet manducare nisi

tantum sacerdotibus

6,5 et dicebat illis quia dominus est Filius hominis

etiam sabbati

6,6 factum est autem et in alio sabbato ut intraret in

synagogam et doceret et erat ibi homo et manus

eius dextra erat arida

6,7 observabant autem scribae et Pharisaei si in

sabbato curaret ut invenirent accusare illum

6,8 ipse vero sciebat cogitationes eorum et ait ho-

mini qui habebat manum aridam surge et sta in

medium et surgens stetit

6,9 ait autem ad illos Iesus interrogo vos si licet

sabbato bene facere an male animam salvam fa-

cere an perdere

6,10 et circumspectis omnibus dixit homini extende

manum tuam et extendit et restituta est manus

100 nus eius | sicut et alia |

6, 5 Et dicebat eis quoniam Dominus est | filius hominis etiam

sabbati |

6, 11 Ipsi autem repleti sunt insipientia | et cogitabant ad invi-

cem quo modo |

6, 12 perderent eum ^ Factum est autem | in diebus illis exire

eum | in montem et orare ^ Et erat | pernoctans in oratione

√ |

6, 13 < Et cum facta est ≈ dies | vocavit discipulos suos | et

eligens | ab eis · duodecim · | quos et apostolos vocavit |

6, 14 Primum Simonem | quem et Petrum ≈ | cognominavit | et

Andream fratrem eius | et Iacobum | et Iohanen | fratrem

eius | quos cognominavit | boanerges | quod est fili toni-

trui |

6, 15 Et Philippum et Bartholomeum | et Matthaeum et Tho-

man | qui cognominaturs est Didymus | et Iacobum Alphei

^ et Simonem | 16 qui vocatur Zelotes | et √√ Iudan in

Scarioth · | qui etiam et tradidit eum |

6, 16 Et descendens cum eis | stetit in loco campestri | et turbae

discipulorum eius | et multitudo multa populi | ex omni

Iudaea |

6, 18 et aliarum civitatum venientium | audire eum | et salvari |

ab omni infirmitate eorum | et qui vexabantur | spiritibus

inmundis | curabantur |

6, 19 Et omnis populus quarebat √ tangere | [fol. 208 a] eius

[ : eum] | quia vir[tus] ab eo exiebat | et sanabat omnes |

6, 20 Et elevans | oculos suos in discipulos √ dicebat |

6, 21 < Beati pauperes | quoniam vestrum est | regnum Dei | <

Beati qui esuriunt ≈ nunc ^ quia saturamini |

6, 22 < Beati estis quando oderint ≈ vos homines | et cum ex-

prob[r]abunt | < Et eicient et reprobent nomen vestrum |

sicut malum propter Filium hominis |

6, 23 Gaudete in illo die | et exultate | quoniam √ merces vestra

multa in caelo √√ | sic enim faciebant prophetis | patres

eorum |

6, 24 < Verum vae vobis | divitibus quoniam habetis | consola-

tionem vestram |

6, 25 < Vae vobis qui repleti estis | quoniam esurietis |

6, 26 < Vae vobis qui ridetis nunc | quoniam plorabitis | ≈ et

lugetis | < Vae vobis ≈ quando | bene vobis dixerint √

homines | secundum haec faciebant | pseudoprophetis ^

patres eorum |

6, 27 Sed vobis dico qui auditis | Diligite inimicos vestros |

Benefacite odientibus ≈ vos |

6, 28 Bene dicite maledicentibus vos | Orate pro calumnianti-

bus vos |

6, 29 Qui te percutit in maxillam | praebe illi et aliam | Et ab eo

qui tollit tunicam tuam | et palleum ^ ne vetueris |

6, 30 Omni autem petenti te da | [fol. 209 a] et ab eo qui tollet

√ tua ne repetieris |

6, 31 Et sicut vultis ut faciam[: nt] vobis | homines et vos fa-

cite illis √ |

6, 32 Et si diligitis diligentes vos | quae vobis gratia ≈ est | ete-

nim peccatores | hoc faciunt | diligentes illos |

6, 33 diligunt ^ Et si benefacitis | benefacientibus vobis quae

gratia | ≈ vobis est | etenim peccatores | hoc faciunt |

6, 34 Et si feneratis | a quibus speratis recipere | quae gratia

vobis ≈ est ^ etenim peccatores | peccatoribus faenerant |

6, 35 ut recipiant√ ^ Verumtamen diligite | inimicos vestros ^

eius

6,11 ipsi autem repleti sunt insipientia et conloque-

bantur ad invicem quidnam facerent Iesu

6,12 factum est autem in illis diebus exiit in mon-

tem orare et erat pernoctans in oratione Dei

6,13 et cum dies factus esset vocavit discipulos suos

et elegit duodecim ex ipsis quos et apostolos

nominavit

6,14 Simonem quem cognominavit Petrum et An-

dream fratrem eius Iacobum et Iohannem

Philippum et Bartholomeum

6,15 Mattheum et Thomam Iacobum Alphei et Si-

monem qui vocatur Zelotes

6,16 Iudam Iacobi et Iudam Scarioth qui fuit prodi-

tor

6,17 et descendens cum illis stetit in loco campestri

et turba discipulorum eius et multitudo copiosa

plebis ab omni Iudaea et Hierusalem et mariti-

mae Tyri et Sidonis

6,18 qui venerunt ut audirent eum et sanarentur a

languoribus suis et qui vexabantur ab spiritibus

inmundis curabantur

6,19 et omnis turba quaerebant eum tangere quia

virtus de illo exiebat et sanabat omnes

6,20 et ipse elevatis oculis in discipulos suos dice-

bat beati pauperes quia vestrum est regnum Dei

6,21 beati qui nunc esuritis quia saturabimini beati

qui nunc fletis quia ridebitis

6,22 beati eritis cum vos oderint homines et cum

separaverint vos et exprobraverint et eiecerint

nomen vestrum tamquam malum propter Filium

hominis

6,23 gaudete in illa die et exultate ecce enim merces

vestra multa in caelo secundum haec enim fa-

ciebant prophetis patres eorum

6,24 verumtamen vae vobis divitibus quia habetis

consolationem vestram

6,25 vae vobis qui saturati estis quia esurietis vae

vobis qui ridetis nunc quia lugebitis et flebitis

6,26 vae cum bene vobis dixerint omnes homines

secundum haec faciebant prophetis patres eorum

6,27 sed vobis dico qui auditis diligite inimicos ves-

tros benefacite his qui vos oderunt

6,28 benedicite maledicentibus vobis orate pro ca-

lumniantibus vos

6,29 ei qui te percutit in maxillam praebe et alteram

et ab eo qui aufert tibi vestimentum etiam tuni-

cam noli prohibere

6,30 omni autem petenti te tribue et qui aufert quae

tua sunt ne repetas

6,31 et prout vultis ut faciant vobis homines et vos

facite illis similiter

6,32 et si diligitis eos qui vos diligunt quae vobis

est gratia nam et peccatores diligentes se dili-

gunt

101 et benefacite | et faenerate nihil desperantes | Et erit mer-

ces vestra multa | et eritis fili Altissimi quoniam ipse |

suavis est ^ super ingratos |

6, 36 et iniquos ^ Estote benevolentes | sicut √ Pater vester

benivolus est |

6, 37 Nolite iudicare ^ ut non iudicemini |

vedi riga 304

6, 38 Date et dabitur vobis | mensuram bonam conquassatam |

inpletam supereffundentem | dabunt in sinus vestros |

6, 39 Nolite condemnare | ut non condemnemini | Dimittite et

demittemini |

6, 38 b In qua enim mensura ≈ metieritis | rimitietur vobis |

6, 39 b Diceba(n)t autem | et parabolam ≈ illis | Numquid po-

test caecus | caecum ducere | nonne ambo in foveam inci-

dent |

6, 40 Non est discipulus | [fol. 210 a] super magistrum | con-

fectus autem | omnis erit sicut magister eius |

6, 41 Quid autem vides festucam in oculo | fratris tui ^ travem

autem | √in tuo √ oculo non inspicis |

6, 42 Aut quo modo potes dicere fratri tuo | √ Sine eiciam fes-

tucam | de oculo tuo | et ecce trabis in tuo ≈ oculo est |

Hypocrita ^ Eice | primum travem [sic] de oculo tuo | et

tunc videbis eicere | festucam de oculo fratris tui |

6, 43 Non est √ arbor bona faciens | fructos malos ^ neque ar-

bor mala | faciens fructos bonos |

6, 44 Unaquaeque √ arbor | de fructu suo cognoscitur | Non

enim legunt ≈ de spinis ficus | neque de rubo uvam ≈ vin-

demniant |

6, 45 Bonus homo | de bono thesauro cordis sui | proferet bo-

num | et malus √ de malo | proferet malum | De enim

abundantia ≈ cordis | loquitur √ os eius |

6, 46 < Quid autem mihi dicitis | Domine Domine ^ et non fa-

citis |

6, 47 quae dico ^ Omnis qui venit ad me | et audit ^ mea verba

et facit ea | ostendam vobis | cui est ≈ similis |

6, 48 Similis est homini | aedificanti domum | qui fodit | et al-

tum fecit et posuit fundamentum | super petram | Inunda-

tione autem facta | adlisit flumen domui illi | et non potuit

movere ≈ illam | [fol. 211 a] fundata enim erat super pe-

tram · |

6, 49 Qui autem audivit | et non fecit similis est homini | aedi-

ficanti domum √ super terram | sine fundamento | √ adlisit

flumen | et √ concidit et facta est ruina | domus illius ma-

gna |

Lc 7, 1 < Et factum est cum consummasset | omnia verba √ lo-

quens √√ | venit Cafarnaum |

6,33 et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt

quae vobis est gratia siquidem et peccatores hoc

faciunt

6,34 et si mutuum dederitis his a quibus speratis re-

cipere quae gratia est vobis nam et peccatores

peccatoribus fenerantur ut recipiant aequalia

6,35 verumtamen diligite inimicos vestros et bene-

facite et mutuum date nihil desperantes et erit

merces vestra multa et eritis filii Altissimi quia

ipse benignus est super ingratos et malos

6,36 estote ergo misericordes sicut et Pater vester

misericors est

6,37 nolite iudicare et non iudicabimini nolite con-

demnare et non condemnabimini dimittite et

dimittemini

6,38 date et dabitur vobis mensuram bonam confer-

sam et coagitatam et supereffluentem dabunt in

sinum vestrum eadem quippe mensura qua men-

si fueritis remetietur vobis

6,39 dicebat autem illis et similitudinem numquid

potest caecus caecum ducere nonne ambo in fo-

veam cadent

6,40 non est discipulus super magistrum perfectus

autem omnis erit sicut magister eius

6,41 quid autem vides festucam in oculo fratris tui

trabem autem quae in oculo tuo est non conside-

ras

6,42 et quomodo potes dicere fratri tuo frater sine

eiciam festucam de oculo tuo ipse in oculo tuo

trabem non videns hypocrita eice primum tra-

bem de oculo tuo et tunc perspicies ut educas

festucam de oculo fratris tui

6,43 non est enim arbor bona quae facit fructus ma-

los neque arbor mala faciens fructum bonum

6,44 unaquaeque enim arbor de fructu suo cognos-

citur neque enim de spinis colligunt ficus neque

de rubo vindemiant uvam

6,45 bonus homo de bono thesauro cordis sui pro-

fert bonum et malus homo de malo profert ma-

lum ex abundantia enim cordis os loquitur

6,46 quid autem vocatis me Domine Domine et non

facitis quae dico

6,47 omnis qui venit ad me et audit sermones meos

et facit eos ostendam vobis cui similis est

6,48 similis est homini aedificanti domum qui fodit

in altum et posuit fundamenta supra petram

inundatione autem facta inlisum est flumen do-

mui illi et non potuit eam movere fundata enim

erat supra petram

6,49 qui autem audivit et non fecit similis est homi-

ni aedificanti domum suam supra terram sine

fundamento in quam inlisus est fluvius et conti-

nuo concidit et facta est ruina domus illius ma-

gna

7,1 cum autem implesset omnia verba sua in aures

plebis intravit Capharnaum

102 7, 2 Centurionis autem cuiusdam puer | male habens incipiebat

mori | qui erat ≈ illi honoratus |

7, 3 Et audiens de Iesu | misit √ seniores Iudaeorum | rogans

eum ^ ut veniens √ salvet | servum eius |

7, 4 Ad[: t] illi advenientes √ | rogabant eum festinanter di-

centes √ | quoniam Dignus est √ cui hoc praestes |

7, 5 Diligit | enim gentem nostram | et synagogam ipse aedifi-

cavit nobis |

7, 6 Ibat autem cum eis ≈≈ Iesus | √ iam autem non longe |

cum essed (!) de domo | misit ad eum centurio amicos |

dicens ei ^ Domine | noli te vexare | Non enim sum ≈ di-

gnus | ut sub tectum meum |

7, 7 intres √√√ sed dic verbo | et salvabitur puer meum |

7, 8 Etenim ego homo √ | sub potestate constitutus | habens sub

me milites | et dico huic | vade et vadit | et alii veni et ve-

nit | et servo meo fac hoc et facit |

7, 9 < Audiens autem haec Iesus | miratus est | et conversus

dixit ≈ sequenti √ populo | Amen dico vobis Numquam |

tantam fidem inveni ≈≈ in Istrahel |

7, 10 Et conversi in domum | ≈ qui missi erant | [fol. 212 a]

servi invenerunt √ aegrum sanum |

7, 11 < Et alia die ibat in civitatem | quae dicitur Nain | et i-

bant cum eo discipuli eius | et turba multa |

7, 12 Factum est autem | ut adpropiaret port[a]e civitatis | et √

ferebatur | mortuum [: s] filius unicus matri suae | cum es-

set vidua | et multus populus | civitatis cum ea ≈≈ erat |

7, 13 Videns autem Iesus | misertus est ei ^ et dixit illi | noli

plorare |

7, 14 Et accedens √ tetigit | sart( ?)ofagum | √ qui ≈ autem por-

tabant steterunt | et dixit ^ Iuvenis iuvenis | tibi dico |

surge |

7, 15 Et resedit √ mortuus | et coepit loqui | et dedit eum | matri

suae ^ Accepit autem timor | ≈ omnes | et honorificabant

Deum dicentes | quoniam Propheta magnus | surrexit in

nobis | et quoniam Visitavit ≈ Deus plebem suam |

7, 17 Et exivit hoc verbum | in totam Iudaeam de illo | et in

omni regione |

7, 18 et in quibus | usque ad Iohanen Baptistam |

7, 19 qui et advocans | duos c[d]iscipulorum suorum | √ √

dixit Euntes dicite ei | Tu es qui venturus es | an alium ex-

pectamus |

7, 20 Et advenientes viri ≈ ad eum dixerunt | Iohannes Baptis-

ta | misit nos ad te dicens | Tu es qui venturus es | an

alium expectamus |

7, 21 In ipsa autem hora | curavit multos | ab infirmitatibus et

plagis | et iniquorum spirituum | et caecos faciebat videre |

7, 22 Et respondens dixit illis | [fol. 213 a] Euntes dicite Iohani

| quae viderunt oculi vestri | et quae audierunt aures

vestr[a]e | quia caeci vident | clodi ambulant | leprosi

mundantur | et surdi audiunt ^ mortui resurgunt | pau-

peres evangelizantur |

7, 23 Et beatus erit | qui non fuerit scandalizatus in me |

7, 24 Euntibus autem nontiis Iohanni | coepit dicere de Iohane

| turbis | Quid existis in desertum | videre | harundinem a

vento moveri |

7, 25 Sed quod existis videre | Hominem | in mollibus vesti-

mentis vestitum | Ecce qui in vestimentis gloriosis | et

7,2 centurionis autem cuiusdam servus male habens

erat moriturus qui illi erat pretiosus

7,3 et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores

Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret

servum eius

7,4 at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sol-

licite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi

praestes

7,5 diligit enim gentem nostram et synagogam ipse

aedificavit nobis

7,6 Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe

esset a domo misit ad eum centurio amicos di-

cens Domine noli vexari non enim dignus sum

ut sub tectum meum intres

7,7 propter quod et me ipsum non sum dignum arbi-

tratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur

puer meus

7,8 nam et ego homo sum sub potestate constitutus

habens sub me milites et dico huic vade et vadit

et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit

7,9 quo audito Iesus miratus est et conversus se-

quentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in

Israhel tantam fidem inveni

7,10 et reversi qui missi fuerant domum invenerunt

servum qui languerat sanum

7,11 et factum est deinceps ibat in civitatem quae

vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et

turba copiosa

7,12 cum autem adpropinquaret portae civitatis et

ecce defunctus efferebatur filius unicus matri

suae et haec vidua erat et turba civitatis multa

cum illa

7,13 quam cum vidisset Dominus misericordia mo-

tus super ea dixit illi noli flere

7,14 et accessit et tetigit loculum hii autem qui por-

tabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge

7,15 et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et

dedit illum matri suae

7,16 accepit autem omnes timor et magnificabant

Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in

nobis et quia Deus visitavit plebem suam

7,17 et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo

et omnem circa regionem

7,18 et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omni-

bus his

7,19 et convocavit duos de discipulis suis Iohannes

et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus

es an alium expectamus

7,20 cum autem venissent ad eum viri dixerunt Io-

hannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui

venturus es an alium expectamus

7,21 in ipsa autem hora curavit multos a languori-

bus et plagis et spiritibus malis et caecis multis

donavit visum

7,22 et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni

quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi

ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mor-

tui resurgunt pauperes evangelizantur

7,23 et beatus est quicumque non fuerit scandaliza-

103 aepulatione agent | in √ regibus sunt |

7, 26 Sed qui existis videre ^ profetam | Etiam dico vobis ^ Et

amplius | profeta Quoniam nemo maior | in natis mulie-

rum profeta | Iohanis Baptiste | Hic est de quo scriptum

est | > Ecce mitto | > angelum meum | > ante faciem tuam

| > qui praeparavit viam tuam √ |

7, 28 Dico autem vobis | quoniam √ Qui √ minor est eius | in

Regno caelorum | maior illo est |

7, 29 Et omnis populus audiens | et publicani | iustificavit

Deum ^ baptizati | baptisma Iohanis ^

7, 30 Pharisaei autem | et legis doctores | consilium Dei abusi

sunt | √ non baptizati ab eo |

7, 31 Cui ergo similabo | homines generationis | [fol. 214 a]

7, 32 huius | et cui sunt ≈ similes | Similes sunt infantibus qui

in foro ≈ | sedentibus et adloquentibus | √ invicem √ di-

centibus | Cantavimus vobis | et non saltastis | lamentavi-

mus | et non plorastis |

7, 33 Venit enim Johanes Baptista | neque edens √ ^ neque bi-

bens √ | et dicitis Daemonium habet |

7, 34 Venit Filius hominis | edens et bibens ^ et dicitis | Ecce

homo manducator et vinipotator | amicus publicanorum |

et peccatorum |

7, 35 Et iustificata est | sapientia a filis suis |

7, 36 < Rogavit autem illum quidam √ Pharisaeorum | ut man-

ducaret cum eo | et intrans in domum pharisaei recubuit |

7, 37 Et ecce mulier | √√ in civitate peccatrix | sciens quoniam

in domo pharisaei | recumbet | accipiens unguenti ≈ ala-

bastrum |

7, 38 et stans retro ad pedes eius | plorans lacrimis inplevit |

pedes eius | et capillis capitis sui extersit | et osculabatur

pedes eius | et unguebat ≈ unguento |

7, 39 Videns autem | pharisaeus ad quem recumbebat | dixit ≈

intra se ^ Hic si esset propheta | sciebat utique ^ quis et

qualis mulier | quae tangit eum | quia peccatrix est |

7, 40 Et respondens Iesus dixit ad eum | Simon habeo tibi

quod dicere | Ad ille dixit Magister dic ^ Ad ille | dixit |

[fol. 215 a]

7, 41 Duo debitores erant | cuidam faeneratori | unus debebat

denarios quingentos | alius autem denarios quinquaginta |

7, 42 Non habentis illis unde redderent | utrisque ≈ donavit |

Quis ergo eum | plus diligit |

7, 43 Respondens Simon | dixit | Suspicor quoniam √ cui plus

donavit | Ad ille dixit Recte | iudicasti |

7, 44 Et conversus ad mulierem | dixit Simoni | Vides hanc

mulierem | Introivi in domum tuam | et aquam in pedes

mihi non dedisti | Haec autem lacrimis inrigavit mihi pe-

des √ | et capillis suis extersit |

7, 45 Osculum mihi non dedisti | Haec autem ex quo introivi

non cessavit | osculans mihi pedes √ |

tus in me

7,24 et cum discessissent nuntii Iohannis coepit di-

cere de Iohanne ad turbas quid existis in deser-

tum videre harundinem vento moveri

7,25 sed quid existis videre hominem mollibus ves-

timentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt

et deliciis in domibus regum sunt

7,26 sed quid existis videre prophetam utique dico

vobis et plus quam prophetam

7,27 hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum

meum ante faciem tuam qui praeparabit viam

tuam ante te

7,28 dico enim vobis maior inter natos mulierum

propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem

minor est in regno Dei maior est illo

7,29 et omnis populus audiens et publicani iustifi-

caverunt Deum baptizati baptismo Iohannis

7,30 Pharisaei autem et legis periti consilium Dei

spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo

7,31 cui ergo similes dicam homines generationis

huius et cui similes sunt

7,32 similes sunt pueris sedentibus in foro et lo-

quentibus ad invicem et dicentibus cantavimus

vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non

plorastis

7,33 venit enim Iohannes Baptista neque mandu-

cans panem neque bibens vinum et dicitis dae-

monium habet

7,34 venit Filius hominis manducans et bibens et

dicitis ecce homo devorator et bibens vinum

amicus publicanorum et peccatorum

7,35 et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis

7,36 rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut

manducaret cum illo et ingressus domum Phari-

saei discubuit

7,37 et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut

cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtu-

lit alabastrum unguenti

7,38 et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit

rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat

et osculabatur pedes eius et unguento unguebat

7,39 videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait

intra se dicens hic si esset propheta sciret utique

quae et qualis mulier quae tangit eum quia pec-

catrix est

7,40 et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo

tibi aliquid dicere at ille ait magister dic

7,41 duo debitores erant cuidam feneratori unus de-

bebat denarios quingentos alius quinquaginta

7,42 non habentibus illis unde redderent donavit

utrisque quis ergo eum plus diliget

7,43 respondens Simon dixit aestimo quia is cui

plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti

7,44 et conversus ad mulierem dixit Simoni vides

hanc mulierem intravi in domum tuam aquam

pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis

rigavit pedes meos et capillis suis tersit

7,45 osculum mihi non dedisti haec autem ex quo

intravit non cessavit osculari pedes meos

104 7, 46 oleo caput meum | non unxisti | Haec autem unguento

unxit √√ |

7, 47 Propter quod dico tibi | Dimittentur illi multa ^ √√√

7, 48 Dixit autem ei | Dimissa sunt tibi peccata |

7, 49 Et coeperunt | qui simul recumbebant dicere intra se |

Quis est hic qui et peccata dimittit | Dixit autem ad mulie-

rem |

7, 40 Mulier | fides tua te salvam fecit | Vade in pace |

Lc 8, 1< Et factum est incontinenti | et ipse | circuibat circa

civitatem et castellum | praedicans et evangelizans | re-

gnum Dei | et duodecim cum illo |

8, 2 Et mulieres quaedam | quae erant curatae | a spiritibus in-

mundis | et infirmitatibus | Maria quae vocabatur Magda-

lene | de qua · septem · ≈ daemonia exierant | [fol. 216 a]

8, 3 Et Iohana uxor Chuza | procuratoris Herodis | et Susanna

et aliae multae | quae et ministrabant illis | de substantia

sua |

8, 4 Congregato ≈ autem populo multo | et qui ad civitatem |

iter faciebant ad eum | dixit parabolam talem ad eos |

8, 5 < Exivit seminator seminare | semen suum | et in quo se-

minat | aliut quidem ce[di]dit ad viam | et conculcatum est

| et volatilia comederunt illud · |

8, 6 Et aliud cecidit | super petram | et cum crevisset aridum

factum est | propter quod non haberet umorem · |

8, 7 Et aliud cecidit in medio spinarum | et cum germinassent |

spinae suffucaverunt illud |

8, 8 Et aliud cecidit super terram | bonam et uberam | et cum

germinasset | fecit fructum centuplum | Haec dicens cla-

mabat | Qui habet aures audiendi audiat · |

8, 9 Interrogabant autem | illum discipuli eius |

8, 10 quae esse(n)t parabola ≈ haec | Ad ille dixit · | Vobis da-

tum est | mysterium regni Dei ≈ scire ^ reliquis | autem |

in parabolis | ut videntes non videant | et audientes non

audiant ^

8, 11 Est autem | haec parabola ^ Semen est verbum Dei |

8, 12 Qui autem ad viam | sunt qui audiunt | quorum venit dia-

bolus | et tollit a corde eorum ≈ verbum | ut non | cre-

dentes salvi fiant |

8, 13 Qui ≈ autem super petram | qui cum audierunt | cum gau-

dio accipiunt verbum | et √ radicem non habent | qui ad

tempus credunt | [fol. 217 a] et in tempore temptationis

recedunt |

8, 14 Quod autem in spinas cecidit | hi sunt qui audierunt | et a

sollicitidinibus √ divitiarum | et suavitati √ abientes | suf-

fucantur | et non adferent fructum |

8, 15 Quod autem in terram ≈ bonam hi sunt | qui in corde bo-

no √√ audientes | verbum Dei continent | et fructificant in

sufferentia |

8, 16 < Nemo autem lucernam accendens | coperit eam vaso |

aut suptus lectum ponit | sed super candelabrum ponit | ut

qui intrant videant lumen |

8, 17 Non est ≈ enim absconsum | quod non in palam venit |

nec occultum | sed ut sciatur | et in palam veniet ^

8, 18 Videte ergo | quo modo auditis | qui enim habet dabitur

ei | et qui non habet | tolletur ab eo ≈≈ et quod putat | se

7,46 oleo caput meum non unxisti haec autem un-

guento unxit pedes meos

7,47 propter quod dico tibi remittentur ei peccata

multa quoniam dilexit multum cui autem minus

dimittitur minus diligit

7,48 dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata

7,49 et coeperunt qui simul accumbebant dicere in-

tra se quis est hic qui etiam peccata dimittit

7,50 dixit autem ad mulierem fides tua te salvam

fecit vade in pace

8,1 et factum est deinceps et ipse iter faciebat per

civitatem et castellum praedicans et evangeli-

zans regnum Dei et duodecim cum illo

8,2 et mulieres aliquae quae erant curatae ab spiriti-

bus malignis et infirmitatibus Maria quae voca-

tur Magdalene de qua daemonia septem exierant

8,3 et Iohanna uxor Chuza procuratoris Herodis et

Susanna et aliae multae quae ministrabant eis de

facultatibus suis

8,4 cum autem turba plurima conveniret et de civi-

tatibus properarent ad eum dixit per similitudi-

nem

8,5 exiit qui seminat seminare semen suum et dum

seminat aliud cecidit secus viam et conculcatum

est et volucres caeli comederunt illud

8,6 et aliud cecidit supra petram et natum aruit quia

non habebat humorem

8,7 et aliud cecidit inter spinas et simul exortae spi-

nae suffocaverunt illud

8,8 et aliud cecidit in terram bonam et ortum fecit

fructum centuplum haec dicens clamabat qui

habet aures audiendi audiat

8,9 interrogabant autem eum discipuli eius quae es-

set haec parabola

8,10 quibus ipse dixit vobis datum est nosse myste-

rium regni Dei ceteris autem in parabolis ut vi-

dentes non videant et audientes non intellegant

8,11 est autem haec parabola semen est verbum Dei

8,12 qui autem secus viam sunt qui audiunt deinde

venit diabolus et tollit verbum de corde eorum

ne credentes salvi fiant

8,13 nam qui supra petram qui cum audierint cum

gaudio suscipiunt verbum et hii radices non ha-

bent qui ad tempus credunt et in tempore temp-

tationis recedunt

8,14 quod autem in spinis cecidit hii sunt qui audie-

runt et a sollicitudinibus et divitiis et voluptati-

bus vitae euntes suffocantur et non referunt

fructum

8,15 quod autem in bonam terram hii sunt qui in

corde bono et optimo audientes verbum retinent

et fructum adferunt in patientia

8,16 nemo autem lucernam accendens operit eam

vaso aut subtus lectum ponit sed supra candela-

brum ponit ut intrantes videant lumen

8,17 non enim est occultum quod non manifestetur

nec absconditum quod non cognoscatur et in pa-

105 habere |

8, 19 Advenit autem ad eum et mater eius | et fratres eius | et

non poterant contingere ei | propter turbam |

8, 20 Nuntiatum est ≈ autem ei | qui Mater(ter) tua et fratres

tui | foras ≈ stant quaerentes ≈ te |

8, 21 Ad ille respondens dixit eis | Mater mea et fratres mei hi

sunt | qui verbum Dei audiunt et faciunt |

8, 22 Factum est autem | in una dierum | ascenderunt eum (!)

in navem | et discipuli eius | et dixit ad eos Pertranseamus

| in contra stagnum | Et navigarunt |

8, 23 Navigantibus autem illis | obdormivit | et descendit pro-

cella venti multa | [fol. 218 a] in stagnum | et conpleban-

tur | et periclitabantur |

8, 24 Accedentes autem | excitaverunt eum dicentes | Domine

Domine | perimus | Ad ille surgens inperavit | vento et

undae | et cessaverunt | et facta est tranquillitas · |

8, 25 Dixit autem illis | Ubi est fides vestra | √ Timentes autes

[!] | mirabantur dicentes | ad invicem | Quisnam √ hic est |

quoniam et ventis inperat et aquae | et obaudiunt ei |

8, 26 Devenerunt autem in regionem | Gerasenorum | quae est

contra Galilaeam |

8, 27 Et exierunt in terram | et obviavit illi vir √ de civitate |

qui habebat daemonia | √ a temporibus multis | qui tuni-

cam non induebatur | et √ domo non manebat | sed in mo-

nimentis |

8, 28 Videns autem Iesum | √√√ exclamavit voce magna | Dixit

| Quid mihi et tibi √ | √ Fili √ Altissimi | rogo te ne me

torqueas |

8, 29 Dicebat enim | daemonio immundo | Exi ab homine |

Multis enim temporibus arripiebat eum | ligabatur ≈ enim

catenis et conpedibus | et custodiabatur | et disrumpebat

vincula | Duceba(n)tur enim a daemonio | in desertum |

8, 30 Interrogavit autem eum Iesus dicens | Quid tibi nomen

est | Ad ille dixit | Legio nomen mihi | Multa ≈ enim erant

≈ daemonia √ |

8, 31 Rogabant ≈ autem √ ut non praeciperet | illis | √ in abys-

sum abire |

8, 32 Erat autem ibi grex porcorum √ | pascentium | [fol. 219

a] in montem | Rogabant ≈ e[ni]m eum | ut √√ in porcos

introirent | Ad ille praecepit eis ^

8, 33 Cum exissent | ≈ autem | daemonia ab homine | √ abie-

runt in porcos | abiit √ autem grex | per praecipitium in

stagnum | et suffocata est · |

8, 34 Videntes autem ≈ qui pascebant | quod factum est | fuge-

runt et nuntiaverunt | in civitatem et in agros |

8, 35 √√√ Advenientes autem de civitate | et videntes √ seden-

tem | qui habuerat daemonium | sobrium et vestitum | se-

dentem ≈ ad pedes Iesu √ timuerunt |

8, 36 Adnuntiaverunt enim illis | √ qui viderant | quomodo sal-

vatus est √ legion[e]

8, 37 Rogaverunt ≈ autem | Iesum omnes | et regio Geraseno-

rum abire ab eis | timore ≈ enim magnum [!] compraehen-

si erant |

lam veniat

8,18 videte ergo quomodo auditis qui enim habet

dabitur illi et quicumque non habet etiam quod

putat se habere auferetur ab illo

8,19 venerunt autem ad illum mater et fratres eius et

non poterant adire ad eum prae turba

8,20 et nuntiatum est illi mater tua et fratres tui

stant foris volentes te videre

8,21 qui respondens dixit ad eos mater mea et

fratres mei hii sunt qui verbum Dei audiunt et

faciunt

8,22 factum est autem in una dierum et ipse ascen-

dit in naviculam et discipuli eius et ait ad illos

transfretemus trans stagnum et ascenderunt

8,23 navigantibus autem illis obdormiit et descendit

procella venti in stagnum et conplebantur et pe-

riclitabantur

8,24 accedentes autem suscitaverunt eum dicentes

praeceptor perimus at ille surgens increpavit

ventum et tempestatem aquae et cessavit et facta

est tranquillitas

8,25 dixit autem illis ubi est fides vestra qui ti-

mentes mirati sunt dicentes ad invicem quis pu-

tas hic est quia et ventis imperat et mari et

oboediunt ei

8,26 enavigaverunt autem ad regionem Geraseno-

rum quae est contra Galilaeam

8,27 et cum egressus esset ad terram occurrit illi vir

quidam qui habebat daemonium iam temporibus

multis et vestimento non induebatur neque in

domo manebat sed in monumentis

8,28 is ut vidit Iesum procidit ante illum et excla-

mans voce magna dixit quid mihi et tibi est Iesu

Fili Dei altissimi obsecro te ne me torqueas

8,29 praecipiebat enim spiritui inmundo ut exiret ab

homine multis enim temporibus arripiebat illum

et vinciebatur catenis et conpedibus custoditus

et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta

8,30 interrogavit autem illum Iesus dicens quod tibi

nomen est at ille dixit Legio quia intraverunt

daemonia multa in eum

8,31 et rogabant illum ne imperaret illis ut in abys-

sum irent

8,32 erat autem ibi grex porcorum multorum pas-

centium in monte et rogabant eum ut permitteret

eos in illos ingredi et permisit illos

8,33 exierunt ergo daemonia ab homine et intrave-

runt in porcos et impetu abiit grex per praeceps

in stagnum et suffocatus est

8,34 quod ut viderunt factum qui pascebant fuge-

runt et nuntiaverunt in civitatem et in villas

8,35 exierunt autem videre quod factum est et vene-

runt ad Iesum et invenerunt hominem sedentem

a quo daemonia exierant vestitum ac sana mente

ad pedes eius et timuerunt

8,36 nuntiaverunt autem illis et qui viderant quo-

modo sanus factus esset a Legione

8,37 et rogaverunt illum omnis multitudo regionis

Gerasenorum ut discederet ab ipsis quia timore

106 8, 38 √ Ascendens ≈ autem √ reversus est | Rogabat ≈ autem

eum vir | a quo exierant ≈ daemonia | ut esset ≈ cum eo |

8, 39 Dismisit(i) autem illum √ dicens | Vade in domum tuam |

narrans quanta tibi | Deus ≈ fecit | Et vadens in √ civita-

tem | nuntiabat quanta illi fecit Iesus |

8, 40 Factum est autem | cum reverteretur Iesus | excepit eum

populus | Erant enim omnes expectantes eum |

8, 41 < Et √ veniens vir cui nomen Iairus | et hic princeps sy-

nagogae √ | cadens sub pedes Iesu | rogabat eum | [fol.

220 a]

8, 42 introire in domum eius | Erat ≈ enim filia illi ≈ unica | √

annorum · duodecim · | √ moriens | Et factum est cum iter

faceret | turbae suffucabant eum |

8, 43 Et mulier quae erat in profluvio | sanguinis | ab annis ·

duodecim · | quem √√√ nemo poterat curare |

8, 44 Accedens √√ tetigit tunicam √ eius | et confestim stetit

profluvius | sanguinis eius | Iesus ≈ autem sciens | quae

exivit ab eo virtus | interrogabat |

8, 45 Quis me tetigit | negantibus autem omnibus | dixit Petrus

| et qui cum eo erant | Magister turbae te comprimunt | et

contribulant | et dicis Quis me tetigit | Ad ille ≈ dixit ^

8, 46 Tetigit me quis | Ego enim scivi virtutem exisse a me |

8, 47 videns autem mulier quia non latuit | tremibunda venit |

et procidens ad √ eum | √ propter quam causam tetigit

eum | adnuntiavit | in conspectu omnis populi |

8, 48 Et quia sanata est ≈ confestim | Ad ille dixit ei | Filia | fi-

des tua te salvam fecit | Vade in pacem |

8, 49 Adhuc eo loquente | veniunt ab archisynagogo | dicentes

illi | quoniam Mortua est filia tua | iam noli vexare Magi-

strum |

8, 50 Iesus autem audiens √ verbum | respondit illi √√ dicens |

Noli timere | tantum ≈ crede | et salvabitur |

8, 51 Intrans ≈ autem in domum | non admisit introire secum

quemquam | nisi Petrum | et Iohanen et Iacobum | et pa-

trem puellae ≈≈ | et matrem |

8, 52 Plorabant autem omnes | et plangebant eam | Ad ille dixit

| Nolite plorare | [fol. 221 a] non enim mortua ≈ est sed

dormit |

8, 53 Et deridebant eum | scientes quoniam mortua est |

8, 54 Ipse autem tenens manum eius | clamavit dicens | Puella

surge |

8, 55 Et conversus est spiritus eius | et surrexit confestim | et

praecepit dari ≈ ei manducare |

8, 56 Parentes ≈ autem eius | videntes expaverunt | Praecepit

autem ≈≈ illis | √ nemini dicere quod factum est |

Lc 9, 1 Convocans autem duodecim √ · | dedit eis virtutem | et

potestatem super omne daemonium | et infirmitates curare

|

9, 2 Et misit eos praedicare regnum Dei | et sanare infirmos |

9, 3 Et dix[it] ad eos | Nihil tuleritis in viam | non virgam |

neque peram | neque panem neque pecuniam | neque (ana)

magno tenebantur ipse autem ascendens navem

reversus est

8,38 et rogabat illum vir a quo daemonia exierant ut

cum eo esset dimisit autem eum Iesus dicens

8,39 redi domum tuam et narra quanta tibi fecit

Deus et abiit per universam civitatem praedi-

cans quanta illi fecisset Iesus

8,40 factum est autem cum redisset Iesus excepit

illum turba erant enim omnes expectantes eum

8,41 et ecce venit vir cui nomen Iairus et ipse prin-

ceps synagogae erat et cecidit ad pedes Iesu ro-

gans eum ut intraret in domum eius

8,42 quia filia unica erat illi fere annorum duodecim

et haec moriebatur et contigit dum iret a turbis

conprimebatur

8,43 et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab

annis duodecim quae in medicos erogaverat

omnem substantiam suam nec ab ullo potuit cu-

rari

8,44 accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti

eius et confestim stetit fluxus sanguinis eius

8,45 et ait Iesus quis est qui me tetigit negantibus

autem omnibus dixit Petrus et qui cum illo erant

praeceptor turbae te conprimunt et adfligunt et

dicis quis me tetigit

8,46 et dixit Iesus tetigit me aliquis nam ego novi

virtutem de me exisse

8,47 videns autem mulier quia non latuit tremens

venit et procidit ante pedes illius et ob quam

causam tetigerit eum indicavit coram omni po-

pulo et quemadmodum confestim sanata sit

8,48 at ipse dixit illi filia fides tua te salvam fecit

vade in pace

8,49 adhuc illo loquente venit a principe synagogae

dicens ei quia mortua est filia tua noli vexare il-

lum

8,50 Iesus autem audito hoc verbo respondit patri

puellae noli timere crede tantum et salva erit

8,51 et cum venisset domum non permisit intrare

secum quemquam nisi Petrum et Iohannem et

Iacobum et patrem et matrem puellae

8,52 flebant autem omnes et plangebant illam at ille

dixit nolite flere non est mortua sed dormit

8,53 et deridebant eum scientes quia mortua esset

8,54 ipse autem tenens manum eius clamavit dicens

puella surge

8,55 et reversus est spiritus eius et surrexit continuo

et iussit illi dari manducare

8,56 et stupuerunt parentes eius quibus praecepit ne

alicui dicerent quod factum erat

9,1 convocatis autem duodecim apostolis dedit illis

virtutem et potestatem super omnia daemonia et

ut languores curarent

9,2 et misit illos praedicare regnum Dei et sanare

infirmos

9,3 et ait ad illos nihil tuleritis in via neque virgam

107 [: singulos] duas tunicas habere |

9, 4 Et in quemcumque domum intraveritis | ibi manete et inde

√ exite |

9, 5 Et quecumque non acceperint vos | exeuntes de civitate

illa | √ excutite ≈≈ pulverem pedum vestrorum | in testi-

monium super illos |

9, 6 Exeuntes autem circa civitates | ≈ transibant | evangeli-

zantes et curantes ubique |

9, 7 Audiens autem Herodes | tetrarcha √ quae fiebant √ | √

confundebatur | propter quod diceretur a quibusdam | quia

Iohannes a mortuis ≈ surrexit |

9, 8 ab alios autem | quoniam Helias visus est | alii autem |

quia propheta anticus surrexit |

9, 9 Dixit ≈ autem Herodes ^ quia | [fol. 222 a] Iohanen ego

decollavi | quis est ≈ autem hic | de quo ego ≈ haec audio |

et quaerebat videre eum |

9, 10 Et reversi apostoli | narraverunt ei | quanta fecerunt ^^ et

adsumens eos | recessit seorsum in castellum | quod dici-

tur Bedsaida |

9, 11 Turbae ≈ autem cognoscentes | secutae sunt eum | Et sus-

cipiens eos | loquebatur illis de regno Dei | et √ qui opus

habebant sanitatis eius | omnes curabat |

9, 12 < Dies autem coepit declinare | accedentes ≈ autem duo-

decim | dixerunt ad eum | Dismitte turbas | ut euntes in

proxima castella et ≈ villas √√ | √√√√ maneant | quoniam

hic in deserto ≈ loco sumus |

9, 13 < Dixit autem ad eos | Date illis ≈≈ vos manducare | Ad

illi dixerunt | Non sunt nobis | plus quam quinque panes et

duo pisces | nisi forte nos euntes | emamus | in omnem

populum ≈ hunc | escas |

9, 14 Erant enim viri | ≈ ut quinque milia | < Dixit autem ad

discipulos suos | Reclinate eos discubitiones | sicut quin-

quagenos |

9, 15 Et fecerunt ≈ sic | √√√

9, 16 Accipiens autem quinque panes | et duos pisces | aspi-

ciens in caelum | oravit et benedixit super eos √√ | et da-

bat discipulis √ | adponere turbis |

9, 17 Et manducaverunt | et saturati sunt omnes | et sublatum

est quod superavit | fractamentorum cophini duodecim |

[fol. 223 a]

9, 18 < Et factum est cum essent ≈ soli | erant cum eo discipuli

| et interrogavit eos dicens | Quem me dicunt | turbae ≈

esse ^^

9, 19 Ad illi respondentes | √ dixerunt | Iohanen Baptistam |

alii autem Helian | aut unum ex profetis | √√

9, 20 < Dixit autem illis | Vos autem quem me | dicitis ≈ esse |

Respondens autem √ Petrus | dixit ^ Christum Filium Dei

|

9, 21 Ad ille increpavit eis | et praecepit √ ^ Nemini dicere hoc

|

9, 22 dicens · | quoniam Oportet Filium hominis | multa pati |

et exprobrari a presbyteris | et a principibus sacerdotum |

et scribis ^ et occidi | et post tres dies resurgere |

9, 23 < Dicebat autem ad omnes | Si quis vult post me venire |

abneget semetipsum √√√√ | et sequatur me |

9, 24 Qui enim voluerit | animam sua salvare | perdet eam | qui

≈ autem perdiderit | animam suam propter me | hic salva-

neque peram neque panem neque pecuniam

neque duas tunicas habeatis

9,4 et in quamcumque domum intraveritis ibi ma-

nete et inde ne exeatis

9,5 et quicumque non receperint vos exeuntes de

civitate illa etiam pulverem pedum vestrorum

excutite in testimonium supra illos

9,6 egressi autem circumibant per castella evangeli-

zantes et curantes ubique

9,7 audivit autem Herodes tetrarcha omnia quae

fiebant ab eo et haesitabat eo quod diceretur

9,8 a quibusdam quia Iohannes surrexit a mortuis a

quibusdam vero quia Helias apparuit ab aliis au-

tem quia propheta unus de antiquis surrexit

9,9 et ait Herodes Iohannem ego decollavi quis au-

tem est iste de quo audio ego talia et quaerebat

videre eum

9,10 et reversi apostoli narraverunt illi quaecumque

fecerunt et adsumptis illis secessit seorsum in

locum desertum qui est Bethsaida

9,11 quod cum cognovissent turbae secutae sunt il-

lum et excepit illos et loquebatur illis de regno

Dei et eos qui cura indigebant sanabat

9,12 dies autem coeperat declinare et accedentes

duodecim dixerunt illi dimitte turbas ut euntes

in castella villasque quae circa sunt devertant et

inveniant escas quia hic in loco deserto sumus

9,13 ait autem ad illos vos date illis manducare at

illi dixerunt non sunt nobis plus quam quinque

panes et duo pisces nisi forte nos eamus et

emamus in omnem hanc turbam escas

9,14 erant autem fere viri quinque milia ait autem

ad discipulos suos facite illos discumbere per

convivia quinquagenos

9,15 et ita fecerunt et discumbere fecerunt omnes

9,16 acceptis autem quinque panibus et duobus pis-

cibus respexit in caelum et benedixit illis et fre-

git et distribuit discipulis suis ut ponerent ante

turbas

9,17 et manducaverunt omnes et saturati sunt et su-

blatum est quod superfuit illis fragmentorum co-

fini duodecim

9,18 et factum est cum solus esset orans erant cum

illo et discipuli et interrogavit illos dicens quem

me dicunt esse turbae

9,19 at illi responderunt et dixerunt Iohannem Bap-

tistam alii autem Heliam alii quia propheta unus

de prioribus surrexit

9,20 dixit autem illis vos autem quem me esse dici-

tis respondens Simon Petrus dixit Christum Dei

9,21 at ille increpans illos praecepit ne cui dicerent

hoc

9,22 dicens quia oportet Filium hominis multa pati

et reprobari a senioribus et principibus sacerdo-

tum et scribis et occidi et tertia die resurgere

9,23 dicebat autem ad omnes si quis vult post me

venire abneget se ipsum et tollat crucem suam

cotidie et sequatur me

9,24 qui enim voluerit animam suam salvam facere

108 bit eam |

9, 25 Quid enim prodeest homini | lucrari mundum ≈ totum |

semetipsum autem perdere | aut iactum pati |

9, 26 Qui ≈ enim confusus fuerit me et meos √ | hunc Filium

hominis confundetur | cum venerit in Regno suo | et Patri

sui | et sanctorum angelorum |

9, 27 Dico autem vobis | quoniam Vere | sunt quidam qui hic

stant | qui non gustabunt mortem | usque cum videant Fi-

lium hominis | venientem in gloria sua |

9, 28 Factum est autem post haec verba | [fol. 224 a] quasi dies

octo | et adsumens Petrum | et Iacobum ≈≈ et Iohanen | √

ascendit in montem | orare |

9, 29 Et factum est cum oraret | species vultus eius mutata est |

et vestimenta eius alba scoruscantia |

9, 30 Et ecce duo viri conloquebantur cum eo | erat autem

Moyses et Helias |

9, 31 visi in gloria | Dicebant ≈ autem exitum eius | quem in-

cipit conplere in Hierusalem |

9, 32 Petrus autem | et qui cum eo erant · | erant ≈ gravati

sommo | evigilantes ≈ autem | viderunt gloriam eius | et

duos viros qui simul stabant cum eo |

9, 33 Et factum est cum separarentur ab eo | dixit Petrus ad Ie-

sum | Magister bonum est nobis hic esse | Vis facio hic

tria tabernacula | unum tibi et unum Moysi | et unum He-

liae | nesciens quid dicit · |

9, 34 Haec autem √ dicente | facta est nubs | et obumbravit eos

| Timuerunt ≈ autem in eo | cum illi introierunt in nubem |

9, 35 Et vox venit de nube dicens | Hic est Filius meus | dilec-

tus in quo benesensi | Audite ≈ eum |

9, 36 Et cum facta fuisset vox | inventus est Iesus solus | Ipsi ≈

autem tacuerunt | et nulli dixerunt in illis diebus | √√ quae

viderunt |

9, 37 Factum est autem per √ diem | descendente eo de monte

| convenire ei turbam multam |

9, 38 Et ecce vir de turba exclamavit dicens | Magister rogo te |

Respice super filium meum | quoniam unicus mihi ≈ est |

9, 39 Accipit √≈ enim | [fol. 225 a] illum √ desubito √ spiritus

| et adlidit | et disrumpit √ cum spuma | et vix recedet ab

eo | et contribulat eum |

9, 40 Et praecatus sum discipulos tuos | ut dimittant eum | et

non potuerunt |

9, 41 < Respondens autem Iesus dixit | O generatio incredula

et perversa | usque quo ero ad vos | et patiar vos | Adduc √

filium tuum ^^

9, 42 Adhuc ≈ autem | accedente eo | adlisit eum daemonium |

et conturbavit | *Inperavit ≈ autem Iesus | inmundo spiri-

tui | et dimisit eum | et reddidit puerum patri suo |

9, 43 Omnes autem ≈ stupuebant | in magnitudine Dei | om-

nium ≈ autem mirantium | in omnibus quae faciebat |

Dixit ad discipulos suos |

9, 44 Ponite vos | in aures vestras | verba ista | Filius enim ho-

minis | incipiet tradi in manus hominum |

9, 45 Illi ≈ autem ignorabant verbum hoc | et erat coopertum

ab eis | ut non sentirent illud | et timebant | < interrogare √

de verbo ≈ hoc |

9, 46 [--] quisnam esset ≈≈ maior eorum |

perdet illam nam qui perdiderit animam suam

propter me salvam faciet illam

9,25 quid enim proficit homo si lucretur universum

mundum se autem ipsum perdat et detrimentum

sui faciat

9,26 nam qui me erubuerit et meos sermones hunc

Filius hominis erubescet cum venerit in maies-

tate sua et Patris et sanctorum angelorum

9,27 dico autem vobis vere sunt aliqui hic stantes

qui non gustabunt mortem donec videant re-

gnum Dei

9,28 factum est autem post haec verba fere dies oc-

to et adsumpsit Petrum et Iohannem et Iacobum

et ascendit in montem ut oraret

9,29 et factum est dum oraret species vultus eius

altera et vestitus eius albus refulgens

9,30 et ecce duo viri loquebantur cum illo erant au-

tem Moses et Helias

9,31 visi in maiestate et dicebant excessum eius

quem conpleturus erat in Hierusalem

9,32 Petrus vero et qui cum illo gravati erant somno

et evigilantes viderunt maiestatem eius et duos

viros qui stabant cum illo

9,33 et factum est cum discederent ab illo ait Petrus

ad Iesum praeceptor bonum est nos hic esse et

faciamus tria tabernacula unum tibi et unum

Mosi et unum Heliae nesciens quid diceret

9,34 haec autem illo loquente facta est nubes et

obumbravit eos et timuerunt intrantibus illis in

nubem

9,35 et vox facta est de nube dicens hic est Filius

meus electus ipsum audite

9,36 et dum fieret vox inventus est Iesus solus et

ipsi tacuerunt et nemini dixerunt in illis diebus

quicquam ex his quae viderant

9,37 factum est autem in sequenti die descendenti-

bus illis de monte occurrit illi turba multa

9,38 et ecce vir de turba exclamavit dicens magister

obsecro te respice in filium meum quia unicus

est mihi

9,39 et ecce spiritus adprehendit illum et subito

clamat et elidit et dissipat eum cum spuma et

vix discedit dilanians eum

9,40 et rogavi discipulos tuos ut eicerent illum et

non potuerunt

9,41 respondens autem Iesus dixit o generatio infi-

delis et perversa usquequo ero apud vos et patiar

vos adduc huc filium tuum

9,42 et cum accederet elisit illum daemonium et

dissipavit

9,43 et increpavit Iesus spiritum inmundum et sa-

navit puerum et reddidit illum patri eius

9,44 stupebant autem omnes in magnitudine Dei

omnibusque mirantibus in omnibus quae facie-

bat dixit ad discipulos suos ponite vos in cordi-

bus vestris sermones istos Filius enim hominis

futurum est ut tradatur in manus hominum

9,45 at illi ignorabant verbum istud et erat velatum

ante eos ut non sentirent illud et timebant inter-

109

9, 47 Iesus ≈ autem videns | cigitationem eorum ≈ cordis | ad-

prehendens infantem | statuit √ ad se |

9, 48 et dixit √ Quicumque | acceperit infantem hunc | in no-

mine meo | me accipit | et √√√√ eum qui me misit [·] Qui

≈ autem minor est | in omnibus vobis | hic erit ≈ magnus |

[fol. 226 a]

9, 49 < Respondens autem Iohanes dixit | Magister vidimus

quendam | in nomine tuo | eicientem daemonia | et pro-

hib[im]us | eum | quia non sequitur nobiscum |

9, 50 < Dixit ≈ autem Iesus √ | Nolite prohibere eum | qui enim

non es[t] contra vos | pro vobis est · |

9, 51 Factum est autem | ut conpleretur dies adsumptionis eius

| et ipse vultum suum firmavit | ut abiret in Hierusalem |

9, 52 Et misit nuntios ante faciem suam | et euntes intraverunt |

in castellum Samaritanorum | ut praepararent ei |

9, 53 Et non susceperunt eum | quia vultus eius erat iens | in

Hierusalem |

9, 54 Videntes autem discipuli eius | Iacobus et Iohanes | dixe-

runt Domine vis dicimus | ignem descendere de caelo | et

consumere eos | sicut et Helias fecit |

9, 55 Conversus ≈ autem | increpavit eos et dixit | Nescitis

cuius spiritui estis |

9, 56 Et abierunt in alium castellum |

9, 57 < Et ≈≈ factum est | euntibus illis in via | dixit quidam ad

illum | Sequar te quocumque hieris |

9, 58 < Et dicit illi Iesus | Vulpes cubilia habent · | et volatilia

caeli habitacula | Filius autem hominis | non habet | ubi

caput reclinet |

9, 59 < Dixit autem ad alium | Sequere me | Ad ≈ ille dixit | √

Permitte mihi primum | ut eam et sepeliam patrem meum |

[fol. 227 a]

9, 60 < Ad ≈ ille dixit illi | Sine √ mortuos | sepelire mortuos

suos | Tu autem vade | et praedica Regnum Dei |

9, 61 < Dixit ≈ autem et alius | Sequar te Domine | Permitte≈

autem mihi ≈≈ primum | abrenuntiare | qui sunt ≈ in

domum meam |

9, 62 Iesus autem ≈≈ dixit illis | Nemo retro aspiciens | et ≈≈≈

inmittens | manum suam in aratrum | aptus est | in

Regnum Dei ^^

Lc 10, 1 [in regnum Dei ^] Ostendit autem | <Et alios septu-

aginta duos ∙ | et misit eos binos | ante faciem suam | in

omnem locum ≈ et civitatem | ubi √ habebat venire |

10, 2 Dicebat autem ad eos | Messis √ multa | operarii autem

pauci | Praecamini ergo Dominus messis | ut mittat

operarios in messem suam |

10, 3 < Ite ecce ego mitto vos | sicut agnos in medio luporum

|

10, 4 Nolite baiulare | sacellu [: sacculum] | non peram | non

calciamenta | et neminem in viam salutaveritis |

10, 5 In quacumque autem intraveritis | ≈ domum | √ dicite Pax

rogare eum de hoc verbo

9,46 intravit autem cogitatio in eos quis eorum

maior esset

9,47 at Iesus videns cogitationes cordis illorum ad-

prehendens puerum statuit eum secus se

9,48 et ait illis quicumque susceperit puerum istum

in nomine meo me recipit et quicumque me re-

cipit recipit eum qui me misit nam qui minor est

inter omnes vos hic maior est

9,49 respondens autem Iohannes dixit praeceptor

vidimus quendam in nomine tuo eicientem

daemonia et prohibuimus eum quia non sequitur

nobiscum

9,50 et ait ad illum Iesus nolite prohibere qui enim

non est adversum vos pro vobis est

9,51 factum est autem dum conplerentur dies ad-

sumptionis eius et ipse faciem suam firmavit ut

iret Hierusalem

9,52 et misit nuntios ante conspectum suum et

euntes intraverunt in civitatem Samaritanorum

ut pararent illi

9,53 et non receperunt eum quia facies eius erat

euntis Hierusalem

9,54 cum vidissent autem discipuli eius Iacobus et

Iohannes dixerunt Domine vis dicimus ut ignis

descendat de caelo et consumat illos

9,55 et conversus increpavit illos

9,56 et abierunt in aliud castellum

9,57 factum est autem ambulantibus illis in via dixit

quidam ad illum sequar te quocumque ieris

9,58 et ait illi Iesus vulpes foveas habent et volucres

caeli nidos Filius autem hominis non habet ubi

caput reclinet

9,59 ait autem ad alterum sequere me ille autem

dixit Domine permitte mihi primum ire sepelire

patrem meum

9,60 dixitque ei Iesus sine ut mortui sepeliant mor-

tuos suos tu autem vade adnuntia regnum Dei

9,61 et ait alter sequar te Domine sed primum per-

mitte mihi renuntiare his qui domi sunt

9,62 ait ad illum Iesus nemo mittens manum suam

in aratrum et aspiciens retro aptus est regno Dei

10,1 post haec autem designavit Dominus et alios

septuaginta duos et misit illos binos ante faciem

suam in omnem civitatem et locum quo erat ipse

venturus

10,2 et dicebat illis messis quidem multa operarii

autem pauci rogate ergo Dominum messis ut

mittat operarios in messem

10,3 ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos

10,4 nolite portare sacculum neque peram neque

calciamenta et neminem per viam salutaveritis

10,5 in quamcumque domum intraveritis primum

110 domui ≈ huic |

10, 6 Et si fuerit ≈ ibi filius pacis | requiescet | in eum pax ve-

stra ∙ | Si quominus | in vos revertetur pax vestra |

10, 7 In ipsa autem domo manete | edentes et bibentes | quae

sunt ≈ ab eis | Dignus est ≈ enim operarius | mercedem

suam | Nolite transire de domo in domum |

10, 8 Et in quamcumque civitatem | intraveritis et acceperint

vos |

10, 9 edite quae adponuntur vobis | et curate ≈ qui sunt in ea |

infirmi ^ et dicite illis | [fol. 228 a] Adpropiavit super

vos | Regnum Dei |

10, 10 In quacumque autem civitate | intraveritis et non acci-

pient vos | exeuntes in plateis eius | dicite |

10, 11 Et pulverem qui adhesit nobis | de civitate vestra | in

pedibus | extergimus vobis | Verum tamen hoc scitote |

quoniam adpropinquavit | Regnum Dei |

10, 12 Dico autem vobis | quoniam Sodomis √ tolerabilius erit

| in Regno Dei | quam civitati ≈ illi |

10, 13 Vae tibi Chorozain et ≈ Betsaida | quia si Tyru et Sidoni

| factae essent virtutes | quae factae sunt ≈ in vobis | olim

iam in sacco | et sidone [: sudore ??] | resedentes | paeni-

tentiam egissent |

10, 14 Verum Tyro et Sidoni | tolerabilius erit ^ √ quam vobis

|

10, 15 Et tu Cafarnaum | num quid usque ad caelum exaltave-

ris | aut usque ad infernum descendet |

10, 16 Qui audit ≈ vos | me audit | et qui spernit ≈ vos | me

spernit | qui autem me audit ^ audit eum | qui me misit |

10, 17 Reversi sunt autem Septuaginta duo ∙ | cum gaudio di-

centes | Domine | et daemonia subdita sunt nobis | in no-

mine tuo |

10, 18 Dixit autem ad eos | Videbam Sa[ta]nan | sicut fulgor de

caelo cadentem |

10, 19 Ecce do vobis potestatem | ut calcetis super serpentes |

et scorpiones | et super omnem | virtutem inimici | et nihil

vos nocebit |

10, 20 Verumtamen | [fol. 229 a] in hoc nolite gaudere | quo-

niam daemonia vobis | subdita sunt ∙ | Gaudete autem quia

nomina vestra | scripta sunt in caelis |

10, 21 < In ipsa autem hora | exultavit in Spiritu sancto | > et

dixit | > Confite[o]r tibi Pater | > Domine caeli et terrae |

> quoniam abscondisti haec > ab intellegentibus et sa-

pientibus | > et revelasti ea parvolis | > Etiam Pater | >

quoniam sic beneplacitum | > in conspectu tuo |

10, 22 > Omnia mihi tradita sunt a Patre √ | > et nemo co-

gnoscit | > qui est Filius | > nisi Pater | > et quis | > est Pa-

ter | > nisi Filius | > et cui voluerit Filius revelare.

10, 23 Conversus ≈ autem | ad discipulos suos | dixit eis | Beati

oculi | qui vident quae videtis | et audientes quae auditis |

10, 24 Dico enim vobis | quoniam multi prophetae | voluerunt

videre | quae vos videtis | et non viderunt | et audire | quae

vos auditis | et non audierunt |

10, 25 < Surrexit ≈ autem quidam legis doctor | temptans eum

et dicens | √ Quid faciens | vitam aeternam hereditabo |

10, 26 Ad ille dixit ad eum | In Lege quid scriptum est | quo

modo legis |

10, 27 Ad ille respondens dixit | >> Dili(l)ges Dominum Deum

dicite pax huic domui

10,6 et si ibi fuerit filius pacis requiescet super il-

lam pax vestra sin autem ad vos revertetur

10,7 in eadem autem domo manete edentes et bi-

bentes quae apud illos sunt dignus enim est ope-

rarius mercede sua nolite transire de domo in

domum

10,8 et in quamcumque civitatem intraveritis et sus-

ceperint vos manducate quae adponuntur vobis

10,9 et curate infirmos qui in illa sunt et dicite illis

adpropinquavit in vos regnum Dei

10,10 in quamcumque civitatem intraveritis et non

receperint vos exeuntes in plateas eius dicite

10,11 etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate

vestra extergimus in vos tamen hoc scitote quia

adpropinquavit regnum Dei

10,12 dico vobis quia Sodomis in die illa remissius

erit quam illi civitati

10,13 vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in

Tyro et Sidone factae fuissent virtutes quae in

vobis factae sunt olim in cilicio et cinere seden-

tes paeniterent

10,14 verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in

iudicio quam vobis

10,15 et tu Capharnaum usque in caelum exaltata

usque ad infernum demergeris

10,16 qui vos audit me audit et qui vos spernit me

spernit qui autem me spernit spernit eum qui me

misit

10,17 reversi sunt autem septuaginta duo cum gau-

dio dicentes Domine etiam daemonia subiciun-

tur nobis in nomine tuo

10,18 et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de

caelo cadentem

10,19 ecce dedi vobis potestatem calcandi supra

serpentes et scorpiones et supra omnem virtu-

tem inimici et nihil vobis nocebit

10,20 verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiri-

tus vobis subiciuntur gaudete autem quod nomi-

na vestra scripta sunt in caelis

10,21 in ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit

confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quod

abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et

revelasti ea parvulis etiam Pater quia sic placuit

ante te

10,22 omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo

scit qui sit Filius nisi Pater et qui sit Pater nisi

Filius et cui voluerit Filius revelare

10,23 et conversus ad discipulos suos dixit beati

oculi qui vident quae videtis

10,24 dico enim vobis quod multi prophetae et

reges voluerunt videre quae vos videtis et non

viderunt et audire quae auditis et non audierunt

10,25 et ecce quidam legis peritus surrexit temptans

illum et dicens magister quid faciendo vitam ae-

ternam possidebo

10,26 at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est

quomodo legis

10,27 ille respondens dixit diliges Dominum Deum

111 tuum | >> in toto corde tuo | >> et in tota anima tua | >> et

in tota virtute tua | >> et proximum tuum sicut te ipsum |

10, 28 < Dixit autem illi | Recte respondisti | Hoc fac et vives |

10, 29 Ad ≈ ille volens se ≈ iustificare | dixit ad Iesum | [fol.

230 a] Et quis est mihi proximus ∙ |

10, 30 Suscipiens autem | Iesus dixit ei | Homo quidam | des-

cendebat ab Hierusalem in Iericho | et incidit in latrones ∙ |

a∙d [at] illi despoliantes | et plagas inponentes ∙ abierunt |

dimittentes ≈ semivivum |

10, 31 Forte autem √ sacerdos quidam | descendens per viam

illam | et videns eum | pertransivit |

10, 32 Similiter autem et levita | factus ad locum | et videns

eum | pertransivit |

10, 33 Samaritanus autem quidam | transiens venit ad eum | et

videns eum misertus est |

10, 34 et accedens conligavit vulnera eius | infundens oleum

et vinum | et inponens eum super suum ≈ pecus | adduxit

eum in diversorium | et curam habuit ≈ eius

10, 35 Et in crastinum | eiciens denarios ≈ duos | √ dedit

stab[u]lario et dixit | Curam habeto ≈ eius | et quidquid

euper erogaveris | cum revertor ≈ | ego restituam |

10, 36 Quem e[r]go putas proximus fuisse | qui incidit in la-

trones |

10, 37 Ad ille dixit | Qui fecit misericordiam cum eo | Dixit ≈

autem Iesus | Vade et tu fac similiter |

10, 38 < Factum est autem | cum iter faceret | introivit in cas-

tellum ≈ quoddam ∙ | Mulier autem | nomine ≈ Martha |

suscepit eum in domum suam |

10, 39 Cui erat soror nomine Maria | quae √ adsidens ad pedes

Domini | audiebat verbum √ |

10, 40 Martha autem abalienabatur | in multum ministerium |

Instans ≈ autem √ dixit | Ad [: at] Domine | non tibi ≈ cura

est | quia soror mea dereliquid[: t] me | [fol. 231 a] solam

ministrare | Dic ergo illi | ut me adiuvet |

10, 41 Respondens ≈ autem | Iesus ≈ dixit ≈ ei |

10, 42 Martha Martha turbas te | √ Maria bonam partem elegit |

quae non auferetur ab ea | (185)

Lc 11, 1 Et factum est cum esset | in loco quodam orantem | et

cum cessavit | dixit quidam de discipulis eius ad eum |

Domine doce nos orare | sicut et Iohanes docuit nos | dis-

cipulos suos |

11, 2 Ad ille dixit | Cum oratis | nolite multum loqui | sicut et

ceteri | putant enim quidam | quia in multiloquentia sua |

exaudientur | sed orantes dicite | > Pater noster | > qui in

celis es | > Sanctificetur nomen tuum super nos | > fiat vo-

luntas tua | > sicut in caelis et in terra |

11, 3 > Panem nostrum cottidianum | > da nobis hodie |

11, 4 > et dimitte nobis debita nostra | > sicut et nos dimittimus

| > debitoribus nostris | > et ne inducas nos in temptatione

| > sed libera nos a malo |

11, 5 < Et dixit Quis ex vobis habet amicum | et ibit ad eum

media nocte | et dicit illi | Ami[c]e | commoda mihi tres

panes |

tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex

omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et

proximum tuum sicut te ipsum

10,28 dixitque illi recte respondisti hoc fac et vives

10,29 ille autem volens iustificare se ipsum dixit ad

Iesum et quis est meus proximus

10,30 suscipiens autem Iesus dixit homo quidam

descendebat ab Hierusalem in Hiericho et inci-

dit in latrones qui etiam despoliaverunt eum et

plagis inpositis abierunt semivivo relicto

10,31 accidit autem ut sacerdos quidam descenderet

eadem via et viso illo praeterivit

10,32 similiter et Levita cum esset secus locum et

videret eum pertransiit

10,33 Samaritanus autem quidam iter faciens venit

secus eum et videns eum misericordia motus est

10,34 et adpropians alligavit vulnera eius infundens

oleum et vinum et inponens illum in iumentum

suum duxit in stabulum et curam eius egit

10,35 et altera die protulit duos denarios et dedit

stabulario et ait curam illius habe et quod-

cumque supererogaveris ego cum rediero red-

dam tibi

10,36 quis horum trium videtur tibi proximus fuisse

illi qui incidit in latrones

10,37 at ille dixit qui fecit misericordiam in illum et

ait illi Iesus vade et tu fac similiter

10,38 factum est autem dum irent et ipse intravit in

quoddam castellum et mulier quaedam Martha

nomine excepit illum in domum suam

10,39 et huic erat soror nomine Maria quae etiam

sedens secus pedes Domini audiebat verbum il-

lius

10,40 Martha autem satagebat circa frequens minis-

terium quae stetit et ait Domine non est tibi cu-

rae quod soror mea reliquit me solam ministrare

dic ergo illi ut me adiuvet

10,41 et respondens dixit illi Dominus Martha Mar-

tha sollicita es et turbaris erga plurima

10,42 porro unum est necessarium Maria optimam

partem elegit quae non auferetur ab ea

11,1 et factum est cum esset in loco quodam orans

ut cessavit dixit unus ex discipulis eius ad eum

Domine doce nos orare sicut et Iohannes docuit

discipulos suos

11,2 et ait illis cum oratis dicite Pater sanctificetur

nomen tuum adveniat regnum tuum

11,3 panem nostrum cotidianum da nobis cotidie

11,4 et dimitte nobis peccata nostra siquidem et ipsi

dimittimus omni debenti nobis et ne nos inducas

in temptationem

11,5 et ait ad illos quis vestrum habebit amicum et

ibit ad illum media nocte et dicit illi amice

commoda mihi tres panes

11,6 quoniam amicus meus venit de via ad me et

non habeo quod ponam ante illum

11,7 et ille de intus respondens dicat noli mihi mo-

112 11, 6 quia amicus √ mihi supervenit de agro | et non habeo

quod apponam illi |

11, 7 Ad ille deintus respondens | dicit | Noli mihi molestus

esse | iam osteum clusum est | et pueri mecum in cubili ≈

sunt | non possum surgens √ dare tibi |

11, 8 Dico vobis √ non dabit ei | [fol. 232 a] surgens propter

quod amicus eius sit | propter improbitatem √ eius surgens

| √ dabit e[i] quantum opus habet |

11, 9 Et ego dico ≈ vobis | √√√√ Quaerite et invenietis | pulsate

et aperietur vobis |

11, 10 Omnis enim qui petit accipit | et qui quaerit inveniet ·│

et pulsanti aperietur |

11, 11 < Quis autem ex vobis patrem suum | filius petit panem

| numquid lapidem ei dabit | aut piscem petierit | numquid

pro pisce | serpentem ei ≈ dabit |

11, 12 Et si ovum ≈ petierit | num quid scorpionem ≈ ei dabit |

11, 13 Si ergo vos cum sitis iniqui | scitis data ≈ bona | dare

filis vestris | quanto magis Pater √ de caelo | dabit bonum

≈ datum | petentibus eum |

11, 14 Haec autem dicente eo | offertur illi daemoniosus surdus

| et eiecto eo | omnes mirabantur |

11, 15 Et ≈ quidam ex eis dixerunt | In Beelzebul principe

daemoniorum | eicit daemonia | Ad ille respondens dixit |

Quo[mo]do potest | Satanas Satanan eicere |

11, 16 Alii ≈ autem temptantes | signum de caelo quaerebant

ab eo |

11, 17 Ipse autem | sciens eorum ≈ cogitationes | dixit illis |

Omne regnum divisum | ≈ super se deseretur | et domus

super domum cadet |

11, 18 Si autem et Satanas super ≈ se divisus est | non stabit

regnum eius | quia dicitis | in Beelzebul eicere me daemo-

nia |

11, 19 Si autem ego in Beelzebul eicio | daemonia | fili vestri

in quo eicient | Propter hoc ipsi vestri ≈ | [fol 233 a] iu-

dices erunt |

11, 20 Si ≈ autem ego in digito Dei | eicio daemonia | forsitan

appropinquavit in vos | regnum Dei

11, 21 Quando fortis | armatus | custodit aulam suam | in pace

est substantia eius |

11, 22 Si autem fortior √ supervenerit | armaturam eius tollit |

in qua confidet | et spolia eius dividet |

11, 23 Qui non est mecum | contra me est | et qui non congre-

gat mecum | dispargit |

11, 24 Cum autem immundus spiritus | exierit ab homine | va-

dit per arida ≈ loca | quaerens requiem | et non inveniens

dicit | Revertar in domum meam | unde exivi |

11, 25 Et veniens | invenit mundatum adornatum |

11, 26 √Vadit et adsumit alios ≈ | septem spiritus nequiores se |

et intrant et habitant √ et fiunt | novissima hominis illius |

peiora prioribus |

11, 27 Factum est autem | in eo cum diceret ≈ haec | mulier ≈

quaedam | elevans vocem ≈ de plebe dixit illi | Beatus

venter qui te baiolavit | et mamillae quas suxisti |

11, 28 Ad ille dixit | Etiam beati qui audiunt | verbum Domini |

et custodiunt |

11, 29 Turbis autem congregatis | coepit dicere | Generatio ha-

ec generatio iniqua est | signum quaerit | et signum non

lestus esse iam ostium clausum est et pueri mei

mecum sunt in cubili non possum surgere et

dare tibi

11,8 dico vobis et si non dabit illi surgens eo quod

amicus eius sit propter inprobitatem tamen eius

surget et dabit illi quotquot habet necessarios

11,9 et ego vobis dico petite et dabitur vobis quae-

rite et invenietis pulsate et aperietur vobis

11,10 omnis enim qui petit accipit et qui quaerit in-

venit et pulsanti aperietur

11,11 quis autem ex vobis patrem petet panem

numquid lapidem dabit illi aut piscem numquid

pro pisce serpentem dabit illi

11,12 aut si petierit ovum numquid porriget illi

scorpionem

11,13 si ergo vos cum sitis mali nostis bona data

dare filiis vestris quanto magis Pater vester de

caelo dabit spiritum bonum petentibus se

11,14 et erat eiciens daemonium et illud erat mutum

et cum eiecisset daemonium locutus est mutus et

admiratae sunt turbae

11,15 quidam autem ex eis dixerunt in Beelzebub

principe daemoniorum eicit daemonia

11,16 et alii temptantes signum de caelo quaerebant

ab eo

11,17 ipse autem ut vidit cogitationes eorum dixit

eis omne regnum in se ipsum divisum desolatur

et domus supra domum cadet

11,18 si autem et Satanas in se ipsum divisus est

quomodo stabit regnum ipsius quia dicitis in

Beelzebub eicere me daemonia

11,19 si autem ego in Beelzebub eicio daemonia fi-

lii vestri in quo eiciunt ideo ipsi iudices vestri

erunt

11,20 porro si in digito Dei eicio daemonia profecto

praevenit in vos regnum Dei

11,21 cum fortis armatus custodit atrium suum in

pace sunt ea quae possidet

11,22 si autem fortior illo superveniens vicerit eum

universa arma eius aufert in quibus confidebat et

spolia eius distribuit

11,23 qui non est mecum adversum me est et qui

non colligit mecum dispergit

11,24 cum inmundus spiritus exierit de homine pe-

rambulat per loca inaquosa quaerens requiem et

non inveniens dicit revertar in domum meam

unde exivi

11,25 et cum venerit invenit scopis mundatam

11,26 et tunc vadit et adsumit septem alios spiritus

nequiores se et ingressi habitant ibi et sunt no-

vissima hominis illius peiora prioribus

11,27 factum est autem cum haec diceret extollens

vocem quaedam mulier de turba dixit illi beatus

venter qui te portavit et ubera quae suxisti

11,28 at ille dixit quippini beati qui audiunt verbum

Dei et custodiunt

11,29 turbis autem concurrentibus coepit dicere ge-

neratio haec generatio nequam est signum quae-

113 dabitur ei | nisi signum Ionae |

11, 30 Sicut ≈ enim | fuit Ionas signum in Ninevitis | [fol. 234

a] sic erit et Filius hominis | generationi huic ^ et sicut

Ionas | in ventre ceti fuit | tribus diebus et tribus noctibus |

sic et Filius homini(bu)s in terra |

11, 31 Regina Austri ^ exsurget | cum viris ≈ generationis

huius | et condemnabit eam | quia venit de finibus terrae |

audire sapientiam Salomonis | et ecce plus quam Salomon

hic |

-

11, 33 Nemo lucernam accendens | √ in occultum ponit | neque

sub modium | sed super candelabrum | ut introeuntes lu-

men videant |

11, 34 Lucerna corporis tui | est oculus tuus | cum est oculus

tuus simplex | totum corpus tuum lucidum est | cum autem

malus fuerit | et corpus tuum est | tenebrosum est ·│

11, 35 Si ergo √ lumen quod in te ≈ est | tenebrae sunt | tene-

brae quantae |

-

11, 37 [!] < √ Rogavit autem eum quidam Pharisaeum [: s] | ut

pranderet cum eo | Intrans ≈ autem recubuit |

11, 38 Pharisaeus autem coepit | cogitare ≈ in semetipso | di-

cens Quare non primum baptizatus est | antequam pran-

deret |

11, 39 Dixit ≈ autem Dominus ad eum | Nunc vos Farisae[i]

ypocritae | quod a foris est | calicis et catilli | mundatis | ab

intus ≈ autem √ vestrum | plenum est rapina | et iniquitate

|

11, 40 Stulti nonne qui fecit quod intus est | et quod a foris est

fecit |

11, 41 Verum tamen quae sunt | date misericordiam | et ecce

omnia munda et erunt vobis | [fol. 235 a]

11, 42 Sed vae vobis pharisaeis | quoniam decimatis menta[m]

| et rutam et omne hollus | et praeteritis iudicium et | cari-

tatem Dei |

11, 43 Vae vobis Pharisaei[s] | quia diligitis primas sessiones |

in synagogis | et salutationes in foro | et primos adcubitos

in cenis |

11, 44 < Vae vobis | scribae et Pharisaei | quia estis √ monu-

menta sine specie | et homines supra ≈ ambulantes | nes-

ciunt ^

11, 45 Respondens autem | quidam de legis doctoribus | dicit

illi | Magister | haec dicens ^ et nobis iniuriam facis |

11, 46 Ad ille dixit | Et vobis vae ≈ legis doctoribus | quoniam

honeratis homines honera | quae non possunt ≈ portari | et

ipsi uno digitorum vestrorum | non adtingitis √ |

11, 47 Vae vobis quoniam | aedificatis monumenta | propheta-

rum | patres autem vestri occiderunt eos |

11, 48 Ergo testificatis √| non consentire operibus | patrum

vestrorum | quia ipsi ≈ quidem | occiderunt eos | vos au-

tem aedificatis |

11, 49 Propter hoc √√ mitto in eos | profetas et apostolos | √ ex

eis interficient | et persequentur |

11, 50 ut exquirat[ur] | sanguis omnium prophetarum | quod

rit et signum non dabitur illi nisi signum Ionae

11,30 nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis ita erit

et Filius hominis generationi isti

11,31 regina austri surget in iudicio cum viris gene-

rationis huius et condemnabit illos quia venit a

finibus terrae audire sapientiam Salomonis et

ecce plus Salomone hic

11,32 viri ninevitae surgent in iudicio cum genera-

tione hac et condemnabunt illam quia paeniten-

tiam egerunt ad praedicationem Ionae et ecce

plus Iona hic

11,33 nemo lucernam accendit et in abscondito po-

nit neque sub modio sed supra candelabrum ut

qui ingrediuntur lumen videant

11,34 lucerna corporis tui est oculus tuus si oculus

tuus fuerit simplex totum corpus tuum lucidum

erit si autem nequam fuerit etiam corpus tuum

tenebrosum erit

11,35 vide ergo ne lumen quod in te est tenebrae

sint

11,36 si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non

habens aliquam partem tenebrarum erit lucidum

totum et sicut lucerna fulgoris inluminabit te

11,37 et cum loqueretur rogavit illum quidam Pha-

risaeus ut pranderet apud se et ingressus recu-

buit

11,38 Pharisaeus autem coepit intra se reputans di-

cere quare non baptizatus esset ante prandium

11,39 et ait Dominus ad illum nunc vos Pharisaei

quod de foris est calicis et catini mundatis quod

autem intus est vestrum plenum est rapina et

iniquitate

11,40 stulti nonne qui fecit quod de foris est etiam

id quod de intus est fecit

11,41 verumtamen quod superest date elemosynam

et ecce omnia munda sunt vobis

11,42 sed vae vobis Pharisaeis quia decimatis men-

tam et rutam et omne holus et praeteritis iudi-

cium et caritatem Dei haec autem oportuit fa-

cere et illa non omittere

11,43 vae vobis Pharisaeis quia diligitis primas ca-

thedras in synagogis et salutationes in foro

11,44 vae vobis quia estis ut monumenta quae non

parent et homines ambulantes supra nesciunt

11,45 respondens autem quidam ex legis peritis ait

illi magister haec dicens etiam nobis contume-

liam facis

11,46 at ille ait et vobis legis peritis vae quia onera-

tis homines oneribus quae portari non possunt et

ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas

11,47 vae vobis quia aedificatis monumenta pro-

phetarum patres autem vestri occiderunt illos

11,48 profecto testificamini quod consentitis operi-

bus patrum vestrorum quoniam quidem ipsi eos

occiderunt vos autem aedificatis eorum sepul-

chra

11,49 propterea et sapientia Dei dixit mittam ad il-

los prophetas et apostolos et ex illis occident et

persequentur

114 effunditur | a constitutione mundi | usque ad generationem

hanc |

11, 51 a sanguine Abel | usque ad sanguine[m] | [fol. 236 a]

Zachariae | fili Barachiae | quem occiderunt | inter me-

dium altaris et templi | Etiam dico vobis | exquiretur a

generatione ≈ hac |

11, 52 Vae vobis legis doctoribus | quia abscondistis clavem

scientiae | et ipsi non introistis | et introeuntes vetastis |

11, 53 Dicente autem ≈ haec ad eos | √ in conspectu omnis

populi | coeperunt | Pharisaei et legis doctores | male ha-

bere | et committere illi de plurimis |

11, 54 √ quaerentes occasionem | aliquam accipere eius | ut

invenirent accusare eum |

Lc 12, 1 Multis autem turbis | adstantium circa | √ ut alterutros

(e)suffocarent | coepit dicere ad discipulos √ | Primum

adtendite vobis | a fermento Pharisaeorum | quae est hy-

pocrisis |

12, 2 Nihil enim coopertum est | quod non revelabitur | et abs-

consum quod non scietur |

12, 3 Verum quae in tenebris dixistis | in lumine audientur ^ et

quod ad | aurem | dixistis in promptalibus | praedicabitur

super tecta |

12, 4 Dico autem vobis amicis meis | non timere ab his | qui

occidunt corpus | animam autem non possunt occidere |

neque habentium amplius quid facere |

12, 5 Ostendam autem vobis | quem timeatis | quem post occi-

derit | habentem potestatem | in Gehenam ≈ mittere |

etiam dico vobis | hunc timete | [fol 237 a]

12, 6 Nonne quinque passares | veniunt [= vaeneunt] | dipundis

duobus | et unum ex eis non est oblitum | in conspectu Dei

|

12, 7 Sed et capilli vestri | ≈ omnes de capite numeratae sunt |

Ne ergo timueritis | multis enim passeribus | differitis vos

|

12, 8 Dico autem vobis | quia omnes | qui confessus fuerit in

me | in conspectu hominum | et filius hominis confitebitur

in eo | in conspectu angelorum Dei |

12, 9 Qui autem negaverit me | in conspectu hominum | abne-

gabitur | in conspectu angelorum Dei |

12, 10 Et omnis qui dixerit verbum | in filium hominis | dimit-

tetur illi | √ in Spiritum autem sanctum √ | non demittetur

illi | neque in saeculo hoc | neque in futuro |

12, 11 Cum autem | adducent vos in synagogas | et principatus

ad potestates | nolite solliciti esse | quomodo √ respondea-

tis | aut quod dicetis |

12, 12 Spiritus enim sanctus | docebit vos | in ipsa hora | quae

oportet dicere |

12, 13 Dixit autem quidam ad illum | de populo | Magister | dic

fratri meo partiri | mecum hereditatem |

12, 14 < Ad ille dixit illi | Homo | quis me constituit iudicem √

| super vos |

12, 15 < Dixit autem ad illos | Videte et observate | ab omni

cupiditate | quoniam | non in abundantia | cuiquam est ≈

vita √ | de substantiae [e]ius |

12, 16 Dixit autem ad eos ≈ parabolam dice[n]s | [fol 238 a]

11,50 ut inquiratur sanguis omnium prophetarum

qui effusus est a constitutione mundi a genera-

tione ista

11,51 a sanguine Abel usque ad sanguinem Zaccha-

riae qui periit inter altare et aedem ita dico vobis

requiretur ab hac generatione

11,52 vae vobis legis peritis quia tulistis clavem

scientiae ipsi non introistis et eos qui introibant

prohibuistis

11,53 cum haec ad illos diceret coeperunt Pharisaei

et legis periti graviter insistere et os eius oppri-

mere de multis

11,54 insidiantes et quaerentes capere aliquid ex ore

eius ut accusarent eum

12,1 multis autem turbis circumstantibus ita ut se

invicem conculcarent coepit dicere ad discipulos

suos adtendite a fermento Pharisaeorum quae

est hypocrisis

12,2 nihil autem opertum est quod non reveletur

neque absconditum quod non sciatur

12,3 quoniam quae in tenebris dixistis in lumine di-

centur et quod in aurem locuti estis in cubiculis

praedicabitur in tectis

12,4 dico autem vobis amicis meis ne terreamini ab

his qui occidunt corpus et post haec non habent

amplius quod faciant

12,5 ostendam autem vobis quem timeatis timete

eum qui postquam occiderit habet potestatem

mittere in gehennam ita dico vobis hunc timete

12,6 nonne quinque passeres veneunt dipundio et

unus ex illis non est in oblivione coram Deo

12,7 sed et capilli capitis vestri omnes numerati

sunt nolite ergo timere multis passeribus pluris

estis

12,8 dico autem vobis omnis quicumque confessus

fuerit in me coram hominibus et Filius hominis

confitebitur in illo coram angelis Dei

12,9 qui autem negaverit me coram hominibus de-

negabitur coram angelis Dei

12,10 et omnis qui dicit verbum in Filium hominis

remittetur illi ei autem qui in Spiritum Sanctum

blasphemaverit non remittetur

12,11 cum autem inducent vos in synagogas et ad

magistratus et potestates nolite solliciti esse

qualiter aut quid respondeatis aut quid dicatis

12,12 Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa ho-

ra quae oporteat dicere

12,13 ait autem quidam ei de turba magister dic fra-

tri meo ut dividat mecum hereditatem

12,14 at ille dixit ei homo quis me constituit iudi-

cem aut divisorem super vos

12,15 dixitque ad illos videte et cavete ab omni ava-

ritia quia non in abundantia cuiusquam vita eius

est ex his quae possidet

12,16 dixit autem similitudinem ad illos dicens ho-

minis cuiusdam divitis uberes fructus ager adtu-

115 hominis cuiusdam divitis | uberes fructus attulit ≈ | regio |

12, 17 et cogitabat intra se dicens | Quid faciam | quoniam non

habeo | ubi congregem | fructus meos |

12, 18 Et dixit Hoc faciam | deponam apothecas √ | et faciam ≈

eas maiores | et ibi congregabo omnes √ fructus meos |

12, 19 et dicam animae meae ^ Anima | habes multa bona √

aepulare |

12, 20 Dixit autem illi Deus | Stulte [h]ac nocte | petunt ≈ ani-

mam tuam a te | Quae ergo parasti | cuius erunt |

12, 21 //

12, 22 Dixit autem ad discipulos suos | Propter hoc dico vobis |

Nolite solliciti esse animae | quid edatis | neque corpori |

quid induamini |

12, 23 Anima plus est quam esca | et corpus √ vestimento |

12, 24 Intuemini volatilia caeli | quoniam neque serent | neque

metent | quibus non est neque promptarium | neque apo-

theca ^ et Deus pascit ea | Nonne vos differitis volatilibus

|

12, 25 Quis autem ex vobis potest adicere | in aetatem suam

cubitum √ |

12, 26 √√ Et de ceteris quid solliciti estis |

12, 27 Intuemini lilia | quo modo neque neunt neque texunt |

Dico autem vobis | quoniam neque Solomon | in omni

gloria sua | indutus est sicut unum ex his |

12, 28 Si autem faenum agri | hodie ≈ qui est | et cras in cliba-

num mittitur | Deus sic vestit | quanto magis vos | pusillae

fidei |

12, 29 Et vos nolite quaerere | quid manducetis · | aut quid bi-

betis | et non abalienetis vos | [fol. 239 a]

12, 30 Haec enim omnia | gentes mundi quaerunt | scit enim ≈

Pater vester | quoniam opus habetis horum |

12, 31 Quaerit[e] ≈ autem Regnum Dei | et haec omnia | adi-

cientur vobis |

12, 32 Nolite timere | pusillum gregem | quoniam in eo | bene-

placitum est Patri vestro | dare vobis regnum |

12, 33 Vendite substantiam vestram | et date elemosynam | fa-

cite vobis sacculos | non veterescentes | thesaurum non

deficientem | in caelis | ubi fur non accedit | nec tinea con-

rumpit |

12, 34 Ubi enim est ≈ thensaurus [sic] vester | ibi erit ≈ et cor

vestrum |

12, 35 Sit lumbus vester cinctus | et lucernae ardentes |

12, 36 Et √ similis [sic] hominibus | expectantibus dominum

suum | quando veniet ad nuptias | ut venienti et pulsanti |

confestim aperiant illi |

12, 37 Beati servi illi | quos [sic] veniens Dominus | inveniet

vigilantes | Amen dico vobis | quia succinget se | et recli-

navit eos | et transiens ministravit [sic] illis |

12, 38 Et si veniet vespertina custodia | √ et inveniet sic faciet |

et si √ secunda vel tertia |

12, 39 beati sunt √ illi | hoc autem scitote | quia si sciret pater-

familias | qua hora fur venit | utique √ non [...√]

12, 40 Et vos ergo estote parati | quia qua hora non putatis | fi-

lit

12,17 et cogitabat intra se dicens quid faciam quod

non habeo quo congregem fructus meos

12,18 et dixit hoc faciam destruam horrea mea et

maiora faciam et illuc congregabo omnia quae

nata sunt mihi et bona mea

12,19 et dicam animae meae anima habes multa bo-

na posita in annos plurimos requiesce comede

bibe epulare

12,20 dixit autem illi Deus stulte hac nocte animam

tuam repetunt a te quae autem parasti cuius e-

runt

12,21 sic est qui sibi thesaurizat et non est in Deum

dives

12,22 dixitque ad discipulos suos ideo dico vobis

nolite solliciti esse animae quid manducetis ne-

que corpori quid vestiamini

12,23 anima plus est quam esca et corpus quam

vestimentum

12,24 considerate corvos quia non seminant neque

metunt quibus non est cellarium neque horreum

et Deus pascit illos quanto magis vos pluris estis

illis

12,25 quis autem vestrum cogitando potest adicere

ad staturam suam cubitum unum

12,26 si ergo neque quod minimum est potestis quid

de ceteris solliciti estis

12,27 considerate lilia quomodo crescunt non labo-

rant non nent dico autem vobis nec Salomon in

omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis

12,28 si autem faenum quod hodie in agro est et

cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto

magis vos pusillae fidei

12,29 et vos nolite quaerere quid manducetis aut

quid bibatis et nolite in sublime tolli

12,30 haec enim omnia gentes mundi quaerunt Pa-

ter autem vester scit quoniam his indigetis

12,31 verumtamen quaerite regnum Dei et haec

omnia adicientur vobis

12,32 nolite timere pusillus grex quia conplacuit

Patri vestro dare vobis regnum

12,33 vendite quae possidetis et date elemosynam

facite vobis sacculos qui non veterescunt the-

saurum non deficientem in caelis quo fur non

adpropiat neque tinea corrumpit

12,34 ubi enim thesaurus vester est ibi et cor ves-

trum erit

12,35 sint lumbi vestri praecincti et lucernae ar-

dentes

12,36 et vos similes hominibus expectantibus do-

minum suum quando revertatur a nuptiis ut cum

venerit et pulsaverit confestim aperiant ei

12,37 beati servi illi quos cum venerit dominus in-

venerit vigilantes amen dico vobis quod prae-

cinget se et faciet illos discumbere et transiens

ministrabit illis

12,38 et si venerit in secunda vigilia et si in tertia

vigilia venerit et ita invenerit beati sunt servi illi

12,39 hoc autem scitote quia si sciret pater familias

116 lius hominis venit ^

12, 41 Et ≈ dixit Petrus | Domine | [fol. 240 a] Ad nos dicis pa-

rabolam ≈ hanc √ |

12, 42 Et ≈dixit Dominus | Quinam √ est | fidelis vilicus | sa-

piens bonus | quem constituit Dominus | super curam eius

| dare √ in tempore | frumentationem |

12, 43 Beatus servus ≈ ille | quem veniens Dominus eius inve-

niet | eum facientem sic ^

12, 44 Amen dico vobis | quia super omnem substantiam suam

| constituet eum |

12, 45 √ Si autem dixerit servus ille in corde suo | Tardat Do-

minus meus venire | et coeperit percutere pueros | et puel-

las | manducare autem | et bibere et inebriari |

12, 46 venit Dominus √ eius | in die qua non putat | et in hora

qua ignorat | et dividet eum | et ≈partem eius ponet ≈ |

cum infidelibus |

12, 47 Ille autem servus | qui scivit voluntatem Domini sui | √√

et non fecit ad voluntetem eius | vapulabit multas ^

12, 48 Qui autem ignoravit | fecit ≈ autem digna plagis | vapu-

labit paucas | Omni autem cui dederunt ≈ multum | quae-

rent ab eo amplius | et cui conmendaverunt satis ^ plus |

expostulabunt eum ^

12, 49 Ignem veni | mittere | in terram | et quid volo si iam ac-

census est |

12, 50 Baptismum autem [h]abeo baptizari | et quo modo ar-

guor | usque dum consummetur |

12, 51 Putatis quoniam pacem veni | facere in terra non dico

vobis | sed divisionem |

12, 52 Erunt autem amodo | in domo una ≈ quinque | tres ≈ di-

visi | [fol. 241 a] in duobus |

12, 53 et duo in tribus dividentur | pater in filio | et filius super

patrem suum | dividetur | mater super filiam | et filia super

matrem | socrus super norum suam | et norum super so-

crum √|

12, 54 Dicebat autem et turbis | Cum videritis nubem | orien-

tem ab occidente | confestim dicits | Nimbus venit | et fiet

≈ sic |

12, 55 Et quando austrum flantem | dicits Aestus erit | et fiet |

12, 56 Hypocritae | vultum quidem caeli et ≈ terrae | scitis pro-

bare |

12, 57 verum tamen tempus hoc √ non probatis | √ et a vobis √

non iudicatis √ iustum √ |

12, 58 < Dum enim vadis cum adversario tuo | ad principem |

cum eis in via | da operam discedere ab eo | ne forte con-

demnet te ad iudicem | et iudex tradet te exactori | et exac-

tor mittat te | in carcerem |

12, 59 Dico tibi | non exies inde | usque quo reddas ≈ no-

vis[s]imum | quadrantem |

Lc 13, 1 Venerunt autem quidam | eodem tempore | adnun-

tiantes ei | de Galilaeis | quorum sanguinem | Pilatus mis-

cuit cum sacrificiis eorum |

13, 2 < Et respondens Iesus dixit eis | Putatis quia isti Galilaei

qua hora fur veniret vigilaret utique et non sine-

ret perfodiri domum suam

12,40 et vos estote parati quia qua hora non putatis

Filius hominis venit

12,41 ait autem ei Petrus Domine ad nos dicis hanc

parabolam an et ad omnes

12,42 dixit autem Dominus quis putas est fidelis

dispensator et prudens quem constituet dominus

super familiam suam ut det illis in tempore triti-

ci mensuram

12,43 beatus ille servus quem cum venerit dominus

invenerit ita facientem

12,44 vere dico vobis quia supra omnia quae possi-

det constituet illum

12,45 quod si dixerit servus ille in corde suo moram

facit dominus meus venire et coeperit percutere

pueros et ancillas et edere et bibere et inebriari

12,46 veniet dominus servi illius in die qua non

sperat et hora qua nescit et dividet eum par-

temque eius cum infidelibus ponet

12,47 ille autem servus qui cognovit voluntatem

domini sui et non praeparavit et non fecit se-

cundum voluntatem eius vapulabit multas

12,48 qui autem non cognovit et fecit digna plagis

vapulabit paucis omni autem cui multum datum

est multum quaeretur ab eo et cui commendave-

runt multum plus petent ab eo

12,49 ignem veni mittere in terram et quid volo si

accendatur

12,50 baptisma autem habeo baptizari et quomodo

coartor usque dum perficiatur

12,51 putatis quia pacem veni dare in terram non

dico vobis sed separationem

12,52 erunt enim ex hoc quinque in domo una divisi

tres in duo et duo in tres

12,53 dividentur pater in filium et filius in patrem

suum mater in filiam et filia in matrem socrus in

nurum suam et nurus in socrum suam

12,54 dicebat autem et ad turbas cum videritis nu-

bem orientem ab occasu statim dicitis nimbus

venit et ita fit

12,55 et cum austrum flantem dicitis quia aestus erit

et fit

12,56 hypocritae faciem terrae et caeli nostis pro-

bare hoc autem tempus quomodo non probatis

12,57 quid autem et a vobis ipsis non iudicatis quod

iustum est

12,58 cum autem vadis cum adversario tuo ad prin-

cipem in via da operam liberari ab illo ne forte

trahat te apud iudicem et iudex tradat te exactori

et exactor mittat te in carcerem

12,59 dico tibi non exies inde donec etiam novissi-

mum minutum reddas

13,1 aderant autem quidam ipso in tempore nun-

tiantes illi de Galilaeis quorum sanguinem Pila-

tus miscuit cum sacrificiis eorum

13,2 et respondens dixit illis putatis quod hii Gali-

117 | prae omens Galilaeos | fuerunt ≈ peccatores |

13, 3 quoniam haec passi sunt | non | dico vobis | sed si non

paenitentiam egeritis | omnes similiter peribitis |

13, 4 Aut illi decem et octo | super quos cecidit turris in Si-

loam | [fol. 242 a] et occidit eos | putatis quoniam | √ de-

bitores fuerunt | prae omnes homines | qui inhabitant Hie-

rusalem |

13, 5 Non dico autem vobis | quod sin penitueritis | omnes si-

militer peribitis |

13, 6 Dicebat autem hanc parabolam | Ficulneam | quidam ≈

habebat | plantatam | in vinea sua ^ et venit quaerens |

fructum in ea | et non inveniens |

13, 7 dixit √ ad vineae ≈ cultorem | Ecce anni tres √ | ex quo

venio | quaerens fructum | in ficulnea hac | et non invenio

| Adfers securem | praecid[e] eam |

13, 8 ut quid et terram occupat ^ Ad ille | respondens dixit illi

| Domine dimitte illam | adhuc hunc annum | usque quo

fodiam circa illam | et mittam qualum stercoris |

13, 9 Et si quidem fecerit fructum | si quominus in futurum

evellis eam |

13, 10 Erat autem docens | in una de synagogis | sabbato |

13, 11 Et ecce mulier | in infirmitate erat spiritus | annos · de-

cem √ octo · | et erat incumbens | et non poterat se erigere

in totum |

13, 12 Videns autem eam | Iesus √√ dixit illi | Mulier dimissa

es ab infirmitate tua |

13, 13 Et inposuit manus √ ei | et confestim erecta est | et ho-

norificabat Deum |

13, 14 Respondens autem archisynagogus | indignans √ ≈ di-

cebat populo | quia Sabbato curavit Iesus | sex dies sunt |

in quibus oportet curari | in his ergo venientes √ curamini

| et non die sabbat | [fol. 243 a]

13, 15 Respondit autem ei Dominus et dixit | Hypocrita | unus-

quisque vestrum | die sabbati non solvet | bovem suum aut

asinum | a praesepio | et ducens adaquat |

13, 16 Hanc autem filiam Abrahae | cum esset quam ligavit

Satanas | ecce anni · decem √ octo · | non oportebat solvi

| a vinculo hoc die sabbati |

13, 17 Et √√ confundebantur √ adversarii eius | et omnis popu-

lus gaudebat | in omnibus | quibus videbant | mirabilibus

ab eo fieri |

13, 18 < Dicebat ergo | Cui simile est Regnum Dai | et cui si-

milabo illut |

13, 19 Simile est grano sinapis | quo accepto | homo misit in

hortum suum | et crevit | et facta est arbor √ | et volatilia

caeli habitaverunt | sub ramos eius |

13, 20 √√ Aut cui simile est Regnum Dei | et cui similabo illut

|

13, 21 Simile est fermento | quod accipiens | mulier abscondit |

in farinae mensuras tris | usque quo fermentatum est to-

tum · |

13, 22 Et circuibat | per civitates et castella | docens | et iter fa-

ciens in Hierusalem |

13, 23 < Dixit autem ei quidam | Domine si pauci sunt qui sal-

laei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt

quia talia passi sunt

13,3 non dico vobis sed nisi paenitentiam habueritis

omnes similiter peribitis

13,4 sicut illi decem et octo supra quos cecidit turris

in Siloam et occidit eos putatis quia et ipsi debi-

tores fuerunt praeter omnes homines habitantes

in Hierusalem

13,5 non dico vobis sed si non paenitentiam egeritis

omnes similiter peribitis

13,6 dicebat autem hanc similitudinem arborem fici

habebat quidam plantatam in vinea sua et venit

quaerens fructum in illa et non invenit

13,7 dixit autem ad cultorem vineae ecce anni tres

sunt ex quo venio quaerens fructum in ficulnea

hac et non invenio succide ergo illam ut quid e-

tiam terram occupat

13,8 at ille respondens dixit illi domine dimitte il-

lam et hoc anno usque dum fodiam circa illam

et mittam stercora

13,9 et si quidem fecerit fructum sin autem in futu-

rum succides eam

13,10 erat autem docens in synagoga eorum

sabbatis

13,11 et ecce mulier quae habebat spiritum infirmi-

tatis annis decem et octo et erat inclinata nec

omnino poterat sursum respicere

13,12 quam cum videret Iesus vocavit ad se et ait

illi mulier dimissa es ab infirmitate tua

13,13 et inposuit illi manus et confestim erecta est

et glorificabat Deum

13,14 respondens autem archisynagogus indignans

quia sabbato curasset Iesus dicebat turbae sex

dies sunt in quibus oportet operari in his ergo

venite et curamini et non in die sabbati

13,15 respondit autem ad illum Dominus et dixit

hypocritae unusquisque vestrum sabbato non

solvit bovem suum aut asinum a praesepio et

ducit adaquare

13,16 hanc autem filiam Abrahae quam alligavit

Satanas ecce decem et octo annis non oportuit

solvi a vinculo isto die sabbati

13,17 et cum haec diceret erubescebant omnes ad-

versarii eius et omnis populus gaudebat in uni-

versis quae gloriose fiebant ab eo

13,18 dicebat ergo cui simile est regnum Dei et cui

simile esse existimabo illud

13,19 simile est grano sinapis quod acceptum homo

misit in hortum suum et crevit et factum est in

arborem magnam et volucres caeli requieverunt

in ramis eius

13,20 et iterum dixit cui simile aestimabo regnum

Dei

13,21 simile est fermento quod acceptum mulier

abscondit in farinae sata tria donec fermentare-

tur totum

13,22 et ibat per civitates et castella docens et iter

faciens in Hierusalem

13,23 ait autem illi quidam Domine si pauci sunt

118 vantur | Ad ille respondens dixit √ |

13, 24 Certamini introire | per angustam ianuam | quoniam

multi dico vobis | quaerent introire | et non invenient |

13, 25 Ex quo paterfamilias ≈ introierit | et cluserit osteum | et

incipientis foris stare et pulsare √ | dicentes | Domine

Domine aperi nobis | Et respondens | [fol. 244 a] dicet

vobis Nescio vos unde estis |

13, 26 Tunc incipietis dicere | Domine manducavimus in cons-

pectu tuo | et bibimus | et in plateis nostris docuisti |

13, 27 Et dicet √ ^ Dico vobis | numquam vidi vos | > Recedite

a me | > omnes operari iniquitatis |

13, 28 Ibi erit ploratus | et stridor dentium | cum videritis

Abraam et Isac et Iacob | et omnes prophetas in Regno

Dei | vos autem eici foras |

13, 29 et venient ab oriente et occidente(m) | et ab aquilone et

austro | et recumbent in Regno Dei |

13, 30 Et ecce sunt novissimi | qui erunt primi | et sunt primi |

qui erunt novissimi |

13, 31 < In ipsa hora accesserunt illi | quidam pharisaeorum

dicentes √ | Exi et vade hinc | quia Herodes quaeret te oc-

cidere ^

13, 32 et | dixit illis | Abeuntes dicite vulpi huic | Ecce eicio

da[e]monia | et sanitates perficio | hodie et cras | et tertia

perficior | < Verumtamen oportet me |

13, 33 √√ hodie et cras | et ventura abire | √√ quia non oportet |

perire ≈ prophetam | extra Hierusalem | Hierusalem Hie-

rusalem |

13, 34 quae occidis prophetas | et lapidas missos ad te | quo-

tiens volui congregare filios tuos | quem ad modum galli-

na pullos suos | sub alas suas et noluistis |

13, 35 Ecce | [fol 245 a] dimittetur vobis | domus ves[tra] de-

serta | < Dico autem vobis √ | Non me ≈ videbitis | donec

veniat ut dicatis | > Benedictus > qui venit | > in nomine

Domini |

Lc 14, 1 Et factus est | cum introisset in domum | cuiusdam

principum pharisaeorum | sabbato manducare panem | et

ipsi erant observantes eum |

14, 2 Et [e]cce homo | √ erat ≈ hydropicus | in conspectu eius |

14, 3 < Et respondens Iesus dixit | ad legis doctores et Phari-

saeos | √ Licet sabbato | curare an non |

14, 4 Ad illi tacuerunt | et adpraehendens eum ^ et sanans | di-

misit ^

14, 5 Et √√ dixit ad eos | Cuius ex vobis ovis aut bovis | in pu-

teum incidet die sabbati ≈ | et non confestim levabit eum |

14, 6 Ad illi non responderunt ad haec |

14, 7 < Dicebat autem √ ad invitatos parabolam | videns quo

modo | primos adcubitos eligebant | dicens ad eos |

14, 8 Cum invitaris in nuptias | noli recumbere in primum a-

dcubitum | ne forte honorificentior te veniet

14, 9 et veniens √ qui te et illum invitavit | dicet tibi | Da huic

locum | et tunc incipie(n)s cum confusione | novissimum

locum tenere |

14, 10 Sed cum invitaris | in novissimum locum ≈ recumbe | ut

cum venerit qui te invitavit | dicat tibi | Amice ascende

superius | Et tunc erit tibi gloria | in conspectu qui simul

qui salvantur ipse autem dixit ad illos

13,24 contendite intrare per angustam portam quia

multi dico vobis quaerunt intrare et non poterunt

13,25 cum autem intraverit pater familias et cluserit

ostium et incipietis foris stare et pulsare ostium

dicentes Domine aperi nobis et respondens dicet

vobis nescio vos unde sitis

13,26 tunc incipietis dicere manducavimus coram te

et bibimus et in plateis nostris docuisti

13,27 et dicet vobis nescio vos unde sitis discedite a

me omnes operarii iniquitatis

13,28 ibi erit fletus et stridor dentium cum videritis

Abraham et Isaac et Iacob et omnes prophetas in

regno Dei vos autem expelli foras

13,29 et venient ab oriente et occidente et aquilone

et austro et accumbent in regno Dei

13,30 et ecce sunt novissimi qui erunt primi et sunt

primi qui erunt novissimi

13,31 in ipsa die accesserunt quidam Pharisaeorum

dicentes illi exi et vade hinc quia Herodes vult

te occidere

13,32 et ait illis ite dicite vulpi illi ecce eicio dae-

monia et sanitates perficio hodie et cras et tertia

consummor

13,33 verumtamen oportet me hodie et cras et se-

quenti ambulare quia non capit prophetam pe-

rire extra Hierusalem

13,34 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophe-

tas et lapidas eos qui mittuntur ad te quotiens

volui congregare filios tuos quemadmodum avis

nidum suum sub pinnis et noluisti

13,35 ecce relinquitur vobis domus vestra dico au-

tem vobis quia non videbitis me donec veniat

cum dicetis benedictus qui venit in nomine Do-

mini

14,1 et factum est cum intraret in domum cuiusdam

principis Pharisaeorum sabbato manducare pa-

nem et ipsi observabant eum

14,2 et ecce homo quidam hydropicus erat ante il-

lum

14,3 et respondens Iesus dixit ad legis peritos et

Pharisaeos dicens si licet sabbato curare

14,4 at illi tacuerunt ipse vero adprehensum sanavit

eum ac dimisit

14,5 et respondens ad illos dixit cuius vestrum asi-

nus aut bos in puteum cadet et non continuo ex-

trahet illum die sabbati

14,6 et non poterant ad haec respondere illi

14,7 dicebat autem et ad invitatos parabolam inten-

dens quomodo primos accubitus eligerent dicens

ad illos

14,8 cum invitatus fueris ad nuptias non discumbas

in primo loco ne forte honoratior te sit invitatus

ab eo

14,9 et veniens is qui te et illum vocavit dicat tibi

da huic locum et tunc incipias cum rubore no-

119 recumbunt |

14, 11 Quoniam omnis qui exaltat ≈ se | humiliabitur | et qui

humiliat ≈ | [fol. 246 a] se exaltabitur |

14, 12 Dicebat autem et ad eum | qui invitaverat ≈ eum | Cum

facis prandium aut cenam | noli vocare amicos √ | neque

fratres tuos | √ neque vicinos | neque divites | ne forte et

illi reinviten[t] ≈ te | et fiat retributio ≈ tibi |

14, 13 Sed cum facis aepulationem | voca egenos | debiles ^

clodos caecos |

14, 14 et beatus eris | quoniam non habent retribuere tibi | re-

tribuetur enim tibi | in resurrectione iustorum |

14, 15 < Audiens autem quis ≈ haec | qui simul recumbebant |

dixit ei | Beatus qui manducavit panem | in Regno Dei |

14, 16 Ad ille dixit √ | Homo quidam fecit cenam magnam | et

vocavit multos |

14, 17 et misit servum suum | hora cenae | dicere invitatis |

Venite | quoniam iam parata sunt omnia |

14, 18 et coeperunt ab una | omnes se excusare | < Primus dixit

√ | Agrum emi | et necesse habeo | eixiens √ videre eum |

rogo te habeto me excusatum |

14, 19 < Et alius dixit | Iuga boum emi quinque | et eo probare

illa | propter quod non possum venire · |

14, 20 Et alius dixit | Uxorem duxi | propter quod non possum

venire |

14, 21 < Et adveniens servus | adnuntiavit Domino suo | ≈

haec omnia | et iratus | paterfamilias | servo suo ≈ dixit |

Exi celerius in plateas | et vicos | [fol. 247 a] civitatis | et

egenos et debiles | et caecos et clodos adduc hic |

14, 22 < Et servus ≈ dixit | √ Factum est quod praecepisti | et

adhuc locus est ^

14, 23 Et dixit Dominus | ad servum suum | Exi in vias et in

saepes | et coge introire | et inpleatur domus mea · |

14, 24 Dico enim vobis | quia nemo illorum ≈ hominorum | qui

invitati sunt | gustabit de cena nea |

14, 25 Ibant autem cum illo ≈ turbae √ | et conversus dixit illis

|

14, 26 Si quis venit ad me | et non odit patrem suum | et ma-

trem suam et uxorem | et filios et fratres | et sorores ^ ad-

huc etiam et suam ≈ | animam | non potest meus discipu-

lus ≈ esse |

14, 27 Et qui non baiulat crucem suam | et venit retro me | non

potest meus dicipulus ≈ esse |

14, 28 Quis autem ex vobis | volens turrem aedificare | nonne

primum sedens | computat erogationem | √√ si habet ad

perfectum |

14, 29 ut ne forte cum posuerit fundamentum | non potuerit

aedificare | et omnes qui vident |

14, 30 incipiens dicere √ | Hic homo coepit aedificare | et non

potuit perficere |

14, 31 Aut quis rex | abiens alio regi | committere in pugnam |

nonne continuo sedens | primum cogitat | si potens est | in

dece[m] milibus | illi qui cum viginti milibus | venit super

eum | obviari |

vissimum locum tenere

14,10 sed cum vocatus fueris vade recumbe in no-

vissimo loco ut cum venerit qui te invitavit dicat

tibi amice ascende superius tunc erit tibi gloria

coram simul discumbentibus

14,11 quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui

se humiliat exaltabitur

14,12 dicebat autem et ei qui se invitaverat cum fa-

cis prandium aut cenam noli vocare amicos tuos

neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos

divites ne forte et ipsi te reinvitent et fiat tibi re-

tributio

14,13 sed cum facis convivium voca pauperes de-

biles claudos caecos

14,14 et beatus eris quia non habent retribuere tibi

retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum

14,15 haec cum audisset quidam de simul discum-

bentibus dixit illi beatus qui manducabit panem

in regno Dei

14,16 at ipse dixit ei homo quidam fecit cenam ma-

gnam et vocavit multos

14,17 et misit servum suum hora cenae dicere invi-

tatis ut venirent quia iam parata sunt omnia

14,18 et coeperunt simul omnes excusare primus

dixit ei villam emi et necesse habeo exire et vi-

dere illam rogo te habe me excusatum

14,19 et alter dixit iuga boum emi quinque et eo

probare illa rogo te habe me excusatum

14,20 et alius dixit uxorem duxi et ideo non possum

venire

14,21 et reversus servus nuntiavit haec domino suo

tunc iratus pater familias dixit servo suo exi cito

in plateas et vicos civitatis et pauperes ac de-

biles et caecos et claudos introduc huc

14,22 et ait servus domine factum est ut imperasti et

adhuc locus est

14,23 et ait dominus servo exi in vias et sepes et

conpelle intrare ut impleatur domus mea

14,24 dico autem vobis quod nemo virorum illorum

qui vocati sunt gustabit cenam meam

14,25 ibant autem turbae multae cum eo et conver-

sus dixit ad illos

14,26 si quis venit ad me et non odit patrem suum

et matrem et uxorem et filios et fratres et sorores

adhuc autem et animam suam non potest esse

meus discipulus

14,27 et qui non baiulat crucem suam et venit post

me non potest esse meus discipulus

14,28 quis enim ex vobis volens turrem aedificare

non prius sedens conputat sumptus qui necessa-

rii sunt si habet ad perficiendum

14,29 ne posteaquam posuerit fundamentum et non

potuerit perficere omnes qui vident incipiant in-

ludere ei

14,30 dicentes quia hic homo coepit aedificare et

non potuit consummare

14,31 aut qui rex iturus committere bellum adversus

alium regem non sedens prius cogitat si possit

cum decem milibus occurrere ei qui cum viginti

120 14, 32 Si quo minus | adhuc eo longe | [fol. 248 a] constitudo

[: constituto] | mittens ≈ legatos | rogat √ quae ad pacem |

14, 33 Sic ergo et ex vobis ≈ omnis | qui non abrenuntiat subs-

tantiae suae | non potest meus discipulus ≈ esse |

14, 34 < Bonum est sal | etsi autem sal √ infatuatum fuerit | in

quo salietur |

14, 35 neque in terram | neque in stercore utile est | √ foras

mittent illud | Qui habet aures audiendi audiat |

Lc 15, 1 Era[n]t autem | apropiant[es] ei | omnes publicani et

peccatores | audire eum |

15, 2 et murmurabant Pharisaei | et scribae dicentes | quoniam

Hic peccatores adsumit | et manducat cum illis · |

15, 3 Dixit ≈ autem ad eos | parabolam hanc √ |

15, 4 Quis ex vobis homo | qui habet centum oves | et √ perdi-

derit unum ex eis | nonne dismittit | nonaginta novem in

desertum | et vadit et quaerit | √ quod perierat | usque dum

inveniat illud |

15, 5 Et inveniens √ inponit | super umeros suos gaudens |

15, 6 Veniens ≈ autem in domum | convocat amicos et vicinos

| dicens eis | Cumgaudete mihi | quoniam inveni ovem

meam | quae perierat |

15, 7 Dico autem vobis | quoniam sic gaudium erit in caelo |

super uno peccatore | paenitentiam agenti quam super · |

nonaginta · novem iustis | qui non habent opus paeniten-

tiae |

15, 8 Aut quae mulier | habens drachmas decem | et si perdide-

rit | √ unam | [fol. 249 a] nonne accendit lucernam | et

mundat domum | et quaerit diligenter | usque quo inveniat

|

15, 9 Et cum invenerit | convocat vicinas ≈ et amicas dicens |

congaudete [cf. 45] mihi | quia inveni | quam perdideram

≈ drachmam |

15, 10 Sic dico vobis gaudium erit | in conspectu angelorum

Dei | super uno | peccatori paenitentia agenti |

15, 11 < Dixit autem | homo quidam habebat duos filios |

15, 12 et dixit adulescentior eorum patri | Pater | da mihi quod

me tanget | partem substantiae ^ et divisit eis | substan-

tiam |

15, 13 Et non post multos dies | congregans omnia | adulescen-

tior filius | peregrinatus est in regionem longinguam | et

ibi disparsit substantiam suam | vivens luxuriose |

15, 14 Cum erogasset ≈ autem omnia | facta est famis magna |

per regionem illam | et ipse coepit egeri |

15, 15 Et abiit | et adhesit ibi uni civium | regionis illius | et

misit eum in agros √ | pascere porcos |

15, 16 Et cupiebat saturari de siliquis | quas edebant ≈ porci | et

nemo dabat ≈ illi |

15, 17 In semetipsum autem veniens | dixit Quanti mercenarii |

patris mei | abundant panibus | ego autem hic fame pereo |

15, 18 Surgens √ ibo ad patrem meum | et dicam illi |

15, 19 Pater pec[c]cavi in caelum | et in conspectu tuo | √ iam

non sum dignus | vocari filius tuus ^ fac | [fol 250 a] me |

milibus venit ad se

14,32 alioquin adhuc illo longe agente legationem

mittens rogat ea quae pacis sunt

14,33 sic ergo omnis ex vobis qui non renuntiat

omnibus quae possidet non potest meus esse

discipulus

14,34 bonum est sal si autem sal quoque evanuerit

in quo condietur

14,35 neque in terram neque in sterquilinium utile

est sed foras mittetur qui habet aures audiendi

audiat

15,1 erant autem adpropinquantes ei publicani et

peccatores ut audirent illum

15,2 et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes

quia hic peccatores recipit et manducat cum illis

15,3 et ait ad illos parabolam istam dicens

15,4 quis ex vobis homo qui habet centum oves et si

perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta

novem in deserto et vadit ad illam quae perierat

donec inveniat illam

15,5 et cum invenerit eam inponit in umeros suos

gaudens

15,6 et veniens domum convocat amicos et vicinos

dicens illis congratulamini mihi quia inveni

ovem meam quae perierat

15,7 dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super

uno peccatore paenitentiam habente quam super

nonaginta novem iustis qui non indigent paeni-

tentia

15,8 aut quae mulier habens dragmas decem si per-

diderit dragmam unam nonne accendit lucernam

et everrit domum et quaerit diligenter donec in-

veniat

15,9 et cum invenerit convocat amicas et vicinas

dicens congratulamini mihi quia inveni drag-

mam quam perdideram

15,10 ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei

super uno peccatore paenitentiam agente

15,11 ait autem homo quidam habuit duos filios

15,12 et dixit adulescentior ex illis patri pater da

mihi portionem substantiae quae me contingit et

divisit illis substantiam

15,13 et non post multos dies congregatis omnibus

adulescentior filius peregre profectus est in re-

gionem longinquam et ibi dissipavit substantiam

suam vivendo luxuriose

15,14 et postquam omnia consummasset facta est

fames valida in regione illa et ipse coepit egere

15,15 et abiit et adhesit uni civium regionis illius et

misit illum in villam suam ut pasceret porcos

15,16 et cupiebat implere ventrem suum de siliquis

quas porci manducabant et nemo illi dabat

15,17 in se autem reversus dixit quanti mercennarii

patris mei abundant panibus ego autem hic fame

pereo

15,18 surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi

121 sicut unum mercennariorum tuorum |

15, 20 Et surgens venit ad patrem suum | √ adhuc ≈ autem eo

longe √ iter habente(s) | vidit eum Pater eius | et misertus

est | et currens | incubuit super collum eius | et osculatus

est eum |

15, 21 < Dixit ≈ autem filius eius | Pater peccavi | in caelum |

et in conspectu tuo | iam non sum dignus vocari filius tuus

| fac me sicut unum mercennariorum | tuorum |

15, 22 Dixit autem pater ad servos suos | Cito adferte stolam

primam | et induite eum | et date anulum in manum eius |

et calciamenta in pedes eius |

15, 23 Et adducite saginatum ≈ vitulum | et occidite et mandu-

cemus | √

15, 24 quoniam hic filius meus | mortuus erat | et revixit | pe-

rierat et modo inventus est | et coeperunt aepulari |

15, 25 Erat autem filius eius senior in villa | veniens autem | et

proximans domui | audivit synfoniae et chori |

15, 26 Et advocans unum de pueris | interrogabat | quid vellet

hoc esse |

15, 27 Ad ille dixit √ | quoniam Frater tuus venit | et occidit

Pater tuus | saginatum ≈ vitulum illi | quia salvum eum re-

cepit |

15, 28 Iratus est autem et nolebat introire | Pater autem eius |

exiens rogabat eum |

15, 29 Ad ille respondens dixit patri suo | Ecce tot annos servio

tibi | et numquam | [fol. 251 a] praeterivi ≈ mandatum

tuum | et numquam | dedisti mihi haedum de capris | ut

cum amicis meis prandeam |

15, 30 √ Filio autem tuo | qui comedit omnia cum meretricibus

| et venienti | occidisti saginatum ≈ vitulum |

15, 31 < Ad ille dixit illi | √ Tu semper mecum es | et omnia

mea tua sunt |

15, 32 Aepulari autem ≈ oportebat ≈ et gaudere | quia frater

tuus hic | mortuus est et revixit | perierat et inventus est |

Lc 16, 1 Dicebat autem √ ad discipulos √ | Homo quidam erat

dives | qui habebat vilicum | et hic diffamatus est ei | quasi

dissipans substantiam eius |

16, 2 Et vocans eum | dixit illi | Quid hoc audio de te | Redde

rationem vilicationis √ | non enim potes adhuc vilicare |

16, 3 Dixit autem intra se ≈ vilicus | Quid faciam quia dominus

meus | aufert √ vilicationem meam | Fodere non valeo |

mendicare confundor |

16, 4 Scio quid faciam | et cum amotus fuero de vilicatione |

accipiant me in domus suas |

16, 5 Et ≈ advocans unumquemque | debitorum domini sui |

dicebat primo | Quantum debes domino meo |

16, 6 Ad ille dixit Centum siclos olei | Dixit ≈ autem illi | Ac-

cipe tuas litteras | et √√ scribe Quinquaginta |

16, 7 Deinde alio dixit | Tu autem quantum debes | Ad ille di-

xit Centum mensuras tritici | Ad ille dixit illi | Accipe tuas

≈ litteras | et scribe Octoginta |

16, 8 < Et laudavit dominus vilicum | iniquitatis | quoniam sa-

pienter fecit | [fol. 252 a] Propter quod dico vobis | Fili

pater peccavi in caelum et coram te

15,19 et iam non sum dignus vocari filius tuus fac

me sicut unum de mercennariis tuis

15,20 et surgens venit ad patrem suum cum autem

adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et mi-

sericordia motus est et adcurrens cecidit supra

collum eius et osculatus est illum

15,21 dixitque ei filius pater peccavi in caelum et

coram te iam non sum dignus vocari filius tuus

15,22 dixit autem pater ad servos suos cito proferte

stolam primam et induite illum et date anulum

in manum eius et calciamenta in pedes

15,23 et adducite vitulum saginatum et occidite et

manducemus et epulemur

15,24 quia hic filius meus mortuus erat et revixit

perierat et inventus est et coeperunt epulari

15,25 erat autem filius eius senior in agro et cum

veniret et adpropinquaret domui audivit sym-

phoniam et chorum

15,26 et vocavit unum de servis et interrogavit quae

haec essent

15,27 isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater

tuus vitulum saginatum quia salvum illum rece-

pit

15,28 indignatus est autem et nolebat introire pater

ergo illius egressus coepit rogare illum

15,29 at ille respondens dixit patri suo ecce tot an-

nis servio tibi et numquam mandatum tuum

praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut

cum amicis meis epularer

15,30 sed postquam filius tuus hic qui devoravit

substantiam suam cum meretricibus venit occi-

disti illi vitulum saginatum

15,31 at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et

omnia mea tua sunt

15,32 epulari autem et gaudere oportebat quia frater

tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inven-

tus est

16,1 dicebat autem et ad discipulos suos homo qui-

dam erat dives qui habebat vilicum et hic diffa-

matus est apud illum quasi dissipasset bona ip-

sius

16,2 et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te

redde rationem vilicationis tuae iam enim non

poteris vilicare

16,3 ait autem vilicus intra se quid faciam quia do-

minus meus aufert a me vilicationem fodere non

valeo mendicare erubesco

16,4 scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilica-

tione recipiant me in domos suas

16,5 convocatis itaque singulis debitoribus domini

sui dicebat primo quantum debes domino meo

16,6 at ille dixit centum cados olei dixitque illi ac-

cipe cautionem tuam et sede cito scribe quin-

quaginta

16,7 deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait

centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas

122 saeculi ≈ huius | sapientiores super filios lucis | in genera-

tionem suam sunt |

16, 9 Et ego dico ≈ vobis | Facite vobis amicos | de iniquo ≈

mamona | ut cum defecerit | accipiant vos | in aeterna ta-

bernacula |

16, 10 Qui fidelis est in modico | et in multo fidelis est | et qui

in modico inicus [ : iniquus] √ | et in multo inicus fit |

16, 11 Si ergo | in inico mamona fidelis non fuistis | quod ve-

rum est quis credet vobis |

16, 12 Et si in alieno fidelis non fuistis | √ vestrum √ quis dabit

vobis |

16, 13 Nemo servus potest | duobus dominis servire | aut enim

unum odiet | et unum diliget | aut unum adprehendet | et

alium contemnet | Non potestis Deo servire | et mamonae |

16, 14 Audierant | autem √ haec Pharisaei | cum essent cupidi |

et subsannabant eum |

16, 15 Et dixit eis | Vos estis qui iustificatis vos | in conspectu

hominum | Deus autem novit corda vestra | quia quod in

hominibus altum √ | abominatio √ in conspectu Dei |

16, 16 Lex et prophetae | usque ad Iohanen prophetaverunt | a

quo regnum Dei evangelizat[ur] | et omnes in eam conatur

|

16, 17 Facilius autem ≈ est | caelum et terram praeterire | quam

de lege unam apicem cadere |

16, 18 Omnis qui dimittit uxorem suam | et nubens aliam moe-

chatur | et qui dimissam √ nubit | moechatur | [fol. 253 a]

16, 19 Dixit autem et aliam parabolam | < Homo quidam erat

dives | et induebatur purpuram | et byssum √ aepulans ^

cottidie splendede |

16, 20 Pauper ≈ √ autem quidam | nomine Lazarus | missus e-

rat ad ianuam eius | ulceribus plenus |

16, 21 Et cupiens saturari de micis | quae caderant de mensa

divitis | sed et canes venientes | √ elingebant ulcera eius |

16, 22 < Factum est autem | ut moreretur pauper | et ductus est

≈ in sinus Abrahae | ab angelis | mortuus est autem et

dives | et sepultus est et in inferno |

16, 23 Levans oculos suos | cum esset in tormentis | videt

Abraham a longe | et Lazarus in sinu(s) eius | requiescen-

tem |

16, 24 Et ipse exclamans dixit | Pater Abraham miserere mihi ·

| et mitte Lazarum | ut intingat extremum digiti sui √

aquam | et refrigeret linguam meam | quoniam adfligor in

ustione ignis huius |

16, 25 < Dixit ≈ autem √ Abraham | Fili memento | quoniam

recepisti bona tua | in vita tua | et Lazarus similiter mala |

Nunc autem hic consolatur | tu autem adfligeris |

16, 26 Et in omnibus ≈ his · | inter nos et vos | chaus magnum

confirmatus est | ut √ qui volunt transire ad vos | non pos-

sent | Neque inde hic transmeare ^

16, 27 Dixit | ≈ autem | Rogo te ≈ ergo Pater Abraham | ut mit-

tas eum | in domum patris mei |

16, 28 Habeo enim quinque | fratres | ut testificetur | [fol. 254

a] illis | ne et ipsi veniant | in hunc ≈ locum tormenti |

16, 29 < Dixit ≈ autem Abraham | Habent Moysen et prophe-

tas | audiant eos |

16, 30 < Ad ille dixit | Non ^ Pater Abraham | Sed si quid de

et scribe octoginta

16,8 et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia

prudenter fecisset quia filii huius saeculi pru-

dentiores filiis lucis in generatione sua sunt

16,9 et ego vobis dico facite vobis amicos de ma-

mona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos

in aeterna tabernacula

16,10 qui fidelis est in minimo et in maiori fidelis

est et qui in modico iniquus est et in maiori ini-

quus est

16,11 si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis

quod verum est quis credet vobis

16,12 et si in alieno fideles non fuistis quod ves-

trum est quis dabit vobis

16,13 nemo servus potest duobus dominis servire

aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni

adherebit et alterum contemnet non potestis Deo

servire et mamonae

16,14 audiebant autem omnia haec Pharisaei qui

erant avari et deridebant illum

16,15 et ait illis vos estis qui iustificatis vos coram

hominibus Deus autem novit corda vestra quia

quod hominibus altum est abominatio est ante

Deum

16,16 lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo re-

gnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim

facit

16,17 facilius est autem caelum et terram praeterire

quam de lege unum apicem cadere

16,18 omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alte-

ram moechatur et qui dimissam a viro ducit

moechatur

16,19 homo quidam erat dives et induebatur purpu-

ra et bysso et epulabatur cotidie splendide

16,20 et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui

iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus

16,21 cupiens saturari de micis quae cadebant de

mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant

ulcera eius

16,22 factum est autem ut moreretur mendicus et

portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus

est autem et dives et sepultus est in inferno

16,23 elevans oculos suos cum esset in tormentis

videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu

eius

16,24 et ipse clamans dixit pater Abraham miserere

mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum di-

giti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia

crucior in hac flamma

16,25 et dixit illi Abraham fili recordare quia rece-

pisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala

nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris

16,26 et in his omnibus inter nos et vos chasma ma-

gnum firmatum est ut hii qui volunt hinc tran-

sire ad vos non possint neque inde huc trans-

meare

16,27 et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in do-

mum patris mei

16,28 habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne

123 mortuis ierit ad eos | paenitebuntur ^

16, 31 Dixit autem ad eum | Si Moysen et prophetas | non au-

diunt | nec si quis ex mortuis | surrexerit ^ et ierit ad eos |

credent |

Lc 17, 1 Dixit ≈ autem ≈ ad discipulos suos | inpossibile est |

ut non veniant scandala |

17, 2 Verum ≈ vae per quem veniunt | expediebat illi | si lapi-

dem molae circumdatus esset | circa collum eius | et

proiectus esset in mare | aut ut scandalizet unum de pusil-

lis istis |

17, 3 Adtendite vobis | Si peccaverit in te frater tuus | emenda

illum | et si paenitentiam egerit | dimitte illi |

17, 4 Et si septies in die peccaverit in te | et septies √ reversus

fuerit ad te | dicens Paeniteor | Dimitte illi |

17, 5 < Et dixerunt apostoli Domino | Adde nobis fidem |

17, 6 Ad ille dixit illis | Si haberetis fidem | sicut granum si-

napis | dicebatis utique monti ≈ huic | Transi hinc

ibide[m] | et transibat | et moro transplantari in mare | et

obaudisset vobis |

17, 7 < Quis autem ex vestris | habens servum arantem | aut

oves pascentem | qui ut intravit de agro | num quid dicit il-

li | Continuo | [fol. 255 a] transi recumbe |

17, 8 Sed √ dicet illi | Para mihi quod cenem | et cinge te ^ et

ministra mihi | usque quo manducem et bibam | et post

haec manducabis ≈ tu et bibes · |

17, 9 Numquid habet ≈ gratiam servo √ | quia fecit quae prae-

cepta sunt ei | Non puto |

17, 10 Ita et vos | cum feceritis quae dico √ ^ dicitis | quoniam

Servi inutiles sumus | quod debuimus facere fecimus |

17, 11 < Et factum est | cum iter faceret in Hierusalem | et ipse

praeteribat | per medium Samariae et Galilaeae |

17, 12 Et introeunte eo | in quendam castellum | ubi erant de-

cem viri leprosi | et steterunt de longe |

17, 13 et clamaverunt voce magna | Iesu magister miserere no-

bis |

17, 14 Et videns | eos dixit illis ^ Curati estis | Ite et ostendite

vos | sacerdotibus ^ factum est ≈ autem | cum irent mun-

dati sunt |

17, 15 Unus autem ex eis | videns quia mundatus est | reversus

est cum magna voce | honorans Deum |

17, 16 Et cecidit in faciem | ad pedes eius · | erat autem Sama-

ritanus |

17, 17 < Respondens autem Iesus dixit illis | Hi decem munda-

ti sunt | √ Novem ubi √ |

17, 18 Ex his nemo inventus ≈ es | revertens | qui dabit glo-

riam Deo | nisi alienigena ≈ hic |

17, 19 < Et dixit illi | Surgens vade | quoniam Fides tua salva-

vit ≈ te |

17, 20 Interrogatus autem a pharisaeis | quondo venit Regnum

Dei | [fol. 256 a] respondit illis et dixit | Non venit | Re-

gnum Dei cum observatione |

et ipsi veniant in locum hunc tormentorum

16,29 et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas

audiant illos

16,30 at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex

mortuis ierit ad eos paenitentiam agent

16,31 ait autem illi si Mosen et prophetas non au-

diunt neque si quis ex mortuis resurrexerit cre-

dent

17,1 et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non

veniant scandala vae autem illi per quem ve-

niunt

17,2 utilius est illi si lapis molaris inponatur circa

collum eius et proiciatur in mare quam ut scan-

dalizet unum de pusillis istis

17,3 adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa

illum et si paenitentiam egerit dimitte illi

17,4 et si septies in die peccaverit in te et septies in

die conversus fuerit ad te dicens paenitet me

dimitte illi

17,5 et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fi-

dem

17,6 dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut

granum sinapis diceretis huic arbori moro eradi-

care et transplantare in mare et oboediret vobis

17,7 quis autem vestrum habens servum arantem

aut pascentem qui regresso de agro dicet illi sta-

tim transi recumbe

17,8 et non dicet ei para quod cenem et praecinge te

et ministra mihi donec manducem et bibam et

post haec tu manducabis et bibes

17,9 numquid gratiam habet servo illi quia fecit

quae sibi imperaverat non puto

17,10 sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta

sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod de-

buimus facere fecimus

17,11 et factum est dum iret in Hierusalem transie-

bat per mediam Samariam et Galilaeam

17,12 et cum ingrederetur quoddam castellum oc-

currerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a

longe

17,13 et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor

miserere nostri

17,14 quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdoti-

bus et factum est dum irent mundati sunt

17,15 unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est

regressus est cum magna voce magnificans

Deum

17,16 et cecidit in faciem ante pedes eius gratias

agens et hic erat Samaritanus

17,17 respondens autem Iesus dixit nonne decem

mundati sunt et novem ubi sunt

17,18 non est inventus qui rediret et daret gloriam

Deo nisi hic alienigena

17,19 et ait illi surge vade quia fides tua te salvum

fecit

17,20 interrogatus autem a Pharisaeis quando venit

regnum Dei respondit eis et dixit non venit re-

124 17, 21 Neque dicent | Ecce hic | aut [E]cce illi[c] | Nolite cre-

dere | Ecce enim Regnum Dei | intra vos est |

17, 22 < Dixit ≈ ergo ad discipulos | Venient dies | ut concupi-

scatis √ unum dierum horum | Fili hominis | et non videbi-

tis |

17, 23 Et dicent vobis | Ecce hic ^^^ aut Ecce illic | Ne ieritis

neque persequemini |

17, 24 Sicut ≈ enim scoruscus | qui scoruscat | de sub caelu

scoruscat | sic erit et Filius hominis √√ |

17, 25 Primum enim oportet eum multa pati | et reprobari a ge-

neratione hac |

17, 26 Et sicut fuit | in diebus Noe ^^ sic erit | et in diebus Fili

hominis |

17, 27 Edebant bibebant · | nubebant · | nubebantur | usque in

diem | quo introiit Noe in arcam | et fuit diluvium | et per-

didit omnes |

17, 28 Similiter sicut fuit | in diebus Lot ^^ Edebant √ bibebant

| emebant √ vendebant | plantabant aedificabant |

17, 29 quo die √ exivit Lot | a Sodomis | > pluit sulfur et ≈ igne

de caelo | et perdidit ≈ omnes |

17, 30 Secundum haec erit in die | Fili hominis ^^ qui revelabi-

tur |

17, 31 In illo die | qui erit super tectum | et vasa eius in domo |

non descendat tollere illa | et qui in agro | [fol. 257 a] si-

militer non convertatur retro |

17, 32 Et mementote uxoris Lot |

17, 33 Qui voluerit vivi[fi]care ≈ animam suam | perdet illam |

et qui perdiderit √ | vivificavit illam |

17, 34 Dico vobis | Hac nocte erunt in lecto uno | ≈≈ duo |

Unus adsumetur | et unus relinquetur |

17, 35 Erunt ≈ duo molentes in uno | una adsumetur | et alia

dimittetur |

17, 36 Duo in agro | unus adsumetur | et alius dimittetur |

17, 36 < Et respondentes dixerunt √ | Ubi Domine | Ad ille di-

xit illis | Ubi √ corpus | √ ibi congregabuntur et aquilae |

Lc 18, 1 Dicebat autem et parabolam illis | quod oportet sem-

per orare | et non deficere |

18, 2 < √ Iudex quidam erat in √ civitate | √ Deum non timens |

et hominem non reverens |

18, 3 Vidua autem √ erat in civitate illa | et veniebat ad eum

dicens | Devindica me ab adversario meo |

18, 4 Et nolebat in aliq[u]od temporis | Post haec venit aput se

| et dicit | Si Deum non timeo | et hominem non revereor |

18, 5 propter quod laborem mihi | praestat vidua ≈ haec | vado

et devindico illam | ut non in tempus veniens | suggillet

me |

18, 6 < Dixit autem Dominus | Audite quid iudex iniquitatis

dicit |

18, 7 Deus autem non faciet vindictam | electorum suorum |

qui clamant ad eum | nocte et ≈ die | et patiens est super

eos | [fol. 258 a]

gnum Dei cum observatione

17,21 neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim

regnum Dei intra vos est

17,22 et ait ad discipulos venient dies quando desi-

deretis videre unum diem Filii hominis et non

videbitis

17,23 et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire

neque sectemini

17,24 nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea

quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis

in die sua

17,25 primum autem oportet illum multa pati et re-

probari a generatione hac

17,26 et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in

diebus Filii hominis

17,27 edebant et bibebant uxores ducebant et da-

bantur ad nuptias usque in diem qua intravit

Noe in arcam et venit diluvium et perdidit

omnes

17,28 similiter sicut factum est in diebus Loth ede-

bant et bibebant emebant et vendebant planta-

bant aedificabant

17,29 qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit

ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit

17,30 secundum haec erit qua die Filius hominis re-

velabitur

17,31 in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in

domo ne descendat tollere illa et qui in agro si-

militer non redeat retro

17,32 memores estote uxoris Loth

17,33 quicumque quaesierit animam suam salvare

perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit

eam

17,34 dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno

unus adsumetur et alter relinquetur

17,35 duae erunt molentes in unum una adsumetur

et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur

et alter relinquetur

17,36 respondentes dicunt illi ubi Domine

17,37 qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc

congregabuntur aquilae

18,1 dicebat autem et parabolam ad illos quoniam

oportet semper orare et non deficere

18,2 dicens iudex quidam erat in quadam civitate

qui Deum non timebat et hominem non vereba-

tur

18,3 vidua autem quaedam erat in civitate illa et

veniebat ad eum dicens vindica me de adversa-

rio meo

18,4 et nolebat per multum tempus post haec autem

dixit intra se et si Deum non timeo nec homi-

nem revereor

18,5 tamen quia molesta est mihi haec vidua vindi-

cabo illam ne in novissimo veniens suggillet me

18,6 ait autem Dominus audite quid iudex iniquita-

tis dicit

18,7 Deus autem non faciet vindictam electorum

125 18, 8 Dico vobis √ | √ Faciet vindictam eorum confestim · |

Verum putat ≈ | Filius hominis veniens | inveniet fidem

super terram |

18, 9 < Dixit autem et ad quosdam | qui confidens ≈ super se |

quoniam sunt iusti | et spernent reliquos hominum ≈≈ |

18, 10 Duo homines | ascenderunt in templum | orare ^^ unus

pharisaeus ^^ et unus | publicanus |

18, 11 Pharisaeus stans seorsum | haec √√ orabat | Deus gratias

ago tibi | quoniam non sum sicut ceteri hominum | rap-

tores iniusti adulteri | √√ sicut et hic publicanus

18, 12 Ieiuno bis in sabbato | decimo omnia quae adquiro |

18, 13 < Et publicanus a longe stans | nolebat nec oculos suos |

in caelum levare | sed tundebat pectus suum | dicens |

Deus miserere mihi peccatori |

18, 14 Dico vobis | Descendit hic iustificatus √√ | magis prae-

ter illum pharisaeum | quoniam omnis qui se exaltat | hu-

miliabitur | et qui humiliat ≈ se ^^ exaltabitur |

18, 15 < Offerenbant autem illi infantes | ut eos tangeret | Vi-

dentes autem discipuli | increpabant eos ^^

18, 16 Iesus autem | ad se vocabat ea dicens | Dimittite infantes

venire ad me | et notile vetare eis | Talium enim est re-

gnum Dei |

18, 17 Amen enim dico vobis | Quicumque non acceperit re-

gnum Dei | sicut infantem | non intravit in illud |

18, 18 < Et interrogavit eum quidam princeps | [fol. 259 a]

Magister bone | quid faciens | vitam aeternam hereditabo |

18, 19 < Ad ille dixit illi | Quid me dicis bonum | Nemo bonus

| nisi unus Deus Pater |

18, 20 Praecepta nosti | Ad ille dixit Quae | < Dixit autem Ie-

sus >> Non moechabis | >> Non occides | >> Non furtum

facies | >> Non falsum testimonium dicis | >> Honora pa-

trem tuum et matrem |

18, 21 At ille dixit | Haec omnia custodivi a iuventute |

18, 22 < Audiens autem Iesus dixit illi | Adhuc unum tibi deest

| Omnia quae habes vende | et da pauperibus | et habebis

thensaurum in caelis | et veni sequere me |

18, 23 Ille autem audiens haec | tristis factus est | erat enim

dives valde

18, 24 Videns autem eum | tristem factum | dixit Iesus | Quo

modo difficile | qui pecunias habent | in regnum Dei in-

troibunt |

18, 25 Facilius est autem camellum | per foramen acus trasire

(!) | quam divitem | introire in regnum Dei |

18, 26 Dixerunt ergo qui audierunt | Et quis potest salvari |

18, 27 Ad ille dixit | Quae inpossibilia sunt | in hominibus | a-

pud Deum possibilia sunt |

18, 28 < Dixit autem Petrus | Ecce nos quae nostra sunt reli-

quimus | et secuti sumus te |

18, 29 < At ille dixit illis · | Amen dico vobis | Nemo est qui

dimisit domos | aut parentes aut fratres aut sorores | aut

uxorem aut filios | in tempore hoc | propter regnum Dei |

suorum clamantium ad se die ac nocte et patien-

tiam habebit in illis

18,8 dico vobis quia cito faciet vindictam illorum

verumtamen Filius hominis veniens putas inve-

niet fidem in terra

18,9 dixit autem et ad quosdam qui in se confide-

bant tamquam iusti et aspernabantur ceteros pa-

rabolam istam

18,10 duo homines ascenderunt in templum ut ora-

rent unus Pharisaeus et alter publicanus

18,11 Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus

gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri homi-

num raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic

publicanus

18,12 ieiuno bis in sabbato decimas do omnium

quae possideo

18,13 et publicanus a longe stans nolebat nec oculos

ad caelum levare sed percutiebat pectus suum

dicens Deus propitius esto mihi peccatori

18,14 dico vobis descendit hic iustificatus in do-

mum suam ab illo quia omnis qui se exaltat hu-

miliabitur et qui se humiliat exaltabitur

18,15 adferebant autem ad illum et infantes ut eos

tangeret quod cum viderent discipuli increpa-

bant illos

18,16 Iesus autem convocans illos dixit sinite pue-

ros venire ad me et nolite eos vetare talium est

enim regnum Dei

18,17 amen dico vobis quicumque non acceperit re-

gnum Dei sicut puer non intrabit in illud

18,18 et interrogavit eum quidam princeps dicens

magister bone quid faciens vitam aeternam pos-

sidebo

18,19 dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum

nemo bonus nisi solus Deus

18,20 mandata nosti non occides non moechaberis

non furtum facies non falsum testimonium dices

honora patrem tuum et matrem

18,21 qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea

18,22 quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest

omnia quaecumque habes vende et da pauperi-

bus et habebis thesaurum in caelo et veni se-

quere me

18,23 his ille auditis contristatus est quia dives erat

valde

18,24 videns autem illum Iesus tristem factum dixit

quam difficile qui pecunias habent in regnum

Dei intrabunt

18,25 facilius est enim camelum per foramen acus

transire quam divitem intrare in regnum Dei

18,26 et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus

fieri

18,27 ait illis quae inpossibilia sunt apud homines

possibilia sunt apud Deum

18,28 ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et

secuti sumus te

18,29 qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui

reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxo-

rem aut filios propter regnum Dei

126 18, 30 si non accipiet septies tantum | in | [fol. 260 a] tempore

≈ hoc | et in saeculum venturum vitam aeternam |

18, 31 < Adsumens autem √ · duodecim · | √ dixit illis | Ecce

ascendimus in Hierusalem | et consummabuntur omnia |

quae scripta sunt | per profetas | de Filio hominis |

18, 32 quoniam ≈ tradetur gentibus | et iniuriabitur | et espuent

in eum | ≈≈ et flagellis caesum ^^

18, 33 √√√ occident eum | et tertia ≈ die resurget |

18, 34 Ipsi ≈ autem horum i[n] ≈ nihil | intellexerunt | sed erat

verbum √ absconsum ab eis | et nesciebant quae diceban-

tur |

18, 35 Factum est autem in eo | cum adpropiaret Iericho | cae-

cus quidem mendicus ≈≈ | sedebat secus viam |

18, 36 Audiens ≈ autem turbam praetereuntem | interrogabat

quidnam esset ≈ hoc |

18, 37 Dixerunt autem illi | quia Iesus Nazoreus transit |

18, 38 Ad ille exclamavit dicens | Iesu Fili David miserere mei

|

18, 39 Ad illi qui antecedebant | increpabant illum ut taceret |

Ad ille √√ magis clamabat | Filius David miserere mihi |

18, 40 Stans autem Iesus | iussit eum adduci √√ | Cum adpro-

piasset ≈≈ autem |

18, 41 interrogavit eum | √ Quid vis ≈ tibi faciam | Ad ille dixit

| Domine ut videam ^^

18, 42 Et √ respondens | dixit ei | Respice ^^ fides tua salvum

≈ te fecit |

18, 43 Et confestim respexit | et sequebatur eum honorans

Deum | et omnis populus videns | dedit gloriam Deo | (et)

| [fol. 261 a]

Lc 19, 1 Et intrans pertransiebat Iericho |

19, 2 Et ecce vir | nomine Zacchaeus | √ hic erat princeps pu-

blicanorum | √√ locuple(n)s |

19, 3 et quaerebat videre Iesum qui[s e]sset | et non potebat a

turba | quia de statu pusillus erat |

19, 4 Et antecedens ab ante | ascendit in √ morum | ut videret

eum | quia inde habebat transire |

19, 5 Et factum est | cum illac transiret ^^ √√√ vidit √ et dixit

ei | Zacchaee festinans descende | quia hodie in domo tua |

oportet me manere |

19, 6 Et festinans descendit | et suscepit eum gaudens |

19, 7 Et videntes | omnes murmurabant | quia Ad peccatorem ≈

hominem | introibit manere |

19, 8 Stans autem Zacchaeus |dixit ad Dominum | Ecce dimi-

dium de substantia mea | Domine | pauperibus ≈ do | et si

cuius aliquid calumniavi | restituo quadruplum |

19, 9 Dixit autem Iesus √ | quoniam Hodie | salus in domo hac

facta est √ | quoniam et hic filius Abraham ≈ est |

19, 10 Venit enim Filius hominis | quaerere | et salvare quod

perierat |

19, 11 Audientium autem eorum ≈ haec | adiciens dixit parabo-

18,30 et non recipiat multo plura in hoc tempore et

in saeculo venturo vitam aeternam

18,31 adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis

ecce ascendimus Hierosolyma et consumma-

buntur omnia quae scripta sunt per prophetas de

Filio hominis

18,32 tradetur enim gentibus et inludetur et flagel-

labitur et conspuetur

18,33 et postquam flagellaverint occident eum et

die tertia resurget

18,34 et ipsi nihil horum intellexerunt et erat ver-

bum istud absconditum ab eis et non

intellegebant quae dicebantur

18,35 factum est autem cum adpropinquaret

Hiericho caecus quidam sedebat secus viam

mendicans

18,36 et cum audiret turbam praetereuntem interro-

gabat quid hoc esset

18,37 dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus tran-

siret

18,38 et clamavit dicens Iesu Fili David miserere

mei

18,39 et qui praeibant increpabant eum ut taceret

ipse vero multo magis clamabat Fili David mi-

serere mei

18,40 stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et

cum adpropinquasset interrogavit illum

18,41 dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Do-

mine ut videam

18,42 et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum

fecit

18,43 et confestim vidit et sequebatur illum magni-

ficans Deum et omnis plebs ut vidit dedit lau-

dem Deo

19,1 et ingressus perambulabat Hiericho

19,2 et ecce vir nomine Zaccheus et hic erat prin-

ceps publicanorum et ipse dives

19,3 et quaerebat videre Iesum quis esset et non po-

terat prae turba quia statura pusillus erat

19,4 et praecurrens ascendit in arborem sycomorum

ut videret illum quia inde erat transiturus

19,5 et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit

illum et dixit ad eum Zacchee festinans des-

cende quia hodie in domo tua oportet me ma-

nere

19,6 et festinans descendit et excepit illum gaudens

19,7 et cum viderent omnes murmurabant dicentes

quod ad hominem peccatorem devertisset

19,8 stans autem Zaccheus dixit ad Dominum ecce

dimidium bonorum meorum Domine do paupe-

ribus et si quid aliquem defraudavi reddo qua-

druplum

19,9 ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic

facta est eo quod et ipse filius sit Abrahae

19,10 venit enim Filius hominis quaerere et salvum

facere quod perierat

19,11 haec illis audientibus adiciens dixit parabo-

127 lam | propter quod esset iuxta Hierusalem | et √ putare[nt]

quia incipiet | confestim regnum Dei ^^ revelari | dixit au-

tem ^^

19, 12 Homo quidam nobilis | abiit in regionem longinquam |

accipere √ regnum et reverti |

19, 13 vocans autem | [fol. 262 a] decem servos suos | dedit eis

decem [m]nas | et dixit ad eos | Negotiamini dum venio |

19, 14 Cives autem √ oderant | et miserunt legatos post illum |

dicentes | Nolumus hunc regnare super nos |

19, 15 Et factum est √ reverti eum | accipientem regnum | et

dixit vocari servos suos | quibus dederat pecuniam | ut

sciat quid √ negotiati sunt |

19, 16 < Advenit ergo primus dicens | Domine mna tua decem

[m]nas adquisivis |

19, 17 At ille ≈ dixit illi | Euge bone serve | quoniam in modi-

co fidelis fuisti | esto potestatem habens | super decem ci-

vitates |

19, 18 < Et alius veniens dixit | Domine mna tua | quinque ≈

acquisivit mnas |

19, 19 dixit ≈ autem ≈≈ et huic | Esto et tu super quinque civi-

tates |

19, 20 Et alius venit dicens | Domine ecce mna tua | quam ha-

bebam repositam in sudario |

19, 21 quoniam ≈ timebam te | √ Homo es enim austeris √ |

Tolles quod non posuisti · | et metis quod non seminasti |

19, 22 At ille dixit illi | De ore tuo ≈≈ iudicabo ≈ te | serve ini-

que | Sciebas quia | ego homo sum ≈≈ austerus Tolle (!)

quod non posui | et meto quod non seminavi |

19, 23 Quare ≈ ergo non dedisti pecuniam meam | super men-

sam | et ego veniens | cum usura exigebam illud · |

19, 24 Dixit ≈ autem his ≈ qui adstabant | Tollite ab eo | et fer-

te √ qui decem [m]nas habet |

-

19, 25 Dico enim vobis | quoniam Omni habenti adicietur |

[fol. 363 a] ab eo autem qui non [h]abet | et quod habet |

tolletur ab eo |

19, 27 Verumtamen illos ≈ inimicos-meos | qui noluerunt | me

regnare super eos | adducite hoc | et occidite in conspectu

meo | et inutilem servum | eicite | in tenebras exteriores |

ibi erit ploratus | et stridor dentium |

19, 28 Et haec cum dixisset ibat | ascendens autem in

Hierusalem |

19, 29 Et factum est cum adpropiasset | in Betphage et

Bethania | ad montem | Oliveti ≈ qui-vocatur | misit duos

de discipulis suis |

19, 30 dicens | Ite in contra qui est ≈≈ castellus | et √√

introeuntes invenietis pullum √√ | in quo nemo √

hominum sedit · | et solventes √ adducite |

19, 31 Et si quis vobis dixerit √√ | sic dicetis √ | quoniam Do-

minus | eius ≈ opus habet |

19, 32 Et ≈ euntes |

-

-

19, 34 sic √ dixerunt | quoniam Dominus huius opus habet |

19, 35 Et adducentes pullum √√| √ supermiserunt tunicas suas

| super eum | et inposuerunt Iesum |

lam eo quod esset prope Hierusalem et quia

existimarent quod confestim regnum Dei mani-

festaretur

19,12 dixit ergo homo quidam nobilis abiit in re-

gionem longinquam accipere sibi regnum et re-

verti

19,13 vocatis autem decem servis suis dedit illis de-

cem mnas et ait ad illos negotiamini dum venio

19,14 cives autem eius oderant illum et miserunt

legationem post illum dicentes nolumus hunc

regnare super nos

19,15 et factum est ut rediret accepto regno et iussit

vocari servos quibus dedit pecuniam ut sciret

quantum quisque negotiatus esset

19,16 venit autem primus dicens domine mna tua

decem mnas adquisivit

19,17 et ait illi euge bone serve quia in modico fide-

lis fuisti eris potestatem habens supra decem ci-

vitates

19,18 et alter venit dicens domine mna tua fecit

quinque mnas

19,19 et huic ait et tu esto supra quinque civitates

19,20 et alter venit dicens domine ecce mna tua

quam habui repositam in sudario

19,21 timui enim te quia homo austeris es tollis

quod non posuisti et metis quod non seminasti

19,22 dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam

sciebas quod ego austeris homo sum tollens

quod non posui et metens quod non seminavi

19,23 et quare non dedisti pecuniam meam ad men-

sam et ego veniens cum usuris utique exegissem

illud

19,24 et adstantibus dixit auferte ab illo mnam et

date illi qui decem mnas habet

19,25 et dixerunt ei domine habet decem mnas

19,26 dico autem vobis quia omni habenti dabitur

ab eo autem qui non habet et quod habet aufere-

tur ab eo

19,27 verumtamen inimicos meos illos qui nolue-

runt me regnare super se adducite huc et interfi-

cite ante me

19,28 et his dictis praecedebat ascendens in Hiero-

solyma

19,29 et factum est cum adpropinquasset ad Beth-

fage et Bethania ad montem qui vocatur Oliveti

misit duos discipulos suos

19,30 dicens ite in castellum quod contra est in

quod introeuntes invenietis pullum asinae alliga-

tum cui nemo umquam hominum sedit solvite

illum et adducite

19,31 et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic

dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat

19,32 abierunt autem qui missi erant et invenerunt

sicut dixit illis stantem pullum

19,33 solventibus autem illis pullum dixerunt do-

mini eius ad illos quid solvitis pullum

19,34 at illi dixerunt quia Dominus eum necessa-

rium habet

19,35 et duxerunt illum ad Iesum et iactantes vesti-

128 19, 36 Eunte autem illo | substernebant vestimenta sua √√ |

19, 37 Adpropiantibus ≈ autem illis √ | ad discensum montis

Olivarum | coepit omnis moltitudo discipulorum | gauden-

tes laudare Deum | √√ de omnibus quibus viderunt quae

fiebant √ |

19, 38 dicentes | > Benedictus | > qui venit in nomine Domini |

> Benedictus ≈≈≈ rex | > Pax in caelo | > et gloria in al-

tissimis |

19, 39 Quidam ≈ autem de pharisaeis de turba | dixerunt ad

eum | Magister | increpa discipulos tuos |

19, 40 Respondens autem | dixit illis | Dico vobis quia si isti |

[fol. 264 a] tacuerint | lapides clamabunt |

19, 41 Et cum adpropiasset | videns civitatem | flevit super

eam | dicens |

19, 42 quoniam Si scisses et tu √√ in diem ≈ hoc | quae ad pa-

cem tibi | Nunc autem absconsum est | ab oculis tuis |

19, 43 quoniam Venient dies √√ | et mittent super te inimici tui

sep(a)em | et circumcingent te | et compreaehendent √ un-

dique |

19, 44 et ad nihilum deducent te | et filios tuos √√√√ | et non

dimittent | lapidem super lapidem | ≈≈ in-tota-te | propter

quod non cognovisti | in tempus visitationis tuae |

19, 45 Veniens ≈ autem in templum | coepit eicere | vendentes

in eo | et ementes | et mensas numulariorum | et fudit (et) |

et cathedras vendentium columbas |

19, 46 dicens eis Scriptum est | quoniam Domus mea domus

orationis est | vos autem fecistis illam | speluncam latro-

num |

19, 47 Et erat docens cottidie | in templo | Principes autem sa-

cerdotum | et tribae [ : scribae] ^^ et primi populi

|quarebant (eum) perdere eum |

19, 48 Et non inveniebant quid facerent ei | populus ≈≈ enim ≈

omnis | pendebat audire eum |

Lc 20, 1 Factum est ≈ autem | in una dierum | docente eo in

templo ≈ populum | et evangelizante | adsisterunt prin-

cipes sacerdotum | et scribae ^^ cum praesbyteris |

20, 2 Et √ dixerunt ad eum | Dic nobis | in qua potestate haec

facis | [fol 265 a] et quis est qui dedit tibi | haec potesta-

tem |

20, 3 < Respondens autem dixit ad eos | Interrogabo vos et ego

unum verbum | quod dicite mihi |

20, 4 Baptismus Iohanis de caelo erat | aut ab hominibus |

20, 5 Ad illi cogitabant | ad semetipsos dicentes | quia Si dixe-

rimus de caelo | dicet Quare ergo | non credidistis ei |

20, 6 Et ≈ si dixerimus | ab hominibus | lapidabit nos ≈≈ popu-

lus | Omnis scit enim | Iohannen prophetam fuisse |

20, 7 Et responderunt nescire ≈ se unde √ |

20, 8 Et Iesus dixit eis | Nec ego dico vobis | in qua potestate |

haec facio |

20, 9 Dicebat autem √√ parabolam hanc | < Vineam ≈ planta-

vit ≈≈ homo | et tradidit eam agricolis | Ipse ≈ autem pe-

menta sua supra pullum inposuerunt Iesum

19,36 eunte autem illo substernebant vestimenta sua

in via

19,37 et cum adpropinquaret iam ad descensum

montis Oliveti coeperunt omnes turbae discen-

tium gaudentes laudare Deum voce magna super

omnibus quas viderant virtutibus

19,38 dicentes benedictus qui venit rex in nomine

Domini pax in caelo et gloria in excelsis

19,39 et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad

illum magister increpa discipulos tuos

19,40 quibus ipse ait dico vobis quia si hii tacuerint

lapides clamabunt

19,41 et ut adpropinquavit videns civitatem flevit

super illam dicens

19,42 quia si cognovisses et tu et quidem in hac die

tua quae ad pacem tibi nunc autem abscondita

sunt ab oculis tuis

19,43 quia venient dies in te et circumdabunt te

inimici tui vallo et circumdabunt te et coangus-

tabunt te undique

19,44 ad terram prosternent te et filios qui in te sunt

et non relinquent in te lapidem super lapidem eo

quod non cognoveris tempus visitationis tuae

19,45 et ingressus in templum coepit eicere ven-

dentes in illo et ementes

19,46 dicens illis scriptum est quia domus mea do-

mus orationis est vos autem fecistis illam spe-

luncam latronum

19,47 et erat docens cotidie in templo principes au-

tem sacerdotum et scribae et principes plebis

quaerebant illum perdere

19,48 et non inveniebant quid facerent illi omnis

enim populus suspensus erat audiens illum

20,1 et factum est in una dierum docente illo popu-

lum in templo et evangelizante convenerunt

principes sacerdotum et scribae cum senioribus

20,2 et aiunt dicentes ad illum dic nobis in qua po-

testate haec facis aut quis est qui dedit tibi hanc

potestatem

20,3 respondens autem dixit ad illos interrogabo

vos et ego verbum respondete mihi

20,4 baptismum Iohannis de caelo erat an ex homi-

nibus

20,5 at illi cogitabant inter se dicentes quia si dixe-

rimus de caelo dicet quare ergo non credidistis

illi

20,6 si autem dixerimus ex hominibus plebs univer-

sa lapidabit nos certi sunt enim Iohannem pro-

phetam esse

20,7 et responderunt se nescire unde esset

20,8 et Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua

potestate haec facio

20,9 coepit autem dicere ad plebem parabolam hanc

homo plantavit vineam et locavit eam colonis et

129 regrinatus est | tempora multa |

20, 10 Quod ≈ autem √ tempore | misit ad agricolas | servum |

ut de fructo vineae | darent ei | Illi autem caesum eum |

dimiserunt √ vacuum |

20, 11 Et misit alium servum | √ Illi autem et ≈ illum caesum |

et iniuriantes dimiserunt vacuum |

20, 12 √ Tertium ≈ misit | et hunc vulnerantes | dimiserunt va-

cuum |

20, 13 Dominus ≈ autem vineae ≈≈ dixit | Quid faciam | Mit-

tam filium meum dilectum | Forsitan √ hunc √ | revere-

buntur |

20, 14 Videntes autem ≈≈ illum | √ cogitabant adinvicem di-

centes | Hic est haeres | Venite | occidamus illum (illum) |

ut nostra fiat hereditas |

20, 15 Et proicientes | [fol. 266 a] eum extra vineam | occide-

runt | Quid ergo faciet √ Dominus vineae |

20, 16 Veniet et perdet agricolas √ | et dabit vineam aliis | At

illi ≈ audientes dixerunt √ | Absit |

20, 17 At ≈ ille inspiciens eos dixit | Quid est ergo | √ quod

scriptum est | > Hoc lapidem | > quem reprobaverunt ae-

dificantes | > hic factus est in caput anguli |

20, 18 Omnis qui caeciderit | super illum lapidem | confringe-

tur | super autem quem ceciderit | comminuet eum |

20, 19 Et quaerebant | principes sacerdotum et scribae | mittere

super eum | manus | ipsa hora | Timuerunt ≈ autem popu-

lum | Scierunt enim quoniam ad illos | dixit parabolam

hanc |

20, 20 Et recedentes ^^ miserunt obsiduanos | in dolo lo-

quentes | esse se iustos [√] | ut adpraehenderent verborum

eius | ut traderent eum praesidi √√√ |

20, 21 Et interrogaverunt eum dicentes | Magister | scimus |

quoniam dices ≈ recte | et doces | et nullus accipis perso-

nam | sed in veritate viam Dei doces |

20, 22 Licet nobis tributum | dare Caesari aut non |

20, 23 Cognoscens autem | eorum ≈ iniquitatem | dixit ad eos |

20, 24 Quid me temptatis | Ostendite mihi Figuram | cuius ha-

bet imaginem | et super inscriptionem · | Respondentes

dixerunt | Caesaris |

20, 25 Ille ≈ autem dixit ≈ eis | Reddite √ quae sunt ≈ Caesaris

| [fol. 267 a] Caesari | et quae Dei sunt ^^ Deo |

20, 26 Non potuerunt ≈≈ autem | eius ≈ verbum adpraehen-

dere | in conspectu populi | < Et mirantes in responsione

eius | tacuerunt ^^

20, 27 Acce[de]ntes autem | quidam Sadducaeorum | qui di-

cunt | Resurrectionem ≈ non-esse | √ interrogaverunt eum

dicentes ^^

20, 28 Magister | Moyses scripsit nobis | > Si cuius ≈ frater | >

mortuus fuerit sine filiis | > ≈≈ habens-uxorem | > ut

accipiat frater eius | > uxorem eius | > et resuscitet semen

fratri suo |

20, 29 Erant aput nos septem [√] fratres | Et primus accipiens

uxorem | mortuus est sine filiis |

20, 30 Et secundus | √√√√√√√√

20, 31 Et tertius √√ | similiter et √ septem | √ non demiserunt

filios | et mortui sunt |

20, 32 Novissime √ et mulier ≈≈ mortua-est |

20, 33 In resurrectione ergo cuius | eorum erit uxor | Septem ≈

enim habuerunt eam uxorem |

20, 34 Et dixit ad eos √ | < Filii huius ≈ saeculi | pariuntur et

ipse peregre fuit multis temporibus

20,10 et in tempore misit ad cultores servum ut de

fructu vineae darent illi qui caesum dimiserunt

eum inanem

20,11 et addidit alterum servum mittere illi autem

hunc quoque caedentes et adficientes contume-

lia dimiserunt inanem

20,12 et addidit tertium mittere qui et illum vulne-

rantes eiecerunt

20,13 dixit autem dominus vineae quid faciam mit-

tam filium meum dilectum forsitan cum hunc

viderint verebuntur

20,14 quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter

se dicentes hic est heres occidamus illum ut nos-

tra fiat hereditas

20,15 et eiectum illum extra vineam occiderunt

quid ergo faciet illis dominus vineae

20,16 veniet et perdet colonos istos et dabit vineam

aliis quo audito dixerunt illi absit

20,17 ille autem aspiciens eos ait quid est ergo hoc

quod scriptum est lapidem quem reprobaverunt

aedificantes hic factus est in caput anguli

20,18 omnis qui ceciderit supra illum lapidem con-

quassabitur supra quem autem ceciderit commi-

nuet illum

20,19 et quaerebant principes sacerdotum et scribae

mittere in illum manus illa hora et timuerunt

populum cognoverunt enim quod ad ipsos dixe-

rit similitudinem istam

20,20 et observantes miserunt insidiatores qui se

iustos simularent ut caperent eum in sermone et

traderent illum principatui et potestati praesidis

20,21 et interrogaverunt illum dicentes magister

scimus quia recte dicis et doces et non accipis

personam sed in veritate viam Dei doces

20,22 licet nobis dare tributum Caesari an non

20,23 considerans autem dolum illorum dixit ad eos

quid me temptatis

20,24 ostendite mihi denarium cuius habet imag-

inem et inscriptionem respondentes dixerunt

Caesaris

20,25 et ait illis reddite ergo quae Caesaris sunt Ca-

esari et quae Dei sunt Deo

20,26 et non potuerunt verbum eius reprehendere

coram plebe et mirati in responso eius tacuerunt

20,27 accesserunt autem quidam Sadducaeorum qui

negant esse resurrectionem et interrogaverunt

eum

20,28 dicentes magister Moses scripsit nobis si

frater alicuius mortuus fuerit habens uxorem et

hic sine filiis fuerit ut accipiat eam frater eius

uxorem et suscitet semen fratri suo

20,29 septem ergo fratres erant et primus accepit

uxorem et mortuus est sine filiis

20,30 et sequens accepit illam et ipse mortuus est

sine filio

20,31 et tertius accepit illam similiter et omnes sep-

tem et non reliquerunt semen et mortui sunt

20,32 novissima omnium mortua est et mulier

130 pariunt | nubunt et nubuntur |

20, 35 √ Qui ≈ autem digni fuerint | saeculi huius obtinere | et

resurrectionis ex mortuis | neque nubunt neque nubuntur

|

20, 36 nec enim √ mori | adhuc possunt | Equales angelis | ≈

enim √ sunt √√ Deo | cum sint resurrectionis ≈ fili |

20, 37 Quia autem resurgunt mortui | √ Moysi significavit | in

rubo | quo modo dicit | Dominum Deum | Abraham | et

Deum Isac | et Deum Iacob |

20, 38 Deus √ mortuorum ≈ non-es[t] | sed vivorum | Omnes

enim illi ≈ vivent | [fol. 268 a]

20, 39 < Respondens autem quidam de (s)scribis | dixerunt ^^

Magister bene dixisti |

20, 40 Amplius ≈ autem non fuerunt aussi | interrogare ≈≈ eum

nihil |

20, 41 Dixit autem ad eos | Quo modo | dicunt Christum filium

David √ · |

20, 42 Et ipse David | dicit in libro Psalmorum | > Dicit Domi-

nus domino meo | > Sede a[d] dexteram meam |

20, 43 > Usque dum ponam inimicos tuos | > sub pedibus tuis |

20, 44 David √ Dominum illum vocat | √ quo modo filius illius

est · |

20, 45 Audiente(s) autem omni populo | dixit ad discipulos √ |

20, 46 Adtendite a scribis | qui volunt ambulare in stolis | et

amantium salutationes in foro | et prima cathedras in sy-

nagogis | et primos adcubitos in cenis |

20, 47 Qui comedunt domos viduarum | occasione longa oran-

tes | hi accipient amplius ≈ iudicium |

Lc 21, 1 Aspiciens autem | vidit √ qui mittebant | in gazo-

phylacium ≈≈ munera-sua | divites |

21, 2 Vidit autem | et quandam viduam pauperam | mittentem

√ duo ≈ minus | quod est codrantes |

21, 3 Et dixit | Vere dico vobis | quia Vidua haec paupera | plus

√ omnibus misit |

21, 4 Omnes ≈ enim isti | de abundantia sua miserunt | in mu-

nera Dei | Haec autem de minimo suo | omne substantiam

suam | quod habuit misit · |

21, 5 Et quorundam dicentium de templo | quoniam Lapidibus

bonis ornata est · | et depositionibus |

21, 6 < dixit | Haec √ videtis ^^ Venient | [fol. 269 a] dies | in

quibus non relinquetur | lapis super lapidem in pariete hic

| qui non destruatur |

21, 7 < Interrogaverunt autem √ discipuli | dicentes | Magister

quando haec erunt | et quod signum adventus tui |

21, 8 < Ad ille dixit | Videte ne erretis | Multi enim venient | in

nomine meo | dicentes quia Ego sum | et tempus adpro-

piavit | Ne abieritis √ post illos |

21, 9 Cum autem audieritis pugnas | et dissensiones | ne ti-

20,33 in resurrectione ergo cuius eorum erit uxor

siquidem septem habuerunt eam uxorem

20,34 et ait illis Iesus filii saeculi huius nubunt et

traduntur ad nuptias

20,35 illi autem qui digni habebuntur saeculo illo et

resurrectione ex mortuis neque nubunt neque

ducunt uxores

20,36 neque enim ultra mori poterunt aequales enim

angelis sunt et filii sunt Dei cum sint filii resur-

rectionis

20,37 quia vero resurgant mortui et Moses ostendit

secus rubum sicut dicit Dominum Deum Abra-

ham et Deum Isaac et Deum Iacob

20,38 Deus autem non est mortuorum sed vivorum

omnes enim vivunt ei

20,39 respondentes autem quidam scribarum dixe-

runt magister bene dixisti

20,40 et amplius non audebant eum quicquam inter-

rogare

20,41 dixit autem ad illos quomodo dicunt Chris-

tum Filium David esse

20,42 et ipse David dicit in libro Psalmorum dixit

Dominus Domino meo sede a dextris meis

20,43 donec ponam inimicos tuos scabillum pedum

tuorum

20,44 David ergo Dominum illum vocat et quomo-

do filius eius est

20,45 audiente autem omni populo dixit discipulis

suis

20,46 adtendite a scribis qui volunt ambulare in sto-

lis et amant salutationes in foro et primas cathe-

dras in synagogis et primos discubitus in convi-

viis

20,47 qui devorant domos viduarum simulantes

longam orationem hii accipient damnationem

maiorem

21,1 respiciens autem vidit eos qui mittebant mune-

ra sua in gazofilacium divites

21,2 vidit autem et quandam viduam pauperculam

mittentem aera minuta duo

21,3 et dixit vere dico vobis quia vidua haec pauper

plus quam omnes misit

21,4 nam omnes hii ex abundanti sibi miserunt in

munera Dei haec autem ex eo quod deest illi

omnem victum suum quem habuit misit

21,5 et quibusdam dicentibus de templo quod lapi-

dibus bonis et donis ornatum esset dixit

21,6 haec quae videtis venient dies in quibus non

relinquetur lapis super lapidem qui non destrua-

tur

21,7 interrogaverunt autem illum dicentes praecep-

tor quando haec erunt et quod signum cum fieri

incipient

21,8 qui dixit videte ne seducamini multi enim ve-

nient in nomine meo dicentes quia ego sum et

tempus adpropinquavit nolite ergo ire post illos

131 mueritis | Oportet enim fieri ≈ hoc primum | sed non con-

tinuo finis |

21, 10 √√√ Exurget enim | gens contra gentem | et regnum

contra regnum |

21, 11 Terrae motus magni √ per loca | et fames ≈≈ et-morbi |

erunt timores autem | de caelo | et signa magna erunt |

21, 12 Ante haec ≈≈ autem omnia | mittent super vos manus

suas | et persequentur tradentes | in synagogas et carceres |

ducentur ad reges | et duces | propter nomen meum |

21, 13 Obtinget √ | vobis in testimonium |

21, 14 Ponite ergo in cordibus vestris | non promeletantes √

respondere |

21, 15 Ego enim vobis ≈ dabo | os ^^ et sapientiam | ad quam

non poterint contradicere | omnes adversantes vobis |

21, 16 Trademini autem | et a parentibus | et fratribus | et co-

gnatis | et amicis | et morti tradent | ex vobis |

21, 17 Et eritis odibiles | [fol. 270 a] ab omnibus | propter no-

men meum |

21, 18 Et capillus | de capite vestro non periet |

21, 19 In sufferentia vestra | adquirite animas vestras |

21, 20 Cum autem videritis | circuiri Hierusalem ^^ ≈≈ ab-

exercitu | tunc scietis | quoniam adpropinquavit desolatio

eius |

21, 21 Tunc qui in Iudaea sunt | fugiant in montibus | et qui in

medio eius sunt | non exeant | et qui in regionibus | non

intrent in eam |

21, 22 Quoniam dies vindictae | sunt ≈ istae | ut impleantur

omnia | quae scripta sunt |

21, 23 Vae √ praegnantibus | et quae lactant in illlis diebus |

Erit enim ne[ce]ssitas magna super terra | et ira populo

huic |

21, 24 Et cadent | in ore gladii | et captivi ducentur | in omnes

gentes ^^ et Hierusalem | erit calcata a gentibus | usque

quo | inpleantur √√ ^^

21, 25 Et erunt signa | in sole | et luna | et in sideribus | et super

terram conflictio gentium | et aporia sonante mare | et

s[a]l[t]o |

21, 26 Deficientium hominum | a timore | et expectatione |

quae ventura sunt orbi terrarum | Virtutes ≈ enim quae

sunt in caelo | movebuntur |

21, 27 Et tunc videbunt | Filium hominis | venientem in nube |

et virtute multa ^^ et gloria |

21, 28 Incipientium ≈ autem ≈≈ horum-fieri | erigite vos | et

sublevate capita √ | [fol. 271 a] quoniam adpropinquat li-

beratio vestra |

21, 29 Et dixit parabolam ≈ illis ^^ Videte | ficulneam et

omnes arbores |

21, 30 cum produxerunt fructum suum | Scitote iam | quia

prope iam aestas ≈ est |

21, 31 Sic et vos | Cum videritis haec √ | scitote quoniam prope

est | regnum Dei ^^

21, 32 Amen dico vobis | quoniam | non praeteribit generatio

haec | usquae dum haec omnia fiant |

21, 33 Caelum et terra praeteribunt | verba autem mea | non

praeteribunt |

21, 34 Adtendite √ vobis | ne quando graventur vestra ≈ corda |

in crapula | et ebrietate | et sonis saecularibus | et superve-

niat super vos | subitanus dies ille |

21, 35 sicut laqueus | introibit ≈ autem | super √ sedentes | su-

21,9 cum autem audieritis proelia et seditiones no-

lite terreri oportet primum haec fieri sed non

statim finis

21,10 tunc dicebat illis surget gens contra gentem et

regnum adversus regnum

21,11 terraemotus magni erunt per loca et pestilen-

tiae et fames terroresque de caelo et signa ma-

gna erunt

21,12 sed ante haec omnia inicient vobis manus

suas et persequentur tradentes in synagogas et

custodias trahentes ad reges et praesides propter

nomen meum

21,13 continget autem vobis in testimonium

21,14 ponite ergo in cordibus vestris non praemedi-

tari quemadmodum respondeatis

21,15 ego enim dabo vobis os et sapientiam cui non

poterunt resistere et contradicere omnes adver-

sarii vestri

21,16 trademini autem a parentibus et fratribus et

cognatis et amicis et morte adficient ex vobis

21,17 et eritis odio omnibus propter nomen meum

21,18 et capillus de capite vestro non peribit

21,19 in patientia vestra possidebitis animas vestras

21,20 cum autem videritis circumdari ab exercitu

Hierusalem tunc scitote quia adpropinquavit de-

solatio eius

21,21 tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes et

qui in medio eius discedant et qui in regionibus

non intrent in eam

21,22 quia dies ultionis hii sunt ut impleantur omnia

quae scripta sunt

21,23 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis

diebus erit enim pressura magna supra terram et

ira populo huic

21,24 et cadent in ore gladii et captivi ducentur in

omnes gentes et Hierusalem calcabitur a genti-

bus donec impleantur tempora nationum

21,25 et erunt signa in sole et luna et stellis et in ter-

ris pressura gentium prae confusione sonitus

maris et fluctuum

21,26 arescentibus hominibus prae timore et expec-

tatione quae supervenient universo orbi nam vir-

tutes caelorum movebuntur

21,27 et tunc videbunt Filium hominis venientem in

nube cum potestate magna et maiestate

21,28 his autem fieri incipientibus respicite et le-

vate capita vestra quoniam adpropinquat re-

demptio vestra

21,29 et dixit illis similitudinem videte ficulneam et

omnes arbores

21,30 cum producunt iam ex se fructum scitis quo-

niam prope est aestas

21,31 ita et vos cum videritis haec fieri scitote quo-

niam prope est regnum Dei

21,32 amen dico vobis quia non praeteribit genera-

tio haec donec omnia fiant

21,33 caelum et terra transibunt verba autem mea

non transient

21,34 adtendite autem vobis ne forte graventur cor-

132 per faciem terrae |

21, 36 Vigilate autem | in omni tempore | rogantes ut digni |

habeamini | fugere haec omnia | quae incipient fieri | et

stabitis in conspecto Fili hominis |

21, 37 < Erat autem per diem in-templo ≈ docens | √√√ in-

monte ≈ habitabat | qui vocatur Oliveti |

21, 38 Et omnis populus vigilabat ad eum | audire-eum ≈≈ in-

templo |

Lc 22, 1 < Adpropinquavit autem dies √ azymorum | qui dici-

tur Pascha |

22, 2 Principes ≈ autem sacerdotum | et scribae | ≈≈ quaerebant

quo modo | perderent ≈ eum | Timebant autem populum |

22, 3 Intravit autem Satanas | in Iudan qui vocatur | [fol. 272 a]

Iscarioth · | qui erat de numero duodecim |

22, 4 Et abiit et conlocutus est | principibus sacerdotum | √√

quo modo traderet ≈ eum √|

22, 5 Et gavisi sunt | et constituerunt ei ≈ pecuniam dare |

22, 6 Et confessus est | et quaerebat oportunitatem | ut traderet

eum | sine turba : |

22, 7 Venit autem dies paschae | in qua oportebat immolari

pascha |

22, 8 Et misit Petrum et Iohanes dicens | Euntes parate nobis

pascha | ut manducemus |

22, 9 At illi dixerunt ei | Ubi vis paremus tibi ^^

22, 10 At ille dixit √√ | Ecce introeuntibus vobis in civitatem |

obviavit vobis homo | baiulans ≈≈ vasellum-aquae |

Se[qui]mini eum in domum | ubi introierit |

22, 11 Et dicitis patrifamiliae domus | Dicit √ Magister | Ubi

est diversorium | ubi pascha | cum discipulos meos edam |

22, 12 √ Ille vobis ostendet | superiorem domum stratum | √

ibi parate |

22, 13 Abientes autem invenerunt | sicut dixerat illis | et para-

verunt pascha |

22, 14 Et cum fuit hora recubuit | et √ apostoli cum illo |

22, 15 Et dixit ad eos | Concupiscentia concupivi hoc pascha |

manducare vobiscum | priusquam patiar |

22, 16 Dico enim vobis | Iam non manducabo ≈≈ ab-eo √ |

usque quo novum edatur | in regno Dei ^^

22, 17 Et accipiens calicem | benedicens dixit | Accipite hoc et

partimini vobis |

22, 18 Dico enim vobis | √ Amodo non bibam | [fol. 273 a] a

creatura vineae | usque quo veniat ≈≈ regnum-Dei |

22, 19 Et accipiens panem | benedixit | fregit | et dedit eis di-

cens | Hoc est corpus meum | √√√√√√

-

22, 21 Verumtamen ecce manus qui tradet me | √√ super men-

sa |

22, 22 √ Filius ≈ quidem hominis | secundum √ praefinitum √

vadit | verumtamen vae illi √ | per quem traditur |

22, 23 Ipsi ≈ autem coeperunt | conquerere ad semetipsos | quis

da vestra in crapula et ebrietate et curis huius vi-

tae et superveniat in vos repentina dies illa

21,35 tamquam laqueus enim superveniet in omnes

qui sedent super faciem omnis terrae

21,36 vigilate itaque omni tempore orantes ut digni

habeamini fugere ista omnia quae futura sunt et

stare ante Filium hominis

21,37 erat autem diebus docens in templo noctibus

vero exiens morabatur in monte qui vocatur O-

liveti

21,38 et omnis populus manicabat ad eum in templo

audire eum

22,1 adpropinquabat autem dies festus azymorum

qui dicitur pascha

22,2 et quaerebant principes sacerdotum et scribae

quomodo eum interficerent timebant vero ple-

bem

22,3 intravit autem Satanas in Iudam qui cognomi-

natur Scarioth unum de duodecim

22,4 et abiit et locutus est cum principibus sacerdo-

tum et magistratibus quemadmodum illum tra-

deret eis

22,5 et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare

22,6 et spopondit et quaerebat oportunitatem ut tra-

deret illum sine turbis

22,7 venit autem dies azymorum in qua necesse erat

occidi pascha

22,8 et misit Petrum et Iohannem dicens euntes pa-

rate nobis pascha ut manducemus

22,9 at illi dixerunt ubi vis paremus

22,10 et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in ci-

vitatem occurret vobis homo amphoram aquae

portans sequimini eum in domum in qua intrat

22,11 et dicetis patri familias domus dicit tibi ma-

gister ubi est diversorium ubi pascha cum disci-

pulis meis manducem

22,12 et ipse vobis ostendet cenaculum magnum

stratum et ibi parate

22,13 euntes autem invenerunt sicut dixit illis et pa-

raverunt pascha

22,14 et cum facta esset hora discubuit et duodecim

apostoli cum eo

22,15 et ait illis desiderio desideravi hoc pascha

manducare vobiscum antequam patiar

22,16 dico enim vobis quia ex hoc non manducabo

illud donec impleatur in regno Dei

22,17 et accepto calice gratias egit et dixit accipite

et dividite inter vos

22,18 dico enim vobis quod non bibam de genera-

tione vitis donec regnum Dei veniat

22,19 et accepto pane gratias egit et fregit et dedit

eis dicens hoc est corpus meum quod pro vobis

datur hoc facite in meam commemorationem

22,20 similiter et calicem postquam cenavit dicens

hic est calix novum testamentum in sanguine

meo quod pro vobis funditur

133 esset qui incipiet | hoc agere |

22, 24 Facta est autem et contentio in eis | quisnam √√ esset

maior |

22, 25 Ad ille ≈≈ dixit illis | Reges gentium dominantur eorum

| et qui potestatem habent eorum | benivoli vocantur |

22, 26 Vos autem non sic | sed qui maior in-vobis ≈ est | fiat

sicut minus | et qui ducatum agit | sicut qui ministrat |

22, 27 Magis ≈ autem sum in medio vestrum | Veni non sicut

qui recumbit | sed sicut ministrans | et vos crevist(r)is in

ministerio meo sicut ministrat |

22, 28 √√√ Qui permansistis mecum | in temptationibus meis |

22, 29 Et ego dispono vobis | sicut disposuit mihi Pater √ | re-

gnum |

22, 30 ut edatis et bibatis | super mensam meam | in regno | et

sedebitis super · duodecim · sedes | iudicantes duodecim ·

tribus Israel |

22, 31 Dixit autem Dominus | Simon Simon | Ecce Satanas ex-

petivit vos | ut cerneret sicut triticum |

22, 32 Ego autem praecatus sum de te | ut non deficiat | [fol.

274 a] fides tua | Tu ≈ autem convertere | et confirma

fratres tuos ^^

22, 33 At ille | dixit illi | Domine tecum paratus sum | et in car-

cerem et in mortem ire |

22, 34 At ille dixit | Dico tibi Petre | Non clamavit | hodie gal-

lus | usque quo ter me negabis | nescire me |

22, 35 < Et dixit illis | Quando misi vos sine sacculo | et pera

et | calciamentis | ne cuius defecistis | Ad illi dixerunt |

Nullius |

22, 36 At ille dixit √ | Sed nunc Qui habet sacellum tollet | si-

militer et peram | et qui non habet vendat tunicam suam |

et emet gladium |

22, 37 Dico enim √ | quia √ Hoc quod scriptum est | oportet

conpleri in me | quod ≈ et cum iniquis conputatus est | et

√√√ de me | finem habet |

22, 38 Illi ≈ autem dixerunt | Ecce ≈ Domine duo ≈ machaerae

√ | At ille dixit illis | Sufficit |

22, 39 Et exiens ibat | secundum consuetudinem | in montem

Oliveti | secuti sunt autem eum et discipuli |

22, 40 Cum-fuisset ≈ autem in loco | dixit illis | Orate ne intre-

tis in temptationem |

22, 41 Ipse ≈ autem recessit ab eis | quasi lapides missionem |

22, 42 Et ponens genua orabat dicens | Pater non voluntas ≈

mea | sed tua fiat | ≈≈≈ √ si vis transferre hunc ≈ calicem

a me |

22, 43 Visus est autem illi | angelus de caelo | confortans eum |

22, 44 et factus in agonia | vehementius orabat | Factus-est ≈

autem sudor eius | sicut buccellae | [fol. 275 a] sanguinis

| descendentes super terram |

22,21 verumtamen ecce manus tradentis me mecum

est in mensa

22,22 et quidem Filius hominis secundum quod de-

finitum est vadit verumtamen vae illi homini per

quem traditur

22,23 et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset

ex eis qui hoc facturus esset

22,24 facta est autem et contentio inter eos quis eo-

rum videretur esse maior

22,25 dixit autem eis reges gentium dominantur eo-

rum et qui potestatem habent super eos benefici

vocantur

22,26 vos autem non sic sed qui maior est in vobis

fiat sicut iunior et qui praecessor est sicut minis-

trator

22,27 nam quis maior est qui recumbit an qui mi-

nistrat nonne qui recumbit ego autem in medio

vestrum sum sicut qui ministrat

22,28 vos autem estis qui permansistis mecum in

temptationibus meis

22,29 et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pa-

ter meus regnum

22,30 ut edatis et bibatis super mensam meam in

regno et sedeatis super thronos iudicantes duo-

decim tribus Israhel

22,31 ait autem Dominus Simon Simon ecce Sata-

nas expetivit vos ut cribraret sicut triticum

22,32 ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides

tua et tu aliquando conversus confirma fratres

tuos

22,33 qui dixit ei Domine tecum paratus sum et in

carcerem et in mortem ire

22,34 et ille dixit dico tibi Petre non cantabit hodie

gallus donec ter abneges nosse me

22,35 et dixit eis quando misi vos sine sacculo et

pera et calciamentis numquid aliquid defuit vo-

bis at illi dixerunt nihil

22,36 dixit ergo eis sed nunc qui habet sacculum

tollat similiter et peram et qui non habet vendat

tunicam suam et emat gladium

22,37 dico enim vobis quoniam adhuc hoc quod

scriptum est oportet impleri in me et quod cum

iniustis deputatus est etenim ea quae sunt de me

finem habent

22,38 at illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic at

ille dixit eis satis est

22,39 et egressus ibat secundum consuetudinem in

montem Olivarum secuti sunt autem illum et

discipuli

22,40 et cum pervenisset ad locum dixit illis orate

ne intretis in temptationem

22,41 et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est

lapidis et positis genibus orabat

22,42 dicens Pater si vis transfer calicem istum a

me verumtamen non mea voluntas sed tua fiat

22,43 apparuit autem illi angelus de caelo confor-

tans eum et factus in agonia prolixius orabat

22,44 et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis

decurrentis in terram

134 22, 45 Et surgens ab oratione | veniens ad discipulos | invenit

dormientes eos | a tristitia |

22, 46 Et dixit illis √ Dormitis | surgentes orate | ut non in-

temptationem ≈ intretis · |

22, 47 Adhuc autem eo loquente | ecce turba multa | et qui vo-

catur Iudas Iscariot | unus de · duodecim · antecedebat

eos | Et accedens osculatus est Iesum | Hoc enim | signum

dederat eis | Quem osculatus fuero ipse est |

22, 48 Iesus autem dixit √ | Iuda osculo Filium hominis tradis |

22, 49 Videntes autem √ qui circa eum | quod factum est |

dixerunt √ Domino | Si percutiemus in gladio |

22, 50 Et percussit unus √ eis servum | principis sacerdotum |

et abstulit eius ≈ auriculam dextram |

22, 51 Respondens autem Iesus dixit | Sinite usque hoc | Et ex-

tendens manum tetigit eum | et restituta est auricula eius

√√ |

22, 52 Dixit autem √ ad eos | qui advenerant ad eum | principes

sacerdotum | et praepositos populi | et seniores | Sicut ad

latronem existis | cum gladiis et fustibus |

22, 53 Cottidie | ≈ cum essem in templo ≈≈ vobiscum | non ex-

tendistis manus in me | Sed haec est hora vestra | et potes-

tas tenebrae |

22, 54 Contenentes autem eum | adduxerunt in domum | prin-

cipis sacerdotum | Petrus autem | sequebatur eum a longe |

22, 55 Incendentibus autem ignem | [fol. 276 a] in medio atrio

| et circumsedentium | sedebat et Petrus cum eis calefa-

ciens se ^^

22, 56 Videns ≈ autem ≈≈ eum | puella quaedam sedentem ad

lumen | et intendes ≈ in-eum dixit | t hic cum eo erat |

22, 57 Ad ille negavit eum dicens | √ Nescio illum |

22, 58 Et post pusillum alius videns eum | dixit id ipsum | √√√

At ille dixit | √ Homo non sum |

22, 59 Et intercesso quasi horae unius | alius quis certabatur √ |

In veritate dico ^^ et hic cum eo erat | etenim Galilaeus

est |

22, 60 Dixit ≈ autem Petrus | Homo nescio quid dicis | Et con-

tinuo adhuc eo loquente | gallus ≈ cantavit |

22, 61 Conversus ≈ autem Iesus | respexit Petrum ^^ et reme-

moratus est √ | verbum Domini | sicut dixit illi | quia Priu-

squam gallus cantet | ter abnegabis ≈ me |

22, 62 Et exiens foras √ flevit a(d)mare |

22, 63 Viri ≈ autem qui contenebant eum | inludebat eum √ |

22, 64 Et copertientes eius faciem | percutiebant √ eum et √√

dicebant | Propheta | quis est qui te percussit |

22, 65 Et alia multa | blasfemantes dicebant in eum |

22, 66 < Et cum factus est dies ^^ congregati sunt | seniores

populi ^^ et principes | sacerdotum | et scribae | et ad-

duxe[r]unt eum in concilium suum |

22, 67 dicentes √ Tu es Christus √√ | < Ad ille dixit illis | Si

vobis dixero non credetis √ |

22, 68 Si √√ interrogavero | non | respondetis mihi | aut dimit-

tetis |

22, 69 Amodo autem erit | > Filius hominis | [fol. 277 a] > se-

dens ad dexteram virtutis Dei · |

22, 70 Dixerunt autem omnes | Tu √ es filius Dei | Ad ille dixit

22,45 et cum surrexisset ab oratione et venisset ad

discipulos suos invenit eos dormientes prae tris-

titia

22,46 et ait illis quid dormitis surgite orate ne intre-

tis in temptationem

22,47 adhuc eo loquente ecce turba et qui vocabatur

Iudas unus de duodecim antecedebat eos et ad-

propinquavit Iesu ut oscularetur eum

22,48 Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium homi-

nis tradis

22,49 videntes autem hii qui circa ipsum erant quod

futurum erat dixerunt ei Domine si percutimus

in gladio

22,50 et percussit unus ex illis servum principis sa-

cerdotum et amputavit auriculam eius dextram

22,51 respondens autem Iesus ait sinite usque huc et

cum tetigisset auriculam eius sanavit eum

22,52 dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se

principes sacerdotum et magistratus templi et

seniores quasi ad latronem existis cum gladiis et

fustibus

22,53 cum cotidie vobiscum fuerim in templo non

extendistis manus in me sed haec est hora vestra

et potestas tenebrarum

22,54 conprehendentes autem eum duxerunt ad do-

mum principis sacerdotum Petrus vero sequeba-

tur a longe

22,55 accenso autem igni in medio atrio et circum-

sedentibus illis erat Petrus in medio eorum

22,56 quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem

ad lumen et eum fuisset intuita dixit et hic cum

illo erat

22,57 at ille negavit eum dicens mulier non novi il-

lum

22,58 et post pusillum alius videns eum dixit et tu

de illis es Petrus vero ait o homo non sum

22,59 et intervallo facto quasi horae unius alius

quidam adfirmabat dicens vere et hic cum illo

erat nam et Galilaeus est

22,60 et ait Petrus homo nescio quod dicis et conti-

nuo adhuc illo loquente cantavit gallus

22,61 et conversus Dominus respexit Petrum et re-

cordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit quia

priusquam gallus cantet ter me negabis

22,62 et egressus foras Petrus flevit amare

22,63 et viri qui tenebant illum inludebant ei cae-

dentes

22,64 et velaverunt eum et percutiebant faciem eius

et interrogabant eum dicentes prophetiza quis

est qui te percussit

22,65 et alia multa blasphemantes dicebant in eum

22,66 et ut factus est dies convenerunt seniores ple-

bis et principes sacerdotum et scribae et duxe-

runt illum in concilium suum dicentes si tu es

Christus dic nobis

22,67 et ait illis si vobis dixero non creditis mihi

22,68 si autem et interrogavero non respondebitis

mihi neque dimittetis

22,69 ex hoc autem erit Filius hominis sedens a

135 illis | Vos dicitis quoniam ego sum |

22, 71 Ad illi dixerunt | Quia adhuc opus habemus testium | √

audivimus ≈ enim de ore eius |

Lc 23, 1 Et exsurgentes | √√ adduxerunt ^^ eum ad Pilatum |

23, 2 < Coeperunt autem accusare eum | dicentes | Hunc inve-

nimus | subvertentem gentem nostram | et vetantem | tri-

buta dare Caesari | dicentem ≈ autem se christum regem

esse |

23, 3 < Pilatus autem interrogavit eum | dicens | Tu es Rex Iu-

daeorum | < Ille ≈ autem respondit illi dicens | Tu dicis |

23, 4 < Pilatus ≈ autem ≈≈ dixit | ad principes sacerdotum et

turbas | Nihil invenio causae | in homine ≈ hoc |

23, 5 Ad illi fortius dicebant | Seducit populum | docens per

omnem terram | √ incipiens a Galilaea usque hic |

23, 6 < Audiens autem ≈≈ Pilatus Galilaeam | interrogavit | si

de Galilaea ≈≈ homo est |

23, 7 Cognoscens ≈ autem | quia de potestate ≈ Herodes est |

misit eum ad Heroden | cum esset Hierosolymis in illis

diebus ^^

23, 8 Herodes autem | videns Iesum ^^ gavisus est valde | Erat

enim volens videre eum | ≈≈ de multis temporibus | prop-

ter quod audiret √ de eo | et sperabat | quondam ≈ signum

| videre ab eo fieri |

23, 9 Interrogabat autem eum in verbis ≈ multis | Ille ≈ autem

nihil respondebat ≈ illi | [fol. 278 a]

23, 10 Stabant autem principes sacerdotum | et scribae | fortiter

accusantes eum |

23, 11 Exproba(n)t autem eum | et Herodes ^^ cum exercitu

suo | et inludens coperiens eum | opertorium candidum |

remisit eum Pilato |

23, 12 Cum essent autem in lite | Pilatus et ≈≈ Herodes | ≈≈≈

facti sunt amici in ipso die |

23, 13 Pilatus autem | convocans principes sacerdotum | et

principes ^^ et omnem plebem |

23, 14 dixit ad eos | Adduxistis mihi hominem ≈ hunc | sicut

avertentem plebem | et ego ≈ autem interrogans in cons-

pectu | vestro | nihil mali inveni in eo | √√√√√

23, 15 Sed nec Herodes | mi(s)si ≈ enim vos ad eum | et √ nihil

dignum mortis | actum est in eo ^^

23, 16 Emendans ergo | eum dimittam |

-

23, 18 Exclamaverunt autem √ universi dicentes | Tolle hunc

tolle hunc | dimitte ≈ autem Barabbam |

23, 19 qui erat | propter dissensionem quandam | factam in

civitatem | et homicidium | missus in carcerem |

23, 17* Necesse autem habebat | per diem festum | ≈≈ dimit-

tere-illis unum |

23, 20 Iterum autem Pilatus advocavit eos | volens dimittere

Iesum |

23, 21 Ad illi clamaverunt √ | Crucifige crucifige eum |

23, 22 Ad ille tertio dixit ad eos | Quid enim mali fecit hic | Ul-

lam causam mortis invenio in eum | Emendans √ ergo di-

mittam eum |

23, 23 Ad illi incumbebant vocibus magnis | [fol. 279 a] peten-

tes crucifigi eum | et convalescebant voces eorum | et

dextris virtutis Dei

22,70 dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei

qui ait vos dicitis quia ego sum

22,71 at illi dixerunt quid adhuc desideramus testi-

monium ipsi enim audivimus de ore eius

23,1 et surgens omnis multitudo eorum duxerunt

illum ad Pilatum

23,2 coeperunt autem accusare illum dicentes hunc

invenimus subvertentem gentem nostram et

prohibentem tributa dari Caesari et dicentem se

Christum regem esse

23,3 Pilatus autem interrogavit eum dicens tu es rex

Iudaeorum at ille respondens ait tu dicis

23,4 ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et

turbas nihil invenio causae in hoc homine

23,5 at illi invalescebant dicentes commovet popu-

lum docens per universam Iudaeam et incipiens

a Galilaea usque huc

23,6 Pilatus autem audiens Galilaeam interrogavit si

homo Galilaeus esset

23,7 et ut cognovit quod de Herodis potestate esset

remisit eum ad Herodem qui et ipse Hierosoly-

mis erat illis diebus

23,8 Herodes autem viso Iesu gavisus est valde erat

enim cupiens ex multo tempore videre eum eo

quod audiret multa de illo et sperabat signum

aliquod videre ab eo fieri

23,9 interrogabat autem illum multis sermonibus at

ipse nihil illi respondebat

23,10 stabant etiam principes sacerdotum et scribae

constanter accusantes eum

23,11 sprevit autem illum Herodes cum exercitu

suo et inlusit indutum veste alba et remisit ad

Pilatum

23,12 et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa

die nam antea inimici erant ad invicem

23,13 Pilatus autem convocatis principibus sacerdo-

tum et magistratibus et plebe

23,14 dixit ad illos obtulistis mihi hunc hominem

quasi avertentem populum et ecce ego coram

vobis interrogans nullam causam inveni in ho-

mine isto ex his in quibus eum accusatis

23,15 sed neque Herodes nam remisi vos ad illum

et ecce nihil dignum morte actum est ei

23,16 emendatum ergo illum dimittam

23,17 necesse autem habebat dimittere eis per diem

festum unum

23,18 exclamavit autem simul universa turba dicens

tolle hunc et dimitte nobis Barabban

23,19 qui erat propter seditionem quandam factam

in civitate et homicidium missus in carcerem

23,20 iterum autem Pilatus locutus est ad illos vo-

lens dimittere Iesum

23,21 at illi succlamabant dicentes crucifige cruci-

fige illum

23,22 ille autem tertio dixit ad illos quid enim mali

fecit iste nullam causam mortis invenio in eo

136 principum sacerdotum |

23, 24 Iudicavit ≈ autem | ≈ Pilatus | fieri petitionem eorum · |

23, 25 Dimisit autem √ | √ qui propter homicidium √√ | missus

erat in carcerem | quem petebant | Iesum autem tradidit |

voluntati eorum ^^

23, 26 Cum ≈ autem | duxerunt eum | adpraehendentes | quen-

dam ≈ Simonem Cyrenensem | venientem de agro | √ in-

posuerunt ei | crucem | ut adferret retro Iesum |

23, 27 Sequebatur autem illum | multitudo √ populi et mulieres

| quae plangebant eum | et lamentabant √ |

23, 28 Conversus autem Iesus | dixit ≈ ad-eas | Filie Hierusa-

lem ^^ Nolite plangere √ me | neque lugete | sed √ vos √

plorate | et √ filios vestros |

23, 29 quoniam √ venient dies | in quibus dicent | Beatae steri-

les | et uteri quae non genuerunt | et ubera quae non enu-

trierunt |

23, 30 < Tunc incipient dicere montibus | Cadite super nos | et

collibus | Tegite nos | quoniam si in umido ligno | haec fa-

ciunt | in arido quid fiet |

23, 32 Ducebantur autem et alii duo maligni | cum eo interfici ·

|

23, 33 Et cum venerunt in locum | qui vocatur Calvariae | ibi

crucifixerunt eum | et malignos simul | unum a dextris · |

et unum a sinistris |

-

23, 34 Partiebantur autem | [fol. 280 a] vestimenta eius | mit-

tentes sortem |

23, 35 Et stabat populus videns | √ subsannabant autem eum √

| et dicebant illi | Alios salvos fecisti | Teipsum salvum fac

| si Filius es Dei | si Christus es electus |

23, 36 Deludebant autem eum et milites | accedentes |

23, 37 acetum offerebant ei dicentes | Have rex Iudaeorum

√√√ | inponentes illi et de spinis coronam |

23, 38 Erat autem et inscriptio | superscripta super eum | litte-

ris graecis √ latinis √ hebraicis | Rex-Iudaeorum ≈ hic-est

|

23, 39 Unus autem de √√√ malignis | blasphemabat um (!) |

√√√√√

23, 40 Respondens autem | alius increpabat eum | dicens |

quoniam Non times ≈ tu Deum · | quoniam in ipso

iudicio et nos sumus |

23, 41 Et nos quidem iuste | digne ≈ enim | secundum quod

egimus | recipimus | Hic autem nihil | inicum egit |

23, 42 Et conversus ad Dominum | dixit illi ^^ Memento me |

in die adventus tui |

23, 43 < Respondens autem Iesus | dixit ≈≈ qui obiurgabat

eum | Animequior esto | Hodie mecum eris in Paradiso |

23, 44 Et ≈ erat sicut hora sexta | et tenebrae factae sunt | in

totam terram | usque √ hora nona |

23, 45 Obscuratus ≈ autem est sol | √√√√√

23, 46 et clamans Iesus ≈≈ voce-magna | dixit | > Pater > in

manus tuas commendo spiritum meum Et hoc cum

dixisset | expiravit |

corripiam ergo illum et dimittam

23,23 at illi instabant vocibus magnis postulantes ut

crucifigeretur et invalescebant voces eorum

23,24 et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum

23,25 dimisit autem illis eum qui propter homici-

dium et seditionem missus fuerat in carcerem

quem petebant Iesum vero tradidit voluntati eo-

rum

23,26 et cum ducerent eum adprehenderunt Simo-

nem quendam Cyrenensem venientem de villa

et inposuerunt illi crucem portare post Iesum

23,27 sequebatur autem illum multa turba populi et

mulierum quae plangebant et lamentabant eum

23,28 conversus autem ad illas Iesus dixit filiae

Hierusalem nolite flere super me sed super vos

ipsas flete et super filios vestros

23,29 quoniam ecce venient dies in quibus dicent

beatae steriles et ventres qui non genuerunt et

ubera quae non lactaverunt

23,30 tunc incipient dicere montibus cadite super

nos et collibus operite nos

23,31 quia si in viridi ligno haec faciunt in arido

quid fiet

23,32 ducebantur autem et alii duo nequam cum eo

ut interficerentur

23,33 et postquam venerunt in locum qui vocatur

Calvariae ibi crucifixerunt eum et latrones unum

a dextris et alterum a sinistris

23,34 Iesus autem dicebat Pater dimitte illis non

enim sciunt quid faciunt dividentes vero vesti-

menta eius miserunt sortes

23,35 et stabat populus expectans et deridebant il-

lum principes cum eis dicentes alios salvos fecit

se salvum faciat si hic est Christus Dei electus

23,36 inludebant autem ei et milites accedentes et

acetum offerentes illi

23,37 dicentes si tu es rex Iudaeorum salvum te fac

23,38 erat autem et superscriptio inscripta super il-

lum litteris graecis et latinis et hebraicis hic est

rex Iudaeorum

23,39 unus autem de his qui pendebant latronibus

blasphemabat eum dicens si tu es Christus sal-

vum fac temet ipsum et nos

23,40 respondens autem alter increpabat illum di-

cens neque tu times Deum quod in eadem dam-

natione es

23,41 et nos quidem iuste nam digna factis recipi-

mus hic vero nihil mali gessit

23,42 et dicebat ad Iesum Domine memento mei

cum veneris in regnum tuum

23,43 et dixit illi Iesus amen dico tibi hodie mecum

eris in paradiso

23,44 erat autem fere hora sexta et tenebrae factae

sunt in universa terra usque in nonam horam

23,45 et obscuratus est sol et velum templi scissum

est medium

23,46 et clamans voce magna Iesus ait Pater in ma-

nus tuas commendo spiritum meum et haec di-

cens exspiravit

137 23, 47 Et velum templi | [fol. 281 a] scissum est √ · | et ≈

centurio √√√ clamans | honorificabat Deum dicens | Vere

iustus-erat ≈ hic-homo |

23, 48 Et omnes | qui simul venerant ad spectaculum √ | populi

| videntes quae facta sunt | percutientes pectora √ et

frontes | revertebantur |

23, 49 Stabant autem | omnes noti eius | a longe | et mulieres |

quae secutae sunt eum | a Galilaea | videntes ≈ haec |

23, 50 Et ecce vir nomine Ioseph | √√ decurio | cum esset √

bonus et iustus |

23, 51 Hic non erat consentiens | consilio et actorum eorum ^^

ab Arimathia | civitate Iudaeorum ^^ qui expectabat √√ |

regnum Dei ^^

23, 52 et accedens ad Pilatum | √ petivit corpus Iesu |

23, 53 et deponens | involvit corpus Iesus in sindone | et posuit

eum in monumento | sculpto ^^ ubi adhuc | nemo positus

^^ et posito eo | inposuit in monumento lapidem | quem

vix viginti | movebant · |

23, 54 Erat ≈ autem dies antesabbatum √√√ |

23, 55 Secutae sunt autem duae mulieres | quae √√ erant · |

simul venientes a Galilaea | et viderunt monimentum eius

√√√√√ |

23, 56 Reversae ≈ autem | paraverunt aromata et unguenta | et

quidem ≈ sabbatum requieverunt √√ |

Lc 24, 1 Una autem sabbati | mane diluculo | veniebant ad mo-

nimentum | adferentes quae paraverunt √ | et quidam cum

illis | cogitabant autem intra se | [fol. 282 a] quis utique

revolveret lapidem |

24, 2 Venientes autem invenerunt lapidem | revolutum ^^ a

monumento |

24, 3 Introeuntes ≈ autem · | non invenerunt corpus √√ |

24, 4 < Et factum est | dum aporiarentur de eo | ecce duo viri

adsisterunt eis | in amictu scoruscanti |

24, 5 In timore autem factae | √ inclinaverunt vultos suos in

terra · | Ad illi dixerunt ad eas | Quid quaeritis vivum

cum mortuis |

24, 6 √√√√√ Mementote autem quanta locutus | est vobis | cum

adhuc esset ≈ in-Galilaea · |

24, 7 √ Quoniam oportet Filium hominis | tradi in manus ho-

minum √ | et crucifigi | et tertia ≈ die resurgere · |

24, 8 Et memoratae sunt verborum eius |

24, 9 Et reversae √√ | nuntiaverunt omnia ≈ haec | illis

undecim | et omnibus ≈ reliquis |

24, 10 < √√ Maria Magdalena ^^ et Ioana | et Maria Iacobi | et

ceterae √ cum eis | dicebant ad apostolos haec |

24, 11 Et paruerunt in conspectu eorum | quasi derisus verba

haec | et non credebant eis |

-

24, 12 < Erant autem duo abeuntes ≈ ex-eis | in ipsa die ^^ in

castellum | iter habentis stadios sexaginta · | ab

Hierusalem | nomine Ulammaus |

24, 14 √ Fabulabantur ≈ autem ad semetipsos | de √ omnibus

quae contigerant horum |

24, 15 Et factrus est in eo fabulari eos | et conquerere ^^ et √

23,47 videns autem centurio quod factum fuerat

glorificavit Deum dicens vere hic homo iustus

erat

23,48 et omnis turba eorum qui simul aderant ad

spectaculum istud et videbant quae fiebant per-

cutientes pectora sua revertebantur

23,49 stabant autem omnes noti eius a longe et mu-

lieres quae secutae erant eum a Galilaea haec

videntes

23,50 et ecce vir nomine Ioseph qui erat decurio vir

bonus et iustus

23,51 hic non consenserat consilio et actibus eorum

ab Arimathia civitate Iudaeae qui expectabat et

ipse regnum Dei

23,52 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu

23,53 et depositum involvit sindone et posuit eum

in monumento exciso in quo nondum quisquam

positus fuerat

23,54 et dies erat parasceves et sabbatum inluces-

cebat

23,55 subsecutae autem mulieres quae cum ipso

venerant de Galilaea viderunt monumentum et

quemadmodum positum erat corpus eius

23,56 et revertentes paraverunt aromata et unguenta

et sabbato quidem siluerunt secundum manda-

tum

24,1 una autem sabbati valde diluculo venerunt ad

monumentum portantes quae paraverant aroma-

ta

24,2 et invenerunt lapidem revolutum a monumento

24,3 et ingressae non invenerunt corpus Domini Ie-

su

24,4 et factum est dum mente consternatae essent

de isto ecce duo viri steterunt secus illas in veste

fulgenti

24,5 cum timerent autem et declinarent vultum in

terram dixerunt ad illas quid quaeritis viventem

cum mortuis

24,6 non est hic sed surrexit recordamini qualiter

locutus est vobis cum adhuc in Galilaea esset

24,7 dicens quia oportet Filium hominis tradi in

manus hominum peccatorum et crucifigi et die

tertia resurgere

24,8 et recordatae sunt verborum eius

24,9 et regressae a monumento nuntiaverunt haec

omnia illis undecim et ceteris omnibus

24,10 erat autem Maria Magdalene et Iohanna et

Maria Iacobi et ceterae quae cum eis erant quae

dicebant ad apostolos haec

24,11 et visa sunt ante illos sicut deliramentum ver-

ba ista et non credebant illis

24,12 Petrus autem surgens cucurrit ad monumen-

tum et procumbens videt linteamina sola posita

et abiit secum mirans quod factum fuerat

24,13 et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum

quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Hie-

138 Iesus adpropians | simul ibat cum illis |

24, 16 Oculi autem eorum tenebantur | ut non cognoscerent ≈

eum | [fol. 283 a]

24, 17 At ille dixit √√ | Quae sunt ista verba haec | quae confe-

retis ad vos | ambulantes √√ tristes |

24, 18 < Respondens ≈ autem unus ex eis | cui nomen Cleopas

| dixit ad eum | Tu solus advena es in Hierusalem | √ Ne-

scisti quae facta sunt in ea | in diebus ≈ istis ^^

24, 19 At ille dixit ei | Quae √√ de Iesu Nazoreo | qui fuit vir

propheta ^^ potens in verbo | et ≈≈ √ opera | in conspectu

Dei | omnis populi |

24, 20 √ Sicut hunc tradiderunt | principes sacerdotum | et po-

tentes nostri | in iudicium mortis | et crucifixerunt eum |

24, 21 Nos autem speravimus quoniam ipse erat | qui incipie-

bat salvare Israhel | sed etiam et in omnibus istis | tertium

diem hodie agit | ex quo haec facta sunt |

24, 22 Sed et mulieres quaedam | √√ seduxerunt nos | factae

matutinae ad monumentum |

24, 23 Et cum non invenissent corpus eius | venerunt dicentes |

√√ visionem angelorum vidisse | qui dicunt eum vivere

^^

24, 24 Et abierunt | quidam de his qui erant nobiscum | in mo-

nimentum | et √ invenerunt sic | sicut dixerunt ≈ mulieres |

illum autem | non vidimus |

24, 25 Ad ille dixit ad eos | O insensati | et tardi corde √√ in

omnibus | quibus locuti sunt prophetae |

24, 26 quoniam Haec oportebat pati Christum | et √ introire in

gloriam eius |

24, 27 Et erat incipiens a Mosen · | et omnium proph(e)etarum

| interpr(a)etari | illis in √ scripturis √ de eo √· |

24, 28 Et adpropiaverunt | [fol. 284 a] in castellum | ubi ibant |

et ipse fecit se | longius | abire |

24, 29 Et coxerunt eum dicentes | Mane nobiscum | quia ad ve-

sperum | √ declinavit √ dies ^^ Et intravit | manere cum

eis |

24, 30 Et factum est | cum recubuisset √√ | accipiens panem √

benedixit √√ | et dabat illis |

24, 31 Accipientium autem eorum | panem ab eo | aperti sunt

oculi eorum | et cognoverunt eum · | et ipse non con con-

paruit ab eis |

24, 32 At illi dixerunt ad semetipsos | Nonne cor nostrum erat

≈ coopertum | quo modo loquebatur nobis in via | sicut

aperiebat nobis scripturas |

24, 33 Et surgentes contristati ipsa hora | reversi sunt in Hieru-

salem | et invenerunt | congregatos illos · undecim · | et

qui cum eis erant |

24, 34 Dicentes | quoniam Vere ≈ resurrexit-Dominus | et vi-

sus est Simoni |

24, 35 Et ipsi narrabant quae√√ in via · | et quia cognotus est

eis | in fractione panis |

24, 36 Haec autem eorum loquentium | ipse stetit in medio eo-

rusalem nomine Emmaus

24,14 et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus

quae acciderant

24,15 et factum est dum fabularentur et secum

quaererent et ipse Iesus adpropinquans ibat cum

illis

24,16 oculi autem illorum tenebantur ne eum

agnoscerent

24,17 et ait ad illos qui sunt hii sermones quos con-

fertis ad invicem ambulantes et estis tristes

24,18 et respondens unus cui nomen Cleopas dixit

ei tu solus peregrinus es in Hierusalem et non

cognovisti quae facta sunt in illa his diebus

24,19 quibus ille dixit quae et dixerunt de Iesu Na-

zareno qui fuit vir propheta potens in opere et

sermone coram Deo et omni populo

24,20 et quomodo eum tradiderunt summi sacerdo-

tum et principes nostri in damnationem mortis et

crucifixerunt eum

24,21 nos autem sperabamus quia ipse esset re-

dempturus Israhel et nunc super haec omnia ter-

tia dies hodie quod haec facta sunt

24,22 sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt

nos quae ante lucem fuerunt ad monumentum

24,23 et non invento corpore eius venerunt dicentes

se etiam visionem angelorum vidisse qui dicunt

eum vivere

24,24 et abierunt quidam ex nostris ad monumen-

tum et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt ip-

sum vero non viderunt

24,25 et ipse dixit ad eos o stulti et tardi corde ad

credendum in omnibus quae locuti sunt prophe-

tae

24,26 nonne haec oportuit pati Christum et ita intra-

re in gloriam suam

24,27 et incipiens a Mose et omnibus prophetis in-

terpretabatur illis in omnibus scripturis quae de

ipso erant

24,28 et adpropinquaverunt castello quo ibant et

ipse se finxit longius ire

24,29 et coegerunt illum dicentes mane nobiscum

quoniam advesperascit et inclinata est iam dies

et intravit cum illis

24,30 et factum est dum recumberet cum illis acce-

pit panem et benedixit ac fregit et porrigebat il-

lis

24,31 et aperti sunt oculi eorum et cognoverunt eum

et ipse evanuit ex oculis eorum

24,32 et dixerunt ad invicem nonne cor nostrum ar-

dens erat in nobis dum loqueretur in via et aperi-

ret nobis scripturas

24,33 et surgentes eadem hora regressi sunt in Hie-

rusalem et invenerunt congregatos undecim et

eos qui cum ipsis erant

24,34 dicentes quod surrexit Dominus vere et appa-

ruit Simoni

24,35 et ipsi narrabant quae gesta erant in via et

quomodo cognoverunt eum in fractione panis

24,36 dum haec autem loquuntur Iesus stetit in me-

139 rum | √√√√√

24, 37 Ipsi autem paverunt | et timore tacti | putabant fantasma

videre |

24, 38 Ad ille dixit illis | Quare conturbati estis | et ut quid in

cogitationes | ascendunt in cor vestrum |

24, 39 Videte manus meas et pedes meos | quia ego ≈ ipse sum

| Palpate et videte | quoniam spiritus | ossa non habet nec

≈≈ carnes | sicut et me videtis habentem | [fol. 285 a] ---

24, 40 Adhuc autem non-credentibus ≈ eis | a gaudio et miran-

tium | dixit | Habetis ^^ aliquid manducare ≈≈≈ hic | et

porrexerunt ≈ illi ^^

24, 42 piscis-assi ≈ partem | √√√

24, 43 Et accipiens in conspectu | eorum | manducavit √√ ^^

24, 44 et dixit eis | Isti sermones mei | quos locutus sum ad vos

| cum essem vobiscum | quoniam Oportet impleri | omnia

quae scripta sunt | in lege Moysei et prophetis | et psalmis

de me |

24, 45 Tunc adaperti sunt eocum sensus | ut intellegant scrip-

turas |

24, 46 et dixit eis ^^ quia Sic scriptum erat | √√√ Christum pa-

ti | et resurgere √√ die tertia |

24, 47 et praedicari in nomine eius | paenitentiam · | et remis-

sionem peccatorum | super omnes gentes | indipientium

ab Hierusalem · |

24, 48 Et vos autem √ testes horum |

24, 49 Et ego mitto | promissionem meam super vos | Vos au-

tem sedete in civitate | usque dum | induamini virtutem de

alto |

24, 50 Eduxit autem eos foras | ad Bethaniam | levans ≈ autem

manus √ | benedixit eos ^^

24, 51 Et factum est | cum benediceret eos | discessit ab eis ^^

√√√√

24, 52 Et ipsi √ reversi sunt | in Hierusalem cum gaudio mag-

no |

24, 53 Et erant semper | in templo | laudantes √√ Deum √ |

* Evang secund · Lucam explicit | Incipit evang secund Mar-

cum [fol. 286 a]

dio eorum et dicit eis pax vobis ego sum nolite

timere

24,37 conturbati vero et conterriti existimabant se

spiritum videre

24,38 et dixit eis quid turbati estis et cogitationes

ascendunt in corda vestra

24,39 videte manus meas et pedes quia ipse ego

sum palpate et videte quia spiritus carnem et os-

sa non habet sicut me videtis habere

24,40 et cum hoc dixisset ostendit eis manus et

pedes

24,41 adhuc autem illis non credentibus et miranti-

bus prae gaudio dixit habetis hic aliquid quod

manducetur

24,42 at illi obtulerunt ei partem piscis assi et fa-

vum mellis

24,43 et cum manducasset coram eis sumens reli-

quias dedit eis

24,44 et dixit ad eos haec sunt verba quae locutus

sum ad vos cum adhuc essem vobiscum quo-

niam necesse est impleri omnia quae scripta

sunt in lege Mosi et prophetis et psalmis de me

24,45 tunc aperuit illis sensum ut intellegerent

scripturas

24,46 et dixit eis quoniam sic scriptum est et sic

oportebat Christum pati et resurgere a mortuis

die tertia

24,47 et praedicari in nomine eius paenitentiam et

remissionem peccatorum in omnes gentes inci-

pientibus ab Hierosolyma

24,48 vos autem estis testes horum

24,49 et ego mitto promissum Patris mei in vos vos

autem sedete in civitate quoadusque induamini

virtutem ex alto

24,50 eduxit autem eos foras in Bethaniam et eleva-

tis manibus suis benedixit eis

24,51 et factum est dum benediceret illis recessit ab

eis et ferebatur in caelum

24,52 et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem

cum gaudio magno

24,53 et erant semper in templo laudantes et bene-

dicentes Deum amen.

Marco latino beza

[fol. 286 a]

Mc 1, 1 < Initium evangeli Iesu Christi fili Dei |

1, 2 sicut scriptum est in Esaiam prophetam | >> Ecce mitto

angelum meum | >> ante faciem tuam | >> qui praepa-

ravit |

1, 3 >> viam tuam | >> vox clamantis in deserto | >> parate

viam Domini | >> rectas fa[ci]te | >> semitas Dei no-

stri |

1,1 initium evangelii Iesu Christi Filii Dei

1,2 sicut scriptum est in Esaia propheta ecce mitto an-

gelum meum ante faciem tuam qui praeparabit

viam tuam

1,3 vox clamantis in deserto parate viam Domini rec-

tas facite semitas eius

1,4 fuit Iohannes in deserto baptizans et praedicans

140 1,

4 < Fuit Iohannes in deserto baptizans | et praedicans bap-

tismum paenitentiae | in remissione peccatorum |

1, 5 < Et ingrediebatur ad illum | omnis Iudaea regio | et

Hierosolymitae universi | et baptizabantur in-Iordanen ≈

ab-illo | confitentes peccata sua |

1, 6 < Et erat Iohannes vestitus pilos camelli | √√√√√√ et ae-

debat ≈≈≈≈ lucustas et mel silvestrae |

1, 7 et dicebat illis | Ego quidem vos | baptizo in aqua | ve-

niet autem post-me ≈ fortior-me | cuius non sum di-

gnus √ solvere corregiam | calciamentorum eius |

1, 8 √√√√ | Ipse √ vos ≈ baptizabit in Spiritu sancto |

1, 9 < Et factum est in illis ≈ diebus | venit Iesus a Nazaret

Galilaeae | et baptizatus est in Iordanen | ab Iohannen |

1, 10

Et √ ascendens de aqua | vidit apertos caelos | et spiri-

tum tamquam columbam | descendentem |

1, 11

√√ in ipsum | et vox √√ de caelis | Tu es Filius meus

dilectus · | in quem complacui |

1, 12

< Et statim Spiritus sanctus eiecit eum |

1, 13

in deserto | et erat in deserto quadraginta · diebus | √√√

et temptabatur a satana | [fol. 287a] et erat cum besteis |

1, 14

et angeli ministrabant ei · | sed ≈ postquam traditus est

Iohannes | venit Iesus in Galilaeam | praedicans evan-

gelium regni Dei |

1, 15

√ dicens quoniam Inpleta sunt tempora | et adpropiavit

regnum Dei | Paenitemini et credite in evangelio |

1, 16

< Et praeteriens secus mare Galilaeae | vidit Simonem

et Andream | fratrem eius | mittentes retias in mare |

erant autem piscatores |

1, 17

< Et dixit illis Iesus | Venite post me | et faciam vos fie-

ri piscatores hominum |

1, 18

Et statim relictis omnibus | secuti sunt eum |

1, 19

< Et progressus √ pusillum · | vidit Iacobum Zebedei |

et Iohannen fratrem eius | et ipsos in navi |

1, 20

conponentes retiam | et continuo vocavit illos | et relicto

patre suo Zebedeo in navi · | cum mercennariis | secuti

sunt eum ^^^

1, 21

Et ingrediuntur | Cafaranum | et statim sabbato | ingres-

sus in synagoga docebat eos |

1, 22

Et obstupescebant super doctrinam eius | erant enim

docens eos · | quasi potestatem habens · | non quasi

scribae |

1, 23

< Et erat in synagoga √ homo | in spiritu inmundo et

exclamavit dicens |

1, 24

Quid nobis et tibi Iesu Nazorenae | Venisti perdere nos |

Scio quis is Santus Dei |

1, 25

< Et comminatus est ei √ dicens · | Ommutesce | et exi

de homine spirite immunde | [fol. 288a]

1, 26

Et exit spiritus-inmundus | ≈ discerpens-eum · | et cla-

mans voce magna | discessit ab eo · |

1, 27

Et mirabantur omnes | et conquerenbant inter se di-

centes | Quaenam est √ doctrina ista nova | haec potestas

| quia et spiritibus inmundis inperat | et obaudiunt ei |

1, 28

< Et processit rumor iste statim | in omnem regionem

Galilaeae |

1, 29

< √-Procedens ≈ autem de synagoga | venit in domum

Simonis et Andreae | cum Iacobo et Iohannen |

1, 30

Decumbebat autem socrus Simonis | febricitans | et

continuo dicunt ei de illa |

1, 31

Et accessit exstendens manum | adpraehensam elevavit

baptismum paenitentiae in remissionem peccato-

rum

1,5 et egrediebatur ad illum omnis Iudaeae regio et

Hierosolymitae universi et baptizabantur ab illo in

Iordane flumine confitentes peccata sua

1,6 et erat Iohannes vestitus pilis cameli et zona pelli-

cia circa lumbos eius et lucustas et mel silvestre

edebat

1,7 et praedicabat dicens venit fortior me post me

cuius non sum dignus procumbens solvere corri-

giam calciamentorum eius

1,8 ego baptizavi vos aqua ille vero baptizabit vos

Spiritu Sancto

1,9 et factum est in diebus illis venit Iesus a Nazareth

Galilaeae et baptizatus est in Iordane ab Iohanne

1,10 et statim ascendens de aqua vidit apertos caelos

et Spiritum tamquam columbam descendentem et

manentem in ipso

1,11 et vox facta est de caelis tu es Filius meus dilec-

tus in te conplacui

1,12 et statim Spiritus expellit eum in desertum

1,13 et erat in deserto quadraginta diebus et quadra-

ginta noctibus et temptabatur a Satana eratque

cum bestiis et angeli ministrabant illi

1,14 postquam autem traditus est Iohannes venit Iesus

in Galilaeam praedicans evangelium regni Dei

1,15 et dicens quoniam impletum est tempus et adpro-

pinquavit regnum Dei paenitemini et credite

evangelio

1,16 et praeteriens secus mare Galilaeae vidit Simo-

nem et Andream fratrem eius mittentes retia in

mare erant enim piscatores

1,17 et dixit eis Iesus venite post me et faciam vos fie-

ri piscatores hominum

1,18 et protinus relictis retibus secuti sunt eum

1,19 et progressus inde pusillum vidit Iacobum Zebe-

daei et Iohannem fratrem eius et ipsos in navi

conponentes retia

1,20 et statim vocavit illos et relicto patre suo Zebe-

daeo in navi cum mercennariis secuti sunt eum

1,21 et ingrediuntur Capharnaum et statim sabbatis

ingressus synagogam docebat eos

1,22 et stupebant super doctrina eius erat enim docens

eos quasi potestatem habens et non sicut scribae

1,23 et erat in synagoga eorum homo in spiritu in-

mundo et exclamavit

1,24 dicens quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti

perdere nos scio qui sis Sanctus Dei

1,25 et comminatus est ei Iesus dicens obmutesce et

exi de homine

1,26 et discerpens eum spiritus inmundus et excla-

mans voce magna exivit ab eo

1,27 et mirati sunt omnes ita ut conquirerent inter se

dicentes quidnam est hoc quae doctrina haec nova

quia in potestate et spiritibus inmundis imperat et

oboediunt ei

1,28 et processit rumor eius statim in omnem

regionem Galilaeae

1,29 et protinus egredientes de synagoga venerunt in

141 | et statim | remisit illam febris | et ministrabat ei |

1, 32

< Vespere autem facta | cum occidisset sol | adferebant

ad eum | omnes male habentes | variis languoribus · | et

demonia habentes |

1, 33

Et erat tota civitas congregata | ad ianuam eius |

1, 34

Et curavit illos | √√√√ et qui daemonia habebant · | ei-

ciebat illa ab eis | et non sinebat ea ≈ loqui | quoniam

sciebant eum · | et curavit multos | male habentes | variis

languoribus | et daemonia multa eiciebat |

1, 35

< Et diluculo √ exsurgens | √ abiit in desertum locum |

ibique orabat · |

1, 36

Et consecuti sunt eum | < Tunc Simon et qui cum eo

erant |

1, 37

et cum invenissent eum | dixerunt ei |

1, 38

quia Omnes quaerunt te · | Et ait illis Eamus | [fol. 289

a] in proximos vicos et civitates | ut et ibi praedicem |

Ad hoc enim veni |

1, 39

< Et erat praedicans in synagogis eorum | in totam Gali-

laeam | et daemonia eiciens |

1, 40

< Et venit ad eum leprosus | depraecans eum | et dicens

· | Si volueris potes me mundare |

1, 41

Et iratus extendit manum suam | et tetigit eum et ait illi

· | Volo mundare |

1, 42

Et statim decessit ab eo lepra | 43

et mundatus est | Et

comminatus ei |

1, 44

statim dimisit illum et dicit ei | Vide nemini dixeris |

sed vade ostende teipsum √ sacerdoti | et offers pro

emundatione tua | quae praecepit Moyses · | in testimo-

nium illis |

1, 45

Ad ille egressus coepit praedicare | et diffamare ser-

monem | ita ut √ non possit · | manifest(a)e introire | ≈

in-civitatem · | sed foris in desertis locis esse | Et con-

veniebant ad eum undique |

Mc 2, 1 < Et iterum intravit in Cafarnaum post dies | et au-

ditum est · | quod in domo esset |

2, 2 et confestim convenerunt multi | √ ut iam non posset

capere · | usque ad ianuam | et loquebatur ad illos ver-

bum |

2, 3 < Et venerunt ad eum · | adferentes paralyticum | qui a

quatuor portabatur · |

2, 4 et cum non possent | accedere √√ prae turba | nudave-

runt tectum ubi erat Iesus | et √ dimiserunt grabattum | in

quo erat paralyticus iacens |

2, 5 < Cum vidisset autem Iesus fidem illorum | ait paralyti-

co | Fili dimittuntur tibi peccata tua | [fol. 290 a]

2, 6 < Erant autem √ quidam de (s)scribis | ≈≈≈ illic se-

dentes et cogitantes | in cordibus suis dicentes |

2, 7 Quid hic sic loquitur blasphemat | qui potest demittere

peccata | nisi solus Deus |

2, 8 < Quo √ cognito Iesus in spiritu √ | quod sic cogitarent |

intra se ^ dixit illis | Quid ista cogitatis · | in cordibus

vestris |

2, 9 quid est facilius dicere | paralytico | surge | et tolle gra-

battum tuum | et vade in domum tuam | aut dicere | ≈≈≈//

domum Simonis et Andreae cum Iacobo et Io-

hanne

1,30 decumbebat autem socrus Simonis febricitans et

statim dicunt ei de illa

1,31 et accedens elevavit eam adprehensa manu eius

et continuo dimisit eam febris et ministrabat eis

1,32 vespere autem facto cum occidisset sol adfere-

bant ad eum omnes male habentes et daemonia

habentes

1,33 et erat omnis civitas congregata ad ianuam

1,34 et curavit multos qui vexabantur variis languori-

bus et daemonia multa eiciebat et non sinebat lo-

qui ea quoniam sciebant eum

1,35 et diluculo valde surgens egressus abiit in deser-

tum locum ibique orabat

1,36 et persecutus est eum Simon et qui cum illo erant

1,37 et cum invenissent eum dixerunt ei quia omnes

quaerunt te

1,38 et ait illis eamus in proximos vicos et civitates ut

et ibi praedicem ad hoc enim veni

1,39 et erat praedicans in synagogis eorum et omni

Galilaea et daemonia eiciens

1,40 et venit ad eum leprosus deprecans eum et genu

flexo dixit si vis potes me mundare

1,41 Iesus autem misertus eius extendit manum suam

et tangens eum ait illi volo mundare

1,42 et cum dixisset statim discessit ab eo lepra et

mundatus est

1,43 et comminatus ei statim eiecit illum

1,44 et dicit ei vide nemini dixeris sed vade ostende te

principi sacerdotum et offer pro emundatione tua

quae praecepit Moses in testimonium illis

1,45 at ille egressus coepit praedicare et diffamare

sermonem ita ut iam non posset manifeste in civi-

tatem introire sed foris in desertis locis esse et

conveniebant ad eum undique

2,1 et iterum intravit Capharnaum post dies

2,2 et auditum est quod in domo esset et convenerunt

multi ita ut non caperet neque ad ianuam et lo-

quebatur eis verbum

2,3 et venerunt ferentes ad eum paralyticum qui a

quattuor portabatur

2,4 et cum non possent offerre eum illi prae turba nu-

daverunt tectum ubi erat et patefacientes submise-

runt grabattum in quo paralyticus iacebat

2,5 cum vidisset autem Iesus fidem illorum ait paraly-

tico fili dimittuntur tibi peccata

2,6 erant autem illic quidam de scribis sedentes et co-

gitantes in cordibus suis

2,7 quid hic sic loquitur blasphemat quis potest dimit-

tere peccata nisi solus Deus

2,8 quo statim cognito Iesus spiritu suo quia sic cogi-

tarent intra se dicit illis quid ista cogitatis in cor-

dibus vestris

2,9 quid est facilius dicere paralytico dimittuntur tibi

peccata an dicere surge et tolle grabattum tuum et

ambula

142 demittuntur tibi peccata |

2, 10

ut autem sciatis | quia habet ≈ potestatem | filius homini

· | in terra | demittere peccata · | ait paralytico |

2, 11

tibi dico surge | et tolle grabbatum tuum | et vade in

domum tuam · |

2, 12

et statim √ surrexit | et sublato grabatto · | abiit coram

omnibus | ita ut admirarentur omnes | et honorificarent

Deum | et dicerent | quia taliter ≈ numquam vidimus |

2, 13

< Et processit iterum ad mare | et omnes (!) turba | ve-

niebat ad eum · | et docebat eos |

2, 14

< Et cum praeteriret | vidit Iacobum Alphaei | sedentem

ad teloneum | et ait illi Sequere me | Et surgens secutus

est eum |

2, 15

et factum est recumbentibus illis | in domo eius · | multi

publicani et p[ecc]atores · | simul recumbebant cum Iesu

| et discipulis eius · | erant enim multi | qui et secuti sunt

eum |

2, 16

et scribae et pharisaei | [fol. 291 a] et viderunt quia

manducat | cum peccatoribus | et publicanis · | et dice-

bant discipulis eius · | Quare cum publicanis | et peccato-

ribus | manducat √√√√ |

2, 17

< et hoc audit Iesus ait √ | Non desiderant | qui sani sunt

medicum · | sed qui male habent | Non √ veni vocare ius-

tos · | sed peccatores

2, 18

Et erant discipuli Iohannis | et pharisaei ieiunantes | et

veniunt et dicunt illi | Quare discipuli Iohannis | et pha-

risaeorum ieiunant | tui autem discipuli non ieiunant ? |

2, 19

Et ait illis √ · | Non quid possunt fili sponsi | quandiu

sponsus | cum illis est | ieiunare |

√√√√√√√√

2, 20

Venient autem dies | cum auferetur | ab ei (!) sponsus · |

et tunc ieiunabunt | in illa die |

2, 21

< Nemo autem adsumentum panni rudis | adsuit vesti-

mento veteri | alioquin auferet supplementum | no[n]vum

a veteri | et peior scissura efficitur |

2, 22

< Et nemo mittit novellum ≈ vinum | in utres veteres |

alioquin disrumpet utres ≈ vinum | et vinum √ et utres

peribunt | √√√√√√√√

2, 23

< Et factum est | iterum eum sabbatis | ambulare per sa-

ta | et discipuli eius coeperunt √ | √ vellere spicas |

2, 24

Pharisaei autem dicebant √ | Ecce quid faciunt discipuli

tui | [fol. 292 a] sabbatis | quod non licebat eis |

2, 25

< Et respondens ait illis | Num quam legistis | quid fe-

cerit David | cum necessitate habuit et esurit | ipse et qui

cum illo erant ? |

2, 26

√ Introibit ( !) in domum Dei | √√√√ et panes proposi-

tionis manducavit | ≈ et dedit eis qui cum illo erant | quos

non licebat manducare | nisi sacerdotibus ^

2, 27

Dico autem vobis | √√√√√√√√√√ √ Dominus est Filius

hominis | et sabbati |

Mc 3, 1 < Et introibit iterum in synagogam | et erat ibi homo

aridam ≈ habens manum

2,10 ut autem sciatis quia potestatem habet Filius ho-

minis in terra dimittendi peccata ait paralytico

2,11 tibi dico surge tolle grabattum tuum et vade in

domum tuam

2,12 et statim ille surrexit et sublato grabatto abiit co-

ram omnibus ita ut admirarentur omnes et honori-

ficarent Deum dicentes quia numquam sic vidi-

mus

2,13 et egressus est rursus ad mare omnisque turba

veniebat ad eum et docebat eos

2,14 et cum praeteriret vidit Levin Alphei sedentem ad

teloneum et ait illi sequere me et surgens secutus

est eum

2,15 et factum est cum accumberet in domo illius mul-

ti publicani et peccatores simul discumbebant

cum Iesu et discipulis eius erant enim multi qui et

sequebantur eum

2,16 et scribae et Pharisaei videntes quia manducaret

cum peccatoribus et publicanis dicebant discipulis

eius quare cum publicanis et peccatoribus mandu-

cat et bibit magister vester

2,17 hoc audito Iesus ait illis non necesse habent sani

medicum sed qui male habent non enim veni vo-

care iustos sed peccatores

2,18 et erant discipuli Iohannis et Pharisaei ieiunantes

et veniunt et dicunt illi cur discipuli Iohannis et

Pharisaeorum ieiunant tui autem discipuli non

ieiunant

2,19 et ait illis Iesus numquid possunt filii nuptiarum

quamdiu sponsus cum illis est ieiunare quanto

tempore habent secum sponsum non possunt ieiu-

nare

2,20 venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus

et tunc ieiunabunt in illa die

2,21 nemo adsumentum panni rudis adsuit vestimento

veteri alioquin aufert supplementum novum a

veteri et maior scissura fit

2,22 et nemo mittit vinum novellum in utres veteres

alioquin disrumpet vinum utres et vinum

effunditur et utres peribunt sed vinum novum in

utres novos mitti debet

2,23 et factum est iterum cum sabbatis ambularet per

sata et discipuli eius coeperunt praegredi et vel-

lere spicas

2,24 Pharisaei autem dicebant ei ecce quid faciunt

sabbatis quod non licet

2,25 et ait illis numquam legistis quid fecerit David

quando necessitatem habuit et esuriit ipse et qui

cum eo erant

2,26 quomodo introiit in domum Dei sub Abiathar

principe sacerdotum et panes propositionis man-

ducavit quos non licet manducare nisi sacerdoti-

bus et dedit eis qui cum eo erant

2,27 et dicebat eis sabbatum propter hominem factum

est et non homo propter sabbatum

2,28 itaque dominus est Filius hominis etiam sabbati

3,1 et introivit iterum synagogam et erat ibi homo ha-

bens manum aridam

143 3,

2 et observabant eum

si sabbatis curaret | ut accusarent

eum |

3, 3 et ait homini | habenti manum aridam | Surge et sta in

medium |

3, 4 Et dixit ad illos · Licet sabbatis | aliquid benefacere | aut

malefacere | animam salvam facere | magis quam perdere

? |

3, 5 < Ad (!) illi tacebant · | et circumspiciens eos | cum ira

indignationis | super emortua ^ cordis eorum | dixit ho-

mini | Extende manum tuam | et extendit | et restituta est

manus illi statim |

3, 6 Exeuntes autem √ pharisaei · | cum Herodianis | consi-

lium faciebant adversus eum | quo modo illum perderent

|

3, 7 < Iesus autem cum discipulis suis | secessit ad marem |

[fol. 293 a] et multa turba a Galilaea | et Iudaea √√√ |

3, 8 et ab Hierosolymis | et ab Idumea et Trans Iordanen ( !) |

et √ circa Tyrum | et circa Sidonem | multitudo magna |

audientes quae faciebat · | venerunt ad eum |

3, 9 et dixit discipulis suis · | Ut in navicula sibi deserviret |

propter turbam | uti ne conpremerent eum multi |

3, 10

Multos enim sanavit | ita ut inruerent in eum · | ut illum

tangerent | quodquod habebant plagas · |

3, 11

et spiritus · immundi | cum videret ≈ illum | procede-

bant ei · | et exclamabant dicentes | Tu es Filius Dei |

3, 12

Et multa comminabatur eis | ut non manifestarent illum

|

3, 13

Et ascendit in montem ^ et vocavit ad se | quos voluit

ipse · et venerunt ad eum |

3, 14

Et fecit ut essent · duodecim · cum ipso | et ut mitteret

illos praedicare | evangelium · |

3, 15

Et dedit illis potestatem | curandi valetudine[m]s | et ei-

ciendi daemonia |

3, 16

< Et inposuit Simoni nomen Petrus |

3, 17

et Iacobum Zebedaei | et Iohannen fratrem Iacobi | et

inposuit eis nomina Boanges | quod est Filium tonitrui · |

3, 18

et Andream | et Filippum · | et Bartholomeum et Mat-

theum | et Thoman et Iacobum Alfei | et Lebbeum et Si-

monem Cananeum |

3, 19

et Iudas Scarioth | [fol. 294 a] qui et tradidit eum |

3, 20

< Et veniunt in domum · | et convenit iterum turba | uti

non possent | nec panem manducare · |

3, 21

Et cum audissent de eo | scribae et ceteri | exierunt te-

nere eum | dicebant enim quoniam exentiat eos |

3, 22

Et scribae | qui ab Hierosolynis descenderunt | dicebant

quoniam Beelzebul habet · | et quia in principem daemo-

niorum | eicit daemonia |

3, 23

< Et convocatis eis | in parabolam dicebat √ Dominus

Iesus | Quo modo potest Satanas · | Satanam eicere |

3, 24

Et si regnum in se dividatur | non potest stare regia illa

|

3, 25

Et si domus super semetipsam dividatur | non potest

domus illa stare |

3, 26

< Et si Satanas Satanan eicit | disperditur super se · | √

non potest stare | regnum eius | sed finem habet |

3, 27

Nemo autem potest vasa fortis | ingressus in domum

diripere | nisi prius fortem alliget | et tunc domum eius

diripiet |

3, 28

< Amen dico vobis · | quoniam omnia | dimittuntur fi-

3,2 et observabant eum si sabbatis curaret ut accusa-

rent illum

3,3 et ait homini habenti manum aridam surge in me-

dium

3,4 et dicit eis licet sabbatis bene facere an male ani-

mam salvam facere an perdere at illi tacebant

3,5 et circumspiciens eos cum ira contristatus super

caecitatem cordis eorum dicit homini extende

manum tuam et extendit et restituta est manus illi

3,6 exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis

consilium faciebant adversus eum quomodo eum

perderent

3,7 et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare et

multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum

3,8 et ab Hierosolymis et ab Idumea et trans Iordanen

et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna

audientes quae faciebat venerunt ad eum

3,9 et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret

propter turbam ne conprimerent eum

3,10 multos enim sanabat ita ut inruerent in eum ut il-

lum tangerent quotquot habebant plagas

3,11 et spiritus inmundi cum illum videbant procide-

bant ei et clamabant dicentes

3,12 tu es Filius Dei et vehementer comminabatur eis

ne manifestarent illum

3,13 et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit

ipse et venerunt ad eum

3,14 et fecit ut essent duodecim cum illo et ut mitteret

eos praedicare

3,15 et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ei-

ciendi daemonia

3,16 et inposuit Simoni nomen Petrus

3,17 et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi

et inposuit eis nomina Boanerges quod est Filii

tonitrui

3,18 et Andream et Philippum et Bartholomeum et

Mattheum et Thomam et Iacobum Alphei et

Thaddeum et Simonem Cananeum

3,19 et Iudam Scarioth qui et tradidit illum

3,20 et veniunt ad domum et convenit iterum turba ita

ut non possent neque panem manducare

3,21 et cum audissent sui exierunt tenere eum dicebant

enim quoniam in furorem versus est

3,22 et scribae qui ab Hierosolymis descenderant di-

cebant quoniam Beelzebub habet et quia in prin-

cipe daemonum eicit daemonia

3,23 et convocatis eis in parabolis dicebat illis quo-

modo potest Satanas Satanan eicere

3,24 et si regnum in se dividatur non potest stare re-

gnum illud

3,25 et si domus super semet ipsam dispertiatur non

poterit domus illa stare

3,26 et si Satanas consurrexit in semet ipsum disperti-

tus est et non potest stare sed finem habet

3,27 nemo potest vasa fortis ingressus in domum diri-

pere nisi prius fortem alliget et tunc domum eius

diripiet

3,28 amen dico vobis quoniam omnia dimittentur filiis

hominum peccata et blasphemiae quibus blas-

144 liis hominum | peccata et blasphemiae | quaecumquae (!)

blasphemaverint |

3, 29

< Si quis autem blasphemaverit | in Spiritum Sanctum |

non habet remissionem | √√ sed reus erit aeterni delicti |

3, 30

< quoniam dicebant | spiritum immundum habere eum |

3, 31

Et venit mater eius et fratres eius | [fol. 295 a] et foris

stantes · | miserunt ad eum | vocantes illum · |

3, 32

Et sedebat circa eum turba | et dicunt ei · | Ecce mater

tua · | et fratres tui | et sorores tuae | foras quaerunt te |

3, 33

< Et respondit eis dicens · | Quae est mater mea | aut

fratres mei · |

3, 34

Et circumspiciens | √√ in circuitu eius sedebant | dixit |

Eccle mater mea | et fratres mei |

3, 35

Qui enim fecerit voluntatem Dei | hic meus ≈ frater · |

et soror √ et mater est |

Mc 4, 1 < Et coepit ≈ iterum | docere ad mare | et congrega-

ta est ad eum | turba multa | ita ut ipse in navi ascendens |

sedere[t] circa mare · | et omnis turba | circa mare √

erant · |

4, 2 et docebat illos | in parabolis multis · | et dicebat illis |

in doctrina sua |

4, 3 Audite < Ecce exiit seminator seminare · |

4, 4 et dum seminat | aliut ( !) cecidit circa viam | et vene-

runt volucres caeli | et comederunt illud |

4, 5 < Et aliud caecidit | super loca petrosa | et quoniam non

habuit | terram multam | et statim exhortum est | propter

quod non habuit | altitudinem terrae |

4, 6 Et quando exhortus est sol · | exestuavit | et quia non

habebat radicem | exaruit |

4, 7 Et aliud caecidit in spinas | et ascenderunt spinae · | et

suffucaverunt illud | et fructum non dedit |

4, 8 Et aliud cecidit in terram bonam | et dat fructum | [fol.

296 a] ascendentem et crescentem | et adferet unum ·

triginta · | et unum · sexaginta · | et unum · centum· |

4, 9 Et dicebat | Qui habet aures audiendi audiat | et intelli-

gens intelligat |

4, 10 < Et cum esset singularis | interrogaverunt illum disci-

puli eius | √√ quae esset parabola ista |

4, 11 < Et ait illis Vobis datum est | cognoscere mysteriu-

mregni Dei | illis autem | qui foris sunt | in parabolis |

omnia dicitur · |

4, 12 Ut videntes videant | et non videant · | et audientes au-

diant | et non intelligant · | ne quando convertantur | et

demittam eis peccata |

4, 13 Et ait illis | Nescitis parabolam hanc | et quo modo

omnes parabolas | cognoscetis ? |

4, 14 < Qui seminat verbum seminat |

4, 15 Hi autem sunt qui circa viam | quibus seminatur ver-

bum | et cum audierint | statim venit Satanas | et auferet

verbum | quod seminatum est | in corda eorum |

4, 16 < Et hi sunt √ · | qui super petrosa seminantur | qui

cum audierint verbum | √ cum gaudio excipiunt illud |

4, 17 et non habent radicem in se | sed temporalis sunt |

deinde facta tribulatione | et persecutione propter verbum

| confestim scandalizabuntur · |

4, 18 Et alii sunt | qui in spinis seminantur | [fol. 297 a] Hi

phemaverint

3,29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum

non habet remissionem in aeternum sed reus erit

aeterni delicti

3,30 quoniam dicebant spiritum inmundum habet

3,31 et veniunt mater eius et fratres et foris stantes mi-

serunt ad eum vocantes eum

3,32 et sedebat circa eum turba et dicunt ei ecce mater

tua et fratres tui foris quaerunt te

3,33 et respondens eis ait quae est mater mea et fratres

mei

3,34 et circumspiciens eos qui in circuitu eius sede-

bant ait ecce mater mea et fratres mei

3,35 qui enim fecerit voluntatem Dei hic frater meus

et soror mea et mater est

4,1 et iterum coepit docere ad mare et congregata est

ad eum turba multa ita ut in navem ascendens se-

deret in mari et omnis turba circa mare super ter-

ram erat

4,2 et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in

doctrina sua

4,3 audite ecce exiit seminans ad seminandum

4,4 et dum seminat aliud cecidit circa viam et vene-

runt volucres et comederunt illud

4,5 aliud vero cecidit super petrosa ubi non habuit ter-

ram multam et statim exortum est quoniam non

habebat altitudinem terrae

4,6 et quando exortus est sol exaestuavit et eo quod

non haberet radicem exaruit

4,7 et aliud cecidit in spinas et ascenderunt spinae et

offocaverunt illud et fructum non dedit

4,8 et aliud cecidit in terram bonam et dabat fructum

ascendentem et crescentem et adferebat unum tri-

ginta et unum sexaginta et unum centum

4,9 et dicebat qui habet aures audiendi audiat

4,10 et cum esset singularis interrogaverunt eum hii

qui cum eo erant cum duodecim parabolas

4,11 et dicebat eis vobis datum est mysterium regni

Dei illis autem qui foris sunt in parabolis omnia

fiunt

4,12 ut videntes videant et non videant et audientes

audiant et non intellegant nequando convertantur

et dimittantur eis peccata

4,13 et ait illis nescitis parabolam hanc et quomodo

omnes parabolas cognoscetis

4,14 qui seminat verbum seminat

4,15 hii autem sunt qui circa viam ubi seminatur ver-

bum et cum audierint confestim venit Satanas et

aufert verbum quod seminatum est in corda eo-

rum

4,16 et hii sunt similiter qui super petrosa seminantur

qui cum audierint verbum statim cum gaudio ac-

cipiunt illud

4,17 et non habent radicem in se sed temporales sunt

deinde orta tribulatione et persecutione propter

verbum confestim scandalizantur

145 sunt qui verbum audiunt |

4, 19 et sollicitudinem victus | et errores mundi · | √√√√ si-

mul incedentes | suffocant verbum | et sine fructum effi-

ciuntur |

4, 20 < Et hi sunt | qui super terram bonam | seminati sunt |

qui audiunt verbum | et suscipiunt · | et fructificant |

unum · triginta · | et unum · sexaginta · | et unum · cen-

tum · |

4, 21 Et dicebat illis · | Num quid accenditur lucerna | et sub

modo ponitur | aut sub lectum | et non super candelabrum

| ponatur |

4, 22 Non est enim √ absconditum · | sed ut manifestetur ·

|nec factum est occultum | sed ut veniat ≈ in-palam |

4, 23 Si quis habet aures audiendi | audiat |

4, 24 < Et dicebat illis | Videte quid audiatis | in qua mensu-

ra metieritis · | hemetietur vobis | √√√ |

4, 25 Qui enim habet · | adicietur illi | et qui non habet · | et

quod habet auferetur ab eo |

4, 26 Et dicebat · | Sic est regnum Dei | quemadmodum si

homo · | semen ≈ iactet in terram |

4, 27 et obdormiat | et exurgat · | nocte et die | et semen

germinet · | et increscat dum nescit ille |

4, 28 quoniam ≈ ultro terra fructificat | primum herbam |

deinde spicam | deinde plenum granum in spicam |

4, 29 Et cum √ produxerunt fructum | statim mittit falcem |

quoniam adest messis |

4, 30 Et dicebat · | Cui adsimilabimus regnum Dei | [fol. 298

a] aut in qua parabola · | transferamus illud |

4, 31 Similis est grano sinapis | quod cum seminatum est in

terram · | minor est | omnibus seminibus · | quae sunt in

terram |

4, 32 √√√√ √ et fit maior · | omnibus [h]oleribus | et facit

ramos magnos · | ita ut possint | sub umbra eius | aves

caeli inhabitare |

4, 33 < Et talibus multi parabolis | loquebatur √ verbum· |

prout poterant audire |

4, 34 Sine parabola autem · | non loquebatur eis | seorsum

autem discipulis suis · | disserebat eas |

4, 35 < Et ait illis · | In illa die | cum sero factum ≈ esset · |

Transiamus ultra |

4, 36 Et dimittunt turbam · | et acceperunt eum | ita ut erat in

navi · | et aliae autem | naves multae · | erant cum illo |

4, 37 < Et facta est procella magna venti | et fluctus mitte-

bat in navi | ita ut inpleret navem |

4, 38 et erat ipse in puppi | super cervical dormiens | et exci-

tantes eum · | dicunt illi | Magister | non ad te [pe]rtinet

quod pereamus? |

4, 39 Et exurgens | comminatus est | vento et mari ≈ et-dixit

| Sile commutesce · | Et cessavit ventus | et facta est

tranquillitas magna |

4, 40 < Et dixit illis · | Quid timidi estis ? | nondum [h]abetis

fidem ? |

4, 41 Et timuerunt timore ≈ magno | et dicebant adinvicem

( !) · | Quisnam √ est iste | quia et-mare ≈ et-venti | [fol.

299 a] >> [obaudiunt ei]

4,18 et alii sunt qui in spinis seminantur hii sunt qui

verbum audiunt

4,19 et aerumnae saeculi et deceptio divitiarum et cir-

ca reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant

verbum et sine fructu efficitur

4,20 et hii sunt qui super terram bonam seminati sunt

qui audiunt verbum et suscipiunt et fructificant

unum triginta et unum sexaginta et unum centum

4,21 et dicebat illis numquid venit lucerna ut sub mo-

dio ponatur aut sub lecto nonne ut super candela-

brum ponatur

4,22 non enim est aliquid absconditum quod non ma-

nifestetur nec factum est occultum sed ut in palam

veniat

4,23 si quis habet aures audiendi audiat

4,24 et dicebat illis videte quid audiatis in qua mensu-

ra mensi fueritis remetietur vobis et adicietur vo-

bis

4,25 qui enim habet dabitur illi et qui non habet etiam

quod habet auferetur ab illo

4,26 et dicebat sic est regnum Dei quemadmodum si

homo iaciat sementem in terram

4,27 et dormiat et exsurgat nocte ac die et semen ger-

minet et increscat dum nescit ille

4,28 ultro enim terra fructificat primum herbam

deinde spicam deinde plenum frumentum in spica

4,29 et cum se produxerit fructus statim mittit falcem

quoniam adest messis

4,30 et dicebat cui adsimilabimus regnum Dei aut cui

parabolae conparabimus illud

4,31 sicut granum sinapis quod cum seminatum fuerit

in terra minus est omnibus seminibus quae sunt in

terra

4,32 et cum seminatum fuerit ascendit et fit maius

omnibus holeribus et facit ramos magnos ita ut

possint sub umbra eius aves caeli habitare

4,33 et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum

prout poterant audire

4,34 sine parabola autem non loquebatur eis seorsum

autem discipulis suis disserebat omnia

4,35 et ait illis illa die cum sero esset factum transea-

mus contra

4,36 et dimittentes turbam adsumunt eum ita ut erat in

navi et aliae naves erant cum illo

4,37 et facta est procella magna venti et fluctus mitte-

bat in navem ita ut impleretur navis

4,38 et erat ipse in puppi supra cervical dormiens et

excitant eum et dicunt ei magister non ad te perti-

net quia perimus

4,39 et exsurgens comminatus est vento et dixit mari

tace obmutesce et cessavit ventus et facta est

tranquillitas magna

4,40 et ait illis quid timidi estis necdum habetis fidem

et timuerunt magno timore et dicebant ad alteru-

trum quis putas est iste quia et ventus et mare

oboediunt ei

146 Mc 5, 1 [obaudiunt ei] ^ Et venerunt ultra | in regionem

Gerasenorum |

5, 2 et exeuntibus illis √√√√√ homo | ≈ de monumentis in

spiritu immundo |

5, 3 qui domicilium habebat · | in monumentis | et neque ca-

tenis · | iam quisquam eum poterat ligare · |

5, 4 quoniam saepius eum-ligatum · | ≈≈ conpedibus et ca-

tenis | quibus ligatus erat | disrumpebat | et compedes

comminuebat | nec quisquam posset eum | amplius do-

mare |

5, 5 √ Nocte autem et die · | in-montibus | ≈≈ et-in-

monumentis erat | exclamans | et concidens se lapidibus |

5, 6 < Videns autem Iesum a longe | adcucurrit et adoravit

eum |

5, 7 et clamans voce magna dixit | Quid mihi et tibi Iesu fili

Dei excelsi | adiuro te per Deum · | Ne me torques |

5, 8 Dicebat enim illi Iesus | Exi spirite immunde | ab ho-

mine · |

5, 9 < Et interrogabat eum | Quod tibi nomen est · | Et res-

pondit √ | Est-mihi-nomen ≈≈≈ Legio · | quia multi su-

mus |

5, 10 Et deprecabatur eum multum | ut ne se expelleret · |

extra regionem |

5, 11 < Erat autem √ circa montem · | grex porcorum √

pascentium · |

5, 12 et depraecabantur eum daemonia | dicentes · | Mitte

nos in porcos | ut in eos introeamus |

5, 13 < Et √ statim Dominus Iesus | misit eos in porcos | ≈ et

exeuntes spiritus immundi · | intraverunt in porcos | [fol.

300 a] et √ praecipitatus est grex · | (s)uper praeceps in

mari | ad duo milia | et suffucati sunt in mare |

5, 14 Qui autem pascebant eos fugerunt | et nuntiaverunt in

civitate · | et in agros | et egressi sunt videre quid esset √

|

5, 15 Et veniunt ad Iesum · | et vident illum | qui a daemonio

vexabatur · | sedentem vestitum | et sane mentis | et ti-

muerunt · |

5, 16 Narraverunt ≈ autem illis qui viderant | qualiter factum

esset ei | qui daemonio vexabatur | et de porcis · |

5, 17 Et rogabant eum | ut discederet de regionibus eorum |

5, 18 < Et ascendente illo in navi | coepit depraecari ≈ illum

| qui daemonio vexabatur · | ut esset cum illo |

5, 19 < Iesus autem non admisit illum · | et ait illi | Vade in

domum tuam ad tuos | et adnuntia illis · | quanta tibi

Deus fecit | et quod misertus est tui · |

5, 20 Et abiit | et coepit · | praedicare in Decapoli | quanta

sibi fecisset Iesus · | et omnes mirabantur |

5, 21 < Et cum tran[s]fretasset Iesus ^ ultra | rursum conve-

nit (ad eum) turba multa | ad eum √ circa mare |

5, 22 < Et venit quidam √ archisynagogus | √ et procidens

ad pedes eius |

5, 23 rogans eum √ et dicens | √ Filia mea in extremis est |

Veni tange eam · | de manibus tuis | ut salva sit et vivat ·

|

5, 24 Et ibat cum illo | et sequebatur eum turba multa | [fol.

301 a] et comprimebant illum |

5, 25 < Et mulier quendam √ erat | in profluvio sanguinis |

annis · duodecim · |

5, 26 quae multa-passa √√ erat · | a compluribus medicis | et

5,1 et venerunt trans fretum maris in regionem

Gerasenorum

5,2 et exeunti ei de navi statim occurrit ei de monu-

mentis homo in spiritu inmundo

5,3 qui domicilium habebat in monumentis et neque

catenis iam quisquam eum poterat ligare

5,4 quoniam saepe conpedibus et catenis vinctus di-

srupisset catenas et conpedes comminuisset et

nemo poterat eum domare

5,5 et semper nocte ac die in monumentis et in monti-

bus erat clamans et concidens se lapidibus

5,6 videns autem Iesum a longe cucurrit et adoravit

eum

5,7 et clamans voce magna dicit quid mihi et tibi Iesu

Fili Dei summi adiuro te per Deum ne me tor-

queas

5,8 dicebat enim illi exi spiritus inmunde ab homine

5,9 et interrogabat eum quod tibi nomen est et dicit ei

Legio nomen mihi est quia multi sumus

5,10 et deprecabatur eum multum ne se expelleret ex-

tra regionem

5,11 erat autem ibi circa montem grex porcorum ma-

gnus pascens

5,12 et deprecabantur eum spiritus dicentes mitte nos

in porcos ut in eos introeamus

5,13 et concessit eis statim Iesus et exeuntes spiritus

inmundi introierunt in porcos et magno impetu

grex praecipitatus est in mare ad duo milia et suf-

focati sunt in mare

5,14 qui autem pascebant eos fugerunt et nuntiaverunt

in civitatem et in agros et egressi sunt videre quid

esset facti

5,15 et veniunt ad Iesum et vident illum qui a daemo-

nio vexabatur sedentem vestitum et sanae mentis

et timuerunt

5,16 et narraverunt illis qui viderant qualiter factum

esset ei qui daemonium habuerat et de porcis

5,17 et rogare eum coeperunt ut discederet de finibus

eorum

5,18 cumque ascenderet navem coepit illum deprecari

qui daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo

5,19 et non admisit eum sed ait illi vade in domum

tuam ad tuos et adnuntia illis quanta tibi Dominus

fecerit et misertus sit tui

5,20 et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta

sibi fecisset Iesus et omnes mirabantur

5,21 et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans

fretum convenit turba multa ad illum et erat circa

mare

5,22 et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus

et videns eum procidit ad pedes eius

5,23 et deprecabatur eum multum dicens quoniam filia

mea in extremis est veni inpone manus super eam

ut salva sit et vivat

5,24 et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et

conprimebant illum

5,25 et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis

duodecim

5,26 et fuerat multa perpessa a conpluribus medicis et

147 erogaverat sua ≈ omnia | nec quicquam proficebat | sed

magis deterius habebat · |

5, 27 Audito de Iesu | venit de-retro- | -et-tetigit-

vestimentum eius | ≈≈≈≈≈≈≈ inter turbam · |

5, 28 dicens √ intra se | quia Si √ vestimentum eius adtigero

| salva ero |

5, 29 < Et confestim siccatus est fons | sanguinis eius | et

sensit corpori | quod sana esset a plaga |

5, 30 < Et statim cognovit ≈ Iesus √√ | virtutem quae exie-

rat de illo | et conversus in turba ait | Quis tetigit vesti-

menta mea |

5, 31 < Discipuli ≈ autem illius /≈≈ dicunt-ei | Vide turbam ·

comprimentem te | et dicis Quis me tetigit |

5, 32 Et circumspiciebat videre · | √ quae hoc fecerat |

5, 33 < Mulier autem timens et tremens | quod fecerat occul-

tum · | sciens quid esset acti | ipsa venit | et procidit ante

eum | et dixit ei omnem veritatem |

5, 34 < Iesus autem dixit ei · | Filia fides tua | te salvam fecit

| Vade in pacem | et esto sana a plaga tua |

5, 35 < Adhuc eo eloquente veniunt | ab archisynagogo · |

dicentes ei | quia Filia tua mortua est | Quid iam vexas

magistrum |

5, 36 < Iesus autem audito-hoc ≈≈ verbo | [fol. 302 a] ait

archisynagogo | Noli timere | tantummodo crede · |

5, 37 Et non admisit quemquam | se ≈ sequi · | nisi Petrum

et Iacobum | et Iohannen fratrem eius |

5, 38 < Et veniunt in domo archisynagogi | et videt turbam √

flentem | et lamentantem multum · |

5, 39 Et ingressus ait illis · | Quid turbamini et quid turbatis |

puella non est morta sed dormit |

5, 40 Ad (!) illi inridebant eum | < Ipse autem eiciens turba

foris | adsumpto patre | et matre puellae | et qui cum illo

erant | et introibit (!) ubi erat puella √ |

5, 41 Et tenens manum puellae | ait illi | rabbitha bita cumi*1

| quod est interpraetatum | Puella tibi dico surge |

5, 42 Et confestim exurrexit puella | et ambulabat · | Erat au-

tem annorum · duodecim · | et obstupuerunt omnes stu-

pore magno |

5, 43 Et praecepit illis · | uti nemini dicerent | Et dixit dari

illi manducare |

Mc 6, 1 < Et egressus inde | abiit | in patriam suam · | et se-

queba[n]tur illum | discipuli eius · |

6, 2 Et die sabbatorum | coepit docere ≈ in-synagogam | et

multi audientes · | admirabantur | in doctrina ipsius di-

centes | Unde huic haec √ · | et quae est sapientia | quae

data est illi · | ut et virtutes ist[a]e per manus eius effi-

ciantur | [fol. 303 a]

6, 3 < Nonne hic ≈ est faber · | filius Mariae | et frater Iacobi

· | et Iosetis et Iudae | et Simonis · | Nonne et sorores eius

| hic nobiscum sunt | Et scandalizabantur in illo |

6, 4 Et dicebat illis Iesus | quia Non est propheta sine hono-

re | nisi in patria sua | et in genere suo | et in domo sua · |

6, 5 Et non potuit ibi | cullam-facere ≈≈ virtutem | nisi pau-

cos infirmos | inponens manum curavit |

erogaverat omnia sua nec quicquam profecerat

sed magis deterius habebat

5,27 cum audisset de Iesu venit in turba retro et tetigit

vestimentum eius

5,28 dicebat enim quia si vel vestimentum eius tetige-

ro salva ero

5,29 et confestim siccatus est fons sanguinis eius et

sensit corpore quod sanata esset a plaga

5,30 et statim Iesus cognoscens in semet ipso virtutem

quae exierat de eo conversus ad turbam aiebat

quis tetigit vestimenta mea

5,31 et dicebant ei discipuli sui vides turbam conpri-

mentem te et dicis quis me tetigit

5,32 et circumspiciebat videre eam quae hoc fecerat

5,33 mulier autem timens et tremens sciens quod fac-

tum esset in se venit et procidit ante eum et dixit

ei omnem veritatem

5,34 ille autem dixit ei filia fides tua te salvam fecit

vade in pace et esto sana a plaga tua

5,35 adhuc eo loquente veniunt ab archisynagogo di-

centes quia filia tua mortua est quid ultra vexas

magistrum

5,36 Iesus autem verbo quod dicebatur audito ait ar-

chisynagogo noli timere tantummodo crede

5,37 et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et

Iacobum et Iohannem fratrem Iacobi

5,38 et veniunt in domum archisynagogi et videt tu-

multum et flentes et heiulantes multum

5,39 et ingressus ait eis quid turbamini et ploratis

puella non est mortua sed dormit

5,40 et inridebant eum ipse vero eiectis omnibus ad-

sumit patrem et matrem puellae et qui secum

erant et ingreditur ubi erat puella iacens

5,41 et tenens manum puellae ait illi talitha cumi quod

est interpretatum puella tibi dico surge

5,42 et confestim surrexit puella et ambulabat erat au-

tem annorum duodecim et obstipuerunt stupore

maximo

5,43 et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret et

dixit dari illi manducare

6,1 et egressus inde abiit in patriam suam et sequeban-

tur illum discipuli sui

6,2 et facto sabbato coepit in synagoga docere et multi

audientes admirabantur in doctrina eius dicentes

unde huic haec omnia et quae est sapientia quae

data est illi et virtutes tales quae per manus eius

efficiuntur

6,3 nonne iste est faber filius Mariae frater Iacobi et

Ioseph et Iudae et Simonis nonne et sorores eius

hic nobiscum sunt et scandalizabantur in illo

6,4 et dicebat eis Iesus quia non est propheta sine ho-

nore nisi in patria sua et in cognatione sua et in

domo sua

6,5 et non poterat ibi virtutem ullam facere nisi paucos

1 Nell'archetipo il testo doveva essere RABBITHA BITA CUMI.

148 6, 6 Et mirabatur | propter incredulitatem illorum |

6, 7 Et circuibat castella · | et circumibat (!) docens | Et con-

vocatis duodecim · | discipulis | √ misit eos per binos |

dans illis potestatem | spirituum immundorum |

6, 8 Et praecepit illis · | ut ne quid tollerent | in viam · nisi

virgam tantum | non peram non panem | neque in zonam

aes |

6, 9 sed calciatos sandalia | et ne indueritis duas tunicas |

6, 10 <Et dixit eis · | Quocumque introieritis | √√ illic ma-

nete · | donec exeatis inde |

6, 11 Et quicumque non receperint vos | nec audierint vos ·

exeuntes inde | excutite pulver | pedum vestrorum · | in

testimonium illis |

6, 12 Et exeuntes praedicabant | ut paenitentiam agerent · |

6, 13 et daemonia multa eiciebant · | Et unguentes oleo |

[fol. 304 a] multos aegros √ sanaverunt |

6, 14 < Et audit Herodes rex | manifestum enim factum est |

nomen eius | et dicebant | quod Iohannes baptista | resur-

rexit a mortuis · | et propter ea afficiuntur | virtutes in ip-

so |

6, 15 Alii autem dicebant quoniam Helias est | alii autem

dicebant · | quasi unus ex profetis |

6, 16 < Audito ≈ autem Herodes ait · | Quem ego decollavi |

√ hic a mortuis surrexit · |

6, 17 Ipse enim Herodes | misit ac tenuit Iohannen | et alli-

gavit eum | et misit in carcerem · | propter Herodiaden |

uxorem Philippi | fratris sui | quod duxisset eam uxorem |

6, 18 < Dicebat enim Iohannes Herodi | Non licet tibi ha-

bere | uxorem fratris tui |

6, 19 Hero[dia]des autem insidiabatur illi | et quaerebat oc-

cidere eum | et non poterat |

6, 20 Herodes enim metuebat Iohannen | sciens eum virum

iustum | et sanctum esse · | et custodiebat eum | Et audito

eo multa faciebat | et libenter eum audiebat |

6, 21 < Et cum dies opportunus accidisset | Herodis | natali

suo | cenam fecit principibus | et tribunis | et primis Gali-

laeae |

6, 22 < Cumque introisset filia ipsius | [fol. 305 a] Hero-

diades | et saltasset · | et placuisset Herodi · | simul que

recumbentibus | dixit ≈ rex puellae | Pete a me · | quod

vis et dabo tibi |

6, 23 Et iuravit illi multa · | quod quidquid me petieris | da-

bo tibi · | licet dimidium regni mei |

6, 24 Quae cum exisset · | dixit matri suae Quid petam · | Et

illa dixit | Caput Iohannis baptistae |

6, 25 Cumque introisset √√√ ad regem ait √ | √√√ Da mihi

in disco hic | caput Iohannis baptistae |

6, 26 Et contristatus est rex | mox audiit | propter iusiuran-

dum | et propter simul recumbentibus | noluit [e]am con-

tristare |

6, 27 Sed statim misso spiculatore | praecepit adferi caput

eius √√ |

6, 28 < Et cum abisset | decollavit eum | in carcerem · | et

adtulit caput √| in disco · | Et dedit illud puellae | et

puella dedit matri suae |

6, 29 < Audientes autem discipuli eius venernt | et tulerunt

corpus eius | et posuerunt illud · | in monumento |

6, 30 < Et convenerunt apostoli ad Iesum | et renuntiaverunt

illi omnia | quae egerant et quae docuerant |

infirmos inpositis manibus curavit

6,6 et mirabatur propter incredulitatem eorum

6,7 et circumibat castella in circuitu docens et convo-

cavit duodecim et coepit eos mittere binos et da-

bat illis potestatem spirituum inmundorum

6,8 et praecepit eis ne quid tollerent in via nisi virgam

tantum non peram non panem neque in zona aes

6,9 sed calciatos sandaliis et ne induerentur duabus

tunicis

6,10 et dicebat eis quocumque introieritis in domum

illic manete donec exeatis inde

6,11 et quicumque non receperint vos nec audierint

vos exeuntes inde excutite pulverem de pedibus

vestris in testimonium illis

6,12 et exeuntes praedicabant ut paenitentiam agerent

6,13 et daemonia multa eiciebant et unguebant oleo

multos aegrotos et sanabant

6,14 et audivit Herodes rex manifestum enim factum

est nomen eius et dicebat quia Iohannes Baptista

resurrexit a mortuis et propterea inoperantur vir-

tutes in illo

6,15 alii autem dicebant quia Helias est alii vero dice-

bant propheta est quasi unus ex prophetis

6,16 quo audito Herodes ait quem ego decollavi Io-

hannem hic a mortuis resurrexit

6,17 ipse enim Herodes misit ac tenuit Iohannem et

vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem

Philippi fratris sui quia duxerat eam

6,18 dicebat enim Iohannes Herodi non licet tibi ha-

bere uxorem fratris tui

6,19 Herodias autem insidiabatur illi et volebat occi-

dere eum nec poterat

6,20 Herodes enim metuebat Iohannem sciens eum

virum iustum et sanctum et custodiebat eum et

audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat

6,21 et cum dies oportunus accidisset Herodes natalis

sui cenam fecit principibus et tribunis et primis

Galilaeae

6,22 cumque introisset filia ipsius Herodiadis et sal-

tasset et placuisset Herodi simulque recumbenti-

bus rex ait puellae pete a me quod vis et dabo tibi

6,23 et iuravit illi quia quicquid petieris dabo tibi licet

dimidium regni mei

6,24 quae cum exisset dixit matri suae quid petam et

illa dixit caput Iohannis Baptistae

6,25 cumque introisset statim cum festinatione ad re-

gem petivit dicens volo ut protinus des mihi in

disco caput Iohannis Baptistae

6,26 et contristatus rex propter iusiurandum et propter

simul recumbentes noluit eam contristare

6,27 sed misso speculatore praecepit adferri caput eius

in disco et decollavit eum in carcere

6,28 et adtulit caput eius in disco et dedit illud puellae

et puella dedit matri suae

6,29 quo audito discipuli eius venerunt et tulerunt cor-

pus eius et posuerunt illud in monumento

6,30 et convenientes apostoli ad Iesum renuntiaverunt

illi omnia quae egerant et docuerant

6,31 et ait illis venite seorsum in desertum locum et

149 6, 31 < Et ait illis Iesus | Venite eamus | in desertum locum ·

| et requiescite pusillum | Erant enim qui rediebant | et

ibant multi | et nec manducandi spatium habebant | [fol

306 a]

6, 32 < Et ascendentes in navi | abierunt in desertum locum

seorsum |

6, 33 Et viderunt eos abeuntes | et cognoverunt multi | et pe-

destre[s] de omnem civitatem | concurrerunt illuc · | et

venerunt ibi |

6, 34 Et exien[te]s et videns · | multam turbam Iesus | √

condoluit super eos · | qui erant sicut oves | non habentes

pastorem | < Et coepit docere illos multa |

6, 35 Et cum iam ora multa fieret | accesserunt discipuli

eius | dicunt ei | quia Desertus est locus √ |

6, 36 et iam ora multa √ · dimitte illos | ut euntes · | in

proximas villas et vicos · | et emant sibi √ | quod man-

ducent |

6, 37 < Et respondens ait illis Iesus | Date illis vos mandu-

care · | Et dixerunt ei | Euntes emamus | ducentes ≈ dena-

riis panes | et dabimus eis manducare |

6, 38 < Et dicit eis Iesus | Quod panes habetis | Ite √ videte ·

| Et cum cognovissent | dicunt ei · |

6, 39 · Quinque · panes | et duos pisces · | Et praecepit illis

Iesus | uti discumberent √ omnes · |

6, 40 secundum contubernia | super viridem faenum · | Et

discubuerunt |

6, 41 in partes · per · centenos · | et per · quinquagenos · |

Et acceptis · quinque · panibus · | et · duobus · piscibus |

aspiciens in caelum · | benedixit et fregit · quinque ·

panes | et dedit discipulis √ | ut adponerent · ante eos | et

duos pisces ·| divisit omnibus | [fol. 307 a]

6, 42 et manducaverunt omnes |

6, 43 et saturati sunt | et sustulerunt √ fragmentorum | duo-

decim · cofinos plenos | et de piscibus |

6, 44 Et ≈ erant qui manducaverant · | quinque · milia viro-

rum |

6, 45 Et statim exsurgens coegit | discipulos suos · ascen-

dere in navem | ut praecederent eum ultra √ | ad Bessai-

dan · | dum ipse demitteret turbam · |

6, 46 Et cum dimisisset eos | abiit in montem orare |

6, 47 Et cum sero esset factum° · | iam erat navis | in medio

mare | et ipse solus in terra |

6, 48 et videns eos remigantes | -et ≈ laborantes | erat enim

ventus contrarius illis | et circa quartam vigiliam | noctis

· venit Iesus √√ ambulans | super mare | et volebat tran-

sire illos |

6, 49 At illi ut viderunt illum ambulantem | super mare · pu-

taverunt fantasma esse |

6, 50 Et clamaverunt omnes · | √√√ et conturbati sunt | Et √

locutus est ad eos dicens | Confidete | Ego sum nolite

timere |

6, 51 Et ascendens in-navem ≈ ad-illos | et cessavit ventus ·

| Et plus magis intra se | stupebant et mirabantur |

6, 52 Non enim intellexerant de panibus | erat enim cor eo-

rum obtusum |

6, 53 Et cum transfretassent inde | pervenerunt in terram

Gennesar | √√

6, 54 Et egredientibus illis de navi | continuo cognoverunt

eum | [fol. 308 a]

requiescite pusillum erant enim qui veniebant et

rediebant multi et nec manducandi spatium habe-

bant

6,32 et ascendentes in navi abierunt in desertum lo-

cum seorsum

6,33 et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi et

pedestre et de omnibus civitatibus concurrerunt il-

luc et praevenerunt eos

6,34 et exiens vidit multam turbam Iesus et misertus

est super eos quia erant sicut oves non habentes

pastorem et coepit docere illos multa

6,35 et cum iam hora multa fieret accesserunt discipuli

eius dicentes desertus est locus hic et iam hora

praeterivit

6,36 dimitte illos ut euntes in proximas villas et vicos

emant sibi cibos quos manducent

6,37 et respondens ait illis date illis manducare et

dixerunt ei euntes emamus denariis ducentis

panes et dabimus eis manducare

6,38 et dicit eis quot panes habetis ite et videte et cum

cognovissent dicunt quinque et duos pisces

6,39 et praecepit illis ut accumbere facerent omnes se-

cundum contubernia super viride faenum

6,40 et discubuerunt in partes per centenos et per

quinquagenos

6,41 et acceptis quinque panibus et duobus piscibus

intuens in caelum benedixit et fregit panes et de-

dit discipulis suis ut ponerent ante eos et duos

pisces divisit omnibus

6,42 et manducaverunt omnes et saturati sunt

6,43 et sustulerunt reliquias fragmentorum duodecim

cofinos plenos et de piscibus

6,44 erant autem qui manducaverunt quinque milia

virorum

6,45 et statim coegit discipulos suos ascendere navem

ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam

dum ipse dimitteret populum

6,46 et cum dimisisset eos abiit in montem orare

6,47 et cum sero esset erat navis in medio mari et ipse

solus in terra

6,48 et videns eos laborantes in remigando erat enim

ventus contrarius eis et circa quartam vigiliam

noctis venit ad eos ambulans super mare et vole-

bat praeterire eos

6,49 at illi ut viderunt eum ambulantem super mare

putaverunt fantasma esse et exclamaverunt

6,50 omnes enim eum viderunt et conturbati sunt et

statim locutus est cum eis et dixit illis confidite

ego sum nolite timere

6,51 et ascendit ad illos in navem et cessavit ventus et

plus magis intra se stupebant

6,52 non enim intellexerant de panibus erat enim cor

illorum obcaecatum

6,53 et cum transfretassent pervenerunt in terram

Gennesareth et adplicuerunt

6,54 cumque egressi essent de navi continuo cognove-

runt eum

150 6, 55 Circum-currentes ≈ autem · | totam regionem illam · |

coeperunt in grabbatis | ferre omnes male habentes | Cir-

cumferebant enim eos | ubicumque audierant Iesum esse

|

6, 56 Et quocumque introibat in vicos | vel in villas · | aut in

civitates | in plateis · | ponebant infirmos | et depraeca-

bantur eum · | ut vel fimbriam | vestimenti eius tangerent

| et quodquod tangebant eum salvi | fiebant |

Mc 7, 1 Et convenerunt ad eum Pharisaei | et quidam de

(s)scribis | venientes ab Hierosolymis |

7, 2 Et cum vidissent quosdam | discipulorum suorum com-

munibus | manibus · | id est non lotis | manducare panem

| vituperaverunt |

7, 3 Pharisaei enim · | et omnes Iudaei | nisi primo laverint

manus | non manducant panem | tenentes traditionem |

seniorum |

7, 4 Et cum venerint a foro | nisi baptizentur | non capiunt

cibus | et alia multa | quae tradita sunt illis servare · |

baptismos calicum | et orceorum | et aeramentorum et

lectorum |

7, 5 Et interrogant eum Pharisaei | et scribae dicentes |

Quare discipuli tui non secuntur | secundum traditionem

seniorum | sed communibus manibus | manducant panem

· |

7, 6 Ad ille respondens ait illis | [fol. 309 a] quia Bene pro-

fetavit Esaias de vobis | ypocritis | √√√ et dixit · | > Po-

pulus hic > labiis me honorat · | > cor autem eorum | >

longe est a me · |

7, 7 > In vanum autem colunt ≈ me | > docentes doctrinas ·

^ > praecepta | > hominum |

7, 8 Baptizantes orceos · et calices | et alia similia · | quale

faciunt huius modi multa | ≈≈≈≈≈≈≈ relinquentes √

mandatum Dei | tenentes traditionem hominum |

7, 9 Et dicebat illis · Bene inritum facitis | praeceptum Dei |

ut traditionem vestram tradatis |

7, 10 Moyses enim dixit · | > Honora patrem tuum | > et ma-

trem √ · | > Et qui maledixerit | > patri aut matri | > morti

morietur |

7, 11 < Vos autem dicitis · | > Si dixerit homo | > patri suo

aut matri | > corbam quod est donum | > quodcumque ex

me >> tibi proderit · |

7, 13 (sic) > √√ iam non missum >> facitis eum · | > quid-

quam facere patri √ >> aut matri · | > scindentes verbum

Dei | > per traditionem vestram >> stultam | > quam

tradidistis · | > et similia huius modi >> multa facitis · |

7, 14 Et advocans iterum turbam | dicebat illis | Audite me

omnes | et intellegite |

7, 15 Nihil est extra hominem | introiens in eum · | quod

possit eum | communicare · sed qu[a]e de homine | pro-

cedunt | illa sunt | quae coinquinant hominem |

7, 16 Si quis habet aures audiendum audiat | [fol. 310 a]

7, 17 Et cum introisset in domum | a turba · | interrogabant

eum | discipuli eius parabolam |

7, 18 Et ait illis · | Sic et vos inprudentes estis | non intelle-

gitis | quod omne extrinsecus | introiens in hominem |

6,55 et percurrentes universam regionem illam coepe-

runt in grabattis eos qui se male habebant circum-

ferre ubi audiebant eum esse

6,56 et quocumque introibat in vicos vel in villas aut

civitates in plateis ponebant infirmos et depreca-

bantur eum ut vel fimbriam vestimenti eius tange-

rent et quotquot tangebant eum salvi fiebant

7,1 et conveniunt ad eum Pharisaei et quidam de scri-

bis venientes ab Hierosolymis

7,2 et cum vidissent quosdam ex discipulis eius com-

munibus manibus id est non lotis manducare

panes vituperaverunt

7,3 Pharisaei enim et omnes Iudaei nisi crebro lavent

manus non manducant tenentes traditionem senio-

rum

7,4 et a foro nisi baptizentur non comedunt et alia

multa sunt quae tradita sunt illis servare baptis-

mata calicum et urceorum et aeramentorum et

lectorum

7,5 et interrogant eum Pharisaei et scribae quare disci-

puli tui non ambulant iuxta traditionem seniorum

sed communibus manibus manducant panem

7,6 at ille respondens dixit eis bene prophetavit Esaias

de vobis hypocritis sicut scriptum est populus hic

labiis me honorat cor autem eorum longe est a me

7,7 in vanum autem me colunt docentes doctrinas

praecepta hominum

7,8 relinquentes enim mandatum Dei tenetis tradi-

tionem hominum baptismata urceorum et calicum

et alia similia his facitis multa

7,9 et dicebat illis bene irritum facitis praeceptum Dei

ut traditionem vestram servetis

7,10 Moses enim dixit honora patrem tuum et matrem

tuam et qui maledixerit patri aut matri morte

moriatur

7,11 vos autem dicitis si dixerit homo patri aut matri

corban quod est donum quodcumque ex me tibi

profuerit

7,12 et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri

suo aut matri

7,13 rescindentes verbum Dei per traditionem vestram

quam tradidistis et similia huiusmodi multa facitis

7,14 et advocans iterum turbam dicebat illis audite me

omnes et intellegite

7,15 nihil est extra hominem introiens in eum quod

possit eum coinquinare sed quae de homine pro-

cedunt illa sunt quae communicant hominem

7,16 si quis habet aures audiendi audiat

7,17 et cum introisset in domum a turba interrogabant

eum discipuli eius parabolam

7,18 et ait illis sic et vos inprudentes estis non intelle-

gitis quia omne extrinsecus introiens in hominem

non potest eum communicare

7,19 quia non introit in cor eius sed in ventrem et in

151 non potest eum communicare |

7, 19 Nec enim introiit in cor eius | sed in ventrem · et in

secessum exiit · | purgans omnes escas |

7, 20 Dicebat autem quoniam | Quae de homine exeunt · |

illa communicant hominem |

7, 21 Abintus autem de corde hominum | cogitationes malae

procedunt |

7, 22 adulteria | furta · | -fornicationes | ≈≈ -homicidia | ava-

ritia | dolus · | ≈ nequitia | inpudicitia | oculus malus · |

blasphemia | superbia | stultitia · |

7, 23 Omnia quae mala | abintus procedunt · | et communi-

cant hominem · |

7, 24 Et exurgens ≈ inde | abiit in fines Tyri √√ · | et ingres-

sus in domum · | neminem voluit scire | et non potuit la-

tere · |

7, 25 Mulier autem statim | ut audit de eo · | cuius habebat

filia | spiritum inmundum | intravit | et procidit ad pedes

eius · |

7, 26 Mulier ≈autem ≈≈erat | graeca syrophoenissa · | genere

| et rogabat eum · | ut daemonium eiceret | de filia eius · |

7, 27 Et dixit ei | Sine prius saturari filios | Non est enim

bonum · | accipere panem filiorum · | et mittere catellis ·

| [fol. 311 a]

7, 28 Ad illa (res)respondit ei ≈ dicens · | Domine sed et ca-

telli | subtus mensa manducant | de micis puerorum · |

7, 29 Et ait ei √√√ Vade | exiit daemonium de filia tua |

7, 30 Et cum abisset in domum √ · | invenit filiam | iacen-

tem supra lectum | et daemonium exisse |

7, 31 Et iterum exiens de finibus Tyri | venit per Sidonem ad

mare Galilaeae · | √√√√

7, 32 et adferent ei | surdum et mutum · | et depraecabantur

illum | ut inponeret illi manum · |

7, 33 et suscipiens eum · | de turba seor[s]um | expuens >

misit-digitos-suos | -in-auriculas-eius- | -et ≈≈≈≈≈≈≈ te-

tigit linguameius |

7, 34 Et aspiciens in caelo | ingemuit et ait illi · | Effecta |

quod est Adaperite · |

7, 35 Et √ apertae sunt aures eius | et solutum est vinculum

linguae eius | et loquebatur confidenter · |

7, 36 Et praecepit eis | ne cui aliquid dicerent | Ad √√ illi

√√√√√ magis ≈ tantum praedicabant |

7, 37 Et eo amplius admirabantur | dicentes Bene omnia fe-

cit · | Et surdus praestat auditum | et mu(l)tis loqui |

Mc 8, 1 In illis autem diebus | iterum cum multa turba esset

| et non habentibus eis | quod manducent | convocatis

discipulis ait illis |

8, 2 Misereor super istam turbam | [fol. 312 a] quoniam iam

triduum est · | ex quod hic sunt | et non habent | quod

manducent |

8, 3 et dimittere eos ieiunos | nolo in domo √ | ne fatigentur

in via · | quoniam quidam √ ex illis | de longe venerunt · |

8, 4 Et responderunt ei | discipuli sui · | Unde istos possit |

quis √ saturare panibus in solitudinem |

8, 5 Et interrogavit eos · | Quod panes habetis | Qui dixerunt

Septe · |

secessum exit purgans omnes escas

7,20 dicebat autem quoniam quae de homine exeunt

illa communicant hominem

7,21 ab intus enim de corde hominum cogitationes

malae procedunt adulteria fornicationes homicidia

7,22 furta avaritiae nequitiae dolus inpudicitia oculus

malus blasphemia superbia stultitia

7,23 omnia haec mala ab intus procedunt et communi-

cant hominem

7,24 et inde surgens abiit in fines Tyri et Sidonis et

ingressus domum neminem voluit scire et non po-

tuit latere

7,25 mulier enim statim ut audivit de eo cuius habebat

filia spiritum inmundum intravit et procidit ad

pedes eius

7,26 erat autem mulier gentilis Syrophoenissa genere

et rogabat eum ut daemonium eiceret de filia eius

7,27 qui dixit illi sine prius saturari filios non est enim

bonum sumere panem filiorum et mittere canibus

7,28 at illa respondit et dicit ei utique Domine nam et

catelli sub mensa comedunt de micis puerorum

7,29 et ait illi propter hunc sermonem vade exiit dae-

monium de filia tua

7,30 et cum abisset domum suam invenit puellam ia-

centem supra lectum et daemonium exisse

7,31 et iterum exiens de finibus Tyri venit per Sido-

nem ad mare Galilaeae inter medios fines Deca-

poleos

7,32 et adducunt ei surdum et mutum et deprecantur

eum ut inponat illi manum

7,33 et adprehendens eum de turba seorsum misit digi-

tos suos in auriculas et expuens tetigit linguam

eius

7,34 et suspiciens in caelum ingemuit et ait illi epphe-

ta quod est adaperire

7,35 et statim apertae sunt aures eius et solutum est

vinculum linguae eius et loquebatur recte

7,36 et praecepit illis ne cui dicerent quanto autem eis

praecipiebat tanto magis plus praedicabant

7,37 et eo amplius admirabantur dicentes bene omnia

fecit et surdos facit audire et mutos loqui

8,1 in illis diebus iterum cum turba multa esset nec

haberent quod manducarent convocatis discipulis

ait illis

8,2 misereor super turba quia ecce iam triduo sustinent

me nec habent quod manducent

8,3 et si dimisero eos ieiunos in domum suam defi-

cient in via quidam enim ex eis de longe venerunt

8,4 et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit

quis hic saturare panibus in solitudine

8,5 et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt

septem

8,6 et praecepit turbae discumbere supra terram et ac-

152 8, 6 Et praecepit turbae | discumbere in terram · | Et accepit

· septem · panes | et gratias agens fregit | et dedit discipu-

lis suis · | ut adponerent et adposuerunt turbae · |

8, 7 Et habebant pisces paucos · | et gratias agens dixit | Et

ipsos iussit adponi |

8, 8 Et manducaverunt et saturati sunt | et sustulerunt quod

superaverat | fragmentorum · sportas ≈ septem |

8, 9 Erant autem qui manducaverant · | ad · quatuor · milia |

et dimisit eos · |

8, 10 Et ipse ascendens in navem · | cum discipulis suis \ et

venit in partes Magidan |

8, 11 Et exierunt Pharisaei · | et coeperunt | quaerentes ab

illo | signum de caelo | temptantes eum · |

8, 12 Et ingemiscens spiritu · | ait | Quid generatio ista

quaeret signum | <Amen dico vobis | Si dabitur genera-

tioni huic signum |

8, 13 Et missum faciens illos | iterum ≈ ascendit in navem |

abiit ultra |

8, 14 Et obliti sunt discipuli sumere panes | [fol. 313 a] √

nisi unum panem | quem habebant secum in navem · |

8, 15 Et praecepit eis dicens | Videte √ a fermento Phari-

saeorum | et fermento Herodis |

8, 16 Et cogitabant ad alterutrum √ | quod panes non habe-

rent |

8, 17 Quo cognito Iesus ait illis · | Quid cogitatis in cordi-

bus vestris · | quia panes non habetis | Nondum intelle-

gistis nec perspicitis | sic obtusa sunt | corda vestra |

8, 18 Oculos habentes non videtis | nec aures habentes non

auditis | nec meministis |

8, 19 quando de · quinque · panibus | quos fregi in quinque

milia | et quod cofinos fragmentorum √ | sustulistis · |

Ad illi ≈ dixerunt · duodecim · |

8, 20 Quando autem · septem · √ in quattuor milia | quod

sportas fragmentorum tulistis | Ad illi dixerunt · septem ·

|

8, 21 Et ait illis | Quomodo non intellexistis |

8, 22 Et veniunt Bethaniam | et adferunt ei caecum | et roga-

verunt eum | ut illum tangeret |

8, 23 Et adpraehendi manum caeci | eduxit eum extra vicum

| et expuens in oculos eius | et inpositis manibus illi | in-

terrogabat eum | Si quid videret |

8, 24 Et aspiciens ait | Video homines velut arbores | ambu-

lantes · |

8, 25 Et iterum inposuit ei manus | super oculos eius | et

coepit videre · | et restitutus est | ita ut videret clare om-

nia | [fol. 314 a]

8, 26 Et dimisit illum in domum suam | et ait illi | Vade in

domum tuam | et √ nemini dixeris in vico |

8, 27 Et profectus est Iesus | et discipuli eius | in √ Caesa-

riam Philippi · | et in via interrogabat discipulos suos |

dicens | Quem me dicunt esse homines |

8, 28 Qui responderunt ei dicentes | Iohannen baptistam · |

alii autem Heliam | alii autem quasi umum ex prophetis |

8, 29 Ipse autem interrogavit eos | Vos autem quem me dici-

tis esse | Respondens autem Petrus · | dicit illi Tu es

Christus |

8, 30 Et comminatus est eis | nemini dicerent de illo |

8, 31 Et coepit docere illos | quoniam Oportet | Filium ho-

minis | multa pati | et reprobari a senioribus | et a summis

cipiens septem panes gratias agens fregit et dabat

discipulis suis ut adponerent et adposuerunt tur-

bae

8,7 et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et

iussit adponi

8,8 et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt

quod superaverat de fragmentis septem sportas

8,9 erant autem qui manducaverunt quasi quattuor mi-

lia et dimisit eos

8,10 et statim ascendens navem cum discipulis suis

venit in partes Dalmanutha

8,11 et exierunt Pharisaei et coeperunt conquirere cum

eo quaerentes ab illo signum de caelo temptantes

eum

8,12 et ingemescens spiritu ait quid generatio ista

quaerit signum amen dico vobis si dabitur genera-

tioni isti signum

8,13 et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fre-

tum

8,14 et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem

non habebant secum in navi

8,15 et praecipiebat eis dicens videte cavete a fermen-

to Pharisaeorum et fermento Herodis

8,16 et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes

non habemus

8,17 quo cognito Iesus ait illis quid cogitatis quia

panes non habetis nondum cognoscitis nec intel-

legitis adhuc caecatum habetis cor vestrum

8,18 oculos habentes non videtis et aures habentes non

auditis nec recordamini

8,19 quando quinque panes fregi in quinque milia et

quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis di-

cunt ei duodecim

8,20 quando et septem panes in quattuor milia quot

sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem

8,21 et dicebat eis quomodo nondum intellegitis

8,22 et veniunt Bethsaida et adducunt ei caecum et ro-

gabant eum ut illum tangeret

8,23 et adprehendens manum caeci eduxit eum extra

vicum et expuens in oculos eius inpositis manibus

suis interrogavit eum si aliquid videret

8,24 et aspiciens ait video homines velut arbores am-

bulantes

8,25 deinde iterum inposuit manus super oculos eius

et coepit videre et restitutus est ita ut videret clare

omnia

8,26 et misit illum in domum suam dicens vade in

domum tuam et si in vicum introieris nemini

dixeris

8,27 et egressus est Iesus et discipuli eius in castella

Caesareae Philippi et in via interrogabat discipu-

los suos dicens eis quem me dicunt esse homines

8,28 qui responderunt illi dicentes Iohannem Bapti-

stam alii Heliam alii vero quasi unum de prophe-

tis

8,29 tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse res-

pondens Petrus ait ei tu es Christus

8,30 et comminatus est eis ne cui dicerent de illo

8,31 et coepit docere illos quoniam oportet Filium

153 sacerdotibus | et scribis | √√ | et tertia die resurgere | et

palam verbum loquebatur |

8, 32 √ Quem respiciens Petrus · | coepit obiurgare eum | at

ille conversus √ |

8, 33 videns discipulos suos | comminatus est Petro | dicens |

Vade retro me satana | quoniam non sapis | quae sunt ≈

Dei | sed quae sunt hominum |

8, 34 Et convocata turba | cum discipulis suis dixit √ | Si

quis vult post me sequi | deneget seipsum | et tollat cru-

cem suam | et sequatur me · |

8, 35 Qui enim voluerit | [fol. 315 a] animam suam salvam

facere · | perdet eam · | qui autem | prodiderit eam | prop-

ter √√ evangelium | salvam faciet ≈ eam |

8, 36 Quid enim proderit homini | si lucretur universum ≈

orbem | et detrimentum patiatur | animae suae |

8, 37 Aut quid dabit homo commutatione | pro anima sua · |

8, 38 Qui autem confessus- | -fuerit ≈≈ me | et mea ver-

ba · | in generatione hac | adultera et peccatrice | et Filius

hominis · | confundetur eum | cum venerit in gloriam Pa-

tris sui | cum angelis sanctis |

Mc 9, 1 Et dicebat illis | Amen dico vobis | quod sunt qui-

dam √ hic · | circumstantium mecum | qui non gustabunt

mortem | donec videant Regnum Dei | veniens in virtu-

tem · |

9, 2 E post dies sex(s) | adsumpsit Iesus Petrum | et Iacobum

· | et Iohannem | et ducit illos in montem excelsum |

seorsum solus · | Et transfiguratus est | coram ipsis |

9, 3 et vestimenta eius | facta sunt splendida | candida nimis

√√ | qualia non potest | quis-candida-facere ≈≈≈ super-

terra |

9, 4 < Et apparuit illis Helias cum Moysen | et erant lo-

quentes cum Iesu |

9, 5 Et respondens | Petrus dixit ad Iesum | Rabbi | bonum

est nos ≈ hic(c) esse | vis faciam tabernacula ≈ · tria · |

tibi unum et unum Moysi · | et Heliae unum |

9, 6 Nosciebat enim quid loquebatur | timore enim exterriti

≈≈ erant | [fol. 316 a]

9, 7 Et facta est nubs · | obumbrans illos | Et venit vox ^^ de

nube dicens | Hic est Filius meus charissimus | audite

eum |

9, 8 Et statim circumspicientes | neminem amplius viderunt |

nisi Iesum | tantum secum |

9, 9 Et descendentibus illis | de monte | praecepit illis · | ut

ne cui quae vidissent | narrarent · | nisi cum Filius homi-

nis | a mortuis resurrexisset |

9, 10 Et verbum continuerunt | aput se conquaerentes | quid

esset quod a mortuis surrexisset |

9, 11 < Et interrogabant illum dicentes | quia √√ Scribae ≈

dicunt | quia Heliam oportet primum ≈ venire |

9, 12 Ad ille respondens ait illis | Si Helias venit primum |

restituere omnia | < Et quo modo scriptum est · | in Fi-

hominis multa pati et reprobari a senioribus et a

summis sacerdotibus et scribis et occidi et post

tres dies resurgere

8,32 et palam verbum loquebatur et adprehendens

eum Petrus coepit increpare eum

8,33 qui conversus et videns discipulos suos commi-

natus est Petro dicens vade retro me Satana quo-

niam non sapis quae Dei sunt sed quae sunt ho-

minum

8,34 et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si

quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat

crucem suam et sequatur me

8,35 qui enim voluerit animam suam salvam facere

perdet eam qui autem perdiderit animam suam

propter me et evangelium salvam eam faciet

8,36 quid enim proderit homini si lucretur mundum

totum et detrimentum faciat animae suae

8,37 aut quid dabit homo commutationem pro anima

sua

8,38 qui enim me confusus fuerit et mea verba in ge-

neratione ista adultera et peccatrice et Filius ho-

minis confundetur eum cum venerit in gloria Pa-

tris sui cum angelis sanctis

8,39 et dicebat illis amen dico vobis quia sunt quidam

de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec

videant regnum Dei veniens in virtute

9,1* et post dies sex adsumit Iesus Petrum et Iacobum

et Iohannem et ducit illos in montem excelsum

seorsum solos et transfiguratus est coram ipsis

9,2 et vestimenta eius facta sunt splendentia candida

nimis velut nix qualia fullo super terram non po-

test candida facere

9,3 et apparuit illis Helias cum Mose et erant lo-

quentes cum Iesu

9,4 et respondens Petrus ait Iesu rabbi bonum est hic

nos esse et faciamus tria tabernacula tibi unum et

Mosi unum et Heliae unum

9,5 non enim sciebat quid diceret erant enim timore

exterriti

9,6 et facta est nubes obumbrans eos et venit vox de

nube dicens hic est Filius meus carissimus audite

illum

9,7 et statim circumspicientes neminem amplius vide-

runt nisi Iesum tantum secum

9,8 et descendentibus illis de monte praecepit illis ne

cui quae vidissent narrarent nisi cum Filius homi-

nis a mortuis resurrexerit

9,9 et verbum continuerunt apud se conquirentes quid

esset cum a mortuis resurrexerit

9,10 et interrogabant eum dicentes quid ergo dicunt

Pharisaei et scribae quia Heliam oporteat venire

primum

9,11 qui respondens ait illis Helias cum venerit primo

154 lium hominis | ut multa patiatur · | et contemnatur |

9, 13 Sed dico vobis · | quia Et Helias venit | et fecerunt illi |

quaecumque voluerunt | sicut scriptum est in eum |

9, 14 Et veniens ad discipulos · | vidit turbam magnam ad

eos | et scribae conquirentes cum illis · |

9, 15 Et confestim omnis turba · | videntes Iesum expave-

runt |et gaudentes | salutaverunt eum |

9, 16 Et interrogavit illos | Quid conquiritis ≈ inter-vos · |

9, 17 Et respondit ei | unus de turba √ | Magister | adtuli fi-

lium meum ad te | habentem spiritum mutum | [fol.

317a]

9, 18 et ubicumque eum adpraehenderit | applontat | et spu-

mat · | et stridet dentibus | et arescit · | et dixi discipulis

tuis | ut eicerent illut · |

9, 19 et non potuerunt eicere eum · | Et respondens eis dixit |

O generatio incredula · | Quandiu apud vos ero | quandiu

vos patiar · | Adferte illum ad me | Et adtulerunt eum · |

9, 20 Et videns illum | √ spiritus · | conturbavit eum | et eli-

sus in terra · | volutabatur spumans |

9, 21 Et interrogavit patrem eius | quantum temporis est · |

Ex quo hoc accidit ≈ ei | Ad ille dixit | Ab infantia · |

9, 22 Et frequenter illum √ in ignem · | et in aquam mittit |

ut eum perdat · | Sed si quid potes | subveni nobis Do-

mine · | misertus super nos |

9, 23 < Iesus autem dixit illi · | Si potes credere | Omnia

possibilia credenti |

9, 24 Et continuo exclamans pater pueri | cum lacrimis | ait

Credo · | adiuva incredulitatem meam · |

9, 25 Et cum videret Iesus | quod concurreret turba | commi-

natus est spiritui immundo | dixit illi Mute ≈ et-≈surde

spirite | ego tibi praecipio | Exi ab illo | et cave ne in-

troeas in eum |

9, 26 Et clamans · et multum discerpens √ | exiit ab eo · | Et

factus est sicut mortuus | ita ut multi dicerent | quia Mor-

tuus est |

9, 27 < Iesus autem tenens manum eius | elevavit illum et

surrexit |

9, 28 Et cum introisset ipse in domum | discipuli eius secre-

to · | interrogabant eum | [fol. 318 a] Quare nos non po-

tuimus | eicere illud |

9, 29 Et dixit illis · | Hoc genus | in nullo potest exire | nisi

in orationibus | et ieiuniis |

9, 30 Et inde profecti · | transiebant in Galilaea · | nec vole-

bat quem quam scire |

9, 31 Docebat enim discipulos suos | et dicebat illis | quia

Filius hominis | tradetur in manus hominum | et occident

eum | et √ in tres dies resurget · |

9, 32 Ad illi ignorabant verbum | et timebant eum interro-

gare |

9, 33 Et venerunt in Cafarnaum | Qui cum domi esset · | in-

terrogabat eos |

9, 34 Quid in via tractatis · | Ad illi tacebant | Inter-se ≈

enim disquirebant | quis esse illorum maior |

9, 35 < Tunc consedit | et vocavit · duodecim · |

√√√√√√√√√√ √√√√ |

restituet omnia et quomodo scriptum est in Filium

hominis ut multa patiatur et contemnatur

9,12 sed dico vobis quia et Helias venit et fecerunt illi

quaecumque voluerunt sicut scriptum est de eo

9,13 et veniens ad discipulos suos vidit turbam ma-

gnam circa eos et scribas conquirentes cum illis

9,14 et confestim omnis populus videns eum stupefac-

tus est et adcurrentes salutabant eum

9,15 et interrogavit eos quid inter vos conquiritis

9,16 et respondens unus de turba dixit magister adtuli

filium meum ad te habentem spiritum mutum

9,17 qui ubicumque eum adprehenderit adlidit eum et

spumat et stridet dentibus et arescit et dixi disci-

pulis tuis ut eicerent illum et non potuerunt

9,18 qui respondens eis dicit o generatio incredula

quamdiu apud vos ero quamdiu vos patiar adferte

illum ad me

9,19 et adtulerunt eum et cum vidisset illum statim

spiritus conturbavit eum et elisus in terram volu-

tabatur spumans

9,20 et interrogavit patrem eius quantum temporis est

ex quo hoc ei accidit at ille ait ab infantia

9,21 et frequenter eum et in ignem et in aquas misit ut

eum perderet sed si quid potes adiuva nos miser-

tus nostri

9,22 Iesus autem ait illi si potes credere omnia possi-

bilia credenti

9,23 et continuo exclamans pater pueri cum lacrimis

aiebat credo adiuva incredulitatem meam

9,24 et cum videret Iesus concurrentem turbam com-

minatus est spiritui inmundo dicens illi surde et

mute spiritus ego tibi praecipio exi ab eo et am-

plius ne introeas in eum

9,25 et clamans et multum discerpens eum exiit ab eo

et factus est sicut mortuus ita ut multi dicerent

quia mortuus est

9,26 Iesus autem tenens manum eius elevavit illum et

surrexit

9,27 et cum introisset in domum discipuli eius secreto

interrogabant eum quare nos non potuimus eicere

eum

9,28 et dixit illis hoc genus in nullo potest exire nisi in

oratione et ieiunio

9,29 et inde profecti praetergrediebantur Galilaeam

nec volebat quemquam scire

9,30 docebat autem discipulos suos et dicebat illis

quoniam Filius hominis tradetur in manus homi-

num et occident eum et occisus tertia die resurget

9,31 at illi ignorabant verbum et timebant eum inter-

rogare

9,32 et venerunt Capharnaum qui cum domi esset in-

terrogabat eos quid in via tractabatis

9,33 at illi tacebant siquidem inter se in via disputave-

rant quis esset illorum maior

9,34 et residens vocavit duodecim et ait illis si quis

vult primus esse erit omnium novissimus et om-

nium minister

9,35 et accipiens puerum statuit eum in medio eorum

quem cum conplexus esset ait illis

155 9, 36 et accipiens puerum | statuit illum in medio eorum |

quem cum conplexus est | ait illis |

9, 37 Quisquis √ ex huiusmodi pueris | receperit in nomine

meo | me recipit | Et quicumque me susceperit | non me

suscipit · | sed eum qui me misit |

9, 38 Respondens illi Iohannes dixit | Magister videmus |

quemquam in nomine tuo | eicientem daemonia | qui non

sequitur nobiscum | et prohibuimus eum · |

9, 39 Ad ≈ ille respondens ait | Nolite prohibuere √ | Nemo

est enim | qui faciat (vir)virtutem · | in nomine meo | et

poterit √ · | male loqui de me | [fol. 319 a]

9, 40 Qui enim non est adversus vos · | pro vobis est |

9, 41 Quisquis enim | potum dederit vobis | calicem aquae in

nomine meo | quia Christi estis · | Amen dico vobis |

quia Non perdet mercedem suam |

9, 42 √ Quisquis scandalizaverit | unus ex his pusillis | fi-

dem habentium √√ | bonum √ illi magis | si circumdare-

tur mola √ | collo eius | et in mare mitteretur |

9, 43 Et si scandalizat te manus tua | abscide illam · | Bo-

num est tibi | debilem introire in vitam | quam duas ma-

nus habentem | mitti in Gehennam · | ubi est ignis inex-

tinguibilis · |

9, 44 ubi vermis eorum non morietur · | et ignis non extin-

guetur |

9, 45 Et si pes tuus scandalizat ≈ te | abscide illum | < Bo-

num est tibi clodum introire | in vitam aeternam | quam

duo pedes habentem | mitti in Gehennam · | in ignem

[in]extinguibilem |

9, 46 ubi vermis eorum non morietur | et ignis non extingui-

tur |

9, 47 < Quod si oculus tuus | scandalizat te | exime illum |

Bonum est tibi | cum uno · oculo introire | in regnum Dei

| quam duos · oculos habentem | ire in Gehennam √ |

9, 48 ubi vermis eorum non morietur | et ignis non extingui-

tur |

9, 49 Omne enim sacrificium | √√√√√ sali salietur | [fol. 320

a]

9, 50 Bonum est sal · | quod si sal | insulsum fuerit | in quo

illud condietur | Habete in vobis salem · | et pacem ha-

bete inter vos · |

Mc 10, 1 Et inde exurgens | venit in fines Iudaeae | ultra

Iordanen | Et convenit iterum | turba ad eum √ sicut con-

sue[ve]rat | et iterum docebat eos · |

10, 2 Et √√ interrogabant illum | Si licet viro | uxorem di-

mittere | temptantes eum |

10, 3 Ad ille respondens dixit eis | Quid vobis praecepit

Moyses · | √√√√ Libellum repudii dare scriptum | et di-

mittere |

10, 4 Et respondens Iesus ait | Ad duritiam cordis vestri |

scripsit Moyses · | praeceptum istut |

10, 5 Ab initio autem √ · | masculum et feminam |

10, 7 fecit √ Deus et dixit | Propter hoc relinquet homo | pa-

trem √ ^^ et matrem suam | et adherebit ^^ ad uxorem

suam |

10, 8 et erunt duo in carne una | Ita quae √ non sunt duo · |

9,36 quisquis unum ex huiusmodi pueris receperit in

nomine meo me recipit et quicumque me suscepe-

rit non me suscipit sed eum qui me misit

9,37 respondit illi Iohannes dicens magister vidimus

quendam in nomine tuo eicientem daemonia qui

non sequitur nos et prohibuimus eum

9,38 Iesus autem ait nolite prohibere eum nemo est

enim qui faciat virtutem in nomine meo et possit

cito male loqui de me

9,39 qui enim non est adversum vos pro vobis est

9,40 quisquis enim potum dederit vobis calicem aquae

in nomine meo quia Christi estis amen dico vobis

non perdet mercedem suam

9,41 et quisquis scandalizaverit unum ex his pusillis

credentibus in me bonum est ei magis si circum-

daretur mola asinaria collo eius et in mare mitte-

retur

9,42 et si scandalizaverit te manus tua abscide illam

bonum est tibi debilem introire in vitam quam

duas manus habentem ire in gehennam in ignem

inextinguibilem

9,43 ubi vermis eorum non moritur et ignis non extin-

guitur

9,44 et si pes tuus te scandalizat amputa illum bonum

est tibi claudum introire in vitam aeternam quam

duos pedes habentem mitti in gehennam ignis

inextinguibilis

9,45 ubi vermis eorum non moritur et ignis non extin-

guitur

9,46 quod si oculus tuus scandalizat te eice eum bo-

num est tibi luscum introire in regnum Dei quam

duos oculos habentem mitti in gehennam ignis

9,47 ubi vermis eorum non moritur et ignis non extin-

guitur

9,48 omnis enim igne sallietur et omnis victima sallie-

tur

9,49 bonum est sal quod si sal insulsum fuerit in quo

illud condietis habete in vobis sal et pacem habete

inter vos

10,1 et inde exsurgens venit in fines Iudaeae ultra Ior-

danen et conveniunt iterum turbae ad eum et sicut

consueverat iterum docebat illos

10,2 et accedentes Pharisaei interrogabant eum si licet

viro uxorem dimittere temptantes eum

10,3 at ille respondens dixit eis quid vobis praecepit

Moses

10,4 qui dixerunt Moses permisit libellum repudii

scribere et dimittere

10,5 quibus respondens Iesus ait ad duritiam cordis

vestri scripsit vobis praeceptum istud

10,6 ab initio autem creaturae masculum et feminam

fecit eos Deus

10,7 propter hoc relinquet homo patrem suum et ma-

trem et adherebit ad uxorem suam

156 sed una caro |

10, 9 Quod ergo Deus coniunxit · | homo non deiungat |

10, 10 Et in domum iterum · | discipuli eius | de eodem

sermone(m) | interrogaverunt eum |

10, 11 √ Dixit illis | Quicumque dimiserit | uxorem suam | et

aliam duxerit · | moechatur super eam |

10, 12 Et si mulier exiet a viro √ | et alium duxerit · | moe-

chatur |

10, 13 Et adferunt illi pueros | [fol. 321 a] ut tangeret eos |

Discipuli autem eius | comminabantur offerentibus |

10, 14 Videns autem √ Iesus indigne tulit | et ait illis | Sinite

pueros venire ad me | et ne prohi[bueritis] eos | talium est

enim regnum Dei |

10, 15 < Amen dico vobis · | Quisque non receperit | re-

gnum Dei velut puer | non intrabit in illum |

10, 16 Et convocans eos | inponebat manus super illos | et

bene dicebat eos |

10, 17 Et cum egressus esset ipse in via | adcurrit unus · | et

adgeniculans | rogabat eum dicens | Magister bone | quid

faciam ut vitam aeternam percipiam |

10, 18 < Iesus autem dixit illi | Quid me dicis bonum | Nemo

bonus | nisi solus unus Deus |

10, 19 Praecepta nosti | Ne adulteres ^^ ne occidas · | ne fu-

reris | ne falsum testimonium dicas | ne fraudem feceris |

honora patrem √ et matrem |

10, 20 At ille respondens ait illi | Magister omnia haec ob-

servavi | a(d) iuventute mea |

10, 21 < Iesus autem aspiciens eum | dilexit eum | et dixit

illi | Unum tibi deest | Vade quaecumque habes vende | et

da pauperibus | et habebis thensaurum in caelo |

10, 22 Et veni sequere me · | Ad ille contristatus | in hoc

verbo · | et abiit tristis | [fol. 322 a] erat enim habens

multas ≈ pecunias |

10, 23 Et circumspiciens Iesus · | ait discipulis suis | Quam

difficile | qui pecunias habent | in regnum Dei | introibunt

· |

10, 25! Facilius est camellum | per foramen acus transire |

quam dives √ in regnum Dei |

10, 24! Discipuli autem eius | pavebant in verbis eius | < Et

Iesus rursus · | respondens ait illis | Fili quam difficile est

| confidentes in pecunias | in regnum Dei | introire |

10, 25! Facilius est camellum | per foramen acus transire |

quam dives √ in regnum Dei |

10, 26 √ Magis autem admirabantur dicentes | ad semetipsos

· | Et quis poterit salvus fieri |

10, 27 Intuens ≈ autem eos Iesus ^^ ait | Aput homines hoc ·

| inpossibile est | √√√√ Aput Deum ^^ vero possibile |

10, 28 Et coipit Petrus dicere ≈ ei | Ecce nos missum feci-

mus omnia | et secuti sumus te · |

10, 29 Respondens autem Iesus √ | Amen dico vobis · |

Nemo est qui reliquerit √ | aut fratres aut sorores · | aut

matrem √√ | aut filios | aut agros propter me | aut propter

evangelium · |

10, 30 qui non accipiet | centiens tantum · | nunc in hoc ≈

tempore | Qui autem reliquerit | domum √√ | et sorores |

et fratres · | et matrem | et filios | et agros | cum persecu-

tionibus · | √ in aevo venturo | vitam aeternam accipiet |

10, 31 Multi autem erunt primi novissimi | et novissimi pri-

10,8 et erunt duo in carne una itaque iam non sunt duo

sed una caro

10,9 quod ergo Deus iunxit homo non separet

10,10 et in domo iterum discipuli eius de eodem inter-

rogaverunt eum

10,11 et dicit illis quicumque dimiserit uxorem suam

et aliam duxerit adulterium committit super eam

10,12 et si uxor dimiserit virum suum et alii nupserit

moechatur

10,13 et offerebant illi parvulos ut tangeret illos disci-

puli autem comminabantur offerentibus

10,14 quos cum videret Iesus indigne tulit et ait illis

sinite parvulos venire ad me et ne prohibueritis

eos talium est enim regnum Dei

10,15 amen dico vobis quisque non receperit regnum

Dei velut parvulus non intrabit in illud

10,16 et conplexans eos et inponens manus super illos

benedicebat eos

10,17 et cum egressus esset in viam procurrens qui-

dam genu flexo ante eum rogabat eum magister

bone quid faciam ut vitam aeternam percipiam

10,18 Iesus autem dixit ei quid me dicis bonum nemo

bonus nisi unus Deus

10,19 praecepta nosti ne adulteres ne occidas ne fure-

ris ne falsum testimonium dixeris ne fraudem fe-

ceris honora patrem tuum et matrem

10,20 et ille respondens ait illi magister omnia haec

conservavi a iuventute mea

10,21 Iesus autem intuitus eum dilexit eum et dixit illi

unum tibi deest vade quaecumque habes vende et

da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et

veni sequere me

10,22 qui contristatus in verbo abiit maerens erat enim

habens possessiones multas

10,23 et circumspiciens Iesus ait discipulis suis quam

difficile qui pecunias habent in regnum Dei in-

troibunt

10,24 discipuli autem obstupescebant in verbis eius at

Iesus rursus respondens ait illis filioli quam diffi-

cile est confidentes in pecuniis regnum Dei in-

troire

10,25 facilius est camelum per foramen acus transire

quam divitem intrare in regnum Dei

10,26 qui magis admirabantur dicentes ad semet ipsos

et quis potest salvus fieri

10,27 et intuens illos Iesus ait apud homines inpossi-

bile est sed non apud Deum omnia enim possibi-

lia sunt apud Deum

10,28 coepit Petrus ei dicere ecce nos dimisimus om-

nia et secuti sumus te

10,29 respondens Iesus ait amen dico vobis nemo est

qui reliquerit domum aut fratres aut sorores aut

matrem aut patrem aut filios aut agros propter me

et propter evangelium

10,30 qui non accipiat centies tantum nunc in tempore

hoc domos et fratres et sorores et matres et filios

et agros cum persecutionibus et in saeculo futuro

vitam aeternam

10,31 multi autem erunt primi novissimi et novissimi

157 mi |

10, 32 < Erant autem in viam ascendentes | [fol. 323 a] √

Hierosolyma | et erat praecedens √ Iesus | et pavebant · |

√√√ | et adsumpsit iterum · duodecim · | coepit illis dice-

re | quae ei ≈ essent ventura · |

10, 33 quia Ecce ascendimus | in Hierosolyma | et Filius

hominis tradetur | summis sacerdotibus | et scribis √√ | et

damnabunt eum morte | et tradent eum gentibus |

10, 34 et inludent eum | et conspuent eum | √√√ | √√√ | et

post tres dies resurget |

10, 35 Et accesserunt ad illum | Iacobus et Iohannes · | fili

Zebedei | et dicunt illi | Magister | volumus | ut quod-

cumque petierimus te | praestes nobis |

10, 36 < Ad ille dixit illis | Praestabo [: √√√√] vobis |

10, 37 Et dixerunt ei | Da nobis | ut unus ad dexteram tuam ·

| et unus ad sinistram √ | sedeamus in gloria tua |

10, 38 < Et ≈ Iesus respondens ait illis | Nescitis quid petatis

| Potestis bibere calicem | quem ego bibiturus sum · | Aut

baptismum | quod ego baptizor | baptizari |

10, 39 At illi dixerunt √ | Possumus · | Iesus autem dixit illis

| Calicem quidem · | quem ego bibero | bibetis | et bap-

tisma | quod ego baptizor baptizamini |

10, 40 Sedere autem ad dexteram √ · | vel ad sinistram | non

est meum dare · | √ Aliis paratum est |

10, 41 Et audientes ceteri ≈ · decem · | coeperunt indignari |

de Iacobo et Iohanne | [fol. 324 a]

10, 42 Quos-cum-advocasset ≈≈≈ Iesus-√ | ait illis · | Scitis

quod hi qui videntur | principari gentibus | et dominantur

eorum: | et maiores eorum | potestatem habent illorum |

10, 43 Non ita est √ in vobis | sed quicucumque voluerit

maior | ≈ inter-vos-esse | erit vester minister |

10, 44 Et quicumque voluerit vestrum | primus esse | erit

vester servus · |

10, 45 Nam et Filius hominis | non venit ministrari | sed mi-

nistrare | et dare animam suam | rede[m]ptionem pro

multis · |

10, 46 Et venit Iericho · | et proficiscente eo inde √ | cum

discipulis suis | et turba ≈ plurima · | filius Timeae Bar-

timeas · | caecus saedebat circa viam | mendicans |

10, 47 < Et cum audisset quia Iesus Nazorenus est · | coepit

clamare | et dicere | Fili David Iesu miserere mihi |

10, 48 Et conminabantur illi multi · | ut taceret | At ille mul-

to magis · | clamabat Fili David | miserere mei · |

10, 49 Et stans Iesus | dixit illum vocari | Illi ≈ autem √

dixerunt ≈ caeco | Animaequior esto | Surge vocat te |

10, 50 Ille autem proiecto vestimento suo | exiliens venit ad

eum |

10, 51 < Et respondens illi Iesus dixit | Quid vis faciam ≈

tibi · | Caecus autem dixit ei | Domine Rabbi ut videam ·

|

10, 52 Iesus autem ait illi | Vade fides tua te salvum fecit |

Et confestim vidit | [fol. 325 a] et sequebatur eum in via |

Mc 11, 1 Et cum adpropinquaret Hierosolyma | et in Betha-

niam | ad montem Oliveti | mittit duos ex discipulis suis |

primi

10,32 erant autem in via ascendentes in Hierosolyma

et praecedebat illos Iesus et stupebant et sequen-

tes timebant et adsumens iterum duodecim coepit

illis dicere quae essent ei ventura

10,33 quia ecce ascendimus in Hierosolyma et Filius

hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis

et senioribus et damnabunt eum morti et tradent

eum gentibus

10,34 et inludent ei et conspuent eum et flagellabunt

eum et interficient eum et tertia die resurget

10,35 et accedunt ad illum Iacobus et Iohannes filii

Zebedaei dicentes magister volumus ut quod-

cumque petierimus facias nobis

10,36 at ille dixit eis quid vultis ut faciam vobis

10,37 et dixerunt da nobis ut unus ad dexteram tuam

et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua

10,38 Iesus autem ait eis nescitis quid petatis potestis

bibere calicem quem ego bibo aut baptismum quo

ego baptizor baptizari

10,39 at illi dixerunt ei possumus Iesus autem ait eis

calicem quidem quem ego bibo bibetis et baptis-

mum quo ego baptizor baptizabimini

10,40 sedere autem ad dexteram meam vel ad sinis-

tram non est meum dare sed quibus paratum est

10,41 et audientes decem coeperunt indignari de Iaco-

bo et Iohanne

10,42 Iesus autem vocans eos ait illis scitis quia hii

qui videntur principari gentibus dominantur eis et

principes eorum potestatem habent ipsorum

10,43 non ita est autem in vobis sed quicumque volue-

rit fieri maior erit vester minister

10,44 et quicumque voluerit in vobis primus esse erit

omnium servus

10,45 nam et Filius hominis non venit ut ministraretur

ei sed ut ministraret et daret animam suam re-

demptionem pro multis

10,46 et veniunt Hierichum et proficiscente eo de Hie-

richo et discipulis eius et plurima multitudine fi-

lius Timei Bartimeus caecus sedebat iuxta viam

mendicans

10,47 qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est coe-

pit clamare et dicere Fili David Iesu miserere mei

10,48 et comminabantur illi multi ut taceret at ille

multo magis clamabat Fili David miserere mei

10,49 et stans Iesus praecepit illum vocari et vocant

caecum dicentes ei animaequior esto surge vocat

te

10,50 qui proiecto vestimento suo exiliens venit ad

eum

10,51 et respondens illi Iesus dixit quid vis tibi faciam

caecus autem dixit ei rabboni ut videam

10,52 Iesus autem ait illi vade fides tua te salvum fecit

et confestim vidit et sequebatur eum in via

11,1 et cum adpropinquarent Hierosolymae et Betha-

niae ad montem Olivarum mittit duos ex discipu-

158 11, 2 et ait illis | Ite in castellum | qui est contra vos · | Et

statim introeuntes | √ invenietis pullum ligatum | super

quem nemo √ hominum sedit | Solvite illum et adducite |

11, 3 Et si quis vobis dixerit · | Quid solvitis pullum | Dicite

quia Domino necessarius est | Et continuo illum dimittet

· | iterum hoc |

11, 4 Et abeuntes | invenerunt pullum alligatum | ante ie-

nuam foris | in transitu | et solverunt eum |

11, 5 Et qui erant illic stantes | dixerunt illis | Quid facitis

solventes pullum |

11, 6 At illi dixerunt √ | sicut praeceperat illis Iesus | et per-

miserunt illos |

11, 7 Et adduxerunt pullum ad Iesum | et inponunt illi · |

vestimenta sua | et sedebat super eum |

11, 8 Multi autem vestimenta sua | sternebat in via · | alii au-

tem frondes | caedebant de arboribus | et sternebat in

viam |

11, 9 Et qui praeibant · | et qui sequebantur | clamabant di-

centes · | √ Benedictus qui venit | in nomine Domini |

11, 10 Et benedictum quod venit | regnum patris nostri Da-

vid | Ossanna in excelsis |

11, 11 Et cum introisset in Hierosolyma | [fol. 326 a] et in

templum | √ circumspexisset omnia | cum vespera ≈ iam

esset hora | exiit in Bethaniam | cum · duodecim · disci-

pulis |

11, 12 Et alia die | cum exissent a Bethania | esuriit · |

11, 13 Et cum vidisset a longe ficum | habente folia | venit

videre si quid esset in ea · | Et √√√√ nihil invenit praeter

folia | Non enim erat tempus ficum |

11, 14 √ Respondens dixit ei | Iam non amplius in aeternum

| ex-te ≈ quis quam fructum manducet | Et audiebant dis-

cipuli eius |

11, 15 Et intraverunt in Hierosolyma | et cum esset in tem-

plum | coepit eicere inde | vendentes et ementes | in tem-

plo et mensas · | nummulariorum | et cathedras

ven[den]tiun | columbas evertit · |

11, 16 Et non sinebat | ut quisquam transferret ≈ vas · | per

templum |

11, 17 Et docebat dicens illis | √ Scriptum est √ | Domus

mea domus orationis | vocabitur omnibus gentibus | Vos

autem fecis[tis] eam | speluncam latronum |

11, 18 Et audierunt | summi sacerdotes et scribae | quaere-

bant | quo modo illum perderent | < Timebant enim eum |

quoniam omnis turba admirabatur | super doctrina eius · |

11, 19 Et cum vespere esset ≈ factum | egrediebantur de ci-

vitate |

11, 20 Et cum transirent ≈ mane | viderunt ficum aridam

factam | [fol 327 a] a radicibus |

11, 21 Et recordatus Petrus ait illi | Rabbi · | Ecce arbor

fi[cus] cui maledixisti aruit · |

11, 22 Et respondens Iesus ait illis | Si habueritis fidem Dei

|

11, 23 Amen dico vobis | Quicumque dixerit monti ≈ huic |

Tollere et mittere in mare | et non aesitaverit in corde suo

| sed crediderit √ futurum · | quodcumque dixerit | erit illi

· |

lis suis

11,2 et ait illis ite in castellum quod est contra vos et

statim introeuntes illuc invenietis pullum ligatum

super quem nemo adhuc hominum sedit solvite il-

lum et adducite

11,3 et si quis vobis dixerit quid facitis dicite quia

Domino necessarius est et continuo illum dimittet

huc

11,4 et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante ia-

nuam foris in bivio et solvunt eum

11,5 et quidam de illic stantibus dicebant illis quid fa-

citis solventes pullum

11,6 qui dixerunt eis sicut praeceperat illis Iesus et

dimiserunt eis

11,7 et duxerunt pullum ad Iesum et inponunt illi ves-

timenta sua et sedit super eo

11,8 multi autem vestimenta sua straverunt in via alii

autem frondes caedebant de arboribus et sterne-

bant in via

11,9 et qui praeibant et qui sequebantur clamabant di-

centes osanna benedictus qui venit in nomine

Domini

11,10 benedictum quod venit regnum patris nostri Da-

vid osanna in excelsis

11,11 et introivit Hierosolyma in templum et circums-

pectis omnibus cum iam vespera esset hora exivit

in Bethania cum duodecim

11,12 et alia die cum exirent a Bethania esuriit

11,13 cumque vidisset a longe ficum habentem folia

venit si quid forte inveniret in ea et cum venisset

ad eam nihil invenit praeter folia non enim erat

tempus ficorum

11,14 et respondens dixit ei iam non amplius in aeter-

num quisquam fructum ex te manducet et audie-

bant discipuli eius

11,15 et veniunt Hierosolymam et cum introisset tem-

plum coepit eicere vendentes et ementes in tem-

plo et mensas nummulariorum et cathedras ven-

dentium columbas evertit

11,16 et non sinebat ut quisquam vas transferret per

templum

11,17 et docebat dicens eis non scriptum est quia do-

mus mea domus orationis vocabitur omnibus gen-

tibus vos autem fecistis eam speluncam latronum

11,18 quo audito principes sacerdotum et scribae

quaerebant quomodo eum perderent timebant

enim eum quoniam universa turba admirabatur

super doctrina eius

11,19 et cum vespera facta esset egrediebatur de civi-

tate

11,20 et cum mane transirent viderunt ficum aridam

factam a radicibus

11,21 et recordatus Petrus dicit ei rabbi ecce ficus cui

maledixisti aruit

11,22 et respondens Iesus ait illis habete fidem Dei

11,23 amen dico vobis quicumque dixerit huic monti

tollere et mittere in mare et non haesitaverit in

corde suo sed crediderit quia quodcumque dixerit

fiat fiet ei

159 11, 24 Propterea dico vobis | Omnia quaecumque | oratis et

petitis | credite qui accipietis · | et venient vobis |

11, 25 Et cum stabitis ad orandum | dimittite si quid habetis

| adversus aliquem | ut et Pater vester · | qui est ≈ in-

caelis | dimittat vobis delicta vestra |

11, 26 Si ≈ autem vos non dimiseritis | neque Pater vester |

qui est ≈ in-caelis | remittet vobis | delicta vestra |

11, 27 Et venit iterum Hierosolyma | et in-templo | ≈≈

deambulante-eo | accedunt ad eum | summi sacerdotes ^^

et scribae | et seniores populi · |

11, 28 et dicunt ei | In qua potestate haec facis |

√√√√√√√√√ |

11, 29 < Iesus autem respondens dixit illis | Interrogabo vos

et ego | Unum verbum | √ respondite mihi | et ego dico

vobis | in qua potestate haec facio |

11, 30 Baptisma Iohannis | de caelo erat an ex hominibus |

Respondite mihi | [fol. 328 a ]

11, 31 Et √ cogitabant inter semetipsos | dicentes Quid di-

cemus · | Si dixerimus De caelo | Dicet nobis: Quare √

non credidistis illi |

11, 32 Si dixerimus Ex hominibus | timemus plebem · |

Omnes enim sciebant | Iohannen · | quia vere profeta erat

|

11, 33 Et respondentes · | dixerunt ad Iesum | Nescimus | <

Respondens Iesus ait illis | Nec ego dico vobis | in qua

potestate haec facio · |

Mc 12, 1 Et coepit illis | in parabolis loqui | < Vineam plan-

tavit homo | et circum dedit saepem | et fodit lacum · | et

fabricavit turrem | et tradidit eam colonis | et peregre pro-

fectus est |

12, 2 Et misit ad colonos | in tempore servum · | ut √√ de

fructibus |

12, 3 ex vinea darent ei | Et adpraehensum eum caeciderunt |

12, 4 et dimiserunt vacuum ad eum | Et iterum misit ad illos

| alium servum · | et illum in capite | vulneraverunt |

12, 5 et contumelias adfecerunt | < Et √ alium misit servum |

et illum occiderunt · | et plures alios · | quosdam caecide-

runt |

12, 6 alios autem occiderunt | < Adhuc et iam unum habens |

filium carissimum | et illum misit √√ · | novissimum | di-

cens | quia Filium-meum ≈ verebuntur |

12, 7 Coloni autem dixerunt | ad invicem | Hic est haeres |

[fol. 329 a] Venite occidamus eum | et nostra erit heredi-

tas |

12, 8 Et adpraehensum eum occiderunt | et eiecerunt eum

extra vineam |

12, 9 Quid ergo faciet Dominus vineae | Veniet et perdet co-

lonos | et dabit vineam aliis | Nec scripturam hanc legis-

tis | >> Lapidem | >> quem reprobaverunt aedificantes |

12, 10 >> hic factus est in caput anguli | >> a Domino fac-

tus est iste · | >> et est admirabiles | >> in oculis nostris |

12, 12 Et quaerebant eum tenere | et timuerunt turbam | Co-

gnoverunt enim · | quoniam ad eos | parabolam √ dixit · |

Et relicto eo abierunt |

12, 13 Et mittunt √√ quosdam | Pharisaeorum et Herodianis

11,24 propterea dico vobis omnia quaecumque orantes

petitis credite quia accipietis et veniet vobis

11,25 et cum stabitis ad orandum dimittite si quid ha-

betis adversus aliquem ut et Pater vester qui in

caelis est dimittat vobis peccata vestra

11,26 quod si vos non dimiseritis nec Pater vester qui

in caelis est dimittet vobis peccata vestra

11,27 et veniunt rursus Hierosolymam et cum ambula-

ret in templo accedunt ad eum summi sacerdotes

et scribae et seniores

11,28 et dicunt illi in qua potestate haec facis et quis

tibi dedit hanc potestatem ut ista facias

11,29 Iesus autem respondens ait illis interrogabo vos

et ego unum verbum et respondete mihi et dicam

vobis in qua potestate haec faciam

11,30 baptismum Iohannis de caelo erat an ex homini-

bus respondete mihi

11,31 at illi cogitabant secum dicentes si dixerimus de

caelo dicet quare ergo non credidistis ei

11,32 sed dicemus ex hominibus timebant populum

omnes enim habebant Iohannem quia vere pro-

pheta esset

11,33 et respondentes dicunt Iesu nescimus respon-

dens Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua

potestate haec faciam

12,1 et coepit illis in parabolis loqui vineam pastinavit

homo et circumdedit sepem et fodit lacum et aedi-

ficavit turrem et locavit eam agricolis et peregre

profectus est

12,2 et misit ad agricolas in tempore servum ut ab

agricolis acciperet de fructu vineae

12,3 qui adprehensum eum ceciderunt et dimiserunt

vacuum

12,4 et iterum misit ad illos alium servum et illum ca-

pite vulneraverunt et contumeliis adfecerunt

12,5 et rursum alium misit et illum occiderunt et

plures alios quosdam caedentes alios vero occi-

dentes

12,6 adhuc ergo unum habens filium carissimum et

illum misit ad eos novissimum dicens quia reve-

rebuntur filium meum

12,7 coloni autem dixerunt ad invicem hic est heres

venite occidamus eum et nostra erit hereditas

12,8 et adprehendentes eum occiderunt et eiecerunt

extra vineam

12,9 quid ergo faciet dominus vineae veniet et perdet

colonos et dabit vineam aliis

12,10 nec scripturam hanc legistis lapidem quem re-

probaverunt aedificantes hic factus est in caput

anguli

12,11 a Domino factum est istud et est mirabile in

oculis nostris

12,12 et quaerebant eum tenere et timuerunt turbam

cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam

160 | ut eum caperent √ verbo |

12, 14 Et interrogabant Pharisaei eum | Magister scimus ^^

quia verax es | et non curas quemquam | Non enim aspi-

cis in faciem hominum | sed in veritatem | viam Domini

doces | Dic ergo nobis · | si licet nobis dare | tributum

Caesari aut non √ |

12, 15 < Iesus autem videns illorum ≈ versutiam | ait illis |

Quid me temptatis | Adferte mihi denarium | ut videam |

12, 16 At illi attulerunt · | Et ait illis | Cuius est imago haec |

et superscriptio | dicunt illi | Caesaris |

12, 17 < Respondens autem Iesus ait √ | [fol. 330 a] Reddite

√ | quae sunt Caesaris Caesari | et quae sunt Dei Deo · |

Et mirabantur super eum |

12, 18 Et veniunt ad eum Sadducaei | qui dicunt · | Resur-

rectionem non esse | et interrogabant eum dicentes |

12, 19 Magister | Moyses nobis scripsit | ut si cuius frater

decesserit | et habuerit uxorem | et filios non reliquerit |

ut accipiat frater eius · | uxorem eius | et resuscitet semen

fratri suo |

12, 20 < Fuerunt ergo aput-nos · | ≈≈≈ septem-fratres | et

primus accepit uxorem · | et mortuus est | et non reliquid

semen |

12, 21 Et secundus accepit eam | et mortuus est | et nec hic

reliquid semen |

12, 22 Et similiter ≈ acceperunt -eam septem · | et non reli-

querunt semen | √√ et-mulier ≈≈ mortua-est |

12, 23 In resurrectione ergo | √√ cuius illorum erit uxor | ·

septem · enim habuerunt eam uxorem |

12, 24 < Respondens ≈ autem Iesus ait illis | Non ideo erra-

tis | non intellegentes Scripturas | neque virtutem Dei sci-

tis |

12, 25 Cum enim a mortuis · | resurrexerint | non nubunt

neque nubuntur | sed erunt sicut angeli in caelis |

12, 26 < De mortuis autem · | quod resurgant | non legistis

in libro Moysi | in rubum · | Quo modo dixerit illi Deus

dicens | Ego Deus Abraham · | et Deus Isac · | et Deus

Iacob |

12, 27 Non est Deus mortuorum · | sed vivorum | [fol. 331

a] Vos ergo multum erratis |

12, 28 Et accessit unus de scribis | qui audierat illos conque-

rentes | et videns | quoniam bene illi ^^ respondit | inter-

rogabat eum dicens | Magister | quod est praeceptum ≈

primum |

12, 29 Respondens ≈ autem-≈≈Iesus dixit illi | √ Omnium √

≈ primum √ · | Audi Istrahel | Dominus Deus noster Do-

minus unus est |

12, 30 et diliges Dominum Deum tuum | ex toto corde tuo · |

et ex tota anima tua | √√√√√ | et ex tota virtute tua | Hoc

est primum praeceptum |

12, 31 Secundum autem simile illi | Diligis proximum tuum

| sicut te ipsum | Maius horum praeceptorum | aliud √

non est |

12, 32 Et ait illi scriba | Bene dixisti ≈ Magister | ≈≈ in-

veritate quod unus sit Deus · | et non est √ praeter illum |

12, 33 Et diligere illum | ex toto corde | et ex tota virtute |

≈≈≈≈et-ex-tota-anima-tua | et diligere proximum · | tam-

quam teipsum | maius est omnibus | olocautomata | et sa-

crificiis |

12, 34 < Et ≈ Iesus cum vidisset | quod sapientia respondis-

hanc dixerit et relicto eo abierunt

12,13 et mittunt ad eum quosdam ex Pharisaeis et He-

rodianis ut eum caperent in verbo

12,14 qui venientes dicunt ei magister scimus quo-

niam verax es et non curas quemquam nec enim

vides in faciem hominis sed in veritate viam Dei

doces licet dari tributum Caesari an non dabimus

12,15 qui sciens versutiam eorum ait illis quid me

temptatis adferte mihi denarium ut videam

12,16 at illi adtulerunt et ait illis cuius est imago haec

et inscriptio dicunt illi Caesaris

12,17 respondens autem Iesus dixit illis reddite igitur

quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo

et mirabantur super eo

12,18 et venerunt ad eum Sadducaei qui dicunt resur-

rectionem non esse et interrogabant eum dicentes

12,19 magister Moses nobis scripsit ut si cuius frater

mortuus fuerit et dimiserit uxorem et filios non

reliquerit accipiat frater eius uxorem ipsius et re-

suscitet semen fratri suo

12,20 septem ergo fratres erant et primus accepit uxo-

rem et mortuus est non relicto semine

12,21 et secundus accepit eam et mortuus est et nec

iste reliquit semen et tertius similiter

12,22 et acceperunt eam similiter septem et non reli-

querunt semen novissima omnium defuncta est et

mulier

12,23 in resurrectione ergo cum resurrexerint cuius de

his erit uxor septem enim habuerunt eam uxorem

12,24 et respondens Iesus ait illis non ideo erratis non

scientes scripturas neque virtutem Dei

12,25 cum enim a mortuis resurrexerint neque nubent

neque nubentur sed sunt sicut angeli in caelis

12,26 de mortuis autem quod resurgant non legistis in

libro Mosi super rubum quomodo dixerit illi Deus

inquiens ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et

Deus Iacob

12,27 non est Deus mortuorum sed vivorum vos ergo

multum erratis

12,28 et accessit unus de scribis qui audierat illos

conquirentes et videns quoniam bene illis respon-

derit interrogavit eum quod esset primum om-

nium mandatum

12,29 Iesus autem respondit ei quia primum omnium

mandatum est audi Israhel Dominus Deus noster

Deus unus est

12,30 et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde

tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua et ex

tota virtute tua hoc est primum mandatum

12,31 secundum autem simile illi diliges proximum

tuum tamquam te ipsum maius horum aliud man-

datum non est

12,32 et ait illi scriba bene magister in veritate dixisti

quia unus est et non est alius praeter eum

12,33 et ut diligatur ex toto corde et ex toto intellectu

et ex tota anima et ex tota fortitudine et diligere

proximum tamquam se ipsum maius est omnibus

holocaustomatibus et sacrificiis

12,34 Iesus autem videns quod sapienter respondisset

161 set | dixit illi · | Non es longe | a regno Dei | Et nemo iam

audebat | eum interrogare |

12, 35 Et respondens Iesus | docens | in templo ≈≈≈ dixit |

Quomodo dicunt scribae | quia Christus Filius David ≈

est | [fol. 332 a]

12, 36 Et ≈ ipse David √ in Spiritu sancto | Dixit Dominus

Domino meo · | sede ad dexteram meam | donec ponam

inimicos tuos | scabillum pedum tuorum |

12, 37 Ipse √ David dicit eum Dominum | et unde est Filius

eius · | Et multa turba | et libenter ≈ eum audiebat |

12, 38 Et ille docens ≈ dicebat-eis | Videte ab scribis | et qui

volunt in stolis ambulare | et salutationes in foro facitis |

12, 39 et primas cathedras | √ in synagogas | et primos cubi-

tos | in conviviis |

12, 40 Qui devorant domos viduarum | et pupillorum · | sub

obtentu √ orantes · | Isti accipient | prolixius iudicium |

12, 41 < Et contra-gazophylacium ≈≈ sedens- | ≈-Iesus as-

piciebat | quomodo turbae |

12, 42 mitterent ≈ aes √√ · | √√√√√ | Cum venisset autem

una vidua √ | et misit aera ≈ duo | quod est quadrans |

12, 43 < Et convocans discipulos suos | ait illis | Amen dico

vobis | quoniam vidua aegena ≈haec | plus omnibus mi-

sit mittentibus | in gazophylacio · |

12, 44 Omnes enim hii | ex eo quod abundat illis | miserunt |

Haec vero de penuria sua | omnia qua habuit misit | to-

tum victum suum |

Mc 13, 1 Et procedente eo de templo | ait illi unus ex disci-

pulis suis | Magister · | aspice qualis lapides | [fol. 333 a]

et quales structurae templi |

13, 2 Et respondens dixit-illis ≈≈ Iesus | Videte has √ ma-

gnas structuras | Amen dico vobis | quia non relinquetur

hic | lapis super lapidem | qui non destruatur | et post

tertium diem | aliut resuscitetur sine manibus |

13, 3 Et sedente eo in monte Oliveti | contra templum | inter-

rogabant eum seorsus Petrus | et Iacobus | et Iohannes |

et Andreas |

13, 4 Dic nobis quando haec erunt · | et quod signum | cum

omnia ≈ haec · | consummabuntur |

13, 5 Et respondens Iesus ait illis | Videte ne quis vos se-

ducat |

13, 6 Multi enim venient | in nomine meo | dicentes √ Ego

sum | et multos seducent |

13, 7 Cum autem ≈ audieritis bella | et opiniones bellorum |

ne timueritis | Oportet enim fieri | sed nondum est finis |

13, 8 Insurget enim | gens contra gentem | et regnum contra

regnum | √ Erunt terre mota per loca | et famis | initium

dolorum haec |

13, 9 √ Deinde vos ipsos tradent | √√ in conciliis | et in syn-

agogis vapulabitis | et ante praesides | et reges | stabitis

propter me | in testimonium illis · | et in omnes gentes |

13, 10 Primum ≈ autem oportet | praedicari evangelium |

≈≈≈≈≈in-omnibus-gentibus |

13, 11 Et cum produxerint vos tradentes | [fol. 334 a] nolite

cogitare quod loquamini | sed quod datum vobis fuerit |

dixit illi non es longe a regno Dei et nemo iam

audebat eum interrogare

12,35 et respondens Iesus dicebat docens in templo

quomodo dicunt scribae Christum Filium esse

David

12,36 ipse enim David dicit in Spiritu Sancto dixit

Dominus Domino meo sede a dextris meis donec

ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum

12,37 ipse ergo David dicit eum Dominum et unde est

filius eius et multa turba eum libenter audivit

12,38 et dicebat eis in doctrina sua cavete a scribis qui

volunt in stolis ambulare et salutari in foro

12,39 et in primis cathedris sedere in synagogis et

primos discubitus in cenis

12,40 qui devorant domos viduarum sub obtentu pro-

lixae orationis hii accipient prolixius iudicium

12,41 et sedens Iesus contra gazofilacium aspiciebat

quomodo turba iactaret aes in gazofilacium et

multi divites iactabant multa

12,42 cum venisset autem una vidua pauper misit duo

minuta quod est quadrans

12,43 et convocans discipulos suos ait illis amen dico

vobis quoniam vidua haec pauper plus omnibus

misit qui miserunt in gazofilacium

12,44 omnes enim ex eo quod abundabat illis miserunt

haec vero de penuria sua omnia quae habuit misit

totum victum suum

13,1 et cum egrederetur de templo ait illi unus ex dis-

cipulis suis magister aspice quales lapides et

quales structurae

13,2 et respondens Iesus ait illi vides has omnes ma-

gnas aedificationes non relinquetur lapis super la-

pidem qui non destruatur

13,3 et cum sederet in montem Olivarum contra tem-

plum interrogabant eum separatim Petrus et Iaco-

bus et Iohannes et Andreas

13,4 dic nobis quando ista fient et quod signum erit

quando haec omnia incipient consummari

13,5 et respondens Iesus coepit dicere illis videte ne

quis vos seducat

13,6 multi enim venient in nomine meo dicentes quia

ego sum et multos seducent

13,7 cum audieritis autem bella et opiniones bellorum

ne timueritis oportet enim fieri sed nondum finis

13,8 exsurget autem gens super gentem et regnum su-

per regnum et erunt terraemotus per loca et fames

initium dolorum haec

13,9 videte autem vosmet ipsos tradent enim vos con-

ciliis et in synagogis vapulabitis et ante praesides

et reges stabitis propter me in testimonium illis

13,10 et in omnes gentes primum oportet praedicari

evangelium

13,11 et cum duxerint vos tradentes nolite praecogi-

tare quid loquamini sed quod datum vobis fuerit

in illa hora id loquimini non enim estis vos lo-

162 in illa hora | hoc loquimini | Non enim eritis vos | lo-

quentes | sed Spiritus sanctus |

13, 12 Et ≈ tradet frater fratrem in mortem | et pater filium |

et insurgent filii in parentes | et morti adicient eos |

13, 13 Et eritis odio | ab omnibus propter nomen meum |

Qui autem sustinuerit in finem | hic salvus erit |

13, 14 Cum autem videritis | abominationem desolationis · |

stantem ubi non debet | qui legit intellegat quod legit |

tunc qui in Iudaea sunt |

13, 15 fugiant in montem | et qui super tectum | ne descen-

dat in domum | nec introeat tollere quid | de domo sua |

13, 16 Et qui in agro √ | non revertatur retro | tollere tunicam

suam |

13, 17 < Vae autem praegnantibus | et nutrientibus | in illis

diebus |

13, 18 >> et ≈ orate | ut non ≈ hieme veniant |

13, 19 Erunt enim diebus illis · | tribulationes √ | quales non

fuerunt tales | ab initio creaturae · | √√√ usque modo |

neque erunt post haec |

13, 20 Et nisi Dominus ≈ breviasset dies | propter electos

suos | non fieret salva ulla caro | [fol. 335 a] sed propter

electos | quos elegit | breviavit dies · |

13, 21 Et tunc si quis | vobis dixerit | Ecce hic √ Christus |

aut ecce illic | nolite credere |

13, 22 Exsurgent enim √√ pseudoprophetae | et facient signa

| et prodigia ad seducendos · | si potest fieri | etiam elec-

tos |

13, 23 Vos ergo videte | Ecce praedixi vobis omnia |

13, 24 Sed in illis diebus | post tribulationem illam | sol con-

tenebricabit | et luna non dabit | splendorem suum |

13, 25 Et stellae ≈ quae-sunt de caelo | erunt cadentes · | et

virtutes caelestium | movebuntur |

13, 26 Et tunc videbunt | Filium hominis | venientem cum

nubibus | cum virtute multa et gloria |

13, 27 Et tunc mittet angelos √ | et congregabit electos √ | a

quattuor ventis | a summum terrae | usque ad summum

caelorum |

13, 28 A ficu autem discite parabolam | Cum iam ramus eius

tener fuerit | et nata fuerint folia in illa · | cognoscetis |

quod in proximo est aestas |

13, 29 Sic et vos cum videritis | omnia haec fieri | scitote

quod in proximo | est in osteis |

13, 30 < Amen dico vobis | quoniam non transiet generatio

haec | donec haec ≈ omnia fiant | [fol. 336 a]

13, 31 Caelum et terra transibunt | verba autem mea non

transibunt |

13, 32 De die autem illo | et hora nemo scit | nequae angeli

in caelo | neque Filius nisi Pater |

13, 33 Videte ergo vigilate √√ | nescitis enim quando tem-

pus sit |

13, 34 Sicut homo √ peregre profectus | relinquat domum

suam | et data servis suis potestate | cuiusque operis | et

ostiario praecepit ut vigilaret |

13, 35 Vigilate ergo | Nescitis enim | quando Dominus do-

mus veniat | sero aut media nocte | an galli cantum an

mane |

13, 36 Ne cum venerit repente | inveniat vos dormientes |

13, 37 Ego autem dico ≈ vobis √ | Vigilate |

quentes sed Spiritus Sanctus

13,12 tradet autem frater fratrem in mortem et pater

filium et consurgent filii in parentes et morte ad-

ficient eos

13,13 et eritis odio omnibus propter nomen meum qui

autem sustinuerit in finem hic salvus erit

13,14 cum autem videritis abominationem desolatio-

nis stantem ubi non debet qui legit intellegat tunc

qui in Iudaea sunt fugiant in montes

13,15 et qui super tectum ne descendat in domum nec

introeat ut tollat quid de domo sua

13,16 et qui in agro erit non revertatur retro tollere ve-

stimentum suum

13,17 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis

diebus

13,18 orate vero ut hieme non fiant

13,19 erunt enim dies illi tribulationes tales quales non

fuerunt ab initio creaturae quam condidit Deus

usque nunc neque fient

13,20 et nisi breviasset Dominus dies non fuisset salva

omnis caro sed propter electos quos elegit brevia-

vit dies

13,21 et tunc si quis vobis dixerit ecce hic est Christus

ecce illic ne credideritis

13,22 exsurgent enim pseudochristi et pseudoprophe-

tae et dabunt signa et portenta ad seducendos si

potest fieri etiam electos

13,23 vos ergo videte ecce praedixi vobis omnia

13,24 sed in illis diebus post tribulationem illam sol

contenebrabitur et luna non dabit splendorem

suum

13,25 et erunt stellae caeli decidentes et virtutes quae

sunt in caelis movebuntur

13,26 et tunc videbunt Filium hominis venientem in

nubibus cum virtute multa et gloria

13,27 et tunc mittet angelos suos et congregabit elec-

tos suos a quattuor ventis a summo terrae usque

ad summum caeli

13,28 a ficu autem discite parabolam cum iam ramus

eius tener fuerit et nata fuerint folia cognoscitis

quia in proximo sit aestas

13,29 sic et vos cum videritis haec fieri scitote quod in

proximo sit in ostiis

13,30 amen dico vobis quoniam non transiet generatio

haec donec omnia ista fiant

13,31 caelum et terra transibunt verba autem mea non

transibunt

13,32 de die autem illo vel hora nemo scit neque ange-

li in caelo neque Filius nisi Pater

13,33 videte vigilate et orate nescitis enim quando

tempus sit

13,34 sicut homo qui peregre profectus reliquit do-

mum suam et dedit servis suis potestatem cuiu-

sque operis et ianitori praecipiat ut vigilet

13,35 vigilate ergo nescitis enim quando dominus

domus veniat sero an media nocte an galli cantu

an mane

13,36 ne cum venerit repente inveniat vos dormientes

13,37 quod autem vobis dico omnibus dico vigilate

163

Mc 14, 1 Futurum autem ≈ erat Pascha √√ | post biduum | et

quaerebant summi sacerdotes | et scribae | quo modo il-

lum dolo tenerent | et occiderent |

14, 2 Dicens enim | Ne in die festo | √√ tumultus fieret po-

puli · |

14, 3 Et cum esset Iesus in Bethaniam | in domum Simonis

Leprosi | recumbente eo venit mulier · | habens | ampul-

lam √ nardi pistici praetiosi | et fracto alabastro | effudit

super caput eius |

14, 4 Discipuli autem eius · | indigne ferebant √√√ et dice-

bant | [fol. 337 a] Ut quid perditio ista unguenti √√ |

14, 5 Potuerat veniri unguentum istut | plus quam denariis

≈ trecentis · | et dari pauperibus | Et fremebant in eam |

14, 6 Iesus autem ait illis · | Sinite eam | Quid illi molesti

estis | Bonum opus operata est in me |

14, 7 Semper enim pauperes | habetis vobiscum · | Et cum

volueritis | potestis illis benefacere | Me autem non

semper habetis |

14, 8 Quod habuit haec fecit | praevenit unguento | unguere

corpus meum | in sepulturam |

14, 9 < Amen dico vobis | quod ubicumquae (!) | praedica-

tum fuerit evangelium √ | in universum mundum | et

quod fecit haec narrabitur | in memoriam eius |

14, 10 Et Iudas Scariotes unus de · duodecim · | abiit ad

summos sacerdotes | ut proderet eum √ · |

14, 11 Ad illi √ gavisi sunt | et promiserunt ei pecuniam

dare | et quaerebat quo modo √ oportunae | eum traderet

· |

14, 12 Et prima die azymorum · | quando pascha immolaba-

tur | dicunt ei discipuli | Quo vis eamus | et paremus tibi

| ut manduces pascha · |

14, 13 Et misit duos | ex discipulis suis dicens | Ite in civi-

tate · | et occurret vobis | homo amphorae aquae portans

| Sequimini eum · |

14, 14 et quocumque introierit | [fol. 338 a] dicite domino

domus · | quia Magister dicit | Ubi est refectio mea | ubi

cum-discipulis-meis- | manducem ≈≈≈ pascha · |

14, 15 Et ipse vobis demonstrabit | stratum paratum ≈

grande · | et illic parate nobis |

14, 16 Et abierunt discipuli eius | Et venerunt discipuli eius |

et venit in civitate | et fecerunt sicut dixit illis | et prae-

paraverunt pascha |

14, 17 Vespere autem facta · | venit cum · duodecim · |

14, 18 Et discumbentibus illis · | et manducantibus | ait Iesus

· | Amen dico vobis | quia Unus ex vobis | tradet ≈ me |

qui manducat mecum |

14, 19 Ad illi coeperunt contristari | et dicere illi singuli |

Numquid ego | Et alius Numquid ego · |

14, 20 √ Quibus ait | Unus ex · duodecim · | qui intingit me-

cum | in paropside |

14, 21 √ Filius quidem hominis tradetur | sicut scriptum est

de illo | Vae autem homini illi · | per quem √√ tradetur |

Bonum erat illi si non esset natus | homo ille · |

14,1 erat autem pascha et azyma post biduum et quae-

rebant summi sacerdotes et scribae quomodo eum

dolo tenerent et occiderent

14,2 dicebant enim non in die festo ne forte tumultus

fieret populi

14,3 et cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi

et recumberet venit mulier habens alabastrum un-

guenti nardi spicati pretiosi et fracto alabastro ef-

fudit super caput eius

14,4 erant autem quidam indigne ferentes intra semet

ipsos et dicentes ut quid perditio ista unguenti

facta est

14,5 poterat enim unguentum istud veniri plus quam

trecentis denariis et dari pauperibus et fremebant

in eam

14,6 Iesus autem dixit sinite eam quid illi molesti estis

bonum opus operata est in me

14,7 semper enim pauperes habetis vobiscum et cum

volueritis potestis illis benefacere me autem non

semper habetis

14,8 quod habuit haec fecit praevenit unguere corpus

meum in sepulturam

14,9 amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit

evangelium istud in universum mundum et quod

fecit haec narrabitur in memoriam eius

14,10 et Iudas Scariotis unus de duodecim abiit ad

summos sacerdotes ut proderet eum illis

14,11 qui audientes gavisi sunt et promiserunt ei pe-

cuniam se daturos et quaerebat quomodo illum

oportune traderet

14,12 et primo die azymorum quando pascha immola-

bant dicunt ei discipuli quo vis eamus et paremus

tibi ut manduces pascha

14,13 et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis ite in

civitatem et occurret vobis homo laguenam aquae

baiulans sequimini eum

14,14 et quocumque introierit dicite domino domus

quia magister dicit ubi est refectio mea ubi pascha

cum discipulis meis manducem

14,15 et ipse vobis demonstrabit cenaculum grande

stratum et illic parate nobis

14,16 et abierunt discipuli eius et venerunt in civita-

tem et invenerunt sicut dixerat illis et praeparave-

runt pascha

14,17 vespere autem facto venit cum duodecim

14,18 et discumbentibus eis et manducantibus ait Ie-

sus amen dico vobis quia unus ex vobis me tradet

qui manducat mecum

14,19 at illi coeperunt contristari et dicere ei singilla-

tim numquid ego

14,20 qui ait illis unus ex duodecim qui intinguit me-

cum in catino

14,21 et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum

est de eo vae autem homini illi per quem Filius

hominis traditur bonum ei si non esset natus ho-

164 14, 22 Et manducantibus illis | accipiens √ panem | √ bene-

dixit et fregit | et dedit illis et dixit | Accipite Hoc est

corpus meum |

14, 23 Et accipiens calicem | gratias egit | et dedit illis · | et

biberunt ex illo omnes |

14, 24 Et ait illis · | Hoc est sanguis meus | qui est √ testa-

menti | [fol. 339 a] qui pro multis effunditur |

14, 25 Amen dico vobis quia √ Non adponam bibere | ex

generatione vitis | usque in diem illum | cum illud bibam

novum | in regno Dei |

14, 26 Et hymno dicto exierunt · | in montem Oliveti |

14, 27 Tunc ait illis Iesus | qui Omnes vos scandalizari ha-

betis √√√ | quia scriptum est · | >> Percutiam pastorem |

>> et oves ≈ dispargentur |

14, 28 Sed posteaquam surrexero | praecedam vos in

Galilam (!)|

14, 29 Petrus vero ait illi | Etsi omnes scandalizati fuerint |

sed ego ≈ non-scandizabor (!) |

14, 30 Et ait illi Iesus | < Amen dico tibi | quod √ Hac ≈

nocte | priusquam √ gallus cantet | ter me negabis |

14, 31 Ad ille amplius loquebatur | Etsi oportuerit simul ≈

me commori √ | non te negabo | Similiter autem et

omnes dicebant |

14, 32 Et veniunt in praedium · | cui nomen est Gesamani · |

et ait illis √ Sedete hic | donec orem |

14, 33 < Et adsumpsit Petrum | et Iacobum | et Iohannen |

secum | et coepit | pavere et taediari |

14, 34 Tunc ait illis | Contristata est anima mea | usque ad

morte | Sustinete hic | et vigilate · |

14, 35 Et cum processisset paululum | [fol. 340 a] cecidit in

faciem super terram | et orabat √ | Si fieri potest | ut

transiret ab eo ora haec |

14, 36 Et dixit · | Abba pater | Si possibilia omnia | tibi sunt |

transfer(re) | hunc ≈ calicem a me ^^ √ non sicut ego vo-

lo | sed sicut tu vis · |

14, 37 Et venit et invenit eos | dormientes · | Et ait Petro |

Simon dormis · | Non potuistis | una hora vigilare |

14, 38 Vigilate et orate | ne intretis in temptationem | Spiri-

tus quidem promtus (!) | caro autem infirma |

14, 39 Et iterum abiit orare | √√√

14, 40 Et veniens √ invenit eos dormientes | Erant enim ocu-

li eorum | gravati a somno · | Et i(n)gnorabant | quid

responderent ei · |

14, 41 Et venit tertio | et ait illis Dormite iam | et requiescite

· | Sufficit finis et √ ora | Ecce traditur filius hominis | in

manus peccatorum |

14, 42 Surgite eamus | Ecce prope-est ≈ qui-me-tradet |

14, 43 < Et adhuc eo loquente | venit Iudas Scariotes | unus

ex · duodecim · | et cum illo turba multa | cum gladiis et

fustibus | a summis sacerdotibus · | et a(b) scribis | et a

senioribus |

14, 44 < Dederat autem traditor eius | signum √ dicens |

Quem osculatus fuero | ipse est · | Tenete eum | et ducite

eum diligenter | [fol. 341 a]

14, 45 Et √√√ accedens √√ ait illi Rabbi | Et osculatus est

eum · |

14, 46 Ad illi manus iniecerunt √√ | et tenuerunt eum · |

mo ille

14,22 et manducantibus illis accepit Iesus panem et

benedicens fregit et dedit eis et ait sumite hoc est

corpus meum

14,23 et accepto calice gratias agens dedit eis et bibe-

runt ex illo omnes

14,24 et ait illis hic est sanguis meus novi testamenti

qui pro multis effunditur

14,25 amen dico vobis quod iam non bibam de geni-

mine vitis usque in diem illum cum illud bibam

novum in regno Dei

14,26 et hymno dicto exierunt in montem Olivarum

14,27 et ait eis Iesus omnes scandalizabimini in nocte

ista quia scriptum est percutiam pastorem et dis-

pergentur oves

14,28 sed posteaquam resurrexero praecedam vos in

Galilaeam

14,29 Petrus autem ait ei et si omnes scandalizati fu-

erint sed non ego

14,30 et ait illi Iesus amen dico tibi quia tu hodie in

nocte hac priusquam bis gallus vocem dederit ter

me es negaturus

14,31 at ille amplius loquebatur et si oportuerit me

simul conmori tibi non te negabo similiter autem

et omnes dicebant

14,32 et veniunt in praedium cui nomen Gethsemani

et ait discipulis suis sedete hic donec orem

14,33 et adsumit Petrum et Iacobum et Iohannem se-

cum et coepit pavere et taedere

14,34 et ait illis tristis est anima mea usque ad mortem

sustinete hic et vigilate

14,35 et cum processisset paululum procidit super ter-

ram et orabat ut si fieri posset transiret ab eo hora

14,36 et dixit Abba Pater omnia possibilia tibi sunt

transfer calicem hunc a me sed non quod ego volo

sed quod tu

14,37 et venit et invenit eos dormientes et ait Petro

Simon dormis non potuisti una hora vigilare

14,38 vigilate et orate ut non intretis in temptationem

spiritus quidem promptus caro vero infirma

14,39 et iterum abiens oravit eundem sermonem di-

cens

14,40 et reversus denuo invenit eos dormientes erant

enim oculi illorum ingravati et ignorabant quid

responderent ei

14,41 et venit tertio et ait illis dormite iam et requies-

cite sufficit venit hora ecce traditur Filius hominis

in manus peccatorum

14,42 surgite eamus ecce qui me tradit prope est

14,43 et adhuc eo loquente venit Iudas Scarioth unus

ex duodecim et cum illo turba cum gladiis et li-

gnis a summis sacerdotibus et a scribis et a senio-

ribus

14,44 dederat autem traditor eius signum eis dicens

quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum

et ducite

14,45 et cum venisset statim accedens ad eum ait rab-

bi et osculatus est eum

14,46 at illi manus iniecerunt in eum et tenuerunt eum

165 14, 47 Et ≈ unus √√√ eiciens gladium | percussit servum |

principis sacerdotis | et amputavit illi auricula |

14, 48 < Iesus ≈ autem ait illis · | √ Ad latronem existis |

cum gladiis | et fustibus | conprehendere me |

14, 49 Cottidie eram aput vos | docens ≈ in-templo · | et non

tenuistis ≈ me | Sed ut ad impleantur scripturae |

14, 50 Et √√ relinquentes eum | omnes fugierunt |

14, 51 Adulescens autem quidam · | sequebatur illos | amic-

tus sindone nuditatis | et tenuerunt illum · |

14, 52 Ad ille relicta sindone | profugit ≈ nudus ab eis · |

14, 53 Et adduxerunt Iesum | ad summum sacerdotem | et

convenerunt | omnes summi sacerdotes | et scribae | et

seniores |

14, 54 Et ≈ Petrus a longe · | sequebatur eum | usque in a-

trium summi sacerdotis | < Et erat sedens | cum mini-

stros | calefacientes se ad ignem |

14, 55 Summi vero sacerdotes | et universum concilium |

quaerebant adversus Iesum testimonium | ut morti-

traderent ≈ eum | et nec inveniebant |

14, 56 Multi enim falsum ≈ testimonium | dicebant adversus

eum | et convenientia testimonia non erant |

14, 57 Et alii surgentes | [fol. 342 a] falsum testimonium

dicebant | adversum eum √ · |

14, 58 quoniam Nos audivimus | hunc dicentem | quia Ego

destruam hunc ≈ templum | fanu (!) factum | et post

tertium diem | aliut suscitabo | ≈ non-manibus-factum |

14, 59 Et nec sic erat · | conveniens testimonia illorum |

14, 60 Et exsurgens summus sacerdos | √ medium | interro-

gabat Iesum dicens | Non respondes nihil · | quid isti tibi

testantur |

14, 61 Ille autem tacens | nihil respondit | < √ √√ Et ait-illi ≈

summus-sacerdos | Tu es Christus Filius Benedicti |

14, 62 < Iesus vero respondens dixit illi | Ego sum | Et vide-

bitis Filium hominis | ad dexteram sedentem Virtutis | √

venientem cum nubibus caeli |

14, 63 Summus autem sacerdos | scidit vestimenta sua et ait

| < Quid adhuc desideramus testes |

14, 64 Audistis omnes blasphemias eius | Quid vobis vide-

tur · | Omnes ≈ autem condemnaverunt eum | √ reum

mortis |

14, 65 Et coeperunt quidam conspuere | in faciem eius √√√√

· | et colaphizabant eum √ | et dicebant ei | Profeta | Et √

alapis caedebant ≈ eum |

14, 66 Et cum esset Petrus in atrium √ | venit ad eum una ex

ancillis | summi sacerdotis |

14, 67 Et cum vidisset Petrum | calefacientem se | [fol. 343

a] aspiciens √ ait illi · | Et tu cum Iesu Nazoreno eras · |

14, 68 Ad ille negavit dicens | Neque scio neque novi quid

dicis | Et exiit foras ante atrium | et gallus cantavit |

14, 69 < Iterum autem | cum vidisset eum ancilla | at ille

rursus negavit · | Et coepit dicere | circumstantibus |

quoniam Hic ex ipsis est |

14, 70 << Et post pusillum iterum · | qui stabant dicebant √ |

Vere ex illis es |

14, 71 etenim √ Galilaeus es · | Ad ≈ ille coepit | devotare et

14,47 unus autem quidam de circumstantibus educens

gladium percussit servum summi sacerdotis et

amputavit illi auriculam

14,48 et respondens Iesus ait illis tamquam ad latro-

nem existis cum gladiis et lignis conprehendere

me

14,49 cotidie eram apud vos in templo docens et non

me tenuistis sed ut adimpleantur scripturae

14,50 tunc discipuli eius relinquentes eum omnes fu-

gerunt

14,51 adulescens autem quidam sequebatur illum

amictus sindone super nudo et tenuerunt eum

14,52 at ille reiecta sindone nudus profugit ab eis

14,53 et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem et

conveniunt omnes sacerdotes et scribae et se-

niores

14,54 Petrus autem a longe secutus est eum usque in-

tro in atrium summi sacerdotis et sedebat cum

ministris et calefaciebat se ad ignem

14,55 summi vero sacerdotes et omne concilium quae-

rebant adversum Iesum testimonium ut eum morti

traderent nec inveniebant

14,56 multi enim testimonium falsum dicebant adver-

sus eum et convenientia testimonia non erant

14,57 et quidam surgentes falsum testimonium fere-

bant adversus eum dicentes

14,58 quoniam nos audivimus eum dicentem ego dis-

solvam templum hoc manufactum et per triduum

aliud non manufactum aedificabo

14,59 et non erat conveniens testimonium illorum

14,60 et exsurgens summus sacerdos in medium inter-

rogavit Iesum dicens non respondes quicquam ad

ea quae tibi obiciuntur ab his

14,61 ille autem tacebat et nihil respondit rursum

summus sacerdos interrogabat eum et dicit ei tu

es Christus Filius Benedicti

14,62 Iesus autem dixit illi ego sum et videbitis Filium

hominis a dextris sedentem Virtutis et venientem

cum nubibus caeli

14,63 summus autem sacerdos scindens vestimenta

sua ait quid adhuc desideramus testes

14,64 audistis blasphemiam quid vobis videtur qui

omnes condemnaverunt eum esse reum mortis

14,65 et coeperunt quidam conspuere eum et velare

faciem eius et colaphis eum caedere et dicere ei

prophetiza et ministri alapis eum caedebant

14,66 et cum esset Petrus in atrio deorsum venit una

ex ancillis summi sacerdotis

14,67 et cum vidisset Petrum calefacientem se aspi-

ciens illum ait et tu cum Iesu Nazareno eras

14,68 at ille negavit dicens neque scio neque novi

quid dicas et exiit foras ante atrium et gallus can-

tavit

14,69 rursus autem cum vidisset illum ancilla coepit

dicere circumstantibus quia hic ex illis est

14,70 at ille iterum negavit et post pusillum rursus qui

adstabant dicebant Petro vere ex illis es nam et

Galilaeus es

14,71 ille autem coepit anathematizare et iurare quia

166 dicere | quia Nescio hominem istum | quem dicitis |

14, 72 Et statim secundo | gallus cantavit | Et rememoratus

est Petrus | verborum quod dixerat illi Iesus √√√√√√√√ |

et coepit flere · |

Mc 15, 1 Et confestim mane | consilium fecerunt · | summi

sacerdotes | cum senioribus | et scribis | et universo con-

cilio | et vinctum Iesum duxerunt | in atrium · | et tradi-

derunt Pilato |

15, 2 Et interrogavit eum Pilatus | Tu es Rex Iudaeorum | Et

√ respondens dixit illi | Tu dicis |

15, 3 Et accusabant eum | summi sacerdotes multa · |

15, 4 Pilatus autem | interrogavit-eum ≈ iterum dicens | Non

respondis quidquam | Vides quanti te accusant |

15, 5 < Iesus autem nihil ≈ amplius respondit | ita ut mirare-

tur Pilatus | [fol. 344 a]

15, 6 Per diem autem festum | dimittere solebat illis | unum

ex vinctis ^^ quemcumque petissent |

15, 7 Erat autem qui dicebatur Barabbas | et cum seditiosis √

vinctus | qui in seditione · | fecerat homicidium |

15, 8 Et ascendit tota turba · | et coepit rogare eum | sic ut

semper faciebat eis |

15, 9 < Pilatus autem respondens ait illis | Vultis dimittam

regem Iudaeorum |

15, 10 Sciebat enim quod per invidiam | tradidissent eum

summi sacerdotes |

15, 11 < Principes vero sacerdotum | suaserunt turbas ut

magis | Barabbam dimitteret eis |

15, 12 < Pilatus autem √ respondens ait illis | Quid ergo

vultis faciam | regem Iudaeorum |

15, 13 Ad illi clamaverunt ≈ iterum dicentes | Cruci adfige

eum |

15, 14 Pilatus vero dicebat eis | Quid enim mali fecit | Ad

illi magis clamabant | Cruci adfige eum |

15, 15 Pilatus autem √√√ dimisit illis Barabban | Iesum ≈

autem | flagellis-caesum | ≈ tradidit | ut cruci adfigeretur

· |

15, 16 Milites autem | duxerunt eum intus in atrium | quod

est praetorii | et convocaverunt totam cohortem |

15, 17 Et induerunt eum purpuram | et inposuerunt ei | √ co-

ronam ≈ factam-de-spinis |

15, 18 Et coeperunt salutare eum | Have rex iudaeorum |

[fol. 345 a]

15, 19 Et percutiebant eum harundine | ≈ in-caput | et con-

spuebant eum · | √√√√

15, 20 Et posquam (!) √√ exuerunt eum purpuram | et indu-

erunt eum vestimentis suis | et duxerunt eum | ut cruci-

figerent √ |

15, 21 Et angariaverunt Simonem | ≈ transeuntem-√ Cyre-

neum | veniente de villa | patre Alexandri et Rufi | ut tol-

leret crucem eius |

15, 22 Et perduxerunt eum in locum ≈ Golgotha | quod est

interpraetatum | Calvariae locus · |

15, 23 Et dabant ei bibere | murram ≈ cum-vino · | et non

nescio hominem istum quem dicitis

14,72 et statim iterum gallus cantavit et recordatus est

Petrus verbi quod dixerat ei Iesus priusquam gal-

lus cantet bis ter me negabis et coepit flere

15,1 et confestim mane consilium facientes summi sa-

cerdotes cum senioribus et scribis et universo

concilio vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt

Pilato

15,2 et interrogavit eum Pilatus tu es rex Iudaeorum at

ille respondens ait illi tu dicis

15,3 et accusabant eum summi sacerdotes in multis

15,4 Pilatus autem rursum interrogavit eum dicens

non respondes quicquam vide in quantis te accu-

sant

15,5 Iesus autem amplius nihil respondit ita ut mirare-

tur Pilatus

15,6 per diem autem festum dimittere solebat illis

unum ex vinctis quemcumque petissent

15,7 erat autem qui dicebatur Barabbas qui cum sedi-

tiosis erat vinctus qui in seditione fecerant homi-

cidium

15,8 et cum ascendisset turba coepit rogare sicut sem-

per faciebat illis

15,9 Pilatus autem respondit eis et dixit vultis dimit-

tam vobis regem Iudaeorum

15,10 sciebat enim quod per invidiam tradidissent

eum summi sacerdotes

15,11 pontifices autem concitaverunt turbam ut magis

Barabban dimitteret eis

15,12 Pilatus autem iterum respondens ait illis quid

ergo vultis faciam regi Iudaeorum

15,13 at illi iterum clamaverunt crucifige eum

15,14 Pilatus vero dicebat eis quid enim mali fecit at

illi magis clamabant crucifige eum

15,15 Pilatus autem volens populo satisfacere dimisit

illis Barabban et tradidit Iesum flagellis caesum

ut crucifigeretur

15,16 milites autem duxerunt eum intro in atrium

praetorii et convocant totam cohortem

15,17 et induunt eum purpuram et inponunt ei plec-

tentes spineam coronam

15,18 et coeperunt salutare eum have rex Iudaeorum

15,19 et percutiebant caput eius harundine et cons-

puebant eum et ponentes genua adorabant eum

15,20 et postquam inluserunt ei exuerunt illum purpu-

ram et induerunt eum vestimentis suis et educunt

illum ut crucifigerent eum

15,21 et angariaverunt praetereuntem quempiam Si-

monem Cyreneum venientem de villa patrem

Alexandri et Rufi ut tolleret crucem eius

15,22 et perducunt illum in Golgotha locum quod est

interpretatum Calvariae locus

15,23 et dabant ei bibere murratum vinum et non ac-

cepit

15,24 et crucifigentes eum diviserunt vestimenta eius

167 accepit |

15, 24 Et cruci adfixerunt eum | diviserunt vestimenta eius |

mittentes sortem super ea | √√√

15, 25 Erat autem hora tertia | et custodiebant eum |

15, 26 < Erat ≈ autem causa criminis eius | inscriptio | Hic

est | rex Iudaeorum |

15, 27 Et cum eo crucifixerunt | duo latrones | unum ad dex-

tram | et unum ad sinistram √ |

-

15, 29 Et praetereuntes blasphemabant eum | moventes ca-

pita √ | et dicentes | √ Qui distruit templum | et aedifi-

cat≈≈ illut in-tribus-diebus |

15, 30 Salvum te √ ≈ fac · | et descende de cruce |

15, 31 √ Et summi sacerdotes · | inridentes | √ alterutrum

cum scribis dicebant · | Alios salvos fecit | Seipsum non

potes salvum facere |

15, 32 Christus rex Istrahel | [fol. 346 a] descendat nunc de

cruce | ut videamus et credamus ei | Et qui simul cum eo

adfixi erant | convinciabantur √ · |

15, 33 Et facta est ora sexta | tenebrae factae sunt | per totam

terram | usque in horam nonam |

15, 34 Et hora nona · | exclamavit √ voce magna | Heli Heli

lama zapthani | quod est interpratatum (!) | Deus meus

Deus meus | ut quid me ≈ dereliquisti |

15, 35 Et quidam de cricumstantibus | audientes dixerunt · |

√ Heliam vocat iste |

15, 36 Et adcurrit √ unus · | et plena spongia aceto | et √√

potum dabat ei dicens | Sine videamus si venit Helias |

et deponit eum |

15, 37 < Iesus autem | missa voce magna | expiravit |

15, 38 Et velum templi scissum est | in duas partes | a sum-

mo usque deorsum |

15, 39 Videns autem centurio · | qui adstabat ibi(t) | √ sic

eum exclamasse | et expirasse | [ait] | Vere hic ≈ homo

Dei Filius erat |

15, 40 Erant autem et mulieres · | a longe videntes | inter

quas erat · | √ Maria Magdalene | et Maria Iacobi mino-

ris | et Ioseph · mater |

15, 41 et Salome | Quae cum esset in Galilaea | sequebatur

eum √√√ · | et aliae multae | quae simul ascenderant ≈

cum-illo | in Hierolosyma |

15, 42 Et cum iam sero esset factum | quae erat parasceve ·

| quod est ante sabbatum |

15, 43 venit Ioseph · | ab Arimathia | dives decurio | [fol.

347 a] qui erat ≈ et-ipse expectans | regnum Dei · |

Constanter venit ad Pilatum · | et petit corpus Iesu |

15, 44 < Pilatus autem admirabatur | si iam obisset | et vo-

cans centurionem | interrogavit eum · | si iam mortuus

esset |

15, 45 Et cum cognovisset a centurione | donavit corpus

eius Ioseph |

15, 46 Ioseph · autem mercatus sindonem | √ accipiens eum

| involvit in sindonem | et posuit eum in monumento |

quod erat excisum in petra | et advol[vit] [l]apidem | ad

osteum monumenti et abiit |

15, 47 Maria autem Magdalene · | et Maria Iacobi | notave-

mittentes sortem super eis quis quid tolleret

15,25 erat autem hora tertia et crucifixerunt eum

15,26 et erat titulus causae eius inscriptus rex Iudaeo-

rum

15,27 et cum eo crucifigunt duos latrones unum a dex-

tris et alium a sinistris eius

15,28 et adimpleta est scriptura quae dicit et cum ini-

quis reputatus est

15,29 et praetereuntes blasphemabant eum moventes

capita sua et dicentes va qui destruit templum et

in tribus diebus aedificat

15,30 salvum fac temet ipsum descendens de cruce

15,31 similiter et summi sacerdotes ludentes ad alteru-

trum cum scribis dicebant alios salvos fecit se ip-

sum non potest salvum facere

15,32 Christus rex Israhel descendat nunc de cruce ut

videamus et credamus et qui cum eo crucifixi

erant conviciabantur ei

15,33 et facta hora sexta tenebrae factae sunt per to-

tam terram usque in horam nonam

15,34 et hora nona exclamavit Iesus voce magna di-

cens Heloi Heloi lama sabacthani quod est inter-

pretatum Deus meus Deus meus ut quid dereli-

quisti me

15,35 et quidam de circumstantibus audientes dicebant

ecce Heliam vocat

15,36 currens autem unus et implens spongiam aceto

circumponensque calamo potum dabat ei dicens

sinite videamus si veniat Helias ad deponendum

eum

15,37 Iesus autem emissa voce magna exspiravit

15,38 et velum templi scissum est in duo a sursum

usque deorsum

15,39 videns autem centurio qui ex adverso stabat

quia sic clamans exspirasset ait vere homo hic Fi-

lius Dei erat

15,40 erant autem et mulieres de longe aspicientes in-

ter quas et Maria Magdalene et Maria Iacobi mi-

noris et Ioseph mater et Salome

15,41 et cum esset in Galilaea sequebantur eum et mi-

nistrabant ei et aliae multae quae simul cum eo

ascenderant Hierosolyma

15,42 et cum iam sero esset factum quia erat paras-

ceve quod est ante sabbatum

15,43 venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio qui et

ipse erat expectans regnum Dei et audacter in-

troiit ad Pilatum et petiit corpus Iesu

15,44 Pilatus autem mirabatur si iam obisset et accer-

sito centurione interrogavit eum si iam mortuus

esset

15,45 et cum cognovisset a centurione donavit corpus

Ioseph

15,46 Ioseph autem mercatus sindonem et deponens

eum involvit sindone et posuit eum in monumen-

to quod erat excisum de petra et advolvit lapidem

ad ostium monumenti

15,47 Maria autem Magdalene et Maria Ioseph aspi-

168 runt locum ubi poneretur |

Mc 16, 1 Et abeuntes √√√√√ emerunt aromata | ut √ eum ≈

ungerent |

16, 2 Et veniunt≈≈ √ mane · | una sabbati | ad monumentum

· | oriente √ sole |

16, 3 Et dicebant ad invicem · | Quis nobis revolvit | lapi-

dem ab osteo monumenti | Erat enim magnus valde |

16, 4 Et veniunt | et √ inveniunt | revolutum lapidem | √√√√

16, 5 Et intrantes in monumentum | videurnt iuvenem seden-

tem | ad dexteram | indutum stolam candidam | et expa-

verunt |

16, 6 Et dixit illis angelus | Nolite timere | Iesum quaeritis √

| [fol. 348 a, perduto l’originale, si usa una copia del ix

secolo] Crucifixum · surrexit · non est hic | Ecce locum

· ubi posuerunt eum | Sed ite dicite | discipulis eius et

Petro | qui praecedit vos in Galilaeam · | Ibi eum vide-

bitis · sicut dixit vobis · |

16, 8 Ad ille exeuntes · fugerunt de monumento · | Invase-

rat enim eas tremor et pavor . || Et nemini quidquam

dixerunt · | Timebant enim · |

16, 9 Surgens autem mane prima sabbati · | apparuit primo

Mariae Magdalenae · | de qua eiecerat septem demonia ·

|

16, 10 Illa vadens nunciavit · | lugentibus et flentibus · |

16, 11 Et ili audientes quia viveret | et visus esset ab ea ·

non crediderunt · |

16, 12 Post haec autem | duobus ex eis ambulantibus | osten-

sus est in alia effigie | euntibus in villam · |

16, 13 Et illi euntes | nuntiaverunt caeteris | nec illis credide-

runt |

16, 14 Novissime recumbentibus | illis undecim apparuit · |

et exprobavit | incredulitatem illorum et duritiam cordis

| quia his qui viderant eum | resurrexisse non credide-

runt · |

16, 15 Et dixit eis · | Euntes in mundum universum · | prae-

dicate evangelium | [fol. 349 a] omni creaturae · |

16, 16 Qui crediderit | et baptizatus fuerit · | salvus erit | Qui

aut (!) non crediderit · | condemnabi (!) | >> Haec se-

quentur · |

16, 17 In nomine meo · | daemonia | eicient · | linguis lo-

quentur | novis · |

16, 18 Serpentes tollent · | < et si mortiferum quid biberint ·

| > non eis nocebit · | < Super egrotos manus imponent .

| > et bene habebunt · |

16, 19 < Et Dominus quidem · | portquam | locutus est eis .

assumptus est | in caelum · | et sedit | >> a dextris Dei |

16, 20 < Illi aut (!) profecti · | praedicaverunt ubicumque · |

Domino cooperante · | et sermonem confirmante | se-

quentib(us) · signis · | >> Amen · |

< Evangelium secundum Marcum | explicit · |

< Incipiunt Actus apostolorum |

ciebant ubi poneretur

16,1 et cum transisset sabbatum Maria Magdalene et

Maria Iacobi et Salome emerunt aromata ut ve-

nientes unguerent eum

16,2 et valde mane una sabbatorum veniunt ad monu-

mentum orto iam sole

16,3 et dicebant ad invicem quis revolvet nobis lapi-

dem ab ostio monumenti

16,4 et respicientes vident revolutum lapidem erat

quippe magnus valde

16,5 et introeuntes in monumento viderunt iuvenem

sedentem in dextris coopertum stola candida et

obstipuerunt

16,6 qui dicit illis nolite expavescere Iesum quaeritis

Nazarenum crucifixum surrexit non est hic ecce

locus ubi posuerunt eum

16,7 sed ite et dicite discipulis eius et Petro quia prae-

cedit vos in Galilaeam ibi eum videbitis sicut

dixit vobis

16,8 at illae exeuntes fugerunt de monumento invase-

rat enim eas tremor et pavor et nemini quicquam

dixerunt timebant enim

16,9 surgens autem mane prima sabbati apparuit pri-

mo Mariae Magdalenae de qua eiecerat septem

daemonia

16,10 illa vadens nuntiavit his qui cum eo fuerant lu-

gentibus et flentibus

16,11 et illi audientes quia viveret et visus esset ab ea

non crediderunt

16,12 post haec autem duobus ex eis ambulantibus os-

tensus est in alia effigie euntibus in villam

16,13 et illi euntes nuntiaverunt ceteris nec illis credi-

derunt

16,14 novissime recumbentibus illis undecim apparuit

et exprobravit incredulitatem illorum et duritiam

cordis quia his qui viderant eum resurrexisse non

crediderant

16,15 et dixit eis euntes in mundum universum

praedicate evangelium omni creaturae

16,16 qui crediderit et baptizatus fuerit salvus erit qui

vero non crediderit condemnabitur

16,17 signa autem eos qui crediderint haec sequentur

in nomine meo daemonia eicient linguis loquentur

novis

16,18 serpentes tollent et si mortiferum quid biberint

non eos nocebit super aegrotos manus inponent et

bene habebunt

16,19 et Dominus quidem postquam locutus est eis

adsumptus est in caelum et sedit a dextris Dei

16,20 illi autem profecti praedicaverunt ubique Domi-

no cooperante et sermonem confirmante sequen-

tibus signis

169

Atti latino beza

At 1, 1 Primum quidem sermonem feci | de omnibus | o

theofile | quae incoavit Iesus | facere | et docere |

1, 2 usque in eum diem | quem susceptus-est→╟ | quo prae-

cepit apostolis | per Spiritum sanctum quos elegit | et

praecepit | praedicare evangelium |

1, 3 quibus et praesentiam | se vivum | postquam passus est |

in multis argumentis | post dies quadraginta | apparens

eis | et narrans | ea que sunt de regno Dei |

1, 4 Et simul convivens cum eis | praecepit eis | Ab Hieroso-

lymis | non discedere | sed expectare | pollicitationem

Patris | quam audistis de ore meo |

1, 5 quia Iohannes quidem | baptizavit aqua | vos autem Spi-

ritu Sancto | ≈ baptizamini | et eum accipere habetis |

non po(te)st multos hos dies | usque ad Pentecosten |

1, 6 < Hi ≈ ergo cum convenissent | interrogabant eum di-

centes | Domine si in tempore hoc | restitue(re) regnum

Istrahel |

1, 7 < Et ≈ dixit ad eos | Non est vestrum scire | tempora aut

momenta | quae Pater posuit in sua potestate |

1, 8 Sed accipietis virtutem | cum supervenerit sanctus Spi-

ritus | super vos | et eritis mei testes | [fol. 417 a, pag.

719] adqu(a)e Hierusalem | et omni Iudaeae | et Sama-

ria | et usque ad ultimum terrae |

1, 9 < Et cum haec dixisset | √√√√√ nub(e)s suscepit eum |

et levatus est ab oculis eorum |

1, 10 Et ut aspicientes erant in caelo | abeunte eo | Et ecce

viri ≈ duo adsistebant eis | in veste candida |

1, 11 qui et dixerunt | < Viri Galilaei | qui statis | aspicientes

in caelum | Iste Iesus | qui adsumptus est a vobis √√ | sic

enim veniet | quemad(mod)modum vidistis eum | eun-

tem in caelum |

1, 12 < Tunc reversi sunt Hierusalem | a monte qui vocatur

Oliveti | qui est iuxta Hierusalem | sabbati habens iter |

1, 13 < Et cum introissent √√ | ascenderunt | in superiora

|ubi erant commorantes |

Petrus et Iohannis |

Iacobus et Andreas |

Philippus et Thomas |

Bartholomeus et Mattheus |

Iacobus Alphei |

√ Simon Zelotes et Iudas Iacobi |

1, 14 < Hi omnes | erant perseverantes | unanimes in ora-

tione | cum mulieribus et filiis | et Maria matre Iesu | et

fratribus eius | [fol. 418 a, pag. 721]

1, 15 √ In diebus his | cum surrexisset Petrus | in medio dis-

cipulorum | dixit | Erat praeterea multitudo |

(no)nomn(i)um | quasi · centum viginti |

1, 16 < Viri fratres | oportet inpleri | Scripturam hanc | quam

praedixit Spiritus sanctus | per os David · | de Iuda | qui

1,1 primum quidem sermonem feci de omnibus o Theo-

phile quae coepit Iesus facere et docere

1,2 usque in diem qua praecipiens apostolis per Spiritum

Sanctum quos elegit adsumptus est

1,3 quibus et praebuit se ipsum vivum post passionem

suam in multis argumentis per dies quadraginta ap-

parens eis et loquens de regno Dei

1,4 et convescens praecepit eis ab Hierosolymis ne dis-

cederent sed expectarent promissionem Patris quam

audistis per os meum

1,5 quia Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem

baptizabimini Spiritu Sancto non post multos hos

dies

1,6 igitur qui convenerant interrogabant eum dicentes

Domine si in tempore hoc restitues regnum Israhel

1,7 dixit autem eis non est vestrum nosse tempora vel

momenta quae Pater posuit in sua potestate

1,8 sed accipietis virtutem supervenientis Spiritus Sancti

in vos et eritis mihi testes in Hierusalem et in omni

Iudaea et Samaria et usque ad ultimum terrae

1,9 et cum haec dixisset videntibus illis elevatus est et

nubes suscepit eum ab oculis eorum

1,10 cumque intuerentur in caelum eunte illo ecce duo

viri adstiterunt iuxta illos in vestibus albis

1,11 qui et dixerunt viri galilaei quid statis aspicientes in

caelum hic Iesus qui adsumptus est a vobis in cae-

lum sic veniet quemadmodum vidistis eum euntem

in caelum

1,12 tunc reversi sunt Hierosolymam a monte qui voca-

tur Oliveti qui est iuxta Hierusalem sabbati habens

iter

1,13 et cum introissent in cenaculum ascenderunt ubi

manebant Petrus et Iohannes Iacobus et Andreas

Philippus et Thomas Bartholomeus et Mattheus Ia-

cobus Alphei et Simon Zelotes et Iudas Iacobi

1,14 hii omnes erant perseverantes unianimiter in ora-

tione cum mulieribus et Maria matre Iesu et fratri-

bus eius

1,15 et in diebus illis exsurgens Petrus in medio fratrum

dixit erat autem turba nominum simul fere centum

viginti

1,16 viri fratres oportet impleri scripturam quam prae-

dixit Spiritus Sanctus per os David de Iuda qui fuit

dux eorum qui conprehenderunt Iesum

1,17 quia connumeratus erat in nobis et sortitus est sor-

tem ministerii huius

1,18 et hic quidem possedit agrum de mercede iniquita-

tis et suspensus crepuit medius et diffusa sunt om-

170 factus est dux | hiis qui adpraehenderunt Iesum |

1, 17 Qui adnumeratus erat inter nos | et sortitus fuit sortem

| ministerii huius |

1, 18 Hic ≈ ergo possedit praedium | ex mercede(m) | inius-

titiae suae | et pronus factus | crepavit medius | et effusa

sunt omnia ^^ viscera eius |

1, 19 Et notum factum est omnibus | qui inhabitant Hierusa-

lem | ita ut vocetur praedium illud | lingua ipsorum ^^

Acel Demach | hoc est | Praedii sanguinis |

1, 20 < Scriptura est enim in libro psalmorum | >> Fiat ha-

bitatio eorum deserta | >> et non sit qui inhabitet in ea |

>> et episcopatum illius | >> sumat alius |

1, 21 Oportet ergo eorum | qui venerunt nobiscum | virorum

| in omni tempore | quoniam introivit | et exivit | ad nos |

Dominus Iesus Christus |

1, 22 incipiens | a baptismate Iohannen | usqu(a)e in diem |

quo adsumptus est | a nobis | testem resurrectionis eius

| nobiscum fieri | unum istorum |

1, 23 < Et statuit duos | Ioseph | qui cognominatur Barnabas

| [fol. 419 a, pag. 723] qui vocatur Iustus | et Matthias |

1, 24 Et orantes dixerunt | √ Domine | qui corda nosti om-

nium | designa quem elegisti | ex his duobus | unum |

1, 25 sumere locum ministerii huius | et apostolatus | a quo

transgressus √ | Iudas | abire in locum suum |

1, 26 Et dederunt sortes suas | et cecidit sors super Matthian

| et dinumeratus est | cum · duodecim · | apostolis |

At 2, 1 < Et factum est in diebus illis | et cum inplerentur |

dies Pentecostes | erant simul ≈ omnes in-unum |

2, 2 Et factum est repente √ caelo echo | quamquam ferre-

tur | violentus ≈ spiritus | et inplevit totam domum | ubi

erant sedentes |

2, 3 Et visae sunt | ei(us) dividi | linguae | quamquam ignis

^^ et ≈sedit | super unumquemquem eorum |

2, 4 < Et inpleti sunt universi | Spiritu sancto | et coiperunt

loqui aliis linguis | sicut Spiritus ^^ dabat ^^ eloqui eis |

2, 5 In-Hierusalem ≈≈ erant √ habitantes Iudaei | timorati ≈

viri ab omni gente | quae sub caelo sunt |

2, 6 < Cumqu(a)e facta esset vox ≈ haec | convenit multitu-

do | et consaesae sunt | qui audiebant unusquisque | lo-

quentes≈eos ≈≈ lingua-sua |

2, 7 Obstupescebant autem √ | et admirabantur | [fol. 420 a,

pag. 725] dicentes ad alterutrum | Nonne ecce ≈ univer-

si hi sunt→╟ | qui locuntur | Galilaei |

2, 8 Et quomodo nos audimus | unusquisque propria lingua

nostra | in qua nati sumus |

2, 9 < Parthi ^ et Medi ^ et Aelamitae | et qui inhabitant

Mesopotamiam | √ Iudaeam | et Cappadociam |

2, 10 Pontum | et Asiam | Friygiam | et Pamphyliam | Ae-

gyptum | et partes Lybiae | qui est circa Cyrenen | et qui

hic demorantur | < Romani | Iudaei √ | et proselyti |

2, 11 Cretenses | et Arabi | audivimus loquentes eos | nostris

linguis | magnalia Dei |

2, 12 Obstupescebant √ omnes | et hesitabant alius ad alium

| quod factum est et dicentes | Quid vult-esse ≈≈ hoc |

2, 13 Alii vero deridebant dicentes | quia Musto isti ≈ reple-

nia viscera eius

1,19 et notum factum est omnibus habitantibus Hierusa-

lem ita ut appellaretur ager ille lingua eorum

Acheldemach hoc est ager Sanguinis

1,20 scriptum est enim in libro Psalmorum fiat commo-

ratio eius deserta et non sit qui inhabitet in ea et

episcopatum eius accipiat alius

1,21 oportet ergo ex his viris qui nobiscum congregati

sunt in omni tempore quo intravit et exivit inter nos

Dominus Iesus

1,22 incipiens a baptismate Iohannis usque in diem qua

adsumptus est a nobis testem resurrectionis eius

nobiscum fieri unum ex istis

1,23 et statuerunt duos Ioseph qui vocabatur Barsabban

qui cognominatus est Iustus et Matthiam

1,24 et orantes dixerunt tu Domine qui corda nosti om-

nium ostende quem elegeris ex his duobus unum

1,25 accipere locum ministerii huius et apostolatus de

quo praevaricatus est Iudas ut abiret in locum suum

1,26 et dederunt sortes eis et cecidit sors super Mat-

thiam et adnumeratus est cum undecim apostolis

2,1 et cum conplerentur dies pentecostes erant omnes

pariter in eodem loco

2,2 et factus est repente de caelo sonus tamquam adve-

nientis spiritus vehementis et replevit totam do-

mum ubi erant sedentes

2,3 et apparuerunt illis dispertitae linguae tamquam

ignis seditque supra singulos eorum

2,4 et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et coeperunt lo-

qui aliis linguis prout Spiritus Sanctus dabat eloqui

illis

2,5 erant autem in Hierusalem habitantes Iudaei viri re-

ligiosi ex omni natione quae sub caelo sunt

2,6 facta autem hac voce convenit multitudo et mente

confusa est quoniam audiebat unusquisque lingua

sua illos loquentes

2,7 stupebant autem omnes et mirabantur dicentes

nonne omnes ecce isti qui loquuntur Galilaei sunt

2,8 et quomodo nos audivimus unusquisque lingua nos-

tra in qua nati sumus

2,9 Parthi et Medi et Elamitae et qui habitant Mesopo-

tamiam et Iudaeam et Cappadociam Pontum et

Asiam

2,10 Frygiam et Pamphiliam Aegyptum et partes Lybiae

quae est circa Cyrenen et advenae romani

2,11 Iudaei quoque et proselyti Cretes et Arabes audi-

vimus loquentes eos nostris linguis magnalia Dei

2,12 stupebant autem omnes et mirabantur ad invicem

dicentes quidnam hoc vult esse

2,13 alii autem inridentes dicebant quia musto pleni sunt

171 ti-sunt |

2, 14 < Cum stetisset autem Petrus | cum decem apostolis |

et elevavit primus ^^ vocem suam | et dixit √ | < Viri

Iudaei | et omnes | qui inhabitant Hierusalem | Hoc vo-

bis notum sit | Ausilate verbis meis |

2, 15 Non enim sicut vos suspicamini | hi (h)ebrii sunt | Est

enim hora tertia ≈ diei |

2, 16 Sed hoc est quod dictum est | [fol.421 a, pag. 727] per

prophetam √ |

2, 17 >> √ Erit in novissimis diebus | >> dicit Dominus | >>

Effundam √ Spiritum meum | >> super omnem carnem |

>> et prophetabunt fili eorum | >> et filias eorum | >> et

iuvenes √ visiones videbunt | >> et seniores √ somnia

somniabunt |

2, 18 >> Et ego super servos meos | >> et super ancillas

meas | >> √√√ effundam √ Spiritum meum √√ |

2, 19 >> Et dabo prodigia | >> in caelo susum | >> et signa |

>> in terra deorsum | √√√√√√

2, 20 >> Sol convertetur in tenebris | >> et luna in sanguine

| >> prius quam veniat | >> dies Domini magnus √√ |

2, 21 >> Et erit | >> omnis quicumque invocaverit | >> no-

men Domini | >> salvus erit |

2, 22 < Viri Istrahelitae audite | sermones hos | Iesum Nazo-

raeum | virum a Deo | ≈ probatum in nobis | virtutibus |

et prodigiis | et signis | quae fecit per eum Deus | in me-

dio vestrum | sicut ipsi scitis |

2, 23 Hunc | destinato consilio | et providentia Dei | abditum

| accepistis | per manus iniquorum | adfixum interfeci-

stis |

2, 24 Quem Deus suscitavit | solutis amitibus infernorum |

quoniam possibile non esset | detineri eum ab ipso |

2, 25 < David enim dicit in eum | >> Providebam Dominum

meum | >> in conspectu meo semper | [fol. 422 a, pag.

729] >> quia a dextra mea est ut non | >> commovear |

2, 26 >> Propterea laetatum est cor meum | >> et exultavit

lingua mea | >> adhuc autem et caro mea | >> inhabita-

bit in sp(s)em |

2, 27 >> Quia non derelinques | >> animam meam aput in-

feros | >> nequ(a)e dabis sanctum tuum | >> videre cor-

ruptionem |

2, 28 >> Notas fecisti mihi vias vitae | >> inplebis me

iucunditate | >> cum facie tua |

2, 29 < Viri fratres licet mihi dicere | ≈ cum-fiducia ad vos |

de patria(a)rcha David | quia √ defunctus est | et sepul-

tus est | et monumentum eius est aput nos | usque in

hunc diem |

2, 30 Cum-esset autem ≈≈≈ propheta | et sciret | quia iurei-

urando iuravit ei Deus | de fructu(m) de praecordia eius

| secundum carne suscitare Christum | collocare super

thronum eius |

2, 31 √√√√ resurrectione Christi | quia neque derelictus est

aput inferos | neque caro eius vidit corruptionem |

2, 32 Hunc ergo Iesum | resuscitavit Deus | cuius nos ≈

omnes testes sumus |

2, 33 Dextera ergo Dei | exaltatus | et pollicitationem Spiri-

tus sancti | acceptam a Patre | effudit vobis | quod et √

vidistis | et audistis |

2, 34 Non enim David ascendit in caelos | [fol. 423 a, pag.

731] Dixit enim ipse | >> Dixit Dominus Domino meo |

isti

2,14 stans autem Petrus cum undecim levavit vocem

suam et locutus est eis viri iudaei et qui habitatis

Hierusalem universi hoc vobis notum sit et auribus

percipite verba mea

2,15 non enim sicut vos aestimatis hii ebrii sunt cum sit

hora diei tertia

2,16 sed hoc est quod dictum est per prophetam Iohel

2,17 et erit in novissimis diebus dicit Dominus effun-

dam de Spiritu meo super omnem carnem et pro-

phetabunt filii vestri et filiae vestrae et iuvenes ves-

tri visiones videbunt et seniores vestri somnia som-

niabunt

2,18 et quidem super servos meos et super ancillas meas

in diebus illis effundam de Spiritu meo et prophe-

tabunt

2,19 et dabo prodigia in caelo sursum et signa in terra

deorsum sanguinem et ignem et vaporem fumi

2,20 sol convertetur in tenebras et luna in sanguinem an-

tequam veniat dies Domini magnus et manifestus

2,21 et erit omnis quicumque invocaverit nomen Domi-

ni salvus erit

2,22 viri israhelitae audite verba haec Iesum Nazarenum

virum adprobatum a Deo in vobis virtutibus et pro-

digiis et signis quae fecit per illum Deus in medio

vestri sicut vos scitis

2,23 hunc definito consilio et praescientia Dei traditum

per manus iniquorum adfigentes interemistis

2,24 quem Deus suscitavit solutis doloribus inferni iuxta

quod inpossibile erat teneri illum ab eo

2,25 David enim dicit in eum providebam Dominum co-

ram me semper quoniam a dextris meis est ne

commovear

2,26 propter hoc laetatum est cor meum et exultavit lin-

gua mea insuper et caro mea requiescet in spe

2,27 quoniam non derelinques animam meam in inferno

neque dabis Sanctum tuum videre corruptionem

2,28 notas fecisti mihi vias vitae replebis me iucunditate

cum facie tua

2,29 viri fratres liceat audenter dicere ad vos de patriar-

cha David quoniam et defunctus est et sepultus est

et sepulchrum eius est apud nos usque in hodier-

num diem

2,30 propheta igitur cum esset et sciret quia iureiurando

iurasset illi Deus de fructu lumbi eius sedere super

sedem eius

2,31 providens locutus est de resurrectione Christi quia

neque derelictus est in inferno neque caro eius vidit

corruptionem

2,32 hunc Iesum resuscitavit Deus cui omnes nos testes

sumus

2,33 dextera igitur Dei exaltatus et promissione Spiritus

Sancti accepta a Patre effudit hunc quem vos vide-

tis et audistis

2,34 non enim David ascendit in caelos dicit autem ipse

dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis

2,35 donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuo-

rum

2,36 certissime ergo sciat omnis domus Israhel quia et

172 >> sede ad dexteram meam |

2, 35 >> donec ponam inimicos tuos | >> scamillum pedum

tuorum |

2, 36 Pro certo ergo sciat | omnis domus Istrahel | quia et

Dominum √ | et Christum | Deus fecit hunc Iesum |

quem vox crucifixistis |

2, 37 < Tunc omnes qui convenerant | exaudientes | stimula-

ti sunt corde | et quidam ex ipsis dixerunt | ad Petrum et

ad √ apostolos | Quid ergo faciemus viri fratres | Osten-

dite nobis |

2, 38 Petrus (autrus) autem ad eos ait | ≈ Paenitentiam agite

| et baptizetur unusquisque vestrum | in nomine domini

Iesu Christi | in remissione peccatorum | et accipite gra-

tiam | sanctum Spiritum |

2, 39 Nobis enim est haec repromissio | et filiis nostris | et

omnibus qui in longinquo √ | quos advocaverit | Domi-

nus Deus noster |

2, 40 Aliis quoque sermonibus pluribus | contestabatur | et

exortabatur eos dicens | Salvi estote | ex progenie ha(n)c

prava |

2, 41 Hi ergo | credentes sermoni eius | baptizati sunt | et a-

diectae sunt | in illo die | animae quasi tria milia |

2, 42 Et ≈ erant perseverantes | in doctrina | apostolorum in

Hierusalem | [fol. 423 a, pag. 733] et in communica-

tione | fractione panis | et orationibus |

2, 43 Nascebatur quoque omni animae timor | multa etiam

portenta | et signa | per apostolos fiebant | √√√√√√√√

2, 44 Omnes etiam credentes | erant in unum | et habebant

omnia communia |

2, 45 Et qui possessiones habebant | et facultates ^^ distra-

hebant | et dispartiebantur ea ^^ cottidie omnibus | se-

cundum quod qui opus erat |

2, 46 Omnes quoque perseverantes √ | in templo | et per-

domos | idipsum capiebant panes | accipientes cibum |

in exultatione | et simplicitate cordis |

2, 47 Laudem dicentes Deo | et habentes gratiam | aput to-

tum mundum | Dominus autem (autem) adiciebat eos |

qui salvi fiebant | cotti[di]e in unum in ecclesia |

At 3, 1 < In diebus autem ipsis | Petrus √ et Iohanes | ascen-

debant in templum | ad vesperum | ad horam nonam ≈

orationis |

3, 2 Et ecce quidam vir | clodus ex utero matris suae | baio-

labatur | quem ponebant co(t)tidie | ad ianuam templi |

eam quae dicitur Pulchra | ut peteret elemosynam ab his

| qui ingrediebantur in templum |

3, 3 Hic respiciens oculis suis | (et) vidit Petrum | et Iohan-

nen | incipientes introire in templum | rogabat eos √

elemosynam √ |

3, 4 Intuitus autem Petrus ≈ in-eum | cum Iohannen | (et)

dixit | Aspice ad nos | [fol. 425 a, pag. 735]

3, 5 Ad ille adtendebat eos | expectans aliquid accipere ab

eis |

3, 6 < Dixit≈autem ≈≈Petrus | Argentum et aurum non est

mihi | Quod √ habeo hoc tibi do | In nomine Iesu Christi

Nazorei | √√ ambula |

Dominum eum et Christum Deus fecit hunc Iesum

quem vos crucifixistis

2,37 his auditis conpuncti sunt corde et dixerunt ad Pe-

trum et ad reliquos apostolos quid faciemus viri

fratres

2,38 Petrus vero ad illos paenitentiam inquit agite et

baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu

Christi in remissionem peccatorum vestrorum et

accipietis donum Sancti Spiritus

2,39 vobis enim est repromissio et filiis vestris et omni-

bus qui longe sunt quoscumque advocaverit Domi-

nus Deus noster

2,40 aliis etiam verbis pluribus testificatus est et exhor-

tabatur eos dicens salvamini a generatione ista pra-

va

2,41 qui ergo receperunt sermonem eius baptizati sunt et

adpositae sunt in illa die animae circiter tria milia

2,42 erant autem perseverantes in doctrina apostolorum

et communicatione fractionis panis et orationibus

2,43 fiebat autem omni animae timor multa quoque pro-

digia et signa per apostolos fiebant in Hierusalem et

metus erat magnus in universis

2,44 omnes etiam qui credebant erant pariter et habebant

omnia communia

2,45 possessiones et substantias vendebant et dividebant

illa omnibus prout cuique opus erat

2,46 cotidie quoque perdurantes unianimiter in templo

et frangentes circa domos panem sumebant cibum

cum exultatione et simplicitate cordis

2,47 conlaudantes Deum et habentes gratiam ad omnem

plebem Dominus autem augebat qui salvi fierent

cotidie in id ipsum

3,1 Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum ad

horam orationis nonam

3,2 et quidam vir qui erat claudus ex utero matris suae

baiulabatur quem ponebant cotidie ad portam tem-

pli quae dicitur Speciosa ut peteret elemosynam ab

introeuntibus in templum

3,3 is cum vidisset Petrum et Iohannem incipientes in-

troire in templum rogabat ut elemosynam acciperet

3,4 intuens autem in eum Petrus cum Iohanne dixit res-

pice in nos

3,5 at ille intendebat in eos sperans se aliquid

accepturum ab eis

3,6 Petrus autem dixit argentum et aurum non est mihi

quod autem habeo hoc tibi do in nomine Iesu

Christi Nazareni surge et ambula

3,7 et adprehensa ei manu dextera adlevavit eum et pro-

tinus consolidatae sunt bases eius et plantae

173 3, 7 Et adpraehensum eum | dextera ≈ manu | suscitavit | et

confestim stetit | et firmatae sunt | eius ≈ bases et crura |

3, 8 Et cum exsiluisset stetit | et ambulabat gaudens | et in-

troivit cum eis in templum √√√√ | laudem dans Deo |

3, 9 < Et vidit omnis populus eum | ambulantem | et laudan-

tem Deum |

3, 10 Cognoscebantque eum | quia hic erat | qui ad elemo-

synam sedebat | in porta illa Pulchra templi | Et repleti

sunt terroris | et stupefactionis | in eo quod contigerat ei

|

3, 11 < Exeunte autem Petru(m) et Iohanne(n) | cum eis ibat

| tenens eos | Stupentes autem | √√√√√ stabant in porti-

cum | qui vocatur Solomonis | stupebant |

3, 12 < Respondens autem Petrus dixit ad eos | Viri Istrahe-

litae | quid admiramini super hoc | aut nos quid intue-

mini | quasi nos | nostra propria virtute | aut pietate | hoc

fecerimus ut ambulet hic |

3, 13 < Deus Abraham | et Deus Isac · et Deus Iacob | Deus

patrum nostrorum | clarificavit Puerum suum | Iesum

Christum | quem √√ tradidisti in iudicio | [fol. 426 a,

pag. 737] et negastis eum | ante faciem Pilati | cum iu-

dicasset ille | dismittere eum | voluit |

3, 14 Vos autem | ipsum sanctum et iustum | gravastis | et

postulastis virum homicida | donari vobis |

3, 15 Principem vero vitae interfecistis | quem Deus susci-

tavit a mortuis | quibus nos testes sumus |

3, 16 Et in fide Nominis eius | hunc quem vidistis et scitis |

consolidavit Nomen eius | et fides que per ipsum est |

dedit ei | integritatem hanc | coram omnibus vobis |

3, 17 < Et nunc viri fratres · scimus | quia vos quidem per

i[g]norantiam | egistis iniquitatem | sicut et principes

vestri |

3, 18 Deus autem | quae praenuntiavit | per os omnium pro-

phetarum | pati Christum suum | inplevit sic |

3, 19 Paenitentiam ergo agite | et convertimini ad hoc | ut

deleantur peccata ≈ vestra | ut veniant tempora refrigerii

| a facie Domini |

3, 20 Et mittat praedestinatum vobis | Iesum Christum |

3, 21 quem oportet caelum quidem accipere | usque ad tem-

pora restitutionis omnium | quae locutus est Deus | per

os sanctorum suorum | √√ prophetarum |

3, 22 < Moyses quidem dixit ad patres nostros | quia

Prophetam vobis suscitabit | Dominus Deus vester | [fol.

427 a, pag. 739] de fratribus vestris | tamquam

meipsum audietis | secundum omnia quaecumque · |

locutus fuerit ad vos |

3, 23 Erit autem omnis anima quaecumq(ue) · | non audierit

| prophetam illum | disperibit de populo |

3, 24 Et omnis prophetae a Samuel | et eorum qui ordine

fuerunt | quodquod locuti sunt | et adnuntiaverunt dies

hos |

3, 25 < Vos estis filii prophetarum | et eius dispositionis |

quam Deus ≈ disputavit | ad patres nostros | dicens ad

Abraham | Et in semine tuo | benedicetur | omnis patriae

terrae |

3, 26 Vobis primum Deus | suscitavit Puerum suum | misit √

benedicentem vos | in eo cum avertatur √ unusquisque |

a nequitiis suis |

3,8 et exiliens stetit et ambulabat et intravit cum illis in

templum ambulans et exiliens et laudans Dominum

3,9 et vidit omnis populus eum ambulantem et laudan-

tem Deum

3,10 cognoscebant autem illum quoniam ipse erat qui ad

elemosynam sedebat ad Speciosam portam templi

et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contige-

rat illi

3,11 cum teneret autem Petrum et Iohannem concurrit

omnis populus ad eos ad porticum qui appellatur

Salomonis stupentes

3,12 videns autem Petrus respondit ad populum viri

israhelitae quid miramini in hoc aut nos quid in-

tuemini quasi nostra virtute aut pietate fecerimus

hunc ambulare

3,13 Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob Deus

patrum nostrorum glorificavit Filium suum Iesum

quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem

Pilati iudicante illo dimitti

3,14 vos autem sanctum et iustum negastis et petistis vi-

rum homicidam donari vobis

3,15 auctorem vero vitae interfecistis quem Deus susci-

tavit a mortuis cuius nos testes sumus

3,16 et in fide nominis eius hunc quem videtis et nostis

confirmavit nomen eius et fides quae per eum est

dedit integram sanitatem istam in conspectu om-

nium vestrum

3,17 et nunc fratres scio quia per ignorantiam fecistis

sicut et principes vestri

3,18 Deus autem quae praenuntiavit per os omnium

prophetarum pati Christum suum implevit sic

3,19 paenitemini igitur et convertimini ut deleantur ves-

tra peccata

3,20 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu

Domini et miserit eum qui praedicatus est vobis Ie-

sum Christum

3,21 quem oportet caelum quidem suscipere usque in

tempora restitutionis omnium quae locutus est

Deus per os sanctorum suorum a saeculo propheta-

rum

3,22 Moses quidem dixit quia prophetam vobis suscita-

bit Dominus Deus vester de fratribus vestris tam-

quam me ipsum audietis iuxta omnia quaecumque

locutus fuerit vobis

3,23 erit autem omnis anima quae non audierit prophe-

tam illum exterminabitur de plebe

3,24 et omnes prophetae a Samuhel et deinceps qui lo-

cuti sunt et adnuntiaverunt dies istos

3,25 vos estis filii prophetarum et testamenti quod dis-

posuit Deus ad patres vestros dicens ad Abraham et

in semine tuo benedicentur omnes familiae terrae

3,26 vobis primum Deus suscitans Filium suum misit

eum benedicentem vobis ut convertat se unus-

quisque a nequitia sua

174

At 4, 1 Loquentibus autem eis | ad populum verba haec |

adsisterunt Sacerdotes et √√√ Sadducaei |

4, 2 dolore percussi | eo quod docerent ipsi populum | et

adnuntiarent √ Iesum | ≈ in resurrectione mortuorum |

4, 3 Et insmiserunt eis manus | et posuerunt in adsertionem

in | crastinum | era(n)t enim vespera ≈ iam |

4, 4 < Multi vero eorum qui audierunt verbum | crediderunt

| < Et factus est numerus virorum | ad quinque · milia |

4, 5 < Contigit autem in crastinum diem | congregati sunt

principes √ | et seniores | et scribae in Hierusalem |

4, 6 Et Annas pontifex | [fol. 428 a, pag. 741] et Caiafas ^^

et Ioathas ^^ et Alexander | et quodquod erant ex genere

| pontificali |

4, 7 √ Cum statuisset eos in medio | interrogabant | In qua

virtute | aut √ quo Nomine | fecistis hoc vos |

4, 8 < Tunc Petrus | inpletus Spiritu sancto | dixit ad eos |

Principes huius populi | et seniores Istrahel |

4, 9 Si nos hodie interrogamur a vobis | super beneficio ho-

minem | infirmum | in quo hic salvus factus est |

4, 10 Notum sit omnibus vobis | et omni populo Istrahel |

quia in Nomine Christi ≈ Iesu Nazorae | quem vos cru-

cifixistis | quem Deus suscitavit a mortuis | in isto hic

adsistit | in conspectu vestro sanum |

4, 11 Hic est lapis | qui praeiectus est a vobis | aedificatori-

bus | qui factus est in caput anguli |

4, 12 Et non est in alio quo(n)dam | nequ(a)e aliud-est ≈

Nomen sub caelo | quod datum est hominibus | in quo

oportet | salvos-fieri ≈≈ nos |

4, 13 Intuentes vero Petri fiduciam | et Iohannis | et adsecuti

| quia homines sine litteris ≈≈ sunt √√ | admirabantur |

Cognoscebant ≈ autem eos | quia cum Iesu erant |

4, 14 Hominem quoque conspicientes | cum-ipsis ≈≈ stan-

tem | illumque curatum | nihil habebant contradicere |

4, 15 < Cum iussissent autem | eos extra consilium (h)abire |

[fol. 429 a, pag. 743] conferebant ad invicem dicentes |

Quid faciemus hominibus istis | quoniam quidem notum

signum | factum est per ipsos | omnibus qui inhabitant √

Hierusalem | manifestum est | et non possumus negare |

4, 17 Sed ut non amplius quid serpiat | in populum | commi-

nemur ergo eis | iam non loqui in Nomine hoc | cui-

quam hominum |

4, 18 Consentientibus autem omnibus notitiam . | vocantes

eos praeceperunt illis | ne omnino loquerentur | neque

docerent | in Nomine Iesu |

4, 19 < Respondens≈≈≈≈ autem Petrus et Iohannes | dixe-

runt ad eos | Si iustum est | in conspectu Dei | vestri

audire | magis quam Deum | iudicate |

4, 20 Non possumus ≈ enim nos | quae vidimus et audivi-

mus | [non] loqui |

4, 21 Ad illi etiam comminat[i] dimiserunt eos | nihil inve-

nientes causam | qua punirent eos | propter populum |

quoniam omnes clarificabant Deum | super quod factum

est |

4, 22 Annorum autem erat plurimum · | quadraginta · his

homo | super quem factum erat | hoc ≈ signum sanitatis |

4,1 loquentibus autem illis ad populum supervenerunt

sacerdotes et magistratus templi et Sadducaei

4,2 dolentes quod docerent populum et adnuntiarent in

Iesu resurrectionem ex mortuis

4,3 et iniecerunt in eis manus et posuerunt eos in

custodiam in crastinum erat enim iam vespera

4,4 multi autem eorum qui audierant verbum credide-

runt et factus est numerus virorum quinque milia

4,5 factum est autem in crastinum ut congregarentur

principes eorum et seniores et scribae in Hierusa-

lem

4,6 et Annas princeps sacerdotum et Caiphas et Io-

hannes et Alexander et quotquot erant de genere

sacerdotali

4,7 et statuentes eos in medio interrogabant in qua vir-

tute aut in quo nomine fecistis hoc vos

4,8 tunc Petrus repletus Spiritu Sancto dixit ad eos prin-

cipes populi et seniores

4,9 si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis in-

firmi in quo iste salvus factus est

4,10 notum sit omnibus vobis et omni plebi Israhel quia

in nomine Iesu Christi Nazareni quem vos cruci-

fixistis quem Deus suscitavit a mortuis in hoc iste

adstat coram vobis sanus

4,11 hic est lapis qui reprobatus est a vobis aedificanti-

bus qui factus est in caput anguli

4,12 et non est in alio aliquo salus nec enim nomen

aliud est sub caelo datum hominibus in quo oportet

nos salvos fieri

4,13 videntes autem Petri constantiam et Iohannis con-

perto quod homines essent sine litteris et idiotae

admirabantur et cognoscebant eos quoniam cum Ie-

su fuerant

4,14 hominem quoque videntes stantem cum eis qui cu-

ratus fuerat nihil poterant contradicere

4,15 iusserunt autem eos foras extra concilium secedere

et conferebant ad invicem

4,16 dicentes quid faciemus hominibus istis quoniam

quidem notum signum factum est per eos omnibus

habitantibus in Hierusalem manifestum et non pos-

sumus negare

4,17 sed ne amplius divulgetur in populum commine-

mur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli homi-

num

4,18 et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loque-

rentur neque docerent in nomine Iesu

4,19 Petrus vero et Iohannes respondentes dixerunt ad

eos si iustum est in conspectu Dei vos potius audire

quam Deum iudicate

4,20 non enim possumus quae vidimus et audivimus non

loqui

4,21 at illi comminantes dimiserunt eos non invenientes

quomodo punirent eos propter populum quia omnes

clarificabant Deum in eo quod acciderat

4,22 annorum enim erat amplius quadraginta homo in

quo factum erat signum istud sanitatis

4,23 dimissi autem venerunt ad suos et adnuntiaverunt

175 4, 23 Dismissi autem venerunt ad suos | et renuntiaverunt √

| quanta ad eos | pontifices et seniores dixerunt |

4, 24 < Ad illi cum audissent et cognovissent | Dei virtutem

| unanimiter autem vocem ≈ levaverunt | ad Deum et

dixerunt | < Domine tu es Deus | qui fecisti caelum et

terram | [fol. 430 a, pag. 745] et mare | et omnia quae

in eis sunt |

4, 25 Qui per Spiritum sanctum | per os locutus est ≈╟ √√

David Puero tuo | >> Quare fremuerunt gentes | >> et

populi meditati sunt inania |

4, 26 >> adsisterunt reges terrae | >> et principes congregati

sunt in unum | >> adversus Dominum | >> et adversus

Christum eius |

4, 27 < Collecti sunt enim revera | in civitate hac | super

sanctum Puerum tuum Iesum | quem unxisti | Herodes

vero | et Pontius Pilatus | cum gentibus | et populis Is-

trahel |

4, 28 facere quaecumque · | manus tua et voluntas tua |

praedestinavit fieri | et nunc sunt |

4, 29 Domine aspice super minacias eorum | et da servis tuis

| cum fiducia ≈ omni | loqui verbum tuum |

4, 30 in eo cum | manum √ extendas ad curationem | et si-

gna et portenta fiant | per Nomen sancti Pueri tui Iesu |

4, 31 < Et cum obsecrassent ipsi | commotus est | locus | in

quo erant collecti | et inpleti sunt omnes sancto ≈ Spiri-

to | et loquebatur verbum Dei | cum fiducia | omni vo-

lenti credere |

4, 32 Multitudinis autem | eorum qui crediderunt | erat cor

et anima una | et non erat accusatio in eis ulla | et nemo

quicquam ex eo | quod possidebant | dicebant ≈ suum-

esse | sed erant eis omnia communia |

4, 33 Et virtute magna | reddebant testim ≈ apostoli | [fol.

431 a, pag. 747] resurrectionem Domini ≈ Iesu-Christi |

< Gratia magna erat super eos ≈ omnes |

4, 34 nec enim inops ≈ quisquam erat in eis | quod quod √

possessores erant | ≈ praediorum | aut domum vendentes

| et adferebant praetia quae veniebant |

4, 35 et ponebant ad pedes apostolorum | distribuebantur

vero singulis | secundum cuique opus erat · |

4, 36 Ioseph autem | qui cognominatus est Barnabas | ab

apostolis | quod est interpraetatum | Filius exhortationis

| Cyprus levita genere |

4, 37 cum esset ei ager | venundato eo | adtulit hanc pecu-

niam | et posuit iuxta pedes apostolorum |

At 5, 1 Quidam ≈autem ≈≈ vir nomine Ananias | cum Sap-

phira uxore sua |

5, 2 vendidit possessione | et subtraxit de praetio √ | conscia

uxore sua | Et cum adtulissent | partem quandam | iuxta

pedes apostolorum posuit |

5, 3 < Dixit autem Petrus ad Ananian | ut quid adinplevit

Satanas cor tuum | mentiri te Spiritui sancto | et interci-

pere te ex praetium praedii |

5, 4 Nonne manens tibi manebat | et destractum in tua po-

testate ≈ erat | quid utique posuisti in corde tuo | facere

dolose rem ≈ istam | Non es mentitus hominibus sed

Deo |

5, 5 Audie[n]s autem Ananias sermones ≈ hos | subito cum

eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores

dixissent

4,24 qui cum audissent unianimiter levaverunt vocem ad

Deum et dixerunt Domine tu qui fecisti caelum et

terram et mare et omnia quae in eis sunt

4,25 qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri

tui dixisti quare fremuerunt gentes et populi medi-

tati sunt inania

4,26 adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in

unum adversus Dominum et adversus Christum

eius

4,27 convenerunt enim vere in civitate ista adversus

sanctum puerum tuum Iesum quem unxisti Herodes

et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israhel

4,28 facere quae manus tua et consilium decreverunt fie-

ri

4,29 et nunc Domine respice in minas eorum et da servis

tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum

4,30 in eo cum manum tuam extendas sanitates et signa

et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu

4,31 et cum orassent motus est locus in quo erant con-

gregati et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et lo-

quebantur verbum Dei cum fiducia

4,32 multitudinis autem credentium erat cor et anima

una nec quisquam eorum quae possidebant aliquid

suum esse dicebat sed erant illis omnia communia

4,33 et virtute magna reddebant apostoli testimonium

resurrectionis Iesu Christi Domini et gratia magna

erat in omnibus illis

4,34 neque enim quisquam egens erat inter illos quot-

quot enim possessores agrorum aut domorum erant

vendentes adferebant pretia eorum quae vendebant

4,35 et ponebant ante pedes apostolorum dividebantur

autem singulis prout cuique opus erat

4,36 Ioseph autem qui cognominatus est Barnabas ab

apostolis quod est interpretatum Filius consolatio-

nis Levites Cyprius genere

4,37 cum haberet agrum vendidit illum et adtulit pre-

tium et posuit ante pedes apostolorum

5,1 vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira

uxore sua vendidit agrum

5,2 et fraudavit de pretio agri conscia uxore sua et adfe-

rens partem quandam ad pedes apostolorum posuit

5,3 dixit autem Petrus Anania cur temptavit Satanas cor

tuum mentiri te Spiritui Sancto et fraudare de pretio

agri

5,4 nonne manens tibi manebat et venundatum in tua

erat potestate quare posuisti in corde tuo hanc rem

non es mentitus hominibus sed Deo

5,5 audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspi-

ravit et factus est timor magnus in omnes qui audie-

rant

176 cecidisset obriguit | et factus est timor magnus | [fol.

432 a, pag. 749] super omnes qui audiebant |

5, 6 Cum surrexissent autem iuvenes | involuerunt eum | et

cum extulissent sepelierunt |

5, 7 Factus est | quasi horarium trium spatium | et uxor eius

nesciens | quod factum erat introibit |

5, 8 < Dixit autem ad eam Petrus | Dic mihi | si tanti prae-

dium vendedistis | Ad illa dixit Etiam tantum |

5, 9 Petrus vero ad eam | Quid utique | convenit vobis |

tem[m]ptare Spiritum Domini | Ecce pedes eorum qui

seperierunt | virum tuum | ad ostium | et efferen[t] te |

5, 10 Et cecidit(que) ≈ confestim ad pedes eius | et perobri-

guit | < Cumque introissent iuvenes | invenerunt eam

mortuam | et cum extulissent | sepelierunt ad virum

suum |

5, 11 < Et factus est timor magnus | super totam ecclesiam |

et super omnes | qui audierunt haec |

5, 12 Per manus vero apostolorum | fiebant signa | et porten-

ta multa in populo | et erant pariter universi | in tem[plo]

in porticu(m) Solomonis |

5, 13 Nec quisquam ex ceteris | curabat adherere eis | sed

magnificabat eos populos |

5, 14 Magisque adiciebantur credentes | √ Domino multitu-

do virorumque | et mulierum |

5, 15 ita ut in plateis infarrent infirmos | eorum | et ponerent

in lectulis et grabat(t)is | ut venientis Petri | vel umbra √

inumbraret | [fol. 433 a, pag. 751] quemcumque illorum

| et liberabantur | ab omne(m) valetudine(m) | quem

habebant | unusquisque eorum |

5, 16 Conveniebat vero √ multitudo | finium undique | in

Hierusalem | ferentes infirmos | et qui vexabantur | ab

spiritibus inmundis | qui curabantur universi |

5, 17 < Cum surrexisset autem pontifex | et omnes qui cum

ipso | quae est secta Sadducaeorum | inpleti sunt aemu-

latione(m) |

5, 18 Et miserunt manus in apostolos | et posuerunt eos | in

adservatione publica | et abierunt unusquisque | in do-

micilia |

5, 19 < Per nocte vero ≈ *angelus Domini | aperuit ianuas

carceris | 20 cumque duxisset eos | dixit ^^Ite | Et

stantes | loquimini in templo populo | omnia verba √

eius |

5, 21 √ Cum audissent autem introierunt | sub ante lucem |

in templum | et docebant | < Cumque venisset pontifex |

et qui cum ipso √ | exurgentes ante lucem | et convoca-

verunt concilium | et omnem senatum | filiorum Istrahel

| et miserunt ad carcerem | adduci eos |

5, 22 Ministri ≈≈vero ≈ cum-venissent | et aperuissent car-

cerem | non invenerunt eos intus |

5, 23 Reversi sunt | et renuntiaverunt dicentes | quia Carce-

rem √ invenimus clusum | in omni diligentia | et

v[i]giles stantes ad ostium | [fol. 434 a, pag. 753] ape-

rientes √ | intus neminem invenimus |

5, 24 Ut vero ≈ audierunt sermones ≈ hos | praetorque tem-

pli | et ipsi pontefices | haesitabant de eis | quidnam fie-

ret de hoc |

5, 25 Cum venisset autem quidam | adnuntiavit eis | quia

Ecce viri | quos posuistis in carcerem | sunt in templo |

stantes | et docentes populum |

5,6 surgentes autem iuvenes amoverunt eum et effe-

rentes sepelierunt

5,7 factum est autem quasi horarum trium spatium et

uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit

5,8 respondit autem ei Petrus dic mihi si tanti agrum

vendidistis at illa dixit etiam tanti

5,9 Petrus autem ad eam quid utique convenit vobis

temptare Spiritum Domini ecce pedes eorum qui

sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te

5,10 confestim cecidit ante pedes eius et exspiravit in-

trantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam et

extulerunt et sepelierunt ad virum suum

5,11 et factus est timor magnus in universa ecclesia et in

omnes qui audierunt haec

5,12 per manus autem apostolorum fiebant signa et pro-

digia multa in plebe et erant unianimiter omnes in

porticu Salomonis

5,13 ceterorum autem nemo audebat coniungere se illis

sed magnificabat eos populus

5,14 magis autem augebatur credentium in Domino

multitudo virorum ac mulierum

5,15 ita ut in plateas eicerent infirmos et ponerent in

lectulis et grabattis ut veniente Petro saltim umbra

illius obumbraret quemquam eorum

5,16 concurrebat autem et multitudo vicinarum

civitatum Hierusalem adferentes aegros et vexatos

ab spiritibus inmundis qui curabantur omnes

5,17 exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui

cum illo erant quae est heresis Sadducaeorum

repleti sunt zelo

5,18 et iniecerunt manus in apostolos et posuerunt illos

in custodia publica

5,19 angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas

carceris et educens eos dixit

5,20 ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba

vitae huius

5,21 qui cum audissent intraverunt diluculo in templum

et docebant adveniens autem princeps sacerdotum

et qui cum eo erant convocaverunt concilium et

omnes seniores filiorum Israhel et miserunt in car-

cerem ut adducerentur

5,22 cum venissent autem ministri et aperto carcere non

invenissent illos reversi nuntiaverunt

5,23 dicentes carcerem quidem invenimus clausum cum

omni diligentia et custodes stantes ad ianuas ape-

rientes autem neminem intus invenimus

5,24 ut audierunt autem hos sermones magistratus tem-

pli et principes sacerdotum ambigebant de illis

quidnam fieret

5,25 adveniens autem quidam nuntiavit eis quia ecce vi-

ri quos posuistis in carcere sunt in templo stantes et

docentes populum

5,26 tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos

sine vi timebant enim populum ne lapidarentur

5,27 et cum adduxissent illos statuerunt in concilio et

interrogavit eos princeps sacerdotum

5,28 dicens praecipiendo praecepimus vobis ne docere-

tis in nomine isto et ecce replestis Hierusalem doc-

trina vestra et vultis inducere super nos sanguinem

177 5, 26 < Tunc cum abisset ipse praetor | cum ministris | de-

ducebant eos | cum vi(m) | √√√ ne lapidarentur |

5, 27 Cumque adduxissent eos | statuerunt in concilio | < Et

interrogavit eos pontifex | dicens |

5, 28 Denuntiatione praecepimus vobis | non docere in No-

mine hoc | √ Ecce inplestis Hierusalem | doctrina vestra

| et vultis adducere super nos | sanguinem hominis huius

|

5, 29 Obtemperare Deo ≈ oportet | magis quam ho[mi]nibus

| < Petrus vero ≈≈ respondit ad eos |

5, 30 Deus patrum nostrorum | suscitavit Iesum | quem vos

interfecistis | suspensum in ligno |

5, 31 Hunc Deus ducem | et salvatorem | exaltavit caritate

sua | dare paenitentiam Istrahel | et remissionem pecca-

torum in ipso |

5, 32 Et nos ipsi testes ≈ sumus | omnium verborum ≈ ho-

rum | et Spiritum sanctum | quem dedit Deus | his qui

obtemperat ei |

5, 33 < Ad illi audientes discruciabantur | et cogitabant in-

terficere eos | [fol. 435 a, pag. 755]

5, 34 < Cum surrexisset autem | quidam in concilio Phrisa-

eus | nomine Gamaliel | legis doctor | honorabiles | apud

omnem populum | iussit apostolos | ≈ foras pusillum fa-

cere |

5, 35 Dixitque ad principes et concilium | Viri Istrahelitae |

adtendite vobis | super istis ≈ hominibus | quidnam in-

cipiatis agere |

5, 36 ante hos enim dies | surrexit Theudas dicens | esse

quendam magnum ipsorum | cui adsensum est numeri

virorum | quasi quagringentorum | Qui interfectus est |

et omnes | quodquod obtemperabant ei | facti sunt nihil |

5, 37 Post hunc | surrexit Iudas Galilaeus | in diebus profes-

sionis | et alienavit populum post se | Et ille periit | et √

qui credebant illi | dispersi sunt |

5, 38 Et quae nunc fratres | dico vobis | Discedite ab homi-

nibus istis | et dismittite eos | non coinquinatas manus |

quia si(c) erit ab hominibus | consilium istud | aut

(h)opus hoc | destruetur |

5, 39 Si autem a Deo est | non poteritis destruere eos | nec

vos | nec imperatores | nec reges | Discedite ergo ab

hominibus istis | ne forte Deo repugnantes | inveniamini

|

5, 40 Consenserunt itaque ei | et cum vocasset apostolos |

[fol. 436 a, pag. 757] caesis eis praeceperunt | non loqui

in nomine Iesu | et dismiserunt eos |

5, 41 < Apostoli vero ibant gaudentes | a conspectu concilii |

quia pro-Nomine | ≈≈ digni-habi(ta)ti-sunt | contume-

liam pati |

5, 42 Omni autem die in templo | et domi | non cessabant

docentes | et evangelizantes | Dominum Iesum ≈ Chri-

stum |

At 6, 1 < In diebus autem istis | multiplicantibus discipulis |

facta est murmuratio | quae ex Grecis era(n)t | adversus

(A)ebraeos | quia discupiuntur | in ministerio diurno |

viduae ipsorum | in ministerio Haebreorum |

6, 2 < Convocantes itaque · duodecim | multitudinem di-

scipulorum | dixerunt ad eos | Non enim placet nobis |

hominis istius

5,29 respondens autem Petrus et apostoli dixerunt oboe-

dire oportet Deo magis quam hominibus

5,30 Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum quem vos

interemistis suspendentes in ligno

5,31 hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dexte-

ra sua ad dandam paenitentiam Israhel et remissio-

nem peccatorum

5,32 et nos sumus testes horum verborum et Spiritus

Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus

sibi

5,33 haec cum audissent dissecabantur et cogitabant in-

terficere illos

5,34 surgens autem quidam in concilio Pharisaeus no-

mine Gamalihel legis doctor honorabilis universae

plebi iussit foras ad breve homines fieri

5,35 dixitque ad illos viri israhelitae adtendite vobis su-

per hominibus istis quid acturi sitis

5,36 ante hos enim dies extitit Theodas dicens esse se

aliquem cui consensit virorum numerus circiter

quadringentorum qui occisus est et omnes qui-

cumque credebant ei dissipati sunt et redactus est

ad nihilum

5,37 post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus profes-

sionis et avertit populum post se et ipse periit et

omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt

5,38 et nunc itaque dico vobis discedite ab hominibus

istis et sinite illos quoniam si est ex hominibus con-

silium hoc aut opus dissolvetur

5,39 si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eos ne

forte et Deo repugnare inveniamini consenserunt

autem illi

5,40 et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt ne

loquerentur in nomine Iesu et dimiserunt eos

5,41 et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii

quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contu-

meliam pati

5,42 omni autem die in templo et circa domos non ces-

sabant docentes et evangelizantes Christum Iesum

6,1 in diebus autem illis crescente numero discipulorum

factus est murmur Graecorum adversus Hebraeos

eo quod dispicerentur in ministerio cotidiano vi-

duae eorum

6,2 convocantes autem duodecim multitudinem discipu-

lorum dixerunt non est aequum nos derelinquere

178 derelicto verbo Dei | √ ministrare mensis |

6, 3 < Quid ergo est | fratres | prospicite itaque ex vobis | vi-

ros testimonio bono · septem · | plenos Spiritu | et sa-

pientia | quos constituamus in negotio hoc |

6, 4 Nos autem sumus oratione | et ministerio verbi perseve-

ramus |

6, 5 < Et placuit sermo hic | in conspectu omni multitudini |

discipulorum | et elegerunt Stephanum | virum plenum

fide(i) | et Spiritu Sancti | et Philippum ^^ et Prochorum

| [fol. 437 a, pag. 759] et Nicanorem ^^ et Timonem | et

Permenan ^^ et Nicholaum | proselytum ^^ Antiocen-

sem |

6, 6 quos statuerunt | in conspetu apostolorum | cumque o-

rassent | superposuerunt eis manus |

6, 7 Et verbum Domini | crescebat | et multiplicabatur | nu-

merus discipulorum | in Hierusalem nimis | Multaque

turba sacerdotum | oboediebant fidei |

6, 8 Stephanus vero | plenus gratia | et virtute | faciebat por-

tenta | et signa magna in populo | per Nomen Domini

Iesu Christi |

6, 9 <Surrexerunt autem quidam | qui erant de synagoga |

quae dicitur libertinorum | et Cyrenensium | et Alexan-

drinorum | et eorum qui sunt a Cilicia √√ | altercantes

cum Stephano |

6, 10 Qui non poterant resistere | sapientiae | quae erat in eo

| et Spiritu sancto | in quo loquebatur | quoniam proba-

tur illis | ab illo | cum omni fiducia | non potentes autem

| resistere veritati |

6, 11 Tunc summiserunt viros | qui dicerent | quia Audivi-

mus eum loquentem | verba blasphema | in Moysen et in

Deum |

6, 12 Commoveruntque √ populum | et seniores | et scribas |

et adgressi adr(r)ipuerunt eum | et adduxerunt in conci-

lium |

6, 13 Et statuerunt testes falsos | adversum eum dicentes | <

Homo hic non cessavit verba ≈ loquens | [fol. 438 a,

pag. 761] adversus locum sanctum | et legem |

6, 14 Audivimus enim eum dicentem | quia Iesus Nazoraeus

hic | destruet locum istum | et mutabit iterum √ | quod

tradidit nobis Moyses |

6, 15 Et intuiti in eum omnes | qui sedebant in concilio | et

viderunt faciem eius | quasi faciem angeli | stans in me-

dio eorum |

At 7, 1 < Ait autem pontifex Stephano | Sic haec sic habent

· |

7, 2 At ille dixit | < Viri fratres et patres audite | Deus clari-

tatis visus est | patri nostro Abraham | cum esset in Me-

sopotamia(m) | Postea quam mor[a]tu(u)s esset | in

Charris |

7, 3 Et dixit ad eum | Exi de terra tua | et a cognatione tua |

et veni in terra quamcumq[ue] · | tibi monstravero |

7, 4 < Tunc Abraham | exivit de terra Chaldaeorum | et ha-

bitavit in Charra | et ibi erat post mortem patris sui | et

intransmigravit eum | in terram hanc | in qua vos ≈ nunc

habitatis | et patres nostri qui ante nos |

7, 5 Et non dedit ei | possessionem hereditatis in ea | nec

quantum tenet gradus pedis | sed promisit ei | ≈ dare

verbum Dei et ministrare mensis

6,3 considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimo-

nii septem plenos Spiritu et sapientia quos consti-

tuamus super hoc opus

6,4 nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus

6,5 et placuit sermo coram omni multitudine et elege-

runt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sanc-

to et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Ti-

monem et Parmenam et Nicolaum advenam Antio-

chenum

6,6 hos statuerunt ante conspectum apostolorum et

orantes inposuerunt eis manus

6,7 et verbum Dei crescebat et multiplicabatur numerus

discipulorum in Hierusalem valde multa etiam tur-

ba sacerdotum oboediebat fidei

6,8 Stephanus autem plenus gratia et fortitudine faciebat

prodigia et signa magna in populo

6,9 surrexerunt autem quidam de synagoga quae appel-

latur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrino-

rum et eorum qui erant a Cilicia et Asia disputantes

cum Stephano

6,10 et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo

loquebatur

6,11 tunc submiserunt viros qui dicerent se audisse eum

dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum

6,12 commoverunt itaque plebem et seniores et scribas

et concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in

concilium

6,13 et statuerunt testes falsos dicentes homo iste non

cessat loqui verba adversus locum sanctum et le-

gem

6,14 audivimus enim eum dicentem quoniam Iesus Na-

zarenus hic destruet locum istum et mutabit tradi-

tiones quas tradidit nobis Moses

6,15 et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio

viderunt faciem eius tamquam faciem angeli

7,1 dixit autem princeps sacerdotum si haec ita se ha-

bent

7,2 qui ait viri fratres et patres audite Deus gloriae appa-

ruit patri nostro Abraham cum esset in Mesopota-

miam priusquam moraretur in Charram

7,3 et dixit ad illum exi de terra tua et de cognatione tua

et veni in terram quam tibi monstravero

7,4 tunc exiit de terra Chaldeorum et habitavit in Char-

ram et inde postquam mortuus est pater eius trans-

tulit illum in terram istam in qua nunc vos habitatis

7,5 et non dedit illi hereditatem in ea nec passum pedis

et repromisit dare illi eam in possessionem et semi-

ni eius post ipsum cum non haberet filium

7,6 locutus est autem Deus quia erit semen eius accola

179 eam | in possessionem | et semini eius post ipsum |

quanto non esset ei filium |

7, 6 Locutus est autem sic Deus ad eum | quia Erit semen

eius peregrinum | in terra aliena | et in servitute redigent

≈ eos | [fol. 439 a, pag. 763] et male tractabunt √ annis

· | quadringentis · |

7, 7 Et gentem cui servierint | iudicabo ego dicit Dominus |

Et postea [e]xibunt | et deservient mihi in loco hoc |

7, 8 Et dedit ei dispositionem circumcisionis | et sic genuit

Isac | et circumcidit eum die octavo | et Isac ipsum Ia-

cob | et Iacob · duedecim · patriarchas |

7, 9 Et patriarchae h(a)emulati · | Ioseph | distraxerunt in

Aegyptum | Et erat Deus cum illo |

7, 10 Et eripuit eum | ex omnibus conflictationibus eius | et

dedit ei gratiam et sapientiam | coram Farao regae Ae-

gypti | Et constituit eum √ in Aegyptum | et √ omnem

domum suam |

7, 11 Venit autem famis | super omnem terram Aegypti | et

Chanaam · | et conflictatio magna | et non inveniebant |

utensilia patres nostri |

7, 12 < Cum audisset vero · | Iacob · | esse frumenta in Ae-

gypto | misit patres nostros primum |

7, 13 et in secundo | recognitus est Ioseph · | a fratribus suis

| et manifestum factum est | ipsi Pharao | genus Ioseph |

7, 14 Cum misisset autem Ioseph | accersivit Iacob patrem

suum | et omnem cognationem eius | in · septuaginta ·

et · quinque · | animabus |

7, 15 √ Descendit Iacob · | in Aegyptum | et defu[n]ctus est |

ipseque et patres nostri | [fol. 440 a, pag. 765]

7, 16 Et translati sunt in Sychem | et positi sunt in sepulchro

| quod mercatus est Abraham | pr(a)etio argenti | a filiis

^ Emmor ^ et Sychem |

7, 17 < Ut vero ≈ adpropinquavit | tempus promissionis |

quam polllicitus est Deus | ipsi Abraham | au[c]tus est

populus | et multiplicatus est in Aegypto |

7, 18 donec alius exsurrexerit ≈≈ rex | qui non meminisset

ipsius Ioseph |

7, 19 Cum iustitias coepisset | cum genus nostrum | male

tractavit patres | ut faceret exponi infantes eorum | ut

non educarentur |

7, 20 In quo tempore natus esset Moyses | et erat eligans

Deo | qui mensibus-tribus ≈≈ educatus-est | in domo pa-

tris eius |

7, 21 Cum vero expositus esset secus flumen | sustulit eum

filia Pharao | et vice fili ≈≈ educavit-sibi |

7, 22 < Et eruditus est Moyses | omni sapientia Aegyptio-

rum | eratque potens in sermonibus | et operibus suis |

7, 23 At ubi inpletus ei · quadraginta | annorum tempus | as-

cendit in cor eius | visitare fratres suos | filios Istrahel |

7, 24 Et cum vidisset quendam iniuriari de genere suo | vin-

dicavit | et praestitit vindictam ei | qui vexabatur | per-

cusso aegyptio | et abscondit eum in harena |

7, 25 Arbitrabatur autem | intellegere fratres suos | quia

Deus per manus eius | dat salutem ipsis | at illi non in-

tellexerunt | [fol. 441 a, pag. 767]

7, 26 < Tunc ≈ sequenti die | visus est eis litigantibus | et

vidit eos iniquitantes | et reconciliavit eos in pace(m) |

dicens | < Quid facitis viri fratres | Ut quid iniuriam fa-

citis invicem |

in terra aliena et servituti eos subicient et male trac-

tabunt eos annis quadringentis

7,7 et gentem cui servierint iudicabo ego dixit Deus et

post haec exibunt et deservient mihi in loco isto

7,8 et dedit illi testamentum circumcisionis et sic genuit

Isaac et circumcidit eum die octava et Isaac Iacob

et Iacob duodecim patriarchas

7,9 et patriarchae aemulantes Ioseph vendiderunt in Ae-

gyptum et erat Deus cum eo

7,10 et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eius et

dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu Pharao-

nis regis Aegypti et constituit eum praepositum su-

per Aegyptum et super omnem domum suam

7,11 venit autem fames in universam Aegyptum et Cha-

naan et tribulatio magna et non inveniebant cibos

patres nostri

7,12 cum audisset autem Iacob esse frumentum in Ae-

gypto misit patres nostros primum

7,13 et in secundo cognitus est Ioseph a fratribus suis et

manifestatum est Pharaoni genus eius

7,14 mittens autem Ioseph accersivit Iacob patrem suum

et omnem cognationem in animabus septuaginta

quinque

7,15 et descendit Iacob in Aegyptum et defunctus est

ipse et patres nostri

7,16 et translati sunt in Sychem et positi sunt in sepul-

chro quod emit Abraham pretio argenti a filiis

Emmor filii Sychem

7,17 cum adpropinquaret autem tempus repromissionis

quam confessus erat Deus Abrahae crevit populus

et multiplicatus est in Aegypto

7,18 quoadusque surrexit rex alius in Aegypto qui non

sciebat Ioseph

7,19 hic circumveniens genus nostrum adflixit patres ut

exponerent infantes suos ne vivificarentur

7,20 eodem tempore natus est Moses et fuit gratus Deo

qui nutritus est tribus mensibus in domo patris sui

7,21 exposito autem illo sustulit eum filia Pharaonis et

enutrivit eum sibi in filium

7,22 et eruditus est Moses omni sapientia Aegyptiorum

et erat potens in verbis et in operibus suis

7,23 cum autem impleretur ei quadraginta annorum

tempus ascendit in cor eius ut visitaret fratres suos

filios Israhel

7,24 et cum vidisset quendam iniuriam patientem vindi-

cavit illum et fecit ultionem ei qui iniuriam susti-

nebat percusso Aegyptio

7,25 existimabat autem intellegere fratres quoniam Deus

per manum ipsius daret salutem illis at illi non in-

tellexerunt

7,26 sequenti vero die apparuit illis litigantibus et re-

conciliabat eos in pacem dicens viri fratres estis ut

quid nocetis alterutrum

7,27 qui autem iniuriam faciebat proximo reppulit eum

dicens quis te constituit principem et iudicem super

nos

7,28 numquid interficere me tu vis quemadmodum in-

terfecisti heri Aegyptium

7,29 fugit autem Moses in verbo isto et factus est adve-

180 7, 27 Qui autem iniuriam faciebat proximo | repulit eum di-

cens | < Quis te consituit principem | et iudicem super

nos |

7, 28 Numquid interficere me √ vis | quemadmodum inter-

fecisti | externa die aegyptium |

7, 29 Adque ita profugit Moyses | in sermone hoc | Et fuit

incola in terra(m) Madiam | ubi genuit filios ≈ duos |

7, 30 Et post haec (et) inpletis annis | quadraginta · | visus

est ei in solitudine | in monte Sina | Angelus Domini | in

flamma ≈ ignis rubi |

7, 31 Moyses enim cum vidisset | mirabatur visum | cumque

ipse ≈ accederet | et consideraret | < Dominus ait ad

eum | dicens |

7, 32 Ego sum Deus ^^ patrum tuorum | Deus Abraham ^^

et Deus Isac · | et Deus Iacob | tremibundusque · factus

Moyses | non audiebat considerare |

7, 33 < Et facta est vox ad eum | Solve calciamentum pe-

dum tuorum | Locus enim in quo stas | terra santa est |

7, 34 Intuitus enim vidi | mulcationem populi √ | qui est in

Aegypto | et gemitus eius audivi | et descendi eripere

eos | et nunc veni | √ Mittam te in Aegyptum | [fol. 442

a, pag. 769]

7, 35 Hunc ipsum Moysen | quem negaverunt dicentes |

Quis te constituit principem | et iudicem super nos |

hunc Deus · | et principem | et redemptorem | misit in

manu angeli | qui visus est ei in rubo |

7, 36 Hic ≈ eduxit eos | cum fecisset portenta et signa | in

Aegypto | et in Rubro mari | et in solitudine | per annos ·

quadraginta · |

7, 37 < Hic est Moyses | qui dixit filiis Istrahel | Prophetam

vobis suscitabit Deus | de fratribus vestris tamquam me

· | Ipsum audietis |

7, 38 Hic est qui fuit in ecclesia | in solitudine cum angelo |

qui loquebatur ei in monte Sina | et √ patribus nostris |

qui accipit eloquia viventium dare nobis |

7, 39 Qui noluerunt oboedientes esse | patres nostri sed re-

pulerunt | et conversi sunt cordibus √ in Aegyptum |

7, 40 < Dicentes ad Aaron Fac nobis deos | qui praecedant

nos | Moyses enim hic | qui eduxit nos de terra Aegypti |

nescimus quid contegerit ei |

7, 41 Et vitulum fecerunt in diebus ≈ illis | et obtulerunt

hostiam simulacro | et iucundabantur | < in operibus

manum suarum |

7, 42 Convertit autem Deus | et tradidit eos | deservire exer-

citui caeli | [fol. 443 a, pag. 771] sicut scriptum est | in

libro Prophetarum | >> Numquid hostias et sacrificia |

>> obstulisti mihi annis · quadraginta · | >> in solitu-

dine | >> domus Istrahel |

7, 43 >> et adsumpsistis tabernaculum | >> ipsius Moloch |

>> et astrum Dei √ Rempham | >> figuras quas fecistis

adorare eis | >> et transmigrabo vos | >> in illas partes

Balylonis |

7, 44 < Tabernaculum testimonii erat | penes patres nostros

in solitudine | sicut disposuit | qui loquebatur Moysi |

facere illud | iuxta figuram | quam viderat |

7, 45 Quod etiam introduxerant | √ patres nostri cum Ie-

su(m) | in possessionem gentium | quas expulit Deus | a

facie patrum nostrorum | usque ad dies David |

7, 46 Qui referit gratiam in (s)conspectu Dei | et petiit √ ta-

na in terra Madiam ubi generavit filios duos

7,30 et expletis annis quadraginta apparuit illi in deserto

montis Sina angelus in igne flammae rubi

7,31 Moses autem videns admiratus est visum et acce-

dente illo ut consideraret facta est vox Domini

7,32 ego Deus patrum tuorum Deus Abraham et Deus

Isaac et Deus Iacob tremefactus autem Moses non

audebat considerare

7,33 dixit autem illi Dominus solve calciamentum pe-

dum tuorum locus enim in quo stas terra sancta est

7,34 videns vidi adflictionem populi mei qui est in Ae-

gypto et gemitum eorum audivi et descendi liberare

eos et nunc veni et mittam te in Aegyptum

7,35 hunc Mosen quem negaverunt dicentes quis te

constituit principem et iudicem hunc Deus princi-

pem et redemptorem misit cum manu angeli qui

apparuit illi in rubo

7,36 hic eduxit illos faciens prodigia et signa in terra

Aegypti et in Rubro mari et in deserto annis qua-

draginta

7,37 hic est Moses qui dixit filiis Israhel prophetam vo-

bis suscitabit Deus de fratribus vestris tamquam me

7,38 hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo

qui loquebatur ei in monte Sina et cum patribus

nostris qui accepit verba vitae dare nobis

7,39 cui noluerunt oboedire patres nostri sed reppulerunt

et aversi sunt cordibus suis in Aegyptum

7,40 dicentes ad Aaron fac nobis deos qui praecedant

nos Moses enim hic qui eduxit nos de terra Aegypti

nescimus quid factum sit ei

7,41 et vitulum fecerunt in illis diebus et obtulerunt hos-

tiam simulacro et laetabantur in operibus manuum

suarum

7,42 convertit autem Deus et tradidit eos servire militiae

caeli sicut scriptum est in libro Prophetarum num-

quid victimas aut hostias obtulistis mihi annis qua-

draginta in deserto domus Israhel

7,43 et suscepistis tabernaculum Moloch et sidus dei

vestri Rempham figuras quas fecistis adorare eas et

transferam vos trans Babylonem

7,44 tabernaculum testimonii fuit patribus nostris in de-

serto sicut disposuit loquens ad Mosen ut faceret il-

lud secundum formam quam viderat

7,45 quod et induxerunt suscipientes patres nostri cum

Iesu in possessionem gentium quas expulit Deus a

facie patrum nostrorum usque in diebus David

7,46 qui invenit gratiam ante Deum et petiit ut inveniret

tabernaculum Deo Iacob

7,47 Salomon autem aedificavit illi domum

7,48 sed non Excelsus in manufactis habitat sicut pro-

181 bernaculum ≈ invenire | sede domui Iacob |

7, 47 Solomon autem | aedificavit ei domum |

7, 48 Sed ipse Altissimus | inhabitavit ≈ in-manufactis | si-

cut Profeta dixit |

7, 49 >> Caelum est meus thronus | >> terra vero scamillum

| >> pedum meorum | >> Qualem domum aedificatis

mihi | >> dicit Dominus Aut quis locus | >> requens

mea est |

7, 50 >> Nonne manus mea fecit haec omnia |

7, 51 Durae cervices et incircumcisi | cordibus et auribus |

vos semper Spiritui sancto obstitistis | sicut patres vestri

et vos | [fol. 444 a, pag. 773]

7, 52 Quem prophetarum | non persecuti sunt illi | et occide-

runt eos | qui praenuntiaverunt | de adventu Iusti | cuius

nunc vos proditores | et homicidae effecti estis |

7, 53 Qui accepistis legem | in dispositione(s) angelorum | et

non custoditis |

7, [54] Audientes autem eum | discruciabantur | cordibus

suis | et stridebant dentibus super eum |

7, 55 Cumque esset plenus Spiritu sancto | intuitus in cae-

lum | vidit gloriam Dei | et Iesum Dominum | ad-

dexteram-Dei ≈≈≈stantem |

7, 56 et dixit | Ecce video caelos apertos | et Filium hominis

| ad dexteram Dei ≈ stantem |

7, 57 Et cum exclamasset voce magna | conpresserunt aures

eorum | et inpetum | unanimiter fecerunt in eum |

7, 58 Et eiectum √ extra civitatem | lapidabant eum | Adque

ipsi testes | deposuerunt vestimenta sua | ad pedes adu-

lescentes cuiusdam | nomine Sauli |

7, 59 Et lapidabant Stephanum | invocantem et dicentem |

7, 60 Domine · Iesu | accipe spiritum meum | Cumque · po-

suisset genua | et clamavit voce magna | dicens | Do-

mine ne statuas illis | peccatum ≈ hoc | Et cum hoc

dixisset | dormivit | Saulus vero erat consentiens | inter-

fecti[oni] eius |

At 8, 1 Facta est itaque in illa die | persecutio magna et tri-

bulatio | super ecclesiam quae est in Hierosolymis | [fol.

445 a, pag. 775] Omnes ≈ enim dispersi sunt | per re-

giones Iudaeae | et Samariae | praeter apostolos | qui

manserunt Hierusalem |

8, 2 Conportaveruntqu(a)e Stephanum | viri timorati | et fe-

cerunt planctum magnum | super eum |

8, 3 < Saulus autem divastabat ecclesias | per singulasqu(a)e

domos ingrediens | trahensque viros et mulieres | trade-

bat in carcerem |

8, 4 < At illi quidem qui dispersi erant | adnuntiabant evan-

gelizantes verbum |

8, 5 Philippus vero cum venisset | in civitate Samariae |

praedicabat eis Christum | Intendebant autem omnis

turbae |

8, 6 his qui dicebantur ≈ a-Philippo | unanimo in eo quod

audierint ipsi | et videbant signa quae faciebat |

8, 7 A multis enim qui habebant | spiritum inmundum | cla-

mantes voce magna exiebant | Multi enim paralysin

passi | √ clodi | curabantur · |

8, 8 √ Gaudium ≈magnum | ≈≈ factum-est in civitate ≈illa |

8, 9 < Vir(i) autem quidam nomine Simon | iampridem erat

pheta dicit

7,49 caelum mihi sedis est terra autem scabillum pedum

meorum quam domum aedificabitis mihi dicit Do-

minus aut quis locus requietionis meae est

7,50 nonne manus mea fecit haec omnia

7,51 dura cervice et incircumcisi cordibus et auribus vos

semper Spiritui Sancto resistitis sicut patres vestri

et vos

7,52 quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri

et occiderunt eos qui praenuntiabant de adventu

Iusti cuius vos nunc proditores et homicidae fuistis

7,53 qui accepistis legem in dispositionem angelorum et

non custodistis

7,54 audientes autem haec dissecabantur cordibus suis

et stridebant dentibus in eum

7,55 cum autem esset plenus Spiritu Sancto intendens in

caelum vidit gloriam Dei et Iesum stantem a dextris

Dei et ait ecce video caelos apertos et Filium homi-

nis a dextris stantem Dei

7,56 exclamantes autem voce magna continuerunt aures

suas et impetum fecerunt unianimiter in eum

7,57 et eicientes eum extra civitatem lapidabant et testes

deposuerunt vestimenta sua secus pedes adulescen-

tis qui vocabatur Saulus

7,58 et lapidabant Stephanum invocantem et dicentem

Domine Iesu suscipe spiritum meum

7,59 positis autem genibus clamavit voce magna Do-

mine ne statuas illis hoc peccatum et cum hoc

dixisset obdormivit Saulus autem erat consentiens

neci eius

8,1 facta est autem in illa die persecutio magna in eccle-

sia quae erat Hierosolymis et omnes dispersi sunt

per regiones Iudaeae et Samariae praeter apostolos

8,2 curaverunt autem Stephanum viri timorati et fece-

runt planctum magnum super illum

8,3 Saulus vero devastabat ecclesiam per domos intrans

et trahens viros ac mulieres tradebat in custodiam

8,4 igitur qui dispersi erant pertransiebant evangeli-

zantes verbum

8,5 Philippus autem descendens in civitatem Samariae

praedicabat illis Christum

8,6 intendebant autem turbae his quae a Philippo dice-

bantur unianimiter audientes et videntes signa quae

faciebat

8,7 multi enim eorum qui habebant spiritus inmundos

clamantes voce magna exiebant multi autem para-

lytici et claudi curati sunt

8,8 factum est ergo magnum gaudium in illa civitate

8,9 vir autem quidam nomine Simon qui ante fuerat in

civitate magus seducens gentem Samariae dicens

esse se aliquem magnum

8,10 cui auscultabant omnes a minimo usque ad maxi-

182 in ipsa civitate | magica faciens | et mentem auferens

gentibus Samariae | dicens esse √ quendam magnum |

8, 10 Cui intendebant omnes | a pusillo | usque ad magnum |

dicentes | < Hic est virtus Dei | quae vocatur magna |

8, 11 Intendebant autem ei | [fol. 446a, pag. 777] propterea

quod plurimo tempore | magicis rebus | mentem abstulis-

set eis |

8, 12 Cum vero crederent Philippo | evangelizantem regnum

Dei | et de nomine Iesu Christi | baptizabantur viri ac

mulieres |

8, 13 Simon ≈ quoque et ipse credidit | et baptizatus est | et

adherebat Philippo | videns √ signa | ac virtutes magnas

fieri | √ obstupescebat |

8, 14 Cum vero audissent | qui-in Hierusalem-≈≈erant |

≈≈≈≈apostoli · quia excepit | Samaria verbum Dei | mi-

serunt ad eos | Petrum et Iohannen · |

8, 15 Qui cum | descendissent | oraverunt super eos | ut ac-

cipiant Spiritum sanctum |

8, 16 Nondum enim erat | super quemquam eorum | inlapsus

| tantum→≈≈ autem baptizati erant | in nomine Domini

Iesu Christi |

8, 17 Tunc inponebant manus super eos | et accipiebant Spi-

rituam sanctum |

8, 18 Cum vidisset √ Simon | quia per inpositionem | ma-

num apostolorum | datur Spiritus sanctus | obtulit eis

paecunias |

8, 19 rogando | et dicendo | Date et mihi | potestatem ≈ hanc

| ut cuicumque inposuero et ego manus | accipiat Spiri-

tum sanctum |

8, 20 Petrus autem dixit ad eum | Pecunia tua tecum sit in

perditionem | quoniam donum Dei existimasti | pecunia

possideri

8,21 non est tibi pars neque sors | in sermone isto | cor enim

tuum non est rectum | coram Deo |

8,22 Paenitentiam itaque age | ab hac nequitia tua | et roga

Deum si forte remittatur tibi | haec cogitatio cordis tui |

8,23 In felle enim amaritudinis | et obligatione iniquitatis

video te esse |

8,24 Respondens autem Simon dixit | Precamini vos pro me

ad Dominum | ut nihil veniat super me horum | quae

dixistis

8,25 Et illi quidem testificati et locuti | verbum Domini re-

diebant Hierosolymam | et multis regionibus Samarita-

norum | evangelizabant

8,26 Angelus autem Domini locutus est | ad Philippum di-

cens | Surge et vade contra meridianum | ad viam quae

descendit | ab Hierusalem in Gazam | haec est deserta

8,27 Et surgens abiit | Et ecce vir aethiops eunuchus | potens

Candacis reginae Aethiopum | qui erat super omnes ga-

zas eius | venerat adorare in Hierusalem |

8,28 et revertebatur sedens | super currum suum | legensque

prophetam Esaiam

8,29 Dixit autem Spiritus Philippo | [fol.448 a, pag. 781]

accede et adiunge te ad currum istum |

8,30 Adcurrens autem Philippus audivit | illum legentem

Esaiam prophetam | et dixit | Putasne intellegis quae le-

gis |

8,31 Qui ait | Et quomodo possum si non aliquis | ostenderit

mihi | Rogavitque Philippum ut ascenderet | et sederet

mum dicentes hic est virtus Dei quae vocatur Ma-

gna

8,11 adtendebant autem eum propter quod multo tem-

pore magicis suis dementasset eos

8,12 cum vero credidissent Philippo evangelizanti de

regno Dei et nomine Iesu Christi baptizabantur viri

ac mulieres

8,13 tunc Simon et ipse credidit et cum baptizatus esset

adherebat Philippo videns etiam signa et virtutes

maximas fieri stupens admirabatur

8,14 cum autem audissent apostoli qui erant Hierosoly-

mis quia recepit Samaria verbum Dei miserunt ad

illos Petrum et Iohannem

8,15 qui cum venissent oraverunt pro ipsis ut acciperent

Spiritum Sanctum

8,16 nondum enim in quemquam illorum venerat sed

baptizati tantum erant in nomine Domini Iesu

8,17 tunc inponebant manus super illos et accipiebant

Spiritum Sanctum

8,18 cum vidisset autem Simon quia per inpositionem

manus apostolorum daretur Spiritus Sanctus obtulit

eis pecuniam

8,19 dicens date et mihi hanc potestatem ut cuicumque

inposuero manus accipiat Spiritum Sanctum

Petrus autem dixit ad eum

8,20 pecunia tua tecum sit in perditionem quoniam do-

num Dei existimasti pecunia possideri

8,21 non est tibi pars neque sors in sermone isto cor e-

nim tuum non est rectum coram Deo

8,22 paenitentiam itaque age ab hac nequitia tua et roga

Deum si forte remittatur tibi haec cogitatio cordis

tui

8,23 in felle enim amaritudinis et obligatione iniquitatis

video te esse

8,24 respondens autem Simon dixit precamini vos pro

me ad Dominum ut nihil veniat super me horum

quae dixistis

8,25 et illi quidem testificati et locuti verbum Domini

rediebant Hierosolymam et multis regionibus Sa-

maritanorum evangelizabant

8,26 angelus autem Domini locutus est ad Philippum

dicens surge et vade contra meridianum ad viam

quae descendit ab Hierusalem in Gazam haec est

deserta

8,27 et surgens abiit et ecce vir aethiops eunuchus po-

tens Candacis reginae Aethiopum qui erat super

omnes gazas eius venerat adorare in Hierusalem

8,28 et revertebatur sedens super currum suum legens-

que prophetam Esaiam

8,29 dixit autem Spiritus Philippo accede et adiunge te

ad currum istum

8,30 adcurrens autem Philippus audivit illum legentem

Esaiam prophetam et dixit putasne intellegis quae

legis

183 secum |

8,32 Locus autem scripturae quam legebat | erat hic | >>

tamquam ovis ad occisionem | >> ductus est | >> et si-

cut agnus coram tondente se | >> sine voce | >> sic non

aperuit os suum |

8,33 >> In humilitate iudicium eius | >> sublatum est | >>

generationem illius quis enarrabit | >> quoniam tollitur

de terra vita eius |

8,34 Respondens autem eunuchus | Philippo dixit | Obsecro

te de quo propheta dicit hoc | De se an de alio aliquo |

8,35 Aperiens autem Philippus | os suum et incipiens ab

scriptura ista | evangelizavit illi Iesum |

8,36 Et dum irent per viam | venerunt ad quandam aquam |

et ait eunuchus | Ecce aqua | quid prohibet me baptizari |

8,37 []

8,38 Et iussit stare currum | et descenderunt uterque in

aquam | Philippus et eunuchus | et baptizavit eum | [fol.

449 a, pag. 783]

8,39 Cum autem ascendissent de aqua | Spiritus Domini ra-

puit Philippum | et amplius non vidit eum eunuchus |

Ibat enim per viam suam gaudens |

8,40 Philippus autem inventus est in | Azoto | 41 Et pertran-

siens evangelizabat | civitatibus cunctis | donec veniret

Caesaream |

At 9, 1 Saulus autem adhuc inspirans | minarum et caedis |

in discipulos Domini | accessit ad principem sacerdo-

tum |

9,2 et petiit ab eo epistulas in | Damascum ad synagogas | ut

si quos invenisset huius viae | viros ac mulieres | vinctos

perduceret in Hierusalem |

9,3 Et cum iter faceret contigit | ut adpropinquaret Damasco

| et subito circumfulsit eum | lux de caelo

9,4 Et cadens in terram audivit vocem | dicentem sibi |Saule

Saule quid me persequeris |

9,5 Qui dixit Quis es Domine | Et ille Ego sum Iesus quem

tu persequeris |

9,6 []

9,7 Sed surge | et ingredere civitatem | et dicetur tibi quid te

oporteat facere | Viri autem illi qui comitabantur | cum

eo stabant stupefacti | audientes quidem vocem | nemi-

nem autem videntes |

9,8 Surrexit autem Saulus de terra | apertisque oculis nihil

videbat | [fol. 450 a, pag. 785] Ad manus autem illum

trahentes | introduxerunt Damascum |

9,9 Et erat tribus diebus non videns et | non manducavit

neque bibit |

9,10 Erat autem quidam discipulus | Damasci nomine Ana-

nias | et dixit ad illum in visu Dominus | Anania | At ille

ait | Ecce ego Domine |

9,11 Et Dominus ad illum | Surgens vade in vicum | qui vo-

catur Rectus | et quaere in domo Iudae | Saulum nomine

Tarsensem | Ecce enim orat |

9,12 Et vidit virum Ananiam nomine | introeuntem | et in-

ponentem sibi manus | ut visum recipiat |

8,31 qui ait et quomodo possum si non aliquis ostenderit

mihi rogavitque Philippum ut ascenderet et sederet

secum

8,32 locus autem scripturae quam legebat erat hic tam-

quam ovis ad occisionem ductus est et sicut agnus

coram tondente se sine voce sic non aperuit os

suum

8,33 in humilitate iudicium eius sublatum est generatio-

nem illius quis enarrabit quoniam tollitur de terra

vita eius

8,34 respondens autem eunuchus Philippo dixit obsecro

te de quo propheta dicit hoc de se an de alio aliquo

8,35 aperiens autem Philippus os suum et incipiens ab

scriptura ista evangelizavit illi Iesum

8,36 et dum irent per viam venerunt ad quandam aquam

et ait eunuchus ecce aqua quid prohibet me baptiza-

ri

8,37 []

8,38 et iussit stare currum et descenderunt uterque in

aquam Philippus et eunuchus et baptizavit eum

8,39 cum autem ascendissent de aqua Spiritus Domini

rapuit Philippum et amplius non vidit eum eunu-

chus ibat enim per viam suam gaudens

8,40 Philippus autem inventus est in Azoto et pertran-

siens evangelizabat civitatibus cunctis donec veni-

ret Caesaream

9,1 Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in

discipulos Domini accessit ad principem sacerdo-

tum

9,2 et petiit ab eo epistulas in Damascum ad synagogas

ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres

vinctos perduceret in Hierusalem

9,3 et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Da-

masco et subito circumfulsit eum lux de caelo

9,4 et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi

Saule Saule quid me persequeris

9,5 qui dixit quis es Domine et ille ego sum Iesus quem

tu persequeris

9,6 []

9,7 sed surge et ingredere civitatem et dicetur tibi quid

te oporteat facere viri autem illi qui comitabantur

cum eo stabant stupefacti audientes quidem vocem

neminem autem videntes

9,8 surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil

videbat ad manus autem illum trahentes introduxe-

runt Damascum

9,9 et erat tribus diebus non videns et non manducavit

neque bibit

9,10 erat autem quidam discipulus Damasci nomine

Ananias et dixit ad illum in visu Dominus Anania

at ille ait ecce ego Domine

9,11 et Dominus ad illum surgens vade in vicum qui vo-

catur Rectus et quaere in domo Iudae Saulum no-

mine Tarsensem ecce enim orat

9,12 et vidit virum Ananiam nomine introeuntem et in-

ponentem sibi manus ut visum recipiat

184 9,13 Respondit autem Ananias | Domine audivi a multis de

viro hoc | quanta mala sanctis tuis fecerit | in Hierusa-

lem |

9,14 et hic habet potestatem | a principibus sacerdotum |

alligandi omnes qui | invocant nomen tuum |

9,15 Dixit autem ad eum Dominus | Vade | quoniam vas

electionis est mihi iste | ut portet nomen meum | coram

gentibus | et regibus | et filiis Israhel |

9,16 Ego enim ostendam illi quanta | oporteat eum pro no-

mine meo pati | [fol. 451, pag. 787]

9,17 Et abiit Ananias et introivit in | domum | et inponens ei

manus dixit | Saule frater | Dominus misit me Iesus qui |

apparuit tibi in via qua veniebas | ut videas | 18 et im-

plearis Spiritu Sancto | Et confestim ceciderunt | ab ocu-

lis eius | tamquam squamae | et visum recepit | et sur-

gens baptizatus est |

9,19 Et cum accepisset cibum | confortatus est | Fuit autem

cum discipulis | qui erant Damasci | per dies aliquot |

9,20 Et continuo in synagogis | praedicabat Iesum | quoniam

hic est Filius Dei |

9,21 Stupebant autem omnes | qui audiebant et dicebant |

nonne hic est qui expugnabat | in Hierusalem eos | qui

invocabant nomen istud | et huc ad hoc venit | ut vin-

ctos illos duceret | ad principes sacerdotum |

9,22 Saulus autem magis convalescebat | et confundebat Iu-

daeos qui | habitabant Damasci | adfirmans quoniam hic

est Christus |

9,23 Cum implerentur autem dies multi | consilium fecerunt

Iudaei ut eum | interficerent | [fol. 452, pag. 789]

9,24 Notae autem factae sunt Saulo | insidiae eorum | Cus-

todiebant autem et portas die | ac nocte ut eum interfice-

rent |

9,25 Accipientes autem discipuli eius | nocte per murum

dimiserunt eum | submittentes in sporta |

9,26 Cum autem venisset in Hierusalem | temptabat iungere

se discipulis | et omnes timebant eum | non credentes

quia esset discipulus |

9,27 Barnabas autem | adprehensum illum | duxit ad aposto-

los | et narravit illis quomodo in via | vidisset Dominum

| et quia locutus est ei | et quomodo in Damasco fiducia-

liter | egerit in nomine Iesu |

9,28 Et erat cum illis | intrans et exiens | in Hierusalem | et

fiducialiter agens | in nomine Domini |

9,29 Loquebatur quoque et disputabat | cum Graecis | Illi

autem quaerebant occidere eum |

9,30 Quod cum cognovissent fratres | deduxerunt eum Cae-

saream | et dimiserunt Tarsum |

9,31 Ecclesia quidem per totam Iudaeam | et Galilaeam | et

Samariam | habebat pacem | [fol. 453, pag. 791] et ae-

dificabatur | ambulans in timore | Domini | et consola-

tione Sancti Spiritus | replebatur |

9,32 Factum est autem Petrum | dum pertransiret universos |

devenire et ad sanctos | qui habitabant Lyddae |

9,33 Invenit autem ibi hominem quendam | nomine Aeneam

| ab annis octo iacentem in grabatto | qui erat paralyticus

|

9,34 Et ait illi Petrus | Aeneas | sanat te Iesus Christus |

Surge et sterne tibi | Et continuo surrexit |

9,35 Et viderunt illum omnes | qui habitabant Lyddae et Sa-

9,13 respondit autem Ananias Domine audivi a multis

de viro hoc quanta mala sanctis tuis fecerit in Hie-

rusalem

9,14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum

alligandi omnes qui invocant nomen tuum

9,15 dixit autem ad eum Dominus vade quoniam vas

electionis est mihi iste ut portet nomen meum co-

ram gentibus et regibus et filiis Israhel

9,16 ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro

nomine meo pati

9,17 et abiit Ananias et introivit in domum et inponens

ei manus dixit Saule frater Dominus misit me Iesus

qui apparuit tibi in via qua veniebas ut videas et

implearis Spiritu Sancto

9,18 et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam

squamae et visum recepit et surgens baptizatus est

9,19 et cum accepisset cibum confortatus est fuit autem

cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot

9,20 et continuo in synagogis praedicabat Iesum quo-

niam hic est Filius Dei

9,21 stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant

nonne hic est qui expugnabat in Hierusalem eos qui

invocabant nomen istud et huc ad hoc venit ut vinc-

tos illos duceret ad principes sacerdotum

9,22 Saulus autem magis convalescebat et confundebat

Iudaeos qui habitabant Damasci adfirmans quo-

niam hic est Christus

9,23 cum implerentur autem dies multi consilium

fecerunt Iudaei ut eum interficerent

9,24 notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum

custodiebant autem et portas die ac nocte ut eum

interficerent

9,25 accipientes autem discipuli eius nocte per murum

dimiserunt eum submittentes in sporta

9,26 cum autem venisset in Hierusalem temptabat iun-

gere se discipulis et omnes timebant eum non cre-

dentes quia esset discipulus

9,27 Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apos-

tolos et narravit illis quomodo in via vidisset Do-

minum et quia locutus est ei et quomodo in Damas-

co fiducialiter egerit in nomine Iesu

9,28 et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalem et

fiducialiter agens in nomine Domini

9,29 loquebatur quoque et disputabat cum Graecis illi

autem quaerebant occidere eum

9,30 quod cum cognovissent fratres deduxerunt eum

Caesaream et dimiserunt Tarsum

9,31 ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et

Samariam habebat pacem et aedificabatur ambu-

lans in timore Domini et consolatione Sancti Spiri-

tus replebatur

9,32 factum est autem Petrum dum pertransiret univer-

sos devenire et ad sanctos qui habitabant Lyddae

9,33 invenit autem ibi hominem quendam nomine Ae-

neam ab annis octo iacentem in grabatto qui erat

paralyticus

9,34 et ait illi Petrus Aeneas sanat te Iesus Christus

surge et sterne tibi et continuo surrexit

9,35 et viderunt illum omnes qui habitabant Lyddae et

185 ronae | qui conversi sunt ad Dominum |

9,36 In Ioppe autem fuit | quaedam discipula | nomine Tabi-

tas | quae interpretata dicitur Dorcas | Haec erat plena

operibus bonis | et elemosynis quas faciebat |

9,37 Factum est autem in diebus illis ut | infirmata morere-

tur | quam cum lavissent posuerunt eam | in cenaculo

9,38 Cum autem prope esset Lydda | ab Ioppe | discipuli

audientes | quia Petrus esset in ea | miserunt duos viros

ad eum | rogantes | Ne pigriteris venire usque ad nos |

[fol. 454, pag. 793]

9,39 Exsurgens autem Petrus venit | cum illis | Et cum ad-

venisset duxerunt illum | in cenaculum | et circumstete-

runt illum omnes | viduae flentes | et ostendentes tuni-

cas | et vestes | quas faciebat illis Dorcas |

9,40 Eiectis autem omnibus foras | Petrus ponens genua

oravit | Et conversus ad corpus dixit | Tabita surge | At

illa aperuit oculos suos | et viso Petro resedit |

9,41 Dans autem illi manum | erexit eam | Et cum vocasset

sanctos et viduas | adsignavit eam vivam |

9,42 Notum autem factum est | per universam Ioppen | et

crediderunt multi in Domino |

9,43 Factum est autem | ut dies multos | moraretur in Ioppe |

apud quendam Simonem coriarium |

At 10, 1 Vir autem quidam erat in Caesarea | nomine Cor-

nelius | centurio cohortis | quae dicitur Italica |

10, 2 religiosus | et timens Deum | cum omni domo sua | fa-

ciens elemosynas multas plebi | et deprecans Deum semper |

10, 3 vidit in visu manifeste | quasi hora nona diei | angelum

Dei | introeuntem ad se | et dicentem sibi Corneli | [fol. 455

a, pag. 795]

10, 4 √√√√ Et trepidus factus dixit | Quid est Domine | Dixit

autem ei | Orationis tuae | et (a)elemosynae √ | ascende-

runt | in recordatione | coram Deo |

10, 5 Et nunc mitte viros in Ioppen | et accersi Simonem √ |

qui cognominatur Petrus |

10, 6 Hic est ospitans | aput Simonem √ pellionem | cuius

est domus iuxta mare |

10, 7 < Ut autem di[sce]ssit angelus | qui loquebatur ei | vo-

catis duobus famulorum eius | et militem fidelem | ex

his qui √ praesto erant |

10, 8 enarravit ≈ illis visum | et misit illos in Ioppen |

10, 9 < Postera autem die | iter illis facientibus | et appro-

piantibus civitati | ascendit Petrus in cenaculum | et ho-

ravit circa hora sexta |

10, 10 Factus est autem esuriens | et volebat gustare | prae-

parantibus vero ipsis | cecidit super eum mentis stupor |

10, 11 Et vidit caelum apertum | ex-quattuor-principiis-

ligatum→ | vas quodam | et linteum splendidum | quod

differebatur | de caelo in terram |

10, 12 et √√ erant omnia quadripedia | et serpentia √ et vola-

tilia caeli |

10, 13 < Et facta est vox ad eum | Petre ≈ surge | immola et

manduca |

10, 14 Ad-illi ≈≈ dixit | Non Domine | quoniam numquam

manducavi | [fol. 456 a, pag. 797] omne commune et

Saronae qui conversi sunt ad Dominum

9,36 in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Ta-

bitas quae interpretata dicitur Dorcas haec erat ple-

na operibus bonis et elemosynis quas faciebat

9,37 factum est autem in diebus illis ut infirmata more-

retur quam cum lavissent posuerunt eam in cenacu-

lo

9,38 cum autem prope esset Lydda ab Ioppe discipuli

audientes quia Petrus esset in ea miserunt duos vi-

ros ad eum rogantes ne pigriteris venire usque ad

nos

9,39 exsurgens autem Petrus venit cum illis et cum ad-

venisset duxerunt illum in cenaculum et circumste-

terunt illum omnes viduae flentes et ostendentes

tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas

9,40 eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua

oravit et conversus ad corpus dixit Tabita surge at

illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit

9,41 dans autem illi manum erexit eam et cum vocasset

sanctos et viduas adsignavit eam vivam

9,42 notum autem factum est per universam Ioppen et

crediderunt multi in Domino

9,43 factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe

apud quendam Simonem coriarium

10,1 vir autem quidam erat in Caesarea nomine Corne-

lius centurio cohortis quae dicitur Italica

10,2 religiosus et timens Deum cum omni domo sua fa-

ciens elemosynas multas plebi et deprecans Deum

semper

10,3 vidit in visu manifeste quasi hora nona diei ange-

lum Dei introeuntem ad se et dicentem sibi Corneli

10,4 at ille intuens eum timore correptus dixit quid est

domine dixit autem illi orationes tuae et elemosy-

nae tuae ascenderunt in memoriam in conspectu

Dei

10,5 et nunc mitte viros in Ioppen et accersi Simonem

quendam qui cognominatur Petrus

10,6 hic hospitatur apud Simonem quendam coriarium

cuius est domus iuxta mare

10,7 et cum discessisset angelus qui loquebatur illi vo-

cavit duos domesticos suos et militem metuentem

Dominum ex his qui illi parebant

10,8 quibus cum narrasset omnia misit illos in Ioppen

10,9 postera autem die iter illis facientibus et adpropin-

quantibus civitati ascendit Petrus in superiora ut

oraret circa horam sextam

10,10 et cum esuriret voluit gustare parantibus autem eis

cecidit super eum mentis excessus

10,11 et videt caelum apertum et descendens vas quod-

dam velut linteum magnum quattuor initiis submitti

de caelo in terram

10,12 in quo erant omnia quadrupedia et serpentia terrae

et volatilia caeli

10,13 et facta est vox ad eum surge Petre et occide et

manduca

10,14 ait autem Petrus absit Domine quia numquam

186 inmundum |

10, 15 Et vox rursum iterato ad eum | Quae Deus mundavit

| tu noli communicare |

10, 16 Hoc enim factum est per ter | et √ adsumptum est ip-

sum vas | in caelum |

10, 17 < Et dum intra se factus est | haesitabat Petrus | quae

esset visio quam viderat | Et ecce viri | qui missi erant a

Cornelio | inquirentes domum Simonis | adsisterunt ad

ianuam |

10, 18 Et cum clamassent interrogabant | si Simon qui co-

gnominatur Petrus | hic ospitatur |

10, 19 < Petro autem cogitante | de visione | dixit ei ≈ Spiri-

tus | Ecce viri √ quaerunt te |

10, 20 Sed ≈ surge et descende | et vade cum eis | nihil dubi-

tant | quia ego misi eos |

10, 21 < Tunc ≈ descendens Petrus | ad ipsos viros | dixit |

Ecce ego sum quem queritis | Quid vultis | Quae causa

√ propter quam venistis |

10, 22 Ad illi dixerunt ad eum | Cornelius centurio | vir ius-

tus et timens Deum | √√ testimonio quoque | a tota

gente Iudaeorum | responsum accepit ab angelo sancto |

accersire te in domum suam | et audire verba abs te |

10, 23 < Tunc ergo ingressus Petrus | hospitio ≈ excepit

≈≈eos | Ac postera die cum surrexisset | exivit cum eis |

et quidam fratrum | [fol. 457 a, pag. 799] qui ab · Iop-

pen | simul venerunt cum eo |

10, 24 Postero quoque die | ingressus est Caesaream | Cor-

nelius vero erat expectans eos | Et convocatis cognatis

suis | et necessariis amicis | sustinuit |

10, 25 √√√ Cum adpropiaret autem Petrus | in Caesar(a)eam

| praecurrens ullus ex servis | nuntiavit venisse eum | <

Cornelius autem exiliens | et obvius factus est ei | proci-

dens ad pedes eius | adoravit eum |

10, 26 Vero ≈ Petrus levavit eum | dicens | Quid facis | et

ego √ homo sum | quomodo et tu |

10, 27 Et √√√ introivit | et invenit convenisse ≈ multos |

10, 28 Aitque ad eos | Vos melius scitis | ut nefas sit viro

iudaeo adherere | aut accedere ad allophylum | < Et mihi

Deus ≈ ostendit neminem | communem | aut inmundum

| dicere hominem |

10, 29 Propter quod et sine cunctatione veni | Transmissus a

vobis | interrogo ergo | qua ratione accersisti me |

10, 30 < Et Cornelius ait | A nustertiana die | usque in hunc

diem | eram iaiunans | et √ nona oravam in domo mea |

Et ecce vir stetit in conspectu meo |

10, 31 in veste splendida | et ait Corneli | exaudita est oratio

tua | et (a)elemosynae tuae | in mente habitae sunt | in

conspectu Dei |

10, 32 Mitte ergo in Ioppen | et accersi Simonem | qui co-

gnominatur Petrus | [fol. 458 a, pag. 801] Hic hospita-

tur | in domum Simonis pellionis | iuxta mare | qui cum

venerit loquatur tibi |

10, 33 E vestigio ergo misi ad te | rogando venire te ad nos |

Tu ≈ autem bene fecisti | in-brevi ≈ advenire | Nunc er-

go nos ≈omnes | in conspectu tuo √ | audire volumus a

te | √ quae praecepta-sunt ≈ tibi a Deo |

10, 34 < Aperiens autem os ≈ Petrus dixit | In veritate expe-

dior | quia non est personarum acceptor | Deus |

10, 35 Sed in omni gente | qui timet eum | et operatur iusti-

manducavi omne commune et inmundum

10,15 et vox iterum secundo ad eum quae Deus purifi-

cavit ne tu commune dixeris

10,16 hoc autem factum est per ter et statim receptum

est vas in caelum

10,17 et dum intra se haesitaret Petrus quidnam esset

visio quam vidisset ecce viri qui missi erant a Cor-

nelio inquirentes domum Simonis adstiterunt ad ia-

nuam

10,18 et cum vocassent interrogabant si Simon qui co-

gnominatur Petrus illic haberet hospitium

10,19 Petro autem cogitante de visione dixit Spiritus ei

ecce viri tres quaerunt te

10,20 surge itaque et descende et vade cum eis nihil du-

bitans quia ego misi illos

10,21 descendens autem Petrus ad viros dixit ecce ego

sum quem quaeritis quae causa est propter quam

venistis

10,22 qui dixerunt Cornelius centurio vir iustus et ti-

mens Deum et testimonium habens ab universa

gente Iudaeorum responsum accepit ab angelo

sancto accersire te in domum suam et audire verba

abs te

10,23 introducens igitur eos recepit hospitio sequenti

autem die surgens profectus est cum eis et quidam

ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum

10,24 altera autem die introivit Caesaream Cornelius ve-

ro expectabat illos convocatis cognatis suis et ne-

cessariis amicis

10,25 et factum est cum introisset Petrus obvius ei Cor-

nelius et procidens ad pedes adoravit

10,26 Petrus vero levavit eum dicens surge et ego ipse

homo sum

10,27 et loquens cum illo intravit et invenit multos qui

convenerant

10,28 dixitque ad illos vos scitis quomodo abominatum

sit viro iudaeo coniungi aut accedere ad alienige-

nam et mihi ostendit Deus neminem communem

aut inmundum dicere hominem

10,29 propter quod sine dubitatione veni accersitus in-

terrogo ergo quam ob causam accersistis me

10,30 et Cornelius ait a nudius quartana die usque in

hanc horam orans eram hora nona in domo mea et

ecce vir stetit ante me in veste candida et ait

10,31 Corneli exaudita est oratio tua et elemosynae tuae

commemoratae sunt in conspectu Dei

10,32 mitte ergo in Ioppen et accersi Simonem qui co-

gnominatur Petrus hic hospitatur in domo Simonis

coriarii iuxta mare

10,33 confestim igitur misi ad te et tu bene fecisti ve-

niendo nunc ergo omnes nos in conspectu tuo a-

dsumus audire omnia quaecumque tibi praecepta

sunt a Domino

10,34 aperiens autem Petrus os dixit in veritate conperi

quoniam non est personarum acceptor Deus

10,35 sed in omni gente qui timet eum et operatur iusti-

tiam acceptus est illi

10,36 verbum misit filiis Israhel adnuntians pacem per

Iesum Christum hic est omnium Dominus

187 tiam | acceptus est ei |

10, 36 Verbum summ misit filiis Istrahel | evangelizare pa-

cem | per Iesum Christum | Hic est omnium Dominus |

10, 37 Vos scitis quid factum est √ | per totam Iudaeam |

cum coepisset enim a Galilaea | post baptismum | quod

praedicavit Iohannes |

10, 38 Iesum a Nazareth | quem unxit [√] Deus | sancto ≈

Spiritu | et virtute | Hic pergressus est | benefaciens | et

sanans omnes | qui obtenebantur a diabolo | quia Deus

erat cum illo |

10, 39 Et nos testes √ eius | quae fecit in regione Iudaeorum

| et Hierusalem | quem etiam interfecerunt | suspensum

in ligno |

10, 40 Hunc Deus suscitavit | post tertium dieum° | et dedit

ei manifestum fieri | [fol. 459 a, pag. 803]

10, 41 non omni populo | sed testibus | praedestinatis a Deo

| nobis | qui simul manducavimus | et simul bibimus

cum eo | et conversi sumus | postquam surrexit a mor-

tuis | dies · quadraginta · |

10, 42 < Et praecepit nobis | praedicare populo | et protestari

| quia ipse est | qui praestitus est a Deo | Iudex vivorum |

et mortuorum |

10, 43 Huic omnes prophetae | testimonium peribent | re-

missionem peccatorum accipere | per nomen eius | om-

nem qui credit in eum |

10, 44 < Adhuc loquente Petro verba haec | cecidit Spiritus

sanctus super omnes | qui audiebat verbum |

10, 45 Et obstupefacti sunt | qui erant ex circumcisio[ne]

fideles | qui simul venerunt cum Petro | quia et super

gentes | donum Spiritus sancti effusum est |

10, 46 Audiebant enim eos loquentes | praevaricatis linguis |

et magnificantes Deum |

10, 47 < Dixit ≈ autem Petrus | Numquid aliquis ≈ aquam

prohibere potest | ut baptizentur isti | qui Spiritum sanc-

tum acceperunt | sicut et nos | Tunc praecepit eos bapti-

zari | ≈ in-nomine-Domini-Iesu-Christi | 48 Tunc roga-

verunt eum | ad eos demorari | dies ≈ aliquos |

At 11, 1 Audito vero | apostoli et fratres | qui erant in Iu-

daea(m) | [fol. 460 a, pag. 805] quia et gentes excepe-

runt | verbum Dei |

11, 2 quidem ergo Petrus per multo tempore | voluit profi-

cisci in Hierosolyma | et convocavit fratres | et confir-

mavit eos | multum verbum | faciens per civitates | di-

cens eos | quia et obviavit eis | et enuntiavit eis gratiam

Dei | quia erant de circumcisione fratres | iudicantes ad

eum |

11, 3 dicentes | quia Introisti ad viros | praeputia habentes |

et simul manducasti cum eis |

11, 4 < Incipiens autem Petrus exponebat eis | per ordinem

dicens |

11, 5 Ego eram in Ioppen ≈ civitate orans | et vidi | in men-

tis ≈ stupore | visum | descendere vas quodam | velut

linteum magnum | quattuor principibus | dimittebatur de

caelo | et venit usque ad me |

11, 6 In quod intuitus considerabat | et vidi quidripedes ter-

rae | et vestias | et repentia | et volatilia caeli |

11, 7 < Et ≈ audivi vocem dicentem mihi | Surgens Petre |

10,37 vos scitis quod factum est verbum per universam

Iudaeam incipiens enim a Galilaea post baptismum

quod praedicavit Iohannes

10,38 Iesum a Nazareth quomodo unxit eum Deus Spiri-

tu Sancto et virtute qui pertransivit benefaciendo et

sanando omnes oppressos a diabolo quoniam Deus

erat cum illo

10,39 et nos testes sumus omnium quae fecit in regione

Iudaeorum et Hierusalem quem et occiderunt sus-

pendentes in ligno

10,40 hunc Deus suscitavit tertia die et dedit eum mani-

festum fieri

10,41 non omni populo sed testibus praeordinatis a Deo

nobis qui manducavimus et bibimus cum illo post-

quam resurrexit a mortuis

10,42 et praecepit nobis praedicare populo et testificari

quia ipse est qui constitutus est a Deo iudex vivo-

rum et mortuorum

10,43 huic omnes prophetae testimonium perhibent re-

missionem peccatorum accipere per nomen eius

omnes qui credunt in eum

10,44 adhuc loquente Petro verba haec cecidit Spiritus

Sanctus super omnes qui audiebant verbum

10,45 et obstipuerunt ex circumcisione fideles qui vene-

rant cum Petro quia et in nationes gratia Spiritus

Sancti effusa est

10,46 audiebant enim illos loquentes linguis et magnifi-

cantes Deum

10,47 tunc respondit Petrus numquid aquam quis prohi-

bere potest ut non baptizentur hii qui Spiritum

Sanctum acceperunt sicut et nos

10,48 et iussit eos in nomine Iesu Christi baptizari tunc

rogaverunt eum ut maneret aliquot diebus

11,1 audierunt autem apostoli et fratres qui erant in Iu-

daea quoniam et gentes receperunt verbum Dei

11,2 cum ascendisset autem Petrus in Hierosolymam

disceptabant adversus illum qui erant ex circumci-

sione

11,3 dicentes quare introisti ad viros praeputium ha-

bentes et manducasti cum illis

11,4 incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem di-

cens

11,5 ego eram in civitate Ioppe orans et vidi in excessu

mentis visionem descendens vas quoddam velut

linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo

et venit usque ad me

11,6 in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia

terrae et bestias et reptilia et volatilia caeli

11,7 audivi autem et vocem dicentem mihi surgens Petre

occide et manduca

11,8 dixi autem nequaquam Domine quia commune aut

inmundum numquam introivit in os meum

11,9 respondit autem vox secundo de caelo quae Deus

188 immola | et manduca |

11, 8 Dixi(t) autem | Absit Domine | quia commune | et in-

mundum | numquam introivit in os meum |

11, 9 < Respondit vero vox √ de caelo ad me | Quae Deus

mundavit | tu noli communicare |

11, 10 Hoc autem factum est per ter | et sublata sunt iterum

omnia | in caelo | [fol. 461a, pag. 807]

11, 11 Et ecce statim tres viri | supervenerunt ad domum | in

qua erant° · | missi a Caesarea ad me |

11, 12 Et ≈ dixit Spiritus mihi | simul venire cum eis √√ |

Veneruntque mecum | etiam sex fratres isti | et introi-

vimus in domum ipsius viri |

11, 13 Adnuntiavit autem nobis | quomodo vidit angelum |

in domo sua | stetisse | et dixisse ei | Mitte in Ioppen | et

accersi Simonem | qui cognominatur Petrus |

11, 14 Qui loque(ba)tur verba ≈ ad -te | in quibus salvus fias

| et omnis domus tua |

11, 15 < Et ≈ dum coepisset loqui eis | cecidit Spiritus sanc-

tus super eos | sicut √ super nos in principium |

11, 16 Recordatus sum verbum Domini | sicut dicebat | Io-

hannes quidem baptizavit aqua | voa autem baptizamini

| Spiritu sancto |

11, 17 Si autem aequalem donum | dedit eis | sicut √ nobis

credentibus | in Dominum Iesum Christum | ego quis

eram | qui possim prohibere Deum | ut non daret eis

Spiritum sanctum | credentibus in eum |

11, 18 < Cum autem audissent ≈≈≈ haec | siluerunt | et clari-

ficaverunt Deum | dicentes Forsitam et gentibus Deus |

paenitentiam in vitam dedit |

11, 19 √ Illi quidem √ dispersi √ a conflictatione | quae facta

est sub Stephano | transierunt usque Phoenicen | et Cy-

prum et Antiochiam | nemini verbum ≈ loquentis | [fol.

462a, pag. 809] nisi solis Iudaeis

11, 20 Erant autem quidam ex ipsis | viri Cyprii | et Cyre-

nenses | qui cum venissent Antiochiam · | loquebantur

cum Graecos | evangelizare | Dominum Iesum Christum

|

11, 21 Et erat manus Domini cum eis | multisque numeris |

cum credidissent | versi sunt ad Dominum |

11, 22 Auditus est vero hic sermo | in auribus ecclesiae |

quae erat in Hierusalem de eis | et miserunt Barna-

ban(t) | ut iret usque Antiochiam |

11, 23 Qui cum venisset | et vidisset gratiam Dei | gavisus

est | et adoraba(n)tur omnes | ipso proposito cordis per-

manere | a Dominum |

11, 24 Quia erat vir vobus | et plenus Spiritu sancto | et

fide(i) | et adposita est turba copiosa | ad Dominum |

11, 25 < Audiens autem quod Saulus est Tharso | exiit re-

quirere eum | √√√√

11, 26 Et cum invenisse(n)t depraecaba(n)tur | venire An-

tiochiam | Contigit vero eis annum totum | commiscere

ecclesiam | √√√√ Et tunc primum ≈ nuncupati-sunt | in

Antiochiam | discipulos Christianos |

11, 27 < In istis autem diebus | advenerunt ab Hierosolymis

| prophetae in Antiochiam | Era(n)t autem magna exul-

tatio |

11, [28] Revertentibus autem nobis | [fol. 463a, pag. 811]

√ ait unus ex ipsis nomine Agabus | significabat per

Spiritum | famem magnam futuram esse | in toto orbe

mundavit tu ne commune dixeris

11,10 hoc autem factum est per ter et recepta sunt rur-

sum omnia in caelum

11,11 et ecce confestim tres viri adstiterunt in domo in

qua eram missi a Caesarea ad me

11,12 dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis nihil

haesitans venerunt autem mecum et sex fratres isti

et ingressi sumus in domum viri

11,13 narravit autem nobis quomodo vidisset angelum

in domo sua stantem et dicentem sibi mitte in Iop-

pen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus

11,14 qui loquetur tibi verba in quibus salvus eris tu et

universa domus tua

11,15 cum autem coepissem loqui decidit Spiritus Sanc-

tus super eos sicut et in nos in initio

11,16 recordatus sum autem verbi Domini sicut dicebat

Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem bapti-

zabimini Spiritu Sancto

11,17 si ergo eandem gratiam dedit illis Deus sicut et

nobis qui credidimus in Dominum Iesum Christum

ego quis eram qui possem prohibere Deum

11,18 his auditis tacuerunt et glorificaverunt Deum di-

centes ergo et gentibus Deus paenitentiam ad vitam

dedit

11,19 et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione

quae facta fuerat sub Stephano perambulaverunt

usque Foenicen et Cyprum et Antiochiam nemini

loquentes verbum nisi solis Iudaeis

11,20 erant autem quidam ex eis viri cyprii et cyrenei

qui cum introissent Antiochiam loquebantur et ad

Graecos adnuntiantes Dominum Iesum

11,21 et erat manus Domini cum eis multusque numerus

credentium conversus est ad Dominum

11,22 pervenit autem sermo ad aures ecclesiae quae erat

Hierosolymis super istis et miserunt Barnaban

usque Antiochiam

11,23 qui cum pervenisset et vidisset gratiam Dei gavi-

sus est et hortabatur omnes proposito cordis per-

manere in Domino

11,24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide

et adposita est turba multa Domino

11,25 profectus est autem Tarsum ut quaereret Saulum

quem cum invenisset perduxit Antiochiam

11,26 et annum totum conversati sunt in ecclesia et do-

cuerunt turbam multam ita ut cognominarentur

primum Antiochiae discipuli Christiani

11,27 in his autem diebus supervenerunt ab

Hierosolymis prophetae Antiochiam

11,28 et surgens unus ex eis nomine Agabus significabat

per Spiritum famem magnam futuram in universo

orbe terrarum quae facta est sub Claudio

11,29 discipuli autem prout quis habebat proposuerunt

singuli eorum in ministerium mittere habitantibus

189 terrae | quae fuit sub Claudio |

11, 29 Discipuli autem sicut prout copiam | singuli autem

ipsorum | in ministerium mittere · | his qui inhabitant in

Iudaea | fratribus |

11, 30 Quod etiam fecerunt | cum misissent | ad presbyteros

| per manum Barnabae et Sauli |

At 12, 1 < Per illum vero temporis | inmisit manus→≈≈

suas Herodes rex | maletractare quosdam | qui erant ab

ecclesia in Iudaea |

12, 2 et ≈ interfecit Iacobum | fratrem Iohannis gladio |

12, 3 < Et ≈ cum-vidisset | quod placeret hoc Iudaeis | com-

praehensio eius super credentes | adiecit adpraehendere

et Petrum | Erant autem dies Azymorum |

12, 4 Hunc adprehensum | posuit in carcerem | traditum

quattuor quaternionibus | militum | custodire eum | vo-

lens post pascha | producere eum populo |

12, 5 < Vero Petrus √ custodiebatur | in carcere | Multa vero

≈ oratio erat | instantissime pro-eo | ab ecclesia ad

Deum super ipso |

12, 6 At-vero ≈ cum incipiebat | producere eum Herodes |

nocte ≈ illa | erat Petrus dormiens | inter duos milites |

[fol. 464a, pag. 813] ligatus catenis duabus | vigiles

≈autem ante ostium | adservabant carcerem |

12, 7 < Et ecce angelus Domini | adsistit Petro | Et lux re-

fulgens in illo loco | puntens autem latus Petris° | susci-

tavit eum dicens | Surge cilerius | Et ceciderunt

eius→╟ catenae | de manibus |

12, 8 Dixit autem angelus ad eum | Praecinge te | et calcia te

calciamenta tua | Fecit ≈ autem sic | Et dicit ei | Operi te

vestimentum tuum | et sequere me |

12, 9 Et cum exisset sequebatur | Et non sciebat ^^ quia ve-

rum est | quod fiebat per angelum | Putabat enim visum

videre |

12, 10 Cum praeterissent √ primam | et secundam custo-

diam | venerunt ad portam ferream | quae ducit in civita-

tem | quae sua sponte aperta est eis | Et cum exissent |

descenderunt | septem grados | et processerunt gradum

unum | et continuo | discessit angelus ab eo |

12, 11 Et Petrus in se conversus dixit | Nunc scio | quia ≈

vere misit Dominus | angelum suum | et eripuit me | de

manibus Herodis | et √ omni expectationi | populi Iuda-

eorum |

12, 12 Et cum considerasset | venit ad domum Mariae | ma-

tris Iohannis | [fol. 465a, pag. 815] qui cognominatur

Marcus | ubi erant copiosi coacervati | et orantes |

12, 13 < Cumque ipse pulsasset ianuam foris | accessit puel-

la nomine-Rhode | ≈≈ respondere |

12, 14 Et cum cognovisset vocem Petri | a gaudio non ape-

ruit ianuam | et accurrens autem adnuntiavit | stare Pe-

trum ante ianuam |

12, 15 At illi ad-eam ≈ dixerunt | Insanis | At illa vero per-

severabat | Ita esse | Qui autem dixerunt ad eam | Forsi-

tan Angelus eius est |

12, 16 Ipse vero perseverabat pulsans | Et cum aperuisset |

viderunt eunt [: eum] |

12, 17 et obstupuerunt | Cumque significassedt eis | de ma-

nu ut silerent | introiens et e[na]rravit eis | quemadmo-

in Iudaea fratribus

11,30 quod et fecerunt mittentes ad seniores per manus

Barnabae et Sauli

12,1 eodem autem tempore misit Herodes rex manus ut

adfligeret quosdam de ecclesia

12,2 occidit autem Iacobum fratrem Iohannis gladio

12,3 videns autem quia placeret Iudaeis adposuit adpre-

hendere et Petrum erant autem dies azymorum

12,4 quem cum adprehendisset misit in carcerem tra-

dens quattuor quaternionibus militum custodire

eum volens post pascha producere eum populo

12,5 et Petrus quidem servabatur in carcere oratio autem

fiebat sine intermissione ab ecclesia ad Deum pro

eo

12,6 cum autem producturus eum esset Herodes in ipsa

nocte erat Petrus dormiens inter duos milites vinc-

tus catenis duabus et custodes ante ostium custo-

diebant carcerem

12,7 et ecce angelus Domini adstitit et lumen refulsit in

habitaculo percussoque latere Petri suscitavit eum

dicens surge velociter et ceciderunt catenae de ma-

nibus eius

12,8 dixit autem angelus ad eum praecingere et calcia te

gallicas tuas et fecit sic et dixit illi circumda tibi

vestimentum tuum et sequere me

12,9 et exiens sequebatur et nesciebat quia verum est

quod fiebat per angelum aestimabat autem se visum

videre

12,10 transeuntes autem primam et secundam custodiam

venerunt ad portam ferream quae ducit ad civitatem

quae ultro aperta est eis et exeuntes processerunt

vicum unum et continuo discessit angelus ab eo

12,11 et Petrus ad se reversus dixit nunc scio vere quia

misit Dominus angelum suum et eripuit me de ma-

nu Herodis et de omni expectatione plebis Iudaeo-

rum

12,12 consideransque venit ad domum Mariae matris

Iohannis qui cognominatus est Marcus ubi erant

multi congregati et orantes

12,13 pulsante autem eo ostium ianuae processit puella

ad audiendum nomine Rhode

12,14 et ut cognovit vocem Petri prae gaudio non ape-

ruit ianuam sed intro currens nuntiavit stare Petrum

ante ianuam

12,15 at illi dixerunt ad eam insanis illa autem adfirma-

bat sic se habere illi autem dicebant angelus eius

est

12,16 Petrus autem perseverabat pulsans cum autem

aperuissent viderunt eum et obstipuerunt

12,17 annuens autem eis manu ut tacerent enarravit qu-

omodo Dominus eduxisset eum de carcere dixitque

190 dum Dominus | eum ≈ liberavit | de carcere | Dixit au-

tem | Renuntiate Iacobo | et fratribus haec | Et egressus

abiit in alium √ |

12, 18 < Facto autem die | erat √√ turbatio in militibus |

quid Petrus factus esset |

12, 19 Herodes vero | cum (i)requisisset eum | et non inve-

nisset | interrogatione habita | vigiles | iussit obduci | Et

cum descendisset a Iudaea | in Caesar(a)eam √ demora-

batur |

12, 20 Erat enim animus | inpugnans Tyrios et Sidonios |

uninimiter° autem | ad invice civitates | venerunt ad re-

gem | [fol. 465a, pag. 817] et cum suasissent Blasto |

qui a-cubiculo ≈ erat | postulabant pacem | propter ne

alienarentur | regiones eorum | de regno |

12, 21 Constituto autem die | Herodes indutus habito regio |

et sedi pro tribunali | contentionabatur ad eos | cum in-

gratiasset cum Tyrios |

12, 22 Populus vero acclamaba(n)t | Dei voces et non homi-

ni |

12, 23 Et ≈ confestim eum ≈ percussit | angelus Domini |

pro eo quod non dedit claritatem Deo |et cum descen-

disset de tribunal | sed et a-vermibus ≈≈ comestus | ad-

huc vivens | et sic expiravit |

12, 24 < Verbum autem Dei augebatur | et multiplicabatur |

12, 25 Barnabas vero et Saulus | reversi sunt ab Hierusalem

| impleto ministerio | adsumpto Iohannen | qui

cognominatur Marcus.

At 13, 1 Erant autem in Antiochia | ≈≈ aput-quem-erat-

ecclesia(m) | prophetae et doctores | in quo Barnabas et

Symeon | qui vocatur Niger | et Lucius Cyrenensis |

Manaenque | √√ Herodis (et) Tetrarchi | conlactaneus |

et Saulus |

13, 2 < Deservientibus autem eis Domino | et ieiunantibus

dixit Spiritus sanctus | Secernite mibi Barnaban et

Saulum | ad opus √ vocavi eos |

13, 3 Tunc cum iaiunassent | [fol. 467a, pag. 819] et oras-

sent omnes | et inposuissent manus ≈ eis √√ |

13, 4 √ Ipsi vero dismissi ab Spiritu sancto | descenderunt

Seleuciam | inde ≈ vero navigaverunt in Cyprum |

13, 5 Et cum fuissent Salamina | adnuntiabant verbum Dei |

in synagogis Iudaeorum | Habebant vero et Iohannen |

ministrantem eis |

13, 6 √ Cum progressi fuissent | totam insulam usque ad

Paphum | invenerunt virum ≈ quendam magum | pseu-

doprophetam iudaeum | nomine qui vocatur Bariesuam |

13, 7 Qui erat cum proconsule | Sergio Paulo viro prudenti |

Hic cum vocasset Barnaban et Saulum | et quaesire[t] |

voluit audire verbum Dei |

13, 8 Resistebat° autem eis Etoemas magus | sic enim inter-

praetabatur | nomen eius | quaerens vertere | proconso-

lem a fide(m) | quoniam libenter audiebat eos |

13, 9 < Saulus vero qui et Paulus | inpletus Spiritu sancto |

et intuitus in eum |

13, 10 dixit | O plen(a)e omni(s) dolus | et √ falsi | fili diabole | inimic(a)e omnis dolus | et falsi | fili diabole | inimic(a)e

omnis iustitiae | non cessas evertere vias Domini | quas

nuntiate Iacobo et fratribus haec et egressus abiit in

alium locum

12,18 facta autem die erat non parva turbatio inter mi-

lites quidnam de Petro factum esset

12,19 Herodes autem cum requisisset eum et non inve-

nisset inquisitione facta de custodibus iussit eos

duci descendensque a Iudaea in Caesaream ibi

commoratus est

12,20 erat autem iratus Tyriis et Sidoniis at illi unia-

nimes venerunt ad eum et persuaso Blasto qui erat

super cubiculum regis postulabant pacem eo quod

alerentur regiones eorum ab illo

12,21 statuto autem die Herodes vestitus veste regia se-

dit pro tribunali et contionabatur ad eos

12,22 populus autem adclamabat dei voces et non homi-

nis

12,23 confestim autem percussit eum angelus Domini

eo quod non dedisset honorem Deo et consumptus

a vermibus exspiravit

12,24 verbum autem Domini crescebat et multiplicaba-

tur

12,25 Barnabas autem et Saulus reversi sunt ab Hieroso-

lymis expleto ministerio adsumpto Iohanne qui co-

gnominatus est Marcus

13,1 erant autem in ecclesia quae erat Antiochiae pro-

phetae et doctores in quibus Barnabas et Symeon

qui vocabatur Niger et Lucius Cyrenensis et Ma-

naen qui erat Herodis tetrarchae conlactaneus et

Saulus

13,2 ministrantibus autem illis Domino et ieiunantibus

dixit Spiritus Sanctus separate mihi Barnaban et

Saulum in opus quod adsumpsi eos

13,3 tunc ieiunantes et orantes inponentesque eis manus

dimiserunt illos

13,4 et ipsi quidem missi ab Spiritu Sancto abierunt Se-

leuciam et inde navigaverunt Cyprum

13,5 et cum venissent Salamina praedicabant verbum

Dei in synagogis Iudaeorum habebant autem et Io-

hannem in ministerio

13,6 et cum perambulassent universam insulam usque

Paphum invenerunt quendam virum magum pseu-

doprophetam Iudaeum cui nomen erat Bariesu

13,7 qui erat cum proconsule Sergio Paulo viro prudente

hic accitis Barnaba et Saulo desiderabat audire ver-

bum Dei

13,8 resistebat autem illis Elymas magus sic enim inter-

pretatur nomen eius quaerens avertere proconsulem

a fide

13,9 Saulus autem qui et Paulus repletus Spiritu Sancto

intuens in eum

13,10 dixit o plene omni dolo et omni fallacia fili diabo-

li inimice omnis iustitiae non desinis subvertere

vias Domini rectas

191 sunt rectas |

13, 11 Et nunc ecce manus Domini | super te | et eris caecus

| non videns solem | usque · ad tempus | Et confestimi

c(a)ecidit super eum | caligo et tenebrae | [fol. 468a,

pag. 821] et circumiens quaerebat | ad manum deduc-

tores |

13, 12 < Tunc cum-vidisset ≈ proconsul | quod factum est |

miratus-est | et ≈≈crededit in Deo | stupens super doc-

trina Domini |

13, 13 Supervenientes · | a Papho · | qui erant circa Paulo |

venerunt in Pergen Pamphyliae | < Iohannes vero | cum

discedisset ab eis | reversus est Hierosolymis |

13, 14 Isti autem cum transissent a Pergen | venerunt Antio-

chiam Pisidiae | et cum introissent in synagogam | die

sabbatorum sederunt |

13, 15 < Post lectionem vero Legis | et Prophetarum | mise-

runt archisynagogi | ad eos dicentes | Viri fratres | si

quis est sermo-et-intellectus | ≈≈≈ in-vobis | exhortatio-

nis | ad populum dicite |

13, 16 < Cum surrexisset √ Paulus | et silentium ≈ manu

postulasset | dixit | Viri Istrahelitae | et qui timetis

Deum | audite |

13, 17 < Deus populi huius Istrahel | elegit patres nostros |

propter populum | et √√√√√ cum brachio alto | eduxit

eos · | ex ipsa |

13, 18 Et annis · ≈ quadraginta · | ac si nutrix | aluit eos in

solitudine |

13, 19 Et sublatisque · gentibus septe | in terra Chanaam |

possidere eos | fecit terra allophoelorum | [fol. 469a,

pag. 823]

13, 20 Et quasi annis · quadringentis | et quinquaginta · |

√√√ dedit iudices | usque ad Samuel prophetam |

13, 21 Et exinde petierunt regem | et dedit eis Deus Saul fi-

lium Cis | virum ex tribu Beniamin | annis · quadraginta

· |

13, 22 Et remoto eo | excitavit David ≈ eis in regem | cui

etiam dixit testimonio | >> Inveni David filium Iessae |

>> virum secundum cor meum | >> qui faciet omnes

voluntates meas |

13, 23 < Deus autem | a semine ╢←huius | secundum polli-

citationem | resurrexit ipsi Istrahel | salvatorem Iesum |

13, 24 Cum prius | praedicasset Iohannes | ante faciem in-

gressionis eius | baptisma paenitentiae | omni populo I-

strahel |

13, 25 Et dum inpleret cursum | ≈ Iohannes √ dicebat |

Quem suspicamini ≈ me esse | non sum ego | Sed ecce

veniet post me | cuius non sum dignus | calciamentum

pedum | solvere |

13, 26 < Viri fratres | fili generis Abraham | et qui in nobis

timentes Deum | nobis verbum salutis huius | missum

est |

13, 27 Qui enim habitabat | in Hierusalem | et principes eius

| non intellegentes | √√ Scripturas Prophetarum | quae

per omne(m) sabbatum leguntur | et cum iudicassent |

inplerunt |

13, 28 Et nullam causam mortis | inventa est in eo | iudi-

cantes autem eum | tradiderunt Pilato | [fol. 470a, pag.

825] ut interficeretur · |

13, 29 Et consummaverunt | omnia quae de illo scripta sunt

13,11 et nunc ecce manus Domini super te et eris caecus

non videns solem usque ad tempus et confestim ce-

cidit in eum caligo et tenebrae et circumiens quae-

rebat qui ei manum daret

13,12 tunc proconsul cum vidisset factum credidit admi-

rans super doctrinam Domini

13,13 et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo

venerunt Pergen Pamphiliae Iohannes autem disce-

dens ab eis reversus est Hierosolymam

13,14 illi vero pertranseuntes Pergen venerunt Antio-

chiam Pisidiae et ingressi synagogam die sabbato-

rum sederunt

13,15 post lectionem autem legis et prophetarum mise-

runt principes synagogae ad eos dicentes viri fratres

si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem

dicite

13,16 surgens autem Paulus et manu silentium indicens

ait viri israhelitae et qui timetis Deum audite

13,17 Deus plebis Israhel elegit patres nostros et plebem

exaltavit cum essent incolae in terra Aegypti et in

brachio excelso eduxit eos ex ea

13,18 et per quadraginta annorum tempus mores eorum

sustinuit in deserto

13,19 et destruens gentes septem in terra Chanaan sorte

distribuit eis terram eorum

13,20 quasi post quadringentos et quinquaginta annos et

post haec dedit iudices usque ad Samuhel prophe-

tam

13,21 et exinde postulaverunt regem et dedit illis Deus

Saul filium Cis virum de tribu Beniamin annis qua-

draginta

13,22 et amoto illo suscitavit illis David regem cui et

testimonium perhibens dixit inveni David filium

Iesse virum secundum cor meum qui faciet omnes

voluntates meas

13,23 huius Deus ex semine secundum promissionem

eduxit Israhel salvatorem Iesum

13,24 praedicante Iohanne ante faciem adventus eius

baptismum paenitentiae omni populo Israhel

13,25 cum impleret autem Iohannes cursum suum dice-

bat quem me arbitramini esse non sum ego sed ecce

venit post me cuius non sum dignus calciamenta

pedum solvere

13,26 viri fratres filii generis Abraham et qui in vobis

timent Deum vobis verbum salutis huius missum

est

13,27 qui enim habitabant Hierusalem et principes eius

hunc ignorantes et voces prophetarum quae per

omne sabbatum leguntur iudicantes impleverunt

13,28 et nullam causam mortis invenientes in eum petie-

runt a Pilato ut interficerent eum

13,29 cumque consummassent omnia quae de eo scripta

erant deponentes eum de ligno posuerunt in monu-

mento

13,30 Deus vero suscitavit eum a mortuis qui visus est

per dies multos his

192 | Petierunt Pilatum | hunc crucifigi | et inpetraverunt ite-

rum | et deposuerunt √ de ligno | et posuerunt in monu-

mento |

13, 30 Quem Deus vero excitavit | Hic visus est √√√ | his |

13, 31 qui simul ascenderunt cum eo | a Galilaea in Hierusa-

lem | in diebus pluribus | qui usqu(a)e nunc sunt testes

eius | ad populum |

13, 32 Et nos vos evangelizamus | eam quae √ patres nos-

tros | factam ≈ pollicitationem |

13, 33 quia hanc Deus adimplevit | filiis nostris | Suscitavit

Dominum Iesum Christum | sicut enim in primo ≈

psalmo scriptum est | >> Filius meus es tu | >> Ego ho-

die genui te | >> Postula a me | >> et dabo tibi gentes |

>> hereditatem tuam | >> et possessionem tuam | >>

terminos terrae |

13, 34 Quando √ suscitavit eum a mortuis | √ iam non redi-

turum | in interitum | ita dicit | >> quia dabo vobis | >>

sancta David fidelia |

13, 35 Ideoque et alia dicit | >> Non dabis sanctum tuum |

>> videre corruptionem |

13, 36 David enim sua progenie | [fol. 471a, pag. 827] cum

ministrasset | Deo ≈ voluntate dormivit | et adpositus est

ad patres suos | et vidit corruptionem |

13, 37 Quem autem Deus suscitavit | non vidit corruptio |

13, 38 < Notum ergo sit vobis | Viri fratres | quia per hunc

vobis | remissio peccatorum adnuntiatur |

13, 39 et paenitentia ab omnibus | quibus non potuistis | in

lege Moysi iustificari | in isto enim omnis qui credit · |

iustificatur ad [Deum] |

13, 40 Videte ergo ne superveniat | quod dictum est in pro-

phetis |

13, 41 >> Videte contemptores | >> et admiramini | >> et

exterminamini qu[i]a opus | >> operor ego | >> in die-

bus vestris | >> quod non creditis | >> si quis exposuerit

vobis | Et tacuerunt |

13, 42 < Progredientibus vero eis | rogabant | in sequente

sabbato | narrari sibi haec ≈ verba |

13, 43 < Et dismissa synagoga | saecuti sunt multi Iudaeo-

rum | et colentium proselytorum | Paulum et Barnabam |

qui loquentes cum illis | persuadentes eis | permanere in

gratia Dei |

13, 44 < Factum est autem | per omnem civitatem | transire

verbum Domini | Sequenti autem sabbato | p(a)ene tota

civitas collecta est | audire Paulum | multum verbum fa-

ciens de Domino | [fol. 473a, pag. 829]

13, 45 Et ≈ cum vidissent Iudaei ≈ turbam | repleti sunt ae-

mulatione | et contradicebant sermonibus | quae a Paulo

dicebantur | contradicentes et blasphemantes |

13, 46 Adhibita vero fiducia | Paulus et Barnabas | dixerunt

ad eos | < Vobis oportebat primum loqui | verbum Do-

mini | sed quia repulistis illud | et non dignos iudicastis

eos | in aeternam vitam | ecce convertimur ad gentes |

13, 47 Ita enim mandatum | dedit nobis Dominus | >> Ecce

√ lumen ≈≈ posui-te | >> super gentibus | >> ut sint in

salutem >> usqu(a)e ad ultimum terrae |

13, 48 < Et ≈ cum-audirent | gentes gavisae sunt | et excepe-

runt verbum Domini | et crediderunt quotquot erant | √

in vitam aeternam |

13, 49 < Et ≈ promulgabatur verbum Domini | per omnem

13,31 qui simul ascenderant cum eo de Galilaea in Hie-

rusalem qui usque nunc sunt testes eius ad plebem

13,32 et nos vobis adnuntiamus ea quae ad patres nos-

tros repromissio facta est

13,33 quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris re-

suscitans Iesum sicut et in psalmo secundo scrip-

tum est Filius meus es tu ego hodie genui te

13,34 quod autem suscitaverit eum a mortuis amplius

iam non reversurum in corruptionem ita dixit quia

dabo vobis sancta David fidelia

13,35 ideoque et alias dicit non dabis Sanctum tuum vi-

dere corruptionem

13,36 David enim sua generatione cum administrasset

voluntati Dei dormivit et adpositus est ad patres

suos et vidit corruptionem

13,37 quem vero Deus suscitavit non vidit corruptionem

13,38 notum igitur sit vobis viri fratres quia per hunc

vobis remissio peccatorum adnuntiatur ab omnibus

quibus non potuistis in lege Mosi iustificari

13,39 in hoc omnis qui credit iustificatur

13,40 videte ergo ne superveniat quod dictum est in

prophetis

13,41 videte contemptores et admiramini et disperdimini

quia opus operor ego in diebus vestris opus quod

non credetis si quis enarraverit vobis

13,42 exeuntibus autem illis rogabant ut sequenti sabba-

to loquerentur sibi verba haec

13,43 cumque dimissa esset synagoga secuti sunt multi

Iudaeorum et colentium advenarum Paulum et Bar-

naban qui loquentes suadebant eis ut permanerent

in gratia Dei

13,44 sequenti vero sabbato paene universa civitas con-

venit audire verbum Domini

13,45 videntes autem turbas Iudaei repleti sunt zelo et

contradicebant his quae a Paulo dicebantur bla-

sphemantes

13,46 tunc constanter Paulus et Barnabas dixerunt vobis

oportebat primum loqui verbum Dei sed quoniam

repellitis illud et indignos vos iudicastis aeternae

vitae ecce convertimur ad gentes

13,47 sic enim praecepit nobis Dominus posui te in lu-

men gentibus ut sis in salutem usque ad extremum

terrae

13,48 audientes autem gentes gavisae sunt et glorifica-

bant verbum Domini et crediderunt quotquot erant

praeordinati ad vitam aeternam

13,49 disseminabatur autem verbum Domini per univer-

sam regionem

13,50 Iudaei autem concitaverunt religiosas mulieres et

193 regionem |

13, 50 Iudaei autem instigaverunt | caelicolas mulieres ho-

nestas | et principes civitatis | et suscitaverunt | tribula-

tionem magnam | et persecutionem | super Paulum et

Barnaban | et eiecerunt eos de finibus eorum |

At 14, 1 < Contigit autem ut Ichonio similiter | [fol. 473a,

pag. 831] < introire eos | in synagoga Iudaeorum | <

et loqui sic ad eos | ita ut crederent | Iudaeorum et

Grecorum | copiosa multitudo |

14, 2 Archisynagogae Iudaeorum | et principes synagogae |

incitaverunt persecutionem | adversus iustos | et male-

tractaverunt | animas gentium | adversus fratres | Do-

minus autem dedit confestim pacem |

14, 3 < Plurimo ergo tempore | commorati sunt | habita fi-

ducia in Domino | qui testimonium perhibuit | verbo

gratiae ipsius | dans signa et portenta fieri | per manus

eorum |

14, 4 Divisa autem ≈ erat multitudo civitatis | et alii quidem

erant cum Iudaeis | alii vero cum apostolis | adheren-

tes | propter(ter) verbum Dei |

14, 5 Ut autem factum est impetus gentilium | et Iudaeorum

| cum magistribus ipsorum | et iniuriaverunt | et lapi-

daverunt eos |

14, 6 < Intellexerunt et fugerunt | in civitates Lycaoniae | in

Lystra et Derben | et circum totam regionem |

14, 7 et illic erant ≈ evangelizantes | et commotas est omnis

multitudo | in doctrinis | <Paulus autem et Barnabas |

moras faciebant in Lystris |

14, 8*2 Et quidam vir √√ sedebat | ≈ adynaturs a pedibus |

ab utero matris suae | qui numquam ambulaverat |

[fol. 474a, pag. 833]

14, 9 Hic audivit Paulum loquentem | possidens in timore |

√ intuitus autem eum Paulum √ | et videns | quia habet

fidem | ut salvus fiat |

14, 10 dixit voce ≈ magna | < Tibi dico in nomine Domini |

Iesu Christi | surge supra pedes tuos | rectus | et ambu-

la | Et statim subito exilivit | et ambulabat |

14, 11 Turba autem | videns quod fecit Paulus | levaverunt

vocem suam Lycaoni | dicentes | Dii · adsimulati ho-

minibus | descenderunt ad nos |

14, 12 √ Vocabant Barnaban Iovem | Paulum vero Mercu-

rium | quoniam ipse erat princeps | sermonum |

14, 13 Sacerdotes autem qui-erant ≈≈ Iovis | ante civitate |

tauros eis et coronas | ad ianuas adferentes | cum turba

volentes immolare |

14, 14 < Cum audisset autem | √ Barnabas et Paulus | cons-

ciderunt vestimenta sua | et exilierunt ad turbas |

14, 15 clamantes et vociferantes | < Viri quid haec facitis | √

Nos patientes sumus | √ vobis hominibus | evangeli-

zamus vobis Deum | ut ab his vanis | convertamini ad

Deum vivum | qui fecit caelum | et terram | et mare |

et omnia quae in eis sunt |

honestas et primos civitatis et excitaverunt persecu-

tionem in Paulum et Barnaban et eiecerunt eos de

finibus suis

13,51 at illi excusso pulvere pedum in eos venerunt Ico-

nium

13,52 discipuli quoque replebantur gaudio et Spiritu

Sancto

14,1 factum est autem Iconii ut simul introirent synago-

gam Iudaeorum et loquerentur ita ut crederet Iu-

daeorum et Graecorum copiosa multitudo

14,2 qui vero increduli fuerunt Iudaei suscitaverunt et ad

iracundiam concitaverunt animas gentium adversus

fratres

14,3 multo igitur tempore demorati sunt fiducialiter a-

gentes in Domino testimonium perhibente verbo

gratiae suae dante signa et prodigia fieri per manus

eorum

14,4 divisa est autem multitudo civitatis et quidam qui-

dem erant cum Iudaeis quidam vero cum apostolis

14,5 cum autem factus esset impetus gentilium et Iu-

daeorum cum principibus suis ut contumeliis adfi-

cerent et lapidarent eos

14,6 intellegentes confugerunt ad civitates Lycaoniae

Lystram et Derben et universam in circuitu regio-

nem et ibi evangelizantes erant

14,7 et quidam vir in Lystris infirmus pedibus sedebat

claudus ex utero matris suae qui numquam ambu-

laverat

14,8 hic audivit Paulum loquentem qui intuitus eum et

videns quia haberet fidem ut salvus fieret

14,9 dixit magna voce surge super pedes tuos rectus et

exilivit et ambulabat

14,10 turbae autem cum vidissent quod fecerat Paulus

levaverunt vocem suam lycaonice dicentes dii si-

miles facti hominibus descenderunt ad nos

14,11 et vocabant Barnaban Iovem Paulum vero Mercu-

rium quoniam ipse erat dux verbi

14,12 sacerdos quoque Iovis qui erat ante civitatem tau-

ros et coronas ante ianuas adferens cum populis vo-

lebat sacrificare

14,13 quod ubi audierunt apostoli Barnabas et Paulus

conscissis tunicis suis exilierunt in turbas cla-

mantes

14,14 et dicentes viri quid haec facitis et nos mortales

sumus similes vobis homines adnuntiantes vobis ab

his vanis converti ad Deum vivum qui fecit caelum

et terram et mare et omnia quae in eis sunt

14,15 qui in praeteritis generationibus dimisit omnes

gentes ingredi in vias suas

14,16 et quidem non sine testimonio semet ipsum reli-

quit benefaciens de caelo dans pluvias et tempora

fructifera implens cibo et laetitia corda vestra

2 In questo capitolo i versetti seguenti - fino al termine, vs. 28 - sono identificati con un numero superiore alla consueta numera-

zione greca.

194 14, 16 Qui in praeteritis saeculis | sanavit omnes gentes |

[fol. 475a, pag. 835] ambulate° vias suas |

14, 17 Et quidem non sine testimonio | reliquit se ipsum |

benefaciens de caelo vobis | imbre(n)s ≈ dans | et

tempora fructifera | implens cibo et iucunditate | corda

vestra |

14, 18 Et haec dicentes | et conpescuerunt turbas | ne sibi

immolarent | moras facientes eos et docentes |

14, 19 Supervenerunt autem Iudaei | ab Iconio ≈et ≈≈ An-

tiochia | et cum istigassent turbam | et lapidassent

Paulum | traxerunt extra civitatem | existimantes mor-

tuum-esse ≈≈ eum |

14, 20 Circueuntes enim discipuli eius | cum surrexisset in-

troivit | in Lystram civitatem | et altera die exivit |

cum Barnaban √ Derben |

14, 21 < Evangelizantes ≈ autem | in illa ≈ civitate | et dis-

cipulos ≈fecissent plures | reversi sunt Lystram | et

Iconium | et Antiochiam |

14, 22 Confirmantes enim animas discipulorum | exhor-

tantes | ut permanerent in fide(m) | et quia Per multas

conflictationes | oportet nos introire in regnum Dei |

14, 23 < Et cum ordinassent illis | per √ ecclesias presbyte-

ros | orantes ≈ autem cum ieiunationibus | conmenda-

verunt eos Domino | in quem crediderunt |

14, 24 Regressi autem Pisidiam | [fol. 476a, pag. 837] vene-

runt in Pamphyliam |

14, 25 et locuti aput Pergen verbum √ | descenderunt in At-

taliam | evangelizantes eos |

14, 26 Et inde enavigarunt Antiochiam | unde erant traditi |

in gratia Dei | ad opus quod inpleverunt |

14, 27 Cum advenissent ≈ autem | et collegissent ecclesiam |

renuntiaverunt | quae Deus ≈ fecit √ illis | cum ani-

mabus eorum | et quia · | aperuit gentibus osteum fi-

dei |

14, 28 Demorabantur vero | tempus non modicum cum di-

scipulis |

At 15, 1 Et quidam cum advenissent | a Iudaea docebant

Fratres | quia non circumcisi fueritis | et more Moysis

ambulaveritis | non potestis salvi fieri |

15, 2 < Facta ergo | seditione | et questione | non modica | a

Paulo et Barnaba ad eos | Dicebat autem Paulus | mane-

re sic | sicut crediderunt | Qui autem venerunt ab Hieru-

salem | statuerunt eis | Paulo et Barnabae | et quosdam

alios √√ | ascendere | √ apostolos | et presbyteros | in

Hierusalem | ut iudicent super eos | de questione ≈ hanc

|

15, 3 < Illi quidem praemissi | ab ecclesia regrediebantur |

Phoenicem et Samariam | [fol. 477a, pag. 839] expo-

nentes reversionem gentium | et efficiebat gaudium ma-

gnum | omnibus fratribus |

15, 4 Cum pervenissent ≈ autem Hierusalem | excepti sunt

mir(a)e ab ecclesia | et √ apostolis | et presbyteris | re-

nuntiaverunt | quanta fecit ≈ Deus cum illis | Qui autem

praeceperunt eis | ascendere ad praesbyteros |

15, 5 Surrexerunt √ dicentes quidam |de heresi(m) Pharisa-

eorum | √ crediderunt | quia Oportet circumcidi eos |

praecipiendumqu(a)e serbari legem Moysi |

14,17 et haec dicentes vix sedaverunt turbas ne sibi im-

molarent

14,18 supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Ico-

nio Iudaei et persuasis turbis lapidantesque Paulum

traxerunt extra civitatem aestimantes eum mortuum

esse

14,19 circumdantibus autem eum discipulis surgens in-

travit civitatem et postera die profectus est cum

Barnaba in Derben

14,20 cumque evangelizassent civitati illi et docuissent

multos reversi sunt Lystram et Iconium et Antio-

chiam

14,21 confirmantes animas discipulorum exhortantes ut

permanerent in fide et quoniam per multas tribula-

tiones oportet nos intrare in regnum Dei

14,22 et cum constituissent illis per singulas ecclesias

presbyteros et orassent cum ieiunationibus com-

mendaverunt eos Domino in quem crediderunt

14,23 transeuntesque Pisidiam venerunt Pamphiliam

14,24 et loquentes in Pergen verbum Domini descende-

runt in Attaliam

14,25 et inde navigaverunt Antiochiam unde erant tradi-

ti gratiae Dei in opus quod conpleverunt

14,26 cum autem venissent et congregassent ecclesiam

rettulerunt quanta fecisset Deus cum illis quia ape-

ruisset gentibus ostium fidei

14,27 morati sunt autem tempus non modicum cum dis-

cipulis

15,1 et quidam descendentes de Iudaea docebant fratres

quia nisi circumcidamini secundum morem Mosi

non potestis salvi fieri

15,2 facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabae

adversum illos statuerunt ut ascenderent Paulus et

Barnabas et quidam alii ex illis ad apostolos et

presbyteros in Hierusalem super hac quaestione

15,3 illi igitur deducti ab ecclesia pertransiebant Foeni-

cen et Samariam narrantes conversionem gentium

et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus

15,4 cum autem venissent Hierosolymam suscepti sunt

ab ecclesia et ab apostolis et senioribus adnun-

tiantes quanta Deus fecisset cum illis

15,5 surrexerunt autem quidam de heresi Pharisaeorum

qui crediderant dicentes quia oportet circumcidi eos

praecipere quoque servare legem Mosi

195 15, 6 < Convenerunt autem | apostoli et praesbyteri | videre

de sermone hoc |

15, 7 Et ≈ cum multa altercatio fieret | surrexit in spiritu Pe-

trus | et dixit ad eos | < Viri fratres vos scitis | quia a

diebus ≈ antiquis | in nobis Deus ≈ elegit per os meum |

audire gentes verbum evangelii | et credere · |

15, 8 Qui ≈ autem corda ≈ novit Deus | testimonium perhi-

buit eis | dedit super eos Spiritum sanctum | sicut et no-

bis |

15, 9 Et nihil discrevit | inter nos et ipsos | fidei emundatis

cordibus eorum |

15, 10 Nunc ergo quid temptatis Deum | inponere iugum |

super cervices discipulorum | quod nequ(a)e patres nos-

tri | neque nos potuimus ≈ baiolare | [fol. 478a, pag.

841]

15, 11< Sed per gratiam Domini | Iesu Christi | credimus

salvi fieri | quemadmodum et illi | Desponentes autem

prsbyteros | quae a Patro dicebantur |

15, 12 Silevitque omnis multitudo | et audiebant Barnaban

et Paulum | exponentes quanta fecerit Deus | signa et

prodigia | in gentibus per ipsos |

15, 13 < Postquam ≈ autem hi silerunt | surgens Iacobus

dixit | Viri fratres audite me |

15, 14 < Symeon exposuit | quemadmodum primum Deus |

prospexit accipere ex gentibus | populum Nomini suo |

15, 15 Et sic consonat | sermones prophetarum | sicut scrip-

tum est |

15, 16 >> Post haec autem convertar | >> et aedificabo ta-

bernaculum David | >> quod cecidit | >> et quae dimo-

lita sunt eius | >> reaedificabo° | >> et erigam illud |

15, 17 >> et exquiram | >> residui hominum Deum | >> et

omnes gentes | >> super quos invocatum est | >> No-

men meum | >> super ipsos | >> dicit Dominus | >> fa-

ciens haec |

15, 18 < Notum a saeculo est Domino | opus ipsius |

15, 19 Propter quod ego iudico | non sumus molesti | his qui

de gentibus | convertuntur ad Deum |

15, 20 Sed praecipere eis | ut abstineant √ | a contaminatio-

nibus simulacrorum | et stupris | √√ et sanguine(m) | et

quae volunt non fieri sibi | aliis ne faciatis |

15, 21 < Moyses enim | ex progeniebus antiquis | [fol. 479a,

pag. 843] per civitates habet | qui eum praedicant | ha-

bent in synagogis | per omne sabbatum ut legatur |

15, 22 Tunc visum est apostolis | et presbyteris | cum tota

ecclesia | electos viros ut ex eis mitterent | in Antio-

chiam | cum Paulo et Barnaba | Iudas qui vocatur Ba-

rabbas | et Silan | viros principales | ad fratribus |

15, 23 Scripserunt epistulam | per manus suas | continentem

haec | < Apostoli et presbyteri fratres | hiis qui sunt per

Antiochiam | et Syriam | et Ciliciam | qui sunt ex-

gentibus ≈ fratribus · | salutem |

15, 24 < Quoniam audivimus | quod quidam ex nobis |

exeuntes | perturbaverunt vos verbis | destruentes ani-

mas vestras | quibus non iniumximus |

15, 25 Visum est nobis | constitutis pariter | electos viros | √

mittere ad vos | cum dilectissimis nostris | Barnaba et

Paulo |

15, 26 hominibus | qui tradiderunt | anim[am] suam | prop-

ter Nomen | Domini nostri Iesu Christi | in omni temp-

15,6 conveneruntque apostoli et seniores videre de ver-

bo hoc

15,7 cum autem magna conquisitio fieret surgens Petrus

dixit ad eos viri fratres vos scitis quoniam ab anti-

quis diebus in nobis elegit Deus per os meum au-

dire gentes verbum evangelii et credere

15,8 et qui novit corda Deus testimonium perhibuit dans

illis Spiritum Sanctum sicut et nobis

15,9 et nihil discrevit inter nos et illos fide purificans

corda eorum

15,10 nunc ergo quid temptatis Deum inponere iugum

super cervicem discipulorum quod neque patres

nostri neque nos portare potuimus

15,11 sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari

quemadmodum et illi

15,12 tacuit autem omnis multitudo et audiebant Barna-

ban et Paulum narrantes quanta fecisset Deus signa

et prodigia in gentibus per eos

15,13 et postquam tacuerunt respondit Iacobus dicens

viri fratres audite me

15,14 Simeon narravit quemadmodum primum Deus vi-

sitavit sumere ex gentibus populum nomini suo

15,15 et huic concordant verba prophetarum sicut scrip-

tum est

15,16 post haec revertar et aedificabo tabernaculum Da-

vid quod decidit et diruta eius reaedificabo et eri-

gam illud

15,17 ut requirant ceteri hominum Dominum et omnes

gentes super quas invocatum est nomen meum dicit

Dominus faciens haec

15,18 notum a saeculo est Domino opus suum

15,19 propter quod ego iudico non inquietari eos qui ex

gentibus convertuntur ad Deum

15,20 sed scribere ad eos ut abstineant se a contamina-

tionibus simulacrorum et fornicatione et suffocatis

et sanguine

15,21 Moses enim a temporibus antiquis habet in singu-

lis civitatibus qui eum praedicent in synagogis ubi

per omne sabbatum legitur

15,22 tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ec-

clesia eligere viros ex eis et mittere Antiochiam

cum Paulo et Barnaba Iudam qui cognominatur

Barsabban et Silam viros primos in fratribus

15,23 scribentes per manus eorum apostoli et seniores

fratres his qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae

fratribus ex gentibus salutem

15,24 quoniam audivimus quia quidam ex nobis

exeuntes turbaverunt vos verbis evertentes animas

vestras quibus non mandavimus

15,25 placuit nobis collectis in unum eligere viros et

mittere ad vos cum carissimis nostris Barnaba et

Paulo

15,26 hominibus qui tradiderunt animas suas pro nomi-

ne Domini nostri Iesu Christi

15,27 misimus ergo Iudam et Silam qui et ipsi vobis

196 tationi |

15, 27 Misimus ergo Iudam et Silan | √ et ipsos verbo ad-

nuntiantes haec |

15, 28 Visum est enim | sancto ≈ Spiritui et nobis | nihil

amplius ponere vobis honeris | praeter haec quae ne-

cesse est |

15, 29 Abstinere sacrificatis | et sanguine √ | et stupris |

[fol. 480a, pag. 845] et quaecumque non vultis vobis

fieri | alii ne feceritis | a quibus conversantes vos ipsos

| bene agitis ferentes | in santo Spirito ^^ Valete |

15, 30 < Illi quidem dismissi | in diebus paucis | pervenerunt

Antiochiam | et cum collegissent multitudinem | tradi-

derunt epistulam |

15, 31 Et cum legissent | gavisi sunt super hac° orationem |

15, 32 Iudas quoque et Silas | etiam ipsi prophetae | ≈ cum-

essent pleni Spirito sancto | sermoni exhortati sunt

fratres | et perconfirmati sunt |

15, 33 Cum fecissent autem √ tempus | dismissi sunt cum

pace a fratribus | ad ipsos qui miserant eos |

15, 34 Placuit autem Sileae · sustinere eos | Solus autem

Iudas profectus est |

15, 35 < Paulus vero et Barnabas | demorabantur Antiochia |

docentes et evangelizantes | et cum aliis multis verbum

Domini |

15, 36 Et post aliquos √ dies | ait Paulus ≈ ad-Barnaban |

Reversique visitemus fratres | per omnem civitatem |

penes quos adnuntiavimus | verbum Domini quomodo √

habeat |

15, 37 Barnabas vero volebat | √ adsumere Iohannen | qui

cognominatur Marcus |

15, 38 Paulus autem nolebat dicens | His qui discesserunt ab

eis | a Pamphylia | [fol. 481a, pag. 847] et nec simul

venerunt √√ ad opus | in quo missi erant | hunc non a-

dsumerent secum |

15, 39 < Facta est autem discertatio | ita ut separerentur ab

invicem | Barnabas ≈ vero adsumpto Marco | navigave-

runt in Cyprum |

15, 40 Paulus autem suscepit Silan | exivit traditus gratia

Domini | a fratribus |

15, 41 Pergrediebatur autem Syriam | et Ciliciam | confir-

mans ecclesias | tradens autem | mandatum presbytero-

rum |

16, 1 Pertransiens gentes istas | devenit Derben et Lystram |

√ Ecce discipulus quidam erat ibi | nomine Timotheus |

filius mulieris iudeae fidelis | patre autem graeco |

16, 2 cui testimonium perhibuit | ab his qui Lystrae √ et I-

conio fratribus |

16, 3 Hunc voluit Paulus | secum exire | et accipiens cir-

cumcidit eum | propter Iudaeos qui erant | in locis ≈ suis

| Sciebant enim omnes patrem eius | ≈≈ quod grecus es-

set |

16, 4 < Circumeuntes autem civitates | praedicabant | et tra-

debant eis | cum omnem fiduciam | Dominum Iesum

Christum | simul tradentes | et mandata √√√ apostolo-

rum | et presbyterorum | hi(s) qui erant Hierosolymis |

16, 5 Ecclesiae ≈ ergo consolidabantur | et abundabant nu-

mero cot(t)idie | [fol. 482a, pag. 849]

verbis referent eadem

15,28 visum est enim Spiritui Sancto et nobis nihil ultra

inponere vobis oneris quam haec necessario

15,29 ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum et

sanguine suffocato et fornicatione a quibus custo-

dientes vos bene agetis valete

15,30 illi igitur dimissi descenderunt Antiochiam et

congregata multitudine tradiderunt epistulam

15,31 quam cum legissent gavisi sunt super consola-

tione

15,32 Iudas autem et Silas et ipsi cum essent prophetae

verbo plurimo consolati sunt fratres et confirmave-

runt

15,33 facto autem ibi tempore dimissi sunt cum pace a

fratribus ad eos qui miserant illos

15,34 []

15,35 Paulus autem et Barnabas demorabantur Antio-

chiae docentes et evangelizantes cum aliis pluribus

verbum Domini

15,36 post aliquot autem dies dixit ad Barnaban Paulus

revertentes visitemus fratres per universas civitates

in quibus praedicavimus verbum Domini quomodo

se habeant

15,37 Barnabas autem volebat secum adsumere et Io-

hannem qui cognominatur Marcus

15,38 Paulus autem rogabat eum qui discessisset ab eis

a Pamphilia et non isset cum eis in opus non debere

recipi eum

15,39 facta est autem dissensio ita ut discederent ab in-

vicem et Barnabas adsumpto Marco navigaret Cy-

prum

15,40 Paulus vero electo Sila profectus est traditus gra-

tiae Domini a fratribus

15,41 perambulabat autem Syriam et Ciliciam confir-

mans ecclesias

16,1 pervenit autem in Derben et Lystram et ecce disci-

pulus quidam erat ibi nomine Timotheus filius mu-

lieris iudaeae fidelis patre gentili

16,2 huic testimonium reddebant qui in Lystris erant et

Iconii fratres

16,3 hunc voluit Paulus secum proficisci et adsumens

circumcidit eum propter Iudaeos qui erant in illis

locis sciebant enim omnes quod pater eius gentilis

esset

16,4 cum autem pertransirent civitates tradebant eis cus-

todire dogmata quae erant decreta ab apostolis et

senioribus qui essent Hierosolymis

16,5 et ecclesiae quidem confirmabantur fide et abunda-

bant numero cotidie

16,6 transeuntes autem Frygiam et Galatiae regionem

197 16, 6 Pertransiebant autem Ph[r]ygiam | et Galatiam regio-

nem | prohibiti a sancto Spirito | nemini loqui verbum

Dei in Asia |

16, 7 < Cum venissent autem circa Mysiam | volebant Bi-

thyniam ≈ abire | et vetuit illos Spiritus Iesu |

16, 8 Cum transissent ≈ autem Mysiam | descenderunt

Troada |

16, 9 Et visum per noctem apparuit ≈ Paulo | quasi vir Ma-

cedo quidam | √ stans anti faciem eius | et rogans √√ di-

cens | Transi in Macedonia auxiliari nobis |

16, 10 Exurgens ergo enarravit visum nobis | et intellegimus

| quoniam provocavit nos Dominus | evangelizare qui in

Macedonia sunt |

16, 11 < Alia die perducti a Troadae | cursum direximus | in

Samotrachiam | et sequenti die Neapolim |

16, 12 Ind(i)e ≈ autem Philippis | quae est caput Macedo-

niae | civitas colonia | Fuimus √ in ista civitate | demo-

rantes ≈ dies-aliquos |

16, 13 < Die autem sabbati | exivimus extra portam | secun-

dum flumen | ubi oratio-esset ≈≈ videbatur | et cum se-

dissemus loquebatur | quae-cum-venerant ≈≈≈ mulieres

|

16, 14 Et quaedam mulier nomine Lydia | purpuraria Thya-

tirum ≈ civi(vi)tatis | colens Deum audiebat | [fol. 483a,

pag. 851] cuius Dominus aperuit cor | intendere eis |

quae dicebantur a Paulo |

°16, 16 Ut autem baptizata est | et omnis domus eius | roga-

vit dicens | Si iudicastis | me fidelem Domino esse | in-

gressi in domum meam | √ manete | Et extorsuit nobis |

16, 17 < Contigitquae | euntibus nobis ad orationem | puella

quendam | habentem spiritum phytonem | obviam fieri

nobis | quae reditum multum praestabat | dominis suis |

per hoc divinando |

16, 18 Haec persecuta est Paulum et nos | et clamabat di-

cens | Hi √ servi Dei excelsi sunt | qui evangelizant vo-

bis | viam salutis |

16, 18 Hoc autem faciebat per multos dies | < Conversus-

autem-Paulus-in-Spiritu | ≈≈≈≈≈ et-cum-indoluisset

dixit | Praecipio tibi | in nomine Iesu Christi | ut exeas

ab ea(m) | Et eadem-hora ≈≈ exiit |

16, 19 Cum vidissent √ domini eius puell(es) | quoniam √

ispes (: non spes) | et reditus eorum | quem habebant per

ipsam | adpraehenderunt Paulum et Silam | traxerunt in

forum ad magistratos |

16, 20 Et cum optulissent eos praetoribus | dixerunt Isti ho-

mines | perturbam nostram ≈ civitatem | Iudaei ≈ cum-

sint |

16, 21 et praedicantes gentes | quam Non licet nobis reci-

pere | nec facere | [fol. 484a, pag. 853] romani ≈ cum-

simus |

16, 22 Et multa turba ≈ supervenerunt | adversus eos cla-

mantes | < Tunc magistrati | discissis vestimentis √ |

iusserunt virgis caedi |

16, 23 Multisque inpositis eis ≈≈ plagis | miserunt √ in car-

cerem | praecepto dato optioni carceris | diligenter ser-

vari eos |

16, 24 Qui mandato tali accepto | misit eos in imam carceris

| et pedes eorum conclusit in ligno |

16, 25 < Circa mediam vero nocte | Paulus et Silas orantes

vetati sunt a Sancto Spiritu loqui verbum in Asia

16,7 cum venissent autem in Mysiam temptabant ire Bi-

thyniam et non permisit eos Spiritus Iesu

16,8 cum autem pertransissent Mysiam descenderunt

Troadem

16,9 et visio per noctem Paulo ostensa est vir macedo

quidam erat stans et deprecans eum et dicens tran-

siens in Macedoniam adiuva nos

16,10 ut autem visum vidit statim quaesivimus proficis-

ci in Macedoniam certi facti quia vocasset nos

Deus evangelizare eis

16,11 navigantes autem a Troade recto cursu venimus

Samothraciam et sequenti die Neapolim

16,12 et inde Philippis quae est prima partis Macedoniae

civitas colonia eramus autem in hac urbe diebus

aliquot conferentes

16,13 die autem sabbatorum egressi sumus foras portam

iuxta flumen ubi videbatur oratio esse et sedentes

loquebamur mulieribus quae convenerant

16,14 et quaedam mulier nomine Lydia purpuraria civi-

tatis Thyatirenorum colens Deum audivit cuius

Dominus aperuit cor intendere his quae dicebantur

a Paulo

16,15 cum autem baptizata esset et domus eius depreca-

ta est dicens si iudicastis me fidelem Domino esse

introite in domum meam et manete et coegit nos

16,16 factum est autem euntibus nobis ad orationem

puellam quandam habentem spiritum pythonem

obviare nobis quae quaestum magnum praestabat

dominis suis divinando

16,17 haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicens isti

homines servi Dei excelsi sunt qui adnuntiant vobis

viam salutis

16,18 hoc autem faciebat multis diebus dolens autem

Paulus et conversus spiritui dixit praecipio tibi in

nomine Iesu Christi exire ab ea et exiit eadem hora

16,19 videntes autem domini eius quia exivit spes

quaestus eorum adprehendentes Paulum et Silam

perduxerunt in forum ad principes

16,20 et offerentes eos magistratibus dixerunt hii ho-

mines conturbant civitatem nostram cum sint Iudaei

16,21 et adnuntiant morem quem non licet nobis susci-

pere neque facere cum simus Romani

16,22 et concurrit plebs adversus eos et magistratus

scissis tunicis eorum iusserunt virgis caedi

16,23 et cum multas plagas eis inposuissent miserunt

eos in carcerem praecipientes custodi ut diligenter

custodiret eos

16,24 qui cum tale praeceptum accepisset misit eos in

interiorem carcerem et pedes eorum strinxit in li-

gno

198 [cf. adorantes]| ymnum dicebant Deo | Audiebant ≈ au-

tem eos ipsi victi |

16, 26 Repente autem | terraemotus factus est magnus | ita

ut commoverentur | fundamenta carceris | apertequae

sunt statim | ianuae omnes | et omnium vincula | relaxa-

ta sunt |

16, 27 Et ≈ exomnis-factus-est optio carceris | √√√√ | eva-

ginato gladio | coeperat se interficere | existimans | ef-

fugisse(t) custodias |

16, 28 Clamavit autem magna-voce | ≈≈ Paulus dicens | Ni-

hil feceris tibi malum | Omnes enim sumus ≈ hic |

16, 29 Lume° ≈ vero-petens accucurrit | et tremibundus fac-

tus | procidit ad pedes Paulo et Silae |

16, 30 Et cum produxisset eos foras | ceteros custodivit |

[fol. 485a, pag. 855] et dixit illis | Domini quid me

oportet facere | ut salvus fiam |

16, 31 At illi dixerunt | Crede in Domino Iesu Christo | et

salvus fies tu | et domus tua |

16, 32 Et locuti sunt ei verbum Domini | cum omnibus | qui

erant in domum eius |

16, 33 Et adpraehendit eos | in illa hora noctis | solvit plagas

√ | et ipse ≈ baptizatus-est | et eius ≈ omnes confestim |

16, 34 et perduxit eos in domum suam | et posuit √ mensam

| et exultabat | cum tota domu sua | credens in Domino |

16, 35 < Die ≈ autem facta | convenerunt magistrati | idip-

sud in foro | et rememorati sunt | terraemotum | qui fac-

tus est | Timuerunt | et transmiserunt lectores | dicentes |

Dimitte homines illos | quos externa die suscepisti |

16, 36 Et ingressus optio carceris | renuntiavit hos sermones

ad Paulum | quoniam Miserunt praetores | ut dimittami-

ni | nunc ergo | exeuntes ambulate √√ |

16, 37 < Paulus autem ait ad ipsos | Anetios caesos nos pu-

blice | indemnatos homines | romanos cives | miserunt

in carcerem | et nunc occult(a)e nos eiciunt | Non ita |

sed veniant √ ipsi | Nos producant | [fol. 486a, pag.

857]

16, 38 Renuntiaverunt autem praetoribus | lectores verba

haec | quae dicta sunt a praetores | Cum autem audierunt

| quia romani sunt | ≈≈≈≈ timuerunt |

16, 39 Et cum venissent | cum amicis multis in carcerem |

rogaverunt eos exire | dicentes | Ignoramus adversum

vos | quoniam estis viri iusti | Et cum produxissent | ro-

gaverunt eos dicentes | De civitate ista exite | ne forte

iterum | convertantur ad nos | clamantes adversum vos |

16, 40 < Et ≈ cum-exissent de carcere | venerunt ad Lydiam

| Et cum vidissent fratres | narraverunt quanta fecit |

Dominus cum eis | exhorti sunt eos | et exierunt |

17, 1 Cum ambulassent ≈ autem Amphipolim | et descen-

derunt ≈ Apolloniam | et inde √ Thessalonicam | ubi

erat synagoga Iudaeorum |

17, 2 Et ≈ secundum-consuetu-dinem | Paulus introivit ad

eos | √ per sabbata tria | disputavit eis de Scripturis |

17, 3 Adaperiens et confirmans | quia Christum oportet pati

| et resurgere a mortuis | et quia hic est Christus Iesus |

quem ego adnuntio vobis |

17, 4 Et quidam ex eis persuasum est | et consortes facti

sunt | [fol. 487a, pag. 859] Paulo et Silae doctrinae |

16,25 media autem nocte Paulus et Silas adorantes lau-

dabant Deum et audiebant eos qui in custodia erant

16,26 subito vero terraemotus factus est magnus ita ut

moverentur fundamenta carceris et aperta sunt sta-

tim ostia omnia et universorum vincula soluta sunt

16,27 expergefactus autem custos carceris et videns

apertas ianuas carceris evaginato gladio volebat se

interficere aestimans fugisse vinctos

16,28 clamavit autem Paulus magna voce dicens nihil

feceris tibi mali universi enim hic sumus

16,29 petitoque lumine introgressus est et tremefactus

procidit Paulo et Silae

16,30 et producens eos foras ait domini quid me oportet

facere ut salvus fiam

16,31 at illi dixerunt crede in Domino Iesu et salvus eris

tu et domus tua

16,32 et locuti sunt ei verbum Domini cum omnibus qui

erant in domo eius

16,33 et tollens eos in illa hora noctis lavit plagas eorum

et baptizatus est ipse et omnes eius continuo

16,34 cumque perduxisset eos in domum suam adposuit

eis mensam et laetatus est cum omni domo sua cre-

dens Deo

16,35 et cum dies factus esset miserunt magistratus lic-

tores dicentes dimitte homines illos

16,36 nuntiavit autem custos carceris verba haec Paulo

quia miserunt magistratus ut dimittamini nunc igi-

tur exeuntes ite in pace

16,37 Paulus autem dixit eis caesos nos publice indem-

natos homines romanos miserunt in carcerem et

nunc occulte nos eiciunt non ita sed veniant

16,38 et ipsi nos eiciant nuntiaverunt autem magistrati-

bus lictores verba haec timueruntque audito quod

Romani essent

16,39 et venientes deprecati sunt eos et educentes roga-

bant ut egrederentur urbem

16,40 exeuntes autem de carcere introierunt ad Lydiam

et visis fratribus consolati sunt eos et profecti sunt

17,1 cum autem perambulassent Amphipolim et Apol-

loniam venerunt Thessalonicam ubi erat synagoga

Iudaeorum

17,2 secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad

eos et per sabbata tria disserebat eis de scripturis

17,3 adaperiens et insinuans quia Christum oportuit pati

et resurgere a mortuis et quia hic est Christus Iesus

quem ego adnuntio vobis

17,4 et quidam ex eis crediderunt et adiuncti sunt Paulo

et Silae et de colentibus gentilibusque multitudo

199 multi caelicolarum | et graecorum multitudo magna | et

mulieres quae morum non pauce |

17, 5 Adsuptis° vero Iudaeis | convertentes quosdam | viros

forenses | subdoles | √√√ turbabant civitatem | et cir-

cumstantes ad domum Iasonis | quaerebant eos produ-

cere ad populum |

17, 6 Cum ≈ vero non invenissent eos | traxerunt Iasonem |

et quosdam fratres | ad principes civitatis | clamantes et

dicentes | quia Qui orbem terrae | inqui[e]taverunt | hi

sunt | et hoc venerunt |

17, 7 Quos suscepit Iason | et isti omnes | contra consulta

Caesaris | agunt | regem dicentes ≈ alium esse | Iesum |

17, 8 Et ≈ concitaverunt principes | ≈≈ et ≈turbam audientes

haec |

17, 9 Et accipientes satis | ab Iasone(m) | et √ ceteris | dis-

miserunt eos |

17, 10 < Vero ≈ fratres statim per noctem | dismiserunt |

Paulum et Silan √ Beroean | Qui cum advenissent | in

synagogam Iudaeorum ibant |

17, 11 < Hi autem sunt nobiliores | √ qui Thessalonicae ≈

sunt | qui exceperunt verbum | cum omni animatione |

cot(t)idiae examinantes Scripturas | si habeat ≈ haec-ita

| √ Multi ergo ex-his ≈≈ crediderunt | [fol. 488a, pag.

861]

17, 12 Quidam ≈ vero credere noluerunt | et grecorum | et

non placentium | et viri et mulieres | pleres crediderunt |

17, 13 Ut autem cognoverunt | qui a Thessalonica Iudaei |

quia verbum Dei adnuntiatum est √√ | ≈≈≈ in Beroean

et crediderunt | et venerunt in eam | et illic commo-

ventes | et turbantes multitudinem | non cessabant |

17, 14 < Statimqu(a)e √ Paulum | fratres ≈ dismiserunt |

abire ad-mare ≈ versus | Substinuit autem ≈ Silas | et

Timotheus √ ibi |

17, 15 Qui autem ducebant Paulum | perduxerunt usque

Athenis | Transiit vero Thessaliam | vetatus est enim

super eos | praedicare sermonem | ut accepissent man-

datum a Paulo | ad Silam et Timotheum | ut quam cileri-

ter veniant ad eum | proficiscebantur |

17, 16 < Vero Athenis expectante eo | Paulum incitabatur

spiritus eius in eo | videnti simulacris esse civitatem |

17, 17 Disputabat ergo in synagoga | ≈ Iudaeis | et hiis qui

colunt | e- his-qui-forte-aderant →╠ | et hiis qui in foro

per omnem diem |

17, 18 Quidam autem et Epicuriorum | et Stoicorum philo-

sophorum | conferebant cum eo | et quidam dicebant |

Quid nunc vellit | spermologus hic dicere | [fol. 489a,

pag. 863] alii √ | novorum daemoniorum | videtur ad-

nuntiator esse | √√√√√√ |

17, 19 < Post dies aliquos | adpraehensumque eum | adduxe-

runt ad-Ariumpagum | cogitantes et dicentes | Possumus

scire | que est novitas ≈ haec a te | narratio doctrinae |

17, 20 Nova enim quaedam | adferens interlocutiones | ad-

versus nostras | volumus ergo scire | quid nunc sibi

vel(l)int haec esse |

17, 21 Athenienses vero omnes | et qui advene erant hospi-

tiis | ad nihil aliut vacabant | √ quam dicere aliquid | aut

audire √ novius |

17, 22 < Cum stetisset autem Paulus | in medio Ariipagi ·

ait | Viri Athenienses per omnia | √ superstitiosos vos

magna et mulieres nobiles non paucae

17,5 zelantes autem Iudaei adsumentesque de vulgo vi-

ros quosdam malos et turba facta concitaverunt ci-

vitatem et adsistentes domui Iasonis quaerebant eos

producere in populum

17,6 et cum non invenissent eos trahebant Iasonem et

quosdam fratres ad principes civitatis clamantes

quoniam hii qui orbem concitant et huc venerunt

17,7 quos suscepit Iason et hii omnes contra decreta

Caesaris faciunt regem alium dicentes esse Iesum

17,8 concitaverunt autem plebem et principes civitatis

audientes haec

17,9 et accepto satis ab Iasone et a ceteris dimiserunt

eos

17,10 fratres vero confestim per noctem dimiserunt Pau-

lum et Silam in Beroeam qui cum advenissent in

synagogam Iudaeorum introierunt

17,11 hii autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessa-

lonicae qui susceperunt verbum cum omni aviditate

cotidie scrutantes scripturas si haec ita se haberent

17,12 et multi quidem crediderunt ex eis et gentilium

mulierum honestarum et viri non pauci

17,13 cum autem cognovissent in Thessalonica Iudaei

quia et Beroeae praedicatum est a Paulo verbum

Dei venerunt et illuc commoventes et turbantes

multitudinem

17,14 statimque tunc Paulum dimiserunt fratres ut iret

usque ad mare Silas autem et Timotheus remanse-

runt ibi

17,15 qui autem deducebant Paulum perduxerunt usque

Athenas et accepto mandato ab eo ad Silam et Ti-

motheum ut quam celeriter venirent ad illum pro-

fecti sunt

17,16 Paulus autem cum Athenis eos expectaret incita-

batur spiritus eius in ipso videns idolatriae deditam

civitatem

17,17 disputabat igitur in synagoga cum Iudaeis et co-

lentibus et in foro per omnes dies ad eos qui ade-

rant

17,18 quidam autem epicurei et stoici philosophi disse-

rebant cum eo et quidam dicebant quid vult semini-

verbius hic dicere alii vero novorum daemoniorum

videtur adnuntiator esse quia Iesum et resurrectio-

nem adnuntiabat eis

17,19 et adprehensum eum ad Ariopagum duxerunt di-

centes possumus scire quae est haec nova quae a te

dicitur doctrina

17,20 nova enim quaedam infers auribus nostris volu-

mus ergo scire quidnam velint haec esse

17,21 Athenienses autem omnes et advenae hospites ad

nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire ali-

quid novi

17,22 stans autem Paulus in medio Ariopagi ait viri

athenienses per omnia quasi superstitiosiores vos

200 video esse |

17, 23 Circumambulans enim | et perspiciens √√ | ea quae

colitis | inveni etiam et aram | in qua scriptum erat |

Ignoto Deo | Quod ergo ignorantes colitis | hoc ego ad-

nuntio vobis |

17, 24 < Deus qui fecit mundum | et omnia quae in eo sunt |

hic cum-sit | ≈≈ caeli-et-terrae Dominus qui est | non in

manufactis templis | inhabitat |

17, 25 neque manibus humanis curatur | tamquam egeat |

quod ipse dederat omnibus | vitam et spiramentum √√ |

17, 26 Et omnia fecit ex uno sanguine | omnem nationem

hominum | inhabitare super omnem faciem terrae | cum

definisset imperata tempora | [fol. 490a, pag. 865] et

determinationem inhabitationis eorum |

17, 27 quaerere quod divinum est | si forte tractent illud |

inveniant quidem non longe √ | ab uno quoque

nostr(or)um |

17, 28 In ipso enim vivimus | et movemur | et simus in diur-

num | sicut √ qui secundum vos sunt | ≈≈≈ quidam

dixerunt | Huius enim et genus sumus |

17, 29 Genus ergo cum simus Dei | non debemus existimare

| neque auro aut argento | aut lapidi sculptioni artis | et

cupiditatis humanae | quod divinum est esse simile |

17, 30 Itaqu(a)e temporibus √ ignorantiae ≈ huius | despi-

ciens Deus | iam nunc adnuntiat hominibus | ut omnes

ubique paenitentiam agant |

17, 31 Quoniam statuit diem √√ | iudicare orbem terrae | in

iustitia in viro Iesu | cuius constituit | fidem exibere

omnibus | resuscitavit eum a mortuis |

17, 32 < Audientes autem resurrectione | mortuorum | ali-

qui deridebant | alii vero dixerunt | Audimus te | de hoc

iterum |

17, 32 Sic Paulus | exivit de medio illorum |

17, 33 Quidam autem viri | cum esitassent | ei crediderunt |

in quibus et Dionysius | quis Areopagita | conplacens |

√√√√ | et alii cum eis |

18, 1 √√ Regressus vero ab Athenis | venit in Corinthum |

[fol. 491a, pag. 867]

18, 2 Et cum invenissent quemdam Iudaeum | nomine Acy-

lam Pontium nomine | recens venisse ab Italia | et Pris-

cillam uxorem eius | eo quod praecepisset Claudius |

discedere omnes Iudaeos ex urbe(m) | qui et demorati

sunt in Achaiam | accessit ad eos Paulus |

18, 3 Et propter √ artificium | manebat apud eos | et opera-

batur | √√√√

18, 4 Ingressus autem in synagogam | per omne sabbatur

disputabat | et interponens Nomen Domini Iesu | et per-

suadebat non solos Iudaeos | sed et Graecos |

18, 5 Ut vero advenerunt in Macedonia √√√ | √√ Paulus

testificabatur Iudaeis | esse Christum Dominum Iesum |

18, 6 < Multoque verbo facto | et Scripturis disputantibus |

resistentibus autem eis | et blasphemantibus | excutiens

Paulus vestimenta sua | dixit ad eos | Sanguine vestrum |

super caput vestrum | Mundus ego a vobis | Nunc ad

gentes vado |

video

17,23 praeteriens enim et videns simulacra vestra inveni

et aram in qua scriptum erat ignoto deo quod ergo

ignorantes colitis hoc ego adnuntio vobis

17,24 Deus qui fecit mundum et omnia quae in eo sunt

hic caeli et terrae cum sit Dominus non in manufac-

tis templis inhabitat

17,25 nec manibus humanis colitur indigens aliquo cum

ipse det omnibus vitam et inspirationem et omnia

17,26 fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare

super universam faciem terrae definiens statuta

tempora et terminos habitationis eorum

17,27 quaerere Deum si forte adtractent eum aut inve-

niant quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum

17,28 in ipso enim vivimus et movemur et sumus sicut

et quidam vestrum poetarum dixerunt ipsius enim

et genus sumus

17,29 genus ergo cum simus Dei non debemus aesti-

mare auro aut argento aut lapidi sculpturae artis et

cogitationis hominis divinum esse simile

17,30 et tempora quidem huius ignorantiae despiciens

Deus nunc adnuntiat hominibus ut omnes ubique

paenitentiam agant

17,31 eo quod statuit diem in qua iudicaturus est orbem

in aequitate in viro in quo statuit fidem praebens

omnibus suscitans eum a mortuis

17,32 cum audissent autem resurrectionem mortuorum

quidam quidem inridebant quidam vero dixerunt

audiemus te de hoc iterum

17,33 sic Paulus exivit de medio eorum

17,34 quidam vero viri adherentes ei crediderunt in qui-

bus et Dionisius Ariopagita et mulier nomine Da-

maris et alii cum eis

18,1 post haec egressus ab Athenis venit Corinthum

18,2 et inveniens quendam Iudaeum nomine Aquilam

Ponticum genere qui nuper venerat ab Italia et Pris-

cillam uxorem eius eo quod praecepisset Claudius

discedere omnes Iudaeos a Roma accessit ad eos

18,3 et quia eiusdem erat artis manebat apud eos et ope-

rabatur erat autem scenofactoriae artis

18,4 []

18,5 cum venissent autem de Macedonia Silas et Timo-

theus instabat verbo Paulus testificans Iudaeis esse

Christum Iesum

18,6 contradicentibus autem eis et blasphemantibus ex-

cutiens vestimenta dixit ad eos sanguis vester super

caput vestrum mundus ego ex hoc ad gentes vadam

18,7 et migrans inde intravit in domum cuiusdam no-

mine Titi Iusti colentis Deum cuius domus erat co-

niuncta synagogae

201 18, 7 Et cum recessisset ab Acyla | introivit in domum

cuiusdam | nomine √ Iusti colentis Deum | cuius do-

mum erat confinis synagogae |

18, 8 < Vero archisynagogus ≈≈ Crispus | [fol. 492a, pag.

869] credidit in Domino | cum tuta domo sua | et multi

Corinthiorum | audientes credebant | et baptizabantur |

credentes in Deo | per Nomen | Domini nostri Iesu

Christi |

18, 9 < Dixit autem Dominum per visum Paulo | ≈≈≈ per-

noctem | Ne timeas | sed loquere et ne tacueris |

18, 10 quoniam ego sum tecum | et nemo adgreditur te | ut

malefaciat tibi | quoniam populus est mihi multus | in

civitate ≈ hac |

18, 11 Et ≈ consedit in Corintho | anno et mensibus ≈ sex |

docens penes ipsos verbum Dei |

18, 12 < Cumque Gallio proconsol esset Achaie | inruerunt

unanimiter | Iudaei √√ conloquentes | inter semetipsos

de Paulo | et inponentes manum | adduxerunt eum ad

tribunal |

18, 13 clamantes et dicentes | quia Contra legem | hic per-

suadet hominibus | colere Deum |

18, 14 < Incipiente autem Paulo | aperire os | dixit Gallio ad

Iudaeos | Si quidem esset iniuria | √ aut falsum subdo-

lum | o Viri Iudaei | cum ratione | forsitam paterer ≈ vos

|

18, 15 Si autem quaestio est de verbo | et nominibus | et

Lege(m) √ | quae secundum vos est | videritis ≈ ipsi |

iudex horum ≈ ego nolo esse |

18, 16 Et abiecit eos a tribunal | [fol. 493a, pag. 871]

18, 17 Adpraehendentes √ eum omnes Graeci | (cum) Sos-

thenen archisynagogum | caedabant ante tribunal | Tunc

Gallio fingebat eum non videre |

18, 18 < Vero ≈ Paulus √ adhuc (me)moratus | dies pluri-

mos | fratribus valefecit | Navigavit in Syriam | et cum

ipso Priscilla et Aquila | tonso capite in Cenchris |

habe(be)bat enim orationem |

18, 19 Devenerunt√ Ephesum | et sequenti sabbato | illos

reliquerunt ≈ ibi | Ipse vero ingressus in synagogam |

disputabat √ Iudaeis |

18, 20 Rogantibusque eis | longiore tempore | manere cum

eis | non adnuit |

18, 21 Sed cum salutasset eos | et dixit | √ Oportet me | sol-

lemnem diem advenientem | facere Hierosolymis iter |

et reverti ad vos | Deo volente | redie° ab Epheso |

18, 22 Et descendit Caesaream | et cum ascedisset | et salu-

tasset ecclesiam | √ descendit in Antiochiam |

18, 23 Et cum fecissent tempus quodam | (p)exivit | pergre-

diens ex ordine | Galatiam regionem | et Phrygiam |

confirmans omnes discipulos |

18, 24 Iudaeus autem quidam | nomine ≈ Apollonius | na-

tione ≈ Alexandrinus | vir disertus | devenit Ephesum |

potens in Scripturis · |

18, 25 Hic erat doctus | in patria verbum Domini | et fervens

spiritus eloquebatur | et docebat | [fol. 494a, pag. 873]

diligenter √√√ de Iesu | sciens solum baptisma Iohannis

|

18, 26 Adque hic coepit cum fiducia | loqui in synagoga | <

Et cum audissent eum | Aquilas ≈et ≈≈ Priscilla | adpre-

henderunt eum | et diligentius ei ≈ exposuerunt viam √ |

18,8 Crispus autem archisynagogus credidit Domino

cum omni domo sua et multi Corinthiorum au-

dientes credebant et baptizabantur

18,9 dixit autem Dominus nocte per visionem Paulo No-

li timere sed loquere et ne taceas

18,10 propter quod ego sum tecum et nemo adponetur

tibi ut noceat te quoniam populus est mihi multus

in hac civitate

18,11 sedit autem annum et sex menses docens apud eos

verbum Dei

18,12 Gallione autem proconsule Achaiae insurrexerunt

uno animo Iudaei in Paulum et adduxerunt eum ad

tribunal

18,13 dicentes quia contra legem hic persuadet homini-

bus colere Deum

18,14 incipiente autem Paulo aperire os dixit Gallio ad

Iudaeos si quidem esset iniquum aliquid aut facinus

pessimum o viri iudaei recte vos sustinerem

18,15 si vero quaestiones sunt de verbo et nominibus et

legis vestrae vos ipsi videritis iudex ego horum no-

lo esse

18,16 et minavit eos a tribunali

18,17 adprehendentes autem omnes Sosthenen princi-

pem synagogae percutiebant ante tribunal et nihil

eorum Gallioni curae erat

18,18 Paulus vero cum adhuc sustinuisset dies multos

fratribus valefaciens navigavit Syriam et cum eo

Priscilla et Aquila qui sibi totonderat in Cencris ca-

put habebat enim votum

18,19 devenitque Ephesum et illos ibi reliquit ipse vero

ingressus synagogam disputavit cum Iudaeis

18,20 rogantibus autem eis ut ampliori tempore maneret

non consensit

18,21 sed valefaciens et dicens iterum revertar ad vos

Deo volente profectus est ab Epheso

18,22 et descendens Caesaream ascendit et salutavit ec-

clesiam et descendit Antiochiam

18,23 et facto ibi aliquanto tempore profectus est pe-

rambulans ex ordine galaticam regionem et Fry-

giam confirmans omnes discipulos

18,24 Iudaeus autem quidam Apollo nomine Alexandri-

nus natione vir eloquens devenit Ephesum potens

in scripturis

18,25 hic erat edoctus viam Domini et fervens spiritu

loquebatur et docebat diligenter ea quae sunt Iesu

sciens tantum baptisma Iohannis

18,26 hic ergo coepit fiducialiter agere in synagoga

quem cum audissent Priscilla et Aquila adsumpse-

runt eum et diligentius exposuerunt ei viam Dei

18,27 cum autem vellet ire Achaiam exhortati fratres

scripserunt discipulis ut susciperent eum qui cum

venisset contulit multum his qui crediderant

18,28 vehementer enim Iudaeos revincebat publice os-

tendens per scripturas esse Christum Iesum

202 In Aephesum autem exeuntes | quidam Corinthii | et au-

dierunt eum | hortantes transire cum ipsis | in patria ip-

sorum |

18, 27 Redeunte autem eo | Ephesi √√√√√√√ scripserunt |

qui sunt in Corintho discipulis | quomodo exciperent

hunc virum | qui cum exivit in Achaiam | multum ≈

contulit in ecclesias |

18, 28 Fortiter enim Iudaeos convincebat | public(a)e dispu-

tante | et ostendens per Scripturas | Iesum ≈ esse-

Christum |

19, 1 < Volente vero Paulo | secundum suum consilium | e-

xire in Hierosolyma | dixit ei Spiritus | Revertere in A-

siam | Perambulantes | superioris partibus | venit in E-

phesum |

19, 2 Et cum invenisset quosdam discipulos | √ dixit ad eos

| Si Spiritum sanctum accepistis | cum credidissetis | Illi

≈ vero ad eum | Sed neque √ Spiritum sanctum | acci-

piunt quidam audivimus |

19, 3 √√ Dixitque | Quid ergo baptizati estis | Ad illi dixe-

runt | In Iohannis baptisma |

19, 4 < Dixit autem Paulus | Iohannes baptizavit | baptisma

paenitentiae populo | dicens | In eum qui venerit post ip-

sum | [fol. 495a, pag. 875] ut crederent | hoc est in

Christum |

19, 5 Cum audissent ≈≈ hoc | baptizati sunt | in Nomine

Domini Iesu Christi | in remissione peccatorum |

19, 6 Et cum inposuisset eis manum Paulus | statim cecidit

Spiritus sanctus | super eos | √ Loquebantur linguis et

prophetabant |

19, 7 Erant autem universi viri | quasi duodecim |

19, 8 < Cum introisset autem Paulus in synagogam | cum

fiducia magna | palam loquebatur | per tre(n)s menses

disputans | et persuadens de regno Dei |

19, 9 Ut vero quidam eorum | cum indurarent | et non crede-

rent | maledicentes Viam | in conspectu multitudinis

gentium | < Tunc recessit Paulus ab eis | segregavit di-

scipulos | cottidie disputans | in scola tyranni cuiusdam |

ab hora · quinque · usque decima |

19, 10 Hoc autem factum est | in annos duos | ita ut omnes

qui habitant Asiam | audirent verba Domini | Iudaeique

et Graeci |

19, 11 Virtutes etiam non quas(i)libet | Deus faciebat | per

manus Pauli |

19, 12 ita ut et super infirmantes | inferentur a corpore eius |

sudaria aut simicintia | et recedent ab eis infirmitatis | ut

spiritus malignus exiret |

19, 13 < Adgressi sunt √ quidam | ex circumvenientibus |

Iudaeis exorcistarum | nominare | super eos qui haberent

| spiritus malignos | [fol. 496a, pag. 877] Nomen Do-

mini Iesu | dicentes | < Adiuro vos per Iesum | quem

Paulus praedicat |

19, 14 In quod et fili Scevae √ | cuiusdam √ sacerdotis | vo-

luerunt similiter facere | consuetudinem habebant | apud

eos exorcizare | et introierunt adimplentes | coeperunt

invocare Nomen | dicentes | Praecipimus tibi | Iesu |

quem Paulus praedicat | exire |

19, 15 Tunc ≈ respondens | spiritus malignus | dixit ad eos |

19,1 factum est autem cum Apollo esset Corinthi ut

Paulus peragratis superioribus partibus veniret

Ephesum et inveniret quosdam discipulos

19,2 dixitque ad eos si Spiritum Sanctum accepistis cre-

dentes at illi ad eum sed neque si Spiritus Sanctus

est audivimus

19,3 ille vero ait in quo ergo baptizati estis qui dixerunt

in Iohannis baptismate

19,4 dixit autem Paulus Iohannes baptizavit baptisma

paenitentiae populum dicens in eum qui venturus

esset post ipsum ut crederent hoc est in Iesum

19,5 his auditis baptizati sunt in nomine Domini Iesu

19,6 et cum inposuisset illis manum Paulus venit Spiri-

tus Sanctus super eos et loquebantur linguis et pro-

phetabant

19,7 erant autem omnes viri fere duodecim

19,8 introgressus autem synagogam cum fiducia loque-

batur per tres menses disputans et suadens de regno

Dei

19,9 cum autem quidam indurarentur et non crederent

maledicentes viam coram multitudine discedens ab

eis segregavit discipulos cotidie disputans in scola

Tyranni

19,10 hoc autem factum est per biennium ita ut omnes

qui habitabant in Asia audirent verbum Domini Iu-

daei atque gentiles

19,11 virtutesque non quaslibet Deus faciebat per manus

Pauli

19,12 ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore

eius sudaria vel semicintia et recedebant ab eis lan-

guores et spiritus nequam egrediebantur

19,13 temptaverunt autem quidam et de circumeuntibus

iudaeis exorcistis invocare super eos qui habebant

spiritus malos nomen Domini Iesu dicentes adiuro

vos per Iesum quem Paulus praedicat

19,14 erant autem quidam Scevae Iudaei principis sa-

cerdotum septem filii qui hoc faciebant

19,15 respondens autem spiritus nequam dixit eis Iesum

novi et Paulum scio vos autem qui estis

19,16 et insiliens homo in eos in quo erat daemonium

pessimum et dominatus amborum invaluit contra

203 Iesum adgnosco | et Paulum scio | vos autem qui estis |

19, 16 Et insilien° in-eos ≈≈ homo | in quo erat spiritus ne-

qua° | dominatus utrisque | valuit adversus eos | ita ut

nudi et vulnerati | effugerunt de domo illa |

19, 17 < Hoc autem factum | -est ≈≈ notum omnibus Iudaeis

| et Grecis | his qui habitant in Ephesum | et incidit ti-

mor super omnes eos | et magnificabatur | Nomen Do-

mini Iesu |

19, 18 Multique credentium | veniebant confitentes | et nun-

tiantes actos suos |

19, 19 Multi autem ex his | qui √ curiosa gesserunt | adtule-

runt et libros | comburebant coram omnibus | et compu-

tatis praetiis illorum | invenerunt √ | denariorum sester-

tia ducenta |

19, 20 Sic potens convalescebat | et fides Dei crescebat | et

convalescebat |

19, 21 < √√√ Tunc Paulus adposuit in spirito | transire per

Macedoniam | [fol. 497a, pag. 879] et Achaiam | et sic

ire in Hiesolosyma | dicens quia Cum fuero ibi | necesse

est me √ Roma videre |

19, 22 Et ≈ misit in Macedoniam | duos qui sibi ministra-

bant | Timotheum et Erastum | Ipse vero substitit tem-

pus in Asia(m) |

19, 23 < Factum est autem | in illo tempore | tumultus non

modicus | de hac via Domini |

19, 24 < Demetrius enim quidam √ argentarius | faciens

tempula argentea Dianae | qui praestabat artificibus |

non modicam adquisitionem |

19, 25 Hic convocavit √ eos | qui circa haec | operabantur |

Ait ad eos | Viri artifices | scitis quia ex hac opera-

tione(m) | adquisitio est nobis |

19, 26 et audistis ≈≈ et-videtis | quia non solum ipsius

Ephesi | sed p(a)en(a)e omnis Asiae | < Paulus hic qui-

dam | tunc suadens | eduxit plurimam turbam | dicens |

quoniam non sunt dii | qui fiunt ≈ manibus |

19, 27 Non solum autem nobis √ ≈ periclitatur | pars in re-

dargutionem venire | sed etiam magnae deae | templum

Dianae | in nihilum deputabitur | sed destrui incipiet √√

tota Asia | et orbis terrarum colitur |

19, 28 Haec autem cum audissent | et fuissent pleni indigna-

tione | [fol. 498a, pag. 881] currentes in campo | clama-

verunt dicentes | Magna est Diana Ephesiorum |

19, 29 Et repleta est tota civitas confusione(m) | impe-

tumque fecerunt | unanimiter in theatrum | et rapuerunt

Gaium et Aristarchum | macedonibus comitibus Pauli |

19, 30 <Ipso autem volente ≈≈ Paulo | introire in turbam |

discipuli ≈ non-sinebant |

19, 31 Quidam vero asiarcharum | qui erant amici eius | cum

mi(s)sissent ad eum | rogabant eum | ne dare(n)t ≈ se in

theatrum |

19, 32 Alii autem vero aliut clamabant | Erat enim ecclesia

confusa | et plures nesciebant | cuius rei causa convene-

rint |

19, 33 De ipsa turba √ | distraxerunt Alexandrum | propel-

lentes eum Iudaeis | < Alexander autem | innuens manu

√√ | volebat rationem reddere populo |

19, 34 Cognito autem eo | quod Iudaeis esset | vox facta est

una omnium | quasi horis duabus clamantium | Magna

est Diana Ephesiorum |

eos ita ut nudi et vulnerati effugerent de domo illa

19,17 hoc autem notum factum est omnibus Iudaeis

atque gentilibus qui habitabant Ephesi et cecidit ti-

mor super omnes illos et magnificabatur nomen

Domini Iesu

19,18 multique credentium veniebant confitentes et ad-

nuntiantes actus suos

19,19 multi autem ex his qui fuerant curiosa sectati con-

tulerunt libros et conbuserunt coram omnibus et

conputatis pretiis illorum invenerunt pecuniam de-

nariorum quinquaginta milium

19,20 ita fortiter verbum Dei crescebat et confirmabatur

19,21 his autem expletis posuit Paulus in Spiritu transita

Macedonia et Achaia ire Hierosolymam dicens

quoniam postquam fuero ibi oportet me et Romam

videre

19,22 mittens autem in Macedoniam duos ex ministran-

tibus sibi Timotheum et Erastum ipse remansit ad

tempus in Asia

19,23 facta est autem in illo tempore turbatio non mini-

ma de via

19,24 Demetrius enim quidam nomine argentarius fa-

ciens aedes argenteas Dianae praestabat artificibus

non modicum quaestum

19,25 quos convocans et eos qui eiusmodi erant opifices

dixit viri scitis quia de hoc artificio adquisitio est

nobis

19,26 et videtis et auditis quia non solum Ephesi sed

paene totius Asiae Paulus hic suadens avertit mul-

tam turbam dicens quoniam non sunt dii qui mani-

bus fiunt

19,27 non solum autem haec periclitabitur nobis pars in

redargutionem venire sed et magnae deae Dianae

templum in nihilum reputabitur sed et destrui inci-

piet maiestas eius quam tota Asia et orbis colit

19,28 his auditis repleti sunt ira et exclamaverunt di-

centes magna Diana Ephesiorum

19,29 et impleta est civitas confusione et impetum fece-

runt uno animo in theatrum rapto Gaio et Aristar-

cho Macedonibus comitibus Pauli

19,30 Paulo autem volente intrare in populum non per-

miserunt discipuli

19,31 quidam autem et de Asiae principibus qui erant

amici eius miserunt ad eum rogantes ne se daret in

theatrum

19,32 alii autem aliud clamabant erat enim ecclesia con-

fusa et plures nesciebant qua ex causa convenissent

19,33 de turba autem detraxerunt Alexandrum propel-

lentibus eum Iudaeis Alexander ergo manu silentio

postulato volebat rationem reddere populo

19,34 quem ut cognoverunt Iudaeum esse vox facta est

una omnium quasi per horas duas clamantium ma-

gna Diana Ephesiorum

19,35 et cum sedasset scriba turbas dixit viri ephesii

204 19, 35 √ Cum compescuisset scriba turba | ait | Viri Ephesi |

quis enim est homo | qui ignorat vestram civitatem | ae-

dituam esse magnae Dianae |

19, 36 Et huius Iovis | Contradictione | itaque non capienti-

bus his | oportet vos que(s)tos esse | et nihil temere

agere | [fol. 499a, pag. 883]

19, 37 Adduxistis enim viros istos hic | neque sacrilegos |

neque blasphemantes | deam nostram |

19, 38 Si quidem ergo Demetrius hic | et qui cum eo sunt

artefices | habent cum aliquos | quendam verbum | con-

ventus √ aguntur | et proconsoles sunt | accusent se in-

vicem |

19, 39 Si quid autem ulterius √ requiritis | in legem eccle-

siae discutietur |

19, 40 Nam etiam periclitamur hodie | accusari seditionis |

nullius causa esse | cuius possumus reddere rationem |

de hoc ≈ concurso |

19, 41 Et haec ≈ cum dixisset | dissolvit ecclesiam |

20, 1 < Posquam autem cessavit tumultus | convocavit Pau-

lus discipulos | et multo exhortatus √ | salutans exiit √√

in Macedoniam |

20, 2 Cum √ perambulasset | omnes partes illas | et exorta-

tus √√ sermone ≈ multo | venit √ Ellada |

20, 3 √ Fecit autem menses tres | et cum fierent ei insidiae a

Iudaeis | voluit in Syriam perduci | < Dixitque Spiritus

ei | Revertere | per Macedoniam |

20, 4 Volente autem comitari eum | usqu(a)e ad Asiam | So-

pater Pirri Beryensis | Thessalonicensium vero Aristar-

chus | et Secundus | et Gaius Doberius | et Timotheus |

Ephesii autem Eutychus et Trophimus |

20, 5 Hi(c) cum praecessissent | expectabant nos Troade |

20, 6 Nos vero enavigavimus | post dies azymorum | a Phi-

lippis | et venimus ad eos | Troadam | quintani | in qua

demorati sumus dies septem |

20, 7 In una autem sabbati | collectis nobis frangere panem |

< Paulus disputabat eis | incipiens exire post alia die |

extenditque sermonem | usque in media nocte |

20, 8 Et ≈ erant faculae copiosae | in superioribus | ubi era-

mus collecti |

20, 9 Sedens autem quidam iuvenis | nomine Eutychus | su-

per fenestram | demersus somno gravi | disputante Paulo

≈ prolixius | praeceps datus est a somno | cecidit de tris-

tego° zosum° | et sublatus est mortuus |

20, 10 < √√ Cum descendisset autem Paulus | cecidit super

eum | et circumplexit | et dixit Nolite turbari | anima

enim eius in ipso est |

20, 11 Cum ascendisset √ | et fregisset panem | et gustasset |

satisque fabulatus esset | usqu(a)e ad lucem | sic profec-

tus est |

20, 12 Salutantes aute° [e]os | adduxerunt iuvenem viven-

tem | et consolati sunt | non mediocriter |

20, 13 Nos vero ascendimus in navem | devenimus Assum |

Inde mox recepturi Paulum | sic enim disposuerat | inci-

piens ≈ ipse iter facere | [fol. 501a, pag. 887]

20, 14 Ut autem convenit nos in Assum | adsupto eo veni-

mus Mitylenen |

quis enim est hominum qui nesciat Ephesiorum ci-

vitatem cultricem esse magnae Dianae Iovisque

prolis

19,36 cum ergo his contradici non possit oportet vos se-

datos esse et nihil temere agere

19,37 adduxistis enim homines istos neque sacrilegos

neque blasphemantes deam vestram

19,38 quod si Demetrius et qui cum eo sunt artifices ha-

bent adversus aliquem causam conventus forenses

aguntur et pro consulibus sunt accusent invicem

19,39 si quid autem alterius rei quaeritis in legitima ec-

clesia poterit absolvi

19,40 nam et periclitamur argui seditionis hodiernae

cum nullus obnoxius sit de quo non possimus red-

dere rationem concursus istius et cum haec dixisset

dimisit ecclesiam

20,1 postquam autem cessavit tumultus vocatis Paulus

discipulis et exhortatus eos valedixit et profectus

est ut iret in Macedoniam

20,2 cum autem perambulasset partes illas et exhortatus

eos fuisset multo sermone venit ad Graeciam

20,3 ubi cum fecisset menses tres factae sunt illi insidiae

a Iudaeis navigaturo in Syriam habuitque consilium

ut reverteretur per Macedoniam

20,4 comitatus est autem eum Sopater Pyrri Beroensis

Thessalonicensium vero Aristarchus et Secundus et

Gaius Derbeus et Timotheus Asiani vero Tychicus

et Trophimus

20,5 hii cum praecessissent sustinebant nos Troade

20,6 nos vero navigavimus post dies azymorum a Phi-

lippis et venimus ad eos Troadem in diebus

quinque ubi demorati sumus diebus septem

20,7 in una autem sabbati cum convenissemus ad fran-

gendum panem Paulus disputabat eis profecturus in

crastinum protraxitque sermonem usque in mediam

noctem

20,8 erant autem lampades copiosae in cenaculo ubi e-

ramus congregati

20,9 sedens autem quidam adulescens nomine Eutychus

super fenestram cum mergeretur somno gravi di-

sputante diu Paulo eductus somno cecidit de tertio

cenaculo deorsum et sublatus est mortuus

20,10 ad quem cum descendisset Paulus incubuit super

eum et conplexus dixit nolite turbari anima enim

ipsius in eo est

20,11 ascendens autem frangensque panem et gustans

satisque adlocutus usque in lucem sic profectus est

20,12 adduxerunt autem puerum viventem et consolati

sunt non minime

20,13 nos autem ascendentes navem enavigavimus in

Asson inde suscepturi Paulum sic enim disposuerat

ipse per terram iter facturus

20,14 cum autem convenisset nos in Asson adsumpto eo

venimus Mytilenen

205 20, 15 Et inde cum enavigassemus | pridie pervenimus con-

tra Chium | et alia die applicavimus Samum | et ma-

nentes in Trogylio | se-quenti venimus in Miletum |

20, 16 Iudicaverunt enim Paulus | praeternavigare Ephesum

| ut non contingeret ei | morandi quis in Asia | Festina-

bat enim √√√√ in die Pentecostes | adesse in Hieroso-

lymis |

20, 17 A Mileto autem | cum misisset in Ephesum | transmi-

sit presbyteros de ecclesia(m) |

20, 18 At ubi venerunt ad eum | simulque cum esset | ait ad

eos | < Vos scitis fratres a prima die | in qua ingressus

sum √ Asiam | quasi triennium et amplius | quemadmo-

dum vobiscum fui |

20, 19 ≈ per-omne°-tempore serviens Domino | cum omni

humilitati sensui | et lacrimis | et temptationibus | quae

evenerunt ≈ mihi | ex insidiis a(d) Iudaeis |

20, 20 quam nihil substraxerim | que utilia essent | ut adnun-

tiarem vobis | et docerem √ | per-domos | ≈et ≈≈publice

|

20, 21 Testificando | Iudaeisqu(a)e | et Graecis | quae in Deo

paenitentiam agent | et fidem in Dominum nostrum |

Iesum Christum |

20, 22 Et nunc ecce ego ≈ ligatus Spirito | vado in Hieroso-

lyma | quae in ea mihi ≈ ventura-sunt | [fol. 502a, pag.

889] nesciens |

20, 23 Tamquam Spiritum sanctum | per singulas civitates |

protestatur mihi dicens | quia Vincula et tribulationes |

manen° mi° in Hierosolymis |

20, 24 Sed nihil horum cura est mihi | neque habeo | ipsam

animam caram mihi | quam √ consummare cursum

meum | et ministerium verbi | quod accepi a Domino Ie-

su | testificari Iudaeis | et Grecis | evangelium gratiae

Dei |

20, 25 Et nunc ecce ego scio | quia non videbis faciem

meam | vos omnis° | inter quos perambulavi | praedi-

cans | illud Regnum Iesu |

20, 26 Propter quod √√ hodierno die √ mundus sum | a san-

guine omnium |

20, 27 Non enim subtraxi ut non adnuntiem | omnem vo-

lum(p)tatem Dei | vobis |

20, 28 Attendite vos | et omni gregi | in √ vobis Spiritus

sanctus posuit | episcopos | regere ecclesiam Domini |

quam adquisivit sibi | per sanguinem suum |

20, 29 < Ego scio quia introibunt | pos[t] di(e)scessum

meum | lupi graves in vos | non parcentes gregi |

20, 30 Et ex vobis ipsis exurgent | viri loquentes perversa |

ut abstrahant discipulos post seipsos |

20, 31 Propter quod vigilate | memores estote | quia triennio

nocte ac die | [fol. 503a, pag. 891] non cessavi cum la-

crimis monens | unumquemque vestrum |

20, 32 Et nunc commendo vos Deo | et verbo | gratiae ipsius

| qui potens est aedificare et dare | hereditatem in sancti-

ficatis omnibus |

20, 33 Argentum aut aurum aut vestem | nullius concupivi |

[20, 34] Ipsi scitis | quoniam ad ea quae mihi opus erant | et

his qui mecum sunt | ministraverunt manus istae |

20, 35 Omnia ostendi vobis quoniam sic | laborantes oportet

suscipere infirmos | ac meminisse verbi Domini Iesu |

quoniam ipse dixit | Beatius est magis dare | quam acci-

20,15 et inde navigantes sequenti die venimus contra

Chium et alia adplicuimus Samum et sequenti ve-

nimus Miletum

20,16 proposuerat enim Paulus transnavigare Ephesum

ne qua mora illi fieret in Asia festinabat enim si

possibile sibi esset ut diem pentecosten faceret Hie-

rosolymis

20,17 a Mileto autem mittens Ephesum vocavit maiores

natu ecclesiae

20,18 qui cum venissent ad eum et simul essent dixit eis

vos scitis a prima die qua ingressus sum in Asiam

qualiter vobiscum per omne tempus fuerim

20,19 serviens Domino cum omni humilitate et lacrimis

et temptationibus quae mihi acciderunt ex insidiis

Iudaeorum

20,20 quomodo nihil subtraxerim utilium quo minus ad-

nuntiarem vobis et docerem vos publice et per do-

mos

20,21 testificans Iudaeis atque gentilibus in Deum pae-

nitentiam et fidem in Dominum nostrum Iesum

Christum

20,22 et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusa-

lem quae in ea eventura sint mihi ignorans

20,23 nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates

protestatur mihi dicens quoniam vincula et tribula-

tiones me manent

20,24 sed nihil horum vereor nec facio animam pretio-

siorem quam me dummodo consummem cursum

meum et ministerium quod accepi a Domino Iesu

testificari evangelium gratiae Dei

20,25 et nunc ecce ego scio quia amplius non videbitis

faciem meam vos omnes per quos transivi praedi-

cans regnum Dei

20,26 quapropter contestor vos hodierna die quia mun-

dus sum a sanguine omnium

20,27 non enim subterfugi quo minus adnuntiarem om-

ne consilium Dei vobis

20,28 adtendite vobis et universo gregi in quo vos Spiri-

tus Sanctus posuit episcopos regere ecclesiam Dei

quam adquisivit sanguine suo

20,29 ego scio quoniam intrabunt post discessionem

meam lupi graves in vos non parcentes gregi

20,30 et ex vobis ipsis exsurgent viri loquentes perversa

ut abducant discipulos post se

20,31 propter quod vigilate memoria retinentes quoniam

per triennium nocte et die non cessavi cum lacrimis

monens unumquemque vestrum

20,32 et nunc commendo vos Deo et verbo gratiae ip-

sius qui potens est aedificare et dare hereditatem in

sanctificatis omnibus

20,33 argentum aut aurum aut vestem nullius concupivi

20,34 ipsi scitis quoniam ad ea quae mihi opus erant et

his qui mecum sunt ministraverunt manus istae

20,35 omnia ostendi vobis quoniam sic laborantes opor-

tet suscipere infirmos ac meminisse verbi Domini

Iesu quoniam ipse dixit beatius est magis dare

206 pere |

20, 36 Et cum haec dixisset | positis genibus suis | cum om-

nibus illis oravit |

20, 37 Magnus autem fletus factus est | omnium | et pro-

cumbentes | super collum Pauli | osculabantur eum |

20, 38 dolentes | maxime in verbo quo dixerat | quoniam

amplius faciem eius | non essent visuri | Et deducebant

eum ad navem |

21, 1 Cum autem factum esset | ut navigaremus abstracti ab

eis | recto cursu venimus Cho | et sequenti die Rhodum |

et inde Patara |

21, 2 Et cum invenissemus navem | transfretantem in Foeni-

cen | [fol. 504a, pag. 893] ascendentes navigavimus |

21, 3 Videntes autem Cyprum | et relinquentes eas a sinistro

| collauimus in Syriam | Enavigavimus in Tyro | Ibi erat

enim navis | expostura° onus |

21, 4 Et ≈ inventis discipulis | mansimus apud eos dies sep-

tem | Quidam autem Paulo dicebant | per Spiritum | non

ingredi Hierosolyma |

21, 5 < Sequenti autem die exeuntes | ambulamus viam nos-

tram | deducentibus omnibus ≈ nos | cum uxoribus et

filiis | √ extra civitatem | et positis genibus | in litore

oravimus |

21, 6 Et cum salutassemus invicem | [ascensimus √ navem] |

Reversi vero quisque ad sua |

21, 7 Nos autem navigatione expedita | a Tyro venimus Pro-

lemaidem | et salutavimus fratres | [mansimus diem

u]num aput eos |

21, 8 Alia autem die profecti venimus | Caesaream | et in-

trantes in domum Philippi | evangelistae qui erat de sep-

tem | mansimus apud eum |

21, 9 Huic autem erant filiae quattuor | virgines prophe-

tantes |

21, 10 Et cum moraremur per dies aliquot | supervenit qui-

dam a Iudaea | [fol. 505a, pag. 895] propheta nomine

Agabus |

21, 11 √ Cum venisset ad nos | et tulisset zonam Pauli | li-

gavit suos pedes | et manus | et dixit | Haec dicit Spiritus

sanctus | eum virum cu[iu]s est zona haec | sic ligabunt

Hierusalem Iudaei | et tradent in manus gentium |

21, 12 Et vero audivimus haec | depraecabamur nos | et in-

colae loci illius | Paulum | ut non ascenderet Hierusalem

|

21, 13 < Respondit ≈ autem ad nos Paulus √√ | Quid facitis

plorantes | et conturbantes meum ≈ cor | Ego enim non

solum ligari volo | sed et mori in Hierusalem √√ | <

Propositum habeo propter Nomen | Domini Christi Iesu

|

21, 14 √ Cum non suaderetur ≈ ei | quievimus | dicentes ad

invicem | Voluntas ≈ Domini fiat |

21, 15 < Post hos ≈autem ≈≈ dies | refecimus nos | et ascen-

dimus Hierosolyma |

21, 16 De Caesarea nobiscum | simulqu(a)e √√ adduxxerunt

nos | apud quem ospitaremur | Et cum venerunt | in

quam accipere

20,36 et cum haec dixisset positis genibus suis cum om-

nibus illis oravit

20,37 magnus autem fletus factus est omnium et pro-

cumbentes super collum Pauli osculabantur eum

20,38 dolentes maxime in verbo quo dixerat quoniam

amplius faciem eius non essent visuri et deducebant

eum ad navem

21,1 cum autem factum esset ut navigaremus abstracti

ab eis recto cursu venimus Cho et sequenti die

Rhodum et inde Patara

21,2 et cum invenissemus navem transfretantem in Foe-

nicen ascendentes navigavimus

21,3 cum paruissemus autem Cypro et relinquentes eam

ad sinistram navigabamus in Syriam et venimus

Tyrum ibi enim navis erat expositura onus

21,4 inventis autem discipulis mansimus ibi diebus sep-

tem qui Paulo dicebant per Spiritum ne ascenderet

Hierosolymam

21,5 et explicitis diebus profecti ibamus deducentibus

nos omnibus cum uxoribus et filiis usque foras ci-

vitatem et positis genibus in litore oravimus

21,6 et cum valefecissemus invicem ascendimus in na-

vem illi autem redierunt in sua

21,7 nos vero navigatione explicita a Tyro descendimus

Ptolomaida et salutatis fratribus mansimus die una

apud illos

21,8 alia autem die profecti venimus Caesaream et in-

trantes in domum Philippi evangelistae qui erat de

septem mansimus apud eum

21,9 huic autem erant filiae quattuor virgines prophe-

tantes

21,10 et cum moraremur per dies aliquot supervenit

quidam a Iudaea propheta nomine Agabus

21,11 is cum venisset ad nos tulit zonam Pauli et alli-

gans sibi pedes et manus dixit haec dicit Spiritus

Sanctus virum cuius est zona haec sic alligabunt in

Hierusalem Iudaei et tradent in manus gentium

21,12 quod cum audissemus rogabamus nos et qui loci

illius erant ne ascenderet Hierosolymam

21,13 tunc respondit Paulus et dixit quid facitis flentes

et adfligentes cor meum ego enim non solum alli-

gari sed et mori in Hierusalem paratus sum propter

nomen Domini Iesu

21,14 et cum ei suadere non possemus quievimus di-

centes Domini voluntas fiat

21,15 post dies autem istos praeparati ascendebamus

Hierusalem

21,16 venerunt autem et ex discipulis a Caesarea nobis-

cum adducentes apud quem hospitaremur Mnaso-

nem quendam Cyprium antiquum discipulum

21,17 et cum venissemus Hierosolymam libenter exce-

perunt nos fratres

21,18 sequenti autem die introibat Paulus nobiscum ad

207 quendam civitatem | fuimus ad Nasonem | quendam

Cyprium discipulum ≈ antiquum |

21, 17 Et inde exeuntes | venimus Hierosolyma | suscepe-

runt autem nos ≈≈≈ cum-laetitia | fratres |

21, 18 Sequenti autem die introivit Paulus | nobiscum ad

Iacobum | [fol. 506a, pag. 897] Erant autem cum eo |

praesbyteri conventi |

21, 19 Cum salutasset ≈≈ eos | narrabat per singula | quae

fecit Deus in gentibus | per ministerium eius |

21, 20 At illi cum audissent | clarificaverunt Dominum | di-

centes | < Vides frater | quanta milia sunt | in Iudaea qui

crediderunt | et omnes isti | (h)emulatores legis ≈ sunt |

21, 21 Diffamaverunt autem de te | quia abscensionem | do-

cens a Moysen | qui in gentibus sunt Iudaeos | ne cir-

cumcidat √ filios | neque gentes eius | ambulant |

21, 22 < Quid ergo est | utique oportet multitudinem ≈ con-

venire | Audient enim quia venisti |

21, 23 Hoc ergo fac quod tibi dicimus | Sunt nobis viri quat-

tuor | votum habentes super se |

21, 24 Hos adsume | Purifica te cum illis | Et eroga in eos |

ut radant caput | et cognoscant omnes | quia quae audie-

runt | ≈ de-te | nihil est | sed ambulans | ipse custodiens

Legem |

21, 25 De illis vero qui crediderunt | gentibus | nihil habent

quod dicere in te | Nos enim scripsimus iudicantes | ni-

hil tale observare eos | nisi custodirent se | a sacrificato |

et sanguine √√ | et fornicatione |

21, 26 < Tunc Paulus adsumpsit viros | sequenti die | cum

ipsis | [fol. 507a, pag. 899] ≈≈ purificatus | introivit in

Templum | adnuntians expeditionem | dierum purifica-

tionis | donec oblata est | pro uno quoque eorum oblatio

|

21, 27 Cum repletur ≈ autem eis | septimus dies | √ qui ab

Asia erant Iudaei | venerant | videntes eum in Templo |

confuderunt° omnem turbam | et miserunt super eum

manus |

21, 28 clamantes | Viri Istrahelitae adiuvate | Hic est homo |

qui adversus populum | et Legem | et Locum hunc | om-

nes ubique docet | insuper et Grecos | introduxit in

Templum | et communicavit sanctum Locum hunc |

21, 29 Erant autem providentes | Trophimum (et) Ephesium

| in civitate cum eo | quem putaverunt | quia in Tem-

plum induxit Paulus |

21, 30 Et commota est | civitas tota | et facta est | concursio

populi | et cum adprehendissent Paulum | trahebant √

extra Templum | et continuo clusae sunt ianuae |

21, 31 Et cum quererent eum occidere | nuntiatum est tribu-

no cohortis | quia tota confusa est in Hierusalem |

21, 32 Qui statim sumptis militibus | et centurionibus | pro-

cucurrit ad eos | Ad illi cum vidissent tribunum et | mi-

lites | cessaverunt percutientes Paulum |

21, 33 Tunc cum adpropinquasset tribunus | compraehendit

eum | et iussit ligari catenis duabus | [fol. 508a, pag.

901] et interrogabat quis sit | et quid fecisset |

21, 34 Alii autem aliud clamabant | in turba | et cum non

possit scire | ≈ quod-certum-est | propter tumultum | ius-

sit adduci eum in castra |

21, 35 Cum autem adhuc esset in graduus | obtigit Paulum |

baiulari a militibus | propter vim populi |

Iacobum omnesque collecti sunt seniores

21,19 quos cum salutasset narrabat per singula quae fe-

cisset Deus in gentibus per ministerium ipsius

21,20 at illi cum audissent magnificabant Deum dixe-

runtque ei vides frater quot milia sint in Iudaeis qui

crediderunt et omnes aemulatores sunt legis

21,21 audierunt autem de te quia discessionem doceas a

Mose eorum qui per gentes sunt Iudaeorum dicens

non debere circumcidere eos filios suos neque se-

cundum consuetudinem ingredi

21,22 quid ergo est utique oportet convenire multitudi-

nem audient enim te supervenisse

21,23 hoc ergo fac quod tibi dicimus sunt nobis viri

quattuor votum habentes super se

21,24 his adsumptis sanctifica te cum illis et inpende in

illis ut radant capita et scient omnes quia quae de te

audierunt falsa sunt sed ambulas et ipse custodiens

legem

21,25 de his autem qui crediderunt ex gentibus nos

scripsimus iudicantes ut abstineant se ab idolis im-

molato et sanguine et suffocato et fornicatione

21,26 tunc Paulus adsumptis viris postera die purificatus

cum illis intravit in templum adnuntians expletio-

nem dierum purificationis donec offerretur pro

unoquoque eorum oblatio

21,27 dum autem septem dies consummarentur hii qui

de Asia erant Iudaei cum vidissent eum in templo

concitaverunt omnem populum et iniecerunt ei ma-

nus clamantes

21,28 viri israhelitae adiuvate hic est homo qui adversus

populum et legem et locum hunc omnes ubique do-

cens insuper et gentiles induxit in templum et vio-

lavit sanctum locum istum

21,29 viderant enim Trophimum Ephesium in civitate

cum ipso quem aestimaverunt quoniam in templum

induxisset Paulus

21,30 commotaque est civitas tota et facta est concursio

populi et adprehendentes Paulum trahebant eum ex-

tra templum et statim clausae sunt ianuae

21,31 quaerentibus autem eum occidere nuntiatum est

tribuno cohortis quia tota confunditur Hierusalem

21,32 qui statim adsumptis militibus et centurionibus

decucurrit ad illos qui cum vidissent tribunum et

milites cessaverunt percutere Paulum

21,33 tunc accedens tribunus adprehendit eum et iussit

alligari catenis duabus et interrogabat quis esset et

quid fecisset

21,34 alii autem aliud clamabant in turba et cum non

posset certum cognoscere prae tumultu iussit duci

eum in castra

21,35 et cum venisset ad gradus contigit ut portaretur a

militibus propter vim populi

21,36 sequebatur enim multitudo populi clamans tolle

eum

21,37 et cum coepisset induci in castra Paulus dicit tri-

buno si licet mihi loqui aliquid ad te qui dixit

graece nosti

21,38 nonne tu es Aegyptius qui ante hos dies tumultum

concitasti et eduxisti in desertum quattuor milia vi-

208 21, 36 Sequebatur enim multitudo √ | clamans | Tollite eum

|

21, 37 Et cum iam induceretur in castris | √ tribuno ≈ res-

pondens-dixit | Si licet mihi loqui √ ad te | At ille ait |

Grece nosti |

21, 38 Nonne tu es ille Aegyptius | qui anti° hos dies√ sol-

licitasti | et eduxisti in eremum | quattuor milia virorum

sicariorum |

21, 39 < Dixit ≈ autem Paulus √√ | Ego homo quidem ≈

sum Iudaeus | Tarse[n]sis ex Ciliciae | non ignotae civi-

tatis √ cuius | rogo | Obsecro autem √√ mihi | loqui ad

populum |

21, 40 Et cum √ permisisset ei tribunus | stans ≈ Paulus in

gradibus | et movit manum ad eos | Magnoque silentio

facto | adlocutus est | hebreica lingua | dicens |

22, 1 < Viri fratres | et patres | audite me | Nunc aput vos

reddo rationem | Cum audisset autem | quia Hebraica

lingua adloquitur | [fol. 509a, pag. 903] magis praestite-

runt silentium |

22,3 Et dixit | Ego sum vir iudaeus | natus Tarso Ciliciae |

nutritus autem in ista civitate | secus pedes Gamalihel |

eruditus iuxta veritatem | paternae legis | aemulator le-

gis | sicut et vos omnes estis hodie |

22,4 Qui hanc viam persecutus sum | usque ad mortem | al-

ligans | et tradens in custodias | viros ac mulieres |

22,5 sicut princeps sacerdotum | testimonium mihi reddit |

et omnes maiores natu | a quibus et epistulas accipiens |

ad fratres | Damascum pergebam | ut adducerem inde |

vinctos in Hierusalem | uti punirentur |

22,6 Factum est autem eunte me | et adpropinquante Dama-

sco | media die | subito de caelo | circumfulsit me | lux

copiosa |

22,7 et decidens in terram | audivi vocem dicentem mihi |

Saule Saule quid me persequeris |

22,8 Ego autem respondi | Quis es Domine | Dixitque ad me

| Ego sum Iesus Nazarenus | quem tu persequeris |

22,9 Et qui mecum erant | lumen quidem viderunt | vocem

autem non audierunt eius | qui loquebatur mecum |

22,10 Et dixi Quid faciam Domine | Dominus autem dixit

ad me | Surgens vade Damascum | et ibi tibi dicetur de

omnibus | [fol. 510a, pag. 905] quae te oportet facere |

22, 11 Ut autem surrexi(t) | non videbam | a claritate lucis

illius | Et ad manum deductus | qui mecum erant | veni

in Damascum |

22, 12 Ananias √ quidam vir timoratus | secundum legem |

et testimonio √ | ab omnibus √ Iudaeis |

22, 13 Cum venisset ad me √√ dix[it] mihi | < Saule ^^ Sau-

le ^^ frater aspi[c]e | Et ego ipsa hora aspexi √√ |

22, 14 Et √ dixit mihi | < Deus patrum nostrorum | praeordi-

navit te | ut cognosceris voluntatem eius | et videre Iu-

stum | et audire vocem ex ore eius |

22, 15 Qui eris testis eius | aput omnes homines | eorum |

quae vidisti et audisti |

22, 16 Et nunc quid expectas | Surge baptizare | et ablue

peccata tua | invocans Nomen eius |

22, 17 < Factum est autem mihi | reverso √ Hierusalem | √

orante me in Templo | fieri me in soporem √ |

rorum sicariorum

21,39 et dixit ad eum Paulus ego homo sum quidem iu-

daeus a Tarso Ciliciae non ignotae civitatis muni-

ceps rogo autem te permitte mihi loqui ad populum

21,40 et cum ille permisisset Paulus stans in gradibus

annuit manu ad plebem et magno silentio facto

adlocutus est hebraea lingua dicens

22,1 viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo

rationem

22,2 cum audissent autem quia hebraea lingua loquitur

ad illos magis praestiterunt silentium

22,3 et dixit ego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciae

nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamali-

hel eruditus iuxta veritatem paternae legis aemula-

tor legis sicut et vos omnes estis hodie

22,4 qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem

alligans et tradens in custodias viros ac mulieres

22,5 sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit

et omnes maiores natu a quibus et epistulas acci-

piens ad fratres Damascum pergebam ut adducerem

inde vinctos in Hierusalem uti punirentur

22,6 factum est autem eunte me et adpropinquante Da-

masco media die subito de caelo circumfulsit me

lux copiosa

22,7 et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi

Saule Saule quid me persequeris

22,8 ego autem respondi quis es Domine dixitque ad me

ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris

22,9 et qui mecum erant lumen quidem viderunt vocem

autem non audierunt eius qui loquebatur mecum

22,10 et dixi quid faciam Domine Dominus autem dixit

ad me surgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de

omnibus quae te oporteat facere

22,11 et cum non viderem prae claritate luminis illius ad

manum deductus a comitibus veni Damascum

22,12 Ananias autem quidam vir secundum legem tes-

timonium habens ab omnibus habitantibus Iudaeis

22,13 veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater

respice et ego eadem hora respexi in eum

22,14 at ille dixit Deus patrum nostrorum praeordinavit

te ut cognosceres voluntatem eius et videres Iustum

et audires vocem ex ore eius

22,15 quia eris testis illius ad omnes homines eorum

quae vidisti et audisti

22,16 et nunc quid moraris exsurge baptizare et ablue

peccata tua invocato nomine ipsius

22,17 factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et

oranti in templo fieri me in stupore mentis

22,18 et videre illum dicentem mihi festina et exi velo-

209 22, 18 Et vidi eum dicentem mihi | Festina | et exi cito de

Hierusalem | quia non recipient | testimonium meum √√

|

22, 19 Et √ dixi | Domine ipsi sciunt | quia ego eram | in

carcere ≈≈ includens | et caedens per synagogas | eos

qui credebant in te |

22, 20 Et cum effunderunt sanguis | [S]tephani martyris |

ego eram adsistans | et consentiens | [fol. 511a, pag.

907] et custodiebam vestimenta | interficientium illum |

22,21 Et dixit ad me | Vade quoniam ego in nationes longe |

mittam te |

22,22 Audiebant autem eum usque ad hoc verbum | et leva-

verunt vocem suam dicentes | Tolle de terra eiusmodi |

non enim fas est eum vivere

22,23 Vociferantibus autem eis et | proicientibus vestimenta

sua | et pulverem iactantibus in aerem |

22,24 iussit tribunus induci eum in castra | et flagellis caedi

et torqueri eum | ut sciret propter quam causam | sic a-

dclamarent ei |

22,25 Et cum adstrinxissent eum loris | dixit adstanti sibi

centurioni Paulus | Si hominem romanum | et indemna-

tum licet vobis flagellare |

22,26 Quo audito centurio accessit | ad tribunum et nuntia-

vit dicens | Quid acturus es | Hic enim homo civis ro-

manus est |

22,27 Accedens autem tribunus dixit illi | Dic mihi tu Ro-

manus es | At ille dixit etiam |

22,28 Et respondit tribunus | ego multa summa civitatem

hanc | consecutus sum | Et Paulus ait | Ego autem et na-

tus sum |

22,29 Protinus ergo discesserunt ab illo | [fol. 512a, pag.

909] qui eum torturi erant | Tribunus quoque timuit

postquam | rescivit quia civis romanus esset | et quia al-

ligasset eum |

22,30 Postera autem die | volens scire diligentius | qua ex

causa accusaretur | a Iudaeis solvit eum | et iussit sacer-

dotes convenire | et omne concilium | et producens Pau-

lum statuit inter illos |

23, 1 Intendens autem concilium Paulus ait | Viri fratres |

ego omni conscientia bona | conversatus sum ante

Deum | usque in hodiernum diem |

23, 2 Princeps autem sacerdotum | Ananias praecepit ads-

tantibus sibi | percutere os eius |

23,3 Tunc Paulus ad eum dixit | Percutiet te Deus paries

dealbate | et tu sedens iudicas me secundum legem | et

contra legem iubes me percuti |

23,4 Et qui adstabant dixerunt | Summum sacerdotem Dei

maledicis |

23,5 Dixit autem Paulus | Nesciebam fratres quia princeps

est | sacerdotum | scriptum est enim | principem populi

tui non maledices |

23,6 Sciens autem Paulus | quia una pars esset Sadducaeo-

rum | et altera Pharisaeorum | exclamavit in concilio |

viri fratres | ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum | de

spe et resurrectione mortuorum | ego iudicor |

citer ex Hierusalem quoniam non recipient testimo-

nium tuum de me

22,19 et ego dixi Domine ipsi sciunt quia ego eram con-

cludens in carcerem et caedens per synagogas eos

qui credebant in te

22,20 et cum funderetur sanguis Stephani testis tui ego

adstabam et consentiebam et custodiebam vesti-

menta interficientium illum

22,21 et dixit ad me vade quoniam ego in nationes longe

mittam te

22,22 audiebant autem eum usque ad hoc verbum et le-

vaverunt vocem suam dicentes tolle de terra eius-

modi non enim fas est eum vivere

22,23 vociferantibus autem eis et proicientibus vesti-

menta sua et pulverem iactantibus in aerem

22,24 iussit tribunus induci eum in castra et flagellis

caedi et torqueri eum ut sciret propter quam causam

sic adclamarent ei

22,25 et cum adstrinxissent eum loris dixit adstanti sibi

centurioni Paulus si hominem romanum et indem-

natum licet vobis flagellare

22,26 quo audito centurio accessit ad tribunum et nun-

tiavit dicens quid acturus es hic enim homo civis

romanus est

22,27 accedens autem tribunus dixit illi dic mihi tu Ro-

manus es at ille dixit etiam

22,28 et respondit tribunus ego multa summa civitatem

hanc consecutus sum et Paulus ait ego autem et na-

tus sum

22,29 protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi

erant tribunus quoque timuit postquam rescivit quia

civis romanus esset et quia alligasset eum

22,30 postera autem die volens scire diligentius qua ex

causa accusaretur a Iudaeis solvit eum et iussit sa-

cerdotes convenire et omne concilium et producens

Paulum statuit inter illos

23,1 intendens autem concilium Paulus ait viri fratres

ego omni conscientia bona conversatus sum ante

Deum usque in hodiernum diem

23,2 princeps autem sacerdotum Ananias praecepit ads-

tantibus sibi percutere os eius

23,3 tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries

dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et

contra legem iubes me percuti

23,4 et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei

maledicis

23,5 dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps

est sacerdotum scriptum est enim principem populi

tui non maledices

23,6 sciens autem Paulus quia una pars esset Saddu-

caeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in con-

cilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Phari-

saeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iu-

210 23,7 Et cum haec dixisset facta est dissensio | [fol. 513a,

pag. 911] inter Pharisaeos et Sadducaeos | et soluta est

multitudo |

23,8 Sadducaei enim dicunt | non esse resurrectionem |

neque angelum | neque spiritum | Pharisaei autem

utrumque | confitentur

23,9 Factus est autem clamor magnus | et surgentes quidam

Pharisaeorum | pugnabant dicentes | nihil mali inveni-

mus in homine isto | quod si spiritus locutus est ei | aut

angelus ? |

23,10 Et cum magna dissensio facta esset | timens tribunus

ne discerperetur | Paulus ab ipsis | iussit milites descen-

dere | et rapere eum de medio eorum | ac deducere eum

in castra |

23,11 Sequenti autem nocte adsistens ei | Dominus ait |

constans esto | sicut enim testificatus es de me | [in]

Hierusalem | sic te oportet | et Romae testificari |

23,12 Facta autem die | collegerunt se | quidam ex Iudaeis |

[fol. 514a, pag. 913] et devoverunt se dicentes | neque

manducaturos | neque bibituros | donec occiderent Pau-

lum |

23,13 Erant autem plus quam quadraginta | qui hanc coniu-

rationem fecerant |

23,14 qui accesserunt ad principes | sacerdotum et seniores |

et dixerunt | devotione devovimus nos | nihil gustaturos

| donec occidamus Paulum |

23,15 Nunc ergo vos notum facite | tribuno cum concilio | ut

producat illum | ad vos tamquam aliquid certius | cogni-

turi de eo | Nos vero priusquam adpropiet | parati sumus

interficere illum |

23,16 Quod cum audisset filius | sororis Pauli insidias | ve-

nit et intravit in castra | nuntiavitque Paulo |

23,17 Vocans autem Paulus ad se | unum ex centurionibus

ait | Adulescentem hunc perduc | ad tribunum | habet

enim aliquid indicare illi |

23,18 Et ille quidem adsumens eum | duxit ad tribunum et

ait | Vinctus Paulus | vocans rogavit me | hunc adules-

centem perducere ad te | habentem aliquid loqui tibi |

23,19 Adprehendens autem tribunus | manum illius secessit

cum eo seorsum | et interrogavit illum | Quid est quod

habes indicare mihi ? |

23,20 Ille autem dixit | Iudaeis convenit rogare te | ut crasti-

na die | Paulum producas in concilium | quasi aliquid

certius | inquisituri sint de illo |

23,21 Tu vero ne credideris illis | Insidiantur enim ei ex eis |

viri amplius quadraginta | qui se devoverunt non man-

ducare | [fol. 515a, pag. 915] neque bibere | donec in-

terficiant | eum | et nunc parati sunt expectantes | pro-

missum tuum |

23,22 Tribunus igitur dimisit adulescentem | praecipiens ne

cui loqueretur | quoniam haec nota sibi fecisset |

23,23 Et vocatis duobus centurionibus | dixit illis | Parate

milites ducentos | ut eant | usque Caesaream | et equites

septuaginta | et lancearios ducentos | a tertia hora noctis

23,24 et iumenta praeparate | ut inponentes Paulum | salvum

perducerent | ad Felicem praesidem |

23,25 []

23,26 scribens epistulam | continentem haec | Claudius Ly-

sias | optimo praesidi Felici | salutem |

dicor

23,7 et cum haec dixisset facta est dissensio inter Phari-

saeos et Sadducaeos et soluta est multitudo

23,8 Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem

neque angelum neque spiritum Pharisaei autem

utrumque confitentur

23,9 factus est autem clamor magnus et surgentes qui-

dam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali

invenimus in homine isto quod si spiritus locutus

est ei aut angelus

23,10 et cum magna dissensio facta esset timens tribu-

nus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites

descendere et rapere eum de medio eorum ac dedu-

cere eum in castra

23,11 sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait

constans esto sicut enim testificatus es de me Hie-

rusalem sic te oportet et Romae testificari

23,12 facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis

et devoverunt se dicentes neque manducaturos

neque bibituros donec occiderent Paulum

23,13 erant autem plus quam quadraginta qui hanc co-

niurationem fecerant

23,14 qui accesserunt ad principes sacerdotum et se-

niores et dixerunt devotione devovimus nos nihil

gustaturos donec occidamus Paulum

23,15 nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio

ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius

cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati

sumus interficere illum

23,16 quod cum audisset filius sororis Pauli insidias ve-

nit et intravit in castra nuntiavitque Paulo

23,17 vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus

ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet

enim aliquid indicare illi

23,18 et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et

ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adules-

centem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi

23,19 adprehendens autem tribunus manum illius seces-

sit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est

quod habes indicare mihi

23,20 ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut cras-

tina die Paulum producas in concilium quasi ali-

quid certius inquisituri sint de illo

23,21 tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex

eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non

manducare neque bibere donec interficiant eum et

nunc parati sunt expectantes promissum tuum

23,22 tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens

ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset

23,23 et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate

milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites

septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noc-

tis

23,24 et iumenta praeparate ut inponentes Paulum sal-

vum perducerent ad Felicem praesidem

23,25 []

23,26 scribens epistulam continentem haec Claudius

Lysias optimo praesidi Felici salutem

23,27 virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipien-

211 23,27 Virum hunc conprehensum a Iudaeis | et incipientem

interfici ab eis | superveniens cum exercitu | eripui | co-

gnito quia Romanus est |

23,28 Volensque scire causam | quam obiciebant illi | de-

duxi eum in concilium eorum |

23,29 quem inveni accusari | de quaestionibus legis ipsorum

| Nihil vero dignum morte | aut vinculis habentem cri-

men

23,30 Et cum mihi perlatum esset | de insidiis | quas parave-

runt ei | misi ad te denuntians | et accusatoribus | ut di-

cant apud te |

23,31 Milites ergo secundum praeceptum | sibi adsumentes

Paulum | duxerunt per | noctem in Antipatridem | [fol.

516a, pag. 917]

23,32 et postera die dimissis equitibus | ut irent cum eo | re-

versi sunt ad castra |

23,33 Qui cum venissent Caesaream | et tradidissent epistu-

lam praesidi | statuerunt ante illum et Paulum |

23,34 Cum legisset autem et interrogasset | de qua provincia

esset | et cognoscens quia de Cilicia |

23,35 Audiam te inquit | cum et accusatores tui venerint |

Iussitque in praetorio Herodis | custodiri eum |

24, 1 Post quinque autem dies descendit | princeps sacerdo-

tum Ananias | cum senioribus quibusdam | et Tertullo

quodam oratore | qui adierunt praesidem | adversus Pau-

lum |

24,2 et citato Paulo | coepit accusare | Tertullus dicens |

Cum in multa pace agamus per te | et multa corrigantur |

per tuam providentiam |

24,3 semper et ubique suscipimus | optime Felix | cum omni

gratiarum actione |

24,4 Ne diutius autem te protraham | oro breviter | Audias

nos pro | tua clementia |

24,5 Invenimus hunc hominem | pestiferum | et concitantem

seditiones | omnibus Iudaeis | in universo orbe | et auc-

torem seditionis | sectae Nazarenorum |

24,6 qui etiam templum violare | conatus est | quem et ad-

prehendimus |

24,7 []

24,8 a quo poteris ipse | iudicans de omnibus istis | cognos-

cere | de quibus nos accusamus eum | [fol. 517a, pag.

919]

24,9 Adiecerunt autem et Iudaei dicentes | Haec ita se ha-

bere |

24,10 Respondit autem Paulus | annuente sibi praeside di-

cere | Ex multis annis esse te iudicem | genti huic sciens

| bono animo pro me satisfaciam |

24,11 Potes enim cognoscere | quia non plus| sunt dies mihi

quam duodecim | ex quo ascendi | adorare in Hierusa-

lem |

24,12 et neque in templo invenerunt me | cum aliquo dispu-

tantem | aut concursum facientem turbae | [13] neque in

synagogis | neque in civitate |

24,13 neque probare possunt tibi | de quibus | nunc accusant

me |

tem interfici ab eis superveniens cum exercitu eri-

pui cognito quia Romanus est

23,28 volensque scire causam quam obiciebant illi de-

duxi eum in concilium eorum

23,29 quem inveni accusari de quaestionibus legis ipso-

rum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem

crimen

23,30 et cum mihi perlatum esset de insidiis quas para-

verunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut

dicant apud te

23,31 milites ergo secundum praeceptum sibi adsumen-

tes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem

23,32 et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo

reversi sunt ad castra

23,33 qui cum venissent Caesaream et tradidissent epis-

tulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum

23,34 cum legisset autem et interrogasset de qua provin-

cia esset et cognoscens quia de Cilicia

23,35 audiam te inquit cum et accusatores tui venerint

iussitque in praetorio Herodis custodiri eum

24,1 post quinque autem dies descendit princeps sacer-

dotum Ananias cum senioribus quibusdam et Ter-

tullo quodam oratore qui adierunt praesidem adver-

sus Paulum

24,2 et citato Paulo coepit accusare Tertullus dicens

cum in multa pace agamus per te et multa corrigan-

tur per tuam providentiam

24,3 semper et ubique suscipimus optime Felix cum

omni gratiarum actione

24,4 ne diutius autem te protraham oro breviter audias

nos pro tua clementia

24,5 invenimus hunc hominem pestiferum et concitan-

tem seditiones omnibus Iudaeis in universo orbe et

auctorem seditionis sectae Nazarenorum

24,6 qui etiam templum violare conatus est quem et ad-

prehendimus

24,7 []

24,8 a quo poteris ipse iudicans de omnibus istis co-

gnoscere de quibus nos accusamus eum

24,9 adiecerunt autem et Iudaei dicentes haec ita se ha-

bere

24,10 respondit autem Paulus annuente sibi praeside di-

cere ex multis annis esse te iudicem genti huic

sciens bono animo pro me satisfaciam

24,11 potes enim cognoscere quia non plus sunt dies

mihi quam duodecim ex quo ascendi adorare in

Hierusalem

24,12 et neque in templo invenerunt me cum aliquo di-

sputantem aut concursum facientem turbae neque

in synagogis neque in civitate

24,13 neque probare possunt tibi de quibus nunc accu-

sant me

24,14 confiteor autem hoc tibi quod secundum sectam

212 24,14 Confiteor autem hoc tibi | quod secundum sectam |

quam dicunt heresim | sic deservio patrio Deo meo |

credens omnibus quae in Lege | et prophetis scripta sunt

|

24,15 spem habens in Deum | quam et hii ipsi expectant |

resurrectionem futuram iustorum | et iniquorum |

24,16 In hoc et ipse studeo sine offendiculo | conscientiam

habere ad Deum | et ad homines semper |

24,17 Post annos autem plures | elemosynas | facturus in

gentem meam | veni | et oblationes et vota |

24,18 in quibus invenerunt me | purificatum in templo | non

cum turba | neque cum tumultu |

24,19 Quidam autem ex Asia Iudaei | quos oportebat apud

te | praesto esse et accusare | si quid haberent | adver-

sum me |

24,20 aut hii ipsi dicant si quid invenerunt | [fol. 518a, pag.

921] in me iniquitatis | cum stem in concilio |

24,21 nisi de una hac solummodo voce | qua clamavi inter

eos stans | quoniam de resurrectione | mortuorum | ego

iudicor hodie a vobis |

24,22 Distulit autem illos Felix | certissime sciens de via di-

cens | Cum tribunus Lysias descenderit | audiam vos |

24,23 Iussitque centurioni custodiri eum | et habere requiem

| nec quemquam prohibere de suis | ministrare ei |

24,24 Post aliquot autem dies veniens | Felix cum Drusilla

uxore sua | quae erat Iudaea | vocavit Paulum et audivit

ab eo | fidem quae est in Iesum Christum |

24,25 Disputante autem illo de iustitia | et castitate | et de

iudicio futuro | timefactus Felix respondit | Quod nunc

adtinet vade | tempore autem oportuno | accersiam te |

24,26 simul et sperans quia pecunia | daretur a Paulo | prop-

ter quod | et frequenter accersiens eum | loquebatur cum

eo |

24,27 Biennio autem expleto | accepit | successorem Felix

Porcium Festum | Volens autem | gratiam praestare Iu-

daeis | Felix reliquit Paulum vinctum |

25, 1 Festus ergo cum venisset in | provinciam | post tri-

duum ascendit | Hierosolymam a Caesarea |

25,2 Adieruntque eum | principes sacerdotum | et primi Iu-

daeorum | adversus Paulum |

[3] et rogabant eum 25,3 postulantes | gratiam adversum

eum | [fol. 519a, pag. 923] ut iuberet perduci eum Hie-

rusalem | insidias tendentes | ut eum interficerent in via |

25,4 Festus autem respondit | servari Paulum in Caesarea |

se autem maturius profecturum |

25,5 Qui ergo in vobis ait potentes sunt | descendentes si-

mul | si quod est in viro crimen | accusent eum |

25,6 Demoratus autem inter eos | dies non amplius quam

octo | aut decem descendit Caesaream | et altera die se-

dit pro tribunali | et iussit Paulum adduci |

25,7 Qui cum perductus esset | circumsteterunt eum qui ab |

Hierosolyma descenderant Iudaei | multas et graves

causas obicientes | quas non poterant probare |

25,8 Paulo autem rationem reddente | quoniam Neque in le-

gem Iudaeorum | neque in templum | neque in Caesa-

quam dicunt heresim sic deservio patrio Deo meo

credens omnibus quae in lege et prophetis scripta

sunt

24,15 spem habens in Deum quam et hii ipsi expectant

resurrectionem futuram iustorum et iniquorum

24,16 in hoc et ipse studeo sine offendiculo conscien-

tiam habere ad Deum et ad homines semper

24,17 post annos autem plures elemosynas facturus in

gentem meam veni et oblationes et vota

24,18 in quibus invenerunt me purificatum in templo

non cum turba neque cum tumultu

24,19 quidam autem ex Asia Iudaei quos oportebat apud

te praesto esse et accusare si quid haberent adver-

sum me

24,20 aut hii ipsi dicant si quid invenerunt in me iniqui-

tatis cum stem in concilio

24,21 nisi de una hac solummodo voce qua clamavi in-

ter eos stans quoniam de resurrectione mortuorum

ego iudicor hodie a vobis

24,22 distulit autem illos Felix certissime sciens de via

dicens cum tribunus Lysias descenderit audiam vos

24,23 iussitque centurioni custodiri eum et habere re-

quiem nec quemquam prohibere de suis ministrare

ei

24,24 post aliquot autem dies veniens Felix cum Drusil-

la uxore sua quae erat Iudaea vocavit Paulum et

audivit ab eo fidem quae est in Iesum Christum

24,25 disputante autem illo de iustitia et castitate et de

iudicio futuro timefactus Felix respondit quod nunc

adtinet vade tempore autem oportuno accersiam te

24,26 simul et sperans quia pecunia daretur a Paulo

propter quod et frequenter accersiens eum loqueba-

tur cum eo

24,27 biennio autem expleto accepit successorem Felix

Porcium Festum volens autem gratiam praestare

Iudaeis Felix reliquit Paulum vinctum

25,1 Festus ergo cum venisset in provinciam post tri-

duum ascendit Hierosolymam a Caesarea

25,2 adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iu-

daeorum adversus Paulum et rogabant eum

25,3 postulantes gratiam adversum eum ut iuberet per-

duci eum Hierusalem insidias tendentes ut eum in-

terficerent in via

25,4 Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea

se autem maturius profecturum

25,5 qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes

simul si quod est in viro crimen accusent eum

25,6 demoratus autem inter eos dies non amplius quam

octo aut decem descendit Caesaream et altera die

sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci

25,7 qui cum perductus esset circumsteterunt eum qui

ab Hierosolyma descenderant Iudaei multas et

graves causas obicientes quas non poterant probare

25,8 Paulo autem rationem reddente quoniam neque in

legem Iudaeorum neque in templum neque in Cae-

213 rem | quicquam peccavi |

25,9 Festus autem volens Iudaeis | gratiam praestare | re-

spondens Paulo dixit | Vis Hierosolymam ascendere | et

ibi de his iudicari apud me ? |

25,10 Dixit autem Paulus | Ad tribunal Caesaris sto | ubi me

oportet iudicari | Iudaeis non nocui | sicut tu melius no-

sti |

25,11 si enim nocui | aut dignum morte | aliquid feci | non

recuso mori | si vero nihil est eorum | quae hii | accusant

me | nemo potest me illis donare | Caesarem appello |

25,12 Tunc Festus cum consilio locutus | respondit | [fol.

520a, pag. 925] Caesarem appellasti | ad Caesarem ibis

|

25,13 Et cum dies aliquot transacti essent | Agrippa rex et

Bernice descenderunt | Caesaream ad salutandum Fe-

stum |

25,14 Et cum dies plures ibi demorarentur | Festus regi in-

dicavit de Paulo dicens | Vir quidam est derelictus a Fe-

lice | vinctus |

25,15 de quo cum essem Hierosolymis | adierunt me prin-

cipes sacerdotum | et seniores Iudaeorum | postulantes

adversus illum | damnationem |

25,16 Ad quos respondi | quia non est consuetudo Romanis |

donare aliquem hominem | priusquam is qui accusatur |

praesentes habeat accusatores | locumque defendendi

accipiat | ad abluenda crimina |

25,17 Cum ergo huc convenissent | sine ulla dilatione | se-

quenti die | sedens pro tribunali iussi adduci virum |

25,18 De quo cum stetissent accusatores | nullam causam

deferebant de quibus | ego suspicabar malum |

25,19 quaestiones vero quasdam | de sua superstitione | ha-

bebant adversus eum | et de quodam Iesu | defuncto |

quem adfirmabat Paulus vivere |

25,20 Haesitans autem ego | de huiusmodi quaestione | di-

cebam | Si vellet ire Hierosolymam | et ibi iudicari de

istis |

25,21 Paulo autem appellante | ut servaretur | ad Augusti

cognitionem | iussi servari eum | donec mittam eum ad

Caesarem |

25,22 Agrippa autem ad Festum | [fol. 521a, pag. 927] vo-

lebam et ipse hominem audire | Cras inquit audies eum

|

25,23 Altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice |

cum multa ambitione | et introissent in auditorium | cum

tribunis | et viris principalibus civitatis | et iubente Festo

| adductus est Paulus |

25,24 Et dixit Festus | Agrippa rex et omnes qui simul |

adestis nobiscum viri | videtis hunc | de quo omnis mul-

titudo | Iudaeorum interpellavit me | Hierosolymis pe-

tens | et hic clamantes | non oportere eum vivere am-

plius |

25,25 Ego vero conperi | nihil dignum eum morte | admi-

sisse | Ipso autem hoc appellante Augustum | iudicavi

mittere |

25,26 de quo quid certum scribam domino | non habeo |

Propter quod produxi eum ad vos | et maxime ad te rex

Agrippa | ut interrogatione facta | habeam quid scribam |

25,27 Sine ratione enim mihi videtur | mittere vinctum | et

causas eius non significare |

sarem quicquam peccavi

25,9 Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare res-

pondens Paulo dixit vis Hierosolymam ascendere et

ibi de his iudicari apud me

25,10 dixit autem Paulus ad tribunal Caesaris sto ubi me

oportet iudicari Iudaeis non nocui sicut tu melius

nosti

25,11 si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non

recuso mori si vero nihil est eorum quae hii accu-

sant me nemo potest me illis donare Caesarem ap-

pello

25,12 tunc Festus cum consilio locutus respondit Caesa-

rem appellasti ad Caesarem ibis

25,13 et cum dies aliquot transacti essent Agrippa rex et

Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum

Festum

25,14 et cum dies plures ibi demorarentur Festus regi

indicavit de Paulo dicens vir quidam est derelictus

a Felice vinctus

25,15 de quo cum essem Hierosolymis adierunt me

principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postu-

lantes adversus illum damnationem

25,16 ad quos respondi quia non est consuetudo Roma-

nis donare aliquem hominem priusquam is qui ac-

cusatur praesentes habeat accusatores locumque de-

fendendi accipiat ad abluenda crimina

25,17 cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione se-

quenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum

25,18 de quo cum stetissent accusatores nullam causam

deferebant de quibus ego suspicabar malum

25,19 quaestiones vero quasdam de sua superstitione

habebant adversus eum et de quodam Iesu defuncto

quem adfirmabat Paulus vivere

25,20 haesitans autem ego de huiusmodi quaestione di-

cebam si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de

istis

25,21 Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti

cognitionem iussi servari eum donec mittam eum

ad Caesarem

25,22 Agrippa autem ad Festum volebam et ipse homi-

nem audire cras inquit audies eum

25,23 altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice

cum multa ambitione et introissent in auditorium

cum tribunis et viris principalibus civitatis et iu-

bente Festo adductus est Paulus

25,24 et dixit Festus Agrippa rex et omnes qui simul

adestis nobiscum viri videtis hunc de quo omnis

multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis

petens et hic clamantes non oportere eum vivere

amplius

25,25 ego vero conperi nihil dignum eum morte admi-

sisse ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi

mittere

25,26 de quo quid certum scribam domino non habeo

propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te

rex Agrippa ut interrogatione facta habeam quid

scribam

25,27 sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et

causas eius non significare

214

26, 1 Agrippa vero ad Paulum ait | Permittitur tibi loqui |

pro temet ipso | Tunc Paulus extenta manu | coepit ra-

tionem reddere |

26,2 De omnibus quibus accusor | a Iudaeis rex Agrippa |

aestimo me beatum apud te | cum sim defensurus me

hodie |

26,3 maxime te sciente omnia | quae apud Iudaeos sunt |

consuetudines et | quaestiones | propter quod obsecro |

patienter me audias |

26,4 Et quidem vitam meam a iuventute | quae ab initio fuit

in gente mea | in Hierosolymis |

[fol. 522a, pag. 929]

noverunt omnes Iudaei

26,5 praescientes me ab initio | si velint testimonium perhi-

bere | quoniam secundum | certissimam sectam | nostrae

religionis | vixi Pharisaeus |

26,6 Et nunc in spe | quae ad patres nostros repromissionis

facta est a Deo sto iudicio subiectus

26,7 in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die deser-

vientes sperant devenire de qua spe accusor a Iudaeis

rex

26,8 quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos

suscitat

26,9 et ego quidem existimaveram me adversus nomen Iesu

Nazareni debere multa contraria agere

26,10 quod et feci Hierosolymis et multos sanctorum ego in

carceribus inclusi a principibus sacerdotum potestate

accepta et cum occiderentur detuli sententiam

26,11 et per omnes synagogas frequenter puniens eos con-

pellebam blasphemare et amplius insaniens in eos per-

sequebar usque in exteras civitates

26,12 in quibus dum irem Damascum cum potestate et per-

missu principum sacerdotum

26,13 die media in via vidi rex de caelo supra splendorem

solis circumfulsisse me lumen et eos qui mecum simul

erant

26,14 omnesque nos cum decidissemus in terram audivi vo-

cem loquentem mihi hebraica lingua Saule Saule quid

me persequeris durum est tibi contra stimulum

[fol. 523a, pag. 931]

calcitrare

26,15 ego autem dixi quis es Domine Dominus autem dixit

ego sum Iesus quem tu persequeris

26,16 sed exsurge et sta super pedes tuos ad hoc enim appa-

rui tibi ut constituam te ministrum et testem eorum quae

vidisti et eorum quibus apparebo tibi

26,17 eripiens te de populo et gentibus in quas nunc ego

mitto te

26,18 aperire oculos eorum ut convertantur a tenebris ad lu-

cem et de potestate Satanae ad Deum ut accipiant re-

missionem peccatorum et sortem inter sanctos per fi-

dem quae est in me

26,19 unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis visionis

26,20 sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymis et

in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnuntiabam ut

26,1 Agrippa vero ad Paulum ait permittitur tibi loqui

pro temet ipso tunc Paulus extenta manu coepit ra-

tionem reddere

26,2 de omnibus quibus accusor a Iudaeis rex Agrippa

aestimo me beatum apud te cum sim defensurus me

hodie

26,3 maxime te sciente omnia quae apud Iudaeos sunt

consuetudines et quaestiones propter quod obsecro

patienter me audias

26,4 et quidem vitam meam a iuventute quae ab initio

fuit in gente mea in Hierosolymis noverunt omnes

Iudaei

26,5 praescientes me ab initio si velint testimonium per-

hibere quoniam secundum certissimam sectam no-

strae religionis vixi Pharisaeus

26,6 et nunc in spe quae ad patres nostros repromissio-

nis facta est a Deo sto iudicio subiectus

26,7 in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die de-

servientes sperant devenire de qua spe accusor a

Iudaeis rex

26,8 quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos

suscitat

26,9 et ego quidem existimaveram me adversus nomen

Iesu Nazareni debere multa contraria agere

26,10 quod et feci Hierosolymis et multos sanctorum

ego in carceribus inclusi a principibus sacerdotum

potestate accepta et cum occiderentur detuli senten-

tiam

26,11 et per omnes synagogas frequenter puniens eos

conpellebam blasphemare et amplius insaniens in

eos persequebar usque in exteras civitates

26,12 in quibus dum irem Damascum cum potestate et

permissu principum sacerdotum

26,13 die media in via vidi rex de caelo supra splendo-

rem solis circumfulsisse me lumen et eos qui me-

cum simul erant

26,14 omnesque nos cum decidissemus in terram audivi

vocem loquentem mihi hebraica lingua Saule Saule

quid me persequeris durum est tibi contra stimulum

calcitrare

26,15 ego autem dixi quis es Domine Dominus autem

dixit ego sum Iesus quem tu persequeris

26,16 sed exsurge et sta super pedes tuos ad hoc enim

apparui tibi ut constituam te ministrum et testem

eorum quae vidisti et eorum quibus apparebo tibi

26,17 eripiens te de populo et gentibus in quas nunc ego

mitto te

26,18 aperire oculos eorum ut convertantur a tenebris ad

lucem et de potestate Satanae ad Deum ut accipiant

remissionem peccatorum et sortem inter sanctos per

fidem quae est in me

26,19 unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis vi-

sionis

26,20 sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymis

et in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnun-

215 paenitentiam agerent et converterentur ad Deum digna

paenitentiae opera facientes

26,21 hac ex causa me Iudaei cum essem in templo conpre-

hensum temptabant interficere

26,22 auxilio autem adiutus Dei usque in hodiernum diem

sto testificans minori atque maiori nihil extra dicens

quam ea quae prophetae sunt locuti futura esse et

Moses

26,23 si passibilis Christus si primus ex resurrectione mor-

tuorum lumen adnuntiaturus est populo et gentibus

26,24 haec loquente eo et rationem reddente

[fol. 524a, pag. 933]

Festus magna voce dixit insanis Paule multae te litterae ad

insaniam convertunt

26,25 at Paulus non insanio inquit optime Feste sed veritatis

et sobrietatis verba eloquor

26,26 scit enim de his rex ad quem et constanter loquor la-

tere enim eum nihil horum arbitror neque enim in angu-

lo quicquam horum gestum est

26,27 credis rex Agrippa prophetis scio quia credis

26,28 Agrippa autem ad Paulum in modico suades me Chri-

stianum fieri

26,29 et Paulus opto apud Deum et in modico et in magno

non tantum te sed et omnes hos qui audiunt hodie fieri

tales qualis et ego sum exceptis vinculis his

26,30 et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adside-

bant eis

26,31 et cum secessissent loquebantur ad invicem dicentes

quia nihil morte aut vinculorum dignum quid facit ho-

mo iste

26,32 Agrippa autem Festo dixit dimitti poterat homo hic si

non appellasset Caesarem

27, 1 Ut autem iudicatum est eum navigare in Italiam et tra-

di Paulum cum reliquis custodiis centurioni nomine Iu-

lio cohortis Augustae

27,2 ascendentes autem navem hadrumetinam incipientem

navigare circa Asiae

[fol. 525a, pag. 935]

loca sustulimus perseverante nobiscum Aristarcho Mace-

done Thessalonicense

27,3 sequenti autem die devenimus Sidonem humane autem

tractans Iulius Paulum permisit ad amicos ire et curam

sui agere

27,4 et inde cum sustulissemus subnavigavimus Cypro

propterea quod essent venti contrarii

27,5 et pelagus Ciliciae et Pamphiliae navigantes venimus

Lystram quae est Lyciae

27,6 et ibi inveniens centurio navem alexandrinam navigan-

tem in Italiam transposuit nos in eam

27,7 et cum multis diebus tarde navigaremus et vix devenis-

tiabam ut paenitentiam agerent et converterentur ad

Deum digna paenitentiae opera facientes

26,21 hac ex causa me Iudaei cum essem in templo con-

prehensum temptabant interficere

26,22 auxilio autem adiutus Dei usque in hodiernum

diem sto testificans minori atque maiori nihil extra

dicens quam ea quae prophetae sunt locuti futura

esse et Moses

26,23 si passibilis Christus si primus ex resurrectione

mortuorum lumen adnuntiaturus est populo et gen-

tibus

26,24 haec loquente eo et rationem reddente Festus ma-

gna voce dixit insanis Paule multae te litterae ad in-

saniam convertunt

26,25 at Paulus non insanio inquit optime Feste sed ve-

ritatis et sobrietatis verba eloquor

26,26 scit enim de his rex ad quem et constanter loquor

latere enim eum nihil horum arbitror neque enim in

angulo quicquam horum gestum est

26,27 credis rex Agrippa prophetis scio quia credis

26,28 Agrippa autem ad Paulum in modico suades me

Christianum fieri

26,29 et Paulus opto apud Deum et in modico et in ma-

gno non tantum te sed et omnes hos qui audiunt

hodie fieri tales qualis et ego sum exceptis vinculis

his

26,30 et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adsi-

debant eis

26,31 et cum secessissent loquebantur ad invicem di-

centes quia nihil morte aut vinculorum dignum

quid facit homo iste

26,32 Agrippa autem Festo dixit dimitti poterat homo

hic si non appellasset Caesarem

27,1 ut autem iudicatum est eum navigare in Italiam et

tradi Paulum cum reliquis custodiis centurioni no-

mine Iulio cohortis Augustae

27,2 ascendentes autem navem hadrumetinam incipien-

tem navigare circa Asiae loca sustulimus perseve-

rante nobiscum Aristarcho Macedone Thessaloni-

cense

27,3 sequenti autem die devenimus Sidonem humane

autem tractans Iulius Paulum permisit ad amicos ire

et curam sui agere

27,4 et inde cum sustulissemus subnavigavimus Cypro

propterea quod essent venti contrarii

27,5 et pelagus Ciliciae et Pamphiliae navigantes veni-

mus Lystram quae est Lyciae

27,6 et ibi inveniens centurio navem alexandrinam na-

vigantem in Italiam transposuit nos in eam

27,7 et cum multis diebus tarde navigaremus et vix de-

venissemus contra Cnidum prohibente nos vento

216 semus contra Cnidum prohibente nos vento adnaviga-

vimus Cretae secundum Salmonem

27,8 et vix iuxta navigantes venimus in locum quendam qui

vocatur Boni portus cui iuxta erat civitas Thalassa

27,9 multo autem tempore peracto et cum iam non esset tuta

navigatio eo quod et ieiunium iam praeterisset consola-

batur Paulus

27,10 dicens eis viri video quoniam cum iniuria et multo

damno non solum oneris et navis sed etiam animarum

nostrarum incipit esse navigatio

27,11 centurio autem gubernatori et nauclerio magis crede-

bat quam his quae a Paulo dicebantur

27,12 et cum aptus portus non esset ad hiemandum

[fol. 526a, pag. 937]

plurimi statuerunt consilium navigare inde si quo modo

possent devenientes Phoenice hiemare portum Cretae

respicientem ad africum et ad chorum

27,13 adspirante autem austro aestimantes propositum se

tenere cum sustulissent de Asson legebant Cretam

27,14 non post multum autem misit se contra ipsam ventus

typhonicus qui vocatur euroaquilo

27,15 cumque arrepta esset navis et non posset conari in

ventum data nave flatibus ferebamur

27,16 insulam autem quandam decurrentes quae vocatur

Caudam potuimus vix obtinere scapham

27,17 qua sublata adiutoriis utebantur accingentes navem

timentes ne in Syrtim inciderent submisso vase sic fere-

bantur

27,18 valide autem nobis tempestate iactatis sequenti die

iactum fecerunt

27,19 et tertia die suis manibus armamenta navis proiece-

runt

27,20 neque sole autem neque sideribus apparentibus per

plures dies et tempestate non exigua inminente iam

ablata erat spes omnis salutis nostrae

27,21 et cum multa ieiunatio fuisset tunc stans Paulus in

medio eorum dixit oportebat quidem o viri audito me

non tollere a Creta lucrique facere iniuriam hanc et iac-

turam

27,22 et nunc suadeo vobis bono animo esse amissio enim

nullius animae erit ex

[fol. 527a, pag. 939]

vobis praeterquam navis

27,23 adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei cuius sum

ego et cui deservio

27,24 dicens ne timeas Paule Caesari te oportet adsistere et

ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum

27,25 propter quod bono animo estote viri credo enim Deo

quia sic erit quemadmodum dictum est mihi

27,26 in insulam autem quandam oportet nos devenire

27,27 sed posteaquam quartadecima nox supervenit navi-

gantibus nobis in Hadria circa mediam noctem suspica-

bantur nautae apparere sibi aliquam regionem

27,28 qui submittentes invenerunt passus viginti et pusillum

inde separati invenerunt passus quindecim

27,29 timentes autem ne in aspera loca incideremus de pup-

pi mittentes anchoras quattuor optabant diem fieri

27,30 nautis vero quaerentibus fugere de navi cum misis-

sent scapham in mare sub obtentu quasi a prora incipe-

adnavigavimus Cretae secundum Salmonem

27,8 et vix iuxta navigantes venimus in locum quendam

qui vocatur Boni portus cui iuxta erat civitas Tha-

lassa

27,9 multo autem tempore peracto et cum iam non esset

tuta navigatio eo quod et ieiunium iam praeterisset

consolabatur Paulus

27,10 dicens eis viri video quoniam cum iniuria et multo

damno non solum oneris et navis sed etiam anima-

rum nostrarum incipit esse navigatio

27,11 centurio autem gubernatori et nauclerio magis

credebat quam his quae a Paulo dicebantur

27,12 et cum aptus portus non esset ad hiemandum plu-

rimi statuerunt consilium navigare inde si quo mo-

do possent devenientes Phoenice hiemare portum

Cretae respicientem ad africum et ad chorum

27,13 adspirante autem austro aestimantes propositum

se tenere cum sustulissent de Asson legebant Cre-

tam

27,14 non post multum autem misit se contra ipsam

ventus typhonicus qui vocatur euroaquilo

27,15 cumque arrepta esset navis et non posset conari in

ventum data nave flatibus ferebamur

27,16 insulam autem quandam decurrentes quae vocatur

Caudam potuimus vix obtinere scapham

27,17 qua sublata adiutoriis utebantur accingentes na-

vem timentes ne in Syrtim inciderent submisso va-

se sic ferebantur

27,18 valide autem nobis tempestate iactatis sequenti

die iactum fecerunt

27,19 et tertia die suis manibus armamenta navis proie-

cerunt

27,20 neque sole autem neque sideribus apparentibus

per plures dies et tempestate non exigua inminente

iam ablata erat spes omnis salutis nostrae

27,21 et cum multa ieiunatio fuisset tunc stans Paulus in

medio eorum dixit oportebat quidem o viri audito

me non tollere a Creta lucrique facere iniuriam

hanc et iacturam

27,22 et nunc suadeo vobis bono animo esse amissio

enim nullius animae erit ex vobis praeterquam na-

vis

27,23 adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei cuius

sum ego et cui deservio

27,24 dicens ne timeas Paule Caesari te oportet adsistere

et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum

27,25 propter quod bono animo estote viri credo enim

Deo quia sic erit quemadmodum dictum est mihi

27,26 in insulam autem quandam oportet nos devenire

27,27 sed posteaquam quartadecima nox supervenit na-

vigantibus nobis in Hadria circa mediam noctem

suspicabantur nautae apparere sibi aliquam regio-

nem

27,28 qui submittentes invenerunt passus viginti et pu-

sillum inde separati invenerunt passus quindecim

27,29 timentes autem ne in aspera loca incideremus de

puppi mittentes anchoras quattuor optabant diem

fieri

27,30 nautis vero quaerentibus fugere de navi cum mi-

217 rent anchoras extendere

27,31 dixit Paulus centurioni et militibus nisi hii in navi

manserint vos salvi fieri non potestis

27,32 tunc absciderunt milites funes scaphae et passi sunt

eam excidere

27,33 et cum lux inciperet fieri rogabat Paulus omnes su-

mere cibum dicens quartadecima hodie die expectantes

ieiuni permanetis nihil accipientes

[fol. 528a, pag. 941]

27,34 propter quod rogo vos accipere cibum pro salute ve-

stra quia nullius vestrum capillus de capite peribit

27,35 et cum haec dixisset sumens panem gratias egit Deo

in conspectu omnium et cum fregisset coepit mandu-

care

27,36 animaequiores autem facti omnes et ipsi adsumpse-

runt cibum

27,37 eramus vero universae animae in navi ducentae sep-

tuaginta sex

27,38 et satiati cibo adleviabant navem iactantes triticum in

mare

27,39 cum autem dies factus esset terram non agnoscebant

sinum vero quendam considerabant habentem litus in

quem cogitabant si possent eicere navem

27,40 et cum anchoras abstulissent committebant se mari

simul laxantes iuncturas gubernaculorum et levato ar-

temone secundum flatum aurae tendebant ad litus

27,41 et cum incidissemus in locum bithalassum inpegerunt

navem et prora quidem fixa manebat inmobilis puppis

vero solvebatur a vi maris

27,42 militum autem consilium fuit ut custodias occiderent

ne quis cum enatasset effugeret

27,43 centurio autem volens servare Paulum prohibuit fieri

iussitque eos qui possent natare mittere se primos et

evadere et ad terram exire

27,44 et ceteros alios in tabulis ferebant quosdam super ea

quae de navi essent et sic factum est ut omnes animae

[fol. 529a, pag. 943]

evaderent ad terram

28, 1 Et cum evasissemus tunc cognovimus quia Militene

insula vocatur barbari vero praestabant non modicam

humanitatem nobis

28,2 accensa enim pyra reficiebant nos omnes propter im-

brem qui inminebat et frigus

28,3 cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquan-

tam multitudinem et inposuisset super ignem vipera a

calore cum processisset invasit manum eius

28,4 ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu

eius ad invicem dicebant utique homicida est homo hic

qui cum evaserit de mari Ultio non sinit vivere

28,5 et ille quidem excutiens bestiam in ignem nihil mali

passus est

sissent scapham in mare sub obtentu quasi a prora

inciperent anchoras extendere

27,31 dixit Paulus centurioni et militibus nisi hii in navi

manserint vos salvi fieri non potestis

27,32 tunc absciderunt milites funes scaphae et passi

sunt eam excidere

27,33 et cum lux inciperet fieri rogabat Paulus omnes

sumere cibum dicens quartadecima hodie die ex-

pectantes ieiuni permanetis nihil accipientes

27,34 propter quod rogo vos accipere cibum pro salute

vestra quia nullius vestrum capillus de capite peri-

bit

27,35 et cum haec dixisset sumens panem gratias egit

Deo in conspectu omnium et cum fregisset coepit

manducare

27,36 animaequiores autem facti omnes et ipsi adsump-

serunt cibum

27,37 eramus vero universae animae in navi ducentae

septuaginta sex

27,38 et satiati cibo adleviabant navem iactantes triti-

cum in mare

27,39 cum autem dies factus esset terram non agnosce-

bant sinum vero quendam considerabant habentem

litus in quem cogitabant si possent eicere navem

27,40 et cum anchoras abstulissent committebant se ma-

ri simul laxantes iuncturas gubernaculorum et leva-

to artemone secundum flatum aurae tendebant ad

litus

27,41 et cum incidissemus in locum bithalassum inpege-

runt navem et prora quidem fixa manebat inmobilis

puppis vero solvebatur a vi maris

27,42 militum autem consilium fuit ut custodias occide-

rent ne quis cum enatasset effugeret

27,43 centurio autem volens servare Paulum prohibuit

fieri iussitque eos qui possent natare mittere se

primos et evadere et ad terram exire

27,44 et ceteros alios in tabulis ferebant quosdam super

ea quae de navi essent et sic factum est ut omnes

animae evaderent ad terram

28,1 et cum evasissemus tunc cognovimus quia Militene

insula vocatur barbari vero praestabant non modi-

cam humanitatem nobis

28,2 accensa enim pyra reficiebant nos omnes propter

imbrem qui inminebat et frigus

28,3 cum congregasset autem Paulus sarmentorum ali-

quantam multitudinem et inposuisset super ignem

vipera a calore cum processisset invasit manum

eius

28,4 ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de ma-

nu eius ad invicem dicebant utique homicida est

homo hic qui cum evaserit de mari Ultio non sinit

vivere

218 28,6 at illi existimabant eum in tumorem convertendum et

subito casurum et mori diu autem illis sperantibus et vi-

dentibus nihil mali in eo fieri convertentes se dicebant

eum esse deum

28,7 in locis autem illis erant praedia principis insulae no-

mine Publii qui nos suscipiens triduo benigne exhibuit

28,8 contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria

vexatum iacere ad quem Paulus intravit et cum orasset

et inposuisset ei manus salvavit eum

28,9 quo facto et omnes qui in insula habebant infirmitates

accedebant et curabantur

28,10 qui etiam multis honoribus nos

[fol. 530a, pag. 945]

honoraverunt et navigantibus inposuerunt quae necessaria

erant

28,11 post menses autem tres navigavimus in nave alexan-

drina quae in insula hiemaverat cui erat insigne Casto-

rum

28,12 et cum venissemus Syracusam mansimus ibi triduo

28,13 inde circumlegentes devenimus Regium et post unum

diem flante austro secunda die venimus Puteolos

28,14 ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos

dies septem et sic venimus Romam

28,15 et inde cum audissent fratres occurrerunt nobis usque

ad Appii Forum et Tribus Tabernis quos cum vidisset

Paulus gratias agens Deo accepit fiduciam

28,16 cum venissemus autem Romam permissum est Paulo

manere sibimet cum custodiente se milite

28,17 post tertium autem diem convocavit primos Iudaeo-

rum cumque convenissent dicebat eis ego viri fratres

nihil adversus plebem faciens aut morem paternum

vinctus ab Hierosolymis traditus sum in manus Roma-

norum

28,18 qui cum interrogationem de me habuissent voluerunt

me dimittere eo quod nulla causa esset mortis in me

28,19 contradicentibus autem Iudaeis coactus sum appellare

Caesarem non quasi gentem meam habens aliquid accu-

sare

28,20 propter hanc igitur causam rogavi vos videre et adlo-

qui propter spem enim Israhel

[fol. 531a, pag. 947]

catena hac circumdatus sum

28,21 at illi dixerunt ad eum nos neque litteras accepimus

de te a Iudaea neque adveniens aliquis fratrum nuntiavit

aut locutus est quid de te malum

28,22 rogamus autem a te audire quae sentis nam de secta

hac notum est nobis quia ubique ei contradicitur

28,23 cum constituissent autem illi diem venerunt ad eum

in hospitium plures quibus exponebat testificans re-

gnum Dei suadensque eos de Iesu ex lege Mosi et pro-

phetis a mane usque ad vesperam

28,24 et quidam credebant his quae dicebantur quidam vero

non credebant

28,25 cumque invicem non essent consentientes discede-

bant dicente Paulo unum verbum quia bene Spiritus

Sanctus locutus est per Esaiam prophetam ad patres no-

stros

28,26 dicens vade ad populum istum et dic aure audietis et

non intellegetis et videntes videbitis et non perspicietis

28,5 et ille quidem excutiens bestiam in ignem nihil ma-

li passus est

28,6 at illi existimabant eum in tumorem convertendum

et subito casurum et mori diu autem illis speranti-

bus et videntibus nihil mali in eo fieri convertentes

se dicebant eum esse deum

28,7 in locis autem illis erant praedia principis insulae

nomine Publii qui nos suscipiens triduo benigne

exhibuit

28,8 contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria

vexatum iacere ad quem Paulus intravit et cum

orasset et inposuisset ei manus salvavit eum

28,9 quo facto et omnes qui in insula habebant infirmi-

tates accedebant et curabantur

28,10 qui etiam multis honoribus nos honoraverunt et

navigantibus inposuerunt quae necessaria erant

28,11 post menses autem tres navigavimus in nave

alexandrina quae in insula hiemaverat cui erat in-

signe Castorum

28,12 et cum venissemus Syracusam mansimus ibi tri-

duo

28,13 inde circumlegentes devenimus Regium et post

unum diem flante austro secunda die venimus Pu-

teolos

28,14 ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud

eos dies septem et sic venimus Romam

28,15 et inde cum audissent fratres occurrerunt nobis

usque ad Appii Forum et Tribus Tabernis quos cum

vidisset Paulus gratias agens Deo accepit fiduciam

28,16 cum venissemus autem Romam permissum est

Paulo manere sibimet cum custodiente se milite

28,17 post tertium autem diem convocavit primos Iu-

daeorum cumque convenissent dicebat eis ego viri

fratres nihil adversus plebem faciens aut morem pa-

ternum vinctus ab Hierosolymis traditus sum in

manus Romanorum

28,18 qui cum interrogationem de me habuissent volue-

runt me dimittere eo quod nulla causa esset mortis

in me

28,19 contradicentibus autem Iudaeis coactus sum ap-

pellare Caesarem non quasi gentem meam habens

aliquid accusare

28,20 propter hanc igitur causam rogavi vos videre et

adloqui propter spem enim Israhel catena hac cir-

cumdatus sum

28,21 at illi dixerunt ad eum nos neque litteras accepi-

mus de te a Iudaea neque adveniens aliquis fratrum

nuntiavit aut locutus est quid de te malum

28,22 rogamus autem a te audire quae sentis nam de

secta hac notum est nobis quia ubique ei contradici-

tur

28,23 cum constituissent autem illi diem venerunt ad

eum in hospitium plures quibus exponebat testifi-

cans regnum Dei suadensque eos de Iesu ex lege

Mosi et prophetis a mane usque ad vesperam

28,24 et quidam credebant his quae dicebantur quidam

vero non credebant

28,25 cumque invicem non essent consentientes disce-

debant dicente Paulo unum verbum quia bene Spi-

219 28,27 incrassatum est enim cor populi huius et auribus gra-

viter audierunt et oculos suos conpresserunt ne forte vi-

deant oculis et auribus audiant et corde intellegant et

convertantur et sanem illos

28,28 notum ergo sit vobis quoniam gentibus missum est

hoc salutare Dei ipsi et audient

28,29 []

28,30 mansit autem biennio toto in suo conducto et susci-

piebat omnes qui ingrediebantur ad eum

28, 31 praedicans regnum Dei | et docens quae sunt | de

Domino Iesu Christo | cum omni fiducia | sine prohibi-

tione |

*

Explicit liber Actuum apostolorum |

ritus Sanctus locutus est per Esaiam prophetam ad

patres nostros

28,26 dicens vade ad populum istum et dic aure audietis

et non intellegetis et videntes videbitis et non pers-

picietis

28,27 incrassatum est enim cor populi huius et auribus

graviter audierunt et oculos suos conpresserunt ne

forte videant oculis et auribus audiant et corde in-

tellegant et convertantur et sanem illos

28,28 notum ergo sit vobis quoniam gentibus missum

est hoc salutare Dei ipsi et audient

28,29 []

28,30 mansit autem biennio toto in suo conducto et sus-

cipiebat omnes qui ingrediebantur ad eum

28,31 praedicans regnum Dei et docens quae sunt de

Domino Iesu Christo cum omni fiducia sine prohi-

bitione