commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano ......11 commento al de pulsibus Philareti di...

40
11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano Introduzione ed edizione critica da1 ms. Parisinus Latinus 18499 PIERO MORPURGO (") 1. INTRODUZIONE i trattati su1 polso occupano una parte veramente considerevole dell'o- pera galenica, se infatti guardiamo all'edizione Kuhn incontriamo in succes- sione il De pulsibus libellus ad Tirones (1), il De dzfferentia pulsuum (2), il De dignoscendis pulsibus (3), il De causis pulsuum (4), il De praesagitione ex pulsibus (5), la Synopsis librorum de pulsibus ( 6 ) , il De pulsibus ad Antonium (7). Su questi temi si sono soffermati sia C.R.S. Harris (8) che P. Manuli e M. Vegetti (9) e, in particolare per quanto riguarda la collezione ippocratica, M. P. Dumi- ni1 (lo). Si pub dire quindi che il panorama di studi che ci viene offerto su1 polso per quanto riguarda la medicina ippocratico-galenica sia quasi com- pleto. Ben diversa e la situazione se ci riferiamo alla dihsione di questa scienza lungo l'arco del Medio Evo: lo studio di que1 «galenismo» che, come (O) Pescherie Vecchie 3, 36100 Vicenza (Italia). (1) Con la sigla K seguita da1 numero del vol. ci referiremo sempre all'ed. deli'opera omnia ... Galeni di C.G. Kühn, Leipzig, 1821-33; ivi K VI11 453-492. (2) K VI11 493-765. (3) K VI11 766-961. (4) K IX 1-204. (5) K IX 205-430. (6) K IX 431-549. (7) K XIX 629-643. (8) HARRIS, C. R. S., (1973), The heart and the vascular system in ancient Greek medicine -I;rom Ak- meon to Galen, Oxford. (9) MANULI, M. P.; VEGETTI, M.: (1977), Cuore sangre e ceruello da Alcmeone ad Anstotele, Milano; GAROFALO, 1.; VEGETTI, M. (edd.) (1978), Opere scelte di Galeno, Torino. (10) DUMINIL, M. P. (1983) Le san& les vaisseaux, le coeur dans la collection hipponatique -anatomie et physiologie, Paris. DYNAMIS Acta Hispanica ad Medtcirzae Scicntiam~nque Histonam Illustrandam. Vol. 7-8, 1987-88, pp. 307-346. ISSN: 021 1-9536

Transcript of commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano ......11 commento al de pulsibus Philareti di...

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano Introduzione ed edizione critica da1 ms. Parisinus Latinus 18499

    PIERO MORPURGO (")

    1. INTRODUZIONE

    i trattati su1 polso occupano una parte veramente considerevole dell'o- pera galenica, se infatti guardiamo all'edizione Kuhn incontriamo in succes- sione il De pulsibus libellus ad Tirones ( 1 ) , il De dzfferentia pulsuum (2), il De dignoscendis pulsibus (3), il De causis pulsuum (4), il De praesagitione ex pulsibus (5 ) , la Synopsis librorum de pulsibus ( 6 ) , il De pulsibus ad Antonium ( 7 ) . Su questi temi si sono soffermati sia C.R.S. Harris (8) che P. Manuli e M. Vegetti (9) e, in particolare per quanto riguarda la collezione ippocratica, M. P. Dumi- ni1 (lo). Si pub dire quindi che il panorama di studi che ci viene offerto su1 polso per quanto riguarda la medicina ippocratico-galenica sia quasi com- pleto. Ben diversa e la situazione se ci riferiamo alla dihsione di questa scienza lungo l'arco del Medio Evo: lo studio di que1 «galenismo» che, come

    ( O ) Pescherie Vecchie 3, 36100 Vicenza (Italia). (1) Con la sigla K seguita da1 numero del vol. ci referiremo sempre all'ed. deli'opera omnia ...

    Galeni di C.G. Kühn, Leipzig, 1821-33; ivi K VI11 453-492. (2) K VI11 493-765. (3) K VI11 766-961. (4) K IX 1-204. (5) K IX 205-430. (6) K IX 431-549. (7) K XIX 629-643. (8) HARRIS, C. R. S., (1973), The heart and the vascular system in ancient Greek medicine -I;rom Ak-

    meon to Galen, Oxford.

    (9) MANULI, M. P.; VEGETTI, M.: (1977), Cuore sangre e ceruello da Alcmeone ad Anstotele, Milano; GAROFALO, 1.; VEGETTI, M. (edd.) (1978), Opere scelte di Galeno, Torino.

    (10) DUMINIL, M. P. (1983) Le san& les vaisseaux, le coeur dans la collection hipponatique -anatomie et physiologie, Paris.

    DYNAMIS Acta Hispanica ad Medtcirzae Scicntiam~nque Histonam Illustrandam. Vol. 7-8, 1987-88, pp. 307-346. ISSN: 021 1-9536

  • PIEKO MOKI'17KC;O

    ha messo in evidenza Luis García Ballester (1 1), tanto ha pesato su110 svi- luppo della cultura scientifica medioevale viene spesso trascurato. Mancano a tutt'oggi le edizioni di quei commenti che i medici salernitani fecero ai testi raccolti in quell'antologia medica nota come Articella (12), eppure questi commenti dimostrano l'ampiezza delle fonti filosofiche che giA nel XII secolo erano ben disponibili, e, quel che 6 piu rilevante, come il mondo dei traduttori arabo-latini non fose affatto isolato da quello dei traduttoil greco- latini ( 1 3).

    Nel dare l'edizione di un commento al De pulsibus Philareti, quello di Mauro Salernitano, occorre precisare che il nome di Philaretus quasi del tutto sconosciuto agli annali dell'antica medicina greca, ne'csistono testimo- nianze manoscritte greche di quest'opera, fino ad ora solo il Temkin (1 4) ha ritenuto che il Depulsibus fosse un'opera medica che circo16 in larga misura o sotto il nome di Galeno, o in forma anonima. C'i? anche da rilevare che il De pulsibus Philareti, di per se, ha delle dimensioni assai ridotte (intorno alle due carte manoscritte), mentre il commento di Mauro Salernitano k be11 pid vasto. Questo fatto mostra corne i medici salernitani seguissero la stessa irnpostazione di Galeno nel privilegiare le mutazioni del polso come princi- pale strumento diagnostico. In realta l'attivita del polso in quanto effetto della circolazione del sangue poteva -per lo scienziato del Medio Evo- chia- rire meglio qual'era lo stato di equilibrio o di alterazione di quegli elemen- ti (15) che circolavano nel corpo umano sotto forma di umori. Dal polso dunque si poteva risalire alle condizioni di quel cuore di cui Platone aveva deeto: «nodo delle vene e sorgente del sangue circolante con impeto lo stabi- lirsno nel posto di guardia (1 6)))' pertanto il cuore era visto come una senti-

    (1 1 ) GARCfA BALLESTER, L. (1972), Galeno en la sociedad y e n la ciencia da su tiernpo, Madnd. (12) CJ KRISTELLER, P. 0. (1 976), Bartholomaeus, Musandinus and Maurus of Sderno aad '

    other early commentators of the ((Articellm, with a tentative list of tcxts and marius- cripts, Italia Medioevale e úínanistica, 19, 57-86.

    (13) CJ MORPURCO, P. (1987) Le traduzioni di Michele Scoto e la circolaziorie di inanos- cntti scientifici in Italia mendionaie: la dipendenza della scuola medica salerriitana da quella parigina di Petit Pont, Atti del Corivegno I~tternazionale: La dtfisione delle scienre islami- che Tiel Medio Evo europeo -Roma, 2-4 ottobre 1984, Roma, p p 167-91.

    (14) TEMKIN, 0. (1932), Geschichte der Hippocratismus im ausgehenden Altertutn, Kyklos, 4 1-80. Sgnaliarno qui una Vita Philareti in un ms. greco del sec. XIV di Oxfor

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano 309

    nella capace di notare il soparawento delle passioni propio perche esso era considerato la sede dell'anima umana. E infatti Michele Scoto, nel sec. XIII, riprendendo il commento di Calcidio scrivera che l'anima e come un ragno che sta in medio sue tele, e che quindi residens in centro illius, confestim sentit quale- cumque motum, interius et exterius factum sit; sic anima, in centro cordis residens abs- que sui distensione totum corpus vivtficat, quo vivzficato, motus omnium membrorum eiusdem corporis dirigit et gubernat ( 1 7 ) . 11 cuore e rappresentato come la sede dell'anima, congiuntarnente al cervello, ed e il cuore ad esercitare nel micro- cosmo del corpo umano quelle stesse virti'l che esercita il sole nel macro- cosmo, lo vediamo sempre in un commento a Philaretus riportato nel ms. Digby 108:

    uCum humanum corpus, calore regatur naturali, et hoc per cordem qui calidius est omnibus aliis membris, sicut enim in hoc maion mundo calore medii planete omnes fere herbe et arbores, etc., per aerem mediantem, sic ir1 microcosmo, id est homine, omnia, calore cordis, per vitalem spiritum regentur membra, et sicut ibi sol in medio aliorum planetarum, et sic in humano corpore cor medium obtinet locum, ut equalem et competenter calorem ministret membris)) (1 8).

    Urso nel suo trattato De noticia pulsuum insistendo sulle analogie che legano il microcosmo al mondo celeste scrisse che

    ((motus cordis est causa pulsus, sicut est sol diei, nec tarnen sol est dies, nec econverso, set sicut unus fit ab dio, sic dies qui nichil aliud est quarn aeris illuminatio ad spacium fit a sole, ita pulsus fit a cordis motu (19))).

    Mentre Mauro Salernitano scrivera nel suo commento all'lsagoge di Ioanni- zio:

    ((Summus siquidem opifex providissime cuncta disponens, cor quasi quoddam solem in medio microcosmi locaviu (20).

    (17) MORPURGO, P. (1983) Fonti di Michele Scoto, Atti Accademia :Vazionale dei Lincei - Rendiconti Classe di Scienze morali, storuhe e fdologiche, 38, 59-71, ivi, p. 65.

    (18) Oxford, Bodleian Iibrary, ms. Digby 108, c. 107 v.

    (19) Citta del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana, ms. Palatino Latino .1146, c. 46 rB.

    (20) Parigi, Bibliotheque Nationale, ms. Par. lat. 6959, c. 15 rA.

  • 3 18 PIERO MORPURCrO

    Di Urso Salernitano sappiamo che insegnd ad Avignone nel 1198, che era un attento exaniinatore di traduzioni al punto da rifiutare quelle fatte da Gerardo da Cremoria (21) e che, verosimilmente, fu maestro di Mauro Saler- nitano. 11 de noticia pulsuum di Urso non t un commento al De pulsibus Phila- reti, sono infatti relativamente pochi i commenti ai testi dell'rlrticella attribuiti a questo medico salernitano (22), il trattato di Urso potra quindi essere con- siderato come uno dei capostipiti di questa tradizione medica che si basa per le sue diagnosi sulle alterazioni della frequenza del polso che Urso pre- mette al suo trattato:

    «(A)put medicos, melius est pauca et certa diceie quani rriultit et iriccrta difindere, et ideo que a magistratis et ab auctonbus, etiam que ab exerciis cordis et ingenii.

    Ego, magister Unus, et vestris et aliorum sociorum, peticionibus satisfacere cupiens, didici de pulsuum noticia breviter explanare, cuius hec sunt capi- tula: quid sit pulsus, qua necessitate fiat, quare cor dillatatur, quot sunt necesaria ad eius diilatacionem, ubi fiat pulsus, in quibus arteriis conside- ratur, et in quo brachio, qualiter debeat se habere circa egmm ~nedicus, qua manu debeat tangi in carnosis et macilentis, et quot digitis, in qua qua- litate sit attendendum ... » (23).

    Qui appare evidente que1 genere letterario, tutto fondato su questiones et responsiones, tipico dell'ambiente salernitano (24), ed t un genere che, neila diversita di fonti e di impostazioni adottate, accomuna tutti i medici che operarono a Salerno (25).

    Mauro neil'introdurre il suo commento afferma che la humani corporis machina rivela le sue disposizioni attraverso la sua forma, i suoi atti, e gli umori superflui emessi dal corpo; e due sono i signa principali che il nature

    (21) C ' MORPURGO, P. (1987) op. cit., en nota 13, 6, anche D'ALVERNY, M. Th. (1982), Translations and Tsanslators, in R. L. BENSON, G. CONSTABLE (edd.), Renaissance and Renewal in the Twelfth Century, Oxford, pp. 421 -462. iui n. 162.

    (22) KRISTELLER, P. O., (1976) op. cit., en nota 12, p. 81.

    (23) Ms. Pal. lat. 1146, c. 46 rA.

    (24) C ' LAWN, B. (1979), The Prose Salernitan Questwns. Edited from a Bodlcian Manus~ript (Autt. F. 3. 10, (Auctores BntanniO Medii Aevi - V), Oxford.

    (25) CJ JACQUART, D. (1985), La quesuon disputée dans les Facultks de Medecine, in: B. BAZAN et. al. i e s questions d i s p l e s et les questwns quodlibetiques dans les FacuUts de Thlologic, de Droa et de Mtdecine, Turnhoult.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano 311

    sedulus inquisitor potra osservare: il polso e l'urina, il primo appartiene d a sfera dei moti del corpo, il secondo fa parte delle superfluita espulse.

    In queste glosule al De pulsibus Philareti, che sono state divise in quattro parti il battito del polso viene fatto dipendere dal solo moto cardiaco e questo in aperta polemica con quanti assegnano alle arterie una propria , capacita di moto.

    GiA Alfano di Salerno nel suo Depulsibus (26) aveva assimilato l'azione del cuore a quelia del mantice usato dai fabbri che quando si solleva si riempe d'aria per poi espeilerla quando viene schiacciato, la stessa immagine e ripresa da Mauro per combattere l'idea di quelli che sostenevano che il polso dipendesse da una motio composita sia del cuore che deile arterie, per Mauro il polso e, e rimane,una singularis proprietas tutta dipendente del cuore, di cui non ci viene data una descrizione precisa, cosa che invece aveva fatto l'anonimo autore del commento tradito da1 manoscritto Digby 108; in quest'opera leggiamo che:

    ((Cordis forma est quasi pinea ex simili proprietate, scilicet ignea, que habet; sed caput quod acumen dicitur, in sinistra parte locatur, hanc vero parte cordis spiritus inhabitat vitalis. Sed cor duas habet concavitates, qua- xum una est dextera, altera sinistra, a dextera autem usque ad sinistram concavitatem est unum foramen qui a quibusdam tercia concavitas voca- tur, sed non est. Dextera item concavitas duo habet foramina unde vena mittitur cava, portans ab epate sanguine ... » (27).

    Mauro, nel suo commento al171sagoge Johannitii, si era limitato ad osser- vare che l'attivita cardiaca doveva necessariamente fondarsi su una dilata- zione seguita da una costrizione:

    «Cum igitur spiritus vitaiis cum calore vitaii cordi infunditur, tunc virtus, habilitate instxumenti suscepta calore operante, non potuit esse scilicet otiosa, prestitit ergo motus cordis superius, videlicet tantum quantum calo- ris sui impetus et instxumenti habilitas concedebat, et quia ipse motus posset Progredi usque in injnitum et sic ipsum cor scindetur ex virtute, videlicet facta cor- dis dilatatio, qua dilatatio necessario postea, tum soliditate essentie, tum

    -

    (26) ALFANUS SALERNITANUS (1936), Tractatus de pulsibus, ed. P. CAPPARONI, Roma, p. 5.

    (27) Ms. Digby 108, c. 108 r.

  • 312 PIERO MQKPIJRUO

    gravitate substantie, ipsius cordis facta est constrictio; nierito ergo ab auc- tore dicitur operativa virtus pro illa que cor dilatat et arterias, et factam constringio) (28).

    11 cuore dunque rappresenta quell'organo dove opera lo spirito vitale, ed e per questo che & considerato una delle parti principali del corpo umano, cosi come scrive Bartolomeo Salernitano nel suo commento alllArs galenica:

    ((Mernbrorum alia sunt principalia, alia ab eisdern orta (...i Priricipalia vtsro sunt hec: cerebrum, cor, epar, testiculi. Principalia vero dicuntur quia tres virtutes principales in eis habentur, fundantur: animalis iri cerebro, spiri tualis in corde, naturalis ver0 in epate et testiculis.

    (...!Nervi ergo, ct spermalis medulla, oriuntur a cerebro, cuiiis cst officium per nervos mediantes sensum et motum voluntariuni toti corpore rniriis- trare. Cor ver0 subministrat quasi eacientem causa virtutum, subrriinisaat enim calorem vitalem qui est causa virtutum per arterias. Epar vere cau- sam materialem id est sanguinem per venas...)) (29).

    ed & serripre dal fegato che, secondo Urso Salernitano,:

    ((quedam vena oritur ab epate que concava dicitur, per mediurn diafragrria- tis subintrans inferiora auricula cordis, et dum exit per superiorerri assurnit dia tunicam et fit arteria que in varias dividitur artcrias (...) iri quibus fit pulsus)) (30).

    Per Mauro Salernitano quest'arteria si distingue non solo per la sua esterisione, caratteristica comune anche alle terminazioni nervose, m a rmche per la rotondita della sua forma che le permette di essere impassibile. Ogni arteria k constituita inoltre d a due tuniche una interna l'altra esterna, nella prima scorre lo spirito vitale, mentre nella seconda il sangue.

    Nel suo commento al De pulsibus Philareti, Mauro invita a d esaminare il polso distinguendo tra le varieta che dipendono dalle ((complessioni)) e queste sono, ad esempio, una maggiore o minore gracilitii dell'individuo, la

    (28) Ms. Par. lat. 6959, c. 15 rB.

    (29) Winchester, Winchester Collge, The Warden and Fellows' Library, ms. 24, c. 64 rA.

    (SO) Ms. Pal. lat. 1146. 46 rB - 46 VA.

  • 11 cornrnento al de pulsibus Philareti di Mauro Salemitano 313

    diversita dei sessi, le abitudini; e que1 mutare del battito del polso causato da eventi ((coniugati)) quali possono essere le condizioni ambientaii che influis- cono su particolari constituzioni. Vi sono poi condizioni non naturalia che possono far mutare il polso, queste sono gli esercizi ginnici, i bagni caldi, l'eccesso di cibi e bevande, mentre contra naturam sono quelle affezioni dell'animo dalle quaii possono insorgere stati di infermita.

    Dai polso dunque si potevano percepire le passioni che alteravano l'equilibrio di quegli umori che tutelano l'integrita del corpo umano, e la frequenza del battito cardiaco era considerata come il segnale principale della vitalita del cuore e della sua capacita, nel contrarsi, di trasmettere que- lle fumositates, che insidiavano la salute del corpo, ad, cavernas pulmonis da dove il cuore poteva assumere l'aria necessaria al suo raffreddarnento.

    E con queste premesse che la maggior parte dei trattati di medicina medioevale dedichera grande attenzione ai segnali che il polso poteva tras- mettere. Infattj giA l'Anonimo salernitano autore del De adventu medici ad aegrotum si raccomandava che il medico, nell'entrare nella casa del malato, debba far di tutto per tranquillizzarlo, per poter cosi giudicare lo stato del battito cardiaco, senza che questo sia affetto da eccessive preoccupazioni:

    «Data ergo securitate aegro interea jam spiritu quiescente pulsum conside- res, et attende ne super latus iUud jaceat, ne digitos habeat extensos, ve1 in palmarn reductos, et tu cum sinistra sustentes brachium, et usque ad cen- tesimam percussionem ad minus consideres, ubi et diversa pulsum genera investiges, et astantes ex longa expectatione, verba tua gratiora suscipiants (3 1 ) .

    Cosi pure Michele Scoto, un secolo piu tardi, nel sec. XIII, scrivera nel suo De infonacione medicorum:

    «...medicus debet cognoscere conditionem pulsus, cuius genera sunt decem, ut patet infra; et dictus est pulsus eo quod palpitet, iuditio cuius infirmitas cognoscitur a rnedente ve1 salus ... »

    aggiungendo poi che cuando il medico si trovi nell'incapacita di aiutare il malato per viam physice d0vx-a allora:

    (31) DE RENZI, S. (1853), Collectio Sakmitana, 5 voll. Napoli, vol. 11, p. 74.

  • 314 PIERO MORPURGO

    «...ei dare consilium sapienter ut inquirantur divine et incantatrices, quarn- vis videatur inhonestum et nephas in studium aput ceteros sapientes et religiosos; causa est ut magis amet videre sanitatern infirnii qiiam penas continuabiles nimie gravitatis quibus posset cadere in disperationeni sui ve1 mortem ... » (32).

    E questa preoccupazione che vediamo espressa dal famoso scienziato della corte di Federico 11 era gia presente anche nel de noti~ia pul su un^ di Urso Salernitano a testimonianza della consapevolezza che avevano i medici salernitani del sec. XII íntorno ai limiti della loro scienza:

    c(...cum egrum aliquarn fortem et periculosam febrem pati, semper moveas ut Dei auxilium et sacerdocio consilium primo inipleret, deinde curialiter circa ipsum celians, et oneste, arte, visu, et ingenio operando» (33).

    e fu proprio questa consapevolezza che spinse i maestri salernitani ad ampliari i loro orizzonti cercando di riconstruire quell'ars galenica che per Bartslomeo Salernitano lamentava essere stata disperdita (34).

    11. CRITERI DI EDIZIONE '

    Qpesta edizione riposa su un codex unicus: il ms. di Parigi della Bibliothb que Nationale, Parisinus Latinus 18499, gia segnalato da P. O. Kriste- ller (35), e l'unico finora a noi noto.

    11 testo disposto su due colonne di 40 righe in uno specchio di scrittura che misura 50 mm. per colanna, 6 scritto in una minuta gotichetta dei primi del sec. XIII su pergamena che fa pensare a un centro scrittorio dell'Italia meridionale, tipiche solo le iniziali con fregi arborei e animaletti, caratteriz- zanti i due disegni: il primo a c. 164 v dove si rappresenta un medico che sente il polso del malato; il secondo a c. 17 1 v dove evidentemente lo scriba ha eseguito un suo rozzo autoritratto, nel quale & ben evidente il testo rigato e la mano che tiene una penna a punta mozza.

    (32) MORPURGO, P. ( 1 984), 11 capitolo «de informacione medicorum» nel diber Iritroduc- to13us)) di Michele Scoto, Clto, 20, 651-659, ivi p. 655.

    (33) Ms. Pai. iat. 1146, c. 47 rB.

    (34) Oxford, Bodleian Library, ms. Corpus Chnsti Coii. 293 B, c. 78 rA. {35) KRISTELLER, P. 0. (1976) op. cit., en nota 12, p. 79.

  • 11 commento al de pulsibus PJ~ilareti di Mauro Salernitano 315

    11 ms. Par. Lat. 18499 c? uno dei codici che ci ha trasmesso il corpus dei commenti che il medico salernitano Mauro fece all'Articella; contiene cosi i commenti all'lsagoge di Johannitius cc. 1-55v; agli Aforismi di Hippocrates cc. 55v-122v (ed. S. de Renzi, op. cit., IV, 513-557); ai Pronostica di Hippocrates cc. 123v- 144v (ed. M. H. Saffron, Maurus of Salerno, Twelth-century ((Optimus physicus)), with his Commentary on t h Prognostics of Hippocrates - Translactions of the Amer. Philosophical Soc. 62,l -Philadelphia 1972); al trattato sulle urine di Theophilus cc. 145-164; al De pulsibus di Philaretus cc. 164v-17 1v; all'Ars di Galenus cc. 172-209.

    Trattandosi di un codex unicus abbiamo riportato tutte le particolarita gra- fiche (es. Philaretus e Filaretus, etc.) segnalando ogni qual volta lo scriba, molto accurato, c? intemenuto correggendo con espunzioni o depennando currenti calamo, b anche inserendo in interlinea cid che aveva dimenticato; ua parentesi uncinate figurano poche integrazioni e correzioni evidenti.

    Nel manoscritto stesso figurano tutte quelle frasi, qui in corsivo, 1i sotto- lineate che indicano e distinguono il testo di Philaretus da quello del suo commentatore Maurus.

    Ringrazio qui Federica Lombardo che mi ha aiutato a trascrivere parte del manoscritto.

  • 3 16 PlERO MORPURGO

    I De pulsibus Philareti

    Questa edizione del De pulsibus Philareti risponde aila necessita di offrire un testo utile alla cornprensione del commento di Mauro Saiernitano, non é pertanto un'edizione critica intendendo cosi far notare che qui manca uno

    I studio sulla tradizione manoscritta del testo, cosi come una ncensio dei codici che hanno transmesso quest'opera. I Sono stati cosi considerati 6 manoscritti:

    L: Oxford, Bodl. Lib., Ms lat. misc. e 2, fols.32r-34r. A: -, Ms Ashm. 399, fols. 62ra-63ra. La: -, Ms Laud. Lat. 65, fols. 61r-64v. As: -, Ms Ashm. 1285, fols. 181r-182v. Auct: -, Ms Auct. F 5 30, fols. 27v-29v. V: Bibl. Apost. Vat., Ms Vat. Lat. 10281, fols. 31r-31v.

    Inoltre sono state utilizzate le edd. delllArtzcella:

    Ven: Articella (Venecia, 1483). Ve : - (Venecia, 1493).

    La lettura del testo rriette bene in evidenza come non vi siano, per i codd. considerati, varianti testuaii di rilievo, tuttavia l'apparato critico che qui offriamo dara conto di tutte quelle varianti, non adiafore, utili aila com- prensione dell'opera di Filareto.

    Non abbiamo utilizzato i manoscntti di:

    Berna, Stadtbibl., Ms 556, fols. 35r-38r. Vienna, ONB, Ms 5488, fols. 88r-96r. -, ONB, Ms 2296, fols. 108ñb-va. Carnbridge, Gonv. and Caius Coll, Ms 111(180), fols. lr-13r. -, Trinity Coil, Ms 1083 (O.I.59),fols.26~-28~. -, St. john's Col1,Ms 78,fols. 127vb-128rb. Erfurt, Anipl. Ms Q 175, fols. 44v-46v. Paris, Bihl. Nat., Ms lat. 7102, fols. 204r-v.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salemitano

    Liber Philareti de negotio pulsuum (1)

    Intencionem habemus in presenti conscripcione de pulsuum negocio (2) com- pendissarn exponere tradicionem (3) et dicere primum quidem quid sit pulsus, que utilitas est pulsus, et quod sunt pulsus, et quid est arteria, et quare arteria dicat~ir, et uride exoritur (4).

    iricipiendum ergo est a primo, quid est pulsus?

    Pulsus est mstio cordis et arteriarurn que, secundum dyastolen et sistolen, fit ad infrigidacionem innati caloris et egressionem (5).

    Quot sunt efficientia pulsuum (6)?

    Tria: virtus faciens. mocionem, utilitas inducens et instrumentuni obedieris.

    Quid est arteria?

    Arteria (7) est corpus oblorigum et rotundum ad instar canalis, duabus tunicis consistens, a corde incipiens, et in omne corpus divisum, aerem et spiritum vitaleni continens.

    Unde dicitur arteria (8)?

    Arteria (S) dicitur a paracopyr, id est senlare aereni vitaleni.

    Unde oritur arteria ( 1 O)?

    Hec vero a sinistra a~iricula cordis que dicitur adorti exoritur que scinditur ( 1 1) dupliciter, et hec quidem deorsum fertur per interiora et dirigitur in dextram et sinistram ad coxas et usque ad pedes et digitos, altera vero earum sursum fertur et dividitur similiter in dexuam et sinistrarn, et in manus et in capud, et que quidem ad caput fertur facit arterias que dicuntur karotide (121, que vero in dextra et sinistra

    ( 1 ) As: Incipit liber pulsuum a voce Theophili. Teofilo e l'autore del De urinis testo che fa parte dell'antologia medica nota come Articella..

    (2) A: id est breviter et utilem. (3) tradicionem ] A: recte rationem. (4) et unde exoritur ] As e Ven omettono; exoritur ] A e Auct: oritur. ( 5 ) L: egestionem; Ve: egestionem ve1 eiectionem. .(6) L: efficacia. (7) L: Marteria. ( 8 ) L otnette: Unde ... arteria. (9) L:' Marteria. (10) L e Auct omettono: Unde ... arteria. (1 1 ) A: que dividitur. (12) Auct, As, La: parotide.

  • 318 PIERO MORPURGO

    intrinsecus fertur tendit ad brachia, et ad cubitos et usque ad extrernos rnariuurn digitos.

    intencionem ver0 habet presens conscripcio cogniciones ad pulsuurn rriotiones et causas exponere.

    Quociens mutetur pulsus ( 1 3)?

    Tripliciter, ab hiis que sunt secundum naturam et que contra naturani (14) cat que contra naturam non sunt (15) velud crasibus viroruni et mulierum et etatibua et aliis coniugatus hominurn; enim quidem hii mares hee ver0 feniine, et tiorurri ipso- rum hii quideni calidiores secundum crasym (16) liii vero frigidiores, et hii quidem graciles natura, hii vero pingues et carnosi. Et viri quidern rnulieribus orririirio ( 1 7) calidiores et forciores seci~ndum naturam sunt, merito igitur in cis pulsus velociores et forciores et vehementiores mulierum, ut frigidorum tardiores. Iri utrisque vero horum, dico autem viris et mulieribus, intensa crasis intendit et pulsus iri calidiori quidem maiores et velociores ( l 8 ) , calidum enim velociter mobile, frigidum enirii tarde rnobile. Habitudines ver0 in utriusque inveniuntur graciles et carnosi, in graci- libiis enini multi subiacent tactui pulsus, in pinguibus ver0 et carnosis humiliores.

    Considerandum igitur ad coniugata, velud regiones et tempora et etates, et parti- culares consuetudines ( igj , et est dicere in temporibus anni quattuor existentibus, vere, estate, autumpno, hvrrne; horum bene temperata sunt duo, ver et autumpnus; distcrriperata vero hpenis et estas; merito ergo vere et auturriprio pulsus rnagni sunt (20) et forte, valde propter temperamentum qualitatum est nianifestuni, quo- niani secundum etates proporcionaliter, in estate vero velociores et spissiorcs srcun- durn unarriquamquam etatem, necessitate inducente, propter coritineritis nos extriizsecus aeris caliditatem. In hyeme vero rariores et tardiores pulsus fiurit, propter coritinentis nos aeris frigiditatem, aut strictionem; similiter autem et in uriaquaqur regiorie, secundum illius crasym, et pulsus immutatur (21) calidior, siquidem mag- nos et veloces facit pulsus frigidior econtrario.

    Dicamus igitur de etatibus: si igitur etates differentes sunt et pulsuum liarum dif- ferentes movebuntur puerorum quidem pulsus veloces et lenes sunt et apissi, sccun- dum magnitudinem ver0 et fortitudinem medii et veloces quidem, quoniani

    L e Auct omettono: Quociens. pulsus. el que contra naturam ] YA: et que est conuanam. contra... non sunt ] Auct e Ven: non secundum naturam. A: causam. A: omnes. A omette: mulierum ... velociores. Auct, As, L, La. constituciones. Auct: fiunt. A, La, Auct: commutatur.

  • I1 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano

    secundunl substanciam habundat in eis naturalis calor; spissi vero propter habun- datlterrl in eis, secundum quantitatem, caliditatem (22); lenes vero quoniam in eis imperfecte sunt (23) eius virtutes. Dicimus enim quandoque lenes ex imbecillitate virtutunl fiunt senum, vero pulsus, econtrario, tardiores et rariores quantum ad pue- ros, propter eam que inest eis imbecillitatem et frigiditatem.

    Augmasticorum (24), vero, magni et fortissimi eo quod fortes sunt, in eis rnagrle virtutes sint, similiter autem et temporis (25) quditas commutat crases et pulsus, sicut cnim predictum (26) est continens commutat contentum ad propriarn eius crasym. In pregnantibus vero mulieribus pulsus, hiis, sunt parvi spissi et veloces, parvi quidem eo quod generatur virtus ex fetu, spissi vero et veloces propter indu- centern necessitatem pregnantis et fetus.

    in sompno fiunt vero pulsus minores et leviores licet sit manifestum quedam naturali calore indigeret (27) ad profundum. In supervenientibus vero crasibus ad supervenientia mutantur etiam pulsus similiter vero et in gracilibus aut quandoque secundum natura virtus patitur secundum substantianl aut alicuius principalis partis aut ab aiiqua causa faciente et generante eam.

    Veniamus igitur ad que non sunt secundum naturam (28), hec vero sunt exerci- tium, vel gimnasya, balnea, multi cibi, vini pocio, et aque multe potacio. Similiter in hiis que preter naturam hoc est causa egritudinibus, accidentibus similiter secun- durn predicta considerare oportet.

    1 Sciendum est enim quoniam que secundum naturam et que non secunduni naturam si immoderate fiant in id quod preter naturam vertuntur pulsus.

    .i

    Quot sunt obsewanda in cognitione pulsus?

    Cum igitur ad e p m ingredieris quem nunlquani vidisti, attende primo si sit masculus aut femina, et si sit masculus considera pulsum masculi, si vero femina femine. Deinde naturam laborantis et etatem eius et prius hoc tempus anni, et regio- rlem et comparans omnia (29), et coniectans quaiem pulsum oportet habere labo- rantem quando sanus erat, tunc cognosces diligenter magnitudinem conversionis preter naturam facte (30) pulsus.

    (22) A omette: in eis, secundum ... caliditatem. (23) La, L: stant. (24) La aggivnge in marg.: sic dicunt quia ponunt finem aumento.. (25) Auct: corporis. (26) A: supra dictum. (27) Auct: ingrediente. (28) Auct: ad ea que non sunt naturalia. (29) A omette: et regionem ... omnia. (SO) facte ] A: ratione.

  • PIERQ MORPURGO

    Quot sunt genera =pulsuum?

    Decem.

    Prirrium genus pulsuurn: secunduni quantitaterri dimensionurri triurri corisidcra- tur, id est secundum longitudinem, profunditatem, latitudinerri, coriveriienter igitur iste augmentatus secunduni tres dimerisiories trasceridens modiis pulsus dicitur magrius.

    Secundum genus pulsus: secundum quantitateni niocionis arterie diastolis et sis- tolis (31) in quo consideratiir velox et tardus et mediocris.

    Tercium genus pulsuum: secundum tenorem virtutis in quo corisideratiir fortis et debilis et mediocris, freqiiencia enim accipiens magnitudineni facit validurri. Quando autem dominatur virtus caiisarum tunc riiagis fit validus et ecoritrario.

    Quartum genus pulsuum: secundum corisistencimi organi, dico aiiterri arteric corporis in quo consideratur durus et moiiis et mediocris. -

    Quiritum genus pulsuum: secundum quantitatem quietis iti quo consideratur spissus et rarus, breve eriim tempus quietis significat, spissurri longurri vero rarurii.

    Sextum vero genus ~)iilsuum: propter equalitateni et inequalitatem que corisidc- raiur in tino pulsu et in pluribus, in uno quidem ut in capricante, que vero ir1 pluri- bus fit dicitur consistens inequaiitas, ubi vero irieqiialitas ibi iriordinacio, ut in oninibus, aut eriim decidit una percussio aut incidit, et hoc fit gravata et afflicta vir- tutc ab aiiqua causa.

    Septimum genus pulsuum: secunduni ordinationem et inordinationcni, iriciso enirti equali pulsu, equale et inequale secundum peryodos inordinatus fit, ct iste rursus consideratur secundum unam percussionem et secundurn plures (32) redicio- nes.

    Octavum genus pulsuuni: secundum plenum et vacuurri, hoc est secunduni arte- rie f ipram, omne enim vas aut plenum aut vacuum est.

    bionum genus pulsuum: secundum concordiam in quo rnensuratur auterri pro- porcio temporis ad tempus unde cognoscuntur deficientes et irieidentes.

    Decimum genus pulsus: est secundum caiorem que redditur per totuni corpus arterie. in quo consideratur qualitas materie supposite corporis pcr txtiini velud distemperata.

    De causis et differentiis pulsuum (33).

    (31) diastolis et sistolis ] Auct: secundum diastolen et sistolen. (32) Auct: alias. (33) Ve: De ... pulsuum ] al. mss omettono.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salernitano 32 1

    Dictis igitur de (34) generibus pulsuum; dicamus breviter paucas causas et diffe- rencias (35) earum. Si quis enim ad differencias earum pervenire voluerit, sciat quod sexdecim libri sunt de pulsuum negocio.

    Ego vero longitudinem parcens (36) in paucis capitulis, paucas quasdam diffe- reritias et causas pulsuum breviter dicam. Propter quam causam pulsant arterie, ut servetur rnoderatus calor secundum naturam cordi et omnibus partibus.

    Quid differt (37) saltus a pulsu?

    Briinis sdtus qui propter incidentem (38) spiritum sit et in omni corpore pulsus iri operacione est, corporis movetur virtus in arteriis solis.

    Quid differt magnus pulsus a valido?

    Quoniam magnus quidem (39) secundum tres dimensiones consideratur, validus ver0 secundum mocionem tenorem (40) virtutis significat.

    Quid differt (4 1 ) spissus a veloce?

    Secundum continuum et discretum (42), spissum enim et continuum dicimus velox, vero discretum velut si currat aliquis velociter (43) et stet.

    Quid differt rarus pulsus a tardo (44)?

    Quoniarn rarus (45) ex inferiori (46) magis virtute fit, rari enim pulsus diffici- 1' lores.

    Quot sunt differencia in diastole pulsuum?

    Octo: magnitudo, parvitas, valitudo, debilitas, velocitas, tarditas, duricia, et mollicia.

    Quot sunt indicantia pulsus?

    As, L: decem. Ven: diligentiam. A: dicens. A: distat. La aggiunge: scilicet ventositatem. A omette: magnus quidem. La: terrorem enim. La omette: differt. La omette: Secundum ... discretum. A omette: velociter. L omette: differt. La: tardus. Ve: infirrniore.

  • 322 PIERO MORPURGO

    Duo: intellectus et sensus; sensus quidem indicat presentia, intellectus vero facta et f~~ tu ra .

    Quot sunt eficiencia pulsuum (47)?

    Due: virtus faciens et movens Corpus vasis, et utilitas propter quam movstur quod movetur.

    Quot modis consideratur moderatus et immoderatus pulsus?

    Quadrupliciter: secundum ' magnitudinem, secundum velocitaterri, securidum valitudinem, et secundum spissitudinem.

    Quid diffen inequalis ab inordinato (48).

    Quoniam inequaie quidem in uno pulsu consideratur et in pluribus, aut cnirn secundum unam diastolem et sistolem, aut secundum plura congregaea que dicuri- tur consistens inequalitas in multitudine pulsuum considerata, imnioderatus (49) vera fit secundum rithxnon, id est numerum (50), ut si post tres rriagnos t:t unurn parvum sequaritur duo magni (51).

    Quid differunt deficientes ab incidentibus?

    Quia deficientes ex infimiori (52) magis virtute fiunt aggravata, enirri et deficicrite virtute deficientes fiunt, incidentes vero repugnante et resistente continet enim seipsarxi virtus excitans volens repellere (53) contraria, et videntur esse contrarii deficientes ab incidentibus.

    Quid differt (54) spasmosus a ramoso (55)?

    Quoniam in spasmoso quidem arteria tenditur (56) ad instar eorde tense, in rarnoso vero transfertur dextera et sinistra.

    Quomodo fiunt fluctuantes pulsus?

    Ve: efficientes cause. L: immoderato. Y,: inordinatus. 1- omette: id ... numerum. Ld, La omettono: ut ... magni. A., Ve: infimiori. A omette: repellere. L ornette: differt. La omette: Quid ... ramoso. In As il testo s'interrompe lasciando 1 c. bianca.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salemitano 323

    Ex habundancia continenti (57) magis humoris infundentis Corpus arterie, sicut yposarca (58), in ydropycis.

    Quid differt caprizans a bipulsante?

    Secundum quod capricon quidem in una dyastole differentes facit motiones (59), ut capra sursum saiiens bis saltat pedibus in aere, hic vero fit coacta virtute, et gra- vata ab aliqua causa tribulante earn (60), bis vero pulsans et bis idem (61) pulsat per- cussisnern eandern, hic ver0 fit propter duriciam corporis arterie repercutiente, enirn et rursus recurrente violenter spiritu, in secundam venit percussionem, ut in incude maileus.

    Quid differt vermicolosus a formicante?

    Quoniam vermicolosus (62) convertitur et venit ad melius et manifestam habet magis inequaiitatem, formicans vero, non contenta magis virtute, iam dissoluta sit et deleta (63) fit, et mortem significans; et hec nobis (64) ad presencia sufficiant (65).

    A: Ex habundantis materia continencia. La omette: sicut yposarca. Secundum ... motiones ] La: Quoniam capn racio in una dias differenter facit motiones. A: implentem eam vel. bis idem ] La: secundum. Ve aggiunge: plunmum. La: delata. La: vobis. Ven: ad presens; Ve: de pulsu sufficiant.

  • PIEKO MORPURGQ

    Mauri Salernitani commentum supra tractatum Philareti de pulsibus

    1 6 4 ~ ~ Tocius bumani corporis machina, triplicis participationt, yuditatis tri- pliciter exisrens, esta variabilis; ideo nature sedulus inquisitor tripplicerri signorum investigat seriem, eius dispositionem trippliciter reserariteni, sci- licet signa surnpta a fornia corporis, ex actionibus eius et ex superfluitatibus.

    Oninis igitur significatio, aut summitur ex forma corporis, aut ex opc- rationibus natureb, aut ex superfluitatibus.

    Inter quas duo certitudinem signorum optinuerit sigla, videlicet ex actionibus eius et ex superfluitatibus, ut ex pulsu quod suniitur de actioni- bus, et est de actionibus; et urina que sumitur ex superfluitatibus, et est de superfluitatibus de quibus diversi diversos edidere tractatus.

    Inter quos GALENUS de pulsibus quendam composuit librum, qucrri Pulsunz ( 1 ) intitulavit, longam scilicet de pulsibus artem; ct quia nimia

    sui prolixitate legentis in animo liber ille fastidium poterat generare, ob hoc GALENUS utiliora et meliora excerpsit et quoddam opusculurn aggre- gavit, quod Epithopa pulsus conscripsit, quasi divisionem ve1 (distirictio- nem)c a superioribus: epi enim supra, thomos divisio dicitur.

    Supeweniens autem PHILARETUS, utriusque lirigue non ignorans, Latine scilicet et Grece, videns ex utriusque voluniinis prolixitate lectori fastidium generari, meliora et utiliora ex eis excerpsit, et in hoc opusculiirn quod in presentiarum legendo assumpsimus aggregavit.

    In cuius principio ista requinintur: materia, intentio, intentionis causa, utilitas, suppositio operis, eius partitio, ordo tractandi et libri titulus.

    Materia huius sunt varia pulsus genera et eorum varie differentie.

    164~13 Intentio eius est varia genera pulsus et eorum significata / evidenter ostendere.

    (1) GALENUS, Synopsis libromnn depulsibus IX 432 K : Ego igitur adhortor ut discant quidem ornnia perfecte, ve1 statim ab initio, ve1 per hypotyposin aut synopsim pnus introducti; quum autem exquisite didicennt, tunc et epitomas legant, quando paucis verbis eorum reminisci voluennt quae antea proli edidicerunt. Omnino sane decreveram nuiiius meae tractationis epitomen facere, satius esse existimans ut qui diexodos accurate perle- gissent, sibi ipsis epitomas facerent; utiles enim hoc modo tum epitomae tum synopses fiunt, juxta propnum captum unicuique scnptae ...

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro salemitano 325

    Causa intentionis eius est longus et obscurus tractatus habitus a GALENO in Mega pulsum.

    Utilitas est diversorum generum pulsuum facile et certa noticia.

    Partitur hoc opus in quattuor divisiones, id est quattuor breves dis- tinctiones (2).

    Ordo tractandi talis est: primo premittit quendam versiculum, vice prohe- mii, in quo intentionem et intentionis causas evidenter assignat ve1 explicat demum; ad suam rediens intentionem.

    Ostendit in prima (distinctione) quid sit pulsus, et utilitatem per quam fit, et quid sit arteria, et unde dicatur (3).

    In secunda ostendit varias causas pulsus ex quibus habent provenire.

    In tertia ostendi varietas pulsuum. In quarta varias differentias.

    Titulus talis est: Incipit liber Philareti de pulsibus. Zntentionem, etc. More recte scribentium, auctor operi suo premittit versiculum, vice prohemii, in quo intentionem suam et causam intentionis sue evidenter explicat; in quo etiarn lectorem reddit benivolum, docilem'et attentum (4). Benivolum dum se dicit expositurum compendiosam traditionem id est compendium. Compendium enim utile et breved sonat, sicut dispendium longum et inu- tile; dscileni reddit, dum materiam de qua agit breviter tractat, tangit et pn:libat dicens de pulsuum negotio. Attentum dum dicit negotio; satis enim attentio apporiitur dum dicitur negotiurn, quod sonat quasi negans otium et hoc est. Intentionerri habemus in presenti conscriptiorie, id est in presenti opere conscribendo, exponere compendiosum tractatum, id est breve et utile. De negotio pulsuum et dicere, primum, id est in hac prima (distinctione), quid sit pulsus, et que utilitas pulsuum, et quid est arteria, et quare dicatur arteria, et unde exoritur. Triplicem causam pulsuum auctor ponit in hoc loco, scilicet eau- sam ex qua, causarn per quam, et causarn in qua. Causa ex qua, (id est)' cau- sam eficientem, scilicet virtutem spirituaiem que movet spirituum et tras- mittit per arteriarn ut fiat pulsus, per quam fit pulsus. Causa in qua, ut cau-

    1fj5rA sam instrumentaiem, scilicet cor et epar qui sunt instrumenta puisuurn./

    (2) GALENUS, De pulsibus ad Antonium XIX 629 K : Scopum habemus in praesenti libro de pulsuum opere concisam exponere tractationem; ac dicere primum quid sit pulsus, cur dicatur pulsus, quis pulsus usus, et quid sit arteria.

    (3) GALENUS, De pulsibus ad Antonium, XIX 433 K : Erat autem tota ipsius diexodus in quat- tuor partes divisa: quarum prima differentiam ipsorum, secunda dignotionem, tertia causas, quarta praecognitionem uadit.

    (4) Pseudo-BOETHIUS, in Migne P.L. 64, col 1226; in ed. WEIJERS, c. 11, p. 99.

  • PIEKO MORPIJRGO

    Quid est pulsusr Pulsus est niotio cordis, etc.

    Sunt quidam dicentes quod pulsus est motio cordis et arteriaruni, sed pulsus est singularis proprietas, ergo non potest esse in divcrsis, ergo noti est in corde et arteriis simul.

    Item aiii dicunt: pulsus est motio composita ex diastole et sistolc cordis et arteriaruni, et dant exemplum. Dicunt enini quod cor forrriatum est ad modum follii fabrorum (5), quod durn sublevatur aererri trahit et ex eo repletur, et durn reprimitur aer ab eo excluditur, et sic dicunt de corde ficri pulsus et arteriis, quia durn fit diastoles arteriarum, quod cst elevatio, pul- sus fit et sentitur; durn vero ut sistoles earum id est depressio, aererri scnti- tur et tunc non fit pulsus. Similiter dicunt de cordis diastole ct sistole, sic ergo dicunt quod motio que est pulsus, est composita ex diastole et sistolt, cordis et arteriarum, sed non sentitur pulsus, neque fit, cum utriusquc*, licet tam in corde quam in arteriis, fiat pulsus.

    Non vero dicimus quod pulsus est singularis proprietas, et pulsus fit iri corde, et pulsus fit in arteriis; dicimus autem quod dum fit diastole cordis fit etiam pulsus. Item dum fit sistole arteriarum et diastole fit pulsus, durn fit diastole tunc proprie pulsus sentitur, cum vero sistole turic non impro- prie, immo improprie dicitur fieri et sentiri, quernadrnodum irnproprie dicimus videri tenebras. Dicimus etiam quod durn fit diastole cordis fit diastole arteriarurn, et durn fit sistole cordis fit sistole arteriaruni, et durri fit sistole cordis et econverso. Dum enim aerf attrahitur ad cor, replet cor; spiritus ver0 in eo existens tamquam corpus subtile aeri venieriti, iitpote crosso et solido, cedit et dirigitur ad arterias et sic fit dilatatio iri arteriis ex presentia spiritus; durn cordis fit dilatatio ex presentia aeris; durn eriim fumositates, actione caioris, in corde generate a corde excluduntur; unde substantia constringitur. Spiritus autem existens in arteriis decurrit ad cor qui tanquam subtile corpiis cor sufficit vivificare, non auteni dilatare sicut

    1 6 5 ~ ~ aer. Dicatur ergo: Pulsus est motio cordis et urteriururn /quef i t secu?idurn diastabil et sistolen etc (6 ) . Sed quia motio manus est motio, et non est, pulsus apponi- tur cordis; sed quia quandoque tremor est in arteriis, sequitur secz~rzd~n~ dias- tolen et sistolen, id est elevationem etg depressionem, ab eadeni virtute innata ad infrigidationem; hoc non est pars descriptionis sed expressivani utilitatis pulsuum.

    (5) ALFANUS, p. 15: Cor enim concavum est in modum folii fabarum formaturn, in se ca.Iorem continens spiritum et humorem. 11 termine fabarum abbreviato in fab04 6 testimoniato dai due mss. usati dai Capparoni: qucrllo parigino Bibl. de 1'Arsenai ms. 1024, c. 1 7 rA; e quello della Biblioteca Apostolica Vaticana, erroneamente indicato dail'ed. come Vat. Lat. intendendosi il ms. Vat. Pai. Lat. 1143.

    (6) GALENUS De pulsibus ad Antonium, XIX 629 K.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salemitano 327

    Preposita igitur summa descriptionis, complet suppositam, virtutem pulsuum (7) demonstrat, ergo ad infngidationem, id est mitigationem et miti- gati conservatisnem innati, id est naturalis caloris mitigatio, aut fit ex humi- ditate aereo calore surgente et conservante per reparationem spiritus, ex fumo purissimi sanguinis, ex aere in pulmonis essentiam depurato, et egestioh fumosarum superfluitatum, id est emissionem fumositatum, que tan- quam superflue partes erant parate¡, et calorem et spiritum, in corde con- culcando extinguere.

    Quot sunt eficiencia pulsuum, id est cause eficientes; tres virtutes efficiens motisnem, id est motus causa, scilicet ex qua virtute, scili cet spiritualis. Utilitas inducens, scilicet per quam fit, et instrumentum obedies, scilicet cor. Causas, antequam et postquam, explicavit descriptioneml auctor pulsuum csnsequenter difinitionem arteriarum et unde oriatur supponit, dicens quid est arteria cordis ( 8 ) hoc commune habet cum omni corde dio. Ideo sub- dit: Oblongum, id est longum, cum quadam refluxione, sed quia hoc conve- nit cuilibet nervo, ideo subdit: rotundum, quia nervus est latus. Fuit arteria rotunda, ut esset impassibilis; rotunda enim forma, ut inquit CONSTAN- TINUS in Libro oculoruwz (9 ) , in lateribus est elisa ab omni parte declivis, etc., et quia hoc convenit cuidam vena, ideo ad eius differentiam ponit; ad ins- tar, id est similitudinem canalis quod incipit ab angusto et in latum desinit; dunbus tunicis consistens, id est interiori et exteriori. In interiori continetur spiritus vitalis et per eam ad membra discurrit; in exteriori sanguis contine- tur tum ad arterie nutrimentum, tum ad spiritus reparamentum, et forma- tum est etiam frigidum et humidum, ut humiditate siccitatem innatam ex

    1 6 5 ~ ~ niotu temperaret, frigidum etiam ut sanguis furorem / reprimeret.

    A corde incipiens, in originem sumens. Quidam enim rarnus vene concave per medium diafragmatis, ad cor veniens, dextram cordis auriculam subin- trat et de substantia cordis assumit sibi aliam tunicam, scilicet interiorem, in qua continetur spiritus vitalis et efficitur arteria. Exiens postmodum per sinistrarn, dividitur in multos ramos, ut est textu littere patebit. Ideo dicit: in omne Corpus divisum, id est in omne membrum officium cordis aerern et spi- ritum uitalern continens quia spiritus vitalis est subtilis, et aerea substantia vir- tutem spiritualem excitans, operativam et operatam efficitur; ve1 aerenl et spiritum vitalem continens, id est spiritum vitaiem ex spiritu naturali et

    ( 7 ) Ibidem.

    ( 8 ) GALENUS, De pulsibus ad Antonium, XIX 630 K .

    (9) 11 luogo non e nell'opera citata di Constantino Africano e edita da1 PANSIER, bensi in CONSTANTINI AFRICANI, Loci Medici, p. 59: Omnis enim res rotunda in latera sua relisa instabilis est et non firma.

  • 328 PIERO MORPURGO

    attracto ternperamentum; dicitur autem artena (10) a peracopi, id est scnrarc calorem; temperatum epim servare, toys id est articulus, pir ctiarn p i s , inde peracopi servans hoc scilicet colorem, et ideo dicit quod seroare serem uitalem, id est spiritum, qui est aerea substantia et adoperatur ad vitani. Dicitur autem artaria peracopis quia artat et spiriturn vitaleni servat, qui est caiidus et ygneus, quasi pir, hoc tero senistra cordis aurzcul(m que dicitur adorti, id est dans arterie ortum ve1 adorti, quia ab ea artcrie nascuritur tova subse- quens littera patet.

    Zntentzoneng etc., premissa intentione quam habuit auctor in prirria (dis- tinctione), nunc quam habet in secunda explicare intendit ostendendo varietates causarum, ex quibus pulsus multipliciter alteratur assignat eriirri intentionem fieri in pulsibus a rebus naturalibus utpste eoniplessionibus etc. et coniugatis ut ex etatibus, habitudinibus, et sic de ceteris a rebus riori naturalibus, utpote ambo caiido ve1 causa rnorbi. Dicit ergo Zntltentionevt uero habet presens conscnptzo, id est nos habemus intentioriem in hac preseriti (dis- tinctione) secunda, ostendere cognttiones, id est signa; adpulsus rrlottonern et cau- sas, id est causas motionis que motiones fiunt in pulsibus; quociens mutatur

    1 6 j v ~ pulszts, id est quot sunt illa 1 existeritia quibus variatur pulsus. Trtpliciter, id est tria sunt illa; variantur enim ab his que sunt naturalia et a rebus naturali- bus tamquam ex neutris a genitura, et ab his que sunt contr(~ naturczrn operan- tes ad dextructionem geniture, ut morbi et causa morbi; et varia(ritur) ab his que non (sunt): naturalia, id est a rebus non naturaiibus ad conaisteri- tiam genitiire necessariis. Rerum enim alie pertinent ad geniturarri, ut res naturales, utpate: elementata, commixtiones et positiones etc.; aiie ad gerii- hire consistentiam, ut res non naturales, ut est aer, eibus et potus, etc.

    Velud craszbus virorurn et mulierum. Notat auctor hic varietates pulsuum secundum complessionem, dum dicit crasibus secunduni sexuni, dum dicit virorum et mulierum; caliditas enim operatur pulsurn magnurn, frigi- ciitas ver0 parciurn, a siccitate autem pulsus fit frequcns, ab huniiditate vero rarus. In masculino sexu fit pulsus magnus et frequens ( 1 1 ) , in femi- nino parvus et rarus, in adolescente magnus et rarus, in iuvene magrius et frcquens, in sene parvus et frequens, in senio parvus, et rarus, et tardus. De etatibus tamen et diis particularibus tractabimus inferius. Etatibus (12) et ulzis conzupdtzs, id esc, coniunctis, scilicet tempore, regiorie, et sirriilibus; sed tempus dicitur quantitas, regio vero subiecta qualitate secundiirn hoc fiat inirnutatio in pulsibus. In tempore et regione aer intelligit, cuius immuta-

    (1 0) GALENUS, De pulsibus ad Antonium XIX 630 K: Arteria vero a qp&iv quod vitaiem spiri- tum conservet.

    (1 1) GALENUS, Ibid. XIX 631 K.

    (12) GALENUS, Ibid. XIX 635 K.

  • tione fiat variatio in pulsibus hominum enim, hii quidem hee vera fortune horunz temporum quidem calidiores sunt secundum crasim, quantum ad complessionem rnasculini sexus, hee vero frigidiores quantum ad complessionem sexus femi- nini et hii quidem grnciliores natura; quantum ad viros: vir enim labori dedi- tus, erumpne inquieris laboribus, maceratur et ideo gracilis est et

    166rA extenuatus. Ostenditur ver0 tamquarn quieti et ocio dedita debet / esse naturaliter pinguis et carnosa, cum nullis laboribus fatigetur; hii ver0 pin- p e s , et hoc quantum ad immutationern, et hoc proprium natura cuiusque exigit. Et viri quidem mulieribus omnino sunt caiidiores, quantum de calida materia generantur, in calidiori loco matricis quia in dextero et riutrimento magis caiido nutriuntur, mulier ver0 econverso de frigida materia generatur in frigido loco matricis, id est sinistro et frigido nutri- mento nutritur; ve1 dicatur: viri calidiores sunt mulieribus quantum ex proprietate sexus. Sexus masculinus caiidus iudicabitur et siccus, femini- nus ver0 frigidus et humidus;forciores, ex multitudines spirituum,per calo- rem generatorum secundum naturam. Merito in eis pulsusfiunt velociores, quia per caiiditatem superfluam consumitur, unde libere discurrunt spiritus per arterias quare fiunt velociores pulsus, licet dicatur quod calor lenigat et subtiliat spirituurn, unde velociores pulsus; et hee veherrientiores, id est forcio- res propter multitudinem spirituum mulierum vero frigidorum, tardiores propter frigiditatem mortificantem superflua in matrice unde libere non fit disgressus spirituum. Enim, pro quia, per frigiditatem spiritus incrossatur, unde debilis ad motum repperitur et leviores, id est debiliores, fiigiditas enim conservativa est superfluitatum, unde membra tarde sunt ad motuum. In utriusque vera horum, viris et mulieribus, intensa crasis, id est intensa qualitas, intendit et pulsus, id est operatur intensionem proprietatis pulsus, caiiditas enim operatur augrnentum pulsus, frigiditas vero incrementum. Zn calorum quidam masculino, scilicet sexu fiunt maneries propter multitudi- nem spirituum, et velociores propter abscentiarn superfluorum et aere enim pro quia calidus, id est caliditas sive calor resolvendo et consumendo, superflua et spiritus depurando facit. Velociter nzobile, id est causa est velocis

    166rB motus. I T ~ f i d i o r i vero, scilicet feminino sexu, fiunt pulsus / rnanenes propne, id est parvi, propter defectum spirituum et vere; enim pro quiafrigidunz facit tarde mobile, id est frigiditatis est causa tardi motus, dum multa generantur superflua, et spirituum deficit generatio. Habitudines wero in utriusque irme- ~ niuntur, tam in viris quam in mulieribus, velud gracile et carnosum, id est gra- cilitas et carnositas, auctor innuit in hoc loco quaiiter pulsus debeat considerari in utriusque secundum habitudinem; in gracilibus enim multo subiacent tactui pulsus, id est in eis facile pulsus occurrat nostro tactui, quia

    , arterie esposite sunt et ideo non debemus in eis comprimere arterias, ne propter compressionem spiritus digitos constringat comprimentis; in pin- guibus vera et carnosis sunt humidiores, id est occultaciores, propter molem car- nis superposite qua aggravantur, unde minus arteriarum motus

  • 330 PIERO MORPURGO

    manifestatus in talibus occurret, forcius ergo hiis digitis wmprirnendi tari- tum quantum arteriarum motus digitis occurrat.

    Docuit nos auctor considerare pulsus et ipsorum varietates attendere, secundum complessionem, sexum, habitudinern; nune nos docrt considr- rare varietates, immutationum in pulsibus, secundum coniugata. Appellat autem coniugata tempora, regiones, etc. particularia eo quod coniugata sunt et associata rebus dicit ergo: Conslderandum est igitur, id est consideratio in pulsibus attendi debet, ve1 convenit nos considerare. Ad coniuguta, id est ad ea que in simul coniunguntur et operaritur alterationeni ir1 pulsibus, velut regones, tempora, etates, particulares constitutiorles, id est alia particularia. Et est, id est corivenit nos dicere quod in temporibus quod unni quattuor existentibus uere estate az~tup~zo et yerne homn bene ternpemtu sunt duo ver d autupnu~, ver dici-

    16fjvA tur temperatum respectu estatis, et estas / intemperata respcctu veris, in caliditate enini magis excedit estas quam ver (13). Itern ver minus excedit in humiditate quam yems; autumpnus vero minus excedit in siccitate quam estas, et minus quam yems in frigiditate; ergo sic ista dicuritur tc'ni- perata non simpliciter, sed respectu veris et autumprii. Disterrqeruta vero yewls et estas, cum intensas habeant plurimum qualitates, et quaridoquidcm ver et autumpnus sunt temperata, merito ergo (in) vere et autumpno pul- sus sunt magni; et vuldefiuntfortes, in vere enim multa fit sangi~inis genera- tio, multiplicatio et virtutum confortatio, unde pulsus niagni et fortes; unde hoc habeat fieri ipse subditpropter augrnentuw~ qualitatis quoci habet ita duo tempora respectu aliorum duorum.

    :~íanzfestum es6 quoniam secundum etates proporcionuliter, id est, siriiiliter, magni et fortes pulsus fiunt propter temperamentum in etatibus (14); si enim etas fuerit in complessione temperata, ut infra dicam, videlicet in etate qualitatum fit temperamentum similes pulsus predictis fiurit, si vero non contrarium, prout in subsequentibus patet.

    In estate ver0 fiunt velociores propter calorem dissolveritem res et consu- mantem superflua, unde libere discurrit spiritus per arterias; et spissiores per calorem dissolventem humiditatem in fumositate et eas in spiritum exte- nuantem; secundum unawzquamquawl etatem id est in qualibet etate, necessitc~tes inducentenl in aere cogente. in qualibet enim etatem aerem necessario attra- himus calidum, qui humiditatem dissolvit et spiritum corisumendo exte- nuat, propter continentis nos extrinsecus aeris caliditntem, qui nos imniutat ad propriam crasim.

    In reme uero et rariores pulsus fiunt propter frigidum multiplicantem, superflua impedientia vias spirituum, fiunt parviores propter niodicarn

    (13) C,ALENUS, Ibid. XIX 632 K. (14) GALENUS, Ibid. XIX 635 K.

  • generationem spirituum et ipsomm compositionem factam,propter continen- 166vB tis nos aen's f w d u m aut constrictionem cordis, scilicet artelrie dum frigiditas con-

    densatur, humiditas et corpus arterie coartat et constringit. Sirniliter autem in unaquaque regione, id est secundum dispositionem uniuscuiusque regionis; et secundum illius crasim, id est secundum complessionem commutantur pul- sus, et vere quia calidior quidem regio magnos et veloces pulsus operantur propter caliditatem ampliantem arterias et multiplicantem spirituum; frigidior et econverso facit pulsus parvos et raros.

    De immutatione pulsuum secundum diversitates etatum. Auctor sup- psnit dicens: dicamus autem de etatibus id est variemus pulsus secundum eta- tes varietatum, si igitur etates dzfferentes sunt, et pulsus eorum, dzfferenter moriebuntur; secundum diversitatem etatum fit diversificatio pulsus. Et qua- liter fiat ipse ostendit, puerorum siquidem pulsus ueloces sunt quia licet in eis multa sit humiditas tamen quia fluxilis est non impedit vias spirituum. Pre- terea ipse: dupplicem esse calorem et terciam caliditatem videlicet con- traeta a moneta conceptionis, et calorem contractum ab influentibus et terciam caiiditatem contractam a generantibus et componentibus que omnia a$ rarefactisnem illius humiditatis operatur. Leves, id est mediocres; ipse dicit: secundum magnitudinem vero et medii quia cum defectivem sint virtu- tes in eis, non tamen nimis defective; et veloces quidemjiunt in eis pulsus, quo- niam secundum naturam habundat in eis naturalis calor, id est substantialiter secundum numemm est in eis duplex calor et tercia caliditas. Spissi uero propter habundantem caliditas in eis secundum quantitatem, secundum diversa subiecta, quanta differentia specie, plura enim subiecta caloris fiunt in pue- ris, quam in mulieribus et aliis. ( ~ n pueris)" enim ossa et omnia membra iudieantur calida, lenes vero id est mediocres; quoniam impefecte sunt in eis vir- tutes, debet enim adhuc in eis congrua fieri humorum generaúo, compe- tens spirituum reparatio, decens et oportuna membrorum restauratio, unde subdit dicintus enim quod leves ex imbeccillitate virtutum fiunt senunt,

    167rA vero econverso tardiores sunt pueribus 1 propter multitudinem superfluorum et rariores quantum ad pueros idest respectu pueromm qui non habent per- fectionem virtutum propter eam imbeccillitatem et pro (quia) id est frigidita- tem que in eis sunt. Ipsi enim habent debilem caiorem, paucitatem spirituum, et multitudinem superfluitatum; augrnasticorum id est iuvenum que non crescunt, sed quia in complemento virium robore consistunt; surlt magni, propter caiorem spiritus multiplicantem; et fortissimi eo quodfortes in eis sunt virtutes similiter mutant crases, pulsus si enim sit calidum tempus pul- sus operatur magnum, si siccitas frequentem, et sic de ceteris. Sicut enim predictum continens immutat contentum ut ad propriarn crasim, id est secundum suam proprietatem, nam si corpus fuerit calidum et tempus illud erit cali- dius, si vero corpus frigidum minus frigidum in calido tempore, et sic de ceteris.

  • 332 PIERO MORPURGO

    Znpregnantibus etc. variat auctor nunc pulsus in pregnantibus rnulieribus diceris: inpregnantibzls n~uliertbusfifiunt~ulsuspnn~t(i 5), hoc videtur plarie, con- trarium inquid enim CONSTANTINUS in Puntegnt quod in previatibus fiunt pulsus magni (16). Ad hoc dicimus quod CONSTANTINUS, duni dixit quod in pregriantibus fiunt pulsus magni, intellexit de pregnatibus iri principio existentibus in quibus, cum fetus tanto rion iridiget nutrirnento, nec magnitudine quantitatis opressionis causa existat, rxiultiplicatur san- guis et spiritus, a quibus magnus pulsus, a quarto vero rriense in antea, cumO fetus multo indiget nutrimento et multa oppressionis causa existat, tum ex complessione, tum ex defectup spirituum et sanguinis pulsus sccu- rrit magnus er spissus, propter oppressionem; et uelox quia superfluitateni ad monetam conceptionis, scilicet ad corporis sentinam diriguntur. Uride spiritus libere transeiint ad arterias; etper urteriaspunii quidenz eo quod p u e t u r vzrtus exfenz, virtus spiritualis ipsius mulieris propter defectum humonim et spirituum in spiritualibus, cum ad fetus nutrimentum et vitarri transrriu-

    1 6 7 r ~ tantur, quia predicta duo / partim mittuntur ad nutrimentum et ad vitarri fetus, partim deputata sunt ad vitam mulieris, eis ubicumque deficicnti bus causa debilitatur. Et ideo tales pulsus spisst et ueloces Propter inducenterrz uentosi- tatem, id est propter ventositatem inductam indiget aeris attractioriern turri ad mitigationem calsris cordis ipsius fetus, sed quoniam spirit~ialia preg- nantis, coangustata sunt et constricta propter oppilatioriem nutritivorurn, ea opprimentiurn .non possunt in una vice tantum dilatari, ut tariturti in una vice atuahat de aere quod suff~ciat ad mitigationerri cordis niulieris et cordis fetus, unde quod' negatur in quantitate suppletur in vicissitudine, et sic habet fieri spissa inspiratio post spissarn inspiratioriem, spissa sequitur expirationem, et sic spissi pulsus et veloces fiunt; propter absceritiarn siiperfluitatum tsansmissarum ad ipsam matricem unde libere aditus patet ipsis spiritibus per arterias, et sic libere discurrentes spiritiis, per arterias, veloces operantur pulsus.

    In sorrzpno nutein fzunt pulsus minores et leuiores ( l7) , hoc videtur plarie, CONSTANTINUR4; cum enim calor et spiritus ad interiora revocentur, pulsus (minores)q debent fieri. Ad hoc dicimus quod, licet calor t.t spiritus ad intrinseca revocentur, non tamen ad qualibet intrinseca sed tantuni ad nutritiva, ut perfecta digestio celebretur, cum igitur in spiritualibus defi- ciunt ad ipsa spiritualia calorem et spirituum a se emittunt ad perfectarri digestionem celebrandam in nutritivis; ob hoc fiunt miriores et leves, id cst

    > -

    (15) GALENUS, Ibid. XIX 636 K: quum et praegnantium muiiemm puisus parvi sunt. (16) GALENUS, De causispulsuum, 8 , IX 131 K: Praegnantium majores crebriores ceieriores-

    que pulsus sunt. . (17) GALENUS, Ibid. IX 131 K; De pulsibus ad Antonium XIX 632 K; I$ IX 138 K.

  • 11 commento al de pulsibus Philareri di Mauro Salemitano

    debiliores et qua re ipse insinuat. Manifestum est quod pulsus minuitur naturali calore ingrediente ad profundum, id est ad nutritiva.

    Superius variavit auctor pulsus secundum naturales complessiones, nunc ipsos variat secundum accidentales, dicens sicut inmutatur pulsus

    167vA secundum naturales vero pro se; zn supervenienttbus, id est in hiis qui superve/ niunt complessionibus naturalibus; nd supervenzentta, id est secundum acci- dentales complessiones supervenientes, Mutatur, pulsus dixerat auctor superius quod in gracilibus multo subiacent tactui, id est pulsui, at ne ali- quis putaret quod semper in gracilibus fiunt multi per presentem litteram removet auctor dicens: szmzlzter autem et gracelzbus, pulsus permutantur ad superveniencia dum in eis pulsus scilicet sit parvus ut quando secundurtl natu- ram, id est secundum sui genituram scilicet secundum defectum spiritiium et humorum, ex quibus quasi generari dicuntur virtutes. Ideo genitura et virtutum fit et humores, ex quibus virtutes spirituales quasi generantur et repararitur ad suas peragendas actiones, excita(n)tur. Vzzrtus patztur, id est debilitatur virtus, scilicet spiritualis, et ista duo depereunt; uut secundum substnncianl nlztus partts princzpalts, id est propter lesionem substancie alicuius membri principaiis, utpote cerebri, spiritualia ei a paciencia spiritum et calorem a se emittunt ad coadiuvamentum cerebri, quare dum spiritu et calore pauperata pulsus magnus fieri non potest; aut ab aliqz~a causafaciente egritudinem ve1 faciente, id est in nocente, et gravante eam, id est virtutern; ut intelligatur de hunioribus, dum enim humores preter naturam habun- dant in spirituaiibus, spiritus propter oppilationem ipsorum humores non possunt meatus libere pertransire, unde parvi fiunt pulsus.

    variavit auctor pulsus secundum naturalia, nunc variavit eos secundum non naturalia dicens: venianlus igitur ad ea que non naturalia (18), id est varie- mus pulsus secundum res non naturales, hec vero scilicet non naturalia sunt

    167vB gzgnasin, id est exercicia; exercicio namque / calor intenditur et multa fit humiditatis dissolutio, et ex eis, per dissolutionem, plurima fumositatuni gerieratio ideoque magni pulsus.

    Balnecz, secundum varietatem balneorum variantur pulsus, quia balnea calida et huniida operantur pulsus magnos et raros, calida et sicca magnos et frequentes, et sic de ceteris. Cibi multi, a cibis multis multa resolvitur fumositas et ideo pulsus magni. Aque multe, potatio ex aqua multa pota- tione pulsus fit parvus, dum caloris sequitur debilitas, et pauca fumosita- tum fit generatio.

    Intendit auctor variare ultimo secundum ea que sunt contra naturam dicens: Sirniliter et hiis, id est ex hiis; quepreter naturam hoc est ex causis egritudi-

    (18) GALENUS, De pulsus ad Antonium XIX 633 K: Veniamus igitur ad ea quae non natura, haec sunt exercitia, balnea, cibi multi, vini potus, aquae multae potus.

  • 334 PIERO MORPURGO

    riuni, ut a primitiva accedente et mutante, ut si calide faciarit rnagrios si fri- gide parvos. Ex accidentibus ut calor, f@or et cetera, (id est ex) anirric passionibus, ex quibus consueverunt supervenire egrituditles, variantur pulsus, sed ne aiiquis putaret quod, tantum parvuni genus predictsrutn, perfecta pulsus noticia possit haberi.

    Intendit, hoc,' auctor assignare ut, si quis plene noticiam et doctririarri perquirit habere, omnium supradictorum cellectiorierri invcstiget et sic eam habebit. Dicit ergo: similiter autem secundurrz predicta oportet ?tos corzsiderure, sciendum est ea que sunt contra naturam, id est naturaiia; et que contro rnatztravt, id est non natiiralia sz znnioderatefiant id quod est preter ~latururn trahunt pulsus scilicet si intendantur, intenduntur et pulsus.

    Cum igitur, etc., hic tunc decisionis est principiurti in quo PHILARETI versatur, intentio ut nos instruant diversa genera pulsus irivestigare eviden- tiorem pulsus noticiam obediendam.

    Docet nos in primo considerare sexum secundum complessionem, ter- cio etatem, quartor temperamentum animi, quinto regiones, ut niedicus,

    1 G B ~ A circa hec et alias circurnstancias instructus, et oninia / compararis et coniec- tans, sciat conversionem pulsus esse factam preter riaturarn. Considcran- dum est igitur pillsus, secundum predictas et ceteras alias proprirtates, iri arteriis eo quod ipse tamquam a corde procedens perfecte ipse dispositio- netn cordi declaret, non tamen in quibuslibet. Sed iri quibusdani etiirti arteriis pulsus non est-considerandus propter indecentiatn, ut ir1 arteriis inguirium; in quibusdam propter remstionem, ut in arteriis peduni; in quibusdam quia mole carni sunt cooperte, ut in arteriis naticum et coxa- rum; in quibusdam propter parvitatem, ut in arteriis frontis et ti~tipana- rum; in quibusdain quia occulte sunt, (ut)" in arteriis magrium igitur et pedum. (~ulsus)~ considerandum est in artariis brachiorum et non cuiusli- bet bracchii, sed snnistri tantum, cuius rei rationem taiem quidani aqsig- nant.

    Dicunt quod cor sit locatum in sinistro latere et continuo exsufflat in dextrum latus, unde si aliqua fit in corde permutatio omnibus rriembris magis agnoscitur.

    Nos autem dicimus quod a corde tres procedunt arterie, quarurn titia est pama, due vero magne.

    Parva arteria a corde exiens nullo medio transmittitur ad sinistrum armum, et ei infigitur, a quo nullo medio transmittitur ad sinistrum bra- chium quia perfecte cleclarat dispositionem csrdis, et sine fraude, ideo pul- sus ibidem consideratur.

    Arterie autem venientes ad dextrum brachium, veniunt ad ipsum mul- tis mediantibus, mediante videlicet pulmsne et aliis amfractibus, unde

  • quia secundum varios anfractus dividitur, et secundum eos immutatur pul- 168rB sus in dextro bracchio / non perfecte considerari potest.

    Ergo debet considerari pulsus in sinistro brachio hoc modo; patiens non iaceat supra dextrum latus, nec super sinistrum, nec teneat brachium extensum, nec plicatum in pugnum, sed inter hec adsit mediocritas. Medi- cus vero, quattuor digitos ipsius arte apponat, consideret secundurn tres dimensiones: longitudinem, latitudinem et profunditatem; non vaide com- primendo, nec leniter applicando et si quidem pulsus occurret quattuor digitorum pulpas (1 9)U ventriculis et eos repercuciat magnus iudicabitur. Si vero non parvus, nec medius, docet nos auctor quaiiter pulsus debeat con- siderari in hac tercia (distinctione) quia omnia predicta sunt attendenda in consideratione pulsus.

    Cum igitur ad egrotum ingredieris (20) quem numquam vidisti, attende prius si rnasculus aut fernina et si consideraveris pulsus masculi. Masculinum enim sexus caiidus est, et siccus, unde in eo pulsus debet esse magnus et frequens. Si vero femina considemueris pulsus femine. Femininus enim sexus frigidus est et humidus, ergo debet esse in ea pulsus parvus et rarus. Deinde considerave- ris naturam, id est complessionem, et eius etatem: utrum adolescens sit, ve1 iuvenes, senes ve1 ultimo senio collocatus. Post hoc anni tempus consideraveris et regionem, si patiens masculini sexus: de complessione est calida, in caiida et sicca etate, et etiam in caiido et sicco tempore, in simili regione pulsus erit magnus et frequens si vero adsint plura istorum et non omnia; maior et frequentior si vero pauciora erit magnus et frequens, si vero fuerit frigida de complessione erit mediocris. Item si fuerit mulier et sit de complessione frigida pulsus erit parvus, si ver0 calida pulsus erit mediocris. Si auteni cum calida complessione concordet etas, tempus anni, regio, pulsus erunt intensi; si vero hec omnia concordent cum sexu, pulsus parvior erit et

    168vA rarior. Et comparans omnia et coniectans qualem pulsus opor/tuit habere laborem quando sanus erat, id est cognoscas qualem habet differentiam a pulsu quem habebat quando sanus erat, et tunc cognosces diligenter magnitudinem conuersionis pulsus, magnitudinis dico, facte preter naturam.

    Quod sunt genera pulsus?

    Intentio FILARETI in hac tertia (distinctione) est diversa genera pulsus evidenter exsplicare, que dicuntur genera non quot sint predicabilia de

    (19) Loci mcdici, p. 175: si autem in longitudinem plusquam in aliam extendatur partem, quod est cum quattuor excedat digitos, longus nuncupabitur.

    (20) De adventu .., p. 74: Data ergo secuntate aegro interea jam spintu quiescente pulsum con- sideres ...; cf: MICHAELIS SCOTI, p. 655: Item dicimus quod medicus debet cognoscere conditionem pulsus cuius genera sunt decem ...

  • 436 PIERO MORPURGO

    pulsibus differentibus in eo quod est, sed dicunt genera, id est quedan pulsus differentie, secundum varias medici investigationes.

    Considerate sunt autem septem genera pulsus principalia (21), duo his adiacentia genera pulsus, qiie surit octo, considerantur seeuridurri quattuor proprietates: secundum proprietatem motionis, secundurri co~isistentia~n organi, secundum spacium diastoles et sistoles, secunduni collcctionern aperte more, ad doctrinam; secundum quantitateni motionis duppliciter, scilicet secundum quantitatem rnotionis cum qualitate, quia secunduni quantitatern aut motio magna ve1 parva ve1 rnediocris, in qua consideratiir primum genus pulsus, an sit velox, ve1 tardus, ve1 rriediocris. Iterri ari motionis percussio, fortii debilis, ve1 mediocris securidurri consistentiarri organi, id est habitudine cordis arteria, consideratur tria genera pulsus sci- licet quartum, octavum et decimuv; quandoque vero arteria est dura, ve1 mollis, ve1 mediocris; item quandoque arteria est plena spirituuni, ve1 vacua, ve1 mediocriter habens de spiritu, et in hoc consideratur octavum genus pulsus, an sit plenus, vacuus ve1 rnediocris. Item aut arteria sit riior- dax ve1 frigida, et in hoc consideratur decimum genlis pulsus, ari sit calor mordax, ve1 frigidus. Secundum spacium diastoles et sistoles consideratiir quintum gerius pulsus, an sit spissus, tardus, ve1 mediocris: si multa rnora sit inter diastolen et sistolen pulsus dicitur rarus, si parva spissus et secun- dum collationern aperte rnore ad occultam moram consideratur, nonurri geniis pulsus qu&doque maior est aperte (22) rnora, id est diastoles, occulta, id est sistoles, quandoque econvessa; et in hoc corisideratur octa- vum genus pulsus, an pulsus sit decidens ve1 incidens.

    Incidens, sensui nostro occurrit; decidens, a sensu nostro cadens; siqui- 168vB dem maior fit aperte 1 mora occuita Iicet puisus repercuciat quattuor digl-

    torurn ventriculos, secundum latum longum et profundum, pulsus dicitur decidens; si vero niaior sit, occulta mora aperta, pulsus erit decidens. Secundurn consistcntiam ve1 eorum permutationes considerantiir septi- mum et octavus genus pulsus, an servetur qualitas ve1 inequalitas, et hoc consideratur septimum genus pulsus an pulsus sit ordinatus ve1 inordiria- tus.

    (21) ALFANUS, p. 15: De pul'sibus V habentur considerationes: Prima secundum proprieta- tem motionis aneriarum, secunda secundum consistentiam organi, tertia secundum spacium dyastolis et sistolis, quarta secundum collationem more apertae ad occultam, quinta secundum consistentiam et permutationem.

    (22) ALFANUS, p. 16: Pulsus praeterea aut apemis secundum naturam aut praeter naturam. Apertus secundum naturam prodigalitatem significa et extensionem animi et consilio- rum propalationem et caloris fortitudinem et obedientiam arterie ad dilatationem. Apertus vero praeter naturam fumositatis copiam dedaret et caloris excessum in vinosis et febricitantibus.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salemitano

    Quot sunt genera pulsus?

    Decem (23), sicut predictum est. Secundum proprietatem motionis consideratur primum genus pulsus; secundum, an sit pulsus magnus, ve1 parvus, ve1 niediocris, et sic de ceteris.

    Pulsatio autem ni1 aliud est quam quedam percussio arteriam perfec- tam rem impellentem, scilicet spirituum. Unde sciendum est quod quan- doque calor fortis existens, scilicet in corde, multitudinem generat spirituuni, quidam, in multa quantitate, per arterias mittuntur eas replent, secundum longitudinerri, latitudinem, et profunditatem et sic fit magnus pulsus. Si vero debilis fuerit pulsus, calore pauci generantur spiritus, et sic parvus pulsus; si vero mediocris fuerit, mediocris spiritus generantur ct sic mediocris pulsus. Talis ergo consideratio percussionis, forte partem impe- llentem merito, dicimus primum genus pulsus si vero tantus sit calor quod possit dissolvere respirationem consumere humiditatem contentam in con- cavitate cordis et arterie, spiritus libere discurrentes per arterias et cito redeuntes ad cordem velociter, et cito percuciunt et sic velox fit. Pulsus non vero valuit ipsam constituere, frigiditate sibi repugnante, spiritus libere nori possiint discurrere per arterias propter humiditateni inipellen- tem. Decimus fit tardus pulsus, si vero ipsam humiditatem calor mediocris possit consumere, spiritus mediocris discurmnt et sic fit pulsus mediocris, merito ergo talis pulsus consideratur secundum genus. Item si tantus fuerit calor quod non tantum spiritus multiplicet, et humiditateni contentam in concavitatc cordis et arterie consumat, sed humiditatem etiam contentam

    169r.4 in ipso corpore arterie consumat et tocius humiditatis / frigiditateni con- sumptionem ipsam arteriam fit frigida, et fortis spiritus, multus veniens, et velociter, propter abscentiam humiditatis que in concavitatibus contineba- tur, ut dictum est, fortiter percutit arteriam ipsarn et sic fit fortis pulsus. Si vero calor non consuniat illam humiditatem, spiritus non poterit velociter, imnio debilita, repercutere et sic fit pulsus debilis si vero ex parte consu- mat, erit pulsus mediocriter fortis. Merito ergo talis consideratio repercus- sionis dicitur tantum genus pulsus, si enim habetis de tribus generibus pulsus quod consideratur secundum proprietatem motionis et que cause sunt cause pulsus rnagni, partim ve1 ccterorum.

    Item, sicut dictum est, secundum consistentiarn organi consideratur quartum genus pulsus, octavum et decimum, si enim calor consumpsit humiditatem arterie, tota arteria efficitur dura, unde spiritus, dum ipsam dure repercutit, fit pulsus durus. Si vero, propter abscentiam humiditatis, fuerit mollis, sua mollitie cedit spirituni advenienti, et ita fit pulsus

    (23) GALENUS, De pulsibus ad Antonium XIX 634 K.

  • mollis (24); si vero niediocriter consumpta hurniditatc., fit rnediocritc~r dura, pulsus erit mediocris. Talis enini csnsideratio rcpc.rcussioriis dicitur quarturn genus pulsus.

    Dicit ergo primum genus pulsiis corisideratur securidurn quarititatern trium dimensiti~dinum, id est longitudinem, latitudiii~rri et profiiriditateni; igitur iste, id est illius generis pulsus; convententer, id cat ex hiis orririibus convenientibus tribus scilicet dimensionibus; az~grr~entatur secundz~rn zstns trev dzntenszones transcendens ~nodurrz, id est mediocritatem, propter fortvm calo- rem multiplicantem, spiritus replentes arterias secundurii trinani dimeri- sionem. Dzcttur aa,qnz~s secundum genus pulsus coiisideratur securidurri quantitatem mationis, id est morarn, ut liberius fiat mora niotionis velox dicatur pulsus, si lorigarn tardus, scilicet mediocris et pulsus mediocris dznstoles, id est elevationis artene szstoles, id est depositionis. I n ~ Z L O ~snszderatur veloa tnrdus, vel ~nedzocns secundum predictam rationern, terczurn gei~zls p u l ~ u ~ conszderatur se~unduni tenorem uzrtutum, id est secunduni fortitudiric.rr1 caloris

    ]6!)rB virtutuni, qui debet excitare virtutes ad / suas peragendas actiories, opera- tiones zn quo conszderaturfortzs, debzlzs et wtedtocrzs, quare ipse subditJrequerltza enzrrt acczpzerls mngnztzldznenz, id est velocitas spiritus vitani curn rriagnitudirie eiusdem. Faczt pulsus valzdeum, ve1 dicamus quod aiictsr pssiiit differentiani inter magnus pulsus, omnis pulsus validus magnus est, sed non converti- tur, quia magnus fit cum raritate validus cum velocitate; quontam entm dontz- nntur vzrtus causarurn, id est calor naturalis, virtuosus operaris causas, id est quando calor fsrtis est, multos generat spiritus, et humiditateni eontentam in arterie concavitatibus consumens: tunc nlngtsfit valzdus, quando velocitas innascitur, et econverso, id est quando contraria predictis emergunt, pulsus occurrit debilis.

    Quartunz genus pulsus consideratur secundum consistentiarn o r p n z , id est secundum habitum cordis arterie; dieo autenz arterie cordis in quo consideratur durus, mollis, mediocris, secundum assignatam rationem.

    Quzntunt genus pulsus, etc. (25), posuit auctor superius nomiria generurri pulsus, quorurn tria considerantur secundum proprietateni motionis, qiiarturn quidern consideratur secundum consistentiani organi. Nunc ponit quintum, quad consideratur secundum spacium diastoles et sisto- les (261, aiiquando enim, ut prediximus, calor multos generat spiritus qui

    - - (24) ALFANUS, p. 19 : Mollis pulsus secundum naturam molliciem et cordis significat humi-

    litatem et flexibilitatem nientis. Mulierem ver0 vaalde mobilem et vimm significat effe- minatum.

    (25) ALFANUS, p. 21: Quinta consideratio ... (26) ALFANUS, p. 20: Tertia consideratio pulsum habetur secundum sistolen et dyastolen,

    id est secundum spacium quod est inter dilatationem et consuictionem.

  • 11 commento al de pulsibus Philareti di Mauro Salemitano 339

    consumunt supertluarn humiditatem existentem in concavitatem cordis et arterianirn, consumit superficialem humiditatem arterie, et consumit et profundat; per quem, omnia pulsus fiunt magni, fortes, et veloces, et duri, ut distum est. Et quia consumpta humiditate pororum arterie qualitatis vigor innascitur, scilicet siccitatis spirituaiia non possit ita libere dilatari, ut aerem attrahant ad mitigationem innati caloris, prout deberent reque superfluas fumositates paratas calorem naturalem conculcare a se expe- llere, quod ergo denegatur in quantitate, suppletur in vicissitudine, unde

    169vA fit diastoles et sistoles pulsus; sic pulsus erit spissus et tardus, merito, / ergo dicitur, talis consideratio, quintum genus pulsus. Quzntus ergo pulsus conszde- ratur secundum quantitaten~ queetis, id est secundum spacium diastole et sis- tole, que sunt quies, eo quod cum sit diastoles et dum fit sistole expelluntur fumositates superflue, parate sua presentia calorem suffocare, attrahitur aer ad mitigationem innati caloris; in quo consistit spissus, si fiat spissa inspiratio et respiratio ve1 diastoles et sistoles; rarus si perfectum spi- ritum et supradictorum parva fit diastoles et sistoles. Unde subdit: breve eninl te~npus quietzs, id est breve spacium diastolis, si igztur est spzssum, longun~, uero significat spacium signiflcat rarum.

    Sextuni genus pulsus ponit, quinque genera pulsus considerata, tria secundum proprietatem motionis, quartum consideratur secundum con- sistentiam organi, quintum secundum spacium diastolen et sistolen; id est nunc ponit duo genera pulsus que considerantur secundum eorum consis- tencias, ve1 permutationes. Et forte diceret aliquis: ista genera pulsus sern- per servant equalitatem ve1 inequaiitatem, dicit ergo hoc sextum pulsus jt secundum equabtatem ve1 znequalztatent; que equalitas ve1 inequalitas. Conszdera- tur zn uno pulsu, in uno genere pulsus ut in magno, magnus enim pulsus potest servare equalitatem sive inequalitatem. Magnitudinis enim pulsus potest servare equalitatem et zn plunbus, id est in pluribus generibus pulsus ut in magno, veloce, forte, et sic de ceteris et ipse de utroque exemplificat. Zn uno pulsu, id est in uno genere pulsus ut zn capncante: capricans (27) pul- sus dicitur ad similitudinem capre, quia sicut capra bis aerem pulsat ante- quam ad terram cadat, sic pulsus capricans duas facit diastoles et unam sistolen manifestam. Hoc est, fit autem natura debilitata et afflicta, nam cor aggravatur fumositate crossa, modice aperitur et fit alia diastoles, et ita

    169~B fiunt due diastoles et una sistoles; si igitur iste / due diastoles sunt equales, pulaus erit equalis, si inequales inequalis, si uero inpluribusfit, id est in gene- ribus pluribus pulsus dzcitur conszstens znequalitas, id est sub se consistens plura genera pulsus, quia in pluribus generibus pulsus potest servare equa- litatem, ve1 inequalitatem. Et diceret aliquis quod omnis pulsus inequalis.

    (27) ALFANUS, p. 21: Capxizans a capra dicitur, quae sic supersaliens bis pedem movet pnusquam semel ad terram ponat.

  • 340 PIEKO MORPURGO

    Inequalis est rnoderatus, rion unde dicit: ubz cero znequahtris zbe zr~orrltrtattn ut z7z omnzbus, id est secundum maiorem partern; vtderz potest, notaridurri vcro est quod ornnis inordinatus pulsus est inequalis, sed non econverso: vt$rbi gratia, ecce pulsus modo est magnus, modo pasviis, modo mediocxis c.t econverso, talis est inordiriatus et inequalis, sed niodo magrius, rriodo niediocris, modo parvus, et sic coritinuo tali, pulsus cst iricqualis,

  • 11 commento al de pulsibus Philareri di Mauro Salernitano 341

    merito sequitur de septimo genere pulsus dicens: octavum genuspulsus est, id est consideratur secunduniplenuwl (29), id est propter humiditatem acream et huniiditatem aquearn unde dicitur plenus pulsus; et bacziuwz, scilicet per calorern predictis contraria operantem, sequitur inanitio arteriarum, unde pulsus vacuus, niediocris vero fit a mediocribus causis, quod fiat secun- dum plenitudinem ve1 vacuitatem. Subdit: omne enzwz u(is aut est plenurn, id est aut habet in se id per quod habetur inanitio et vacuitas, id est siccitatem et huius consideratio dicitur octavum genus pulsus.

    1 70rB Nonurn genus pulsus, assignat auctor nonum genus pulsus quod 1 consi- deratur secundunl concordzam, id est collectionem aperte more ad occultam, ve1 maiorem, ve1 minorem. In quo mensuratur id est comparatur, proporuo temporzs, id est collectio temporis, id est diastoles, ad tewzpus, id est ad sisto- lem, sed videtur diastoles maior sistoles ve1 econverso, quandoque enim per siccitatem, a forti calore inductam, fit constrictio arteriarum, et turic maior diastoles sistoles. Unde pulsus fit decidas, quandoque, propter humorositatem aque, multiplicantur spiritus, unde magna diastoles, que magis est sistoles, et tunc pulsus fit incidens. Ideo subdit: unde cognoscztnttur deficzentes et znczdentes pulsus, talis consideratio pulsus dicitur nonum genus pulsus.

    Ultimo assignat auctor decimum genus pulsus, dicens: genus decivlum pulsus est, id est consideratur, secundum calorem quz reddztur pro totunz corpus artenarum zn quo consrderatur qualztas, id est caliditas ve1 frigiditas, suppsrzte . ..) corpons, id est arterie, velud dzstemperata, id est frigida, et mordaz, id est calida, frigiditas enirri dum condempsat, partes multiplicantur, unde sequi- tur mortificatio. Calor vero, dum dissolvit et resolvit terrestres partes in igneas, ex ygneis mordacitas sequitur, et sic pulsus mordax, quod est sig- num adu~tionis, et talis consideratio dicitur decimum genus pulsus.

    Ddzs, etc, hic quarte (distinctionis) est pulsum, i r i qua est PHILARETI intentio diversas pulsus differentias evidenter ostendere, dicit ergo: dzctzr zptur decem egntudznzbus pulsus, decamus breuzterpaz~cas causas et dflerentzas eorum, id est pulsuum, sz quzs enzni ad dzlzgentzam eorum peruenlre deszderat, sczat XVZ ltbros «De riegotio pulsuum» GALIENI, vero et., pos(t)q~iam causani pulscintur artene, id est non efficientem, id est finalem causam. Auctor assignat utilita-

    1 7 8 ~ ~ tem per quam pulsus ut seruetur calor moderatu, cordz et zn ort~nzbu, 1 partzbus cecundum natura, id est temperantiam, fit igitur sistoles ad egestionem fumo- sarum superfluitatum, que sua multitudine possit calorem naturalern suf- focare; fit diastolem ad attractionem aeris ad rnitigationeni innati caloris, qui paratus erat incendere, et continuo motu cordis, et sic adurerido, sic igitur calor in moderantia servat ianl dictis partibus.

    (29) GALENUS, Zbtd. XIX 637 K.

  • Quid dzffert pulsus a saltu. Ponit auctor differentiam inter pulsus et sal- tum, saltus enim et pulsus differunt in causa et loco, nam causa saitus est ventositas, causa ver0 pulsus est spiritus. In loco differunt, in saitu cnirri non tantum moventur arterie, unde dicitur: quern saltus propter incidentenl spi- ritum, id est propter fumositatem in medio cadentem, et in ornni corpore, id est in omni parte corporis, pulsus uero in operationem virtutum rnovetur, et fit per hoc quo mediante virtus operativa operatur, scilicet per spiritum, propter virtutem spiritualem moventem, et in arteris solis.

    Quid dzffert magnus pulsus a valido (30), ponit auctor differentiam inter magnum pulsum et validum, notans quod magnus habet fieri quando pul- sus occurrit, scilicet pulsus secundum terciam dimensionem, vaiidus vero quando secundum unam ve1 duas, et ideo dicit : quem rnugnus qz~idewl secun- dum tres dzmensiones conszderatur, validus secundum wtotlonenl virtuturn, id est dimensionem, utpote si repercuciat unum ventriculum. Et subdit: guia tenorern vzrtutuw~ sign2fztatio id est debilitatem; ve1 potest dici validus, qui fit secundum unam motionem, id est secundum unum genus pulsus, ve1 secun- dum unam motionem, id est secundum unam proprietatem rriotionis, sci- licet secundum fortitudinem. Ponit etiam differentiam inter spissum et velocem.

    Quzd dzffeel-t spissus pulsus a veloce, eorum ostendenda differentiam, spissus enim pulsus habet fieri, velud si aliquis currat non tamen ita velociter ad

    170vB locum destinatum et no,n decurret sed stet, et inde 1 subdit: secundum conti- nuum et discretum, @sus vero continuus dicitur, id est pulsus spissus fit secun- dum continuitatem actionis, cum fiat sine temporis intermissione; velox uero secundum discretum, id est secundum discretam ternporis qualitatern, velud si aliquis currat velociter et stet.

    Quzd dzffert mrur pulsus a tardo, ponit differentiam inter rarurii pulsus et tardum, dicens quem rarus magis ab infinneori virtute fit, id est ex debiliori quam tardus. Tardus enim pulsus fit ex crassitie spiritus, rarus vero ex naturis debilitate, rari enimpulsus dtficiliores sunt quam tardi, id est deteriores propter nimiam virtutem debilitantem. w

    Ponit inter genera auctor numeros differentiarum pulsus manifesta- rum, que proprie dant nobis noticiam dispositionis cordis, dicens: qz~ot sunt dzfferentie diastole pulsus, id est quot sunt pulsus differentie manifeste, per quas possumus habere noticiam dispositionis cordis. Octo: magnitudo, parni- tas, valit